Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διατροφή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διατροφή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017
Περιστατικά γρίπης των πτηνών στη Βουλγαρία
Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017
Ολλανδία: Δύο συλλήψεις για τα μολυσμένα αβγά
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015
Η κλιματική αλλαγή προκάλεσε τη φυγή των πρώτων ανθρώπων από την Αφρική;
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε εναποθέσεις ιζημάτων στη νοτιοανατολική Αραβική χερσόνησο, από τις οποίες μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα για το κλίμα της περιοχής τα τελευταία 160.000 χρόνια.
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015
Νέο υβρίδιο κοτόπουλου δίνει ελπίδα στην Αφρική
Σε αρκετές αφρικανικές χώρες το ποσοστό του αγροτικού πληθυσμού μπορεί να αγγίζει έως και το 85 τοις εκατό, και η εκτροφή οικόσιτων πουλερικών σε μικρή κλίμακα είναι άκρως διαδεδομένη.
Πέρα από την εξασφάλιση τροφής, τα πουλερικά μπορούν να βοηθήσουν τους κατοίκους να επιτεύξουν οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία σε περιοχές που συχνά μαστίζονται από συνθήκες εξαθλίωσης και στέρησης.
Δυστυχώς τα πουλερικά που απαντώνται στην Ουγκάντα υπό σκληρές αγροτικές συνθήκες συχνά δεν επαρκούν για να καλύψουν τις βασικές διαιτητικές και οικονομικές ανάγκες της μέσης οικογένειας.
Με αυτό το κίνητρο ξεκίνησε η πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Αριζόνα Στέιτ για την εισαγωγή του υβριδίου με την ονομασία Kuroiler, το οποίο προέρχεται από την Ινδία.
«Τα κοτόπουλα Kuroiler έχουν ήδη γίνει πολύ δημοφιλή στην Ουγκάντα και η ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται», δήλωσε ο Γιαγκντέβ Σάρμα, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Μία τυπική κότα Ουγκάντας παράγει μόνο 20 με 40 αυγά το έτος, και οι κόκορες φτάνουν τα 1,5 με 2 κιλά βάρος μετά από 9-12 μήνες ανάπτυξης.
Τα αντίστοιχα νούμερα για τα Kuroiler είναι 150 με 200 αυγά το χρόνο και σχεδόν το διπλάσιο βάρος, ενώ είναι πιο ανθεκτικά σε ασθένειες που μαστίζουν τα κοτόπουλα στην Ουγκάντα.
Πρόσφατα το ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς ενέκρινε τη χρηματοδότηση του έργου με 1,4 εκατομμύρια δολάρια έως την άνοιξη του 2016. Σε αυτό το διάστημα εκτιμάται πως η αποτελεσματική εκτροφή και διανομή των υβριδίων θα καταστήσει το έργο αυτοχρηματοδοτούμενο.
Μετά την πρώιμη επιτυχία του έργου στην Ουγκάντα, όπου έγινε διανομή μισού εκατομμυρίου Kuroiler, το Ίδρυμα Γκέιτς χρηματοδοτεί επιπλέον ένα νέο κεντρικό σχέδιο με 11 εκατομμύρια δολάρια, στο Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο Κτηνοτροφίας στην Κένυα.
Για τα επόμενα πέντε έτη, η επίδοση των Kuroiler θα συγκριθεί με τοπικά είδη πουλερικών από την Αιθιοπία, την Τανζανία και τη Νιγηρία.
naftemporiki.gr
10/2/15
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015
Αύξηση της συγκέντρωσης υδραργύρου στους τόνους του Ειρηνικού
Οι επιστήμονες συνέλεξαν και ανέλυσαν ξανά δεδομένα από το 1971 έως το 2008 από τρεις διαφορετικές έρευνες, και ανακάλυψαν πως ένας τόνος περίπου 75 κιλών είχε κατά μέσο όρο συγκέντρωση υδραργύρου 0,4 μέρη στο εκατομμύριο το 1998, ενώ το 2008 η συγκέντρωση ανέβηκε στα 0,6 μέρη στο εκατομμύριο.
Στην ανάλυσή τους, οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 230 τόνους βάρους 21 έως 75 κιλών, 111 από το 1971, 105 από το 1998 και 14 από το 2008.
Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε πως η αύξηση των επιπέδων υδραργύρου βρίσκεται σε αντιστοιχία με την άνοδο της ρύπανσης υδραργύρου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες, όπως η καύση του λιγνίτη στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και σε ορυχεία.
Ο υδράργυρος είναι ένα τοξικό μέταλλο το οποίο μπορεί να φτάσει υψηλές συγκεντρώσεις στα ψάρια, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των ανθρώπων που καταναλώνουν μεγάλα, αρπακτικά ψάρια όπως ο ξιφίας και ο τόνος. Στον ανοιχτό ωκεανό, η κύρια πηγή υδραργύρου είναι η ατμοσφαιρική εναπόθεση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
«Τα επίπεδα του υδραργύρου αυξάνονται παγκοσμίως στα νερά των ωκεανών. Χρειάζονται πιο αυστηρές πολιτικές για τη μείωση των εκπομπών υδραργύρου στην ατμόσφαιρα. Αν διατηρηθούν οι σημερινοί ρυθμοί απόθεσης, τότε ο υδράργυρος στα νερά του Βόρειου Ειρηνικού θα διπλασιαστεί έως το 2050», δήλωσε ο Πωλ Ντρέβνικ, επικεφαλής της μελέτης.
[naftemporiki.gr]
8/2/15
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014
Americans urged to stop wasting food. (60% of food waste originates from businesses and institutions)
Some 15.4 million kilograms of food is thrown away in the United States every year, the Environmental Protection Agency (EPA) said on Friday (Nov 21).
That represents 21 per cent of all food produced, harvested and purchased - food that is worth an estimated US$1.3 billion, at a time when one in six Americans face hunger.
The EPA launched a social media campaign this week to draw attention to the link between food waste and greenhouse gases produced when unwanted food ends up in landfills. Such waste is a significant source of methane, which the EPA on its website said has "21 times the global warming potential of carbon dioxide."
"There are actions that individuals and businesses can take to protect the environment," EPA assistant administrator Mathy Stanislaus told reporters. The typical American family of four, he said, could save US$1,600 a year by reducing their food waste.
On Friday, the federal government agency teamed up with prominent Washington area chef and restauranteur Cathal Armstrong, who demonstrated how ingredients that a homemaker might throw away can be put to good use.
TRASH CAN IS LAST RESORT
"The trash can is the last, last, last resort," said the Irish-born chef as he whipped up a lobster bisque in a kitchen adjoining an ongoing exhibition about food around the world at the National Geographic museum.
- While 40 perc ent of food waste comes from households, 60 per cent originates from businesses and institutions, such as restaurants, food retailers and hospitals.
"For the most part, chefs have to learn (how not to waste food) themselves," he said, as he stripped a lobster and put the typically undesired bits into a simmering pot. "It's shocking how many people come to me knowing how to make stock, but they don't know why we make stock," he said, adding by way of advice: "Never be without stock."
