Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Nabucco. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Nabucco. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Αζερμπαϊτζάν: Με «εμπορικούς όρους» η τελική επιλογή του αγωγού

Με αυστηρά εμπορικούς όρους θα επιλέξει τον αγωγό που θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ευρώπη το Αζερμπαϊτζάν, είπε χθες (30 Απριλίου) ο Υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας της χώρας, Natik Aliyev.
Οι αγωγοί Nabucco West και Trans Adriatic Pipeline (TAP) προσφέρουν διαφορετικές διαδρομές για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το πεδίο Shah Deniz II της Κασπίας Θάλασσας στην Ευρώπη.
 «Υπάρχουν πολλοί παράγοντες αξιολόγησης αυτών των αγωγών, ωστόσο ο κύριος τώρα είναι… η εμπορικότητα», τόνισε ο Aliyev μετά από συνάντησή του στο Όσλο με το Νορβηγό Υπουργό Πετρελαίου και Ενέργειας, Ola Borten Moe.

 «Αυτές [οι εταιρείες ενέργειας] πρέπει να επωφεληθούν για να καλύψουν το κόστος του κεφαλαίου ... Είναι πολύ σημαντικό για τους ξένους εταίρους να έχουν το πιο αποτελεσματικό, εμπορικό σχέδιο για την παροχή φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν», συνέχισε.
Η κοινοπραξία που αναπτύσσει το πεδίο φυσικού αερίου Shah Deniz αποτελείται από τις BP, τη νορβηγική Statoil, την αζέρικη SOCAR και τη γαλλική Total. Έχει ως στόχο να επιλέξει τον κατάλληλο αγωγό μέχρι τον Ιούνιο.
Η νορβηγική Statoil είναι επίσης εταίρος του ΤΑΡ μαζί με τη γερμανική E.ON Ruhrgas και την ελβετική Axpo Holding. 

Μείωση εξάρτησης από τη Ρωσία
Το αζέρικο φυσικό αέριο προσφέρει στην Ευρώπη μια ευκαιρία μείωσης της εξάρτησης από τη Ρωσία, που σήμερα παρέχει περίπου το ¼ της ετήσιας κατανάλωσης φυσικού αερίου της Ευρώπης, περίπου 500 δις κυβικά μέτρα κάθε χρόνο.
Αναλυτές λένε ότι ο Nabucco West θα εξυπηρετούσε τις περιοχές που εξαρτώνται περισσότερο από τη Ρωσία, στην κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, καλύτερα από ό, τι ο ΤΑΡ.
Βλέπουν ωστόσο πλεονεκτήματα και στην μετοχική σύνθεση του ΤΑΡ καθώς είναι λιγότερο κυριαρχούμενος από το κράτος.
Στο Nabucco West συμμετέχουν η αυστριακή OMV, η βουλγάρικη BEH, η τουρκική Botas, η ουγγρική MOL και η ρουμάνικη Transgaz.
Η παραγωγή φυσικού αερίου από το πεδίο Shah Deniz II αναμένεται να ξεκινήσει το 2018 ή το 2019 και θα αυξηθεί στα 16 δις κυβικά μέτρα ετησίως, με 10δις εξ αυτών να προορίζονται για την Ευρώπη και 6 δις για την Τουρκία.
Ο Nabucco West θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τα τουρκικά σύνορα μέσω της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας στην Αυστρία, μια περιοχή που πολλοί αναλυτές αναμένουν αύξηση στη ζήτηση φυσικού αερίου κατά 8 δις κυβικά μέτρα μέχρι το 2030.
Ο TAP, που θα περνά από Τουρκία και Ελλάδα, εν συνεχεία Αλβανία και θα καταλήγει στη Νότια Ιταλία, έχει ως αρχικό στόχο μεταφοράς 10 δις κυβικών μέτρων ετησίως. Ωστόσο εν καιρώ, και τα δύο έργα αποσκοπούν να αυξήσουν την δυνατότητα μεταφοράς φυσικού αερίου στα 20 δις κυβικά μέτρα κάθε χρόνο.
Ο Επίτροπος Ενέργειας, Günther Oettinger έστειλε πρόσφατα επιστολή στην Ύπατη Εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Catherine Ashton, λέγοντας ότι η ΕΕ πρέπει να αποφύγει την συζήτηση για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Nabucco και του TAP [Δείτε περισσότερα ΕΔΩ].
Οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν προγραμματίσει σύνοδο κορυφής για την ενέργεια στις 22 Μαΐου, όπου και φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να μην θιγούν αυτά τα θέματα.

Με πληροφορίες από Reuters
 EurActiv.gr   
 

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Διακρατική συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας-Αλβανίας για τον αγωγό TAP

Στην Αθήνα, υπογράφεται αύριο η διακυβερνητική συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας - Αλβανίας για την υλοποίηση του αγωγού Transadriatic Pipeline (TAP), που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη.
Ο TAP είναι κοινοπραξία των εταιρειών Axpo (Ελβετία), Statoil (Νορβηγία) και E.ON Ruhrgas (Γερμανία) και σύμφωνα με το σχέδιο, θα διασχίζει την Ελλάδα ξεκινώντας από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, θα φτάνει στην Αλβανία κι έπειτα υποθαλάσσια θα περνά στη Νότια Ιταλία για να καταλήξει στην Ελβετία.

Ο αγωγοί TAP και Nabucco West διεκδικούν τη μεταφορά φυσικού αερίου από το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ στο Αζερμπαϊτζάν προς τη Δυτική Ευρώπη. Οι εταιρείες που διαχειρίζονται το κοίτασμα (BP, Socar κ.ά.) θα αποφασίσουν τον ερχόμενο Ιούνιο για το ποιος αγωγός θα μεταφέρει τελικά αέριο στις χώρες της Ε.Ε. Οι ποσότητες θα είναι έτοιμες να μπουν στην ευρωπαϊκή αγορά το 2017.
O Nabucco West θα ξεκινά από τα σύνορα Τουρκίας - Βουλγαρίας και μέσω Ρουμανίας και Ουγγαρίας θα καταλήγει στην Αυστρία.
Στην τελετή της υπογραφής στην Αθήνα  για τον αγωγό TAP θα συμμετάσχει και εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν, μετά από σχετική πρόσκληση που απηύθυνε ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Δημήτρης  Αβραμόπουλος στον Αζέρο ομόλογό του, καθώς και εκπρόσωποι της κοινοπραξίας TAP. 
.rbth.gr
12/2/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Μετά το Nabucco και ο TAP προτείνει μερίδιο στο Αζερμπαϊτζάν

Η ομάδα του Αγωγού Trans - Adriatic (ΤΑΡ) συμφώνησε να προσφέρει έως και το 50% των μετοχών της στην κοινοπραξία φυσικού αερίου Shah Deniz -που αποτελείται από την κρατική εταιρεία φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν, τη SOCAR και άλλες κορυφαίες Ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας. Η εν λόγω συμφωνία έπεται της πρόσφατης απόφασης του ανταγωνιστικού αγωγού Nabucco να δώσει στην κοινοπραξία φυσικού αερίου της Κασπίας Θάλασσας την ευκαιρία να αποκτήσει το ήμισυ των μετοχών του.
Ο ΤΑΡ και οι μέτοχοί του -Axpo, Statoil και E.ON.- υποστήριξαν σε δήλωσή τους ότι κατέληξαν σε συμφωνία για την αγορά μετοχών από τρία μέλη της κοινοπραξίας του Shah Deniz.

