Ευρωπαϊκή «κίτρινη κάρτα» σε 8 κράτη για παράνομη αλιεία

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποίησε με κυρώσεις οκτώ αναπτυσσόμενες χώρες αν δεν λάβουν περισσότερα μέτρα για να σταματήσουν την «εγκληματική» παράνομη αλιευτική δραστηριότητα, επισημαίνοντας ότι είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε ανάλογη δράση.
Η Επιτροπή δήλωσε μεν ότι δεν έχει ακόμη σκοπό να επιβάλει κυρώσεις στα κράτη Μπελίζε, Καμπότζη, Φίτζι, Γουινέα, Παναμά, Σρι Λάνκα, Τόγκο και Βανουάτου, ωστόσο τόνισε ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν κυρώσεις, όπως η απαγόρευση πώλησης αλιευτικών εργαλείων στην Ευρώπη, αν δεν ανταποκριθούν στην προειδοποίηση.
«Αυτό δεν είναι μια μαύρη λίστα, αλλά μια κίτρινη κάρτα» δήλωσε χαρακτηριστικά η ελληνίδα Επίτροπος Αλιείας της ΕΕ Μαρία Δαμανάκη [1].


«Θέλουμε να αντιμετωπίζουμε τις χώρες αυτές ως εταίρους ... αλλά θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι η ΕΕ δεν θα ανεχθεί (παράνομη) αλιεία - μια εγκληματική δραστηριότητα που υπονομεύει την επιβίωση των αλιευτικών κοινοτήτων και εξαντλεί τα ιχθυαποθέματα. (Τέτοια δραστηριότητα) θα πρέπει να εξαλειφθεί με κάθε τρόπο» δήλωσε η κ. Δαμανάκη.
Οι οκτώ χώρες έχουν ενημερωθεί, και θα τους δοθεί «ένα εύλογο χρονικό διάστημα» προκειμένου να απαντήσουν και να αναλάβουν δράση πρόσθεσε η επίτροπος.
Ερωτηθείσα ποιο μπορεί να είναι το επόμενο βήμα, η κ. Δαμανάκη δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει ακόμη και εμπορικές κυρώσεις αν τα οχτώ κράτη δεν ανταποκριθούν στην προειδοποίηση.
«Την επόμενη φορά δεν θα είναι μόνο μια κίτρινη κάρτα ... αυτό θα είναι οδυνηρό για όλους», υπογράμμισε, σημειώνοντας ότι η Ινδονησία είχε συνεργαστεί με την ΕΕ για περίπου ένα χρόνο και έτσι δεν περιελήφθη στο σχέτικο κατάλογο.

Η ΕΕ, που είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αλιευμάτων παγκοσμίως, το 2010 υιοθέτησε οδηγία με στόχο να κλείσει η ευρωπαϊκή αγορά σε όσους παραβιάζουν τους κανόνες της.
.ecofinder.gr
15/11/12
--

• [1] Maritime Affairs and Fisheries

Today, the European Commission stepped up its action to fight illegal fishing worldwide by warning eight third countries that they risk being identified as countries it considers non-cooperative in the fight against illegal, unreported and unregulated fishing (IUU). The countries in question are: Belize, Cambodia, Fiji, Guinea, Panama, Sri Lanka, Togo and Vanuatu.
Commissioner Maria Damanaki said: "This is not a black list, but a yellow card. We want these countries as partners to combat illegal fishing. We want them to improve their legal and control systems as required by international rules. But we also want to signal to the world that the EU will not tolerate IUU fishing - a criminal activity which undermines the livelihood of fishing communities and depletes fish stocks. It must be eradicated by all means."
This decision is the first of its kind and it highlights that these countries are not doing enough to fight illegal fishing. It identifies concrete shortcomings, such as lack of dialogue or lack of actions to address deficiencies in monitoring, controlling and surveillance of fisheries, and suggests corrective actions to resolve them. The decision will not, at this stage, entail any measures affecting trade. The eight countries have been notified and given a reasonable time to respond and to rectify the situation. The Commission has also proposed an action plan for each country. Should the situation not improve, the EU could take further steps, which could entail trade measures such as a ban on selling fisheries products to the EU.
The fight against illegal fishing is part of the EU drive to ensure the sustainable use of the sea and its resources. As the world's biggest fish importer the EU aims to close its markets to illegally caught fish. The Commission considers that the eight countries identified do not so far fulfil their duties as flag, coastal, port or market states in line with international law, such as the United Nations Convention on the Law of the Sea or United Nations Fish Stocks Agreement. For instance, the countries need to amend their legal framework to combat IUU fishing, improve control and monitoring actions or take a proactive role in compliance of international law rules.
The Commission's decision is a result of a thorough analysis and it also took into account each country's level of development. The decision follows a long period of informal discussions with the countries in question. It now starts a formal procedure of dialogue and cooperation with these countries with the aim to solve the established shortcomings.
The estimated global value of IUU fishing is approximately 10 billion euros per year, and it is said to account for 19% of the reported value of catches. Between 11 and 26 million tonnes of fish are caught illegally a year, which corresponds to at least 15% of world catches. It is estimated that 16% of all sea-caught fish imported into the EU is caught illegally.

.ec.europa.eu/commission_2010-2014/damanaki

ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Η πολιτική αλιείας της ΕΕ «προς καταστροφή» λέει έκθεση της WWF 

• ΕΕ: Επιμένει στην επιδότηση της αλιευτικής βιομηχανίας

• Ετοιμάζουν τη Διακήρυξη της Λεμεσού...ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

• Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική

Η περίοδος αλιείας με μηχανότρατες άρχισε. Ποιες είναι οι επιπτώσεις για τις θάλασσές μας;

Οι ελληνικές θάλασσες απειλούνται με... πτώχευση, ως αποτέλεσμα δεκαετιών αλιείας χωρίς καμία ουσιαστική διαχείριση. Και η μεγαλύτερη απειλή; Η εντατική αλιεία με μηχανότρατα, μία βιομηχανική πρακτική ψαρέματος, άγνωστη για τους περισσότερους στην Ελλάδα.
Η περίοδος αλιείας για τις μηχανότρατες ξεκίνησε και πάλι την 1η Οκτώβρη και θα διαρκέσει έως και 31 Μαΐου. Ήδη το Αρχιπέλαγος εντόπισε και κατέγραψε πολλά περιστατικά παράνομης αλιείας, συνήθως παραβιάσεις της ελάχιστης απόστασης 1.5 μιλίου από τις ακτές. Τέτοια περιστατικά εντοπίζονται κυρίως σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, συνήθως κατά τη διάρκεια τις νύχτας και όταν επικρατούν κακές καιρικές συνθήκες.

Η μεγάλη καταστροφή προκαλείται όταν τα συγκεκριμένα αλιευτικά σκάφη (άλλοτε παράνομα και άλλοτε νόμιμα) σύρουν στα ευαίσθητα και «προστατευόμενα» θαλάσσια οικοσυστήματα τις λεγόμενες σιδερένιες πόρτες (2 «πόρτες» ανά σκάφος) – οι οποίες φτάνουν σε βάρος τον ένα τόνο έκαστη. Έτσι προκαλούν καταστροφή που θα χρειαστεί αιώνες για να ανακάμψει, δεδομένου του πολύ αργού ρυθμού ανάπτυξης αυτών των οικοσυστημάτων που έχουν θεμελιώδη σημασία για την υγεία και την παραγωγικότητα των θαλασσών μας. Καθώς ο σάκος της μηχανότρατας σύρεται στον βυθό, παρασύρει όλους τους οργανισμούς στην πορεία του, ακόμα και μικρά ψάρια που δεν έχουν ακόμα αναπαραχθεί ή μη εμπορεύσιμα είδη. Περίπου το 60% της ψαριάς απορρίπτεται νεκρό στη θάλασσα.

Στην Ελλάδα, εκτός από τις Ελληνικές, δραστηριοποιούνται παράνομα και Τουρκικές μηχανότρατες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια εισέρχονται στα Ελληνικά χωρικά ύδατα, επιτείνοντας ακόμα περισσότερο την υπεραλίευση και την καταστροφή θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Το άδειασμα των θαλασσών μας, έχει φέρει στα όρια της επιβίωσης τους ίδιους τους αλιείς, αλλά παράλληλα θέτει σε κίνδυνο και το μέλλον των θαλάσσιων θηλαστικών. Δυστυχώς χρόνο με το χρόνο βλέπουμε ότι είναι ολοένα και πιο δύσκολο να βρουν τροφή, τόσο τα δελφίνια όσο και οι ιδιαίτερα απειλούμενες μεσογειακές φώκιες.