The National Geographic Society is currently looking at food from all fronts, from its "Food: Our Global Kitchen" exhibition and "Eat: The Story of Food" TV series to the December issue of its iconic yellow-bordered magazine.
- AFP/nd
channelnewsasia.com
22/11/14
--
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
Οι πολικές αρκούδες αλλάζουν διατροφή για να επιβιώσουν
Σύμφωνα με τα ευρήματα τριών διαφορετικών μελετών που δημοσιεύτηκαν πέρυσι, οι πολικές αρκούδες στρέφονται από τις φώκιες και άλλα θαλάσσια ζώα στα φυτά και τα ζώα της ξηράς για να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Τις παρατηρήσεις μοιάζει τώρα να επιβεβαιώνει ακόμη μια μελέτη, του αμερικανικού μουσείου φυσικής ιστορίας της Νέας Υόρκης, η οποία επικεντρώθηκε στις πολικές αρκούδες του Χάντσον Μπέι, στον Καναδά.
«Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν ότι οι πολικές αρκούδες έχουν ευέλικτες στρατηγικές συλλογής τροφής», δήλωσε στο NBC News η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας Λίντα Γκορμεζάνο. «Αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται να υπάρχουν και άλλες παράμετροι στο πώς οι αρκούδες προσαρμόζονται στις αλλαγές των συνθηκών πάγου.» Όπως η ίδια πρόσθεσε, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια πόσο καλά θα προσαρμοστούν τα ζώα σε αυτές τις αλλαγές.
Είναι γνωστό ότι οι πολικές αρκούδες στέκονται κοντά στην άκρη του πάγου περιμένοντας φώκιες και άλλα υποψήφια θηράματα να κάνουν την εμφάνισή τους για να τους επιτεθούν. Καθώς οι περίοδοι με θαλάσσιο πάγο γίνονται όλο και μικρότερες, τα ζώα αλλάζουν μεθόδους, αλλά όχι και συνήθειες - για παράδειγμα, εξακολουθούν να σπαταλούν την ελάχιστη δυνατή ενέργεια σε αναζήτηση τροφής. Όπως λέει η Γκορμεζάνο, βγαίνουν στη στεριά καθώς οι πάγοι λιώνουν και παράλληλα με την περίοδο επώασης των χηνών, ώστε να έχουν στη διάθεσή τους περισσότερα αυγά για να φάνε, χωρίς να απομακρυνθούν από το βιότοπό τους.
Σύμφωνα πάντως με τα αποτελέσματα άλλης έρευνας, οι χήνες και τα καριμπού της ξηράς αποτελούν μόνο... σνακ για τις πολικές αρκούδες, οι οποίες χρειάζονται τις φώκιες, αφού τις βοηθούν να συσσωρεύουν το απαραίτητο λίπος. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μόλις βγουν στη στεριά, χάνουν 700 γραμμάρια την ημέρα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να φθάνουν στο τέλος της περιόδου χωρίς πάγους ετοιμοθάνατες από την ασιτία.
naftemporiki.gr
31/1/14
-
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013
Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής: Ποιότητα διατροφής σημαίνει και ποιότητα ζωής τονίζει ο ΕΦΕΤ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο στις 16 Οκτωβρίου.
Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής εστιάζεται στις βιώσιμες πρακτικές από την παραγωγή μέχρι και την κατανάλωση τροφίμων με στόχο την προαγωγή της συνεχούς ευημερίας τόσο του ανθρώπου όσο και του πλανήτη.
Ο ΕΦΕΤ, πιστεύει στη σχέση της ποιότητας διατροφής με την ποιότητα της εκπαίδευσης πάνω στη διατροφή και την ασφάλεια των τροφίμων. Για τον λόγο αυτόν συστηματικά προβαίνει σε πρωτοβουλίες και δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Πέρα από την εκπαίδευση σε επιχειρήσεις τροφίμων, διενεργεί εκπαιδευτικές εκδηλώσεις στα σχολεία σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, εκπαιδεύει ανθρώπους που προσφέρουν συσσίτια, ενώ, παράλληλα, εκδίδει ενημερωτικά φυλλάδια για διάφορα θέματα διατροφής, όπως, για παράδειγμα, για το αλάτι, τη γλουτένη και τα ενεργειακά ποτά.
Όπως επισημαίνει ο ΕΦΕΤ, οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι τα τρόφιμα που καταναλώνουν είναι ένας από τους παράγοντες που καθορίζει σε σημαντικό βαθμό την υγεία τους. Λιγότερο γνωστό, όμως, παραμένει ότι τα τρόφιμα που παράγουμε και καταναλώνουμε έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (πχ χρήση γης και υδάτινων πόρων, απόβλητα κ.α.) και στην οικονομία.
Επομένως, η άρρηκτη σχέση που συνδέει τη θρέψη με την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή επεκτείνεται και στη σωστή, επαρκή και ορθολογική παραγωγή, διάθεση και κατανάλωση ασφαλών και ποιοτικών τροφίμων.
Σύστημα ασφαλείας
Ο ΕΦΕΤ καταβάλλει, σύμφωνα με την ανακοίνωση, μία σταθερή και συστηματική προσπάθεια από την αρχή της σύστασής του για τη λειτουργία ενός νέου, σύγχρονου και αποτελεσματικού συστήματος ασφάλειας για τα τρόφιμα στη χώρα μας. Ενός συστήματος που θα διασφαλίζει στον Έλληνα καταναλωτή μία αναβαθμισμένη ποιότητα τροφίμων μέσα από τον προληπτικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο έλεγχο της τροφικής αλυσίδας που θα ελαχιστοποιεί τους κινδύνους. Οι προκλήσεις είναι πολλές, πόσο μάλλον σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπου τα επισιτιστικά προβλήματα είναι πολλά και απαιτούν άμεσο χειρισμό.
agelioforos.gr
15/10/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Κυριακή 25 Αυγούστου 2013
ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ: Μια μέρα στο βουνό με έναν συλλέκτη κράνιων ... σε εικόνες.
Για τα οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχουν τα σχετικά άρθρα με ετικέτα "Κράνια". Επί πλέον, για την καλλιέργεια της κρανιάς στην αντίστοιχη ετικέτα - "Κρανιά".
Είναι επίσης γνωστό ότι η φύση, κατά κανόνα, προσφέρει την ίαση δίπλα στην εμφάνιση της ασθένειας. Οι φαρμακευτικές εταιρίες για την παρασκευή το φαρμάκων τους αντιγράφουν την φύση. Αρκετές έρευνές τους έγιναν σε τροπικά δάση παρακολουθώντας την διατροφή των ζώων, είδη πιθήκων συνήθως, μετά από την εμφάνιση κάποιας αρρώστιας σε αυτά.