Η ΒΡ και η Νορβηγική Statoil, κατέχουν η κάθε μία το 25,5% του μεριδίου στην κοινοπραξία Shan Deniz. Στους μετόχους περιλαμβάνονται η SOCAR και η Γαλλική Total.
Η συμφωνία για την αγορά των μετοχών θα ισχύσει από τη στιγμή που οι εταίροι αποφασίσουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους να συμμετάσχουν στην κοινοπραξία για τον TAP, λαμβάνοντας ένα συνολικό ποσοστό έως και 50% στην κοινοπραξία TAP AG.
Μια παρόμοια συμφωνία προ δύο εβδομάδων, με άλλους μετόχους, έδωσε προβάδισμα στον αντίπαλο αγωγό Nabucco.
Αμφότεροι οι Nabucco και TAP ανταγωνίζονται για την απόκτηση των πόρων φυσικού αερίου από την υπεράκτια πλατφόρμα  Shah Deniz II του Αζερμπαϊτζάν, η οποία εκτιμάται ότι μπορεί να αποφέρει 16 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν αναμένεται να αποφασίσουν τον Ιούνιο.
Έπειτα από την κατάρρευση ενός πολύ φιλόδοξου σχεδίου, το νέο έργο Nabucco West, έχει πλέον στόχο να μεταφέρει 16 δις κυβικά μέτρα αερίου ανά έτος από τα τουρκικά σύνορα στην Αυστρία, αφήνοντας τη διέλευση του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας στην κοινοπραξία ΤΑΝΑΡ μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Τουρκίας.
Ο αγωγός ΤΑΡ, μήκους 520 χλμ., θα ξεκινά την πορεία του από τη Θεσσαλονίκη, διασχίζοντας την Αλβανία, πριν βυθιστεί στον πυθμένα της Αδριατικής για 115 χλμ., έως το Brindisi της Ιταλίας και είναι σχεδιασμένος να επεκτείνει τη δυνατότητα μεταφοράς αερίου από 10 σε 20 δις κυβικά μέτρα ετησίως.
Ο Kjetil Tungland, διευθύνων σύμβουλος της TAP, δήλωσε ικανοποιημένος από το ότι τα μέλη της κοινοπραξίας Shah Deniz, ο TAP και οι υπόλοιποι μέτοχοι κατάφεραν να συμφωνήσουν σχετικά με τη βάση μιας μελλοντικής κοινοπραξίας.
 «Με τη SOCAR, την BP και την Total να εισέρχονται στην Κοινοπραξία του TAP, ενισχύεται σημαντικά το έργο του αγωγού, το οποίο και ανυπομονώ να υλοποιηθεί. Η συμφωνία των μετόχων συνιστά ορόσημο και καταδεικνύει το προβάδισμα του ΤΑΡ, σε σύγκριση με τις άλλες εναλλακτικές διαδρομές των αγωγών», δήλωσε ο Tugland.
Οι μέτοχοι του ΤΑΡ είναι η Ελβετική Axpo (42,5%), η Νορβιγική Statoil (42.5%) και η Γερμανική E.ON. Ruhrgas (15%).
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας, ο TAP προβλέπει, επίσης, τη φυσική αντίστροφη ροή του σε ποσοστό έως και 80% και την επιλογή για την ανάπτυξη των εγκαταστάσεων του φυσικού αερίου, την αποθήκευσή του στην Αλβανία, ώστε να διασφαλιστεί περαιτέρω η ασφάλεια του εφοδιασμού κατά τη διάρκεια κάθε πιθανής  διακοπής λειτουργίας της παροχής φυσικού αερίου.
Στο μεταξύ, τα μέσα ενημέρωσης του Αζερμπαϊτζάν αναφέρουν ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Nabucco, Reinhard Mitschek, υποστηρίζει ότι ο Nabucco Gas Pipeline International GmbH θα υλοποιηθεί εν τέλει από μια κοινοπραξία με 9 έως 10 μετόχους.
Ο Mitschek τόνισε ότι από τη στιγμή που θα πραγματοποιηθεί η επιλογή του μετοχικού κεφαλαίου από τους τέσσερις εταίρους -SOCAR, BP, Statoil και Total- θα αναπτυχθεί και θα ενταχθεί στο σχέδιο και ο τομέας του συμπυκνωμένου αερίου της αζέρικης κοινοπραξίας Shah Deniz.
Ανέφερε, επίσης, ότι η Γερμανική RWE προδιατίθεται να αποχωρήσει από το πρόγραμμα, κάτι που θα ανακοινωθεί σύντομα από τους μετόχους του NIC, αλλά και από την RWE.
 EurActiv.gr 
  

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

«Πόλεμος» Ρωσίας-ΗΠΑ στη ΝΑ Ευρώπη με Όπλο το Φυσικό Αέριο

Ανησυχία επικρατεί στο Κρεμλίνο τον τελευταίο καιρό, αφού οι Αμερικανοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να εξάγουν φυσικό αέριο στην Ευρώπη, απειλώντας σε ένα βαθμό την κυρίαρχη θέση της Gazprom στην αγορά. Η Gazprom με τη σειρά της επιχειρεί να σφίξει τον κλοιό γύρω από τις χώρες στις οποίες κυριαρχεί, μέσω της ταχείας υλοποίησης του αγωγού South Stream, αλλά τις τελευταίες ημέρες οι αμερικανικές βλέψεις έλαβαν μια πιο συγκεκριμένη μορφή μέσω δύο σημαντικών εξελίξεων.

Η πρώτη εξέλιξη είναι ότι η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε επισήμως να επιτρέψει τις εξαγωγές LNGκαι μάλιστα ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην αδειοδότηση των απαραίτητων σταθμών υγροποίησης με διαδικασίες fast track.
Επίσης, ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής, Ρίτσαρντ Λούγκαρ, δήλωσε ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να βοηθήσει περισσότερο τους νατοϊκούς συμμάχους της στην Ευρώπη ώστε να αντιμετωπίσουν το μονοπώλιο της Ρωσίας στο φυσικό αέριο, δίνοντας έτσι μια γεωπολιτική χροιά στο όλο εγχείρημα. Στα πλαίσια αυτά, ο Λούγκαρ προτείνει ένα νομοσχέδιο, το οποίο υποτίθεται ότι θα ενισχύσει την ενεργειακή ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία ανήκει γεωγραφικά και η Ελλάδα.
Πιο αναλυτικά, η νομοθεσία προβλέπει την απομάκρυνση των περιορισμών στις εξαγωγές αμερικανικού φυσικού αερίου όσον αφορά τα μέλη του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, οι εξαγωγές αυτές θα περιόριζαν την επιρροή της Ρωσίας στις συγκεκριμένες χώρες, με θετικά αποτελέσματα για τη συνοχή του ΝΑΤΟ και για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία δέκα χρόνια οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει σημαντικά την παραγωγή φυσικού αερίου, μέσω της εφαρμογής νέων τεχνικών μεθόδων εξόρυξης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η εγχώρια αγορά έχει κατακλυστεί από φθηνό αέριο, το οποίο πλέον προορίζεται να εξαχθεί σε άλλες αγορές, όπως της Ευρώπης και της Ασίας. Φαίνεται όμως πλέον ότι το αέριο στην περίπτωση της Ευρώπης δεν θα χρησιμοποιηθεί μονάχα ως εμπόρευμα, αλλά και ως όπλο προκειμένου να αποτραπεί η Ρωσία, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει εκφράσει έμπρακτα τις βλέψεις της για κάθοδο στη Μεσόγειο (βλέπε Κύπρο, Ισραήλ).
Βλέπουμε λοιπόν ότι διαγράφεται μια κατάσταση στην οποία η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες και να αντιμετωπίσει τους Ρώσους με το ίδιο τους το όπλο. Όπως είναι φυσικό, τα Βαλκάνια και ο Νότιος Διάδρομος εμπλέκονται στην όλη υπόθεση, καθώς αν κάποιες χώρες της περιοχής κλείσουν συμφωνίες εισαγωγής αμερικανικού LNG, τότε αλλάζει σημαντικά η εικόνα στην αγορά. Ο Λούγκαρ διευκρίνισε στις δηλώσεις του ότι οι όποιες αμερικανικές εξαγωγές θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά ως προς το Νότιο Διάδρομο, ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι αποκλειστικός στόχος της κίνησης αυτής είναι η Μόσχα. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο γερουσιαστής χρησιμοποιεί προσεκτική διπλωματική γλώσσα προκειμένου να μην εκληφθεί η πρότασή του από τους Ευρωπαίους ως απειλητική.
Μπορεί ο Λούγκαρ να είναι απλά ένας γερουσιαστής και οι προτάσεις του να μην μεταφράζονται σε κάτι απτό στην παρούσα φάση, όμως ο ίδιος προχώρησε και σε μια ακόμη σημαντική δήλωση που θα πρέπει να κρατήσουμε: Τάσσεται ανοικτά υπέρ του αγωγού Nabucco έναντι του TAP, καθώς θεωρεί ότι εξυπηρετεί καλύτερα τα αμερικανικά συμφέροντα. Και αυτό ισχύει διότι ο Nabucco περνάει μέσα από εκείνες τις χώρες που είναι περισσότερο εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο. Τέλος, ο Λούγκαρ πιστεύει ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να πιέσει περισσότερο ώστε να συμπεριληφθεί το αέριο του Τουρκμενιστάν και του Καζακστάν στο Νότιο Διάδρομο.
 .energia.gr
13/.12/12
ΣΧΕΤΙΚΑ:

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Gazprom and partners begin South Stream

  Russia’s state-owned gas major Gazprom and its partners are beginning construction of the $16bn South Stream pipeline that will run under the Black Sea to Europe and rival the Nabucco project.
­The symbolic first welding of the pipeline takes place in the city of Anapa in Southern Russia on Friday. Among those present at the ceremony are Russian President Vladimir Putin, Bulgaria’s Regional Development and Public Works Minister Liliyana Pavlova as well as representatives of Italy's ENI, France's EDF and Germany's BASF.

Last month Gazprom and its partners signed off on the final investment to launch the project. The parties confirmed registration of South Stream Transport BV with headquarters in Amsterdam.
The construction of the pipeline includes two large-scale steps – laying a gas pipeline on the bed of the Black Sea and the development of an onshore pipeline network in Europe.
The offshore section of the pipeline from Russia to Southern Europe will stretch 900 km. There are optional routes for South Stream along the Black Sea seabed: the north-western route, towards Slovenia and Austria via Bulgaria, Serbia and Hungary, and the south-western route; towards Greece and Italy.
The cost of the South Stream, including the pipeline’s overland sections, is estimated at $16 billion, but the total cost could double to $32bn taking into account the onshore sections, according to estimates. The supply of natural gas to Europe is expected to start in the first quarter of 2016. By 2018 the project is expected to deliver up to 63 billion cubic meter of natural gas to European consumers.
­

Is there enough gas for the pipeline?

­Meanwhile, experts doubt if the large-scale gas project is viable as demand in Europe declines and LNG supplies from the Middle East compete with Russian natural gas supplies. In October the second stretch of the Nord Stream gas pipeline linking Russia and Germany was launched, doubling Nord Stream’s capacity to 55 billion cubic meters (bcm) per year.  But during the first 11 months of Nord Stream’s operation only 9 billion bcm of Russian gas, or about 30-40% of capacity, has been delivered to European customers.
However, it’s not only economic profitability the pushed Russia forward with the South Stream project. With the new pipeline the country would secure an outlet in Europe, according to Aleksandr Polygalov, analyst at Institute on Natural Monopolies.
“If there is no South Stream, the Nabucco project will take its place and Caspian Sea gas will get to Europe, bypassing Russia,” Polygalov told Deutsche Welle.
The Nabucco pipeline project is designed to deliver Caspian Sea gas to the European Union to rival South Stream. According to the original plan, the 3,900 km pipeline was to cross Azerbaijan, Georgia, Turkey, Bulgaria, Hungary and Romania to end in Austria and was designed to supply up to 31bn cubic meters per year. But several months ago the project was put in doubt as it became clear there were no guarantees there would be enough gas. German energy company RWE and Hungary's utility MOL announced they are considering giving up the project.
Recently the Nabucco consortium submitted plans for a smaller Nabucco West pipeline which would deliver gas from Azerbaijan’s Shah Deniz 2 field. The global boom of shale gas development is also a concern. President Putin has urged Gazprom to revise its export policy, as the “shale revolution” and the development of LNG will seriously eat into the country’s export revenues. But Gazprom repeatedly stressed that shale gas development and decreasing demand don’t pose any threat to its business.
The development of the South Stream and Nord Stream pipelines comes amid tightening EU energy policies aimed at decreasing dependency on Russian gas. Currently Gazprom faces an EU antitrust probe over alleged unfair competition and price fixing in the natural gas markets of Central and Eastern Europe. If found guilty of violating EU competition rules Gazprom could be fined as much as 10% of annual revenue, or $1.1-1.4 billion.
7/12/12 

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Γ. Μανιάτης: Νέα πηγή πλούτου οι ορυκτές πρώτες ύλες

Σε μια εποχή που το μεγάλο ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, οι ορυκτές πρώτες ύλες μπορούν να αποτελέσουν μια νέα πηγή πλούτου, εσόδων και θέσεων εργασίας της χώρας, τόνισε ο γραμματέας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης, μιλώντας στο 23ο Ετήσιο Συνέδριο του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.
Ο κ. Μανιάτης αναφέρθηκε ενδεικτικά στα πολύ μεγάλα έργα των αγωγών φυσικού αερίου TAP και NABUCCO αλλά και στην ενεργειακή διασύνδεση με υποθαλάσσιο ηλεκτρικό καλώδιο που θα συνδέει το Ισραήλ με την Κύπρο και την Κρήτη, με ταυτόχρονη αναφορά στη δυνατότητα δημιουργίας αγωγού φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Κύπρου προς την Ελλάδα και στη συνέχεια την υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμα μίλησε για την αναγκαιότητα ηλεκτρικής διασύνδεσης και των άλλων νησιών της χώρας.

Σχετικά με την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από την οποία υπολογίζονται δημόσια έσοδα ύψους 150 δισ. ευρώ σε βάθος τριακονταετίας προέκρινε τη δέσμευσή τους για την ίδρυση του «Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών». Επιπλέον αναφέρθηκε στα θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και το πρόγραμμα «εξοικονομώ κατ’ οίκον» συνολικής δαπάνης 800 εκατ. ευρώ για το οποίο έχουν κατατεθεί 80.000 αιτήσεις, δημιουργεί 10.000 θέσεις εργασίας, προωθείται με ελληνικά κατά 80% υλικά και αναμένεται να αποσβέσει το κόστος του σε πέντε έως επτά χρόνια.
Για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, ο κ. Μανιάτης τόνισε ότι τα συνολικά αποθέματα ορυκτού πλούτου στο υπέδαφος της χώρας μας ξεπερνούν σε αξία τα 40 δισ. ευρώ χωρίς τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, στο κλάδο απασχολούνται πάνω από 100.000 άτομα και παράλληλα αποτελεί έναν σημαντικά εξωστρεφή τομέα.
Στον ευρύτερο χώρο του ορυκτού πλούτου, έχουν ήδη υλοποιηθεί ένα σύνολο από παρεμβάσεις με στόχο τη στήριξη του κλάδου σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, με σημαντικότερη παρέμβαση την έκδοση το 2011 του νέου Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ), μετά από 27 ολόκληρα χρόνια, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πιο σύγχρονα εργαλεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την ασφαλή και ορθολογική διενέργεια των σχετικών εργασιών, καθώς και τη διαμόρφωση από το Φεβρουάριο του 2012 των αρχών και κατευθύνσεων της Εθνική Μεταλλευτικής Πολιτικής, σε στενή συνεργασία με τους φορείς της αγοράς.
Επίσης υπογράμμισε ότι για πρώτη φορά ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας στην πιο παραμελημένη μορφή πράσινης ενέργειας στην χώρα, τη Γεωθερμία. Όπως ανέφερε, «υπήρξε επενδυτικό ενδιαφέρον από σοβαρές ελληνικές επιχειρήσεις που αποφάσισαν να επενδύσουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στον πρωτογενή τομέα με την ανάπτυξη Θερμοκηπιακών μονάδων με Υδροπονική Καλλιέργεια και χρησιμοποιούμενη θέρμανση τη Γεωθερμία. Σήμερα, έχουμε ως αποτέλεσμα τις πρώτες προσκλήσεις για εκδήλωση ενδιαφέροντος για νέες θέσεις εργασίας να είναι πραγματικότητα. Μόνο για την Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης, σε αυτήν την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, υπάρχουν επενδυτικά σχέδια για 300 στρέμματα θερμοκηπίων υδροπονίας με θέρμανση από τη γεωθερμία».
Για την αξιοποίηση του συνόλου του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας, ο κ. Μανιάτης τόνισε τις νέες παραμέτρους που προσδιορίζουν το σύγχρονο ευρωπαϊκό πλαίσιο διαφάνειας και δημοσίου οφέλους που εφαρμόζει πια η χώρα μας και οι οποίες φτάνουν το 27% στο σύνολο των κριτηρίων αξιολόγησης. Για πρώτη φορά εφαρμόζονται στη χώρα, ειδικά κριτήρια τόσο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα:
-7% για την καταπολέμηση της ανεργίας με υπολογισμό των νέων θέσεων πλήρους απασχόλησης
-8% σε δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης
-7% για την πρόσληψη εργαζομένων από την τοπική κοινωνία
-5% για επιπλέον πρόσθετες περιβαλλοντικές δράσεις και δαπάνες, πέραν αυτών που προβλέπονται από τη νομοθεσία.
Κλείνοντας, ο κ. Μανιάτης, τόνισε πως χρειαζόμαστε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, προσανατολισμένο στην ποιότητα, την αποδοτικότητα των φυσικών πόρων, την οικονομία της γνώσης και τη μετάβαση σε μια βιώσιμη κοινωνικά και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία της αγοράς. «Ο τομέας του ορυκτού πλούτου αποτελεί βασικό πυλώνα, για να πρωταγωνιστήσουμε σε ένα νέο οικονομικό και επενδυτικό πλαίσιο ευκαιριών, δημιουργίας θέσεων εργασίας και ενίσχυσης των δημόσιων εσόδων», κατέληξε. 
 .naftemporiki.gr
4/12/12