Το Αρχιπέλαγος μάχεται καθημερινά, μέρα και νύχτα, εναντίον των καταστροφικών πρακτικών αλιείας, εστιάζοντας κυρίως στο κεντρικό και το ανατολικό Αιγαίο, αλλά με δράση που καλύπτει το σύνολο των ελληνικών θαλασσών. Mε συνεχείς περιπολίες, με τη στενή συνεργασία με παράκτιους αλιείς αλλά και με ένα μεγάλο δίκτυο πολιτών από πολλές περιοχές της Ελλάδας, το Αρχιπέλαγος εντοπίζει, με στόχο να φέρει στη δικαιοσύνη, τα δυστυχώς πολυάριθμα περιστατικά παράνομης και καταστροφικής αλιείας.
Παρακολουθήστε το βίντεο και μάθετε περισσότερα για τις επιπτώσεις της αλιείας με μηχανότρατες:
---
archipelago.gr/index.php?mact=News,
----

ΕΕ: Επιμένει στην επιδότηση της αλιευτικής βιομηχανίας

Οι αρμόδιοι υπουργοί της ΕΕ αποφάσισαν την Τετάρτη να διατηρήσουν μέχρι το 2017 τις επιδοτήσεις της αλιευτικής βιομηχανίας, παρά τις προειδοποιήσεις περιβαλλοντιστών και επιστημόνων για τις συνέπειες της πρακτικής αυτής στους πληθυσμούς των ψαριών, που ήδη καταρρέουν.

Επειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις που κράτησαν μέχρι αργά τη νύχτα, η ΕΕ ανακοίνωσε ότι οι επιδοτήσεις θα διατεθούν για τον «εκσυγχρονισμό» των αλιευτικών σκαφών, στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας να καταστεί βιώσιμη η βιομηχανία.


Οι μεγάλες αλιευτικές δυνάμεις της Γαλλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας προέβαλαν σθεναρή άρνηση στην πρόταση για διακοπή των επιδοτήσεων, ενώ η Βρετανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Σουηδία έχουν πειστεί ότι η ΕΕ πρέπει να εγκαταλείψει αυτή την πρακτική και να δώσει έμφαση στα ιχθυοτροφεία και την αξιοποίηση της τεχνολογίας προς όφελος του περιβάλλοντος.

Η Ιλσα Αϊγκνερ, ομοσπονδιακή υπουργός Τροφίμων και Γεωργίας, δήλωσε ότι ο εκσυγχρονισμός του στόλου, για παράδειγμα η εγκατάσταση νέων μηχανών πιο φιλικών στο περιβάλλον, είναι αναπόφευκτο ότι θα οδηγήσει σε αύξηση της χωρητικότητας της βιομηχανίας.

«Είναι τελείως αστήρικτο το να χρηματοδοτούμε την αύξηση της χωρητικότητας ενώ είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε ήδη υπερβολικά μεγάλη χωρητικότητα» επισήμανε, όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο.

Την ίδια άποψη φαίνεται ότι έχει η επίτροπος Αλιείας της ΕΕ, εκπρόσωπος της οποίας δήλωσε ότι η συμφωνία των υπουργών δεν ικανοποιεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το υπουργικό συμβούλιο της Τρίτης εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθεια για αναμόρφωση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, η οποία έχει ενοχοποιηθεί για «λεηλασία» των ευρωπαϊκών θαλασσών.

Τον Ιούνιο, η ΕΕ αποφάσισε να σταματήσει το 2019 την πρακτική της απόρριψης νεκρών ψαριών, τα οποία πιάνονται στα δίχτυα ως «παράπλευρη απώλεια» της αλιείας άλλων ειδών. Αποφάσισε επίσης να ορίσει τις λεγόμενες Μέγιστες Βιώσιμες Ποσότητες, δηλαδή όρια στις ποσότητες που μπορούν να αλιεύονται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η βιωσιμότητα των αλιευόμενων ειδών.

Οι επιστήμονες που γνωμοδοτούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποιούν ότι το 80% των εμπορικών ειδών στη Μεσόγειο ήδη υπεραλιεύονται, κάτι που σημαίνει ότι οι πληθυσμοί δεν αναπαράγονται αρκετά γρήγορα ώστε να διατηρηθεί σταθερό και βιώσιμο το μέγεθός τους.

Η συμφωνία της Τετάρτης εξόργισε μεταξύ άλλων την Greenpeace, η οποία κατηγόρησε τους υπουργούς αλιείας ότι «ξεπουλιούνται στα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα της αλιευτικής βιομηχανίας».

«Μεγάλα τμήματα του αλιευτικού στόλου της ΕΕ μπορούν ήδη να πιάνουν δύο με τρεις φορές μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι θα ήταν βιώσιμο» επισήμανε.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=480905
24/10/12

Σώζοντας τον τελευταίο κοραλλιογενή ύφαλο της Σουηδίας

Στον ύφαλο κυριαρχούν τα κοράλλια του είδους Lophelia pertusa, το οποίο επιβιώνει μόνο σε συνθήκες υψηλής αλμυρότητας και χαμηλών θερμοκρασιών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Τέτοιες συνθήκες επικρατούν ανοιχτά των ακτών της δυτικής Σουηδίας, μόνο στο σημείο, όπου παγωμένο νερό από τα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού διοχετεύεται μέσω της Νορβηγικής Τάφρου. (Πηγή: Lophelia II 2009 Deepwater Coral Expedition)
Στο άκουσμα των λέξεων «κοραλλιογενής ύφαλος», ο νους δεν ταξιδεύει στη Σκανδιναβία, αλλά στη μακρινή Αυστραλία και στο αχανές θαλάσσιο οικοσύστημα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου.
Και όμως, η Σουηδία διαθέτει έναν και μοναδικό τέτοιο ύφαλο, τον Σέκεν, ο οποίος όμως απειλείται με κατάρρευση. Μία ομάδα επιστημόνων έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για να τον σώσει.

Ο θαλάσσιος βιολόγος Μίκαελ Νταλ και οι συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ άρχισαν πρόσφατα να εισάγουν προνύμφες και κοράλλια από τα νορβηγικά ύδατα, σε μια προσπάθεια να «τονώσουν» το Σέκεν αποτρέποντας την κατάρρευσή του. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος τους: η κόκκινη λίστα της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης περιλαμβάνει τον ύφαλο στα «υπό άμεση απειλή» οικοσυστήματα.
Στον ύφαλο κυριαρχούν τα κοράλλια του είδους Lophelia pertusa, το οποίο επιβιώνει μόνο σε συνθήκες υψηλής αλμυρότητας και χαμηλών θερμοκρασιών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Τέτοιες συνθήκες επικρατούν ανοιχτά των ακτών της δυτικής Σουηδίας, μόνο στο σημείο, όπου παγωμένο νερό από τα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού διοχετεύεται μέσω της Νορβηγικής Τάφρου.
Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και σχεδόν ένα αιώνα για την ύπαρξη τέτοιων κοραλλιογενών υφάλων στη Σουηδία. Κάποτε «υπήρχαν σε τρεις τοποθεσίες, στο Φιορδ Κόστερ. Σήμερα έχουμε μόνο τον Σέκεν - και αυτός είναι σε άσχημη κατάσταση», λέει ο Νταλ.
Ως βασικότερα αίτια του προβλήματος αναφέρει τον ευτροφισμό και την αλιεία με μηχανότρατες που αφήνουν τα σημάδια τους στον ύφαλο. «Ο ύφαλος Σέκεν προστατεύεται από τις τράτες εδώ και πάνω από μία δεκαετία, όμως και μετά την υιοθέτηση της νομοθεσίας, έχουμε παρατηρήσει στην επιφάνειά του βλάβες από τράτες».
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μπορούν να ανακάμψουν με φυσικό τρόπο, με τη βοήθεια προνυμφών από άλλους υφάλους. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η εισαγωγή τους από τα νορβηγικά ύδατα θα συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση, όμως ούτε εκείνοι είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι. «Είναι μάλλον απίθανο ο ύφαλος Σέκεν να ανακάμψει με φυσικό τρόπο. Χρειάζονται παρεμβάσεις για να διασφαλιστεί η επιβίωσή του».
Η σουηδική ομάδα υπολογίζει ότι κάποια κοράλλια είναι πάνω από 6.000 ετών. «Ζουν στο σκοτάδι πολύ καιρό πριν οι Φαραώ χτίσουν τις πυραμίδες», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Νταλ. Με τα σημερινά δεδομένα ωστόσο, το μέλλον τους δεν διαγράφεται εξίσου λαμπρό, αφού καλύπτουν πλέον έκταση μικρότερη των 5.000 τ.μ. 
naftemporiki gr
23/10/12
--