Υπάρχουν παραδείγματα που η ξαφνική προτίμηση των ζώων σε κάποιο είδος φυτού ή καρπού, μετά την εμφάνιση της ασθένειας, οδήγησε τους ερευνητές σε αντίστοιχο φάρμακο για τους ανθρώπους.........περισσότερα »ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ: Μια μέρα στο βουνό με έναν συλλέκτη κράνιων ...
24/8/13
Πέμπτη 30 Μαΐου 2013
ΟΗΕ: Φάτε μέδουσες, να σώσουμε τα ψάρια!
Οι μέδουσες είναι όλο και περισσότερο παρούσες στους ωκεανούς ολόκληρου του κόσμου, αναφέρει ο FAO επικαλούμενος τους εμπειρογνώμονες οι οποίοι μιλούν για έναν "ωκεανό μεδουσών" που παίρνει τη θέση ενός "ωκεανού ψαριών".
"Αν δεν καταφέρνετε να τις καταπολεμήσετε... φάτε τις!", προτείνουν οι ειδικοί αυτοί, οι οποίοι συνιστούν την ανάπτυξη προϊόντων διατροφής με βάση τις μέδουσες.
Μια άλλη δυνατότητα θα ήταν η εκμετάλλευση της "αθάνατης μέδουσας" (Turritopsis nutricula): ικανή να αντιστρέφει τη διαδικασία της γήρανσης, υπόσχεται την επεξεργασία προϊόντων αναζωογονητικών για τους ανθρώπους, προτείνει επίσης ο οργανισμός.
Διότι για τον FAO, η μεγάλη αύξηση των πληθυσμών των μεδουσών μπορεί να είναι μία από τις αιτίες της μείωσης των αλιευτικών αποθεμάτων που διαπιστώνεται στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα.
"Η υπεραλιεία, η οποία εξαφανίζει τα μεγάλα θαλάσσια αρπακτικά, είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν αυτό τον πολλαπλασιασμό των μεδουσών. Ένας φαύλος κύκλος μπορεί να ακολουθήσει, αφού οι μέδουσες τρέφονται με τις νύμφες ψαριών και με μικρά ψάρια", διευκρινίζει ο FAO.
Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, συνήθως "λαμβάνονται υπόψη μόνον οι επιπτώσεις της αλιείας από τον άνθρωπο για να προσδιοριστούν τα όρια αναφοράς για μια αειφόρο αλιεία".
Όμως "οι μέδουσες μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στα αυγά και τις νύμφες των ψαριών, είτε άμεσα είτε επειδή ανταγωνίζονται άλλα είδη για την τροφή τους.
Πρέπει συνεπώς να τις παίρνουμε υπόψη σε κάθε οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης των αλιευμάτων".
Οι βλάβες που προκαλούνται από τις μέδουσες στα αλιευτικά αποθέματα εμφανίσθηκαν στην αρχή της δεκαετίας του 1980, όταν η μέδουσα Mnemiopsis leidyi, ένα είδος που ζει συνήθως στον Ατλαντικό Ωκεανό, εισήχθη τυχαία στη Μαύρη Θάλασσα, όπου είχε καταστροφικά αποτελέσματα στους πληθυσμούς των αλιευμάτων, γονατίζοντας την τοπική αλιεία, σύμφωνα με το FAO.
- Το πρόβλημα δεν λύθηκε παρά με την έλευση στη Μαύρη Θάλασσα ενός άλλου είδους, της Beroe ovata, που τρέφεται με τις μέδουσες Mnemiopsis.
Μολονότι οι λόγοι που εξηγούν αυτό το φαινόμενο δεν είναι πλήρως κατανοητοί, περιλαμβάνουν αναμφίβολα, εκτός από την υπεραλιεία, την άνοδο της θερμοκρασίας του κλίματος και την αύξηση των θρεπτικών ουσιών στα ύδατα.
www.protothema.gr
30/5/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Δευτέρα 13 Μαΐου 2013
Συσκευή που ανιχνεύει επικίνδυνες για την υγεία ουσίες κατασκευάζουν επιστήμονες
Όπως μάλιστα σημειώνουν οι ειδικοί, η καινοτομία αυτή προωθείται σε μία περίοδο, όπου η ανησυχία σχετικά με την ποιότητα και την ασφάλεια των προϊόντων έχει αυξηθεί δραματικά, εξ’ αιτίας άλλωστε και των συχνών διατροφικών σκανδάλων.
Κι όμως μόνο το 1% των τροφίμων που καταλήγουν στο τραπέζι μας ελέγχεται, μιας και μέχρι σήμερα αυτή η διαδικασία είναι χρονοβόρα και ακριβή.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του ερευνητικού κέντρου «Δημόκριτος», πάνω στην κατασκευή μιας τέτοια συσκευής εργάζονται από τον περασμένο Σεπτέμβριο ερευνητές του τομέα Μικροηλεκτρονικής του Ινστιτούτου Προηγμένων Υλικών, Φυσικοχημικών Διεργασιών, Νανοτεχνολογίας και Μικροσυστημάτων και του Ινστιτούτου Πυρηνικών και Ραδιολογικών Επιστημών και Τεχνολογίας, Ενέργειας και Ασφάλειας του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «FOODSNIFFER».
Το έργο αυτό, στο οποίο συμμετέχουν ερευνητικοί και βιομηχανικοί φορείς από Ελλάδα, Φινλανδία, Ολλανδία, Γερμανία, Πολωνία και Ισπανία, συντονίζεται από το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» και σκοπό έχει την κατασκευή μιας συσκευής που μπορεί να ελέγχει τη περιεκτικότητα επιβλαβών ουσιών σε τρόφιμα, να συνδέεται ασύρματα με οποιοδήποτε smartphone και να μεταδίδει άμεσα τα αποτελέσματα του ελέγχου στην αρμόδια κεντρική υπηρεσία.
Μια συσκευή παλάμης
Η συσκευή, όπως έχει μέχρις στιγμής διαμορφωθεί, χωράει στην παλάμη ενός χεριού. Με αισθητήρες μιας χρήσεως, θα μπορεί να ελεγχθεί σε οποιοδήποτε χώρο, οποιοδήποτε προϊόν, για την περιεκτικότητά του ως προς δέκα ουσίες που ανήκουν στις κατηγορίες των φυτοφαρμάκων, των αλλεργιογόνων και των τοξινών.
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, η…ηλεκτρονική μύτη, θα μπορεί να χρησιμοποιείται τόσο από καταναλωτές (π.χ. ανθρώπους με αλλεργίες ή δυσανεξίες), όσο και από παραγωγούς αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, εμπόρους τροφίμων, ελεγκτικούς οργανισμού.
«Μύρισε» τη καζεΐνη
H πρώτη ουσία που οι ερευνητές κατάφεραν να ανιχνεύσουν με τη χρήση αυτής της συσκευής, είναι η καζεΐνη, η βασική πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος, η οποία διαφέρει από αυτήν του κατσικίσιου.