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

O South Stream και η νέα ενεργειακή πραγματικότητα

Κ. Ν. Σταμπολής, Αντιπρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του ΙΕΝΕ
Στις 7 Δεκεμβρίου, στην τοποθεσία Ανάπα, στα ρωσικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας θα ξεκινήσει με πανηγυρικές τελετές (και όχι με «εγκαίνια» κατά το προσφιλές αλλά απόλυτα αποπροσανατολιστικό ελληνικό μεταπολιτευτικό πρότυπο), η κατασκευή ενός από τους μεγαλύτερους σύγχρονους αγωγούς φυσικού αερίου του κόσμου. Ο εν λόγω αγωγός, ο South Stream, πρόκειται να μεταφέρει 63BCM ρώσικου αερίου προς τις αγορές της Κεντρικής και ΝΑ Ευρώπης, παρακάμπτοντας πλήρως την μέχρι σήμερα αρτηρία μέσω Ουκρανίας, η οποία, ως γνωστόν, αποτέλεσε εστία προβλημάτων και τριβών μεταξύ Μόσχος και Κιέβου τα τελευταία έξι χρόνια.

Ο South Stream θα αποτελείται από δύο βασικά σκέλη, το υποθαλάσσιο μέσω της Μαύρης Θάλασσας με την τοποθέτηση 930χλμ. αγωγών στον πυθμένα της θάλασσας, και το χερσαίο, συνολικού μήκους 1.455χλμ. το οποίο θα διέρχεται μέσω της Βουλγαρίας -που θα αποτελέσει και το σημείο εισόδου προς την Ευρώπη στην τοποθεσία Galata νοτίως της Βάρνας- της Σερβίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβενίας και θα καταλήγει στην ιταλική πόλη Tarvizio.
Σύμφωνα με την ρώσικη Gazprom, η οποία και είναι ο βασικός μέτοχος του έργου -σε μία κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η ιταλική ΕΝΙ, η γαλλική EDF και η γερμανική Wintershall- τα 2/3 του αερίου που θα μεταφέρει ο S. Stream θα αντικαταστήσει τις ποσότητες που διέρχονται σήμερα μέσω Ουκρανίας, ενώ το 1/3 θα έρθει να καλύψει τις πρόσθετες ανάγκες τροφοδοσίας που θα απαιτήσει η ευρωπαϊκή αγορά μέχρι το 2020.
Ο South Stream τόσο λόγω του προορισμού του και της διαδρομής του όσο και της μετοχικής του σύνθεσης μπορεί άνετα να χαρακτηρισθεί ως ένα πανευρωπαϊκό έργο το οποίο, σε συνδυασμό με τον ήδη λειτουργούντα Nord Stream, συμπληρώνει το ρώσικο ενεργειακό προγεφύρωμα προς την ευρωπαϊκή ήπειρο, την οποία και εξασφαλίζει με προμήθεια φυσικού αερίου για τα επόμενα τριάντα χρόνια τουλάχιστον. Η υλοποίηση του South Stream, το οποίο ως έργο ρώσικης προέλευσης, ουδέποτε έγινε αποδεκτό από το ευρωιερατείο των Βρυξελλών παρά την υψηλή συμμετοχή αμιγώς ευρωπαϊκών εταιρειών, θέτει, όπως είναι φυσικό, τέλος στον περιβόητο αγωγό Nabucco, και το κατάλοιπό του τον West Nabucco, που ακόμη ευελπιστεί να μεταφέρει αζέρικο αέριο μέσω Τουρκίας, Βουλγαρίας κ.λπ. προς την Αυστρία και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμως τα 10 ή 12bcm στην καλύτερη περίπτωση που προορίζεται να μεταφέρει ο εν λόγω αγωγός ακυρώνονται αίφνης από τη δύναμη πυρός του South Stream, που εάν αφαιρέσουμε τα 10-12-13bcm που θα απορροφώνται στη διαδρομή του από τις ενδιάμεσες χώρες, θα μπορεί να τροφοδοτήσει την κυρίως Ευρώπη με 50bcm's. Μία ποσότητα που είναι αδύνατο να συνεισφέρει το Αζερμπαϊτζάν όχι το 2018 αλλά ούτε το 2030, αφού τα αποθέματα της Κασπίας είναι συγκριτικά κατά πολύ μικρότερα από αυτά της Ρωσίας.
Η ακύρωση του Nabucco δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και τέλος στο φιλόδοξο σχέδιο του Αζερμπαϊτζάν να εξάγει το αέριό του προ τις ευρωπαϊκές αγορές. Υπάρχει η εναλλακτική διαδρομή, η οποία αν και τυπικά ακόμη δεν έχει επιλεχθεί από την κοινοπραξία του κοιτάσματος Shah Deniz II, ακούει στο όνομα TAP και βάσει του αρχικού σχεδιασμού θα διέλθει μέσω Ελλάδας και Αλβανίας για να καταλήξει στα παράλια της Νοτίου Ιταλίας. Η Ελλάδα έχει σήμερα μία τελευταία ευκαιρία να παίξει κάποιο ρόλο στην υπόθεση της ευρωπαϊκής ενεργειακής τροφοδοσίας, εάν μπορέσει να κινηθεί με ταχύτητα και σύνεση και έλθει σε συμφωνία με την κοινοπραξία του TAP, της οποίας ως γνωστό ηγείται η νορβηγική πετρελαϊκή Statoil, αλλά και με την αλβανική κυβέρνηση.
Είναι πράγματι μία τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα αφού προηγουμένως είδε το δικό της σχέδιο μέσω του ITGI -κοινοπραξία ΔΕΠΑ με ιταλική Edison- να απορρίπτεται από τους Αζέρους, ενώ τώρα υπέστη τον εξευτελισμό της πλήρους απόρριψης της ως χώρα διέλευσης από τους Ρώσους - οι οποίοι ενώ αρχικά (2007) και εν μέσω τυμπανοκρουσιών είχαν ανακοινώσει και προωθήσει την παράλληλη δημιουργία νότιας διαδρομής μέσω Ελλάδας και Ιταλίας, εδώ και δύο χρόνια έκαναν πίσω.
Χωρίς ITGI, χωρίς Μπουργκάς - Αξεξανδρούπολη και τώρα εκτός South Stream, η Ελλάδα της βαθιάς οικονομικής ύφεσης και κοινωνικής αποσάθρωσης κινδυνεύει να βρεθεί τελείως εκτός παιχνιδιού.
.imerisia.gr
22/11/12
----

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Στροφή των Βρυξελλών στον αγωγό Trans-Anatolian

Ενδεχόμενο να στραφούν οι Βρυξέλλες προς τον προτεινόμενο αγωγό φυσικού αερίου Trans-Anatolian (TANAP) άφησε ο Eπίτροπος Eνέργειας Günther Oettinger, παρά την προηγούμενη στήριξη στον αγωγό Nabucco.
Μιλώντας στα εγκαίνια των γραφείων αντιπροσωπείας της αζέρικης κρατικής εταιρείας πετρελαίου SOCAR στις Βρυξέλλες, ο Oettinger είπε ότι η Κομισιόν θεωρεί ότι τα κριτήρια που έχει θέσει πληρούνται σήμερα μόνο από τον αγωγό TANAP.
 «Ωστόσο ο ΤΑΝΑΡ που προωθεί τώρα η SOCAR ίσως μπορέσει να ικανοποιήσει τα κριτήρια για τις απαιτήσεις χωρητικότητας, υποδομών, διαφάνειας και επεκτασιμότητας», είπε.