• Sweden's only coral reef at risk of dying

Sweden's only remaining cold-water coral reef, the Säcken reef in the Koster Fjord, is under threat of extinction. Because of that, researchers from the University of Gothenburg have started a restoration project where healthy corals from nearby reefs in Norway are being removed and placed on the Säcken reef.
Coral reefs are known for their rich biological diversity. In Sweden, only one reef-building coral species exists, a cold-water coral called Lophelia pertusa. Lophelia pertusa requires an environment with a constant high level of salinity and low water temperatures all year round. In Sweden, these conditions only exist in the northern part of Bohuslän, where deep water from the Atlantic is led in via the Norwegian Trench.
"We've known since the mid-1920s that cold-water coral reefs exist here in Sweden," says marine biologist and researcher Mikael Dahl. "At that time, corals could be found in three locations in the Koster Fjord. Today, only the Säcken reef remains, and it's in poor condition."
Some of the causes to this are the impact of trawling and increased sedimentation from eutrophication. Continuous observations with remotely operated vehicles (ROV:s) shows that the health of the reef slowly continues to decline......eurekalert.org

Η πολιτική αλιείας της ΕΕ «προς καταστροφή» λέει έκθεση της WWF

Η αλιεία της ΕΕ θα οδηγηθεί σε καταστροφή εάν δεν υπάρξουν μεγάλες ρυθμιστικές μεταρρυθμίσεις, τονίζει έρευνα της WWF.
Η έρευνα που διεξήχθη από τη συμβουλευτική εταιρεία για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Framian BV, τόνισε ότι εάν συνεχιστεί η παρούσα κατάσταση, οι αλιευτικοί στόλοι της ΕΕ θα μειωθούν στο 1,4 εκ τόνους, δηλαδή μείωση 30%, μέχρι το 2022 συγκριτικά με τα επίπεδα του 2009.
Η Κομισιόν προσπάθησε να αντιμετωπίσει την μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων επιβάλλοντας αυστηρότερους κανόνες στα ύδατα της ΕΕ, ωστόσο εις βάρος της βιομηχανίας, λέει η έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες (15 Οκτωβρίου).

Οι τωρινοί νόμοι, αναφέρει, θα έχουν σοβαρές συνέπειες για την απασχόληση, προβλέποντας απώλεια 50,000 θέσεων εργασίας στην αλιεία μέχρι το 2022.
Ο διευθυντής του τμήματος ευρωπαϊκής πολιτικής της WWF, Tony Long, σημείωσε ότι «μακροπρόθεσμη σταθερή προμήθεια ψαριών είναι εφικτή, αλλά μόνο εάν οι πηγές ψαριών καταστούν βιώσιμες».
Ενώ η παραγωγή στην ΕΕ έχει μειωθεί κατά μέσο όρο 3.7% ετησίως, άλλοι ευρωπαίοι παραγωγοί όπως η Ισλανδία και η Νορβηγία έχουν διατηρήσει την παραγωγή τους σε σχετικά σταθερά επίπεδα.
Ωστόσο εάν οι ευρωπαίοι πολιτικοί προβούν σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της αλιείας και επιτρέψουν στα αποθέματα να επιστρέψουν σε «βιώσιμα επίπεδα», οι ψαράδες μπορούν να περιμένουν παραγωγή 2.8εκ τόνων (80%) περισσότερων ψαριών στα ύδατα της ΕΕ, τονίζει η έκθεση. Αυτό θα σήμαινε 2.1δις € ετησίως σε εισόδημα.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ήδη δεχθεί την έκκληση της Κομισιόν να αναθεωρήσει την Κοινή Πολιτική Αλιείας ωστόσο δε θα υιοθετήσει κάτι μέχρι τον Ιανουάριο του 2013.
 EurActiv.gr   Τρί, 16/10/2012

Αμείωτη η υπεραλίευση στην Τριχωνίδα

Φωτισμένη... πολιτεία, μοιάζει η λίμνη Τριχωνίδα πολλά βράδια, όταν δεκάδες βάρκες αλιεύουν σε αυτήν με λάμπες, χωρίς όμως να έχουν τις σχετικές άδειες.

Χρειάζεται τροποποίηση στην νομοθεσία λέει το Τμήμα Αλιείας της Π.Ε. Αιτωλ/νίας.

Η υπεραλίευση συνεχίζει να είναι το βασικότερο πρόβλημα στην λίμνη Τριχωνίδα, αφού όλο και περισσότεροι ψαράδες, επαγγελματίες και μη συνωστίζονται σε αυτήν, αλιεύοντας μεγάλες ποσότητες αθερίνας, χωρίς να ελέγχονται για τα εργαλεία που χρησιμοποιούν ή για το πλήθος των ψαριών που αλιεύουν.

Τα σκάφη η της Αστυνομίας, είναι ακινητοποιημένα και οι περιπολίες πλέον σπάνιες, στο πλαίσιο των ευρύτερων περικοπών. αφού συνήθως δεν υπάρχουν καύσιμα, ούτε για τα περιπολικά, ποσό δε για τα σκάφη.

Άδεια για να αλιεύουν στην Τριχωνίδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν έχουν μόλις... τρία αλιευτικά, αλλά φυσικά αυτά που κάνουν την συγκεκριμένη δουλειά, είναι πολύ περισσότερα και γενικά η εικόνα που υπάρχει είναι αυτή της πλήρους αταξίας.

Το Τμήμα Αλιείας στην Αιτωλ/νία, επισημαίνει πως το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αλλά όλα ξεκινάνε μάλλον από την σχετική νομοθεσία, που πλέον θα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, π.χ. να προβλέπονται ρυθμίσεις και για την ερασιτεχνική αλιεία.

"Η νομοθεσία χρειάζεται αλλαγές. Εμείς έχουμε στείλει αρμοδίως έγγραφα ώστε να αναθεωρηθεί και να ισχύουν λογικές απαγορεύσεις", τονίζει χαρακτηριστικά ο Β. Δημητρίου, προϊστάμενος στο Τμήμα Αλιείας της Αιτωλ/νίας.

Πηγή: thebest.gr

http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=180185&catID=5
14/10/12

Ετοιμάζουν τη Διακήρυξη της Λεμεσού...ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στη Λευκωσία πραγματοποιείται από την Κυριακή η άτυπη συνάντηση των αρμόδιων υπουργών της Ε.Ε για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και ολοκλήρωσής της στο πλαίσιο της ΕΕ.

Στο επίκεντρο της συνόδου βρίσκεται η Διακήρυξη για την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ), η οποία παρουσιάστηκε χθες στη Λεμεσό από τον Κύπριο Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εμπνευστή της Θαλάσσιας Πολιτικής της ΕΕ, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο
Η ΟΘΠ, η οποία είχε αρχικά υιοθετηθεί στη Λισαβόνα το 2007, έχει εισαγάγει μια συνεκτικότερη προσέγγιση των θαλάσσιων υποθέσεων.


Η Διακήρυξη της Λεμεσού, σύμφωνα με την Κυπριακή προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε, στοχεύει στην επανενεργοποίηση της ΟΘΠ της ΕΕ καθώς και στον εμπλουτισμό της με καινούριες κατευθυντήριες γραμμές για τη μελλοντική της ανάπτυξη.