Έτσι, στην περίπτωση ανθρώπων που έχουν δυσανεξία στο αγελαδινό γάλα και απαιτείται να καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα εξ’ ολοκλήρου από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, η συσκευή αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο ελέγχου της αυθεντικότητας και επομένως της ασφάλειας των προϊόντων που αγοράζουν.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, τα επόμενα βήματα της ερευνητικής ομάδας αφορούν την ανίχνευση άλλων αλλεργιογόνων ουσιών, όπως πρωτεΐνες που βρίσκονται στη σόγια και στα φιστίκια, γλουτένη, καθώς και μυκοτοξινών (ωχρατοξίνη Α, αφλατοξίνες, κ.α.) που βρίσκονται σε τρόφιμα και έχουν ισχυρή καρκινογόνο και τερατογόνο δράση.
Μάρθα Καϊτανίδη
.tanea.gr
13/3/13
-----
Παρασκευή 3 Μαΐου 2013
Η Ρωσία απορρίπτει τα νορβηγικά ψάρια
Κατά τη διάρκεια επιθεώρησης παρτίδας συκωτιού κατεψυγμένου μπακαλιάρου, που ελήφθη στη Ρωσία από τη Νορβηγία, βρέθηκαν ζωντανές νύμφες νηματωδών, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της Υπηρεσίας.
Αυτό αποτελεί παραβίαση των κτηνιατρικών υγειονομικών απαιτήσεων της Τελωνιακής Ενωσης και της Ρωσίας, υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση.
Η Διεύθυνση της Υπηρεσίας ζήτησε επίσης από τους Νορβηγούς ομόλογούς της να αποκλείσουν την προμήθεια στη Ρωσία προϊόντων, που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της Τελωνιακής Ενωσης και της Ρωσίας.
3/5/13
--
-
Τρίτη 16 Απριλίου 2013
Το άχυρο και οι κορμοί γίνονται τρόφιμα! ... Πρωτοποριακή μέθοδος μετατρέπει την κυτταρίνη σε βρώσιμο άμηλο
 |
| Percvial Zhang |
Όπως φαίνεται, στο μέλλον θα τρώμε ξύλο κυριολεκτικά. Ερευνητές στις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά να μετατρέψουν την κυτταρίνη -το βασικό συστατικό του ξύλου και όλων των φυτικών υπολειμμάτων- σε άφθονο βρώσιμο άμυλο.
Αφθονη άχρηστη βιομάζα
Η κυτταρίνη αντιστοιχεί σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της βιομάζας των φυτών σε όλο τον πλανήτη. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η παραγωγή άχρηστης κυτταρίνης στη γεωργία είναι πολύ μεγαλύτερη από την παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Στην περίπτωση των σιτηρών, για παράδειγμα, κάθε τόνος συγκομιδής πρέπει να διαχωριστεί από 2 με 3 τόνους αποβλήτων πλούσιων σε κυτταρίνη.
Κάθε μόριο κυτταρίνης αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μόρια γλυκόζης, η οποία φυσικά τρώγεται. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι δεσμοί που συνδέουν αυτά τα μόρια γλυκόζης διασπώνται εξαιρετικά δύσκολα. Μόνο λίγα είδη βακτηρίων, και κυρίως μυκήτων, μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτό τον άθλο, γι΄αυτό και το ξύλο μπορεί να παραμένει για χρόνια θαμμένο στο έδαφος μέχρι να αποσυντεθεί πλήρως.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε εξέλιξη πολλά ερευνητικά προγράμματα με στόχο τη μετατροπή της κυτταρίνης σε βιοκαύσιμα όπως η αιθανόλη. Φαίνεται όμως ότι, εκτός από καύσιμα, η κυτταρίνη θα μπορούσε να αποτελέσει πρώτη ύλη και για την παραγωγή αμύλου, το οποίο επίσης αποτελείται από μόρια γλυκόζης, ενωμένα όμως με διαφορετικούς δεσμούς.
Με γονίδια βακτηρίων
Ο δρ Πέρσιβαλ Ζανγκ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια στο Μπλάκσμπεργκ χρησιμοποίησε γονίδια βακτηρίων τα οποία ήταν γνωστό ότι μεταβολίζουν την κυτταρίνη. Τα γονίδια αυτά εισήχθησαν σε βακτήρια Escherichia coli, τα οποία έτσι ανέλαβαν να παράγουν τα απαραίτητα ένζυμα σε επαρκείς ποσότητες.
Μια ομάδα ενζύμων διασπά την κυτταρίνη σε μικρότερα μόρια, ενώ μια δεύτερη ομάδα ενζύμων μετατρέπει αυτά τα μόρια σε αμυλόζη, μια μορφή αμύλου.
Η συνθετική αμυλόζη «δεν έχει γεύση στην αρχή» αναφέρει ο δρ Ζανγκ που δοκίμασε το παρασκεύασμα. «Αν το μασήσεις για λίγο γίνεται ελαφρώς γλυκό» συνεχίζει. Πράγματι, τα μόρια αμύλου διασπώνται εύκολα από το ένζυμο αμυλάση του σάλιου και μετατρέπονται έτσι σε ελεύθερα μόρια γλυκιάς γλυκόζης.
Η νέα μέθοδος μετατρέπει σε άμυλο γύρω στο ένα τρίτο της συνολικής κυτταρίνης, ωστόσο ό,τι περισσεύει δεν είναι άχρηστο: η υπόλοιπη κυτταρίνη μετατρέπεται σε γλυκόζη, η οποία μπορεί με τη σειρά της να μετατραπεί σε βιοαιθανόλη με μεθόδους βιοτεχνολογίας.
Τόνοι τροφής για τον πλανήτη
Δεδομένου ότι το άμυλο αντιστοιχεί σήμερα έως και στο 40% της ανθρώπινης διατροφής, η νέα ενζυματική τεχνική θα μπορούσε να ταΐσει τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, εκτιμούν τώρα οι ερευνητές.
Υπολογίζουν ότι, αν η διαθεσιμότητα της γλυκόζης ήταν 100 δισεκατομμύρια τόνοι το χρόνο, η μέθοδός τους θα μπορούσε να παράγει 4,5 δισεκατομμύρια τόνους αμύλου, ποσότητα δύο φορές μεγαλύτερη από την ετήσια παγκόσμια παραγωγής δημητριακών.
Ακόμα όμως κι αν αποδειχθεί στο μέλλον ότι οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να καταναλώσουν αυτό το νέο συνθετικό τρόφιμο, το άμυλο από κυτταρίνη θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην παραγωγή βιοδιασπώμενου πλαστικού και άλλων υλικών.
Σίγουρα όμως, αυτό απέχει πολύ στο μέλλον: τα απαιτούμενα ένζυμα είναι σήμερα εξαιρετικά ακριβά, και οι ερευνητές υπολογίζουν ότι θα χρειάζονταν ένα εκατομμύριο δολάρια για να παραγάγουν 20 κιλά αμυλόζης.