 «Επομένως περιμένουμε ανυπόμονα να επικυρωθούν οι απαραίτητες συμφωνίες από την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν», πρόσθεσε.
Καθώς η SOCAR έχει ήδη γραφεία στην Κωνσταντινούπολη και το Λονδίνο, θέλει ακόμη να ανοίξει ένα γραφείο στη Μόσχα. Η Ρωσία από τη πλευρά  της στηρίζει τον αγωγό South Stream μέσω της Gazprom.
Η ΕΕ ωστόσο βλέπει πιο θετικά την εισαγωγή φυσικού αερίου εκτός Ρωσίας, για λόγους ενεργειακής ασφάλειας και διαφοροποίησης της παροχής. Ωστόσο η αβεβαιότητα αναφορικά με τις προθέσεις του Αζερμπαϊτζάν έχει «θολώσει» το τοπίο.
Ο Murad Heydarov, σύμβουλος του προέδρου της SOCAR Rovnag Abdullayev, είπε στην EurActiv ότι ο ΤΑΝΑΡ που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2018, αποτελεί ένδειξη της δέσμευσης της SOCAR για την ασφαλή και απρόσκοπτη διέλευση του φυσικού της αερίου.
EurActiv.gr  
---
ΣΧΕΤΙΚΑ:
 

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Gazprom: «Νιετ» για Ελληνικό Σκέλος South Stream

Του Μιχάλη Καϊταντζίδη / www.euro2day.gr
Οριστικό «νιετ» είπε η ρωσική Gazprom στο ελληνικό σκέλος του αγωγού φυσικού αερίου South Stream. Οι εργασίες για την κατασκευή του νέου αγωγού, που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Κεντρική Ευρώπη ξεκινούν σύντομα. Στο σχήμα συμμετέχουν εταιρείες όπως η ιταλική ΕΝΙ (20%), η γαλλική EDF (15%) και η γερμανική Wintershal (15%) για το υποθαλάσσιο σκέλος του, ενώ στο χερσαίο τμήμα του οι εθνικές εταιρείες των χωρών από τις οποίες διέρχεται, (Βουλγαρία, Σερβία, Σλοβενία, Ουγγαρία), με τις οποίες η Gazprom έχει συστήσει μικτές τοπικές εταιρείες.


Για το ελληνικό σκέλος του αγωγού, η Gazprom είχε δημιουργήσει από το 2010 μικτή εταιρεία με το ΔΕΣΦΑ (South Stream Greece SA) με σκοπό να ξεκινήσουν οι προκαταρκτικές μελέτες για τον αγωγό, προκειμένου στη συνέχεια να ληφθεί η επενδυτική απόφαση. Ωστόσο τον τελευταίο χρόνοοι σχετικές προεργασίες πάγωσαν.

Tην «ταφόπλακα» στο ελληνικού ενδιαφέροντος σκέλος του έργου, τελική κατάληξη του οποίου ήταν η Νότια Ιταλία, έβαλε στη διάρκεια συνέντευξης τύπου στη Μόσχα, ο επικεφαλής του project management της Gazprom Leonid Chugunov λέγοντας ότι δεν «πρόκειται να κατασκευάσουμε ένα άδειο αγωγό». 

Από τις απαντήσεις που έδωσε σε σχετικά ερωτήματα που έθεσαν τόσο Έλληνες, όσο και Ιταλοί δημοσιογράφοι, το υψηλόβαθμο στέλεχος της Gazprom έκανε σαφές ότι ο αγωγός South Streamστοχεύει σε αγορές που προσφέρουν προοπτικές κατανάλωσης, όπως είναι αυτές των χωρών από τις οποίες διέρχεται, όπως και της Βόρειας Ιταλίας.

Η κατασκευή του σκέλους με κατεύθυνση της Νότια Ιταλία μέσω Ελλάδας, σύμφωνα με τον ίδιο δενκαλύπτει τα παραπάνω κριτήρια, καθώς ούτε στη Νότια Ιταλία και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να υπάρξουν καταναλώσεις (πελάτες) που θα απορροφούν τη μίνιμουμ ποσότητα του νότιου κλάδου, δηλαδή 8-10 δισ. κυβικά το χρόνο.

Έτσι, όπως είπε, εάν η Ελλάδα χρειάζεται επιπλέον ποσότητες ρωσικού αερίου,θα μπορεί να τις προμηθευτεί μέσω των υφιστάμενων διασυνδέσεων με Βουλγαρία και Τουρκία, χώρες που συνδέονται με τα παλαιά δίκτυα που κατασκευάστηκαν τη σοβιετική περίοδο, ή με νέα δίκτυα όπως του Blue Stream που τροφοδοτεί την Τουρκία μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

Στον κ. Chugunov, επισημάνθηκε ωστόσο ότι η εταιρεία του ενδιαφέρεται για την απόκτηση της ΔΕΠΑ, καθώς είναι μία από τις τέσσερις συνολικά εταιρείες που κατέθεσαν μη δεσμευτική προσφορά στο πλαίσιο του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ. Η απάντησή του ήταν ότι το ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ δεν έχει σχέση με το πρόγραμμα του South Stream και ασχέτως του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της ΔΕΠΑ, η απόφαση έχει σχέση με την αγορά. Επανέλαβε δε ότι«δεν πρόκειται να κατασκευάσουμε έναν άδειο αγωγό».

Σε άλλες ερωτήσεις για την πολιτική τιμών της Gazprom στο φυσικό αέριο (βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με αρκετές χώρες) και για την έρευνα που ξεκίνησε σε βάρος της η Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ, δεν θέλησε να κάνει κανένα σχόλιο, περιοριζόμενος αποκλειστικά στα θέματα του South Stream.

Η ακτινογραφία του αγωγού

O συγκεκριμένος αγωγός με μήκος 900 χιλιόμετρα στο βυθό της Μαύρης Θάλασσας και στη συνέχεια με διαδρομή από Βουλγαρία προς Βόρεια Ιταλία και Αυστρία, σχεδιάστηκε προκειμένου να μειώσει τη σημασία της Ουκρανίας και της Πολωνίας, ως χωρών μέσω των οποίων διοχετεύει το φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Για τον ίδιο λόγο εξ άλλου κατασκεύασε σε συνεργασία με γερμανικές εταιρείες τον αγωγό Nord Stream ο οποίος διασχίζει τη Βαλτική για να καταλήξει στη Γερμανία. Ο South Stream σχεδιάζεται για μεταφορά 63 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου το χρόνο.

Η έναρξη κατασκευών υπολογίζεται για τις αρχές του 2013, (ο πρόεδρος Πούτιν μίλησε για έναρξη στο τέλος του 2012). Οι πρώτες παραλαβές αερίου, σε ποσότητες 15 δισ. κυβικών, υπολογίζονται για το 2015, ενώ σε πλήρη λειτουργία (4 υποθαλάσσιοι σωλήνες) το 2018-19.

Για να προχωρήσει το όλο σχέδιο, η Ρωσία κατέβαλε σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο προκειμένου να συναινέσει η Τουρκία στη διέλευση του αγωγού από τη δική της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα. Διαφορετικά η μοναδική άλλη ΑΟΖ που μπορούσε να αξιοποιηθεί ήταν αυτή της Ουκρανίας. Με αυτή η Ρωσία σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να εμπλέξει σε σχέδια μεταφοράς του αερίου της, λόγω της χρόνιας διαμάχης για τους όρους της τράνζιτ διέλευσης, με αποκορύφωμα τη διακοπή τροφοδοσίας τον χειμώνα του 2009.