Μεταξύ δύο πυλώνων, της «Γαλάζιας Ανάπτυξης» από τη μία και της εξωτερικής της διάστασης από την άλλη, η Διακήρυξη της Λεμεσού θεωρείται ευρέως ως ένα αποφασιστικό και χρήσιμο εργαλείο, το οποίο θα βοηθήσει την ΕΕ να πετύχει τους στόχους που περιλαμβάνονται στην Στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Ο Κύπριος Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων, Ευθύμιος Φλουρέντζου, ο οποίος προήδρευσε της άτυπης συνάντησης δήλωσε ότι «η Διακήρυξη της Λεμεσού θα παράσχει κατευθυντήριες γραμμές, όχι μόνο για τους υπάρχοντες αλλά και για καινούριους τομείς που αφορούν στην εκμετάλλευση της θάλασσας».
«Θα δοθεί έμφαση», πρόσθεσε, «στους τρόπους με τους οποίους οι θάλασσες και οι ωκεανοί μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ».

Η Διακήρυξη της Λεμεσού θα σταλεί για περαιτέρω εξέταση και ανάλυση στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, ενώ τα συμπεράσματα του Συμβουλίου αναμένονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο.
elzoni.gr
9/10/12
----------

• Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική

Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική

Οι θαλάσσιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η υδατοκαλλιέργεια, η θαλάσσια βιοτεχνολογία, ο παράκτιος τουρισμός και η υποθαλάσσια εξόρυξη είναι οι τομείς, στους οποίους η Ε.Ε. θα επικεντρώσει τα επόμενα χρόνια την προσοχή της, με βάση το λεγόμενο ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ανάπτυξη και την απασχόληση στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας το οποίο εγκρίθηκε σήμερα, στη Λεμεσό, από τους Ευρωπαίους υπουργούς θαλάσσιας πολιτικής της Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την οποία εκπροσώπησε ο πρόεδρος, κ. Ζοζέ Μπαρόζο και η Επίτροπος,κυρία Μαρία Δαμανάκη.


Οι υπουργοί ζήτησαν επίσης από τα κράτη μέλη και από τα Ευρωπαϊκά Όργανα να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε η λεγόμενη γαλάζια οικονομία να έχει ως αποτέλεσμα: τη στήριξη στην έρευνα και στις γνώσεις για τη θάλασσα, τη ναυτική εκπαίδευση, την αποδοτική ως προς το κόστος θαλάσσια επιτήρηση, τον καλύτερο σχεδιασμό του θαλάσσιου χώρου και την προώθηση της εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μπαρόζο, δήλωσε: «οι θάλασσες και οι ωκεανοί μπορούν να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Η σημερινή δήλωση στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι πρέπει να υιοθετήσουμε τις δυνατότητες που προσφέρει η γαλάζια οικονομία της Ευρώπης».

Η Επίτροπος, κυρία Μαρία Δαμανάκη, αρμόδια για τις θαλάσσιες υποθέσεις και την Αλιεία, τόνισε ότι «για να πραγματοποιηθούν οι τάσεις και οι δυνατότητες ανάπτυξης στη θαλάσσια οικονομία, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή όλων των θεσμικών οργάνων, των κρατών μελών και περιφερειών, της βιομηχανίας, των ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών. Η ικανότητα συνεργασίας για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων είναι δείγμα ωριμότητας και η θαλάσσια πολιτική είναι το ιδανικό μέσο για την ενίσχυση της γαλάζιας οικονομίας στην Ευρώπη».

Σημειώνεται ότι, όπως τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή τηςη Επιτροπή, η γαλάζια οικονομία είναι σημαντική για την Ευρώπη. Η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της εκτιμάται σε περίπου 500 δισεκ. Ευρώ, με αύξηση περίπου 600 δισεκ. το 2020.

Κατά την ίδια περίοδο, οι εργαζόμενοι στη γαλάζια οικονομία αναμένεται να αυξηθούν από 5,4 εκατ. σε 7 εκατ. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ότι το 75% του εξωτερικού ευρωπαϊκού εμπορίου και το 37% του ενδοευρωπαϊκού εμπορίου είναι θαλάσσιο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει ότι διαμόρφωσε ολοκληρωμένη εικόνα του οικονομικού μεγέθους και του μεγέθους της απασχόλησης των τομέων της θάλασσας και της ναυτιλίας στην Ευρώπη, και διερεύνησε επίσης τις κατευθύνσεις που θα μπορούσαν ρεαλιστικά να ακολουθήσουν οι εν λόγω τομείς κατά τα προσεχή έτη και το πού υπάρχει ιδιαίτερο δυναμικό για καινοτομία και νέες θέσεις εργασίας.

Από τη μελέτη αυτή προκύπτει ότι ο παράκτιος και θαλάσσιος τουρισμός είναι ο μεγαλύτερος θαλάσσιος τομέας όσον αφορά την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την απασχόληση και αναμένεται να μεγεθυνθεί κατά 2 έως 3% έως το 2020, ενώ ο τουρισμός με κρουαζιερόπλοια αναμένεται να δημιουργήσει 100.000 νέες θέσεις εργασίας έως το 2020 σε σύγκριση με το 2010. Δεδομένου ότι η παγκόσμια εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα στον τομέα της ενέργειας των ωκεανών αναμένεται να διπλασιάζεται σε ετήσια βάση στο εγγύς μέλλον, η οικονομική εκμετάλλευση των τεχνολογιών ενέργειας από τα κύματα και την παλίρροια θα ενισχυθεί μέσω της μείωσης του τεχνολογικού κόστους. 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών της θαλάσσιας εξόρυξης ορυκτών αναμένεται να αυξηθεί από σχεδόν μηδέν σε 5 δισ. ευρώ κατά τα 10 επόμενα έτη και σε έως 10 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2030. Η υδατοκαλλιέργεια της Ε.Ε. θα μπορούσε να συμβάλει στην υγιεινή διατροφή εάν ο ρυθμός μεγέθυνσης φτάσει αυτόν που υπάρχει εκτός της Ε.Ε.. Έλος κατά την επόμενη δεκαετία, ο τομέας της γαλάζιας βιοτεχνολογίας αναμένεται ότι θα καταστεί προμηθευτής των μαζικών αγορών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των καλλυντικών, των προϊόντων διατροφής, των φαρμακευτικών προϊόντων, των χημικών προϊόντων και των βιοκαυσίμων.

Ευρωπαϊκές Ειδήσεις » Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=62501
8/10/12

Έρευνα: Κλιματική αλλαγή, οξίνιση απειλούν την επισιτιστική ασφάλεια

Η επισιτιστική ασφάλεια παράκτιων και μικρών νησιωτικών χωρών απειλείται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της οξίνισης των ωκεανών, προειδοποιεί η περιβαλλοντική οργάνωση Oceana. Σε νέα έκθεσή της κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις χώρες του Περσικού Κόλπου, το Πακιστάν και τη Λιβύη.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται χώρες και περιοχές ετερόκλιτες: από τις Νήσους Φερόες του Βορείου Ατλαντικού και τις Νήσους Κουκ του Νοτίου Ειρηνικού μέχρι την Ερυθραία ή τη Σιγκαπούρη. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί της οργάνωσης, οι κατεξοχήν ευάλωτες είναι οι χώρες, όπου η διατροφή των κατοίκων βασίζεται στο ψάρι, όμως από την υποβάθμιση των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων θα υποφέρουν περισσότερο οι φτωχοί κάτοικοι πολιτικά ασταθών, πλούσιων σε πετρέλαιο χωρών.