Αφθονη άχρηστη βιομάζα
Η κυτταρίνη αντιστοιχεί σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της βιομάζας των φυτών σε όλο τον πλανήτη. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η παραγωγή άχρηστης κυτταρίνης στη γεωργία είναι πολύ μεγαλύτερη από την παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Στην περίπτωση των σιτηρών, για παράδειγμα, κάθε τόνος συγκομιδής πρέπει να διαχωριστεί από 2 με 3 τόνους αποβλήτων πλούσιων σε κυτταρίνη.
Κάθε μόριο κυτταρίνης αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μόρια γλυκόζης, η οποία φυσικά τρώγεται. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι δεσμοί που συνδέουν αυτά τα μόρια γλυκόζης διασπώνται εξαιρετικά δύσκολα. Μόνο λίγα είδη βακτηρίων, και κυρίως μυκήτων, μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτό τον άθλο, γι΄αυτό και το ξύλο μπορεί να παραμένει για χρόνια θαμμένο στο έδαφος μέχρι να αποσυντεθεί πλήρως.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε εξέλιξη πολλά ερευνητικά προγράμματα με στόχο τη μετατροπή της κυτταρίνης σε βιοκαύσιμα όπως η αιθανόλη. Φαίνεται όμως ότι, εκτός από καύσιμα, η κυτταρίνη θα μπορούσε να αποτελέσει πρώτη ύλη και για την παραγωγή αμύλου, το οποίο επίσης αποτελείται από μόρια γλυκόζης, ενωμένα όμως με διαφορετικούς δεσμούς.
Με γονίδια βακτηρίων
Ο δρ Πέρσιβαλ Ζανγκ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια στο Μπλάκσμπεργκ χρησιμοποίησε γονίδια βακτηρίων τα οποία ήταν γνωστό ότι μεταβολίζουν την κυτταρίνη. Τα γονίδια αυτά εισήχθησαν σε βακτήρια Escherichia coli, τα οποία έτσι ανέλαβαν να παράγουν τα απαραίτητα ένζυμα σε επαρκείς ποσότητες.
Μια ομάδα ενζύμων διασπά την κυτταρίνη σε μικρότερα μόρια, ενώ μια δεύτερη ομάδα ενζύμων μετατρέπει αυτά τα μόρια σε αμυλόζη, μια μορφή αμύλου.
Η συνθετική αμυλόζη «δεν έχει γεύση στην αρχή» αναφέρει ο δρ Ζανγκ που δοκίμασε το παρασκεύασμα. «Αν το μασήσεις για λίγο γίνεται ελαφρώς γλυκό» συνεχίζει. Πράγματι, τα μόρια αμύλου διασπώνται εύκολα από το ένζυμο αμυλάση του σάλιου και μετατρέπονται έτσι σε ελεύθερα μόρια γλυκιάς γλυκόζης.
Η νέα μέθοδος μετατρέπει σε άμυλο γύρω στο ένα τρίτο της συνολικής κυτταρίνης, ωστόσο ό,τι περισσεύει δεν είναι άχρηστο: η υπόλοιπη κυτταρίνη μετατρέπεται σε γλυκόζη, η οποία μπορεί με τη σειρά της να μετατραπεί σε βιοαιθανόλη με μεθόδους βιοτεχνολογίας.
Τόνοι τροφής για τον πλανήτη
Δεδομένου ότι το άμυλο αντιστοιχεί σήμερα έως και στο 40% της ανθρώπινης διατροφής, η νέα ενζυματική τεχνική θα μπορούσε να ταΐσει τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, εκτιμούν τώρα οι ερευνητές.
Υπολογίζουν ότι, αν η διαθεσιμότητα της γλυκόζης ήταν 100 δισεκατομμύρια τόνοι το χρόνο, η μέθοδός τους θα μπορούσε να παράγει 4,5 δισεκατομμύρια τόνους αμύλου, ποσότητα δύο φορές μεγαλύτερη από την ετήσια παγκόσμια παραγωγής δημητριακών.
Ακόμα όμως κι αν αποδειχθεί στο μέλλον ότι οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να καταναλώσουν αυτό το νέο συνθετικό τρόφιμο, το άμυλο από κυτταρίνη θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην παραγωγή βιοδιασπώμενου πλαστικού και άλλων υλικών.
Σίγουρα όμως, αυτό απέχει πολύ στο μέλλον: τα απαιτούμενα ένζυμα είναι σήμερα εξαιρετικά ακριβά, και οι ερευνητές υπολογίζουν ότι θα χρειάζονταν ένα εκατομμύριο δολάρια για να παραγάγουν 20 κιλά αμυλόζης.
16/4/13
--
-
Research team creates potential food source from non-food plants
BLACKSBURG, Va., April 16, 2013– A team of Virginia Tech researchers has succeeded in transforming cellulose into starch, a process that has the potential to provide a previously untapped nutrient source from plants not traditionally thought of as food crops.
Y.H. Percival Zhang, an associate professor of biological systems engineering in the College of Agriculture and Life Sciences and the College of Engineering, led a team of researchers in the project that could help feed a global population expected to swell to 9 billion by 2050. Starch is one of the most important components of the human diet and provides 20 to 40 percent of our daily caloric intake.
The research was published this week in the Early Edition of the Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America.
Cellulose is the supporting material in plant cell walls and is the most common carbohydrate on earth. This new development opens the door to the potential that food could be created from any plant, reducing the need for crops to be grown on valuable land that requires fertilizers, pesticides, and large amounts of water. The type of starch that Zhang’s team produced is amylose, a linear resistant starch that is not broken down in the digestion process and acts as a good source of dietary fiber. It has been proven to decrease the risk of obesity and diabetes.
This discovery holds promise on many fronts beyond food systems.
“Besides serving as a food source, the starch can be used in the manufacture of edible, clear films for biodegradable food packaging,” Zhang said. “It can even serve as a high-density hydrogen storage carrier that could solve problems related to hydrogen storage and distribution.”
Zhang used a novel process involving cascading enzymes to transform cellulose into amylose starch.
“Cellulose and starch have the same chemical formula,” Zhang said. “The difference is in their chemical linkages. Our idea is to use an enzyme cascade to break up the bonds in cellulose, enabling their reconfiguration as starch.”
The new approach takes cellulose from non-food plant material, such as corn stover, converts about 30 percent to amylose, and hydrolyzes the remainder to glucose suitable for ethanol production. Corn stover consists of the stem, leaves, and husk of the corn plant remaining after ears of corn are harvested. However, the process works with cellulose from any plant.
This bioprocess called “simultaneous enzymatic biotransformation and microbial fermentation” is easy to scale up for commercial production. It is environmentally friendly because it does not require expensive equipment, heat, or chemical reagents, and does not generate any waste. The key enzymes immobilized on the magnetic nanoparticles can easily be recycled using a magnetic force.
Zhang designed the experiments and conceived the cellulose-to-starch concept. Zhang and Virginia Tech visiting scholar Hongge Chen are the inventors of the cellulose-to-starch biotransformation, which is covered under a provisional patent application. Chun You, a postdoctoral researcher from China at Virginia Tech, and Chen conducted most of the research work.