Όσο για το ελληνικό σκέλος του αγωγού, αυτό ανακοινώθηκε το 2008 από τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή μετά από συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη, κυρίως ως αποτέλεσμα του ελληνικού ανοίγματος προς τη Ρωσία, παρά ως απόφαση με καθαρά οικονομικά κριτήρια.

Από τα γεγονότα, πάντως, γίνεται σαφές ότι η Ρωσία έχει αποδυθεί σε ένα αγώνα δρόμου προκειμένουνα προλάβει κάθε άλλο σχέδιο από αυτά που προωθούν ΕΕ και ΗΠΑ, (Νότιος Διάδρομος για αέριο της Κασπίας), και να καλύψει τις νέες ανάγκες των αγορών της ΝΑ και Κεντρικής Ευρώπης. Τις περισσότερες από αυτές, που ανήκαν στο σοβιετικό μπλοκ, τις ήλεγχε με τις υποδομές που κατασκεύασε τις δεκαετίες 70 και 80.

Τις επιπλέον ανάγκες που προκύπτουν από την οικονομική ανάπτυξη, επιδιώκει να τις καλύψει με τα νέα σχέδια, στα οποία ωστόσο πρόθυμα συμμετέχουν μερικές από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες. Έτσι, μέσω της ενέργειας θα καταφέρει να διατηρήσει μέρος τουλάχιστον της επιρροής που είχε στην περιοχή κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

Επιπλέον θα πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ τα σχέδια του Νότιου Διαδρόμου (υποψήφιοι οι αγωγοί Trans Adriatic Pipeline και Nabucco) για το αέριο της Κασπίας (Αζερμπαϊτζάν) προβλέπουν έναρξη παραδόσεων το 2018, και μάλιστα για ποσότητες 10 δισ. κυβικών μέτρων, η ρωσική Gazprom προβλέπει για την ίδια χρονιά 63 δισ. κυβικά και έναρξη παραδόσεων με 15 δισ. κυβικά από το 2015.

Τέλος, από όσα είπαν τα στελέχη της Gazprom για τα κριτήρια με τα οποία κατασκευάζονται οι αγωγοί, εφ΄όσον αυτά ισχύσουν και για τους παραγωγούς του Αζερμπαϊτζάν, προκύπτει ότι προτιμητέος δρόμος είναι αυτός που θα διασχίζει τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης, δηλαδή ο Nabucco, κατάληξη του οποίου είναι ο «κόμβος» (hub) του Μπαουμγκάρτεν της Αυστρίας. Εκτός και αν οι μέτοχοι του Transadriatic (Statoil, EGL, E.ON), εξασφαλίσουν πελάτες και καλές τιμές στη Νότια Ιταλία.

http://www.energia.gr/article.asp?art_id=63650
12/11/12

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Ενέργεια, Ελλάδα, Ρωσία

Αλέξανδρος Δημητρίου
 (ειδικά για τη Russia Beyond the Headlines )
Πριν λίγους μήνες φτιάχτηκε η πρώτη "γραμμή" για τη μεταφορά 55 δις κυβικών φυσικού αερίου ετησίως. Μάλιστα, υπάρχει προοπτική και για άλλες "γραμμές" που σημαίνει διπλασιασμό των εξαγωγών προς την Ευρώπη (110 δις κυβικά). 
Ρώσοι και Γερμανοί, λοιπόν, συνεργάζονται άψογα στον ενεργειακό τομέα. Υπάρχουν βέβαια, και εκείνοι που μόνο προπαγανδιστικές "κορώνες" υψώνουν, προκειμένου να πεισθούν οι ηγεσίες των Βαλκανικών χωρών να μην "ενδώσουν" στη ρωσική πρόταση για την κατασκευή του Νότιου αγωγού, του South stream. Ως εναλλακτική, πρότειναν τον αμερικανικό αγωγό Nabucco, χωρίς να εξηγούν όμως, τα μεγάλα προβλήματα της τροφοδοσίας του. Για την Ελλάδα έμπαινε και ένα ακόμα μέγα θέμα. Ο Nabucco δεν θα περνούσε απο το ελληνικό έδαφος. Oποίος "πατριωτισμός!


Ενώ έβαζαν ψεύτικά διλλήματα στους Βαλκάνιους, οι Γερμανοί συνεργάστηκαν με τη ρωσική "Γκαζπρόμ" και μέσα σε πέντε χρόνια έφτιαξαν το έργο στη Βαλτική. Προηγουμένως, πολλοί κατηγόρησαν τον πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, Σρέντερ, που υπέγραψε τη συμφωνία, ενώ αργότερα, όταν ανέλαβε πρόεδρος της κοινοπραξίας του έργου, τον είπαν "προδότη", και "πράκτορα της ΚαΓκεΜπε". Κι' όμως, η αντιπαλός του, Ανγκέλα Μέρκελ, ήταν πρόσφατα δίπλα του στα επίσημα εγκαίνια του αγωγού.

Τώρα, το "Νότιο ρεύμα" έχει μπεί στην τελική φάση του, και η υλοποίησή του εξαρτάται απο τους Βαλκάνιους ηγέτες. Ο Βορράς της Ε.Ε. εξασφαλίζει ενέργεια απο τους ρώσους, με το Νότο όμως, τι γίνεται;

Ο γενικός Διευθυντής της "Γκαζπρομεξπορτ", εταιρίας αρμόδιας για τους αγωγούς εκτός Ρωσίας, Αλεξάντρ Μεντβέντεφ, δηλώνει πως το " Νότιο ρεύμα" θα γίνει και μάλιστα σύντομα.Στις 9 Νοεμβρίου υπογράφεται η συμφωνία με τη Βουλγαρία, η ποιό σημαντική αφού εκεί θα "βγαίνει" ο υποθαλάσσιος αγωγός απο τη Μαύρη Θάλλασσα, έπεται η συμφωνία με τη Σλοβενία, και ακολουθούν οι κατασκευάστριες εταιρίες του αγωγού (ιταλικές,γερμανικές,γαλλικές).

Στο μεταξύ, στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων. Στις 6 Νοεμβρίου θα αξιολογηθούν οι προτάσεις για τη ΔΕΠΑ. Ανάμεσα στις ενδιαφερόμενες εταιρείες, είναι και η "Γκαζπρομ". Απο τη στιγμή της κατάθεσης, την περασμένη Ανοιξη, οργιάζουν οι φήμες πως η "Γκαζπρόμ" θα "κοπεί ", δήθεν λόγω της "ευρωπαικής νομοθεσίας". Τώρα πως γίνεται πάντα η "αυστηρότητα" της νομοθεσίας να εξαντλείται στις "μικρές" χώρες της ΕΕ, αυτό προβληματίζει ιδιαίτερα.

Πρόσφατα, όταν ο Αλ. Μενβέντεφ ρωτήθηκε για την ελληνική συμμετοχή στο έργο, απάντησε γενικά. "Το σχέδιο αγωγού μέσω Ελλάδας, προς την Ιταλία, εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά η απόφαση θα ληφθεί καθαρά βάσει οικονομικών κριτηρίων. Για ένα κομμάτι του έργου (σ.σ. κεντρικός αγωγός μέσω Βουλγαρίας, Σερβίας, Σλοβενίας, κ.ο.κ.), έχουν ληφθεί οι αποφάσεις. Το κομμάτι που αφορά την Ελλάδα ακόμα εξετάζεται".