«Ο Περσικός Κόλπος ενδέχεται να είναι μία από τις περιοχές που θα πληγούν περισσότερο, καθώς αναμένεται να χαθεί πάνω από το 50% των αλιευμάτων», λέει ο συντάκτης της έκθεσης Ματ Χίλσεμπεκ. «Εκεί δραστηριοποιούνται δεκάδες χιλιάδες ερασιτέχνες αλιείς, οι οποίοι θα πληγούν σοβαρά από τις συνέπειες» της κλιματικής αλλαγής και της οξίνισης των υδάτων.
Τα δύο προβλήματα είναι αλληλένδετα, αφού οι μεταβολές στη χημική σύνθεση του ωκεανού προκύπτουν με την απορρόφηση όλο και μεγαλύτερων επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα. Οι μεταβολές αυτές έχουν διαταράξει την ισορροπία της θαλάσσιας ζωής με πολλούς τρόπους, την ώρα που και η άνοδος των θερμοκρασιών αναγκάζει ψάρια των τροπικών να μετακινηθούν προς ψυχρότερα ύδατα, πιο μακριά από τις ακτές.
Μαλδίβες, Κομόρες, Ιράν, Λιβύη και Σιγκαπούρη συγκαταλέγονται στις δέκα χώρες, όπου η επισιτιστική ασφάλεια απειλείται περισσότερο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Στη λίστα των κρατών και περιοχών που θα δουν σημαντικό περιορισμό των αλιευμάτων λόγω της οξίνισης των ωκεανών πρώτες έρχονται οι νήσοι Κουκ, ενώ συμπεριλαμβάνονται Πακιστάν, Ερυθραία και Μαδαγασκάρη.
«Τα περισσότερα από τα έθνη που θα υποφέρουν έχουν συμβάλει ελάχιστα στην κλιματική αλλαγή», επισημαίνει ο Χίλσεμπεκ προσθέτοντας ότι η αλιεία των χωρών αυτών βασίζεται σε ψαράδες που δεν διαθέτουν καν τα μέσα να ψαρεύουν σε βαθύτερα, ψυχρότερα ύδατα.
Σύμφωνα με την Oceana, τα ψάρια αποτελούν τη βασική πηγή πρωτεΐνης για περίπου 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους, όμως κάποιες από τις χώρες που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία, θα χάσουν έως και το 40% των αποθεμάτων τους έως τα μέσα του αιώνα. 
naftemporiki gr
 25/9/12
-

• Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τις τιμές των τροφίμων

• Πιθανό παγκόσμιο σοκ από τις τιμές των τροφίμων

 

Με αφανισμό απειλείται η θαλάσσια ζωή

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η θαλάσσια ζωή βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο μαζικών αφανισμών, προειδοποιεί διεθνής ομάδα επιστημόνων.

Όπως αναφέρουν σε έκθεσή τους, τρία από τα πέντε επεισόδια μεγάλης κλίμακας αφανισμών που έλαβαν χώρα τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια σχετίζονταν με την υπερθέρμανση του πλανήτη και την οξείδωση των ωκεανών, τάσεις που παρατηρούνται και σήμερα.

«Σήμερα, η Γη έχει εισέλθει και πάλι σε περίοδο αυξημένων αφανισμών και κινδύνων αφανισμού, αυτή τη φορά κυρίως εξαιτίας ανθρώπινων παραγόντων» γράφουν στην επιθεώρηση «Trends in Ecology and Evolution» οι ερευνητές από ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Βρετανίας, της Γερμανίας, του Παναμά και της Νορβηγίας. Άλλα συμβάντα αφανισμών οφείλονταν στη στέρηση οξυγόνου από τα θαλάσσια ύδατα, στη ρύπανση των ωκεανών, στη συρρίκνωση των οικοτόπων και στις πιέσεις εξαιτίας της αλιείας.

«Θέλαμε να κατανοήσουμε τι προκάλεσε τους παλαιότερους αφανισμούς θαλάσσιας ζωής και να δούμε κατά πόσο εκείνες οι συνθήκες επικρατούν και σήμερα» εξηγεί ο Αυστραλός ειδικός σε θέματα κοραλλιογενών υφάλων και μαζικών αφανισμών, Τζον Παντόλφι. Η ομάδα ανέτρεξε σε ιστορικά αρχεία και απολιθώματα για να διαπιστώσει τα αίτια παλαιότερων αφανισμών. «Είναι πολύ χρήσιμο να ανατρέχει κανείς στο παρελθόν, γιατί, εάν κανείς ξεχνά την ιστορία του, είναι πιθανότερο να την επαναλάβει».

Δεν είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την υποβάθμιση των θαλασσών, προειδοποιώντας για επικείμενο μαζικό αφανισμό ειδών. Πέρυσι, το Διεθνές Πρόγραμμα για την Κατάσταση των Ωκεανών εξέδωσε αντίστοιχη έκθεση έπειτα από μελέτη γύρω από τις πιθανές συνέπειες της πίεσης που ασκεί στους ωκεανούς ένας συνδυασμός παραγόντων, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας, η ρύπανση, η οξείδωση και η υποξία. Οι ερευνητές τότε έκαναν λόγο για «μια πολύ σοβαρή κατάσταση που απαιτεί ξεκάθαρη δράση σε κάθε επίπεδο», με τον επικεφαλής του προγράμματος να προειδοποιεί για «συνέπειες για ολόκληρη την ανθρωπότητα, που θα μας επηρεάσουν όσο ζούμε και, ακόμη χειρότερα, θα επηρεάσουν τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές».

Σύμφωνα με τον Παντόλφι, η κατάσταση μπορεί να εμπνέει απαισιοδοξία, όμως «το αρχείο απολιθωμάτων μάς λέει ότι η θαλάσσια ζωή είναι πολύ ανθεκτική, ότι ανακάμπτει ύστερα από ένα τόσο τεράστιο πλήγμα – ωστόσο μπορεί να χρειαστούν εκατομμύρια χρόνια για να γίνει κάτι τέτοιο». Εκτιμά ότι υπάρχει ακόμη περιθώριο να ανατραπούν τα προγνωστικά. «Είδαμε ξεκάθαρες ενδείξεις, τόσο από το παρελθόν όσο και από το παρόν, ότι η θαλάσσια ζωή μπορεί να ανακάμψει, αρκεί να της δοθεί η ευκαιρία» προσθέτει.

Eπιμέλεια: Δήμητρα Μπιλάλη

zougla gr

22/8/12 

--

• Oι θάλασσες αδειάζουν: Η πληγή της υπεραλίευσης

• Kίνδυνος αφανισμού ψαριών

• «Προπαγάνδα» θεωρεί η Ισλανδία τις προειδοποιήσεις για υπεραλίευση σκουμπριού

• Απορριπτόμενα αλιεύματα: ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των θαλασσών.

 

 

Στροφή στην ερασιτεχνική αλιεία για τροφή, αλλά και για... έσοδα

Του Νικου Mπαρδουνια

Η θάλασσα, από αρχαιοτάτων χρόνων έσωζε τους Ελληνες σε δύσκολους καιρούς. Ετσι και σήμερα, στην εποχή της κρίσης, φαίνεται ότι αποτελεί διέξοδο για αρκετούς συμπολίτες μας προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην... Οχι βεβαίως για να μπαρκάρουν σε κάποιο πλοίο, αλλά για να ψαρέψουν λίγα ψάρια για το φαγητό της οικογένειας! Εξάλλου καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι από το Λιμενικό Σώμα το 2011 εκδόθηκαν 37.363 ερασιτεχνικές ατομικές άδειες αλιείας και συγχρόνως ανανεώθηκαν άλλες 49.272 άδειες.

Δηλαδή περισσότεροι από 87.000 συμπολίτες μας, σε ολόκληρη τη χώρα, επέλεξαν «το ψάρεμα» ως ερασιτεχνική ενασχόληση, η οποία προσφέρει το «τερπνόν μετά του ωφελίμου».

«Τους τελευταίους μήνες έχει αυξηθεί ο αριθμός συμπολιτών μας που ψαρεύουν, όχι από χόμπι αλλά για βιοποριστικούς λόγους, έστω και χωρίς άδεια και εμείς, κατανοώντας το μέγεθος της κρίσης, κάνουμε “τα στραβά” μάτια. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν πού είναι καθαρά τα νερά, διότι η άγνοια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην υγεία τους», ανέφερε στην «Κ» αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, επικεφαλής σε πλωτό.

Ομως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Λιμενικού Σώματος, το 2011 εκδόθηκαν και πολλές ερασιτεχνικές άδειες για σκάφη. Ειδικότερα, εκδόθηκαν 12.803 άδειες και ανανεώθηκαν άλλες 15.591 άδειες. Ωστόσο, στην περίπτωση αλιείας με σκάφος καταγράφηκαν και αρκετές παραβάσεις. «Το 2011 πραγματοποιήσαμε 8.059 ελέγχους σε ερασιτεχνικά σκάφη και 6.961 ελέγχους σε επαγγελματικά σκάφη και δυστυχώς εντοπίστηκαν αρκετές παραβάσεις», αναφέρθηκε στην «Κ». Συνολικά βεβαιώθηκαν 1.940 παραβάσεις, ενώ επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 1.248.311 ευρώ. Κατά τους λιμενικούς οι περισσότερες παραβάσεις βεβαιώθηκαν σε ερασιτέχνες αλιείς, ενώ τα υψηλότερα πρόστιμα, λόγω της σοβαρότητας των παραβάσεων, βεβαιώθηκαν σε επαγγελματίες αλιείς. «Και στην περίπτωση των ερασιτεχνών, αλλά και σε αυτή των επαγγελματιών, οι παραβάσεις αφορούσαν την αλιεία είτε με απαγορευμένες μεθόδους είτε σε απαγορευμένες περιοχές ή περιόδους» ανέφεραν από το λιμενικό.