Support for the current research comes from the Department of Biological Systems Engineering at Virginia Tech. Additional resources were contributed by the Virginia Tech College of Agriculture and Life Sciences’ Biodesign and Bioprocessing Research Center, the Shell GameChanger Program, and the U.S. Department of Energy BioEnergy Science Center, along with the Division of Chemical Sciences, Geosciences and Biosciences, Office of Basic Energy Sciences of the Department of Energy. Chen was partially supported by the China Scholarship Council.
Nationally ranked among the top research institutions of its kind, Virginia Tech’s College of Agriculture and Life Sciences focuses on the science and business of living systems through learning, discovery, and engagement. The college’s comprehensive curriculum gives more than 3,100 students in a dozen academic departments a balanced education that ranges from food and fiber production to economics to human health. Students learn from the world’s leading agricultural scientists, who bring the latest science and technology into the classroom.
.vtnews.vt.edu
16/4/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
.vtnews.vt.edu
16/4/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Σάββατο 30 Μαρτίου 2013
ΟΗΕ - ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Επιπλέον 3 δισ. άνθρωποι σε συνθήκες ακραίας φτώχειας έως το 2050
«Η παγκόσμια οικονομική ισχύς επαναπροσδιορίζεται με δραματικό τρόπο» και έως το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε η συνολική παραγωγή της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Κίνας θα ξεπερνά αυτήν των ΗΠΑ, του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας και της Ιταλίας μαζί, προβλέπει το UNDP. «Ποτέ άλλοτε στην ιστορία οι συνθήκες ζωής και οι προοπτικές τόσων πολλών ανθρώπων δεν είχαν αλλάξει τόσο δραματικά και τόσο γρήγορα», όπως υπογραμμίζει η έκθεση.
Περιβαλλοντική αδράνεια
Το ποσοστό των ανθρώπων που ζούσαν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας παγκοσμίως έπεσε από 43%, το 1990, σε 22%, το 2008. Μόνο στην Κίνα, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι ξέφυγαν από το όριο της φτώχειας την περίοδο αυτή. Το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν με κάτω από 1 ευρώ τη μέρα μειώθηκε κατά το ήμισυ, επιτυγχάνοντας έναν από τους βασικούς Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας.
.imerisia.gr
30/3/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Αλλού πετάνε τρόφιμα, κι αλλού πεινάνε
Η Αφρική μπορεί να παράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται
ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Μεγαλώνει ο κίνδυνος έως το 2030, αν δεν ληφθούν μέτρα
Γιγαντιαίες πόλεις, ανέχεια και πείνα
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013
Η υγιεινή διατροφή «καταστρέφει» το περιβάλλον, λέει έκθεση
Μετά από ανάλυση των διατροφικών συνηθειών περίπου 2,000 γάλλων και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προέκυψαν από την παραγωγή φυτών, ψαριών, κρέατος, πουλερικών και άλλων συστατικών, οι ερευνητές συμπέραναν στο περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition ότι μια τέτοια διατροφή ίσως δεν έχει το «πιο πράσινο» αντίκτυπο στο περιβάλλον. «Όταν τρως υγιεινά, πρέπει να φας πολλά τρόφιμα που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια. Πρέπει να φας πολλά φρούτα και λαχανικά», είπε η Nicole Darmon, επικεφαλής ερευνήτρια από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας σε ζητήματα Αγρονομίας στη Μασσαλία.
Η καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών δεν παράγει περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όπως η εκτροφή ζώων. Ωστόσο η παραγωγή τροφίμων- που περιλαμβάνει τη χρήση γεωργικών μηχανημάτων και της μεταφοράς- εκτιμάται ότι ευθύνεται κυρίως για το 15%-30% των εκπομπών αερίων στις αναπτυσσόμενες χώρες, τονίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Οι επιστήμονες εδώ και καιρός συμβουλεύουν να στραφεί ο κόσμος στα φυτικά προϊόντα προκειμένου να προστατέψουν το περιβάλλον και την δική του υγεία.
Για να εξετάσουν πιο προσεκτικά αυτό το σκεπτικό, η Darmon με τους συναδέλφους της χρησιμοποίησαν τις διατροφικές συνήθειες 1,918 γάλλων ενηλίκων για να συγκρίνουν τη θρεπτική ποιότητα των διαίτων και τι ποσοστό αερίων του θερμοκηπίου που αυτές εκπέμπουν.
Από τα διατροφικά ημερολόγια που παρατηρήθηκαν για 7 ημέρες μεταξύ 2006 και 2007, οι ερευνητές εντόπισαν τα 400 πιο συνήθη τρόφιμα που καταναλώνονται. Εν συνεχεία χρησιμοποίησαν μια βάση δεδομένων για να δουν το ποσοστό εκπομπών αερίου που παράγει το καθένα, μετρώντας τα ως γραμμάρια ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα ανά 100 γραμμάρια της τροφής.
Όλες οι πτυχές του κύκλου ζωής ενός τροφίμου λήφθηκε υπόψη, συμπεριλαμβανομένου και του μαγειρέματος, είπε η Darmon.
«Το μόνο σημείο που δεν λήφθηκε υπόψη, ήταν η μεταφορά από το σουπερμάρκετ στο σπίτι», πρόσθεσε.
Ζώντας υγιεινά , δεν σημαίνει πάντα πιο «πράσινα»
Όταν η Darmon και οι συνάδελφοί της είδαν αυτά που έφαγαν οι 1,918 γάλλοι προκειμένου να πάρουν συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας από το τρόφιμα κάθε μέρα, διαπίστωσαν ότι τα τρόφιμα «υψηλής ποιότητας»- που περιέχουν φρούτα, λαχανικά και ψάρια- σε όρους υγείας συνδέονταν με υψηλά ποσοστά εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου όπως και οι δίαιτες χαμηλής ποιότητας που περιέχουν υψηλά ποσοστά ζάχαρης και αλατιού.
Περίπου 1,600 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα εκπέμφθηκαν για κάθε 100 γραμμάρια παραγόμενου κρέατος, σύμφωνα με την έρευνα.
Αυτό είναι πάνω από 15 φορές της ποσότητας αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμφθηκαν κατά την παραγωγή φρούτων και λαχανικών και 2.5 φορές αερίων από την παραγωγή ψαριών, χοιρινού κρέατος, πουλερικών και αυγών.
Το χάσμα ωστόσο μειώθηκε, όταν οι ερευνητές είδαν πόσα γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα εκπέμφθηκαν ανά 100 χιλιοθερμίδες.
Τα περισσότερα αέρια -857 γραμμάρια- εκπέμφθηκαν για να παράγουν 100 χιλιοθερμίδες κρέατος, αλλά μόλις 3 φορές περισσότερες εκπομπές αερίων από μια συγκρίσιμη ποσότητα ενέργειας από τα φρούτα και τα λαχανικά.
Τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα εξέπεμψαν περισσότερα αέρια για τις θερμίδες παρά για τα άμυλα, τα γλυκά, τα αλμυρά σνακ, τα γαλακτοκομικά και τα λίπη. Τα ίδια ποσοστά εξέπεμψαν και για το χοιρινό, τα πουλερικά και τα αυγά.
Συνολικά, οι καταγεγραμμένες δίαιτες ήταν υπεύθυνες για περίπου 5,000 γραμμάρια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ημερησίως ανά άτομο.
EurActiv.gr
Δευ, 18/02/2013
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Στα ύψη η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος / Επιπτώσεις για το περιβάλλον
Το κρέας βλάπτει το κλίμα περισσότερο από την κυκλοφορία
«Πληγή πάνω στη Γη» ο άνθρωπος
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013
«Πληγή πάνω στη Γη» ο άνθρωπος
«Αποτελούμε μια πληγή πάνω στη Γη και αυτό θα μας προκαλέσει προβλήματα μέσα στα επόμενα 50 χρόνια», προειδοποίησε ο Σερ Ντέιβιντ μιλώντας στο περιοδικό Radio Times. «Το ζήτημα δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή – είναι ότι δεν υπάρχει χώρος, μέρη για να καλλιεργήσουμε τρόφιμα για τεράστιες ορδές ανθρώπων.»
«Είτε θα περιορίσουμε την αύξηση του πληθυσμού μας είτε ο φυσικός κόσμος θα το κάνει για εμάς – και ήδη το κάνει», προσέθεσε ο 86χρονος παρουσιαστής και φυσιοδίφης.
Ο Ατένμπορο συμμετέχει σε ΜΚΟ για τον έλεγχο του πληθυσμού και δεν είναι η πρώτη φορά που τάσσεται υπέρ της επένδυσης των κυβερνήσεων στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και σε άλλους εθελοντικούς τρόπους ανάσχεσης της αύξησης του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες χώρες.
«Προβάλλουμε διαρκώς προγράμματα για την Αιθιοπία και συμβαίνει ακριβώς αυτό: υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί. Δεν μπορούν να υποστηρίξουν τους εαυτούς τους και αυτό που λέω δεν είναι απάνθρωπο, είναι η αλήθεια», συνέχισε ο 86χρονος Ατένμπορο. «Έως ότου η ανθρωπότητα κατορθώσει να διαχειριστεί την κατάσταση και να αντιληφθεί με συντονισμένο τρόπο τι συμβαίνει στον πλανήτη, τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα.»
Ο Ατένμπορο, που είναι διάσημος για τις γλαφυρές αφηγήσεις του σε σειρές ντοκιμαντέρ για τη Φύση, όπως το «Η Ζωή στη Γη», δεν είναι ο μόνος που έχει εκφράσει τέτοιες απόψεις με τόσο ευθύ τρόπο. Ο αμερικανός καθηγητής του Στάνφορντ, Πολ Έρλιχ, συγγραφέας της «Πληθυσμιακής Βόμβας», υπέγραφε πρόσφατα έκθεση, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να προκαλούν μαζικό αφανισμό ειδών, ανάλογης κλίμακας με αυτόν που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο πληθυσμός της γης ξεπέρασε τα 7 δισεκατομμύρια άτομα στα τέλη Οκτωβρίου του 2011.
.naftemporiki.gr
22/1/13
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013
Η Αφρική μπορεί να παράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται
Μία νέα έκθεση από την ομάδα κατά της παγκόσμιας φτώχειας αναφέρει ότι περισσότεροι από 230 εκατομμύρια ανθρώποι - ή αλλιώς ένας στους τέσσερις αφρικανούς που ζουν στα νότια της Σαχάρας- είναι υποσιτισμένοι, 38% πάνω από ό, τι 20 χρόνια πριν.
Παρ’ ότι η Oxfam σημειώνει μεγάλη βελτίωση στη διαθεσιμότητα τροφίμων και την υγιεινή διατροφή σε πολλές αφρικανικές χώρες, λέει ότι η προσβασιμότητα στη γη και η μείωση των επενδύσεων στον τομέα της γεωργίας κρατούν πάρα πολλούς ανθρώπους στη φτώχεια.
Τα πορίσματα υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από διεθνείς οργανισμούς που ανησυχούν για την ασφάλεια τροφίμων στην ταχέως αναπτυσσόμενη ήπειρο. Το ερευνητικό τμήμα της Κομισιόν, για παράδειγμα, θα δημοσιεύσει σύντομα έναν άτλαντα που θα δείχνει ότι η υποβάθμιση του εδάφους και της γης αποτελούν απειλή για την παραγωγή τροφίμων στην Αφρική.
«Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στον αγροτικό τομέα γιατί εκεί ζει η πλειονότητα των ανθρώπων και από εκεί αντλεί η πλειονότητα των ανθρώπων τα έσοδα της», είπε ο Ricardo Fuentes-Nieva, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Oxfam στην Βρετανία. «Και αφού βελτιώσουν τα έσοδά τους, θα βελτιώσουν επίσης την κατάσταση της ασφάλειας τροφίμων».
Ο Fuentes-Nieva υποστηρίζει ότι η Αφρική μπορεί να παράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται για τη μείωση της πείνας και τη βελτίωση της διατροφής, εάν ο αγροτικός τομέας λάβει την κατάλληλη βοήθεια μέσω εθνικών και διεθνών πολιτικών.
Μπαίνοντας στην αγορά
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι οι ανεπαρκείς επενδύσεις στον τομέα της έρευνας, της κατάρτισης, της άρδευσης και της αποθήκευσης εμποδίζουν την παραγωγικότητα των αγροκτημάτων στην αφρικανική ήπειρο. Ανεπαρκείς υποδομές στους δρόμους σημαίνει ότι οι αγρότες δεν μπορούν να μεταφέρουν τα εμπορεύματα τους στις αγορές, υπονομεύοντας έτσι την καταπολέμηση της πείνας και τη ζωή των καλλιεργητών.
Μόνο το 4.9% από τα €100δις. του συνόλου της αναπτυξιακής βοήθειας πήγε στην υποστήριξη της αγροτικής παραγωγής το 2011, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), σε έκθεση τον προηγούμενο μήνα, ζήτησε να αυξηθούν οι γεωργικές επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες για την παροχή θέσεων εργασίας και να τροφοδοτηθεί ένα μέρος του πληθυσμού της νότιας Σαχάρας που αναμένεται να αυξηθεί από 860 εκατομμύρια που είναι σήμερα σε περίπου 2 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050.
Περίπου 850 εκατομμύρια από τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων του κόσμου βρίσκονται σε κατάσταση πείνας, όπως δείχνουν τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών. Στην αφρικανική ήπειρο, 31% των ανθρώπων θεωρούνται υποσιτισμένοι, 29% πάνω από τις αρχές του αιώνα.