Σε "ξερή" μετάφραση αυτό σημαίνει πως αν τα συμφέροντα του ρωσικού κολοσσού στην Ελλάδα, είναι περιορισμένα, αν αποκλειστεί απο τη διεκδίκηση της ΔΕΠΑ, δεν υπάρχει λόγος κατασκευής αγωγού μέσω αυτής. Και εάν πάρει τη ΔΕΠΑ, η προοπτική θα "ξεθολώσει", θα αναρωτηθεί κάποιος; Σε μεγάλο βαθμό, ναι. Αλλά και αυτό να καθυστερήσει, η Μόσχα έχει κάθε συμφέρον να "τραβήξει" προς την Ελλάδα έναν αγωγό, να χτίσει σύγχρονες τεράστιες υπόγειες δεξαμενές, και,γιατί όχι, ακόμα και εργοστάσιο μετατροπής σε υγροποιημένο αέριο για εύκολη και φθηνή λύση για τα ελληνικά νησιά! Ολα αυτά και πολλά άλλα είναι μέσα στις προθέσεις της ρωσικής εταιρίας.Οι κορυφαίοι μάνατζερ ελπίζουν και εκτιμούν ότι η Ελλάδα μπορεί να μετετραπεί "σε ενεργειακό κόμβο", όπως είχε τονίσει κατ΄επανάληψη ο ρώσος ηγέτης Βλαντίμιρ Πούτιν,στις πολλαπλές συναντήσεις που είχε παλιότερα με τον τότε πρωθυπουργό, Κ.Καραμανλή. Ο σημερινός πρωθυπουργός, Α.Σαμαράς, λέγει ότι θα προχωρήσει "με τους τολμηρούς". Στην κατάσταση που βιώνει η χώρα, πράγματι χρειάζεται τόλμη για να παρθούν γενναίες αποφάσεις ώστε να βγεί η οικονομία από το αδιέξοδο όπου βρίσκεται!
http://rbth.gr/
5/11/12
----

Βουλγαρία: Διαψεύδει το Κυβερνών Κόμμα τους Ισχυρισμούς Περί Μυστικής Συμφωνίας για τον South Stream

Η Βουλγαρία και η Ρωσία δεν έχουν προβεί σε μυστικές συνεννοήσεις σχετικά με τον αγωγό South Stream διότι υπάρχει σχετική διακυβερνητική συμφωνία, τόνισε ο Ντιάν Τσερβενκόντεφ, βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος.

Ο ίδιος αρνείται τους ισχυρισμούς του Ιβάν Κοστώφ ο οποίος θεωρεί ότι υπήρξε μυστική συμφωνία Σόφιας-Μόσχας, εγείροντας θέμα νομιμότητας. 


Μάλιστα, το κόμμα των Δημοκρατών του κ. Κοστώφ έθεσε και σειρά ερωτημάτων για τη συμμετοχή της χώρας στο έργο του South Stream.

Ο κ. Τσερβενκόντεφ πρόσθεσε ότι όλες οι χώρες που θα φιλοξενήσουν τον αγωγό είναι υπέρ της διαφοροποίησης των πηγών φυσικού αερίου.
.energia.gr
5/11/12
----

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Με τις Αμερικανικές Εξαγωγές LNG, η Ευρώπη Ίσως Δεν Χρειαστεί τον Αγωγό Nabucco

Σε ένα σενάριο που προβλέπει άφθονο φυσικό αέριο ως το 2020, με τις αμερικανικές εξαγωγές LNG ως βασικό πυλώνα ανάπτυξης, μαζί με νέους προμηθευτές και επενδυτικά σχέδια, η Ευρώπη ίσως δεν χρειάζεται πλέον το αέριο της Κασπίας. Οι αμερικανικές εξαγωγές εμφανίζονται ως μια πιο ελκυστική επιλογή για τους Ευρωπαίους καταναλωτές σε σύγκριση με το κασπιανό αέριο για τρεις βασικούς λόγους:
Πρώτον, όσον αφορά τον συγχρονισμό, ο Nabucco West αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το νωρίτερο το 2018, ενώ οι εξαγωγές των ΗΠΑ θα ξεκινήσουν από το 2016 και σταδιακά θα αυξηθούν ως το 2020. Το πρώτο εγκεκριμένο σχέδιο για μετατροπή του σχιστολιθικού αερίου σε LNGείναι ο σταθμός της Cheniere Energyστο Σαμπίν Πας, που βρίσκεται στον Κόλπο του Μεξικού και θα λειτουργήσει από το 2016-17 με δύο γραμμές παραγωγής, ενώ αναμένεται και η προσθήκη άλλων δύο γραμμών το 2018-19, ώστε να φτάσουν οι εξαγωγές τους 16 εκατ. τόνους.

Αν το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας εγκρίνει άλλα 2-3 αντίστοιχα σχέδια εξαγωγών το 2013-14, τότε οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να προσθέσουν περίπου 45 εκατ. τόνους (62 δις. κ.μ.) στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου ως το 2020.
Δεύτερον, όσον αφορά τους όγκους, ο Νότιος Διάδρομος ( Tanap και Nabucco West/ TAP) θα μεταφέρει μια σχετικά μικρή ποσότητα 10 δις. κ.μ. αζέρικου αερίου στην Ευρώπη (και 6 δις. κ.μ. στην Τουρκία), ενώ είναι λογικό να αναμένουμε πως το ένα τέταρτο των αμερικανικών εξαγωγών LNG (15 δις. κ.μ.) θα καταλήξουν στην Ευρώπη, εφόσον λάβουν το πράσινο φως έστω 3-4 σχέδια LNG στις ΗΠΑ.
Τέλος, και οι δύο τρόποι προμήθειας θα αντιμετωπίσουν επαρκώς το ζήτημα της ασφάλειας ανεφοδιασμού. Τόσο οι αμερικανικές εξαγωγές LNG, όσο και το αζέρικο αέριο θα ενισχύσουν σημαντικά την ασφάλεια στην Ε.Ε. προσθέτοντας μια νέα πηγή και μια νέα τιμή στην αγορά, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσουν την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.
Στα πλαίσια αυτά, γιατί επιμένει η Ε.Ε. να προωθεί πολιτικά το Nabucco West και το άνοιγμα του Νοτίου Διαδρόμου;
Το σκεπτικό πίσω από το Νότιο Διάδρομο έχει να κάνει με την «ασφάλεια προορισμού», την οποία δεν μπορεί να παρέχει το LNG. Ακόμα και σε ένα σενάριο στο οποίο οι ΗΠΑ εξάγουν 45 εκατ. τόνους LNG το 2020, δεν μπορεί να είναι βέβαιο ότι το 25% θα εξαχθεί στην Ευρώπη, ποσότητα που το Αζερμπαϊτζάν θα μεταφέρει στη Γηραιά Ήπειρο από το 2018-2020.
Υπάρχει ένας εγγενής κίνδυνος στις εισαγωγές LNG: Η ευρωπαϊκή ζήτηση για αέριο μπορεί να επισκιαστεί από την ζήτηση της Ασίας ή οποιασδήποτε άλλης αναδυόμενης αγοράς. Οι εξαγωγείς LNGσυχνά αναζητούν την αγορά που πληρώνει καλύτερα (σήμερα η Ασία), πράγμα που σημαίνει ότι τα τερματικά επανυγροποίησης του αερίου αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να παραμείνουν σε χαμηλή λειτουργία εν μέσω ενός σφιχτού περιβάλλοντος. Το γεγονός αυτό συνεπάγεται ρίσκο για την ασφάλεια των προμηθειών, δεδομένης της ευελιξίας του LNG. Ως αποτέλεσμα, η Ε.Ε. συνεχίζει να επιδιώκει την υλοποίηση μεγάλων διασυνοριακών αγωγών, καθώς παρέχουν αυτή την ασφάλεια δίχως τον κίνδυνο που συνιστούν οι στρατηγικές αύξησης του κέρδους των παραγωγών.
Με άλλα λόγια, η Ε.Ε. είναι πρόθυμη να διακινδυνεύσει την προσήλωση σε έναν αγωγό που συνδέει τον εξαγωγέα με τον καταναλωτή για 40 χρόνια και εμπεριέχει τον κίνδυνο της ανατιμολόγησης και των διαφωνιών ανάμεσα στις ενδιάμεσες χώρες διότι έχει ως αποτέλεσμα την ασφάλεια. Αν και η χρηματοδότηση αποτελεί ένα ζήτημα εν μέσω της κρίσης, η Ε.Ε. μπορεί να διαχειριστεί το κόστος των 20 δις. δολαρίων του Νοτίου Διαδρόμου, αν διαμοιραστεί ανάμεσα στις διάφορες ΔΕΚΟ και τις πετρελαϊκές.
Με βάση τα παραπάνω, η Ε.Ε. ακολουθεί μια πολυδιάστατη στρατηγική εξασφάλισης, στην οποία το LNG και οι αγωγοί είναι βασικά στοιχεία μαζί με τις διασυνδέσεις, την απελευθέρωση της αγοράς και το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο.
Σε γεωπολιτικούς όρους, ο συνδυασμός του αμερικανικού LNG με το αζέρικο αέριο αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο για την Gazprom, η οποία ακόμα δεν έχει αναπτύξει μια συμπαγή και ανταγωνιστική επιχειρηματική στρατηγική για να υπεραμυνθεί της θέσης της στην ευρωπαϊκή αγορά.
 http://www.energia.gr/article.asp?art_id=62497
9/10/12