Στους ερασιτέχνες αλιείς βεβαιώθηκαν 1.049 παραβάσεις και επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 403.455 ευρώ. Από αυτές οι 493 επιβλήθηκαν σε ψαροντουφεκάδες, οι 555 σε ερασιτεχνικά σκάφη και μία σε αλλοδαπό σκάφος.

Οι περισσότερες παραβάσεις αφορούσαν τη χρήση απαγορευμένων μεθόδων αλιείας. Από αυτές οι 163 βεβαιώθηκαν σε ψαροντουφεκάδες και οι 379 σε ερασιτεχνικά σκάφη. Επίσης, βεβαιώθηκαν 332 παραβάσεις για ψάρεμα σε απαγορευμένη ζώνη ή περίοδο, από τις οποίες οι 304 σε ψαροντουφεκάδες, οι 125 παραβάσεις για άσκηση αλιείας χωρίς άδεια, ενώ οι υπόλοιπες αφορούσαν διάφορες άλλες κατηγορίες παραβάσεων μικρότερης σημασίας.

Οσον αφορά τους επαγγελματίες αλιείς, βεβαιώθηκαν 885 παραβάσεις και επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 827.057 ευρώ. Οι περισσότερες, συνολικά 273, αφορούσαν το δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης που υποχρεούνται να έχουν τα επαγγελματικά σκάφη, αλλά πολλές φορές το απενεργοποιούν για να εισέρχονται και να ψαρεύουν σε απαγορευμένες περιοχές. Επίσης άλλες 250 παραβάσεις βεβαιώθηκαν για χρήση απαγορευμένων μεθόδων ψαρέματος, 122 για ψάρεμα σε απαγορευμένη ζώνη ή περίοδο, ενώ οι υπόλοιπες αφορούσαν διάφορους άλλους κανονισμούς ασφάλειας ναυσιπλοΐας.

kathimerini gr

17/8/12

Καλά στην υγεία τους οι ωκεανοί της Γης

Καλό βαθμό, 60/100, πήραν οι ωκεανοί του πλανήτη βάσει μιας νέας επιστημονικής έρευνας, που έρχεται να καθιερώσει τον Ocean Health Index. Πρόκειται για έναν διεθνή δείκτη αξιολόγησης της «υγείας» των θαλασσών της Γης.

Το νέο μοντέλο

Μέχρι τώρα, υπήρχαν αρκετοί επιμέρους δείκτες αξιολόγησης των θαλασσών και είναι η πρώτη φορά που γίνεται μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας τόσο συνθετικός και ολοκληρωμένος δείκτης- καθρέφτης της κατάστασης των ωκεανών.

Χρησιμοποιώντας μια πλειάδα κριτηρίων (βιοποικιλότητα, καθαρά νερά, ικανότητα παροχής τροφής και αναψυχής στους ανθρώπους, προστασία ακτών, βαθμός αλίευσης κ.αλ.), η νέα βαθμολογία δείχνει ότι οι ωκεανοί έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης της κατάστασής τους, ώστε στο μέλλον να... ανεβάσουν τους βαθμούς τους.

Είναι ενδεικτικό ότι σχεδόν μία στις τρεις χώρες του πλανήτη «κόπηκε», καθώς συγκέντρωσε λιγότερους από 50 βαθμούς, ενώ μόνον το 5% των χωρών πήρε πάνω από 70 βαθμούς.

Συνολικά πάντως, σύμφωνα με τους ερευνητές, η εικόνα των ωκεανών δεν δείχνει αποτυχία, όμως αναδεικνύει τη σημασία να ληφθούν μέτρα προστασίας.

Όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο, οι Αμερικανοί και Καναδοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Χάλπερν του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια- Σάντα Μπάρμπαρα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», αξιολόγησαν την κατάσταση σε 171 Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ), που φθάνουν έως 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές και περιλαμβάνουν περίπου το 40% των ωκεανών της Γης, αποτελώντας έτσι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα.

Ο Δείκτης μετρά, κατά βάση, πόσο αποτελεσματικά μία χώρα διαχειρίζεται τις θάλασσες και τους ωκεανούς της, τόσο από την οπτική γωνία της Φύσης, όσο και των ανθρώπων.

Οι επιμέρους βαθμολογίες

Οι Σεϋχέλλες και η Γερμανία (με βαθμολογία 73) εμφανίζονται να έχουν τις πιο υγιείς θάλασσες μεταξύ των κατοικημένων περιοχών, ενώ η δυτικοαφρικανική Σιέρα Λεόνε τις χειρότερες (με μόλις 36 βαθμούς).

Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται διάφορες ακατοίκητες νησιωτικές περιοχές του Ειρηνικού ωκεανού, με κορυφαίες επιδόσεις τους 86 βαθμούς που έχει η ακατοίκητη νήσος Τζάρβις, ιδιοκτησία των ΗΠΑ, στον Νότιο Ειρηνικό.

Οι θάλασσες στις αναπτυσσόμενες χώρες της Δυτικής Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Αμερικής βαθμολογήθηκαν χαμηλότερα σε σχέση με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, τον Καναδά, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Αναφορικά με τις επιμέρους τομεακές αξιολογήσεις, στον τομέα της αλιείας η μέση παγκόσμια βαθμολογία είναι απογοητευτική: μόλις 25 βαθμοί.

tovima gr

16/8/12

Oι θάλασσες αδειάζουν: Η πληγή της υπεραλίευσης

Το 80% των ψαράδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μικροί παράκτιοι ψαράδες, που ευθύνονται όμως μόνο για το 20% των αλιευμάτων. Το υπόλοιπο 80% οφείλεται στη βιομηχανική αλιεία.

 

Η υπεραλίευση πλήττει σχεδόν το ένα τρίτο των παγκόσμιων υδάτινων πόρων. Τα εννέα στα δέκα ευρωπαϊκά ιχθυαποθέματα υπεραλιεύονται¹. Τα παγκόσμια αποθέματα σε ψάρια έχουν φτάσει σε οριακό σημείο εξαιτίας της αλόγιστης και σε πολλές περιπτώσεις παράνομης αλιείας. Ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις συμφωνούν ως προς την ανάγκη κατάστρωσης μιας βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής.

Τα ψάρια αποτελούν τη βάση της διατροφής σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως στην Ασία και την Αφρική. Κάθε άνθρωπος καταναλώνει περίπου 19 κιλά ψάρια ετησίως, ενώ περίπου ένας στους δέκα κατοίκους ανά τον πλανήτη έχει επαγγελματικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη αλιεία.

Η υπεραλίευση κοστίζει παγκοσμίως πάνω από 32 δις ευρώ σε χαμένα έσοδα και κέρδη κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει κόστος περίπου 1,5 τρις ευρώ τα προηγούμενα τριάντα χρόνια².

Η αλιεία των χωρών της ΕΕ συνολικά είναι η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο (περίπου 5,1 εκ. τόνοι το 2007), μετά την Κίνα και το Περού⁴. Ο ευρωπαϊκός στόλος έχει την ικανότητα να πιάνει δύο με τρεις φορές περισσότερα ψάρια απ’ όσα μπορούν να αναπαραχθούν φυσικά³.

Το 80% των ψαράδων στην ΕΕ είναι μικρής κλίμακας, παράκτιοι ψαράδες, που παίρνουν μόνο το 20% από το μερίδιο στην ΕΕ. Το υπόλοιπο 80% της αλίευσης αποδίδεται, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη βιομηχανική αλιεία.