Ερευνητές της ΕΕ ελέγχουν τις απειλές τους εδάφους
Ερευνητές στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λένε ότι η υποβάθμιση του εδάφους στην υποσαχάρια Αφρική βλάπτει την ικανότητα της περιοχής να θρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό της. Το Κοινό Κέντρο Ερευνών ετοιμάζει έναν εδαφικό άτλαντα - παρόμοιο με αυτόν που έχει ήδη δημοσιευτεί στην Ευρώπη- για να ρίξει φως στις προκλήσεις της παραγωγικότητας της γης.
Παρ’ όλο που η Αφρική έχει πλούσια βιοποικιλότητα οικοσυστημάτων, μόνο το 10% της ηπείρου έχει φυσικά γόνιμα εδάφη για την καλλιέργεια τροφίμων, αλλά οι κακές πρακτικές διαχείρισης απειλούν ακόμη και αυτές τις περιοχές.
«Το έδαφος και η γη είναι απολύτως θεμελιώδη για τα τρόφιμα και την ασφάλεια τροφίμων, την ευημερία, τη μείωση της φτώχειας και όλους τους υπόλοιπους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης», είπε ο Alan Belward από το Ινστιτούτο για το Περιβάλλον και την Αειφορία του Κοινού Κέντρου Ερευνών στην Ίσπρα, της Ιταλίας.
Δεν αποτελεί μόνο αφρικανικό πρόβλημα. Και η Ευρώπη χάνει παραγωγική γη. «Παίρνουμε πολύ καλά παραγωγικά εδάφη και έπειτα εγκαθιστούμε ένα χώρο στάθμευσης, ή ένα νέο δρόμο ή ένα νέο συγκρότημα κατοικιών. Αυτό δεν είναι σωστή εκμετάλλευση (της γης)», είπε ο Belward, μέρος της ομάδας δημιουργίας του αφρικανικού εδαφικού άτλαντα.
Ο συνάδελφός του, Arwyn Jones, ένας άλλος ερευνητής του Κοινού Κέντρου Ερευνών, είπε ότι η διάβρωση, οι κακές μέθοδοι καλλιέργειας, οι εκχερσώσεις και η μείωση των δασικών εκτάσεων στην Αφρική οδηγούν στο «να παρασύρεται το έδαφος, και να προκαλείται ρύπανση και συσσώρευση άλατος σε αρδευόμενες εκτάσεις».
Εξάγοντας ευκαιρίες
Στο μεταξύ, οι ερευνητές ανησυχούν ότι όλο και περισσότερη αφρικανική γη μετατοπίζεται από την καλλιέργεια για την τοπική κατανάλωση στην παραγωγή καλλιεργειών για εξαγωγή.
Επενδυτές από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Ευρώπη εκμεταλλεύονται τη φθηνή γη της Αφρικής και το εργατικό της δυναμικό για την συμπλήρωση της δικής τους εμπορευματικής παραγωγής , ενώ δίνουν στις κυβερνήσεις των φτωχών χωρών προσοδοφόρα έσοδα από τις εξαγωγές. Η ΕΕ από μόνη της εισάγει το 40% των γεωργικών εξαγωγών της Υποσαχάριας Αφρικής.
Το ινστιτούτο Oakland, ένα think tank στην Καλιφόρνια, εκτιμά ότι η αφρικανική γη, ίση με το μέγεθος της Γαλλίας, έχει εκμισθωθεί ή πωλείται σε ξένους επενδυτές ή σε κυβερνήσεις από το 2008 για εξαγωγές βιοκαυσίμων και εμπορευμάτων. Προειδοποιεί ότι «η εκτόπιση και η πληγείσα διαβίωση αποτελούν σοβαρές πηγές διεθνούς ανησυχίας».
Κάποιες αφρικανικές κυβερνήσεις που καλούν τους επενδυτές να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και έσοδα, έχουν αναγνωρίσει ότι οι συμφωνίες για τη γη έχουν πλήξει τους μικροκαλλιεργητές, οδηγώντας τους μακριά από την παραγωγική γη και τα αποθέματα νερού. Ξεκινώντας αυτόν τον μήνα, η Τανζανία μείωσε το ποσοστό γης που μπορεί να μισθωθεί από ξένους επενδυτές, και κάποιες άλλες αφρικανικές κυβερνήσεις αναθεωρούν την πολιτική χρηματοδοτικής μίσθωσης της γεωργίας.
Ο Fuentes-Nieva, ο οποίος προετοιμάζει μία έκθεση της Oxfam για την αποκαλούμενη «αρπαγή της γης» από τους ξένους, ανέφερε ότι η αδύναμη διακυβέρνηση στην Αφρική είναι εν μέρει υπεύθυνη για τις μισθώσεις γης και τις ανεπαρκείς επενδύσεις στον τομέα της γεωργίας, παρά τη σημασία που έχει η γεωργία στην αγροτική απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη.
«Η μακροπρόθεσμη τάση ήταν μία από τις αμέλειες του αγροτικού τομέα και η εξήγηση που δίνεται - που είναι μία παλιά επεξήγηση αλλά είναι ακόμα αλήθεια - είναι ότι οι εθνικές κυβερνήσεις απαντούν στο ενδιαφέρον των αστικών ομάδων που είναι αυτές που βρίσκονται πιο κοντά στις κυβερνήσεις, αυτές που έχουν την ίδια φωνή με την κυβέρνηση», είπε ο Fuentes-Nieva.
«Και ο αγροτικός τομέας δεν αντιπροσωπεύεται βασικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων».
Oρόσημα
- Μέχρι το Φεβρουάριο: το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα δημοσιεύσει άτλαντα εδάφους της Αφρικής
Απόψεις
Μεταξύ των συμπερασμάτων από το συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη τον Ιούνιο του 2012 ήταν το ότι «Το έδαφος και η γη έχουν τόσο θεμελιώδη σημασία για τη βιώσιμη ανάπτυξη που θέλουμε να αγωνιστούμε για την υποβάθμιση του εδάφους στον ουδέτερο κόσμο», είπε ο Alan Belward του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Αλλά αυτό συμπληρώνει το γεγονός ότι το έδαφος και η γη είναι απόλυτα θεμελιώδη για τα τρόφιμα και την ασφάλεια των τροφίμων, την ευημερία, τη μείωση της φτώχειας και όλους τους υπόλοιπους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης. Και υποστηρίζουμε πλήρως την άποψη αυτή και είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι το έδαφος και η γη είναι ελάχιστα αναγνωρισμένα».
EurActiv.gr
Τετ, 16/01/2013
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
«Αλλά αυτό συμπληρώνει το γεγονός ότι το έδαφος και η γη είναι απόλυτα θεμελιώδη για τα τρόφιμα και την ασφάλεια των τροφίμων, την ευημερία, τη μείωση της φτώχειας και όλους τους υπόλοιπους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης. Και υποστηρίζουμε πλήρως την άποψη αυτή και είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι το έδαφος και η γη είναι ελάχιστα αναγνωρισμένα».
EurActiv.gr
Τετ, 16/01/2013
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EUΟι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή
«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...