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Bulgaria delays gas links with neighbors to end-2014

Bulgaria has delayed its plans to connect its gas network with neighboring Balkan countries by one year until the end of 2014, a new gas development plan made by its network operator showed on Sunday.
Technical hurdles with Greece and slow negotiations with Turkey have held up Bulgaria's effort to reduce its almost total reliance on Russian gas supplies.
The Greek and Turkish pipeline links, which had been planned to open in 2013, would allow Bulgaria to import Azeri gas, or gas from LNG (liquefied natural gas) terminals from the two countries.

The European Union's poorest member state meets 85 percent of its gas needs with imports from Russia's Gazprom via only one gas pipeline.
Network operator Bulgartransgaz will use 117 million euros ($150.52 million) of its own funds on top of European Union grants to pay for the Bulgarian sections of interconnector links with Romania, Greece, Turkey and Serbia, its chief executive Kiril Temelkov said.
"Bulgaria will have a real, competitive gas market and cheaper prices for consumers only when it builds operational gas pipelines with its neighbors and ensures it has different gas routes and suppliers,» he told reporters while presenting the new plan.
Bulgartransgaz now expects both interconnector links with Greece and Turkey to be operational at the end of 2014.
Difficulties in picking the route for a 180 km (112 mile) interconnector with Greece, which would carry up to 5 billion cubic meters per year, have delayed the project, Temelkov said.
Bulgartransgaz has yet to agree the building of a pipeline with Ankara and is holding talks with Turkey's gas company Botas, but is also open to include other private companies as investors for the planned 205 km link.
The Bulgarian section of the pipeline may also become the starting point of the EU-backed Nabucco West project, which aims to transport Caspian gas into Europe through Bulgaria to Austria, he said.
Bulgaria started building a 25 km link with Romania under the river Danube this August, which it expects to be operational next May.
A pipeline link with Serbia is expected to be ready in 2015. [Reuters]
http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_wsite2_1_30/09/2012_463795
30/9/12

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

TANAP Route to Pass through Bulgaria - Report

The Trans-Anatolian gas pipeline (TANAP) will go through both Bulgaria and Greece, stated a Turkish energy expert Saturday.
"The TANAP project is important not only for Turkey, but also for its neighbors," said Muhsin Ozturk, chair of the Society for New Energy Technologies based in Ankara.
Ozturk also added that the project will boost ties between Turkey and other countries from the region and will strengthen its position as an energy terminal.

The future TANAP pipe is previewed to transport some 10 B cub.m. of natural gas from the Shah Deniz and other fields in Azerbaijan to Europe starting 2018.
The capacity of the pipeline is expected to grow to 23 B cub.m. per year in 2023 and 31 B cub.m. in 2026.
About 1/4 of the volume is planned to remain in Turkey, while the rest will go on to Italy via Greece and Austria via Bulgaria and Romania.
A new push for the Trans-Anatolian gas pipeline project was given in June, when Turkey and Azerbaijan signed a contract for construction of the facility.
novinite.com
15/9/12
-

 ------

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Ισχυρή στήριξη από Αθήνα στον TAP

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο αγώνας δρόμου για την ανάδειξη του επιχειρηματικού σχήματος που θα αναλάβει τα δικαιώματα μεταφοράς αερίου του αζέρικου κοιτάσματος SDII. Αποφάσεις αναμένονται μέχρι τον Ιούνιο 2013, (χωρίς να αποκλείεται να υπάρξει απόφαση ακόμα και το Δεκέμβριο). Μνηστήρες, στην τελική ευθεία είναι ο αγωγός Nabucco WEST, και ο αγωγός Trans-Adriatic Pipeline. 

Οι επαφές από τους ενδιαφερόμενους εντείνονται, μετά την ανακοίνωση που είχε γίνει μέσα στο καλοκαίρι SDII, ότι πέρα από τον TAP, έτερος διεκδικητής είναι Ναμπούκο West, αλλά και την είσοδο της ΒΡ στο σχήμα του ΤΑΡ. Στελέχη, μάλιστα, της κοινοπραξίας και υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι της BP, που είναι επικεφαλής της κοινοπραξίας (BP, STAT OIL. SOCAR βασικοί μέτοχοι του SDII) έχουν συσκέψεις συνεχώς στην Aθήνα, όπου έχουν τακτικές συναντήσεις με κυβερνητικά στελέχη στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Eξωτερικών. 
Η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη τη μεγάλη επενδυτική ευκαιρία έχει ενεργοποιηθεί δυναμικά και με κάθε ευκαιρία δηλώνει ότι θέλει να εκμεταλλευτεί την επένδυση η οποία αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική θέση της χώρας . 
Ήδη, την Τρίτη υπήρξε νέα συνάντηση σε ιδιαίτερα εγκάρδιο κλίμα στο Υπουργείο Εξωτερικών μεταξύ του υπουργού Δημήτρη Αβραμόπουλου και αντιπροσωπείας της εταιρείας Trans Adriatic Pipeline (TAP), υπό τον Kjetil Tungland (Managing Director-TAP Project).

Κατά τη συνάντηση επιβεβαιώθηκε το ισχυρό ενδιαφέρον και η πολιτική βούληση για την υλοποίηση του έργου, σε συντονισμό με όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές και συζητήθηκαν οι διάφορες πτυχές του σχεδίου. 

Είναι γνωστό, άλλωστε, σε όσους γνωρίζουν καλά τις ισορροπίες στη διοίκηση της κοινοπραξίας ότι η κυβερνητική υποστήριξη στους σχεδιαζόμενους αγωγούς βαραίνει πολύ, καθώς σχετίζεται με αδειοδοτήσεις, διακρατικές σχέσεις κλπ που επηρεάζουν την έναρξη της ροής του αερίου.    
Καθώς η ώρα της απόφασης πλησιάζει εντείνεται το παρασκήνιο. Απαιτούνται γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις , καθώς η επιλογή του TAP, είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα. Πέρα από την επανένταξή της στο χάρτη των αγωγών, η κατασκευή του θα φέρει επενδύσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ, 2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες θέσεις εργασίας, ενώ θα αποτελέσει ισχυρό μήνυμα επενδυτικής εμπιστοσύνης προς τη χώρα. Άλλωστε η αξιοποίηση του SDII είναι μια από τις μεγαλύτερες αυτή τη στιγμή βιομηχανικές επενδύσεις στον κόσμο κι εκεί η Ελλάδα φιλοδοξεί , να αποτελέσει δίοδο για το αζέρικο αέριο και να καταστεί μέρος της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ για διαφοροποίηση των ενεργειακών της πηγών της. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΤΑΡ, ο οποίος πέρα από τα σημαντικά ερείσματα στο Μπακού, διαθέτει υψηλά περιβαλλοντικά εχέγγυα, αλλά και ισχυρά επιχειρηματικά όπλα καθώς στην κοινοπραξία του συμμετέχουν η βρετανική ΒΡ(που ηγείται στο SDII) , η νορβηγική Statoil (συμμετέχει με 25% και στην κοινοπραξία του Σαχ Ντενίζ 2), η EGL (ελβετική ΔΕΗ), η γερμανική E.ON, ενώ είναι σε συζητήσεις και με την ιταλική ENEL (το πρώην μονοπώλιο ηλεκτρισμού).
EurActiv.gr  
 
--




Οι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή

«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...