Αφού εκμεταλλεύτηκαν μέχρι εξάντλησης τα ιχθυαποθέματα στην περιοχή τους, τα μεγαλύτερα αλιευτικά σκάφη της Ευρώπης επιχείρησαν να πάνε ακόμα πιο μακριά και σε μεγαλύτερα βάθη. Αυτό σημαίνει ότι τεράστια εργοστασιακά βιομηχανικά σκάφη ανταγωνίζονται τους ντόπιους ψαράδες στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Οι ντόπιοι, που εξαρτώνται από το ψάρεμα για το φαγητό τους και τα προς το ζην, ωθούνται στην φτώχεια.

Τα ευρωπαϊκά εργοστασιακά σκάφη πιάνουν περισσότερα ψάρια σε μία ώρα, απ’ ότι ένα κλασικό ντόπιο αλιευτικό σκάφος πιάνει σε έναν μήνα. Τα ψάρια πιάνονται, επεξεργάζονται και μετά καταψύχονται πάνω στο σκάφος, κι έτσι τα σκάφη μπορούν να μείνουν στη θάλασσα για μήνες.

Πλήγμα για την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων

Σε κάποιες περιοχές αλίευσης, στην αναζήτηση πολύτιμων ειδών, μέχρι και το 60% των ψαριών που πιάνονται ρίχνονται ξανά στη θάλασσα νεκρά ή ετοιμοθάνατα³.

Το 93% του μπακαλιάρου που πιάνεται στη Βόρεια Θάλασσα ψαρεύεται πριν προλάβει να αναπαραχθεί¹, ενώ περίπου 100 εκατομμύρια καρχαρίες σκοτώνονται κάθε χρόνο λόγω των «πολύτιμων» πτερυγίων τους, που προορίζονται για ένα ιδιαίτερα επικερδές εμπόριο.

Σύμφωνα με στοιχεία της Greenpeace, δεν μπορεί καν να υπολογιστεί ο αριθμός των καρχαριών, δελφινιών, θαλάσσιων χελωνών και άλλων μεγάλων ψαριών που θανατώνονται στα δίχτυα των βιομηχανικών αλιευτικών.

Ο τόνος είναι από τα ψάρια που απειλούνται σοβαρά με εξαφάνιση λόγω της εντατικής υπεραλίευσής τους ανά τον κόσμο. Στην Ιαπωνία τεράστιες ποσότητες τόνου ψαρεύονται και καταναλώνονται καθημερινά για διάφορες συνταγές σούσι. Η υπεραλίευση έχει συρρικνώσει τα αποθέματα του ερυθρού τόνου του Ατλαντικού στο 15% του αρχικού τους μεγέθους (Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση του Τόνου του Ατλαντικού (ICCΑT), 2009).

Οι γαρίδες εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται σταθερά. Ωστόσο ο τρόπος αλίευσής τους, με την καταστροφή των τις «φωλιών» τους στο βυθό, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Ανάλογη μοίρα έχουν τα κοράλλια και τα σφουγγάρια.

Τα ιχθυοτροφεία γνώρισαν ιδιαίτερη άνθηση τις τελευταίες δεκαετίες στο πλαίσιο μάλιστα πολιτικών για την καταπολέμηση της υπεραλιείας. Στην Κίνα η ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας είναι ραγδαία. Ωστόσο επιστήμονες και οικολόγοι καταδικάζουν συχνά τις μεθόδους εκτροφής ψαριών καθώς και τις πρακτικές που επιφέρουν μεταβολές στη θαλάσσια τροφική αλυσίδα.

Με τη γλώσσα των αριθμών

Το 65% των ψαριών και θαλασσινών που καταναλώνονται στην ΕΕ είναι εισαγόμενο³, ενώ σχεδόν το ένα τέταρτο (1,2 εκ. τόνοι) του αλιεύματος της ΕΕ ψαρεύεται σε διεθνή και ξένα ύδατα. Οι φορολογούμενοι της ΕΕ επιβαρύνονται κατά 158 εκ. ευρώ ετησίως για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε περιοχές αλιείας άλλων χωρών³.Η ΕΕ αναγνωρίζει ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το κόστος για την επιδότηση και διαχείριση της αλιείας ξεπερνά την αξία των αλιευμάτων¹.

Στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η ΕΕ έχει θέσει τα τελευταία χρόνια ποσοστώσεις που αφορούν την αλιεία σε διάφορες θαλάσσιες περιοχές. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, προβλέπεται ένα ανώτατο επιτρεπτό όριο για την αλίευση επιμέρους ειδών. Οι πραγματικοί αριθμοί απέχουν βέβαια συχνά κατά πολύ από τους προβλεπόμενους.

Παρόλο που γίνονται προσπάθειες να καταπολεμηθεί η πειρατική αλιεία στην ΕΕ, οι εισαγωγές ψαριών που αλιεύθηκαν παράνομα το 2007 ανέρχονταν με συντηρητικούς υπολογισμούς στο 1,1 δις ευρώ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2007).

Οι ψαράδες θα μπορέσουν να πιάσουν περισσότερα ψάρια αύριο, αν επιτρεπόταν στα ιχθυαποθέματα να ανακάμψουν με λιγότερο ψάρεμα σήμερα¹.

Σημειώσεις

1: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2009

2: Παγκόσμια Τράπεζα, 2009

3: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2008

4: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2010

Το παρόν άρθρο συντάχθηκε με στοιχεία από τη Greenpeace και τη www.dw.de

pemptousia.gr

13/8/12

--------------

• Kίνδυνος αφανισμού ψαριών

• Απορριπτόμενα αλιεύματα: ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των θαλασσών.

Πρωτοβουλία Μπαν Κι-Μουν για την προστασία των ωκεανών

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν παρουσίασε σήμερα στη Νότια Κορέα πρωτοβουλία για την προστασία των ωκεανών από τη ρύπανση, την υπεραλιεία και την άνοδο της στάθμης των υδάτων που απειλεί εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους.

Σύμφωνα με τον Μπαν Κι-μουν, στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να καταστήσει πιο αποτελεσματικό, στους κόλπους του ΟΗΕ, το συντονισμό των προσπαθειών για την προστασία των ωκεανών που κινδυνεύουν.

"Οι ωκεανοί μας θερμαίνονται και επεκτείνονται», τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ σε ομιλία του στο Γεοζού, στο νότιο τμήμα της Νότιας Κορέας, στη διάρκεια διάσκεψης για τα 30 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας.

"Κινδυνεύουμε με μη αναστρέψιμες αλλαγές σε διαδικασίες που μόλις καταλαβαίνουμε.Η οξίνιση των ωκεανών απειλεί τη βάση της ζωής στους ωκεανούς και η άνοδος της στάθμης των θαλασσών απειλεί με επανασχεδιασμό του παγκόσμιου χάρτη σε βάρος εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων», προειδοποίησε ο Μπαν Κι-μουν.

Μια επιτροπή υψηλού επιπέδου πρόκειται να συγκροτηθεί για να εφαρμόσει το σχέδιο δράσης. Θα την απαρτίζουν πολιτικοί, επιστήμονες, ωκεανογράφοι, αντιπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα και της κοινωνίας των πολιτών καθώς και υπεύθυνοι οργανώσεων του ΟΗΕ που ενδιαφέρονται για το θέμα.

Πηγή: ΑΜΠΕ

12/8/12 

O… βρόμικος κόσμος της θάλασσας

Η ρύπανση των θαλασσών είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που επηρεάζεται, όμως, από τοπικές και χρονικές δράσεις. Η ανθρωπότητα από την αρχή της ύπαρξής της χρησιμοποίησε τα θαλάσσια συστήματα για τη διατήρηση και ανάπτυξη των κοινωνιών της. Εμπορικοί και τουριστικοί δρόμοι ανοίχτηκαν, λαοί και πολιτισμοί ήρθαν σε επαφή και εμπορική συναλλαγή, τροφή και πρώτες ύλες εξήχθησαν από τα αχανή αυτά συστήματα, θαλάσσιες πολεμικές επιχειρήσεις έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται, απόρριψη όλων των ειδών των αποβλήτων, εγκαταστάσεις και θέρετρα αναψυχής και πολλά άλλα.
Οι χρήσεις των συστημάτων στις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν αλόγιστες και βασισμένες στη θεώρηση ότι τέτοια αχανή συστήματα δεν μπορούν εύκολα να επηρεαστούν, ενώ ακόμα και σε μία τέτοια περίπτωση η αποκατάσταση θα ήταν γρήγορη και εύκολη και προπαντός θα γινόταν από την ίδια τη φύση.

Αν και αυτό θα μπορούσε να είχε μία λογική όσον αφορά ουσίες που εισέρχονται στο θαλάσσιο περιβάλλον και μπορούν να αποδομηθούν εύκολα χωρίς επιπτώσεις στους οργανισμούς, εντούτοις η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και η χρήση αλλά και σύνθεση ολοένα και περισσότερων ουσιών «εφοδίασε» τις θάλασσες με τεράστιες ποσότητες μη -ή δύσκολα- αποδομήσιμων χημικών ουσιών, οι οποίες μεταφέρονται μέσω της τροφικής αλυσίδας από οργανισμό σε οργανισμό και από γενιά σε γενιά.

Η θάλασσα αποτελεί σημαντική πηγή πρωτεΐνης τόσο για τους οργανισμούς της όσο και για τους οργανισμούς που ζουν στο χερσαίο περιβάλλον. Η ρύπανσή της επηρεάζει, λοιπόν, όλους τους οργανισμούς και τα οικοσυστήματα της Γης και ως τέτοιο φαινόμενο έχει παγκόσμια διάσταση. Σε αντίθεση, όμως, με τη ρύπανση του εδάφους για την οποία μπορούν δυνητικά να ληφθούν μέτρα από τις κυβερνήσεις των κρατών που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, στη θάλασσα η κατάσταση αντιμετωπίζεται πολύ πιο δύσκολα ή καθόλου, εξαιτίας της αχανούς εκτάσεώς της αλλά και επειδή στο μεγαλύτερο μέρος της δεν ανήκει σε κανένα κράτος.

Ενώ, λοιπόν, οι δραστηριότητες από όλες τις ηπείρους επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον, κανένα κράτος δεν είναι τυπικά υπεύθυνο για την αποκατάσταση των προβλημάτων. Δράσεις λαμβάνονται κυρίως στις παράκτιες περιοχές όπου εντοπίζεται και η μεγαλύτερη αλιευτική δραστηριότητα. Υπολογίζεται ότι το 90% της παγκόσμιας παραγωγής ψαριών λαμβάνει χώρα στις παράκτιες περιοχές, με το υπόλοιπο 10% να 

προέρχεται από τους ωκεανούς, οι οποίοι χαρακτηρίζονται και ως βιολογική έρημος.

 

Οι επιπτώσεις της ρύπανσης

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ της ρύπανσης μπορεί να είναι άμεσες ή έμμεσες. Οι άμεσες επιπτώσεις ακολουθούν συνήθως μεγάλα επεισόδια ρύπανσης, κατά τα οποία ρυπογόνες ουσίες εισέρχονται στο θαλάσσιο περιβάλλον (κυρίως σε κλειστούς κόλπους) σε μεγάλες συγκεντρώσεις, συνήθως μετά από ατυχήματα, και προκαλούν δυσάρεστες καταστάσεις σε μικρό χρονικό διάστημα και σε μεγάλο αριθμό μελών μιας βιοκοινωνίας (θάνατος ψαριών). Τα συστήματα βέβαια μπορεί να παραμείνουν νεκρά ή έντονα επηρεασμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή να μην μπορούν να ανακάμψουν αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα.

Τα έμμεσα αποτελέσματα της ρύπανσης είναι ίσως πιο επικίνδυνα και πιο εκτεταμένα από τα άμεσα, διότι επιδρούν στις θαλάσσιες βιοκοινωνίες και οικοσυστήματα επί μακρόν, επηρεάζοντας όλα τα τροφικά επίπεδα και τις αλληλεξαρτήσεις των οργανισμών. Έτσι, ενώ δεν έχουμε άμεση εξόντωση θαλάσσιων οργανισμών, έχουμε επιδράσεις στις διαδικασίες αναπαραγωγής, στην αντοχή των οργανισμών σε ασθένειες, στη διάρκεια ζωής τους, πολλοί δε από τους οποίους δεν κατορθώνουν να φθάσουν ούτε ώς την πρώτη αναπαραγωγή, μείωση της αφθονίας και των αποθεμάτων, βιοσυσσώρευση τοξικών μετάλλων και οργανικών ουσιών, κτλ.

Η θαλάσσια ρύπανση, πέραν των άλλων επιπτώσεων που αναφέρθηκαν, έχει και οικονομικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι τοπικές κοινωνίες ή σε μεγαλύτερη διάσταση το κράτος εξαρτάται οικονομικά από την αλιεία και τον τουρισμό. Σίγουρα, λοιπόν, οι οικονομικές επιπτώσεις της θαλάσσιας ρύπανσης είναι πολύ μεγάλες αλλά δεν μπορούν να αποδοθούν σε ένα μόνο οικονομικό μέγεθος. Για παράδειγμα, η μείωση της παραγωγής μόνο των οστρακόδερμων, εξαιτίας των αποβλήτων, μπορεί να περιλαμβάνει εκατοντάδες ή και χιλιάδες δολάρια το χρόνο. Σημαντική, επίσης, είναι και η καταστροφή της δυνατότητας αναψυχής και χαράς δισεκατομμυρίων ανθρώπων, η οποία σίγουρα και αυτή μπορεί τυπικά να αποδοθεί με ένα οικονομικό μέγεθος, αλλά ουσιαστικά είναι μέγεθος μη μετρήσιμο και τελικά αναντικατάστατο. 

sigmalive.com

Φάκελος «Αλιεία με δυναμίτιδα» - Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ενημερώνει την Επίτροπο Θαλασσίων Υποθέσεων & Αλιείας, Μαρία Δαμανάκη

του Γιάννη Κουτελίδα

Ενημερωτική συνάντηση με την Επίτροπο, Μαρία Δαμανάκη στα γραφεία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 27/7. Στέλεχος του Αρχιπελάγους παρείχε αναλυτική ενημέρωση για τα φαινόμενο της αλιείας με τη χρήση δυναμίτιδας, που έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια σε όλη την επικράτεια.

Η ενημέρωση επικεντρώθηκε στην κατάσταση στις Κυκλάδες, (κυρίως σε Κουφονήσια, ΝΑ Νάξο,  Κέρο, Αντίκερο, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Δονούσα, Αμοργό), και σε λεπτομερείς αναφορές σχετικά με τον τρόπο δράσης των κατά τόπους κυκλωμάτων.

Από την κα Δαμανάκη ζητήθηκε η συνδρομή της Επιτροπής δεδομένου ότι η Ελλάδα αποτελεί τη μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου παρατηρείται εντατικοποίηση της συγκεκριμένης παράνομης και καταστροφικής αλιευτικής μεθόδου. Αν και συχνά προτάσσεται ως αιτία του προβλήματος η υπάρχουσα οικονομική κρίση και η εξασφάλιση κέρδους με εύκολο και γρήγορο τρόπο, πεποίθηση μας είναι ότι η έξαρση του φαινομένου οφείλεται περισσότερο στην αδυναμία και συχνά την αδιαφορία ορισμένων λιμενικών αρχών να λύσουν το πρόβλημα.

Υπενθυμίζεται ότι αναφορικά με τη συγκεκριμένη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στις νότιες Κυκλάδες, το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, ΙΘΠ έχει προσκομίσει όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεση του, στις δικαστικές αρχές και την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος (όπου παρεπέμφθη το λιμεναρχείο Νάξου μετά το πλήθος καταγγελιών που έχει καταθέσει το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, για τους χειρισμούς του στην αντιμετώπιση της καταστροφικής αλιείας στην περιοχή ευθύνης του. Περισσότερα εδώ: http://bit.ly/LSJ74B).

Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε με κάθε τρόπο και μέσο ένα  τέλος σε αυτό το νοσηρό φαινόμενο που έχει προκληθεί από την αδράνεια της πολιτικής ηγεσίας και την πάγια αδιαφορία ορισμένων λιμενικών αρχών. Η προάσπιση των φυσικών μας πόρων και η προστασία των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων αποτελεί υποχρέωση απέναντι στον τόπο, τις νησιωτικές κοινωνίες και τις μελλοντικές γενιές.

http://bit.ly/Pf5de3