Οι αλλαγές των βροχοπτώσεων η μεγαλύτερη απειλή για τα πτηνά

Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει ήδη τις καιρικές συνθήκες και οι επιδράσεις είναι ήδη φανερές στα είδη της άγριας πανίδας, για παράδειγμα όταν υψηλότερες θερμοκρασίες ωθούν κάποια είδη σε μεγαλύτερα υψόμετρα ή γεωγραφικά πλάτη. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Όρεγκον Στέιτ, ένας παράγοντας με σημαντικές συνέπειες που έχει ως τώρα παραβλεφθεί είναι οι αλλαγές των βροχοπτώσεων.

Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα 32 ετών για τα πτηνά της βορειοδυτικής Αμερικής και ανακάλυψαν πως αυτά επηρεάζονται περισσότερο από τις τοπικές αλλαγές στις βροχοπτώσεις παρά από τις τάσεις υπερθέρμανσης.

Η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε χειμώνες με χαμηλές βροχοπτώσεις και αυτό με τη σειρά του ευνοεί τα είδη που είναι πιο ανθεκτικά στην ξηρασία, με αποτέλεσμα τα πτηνά που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην υγρασία να αντιμετωπίζουν δυσκολότερες συνθήκες και ο πληθυσμός τους να μειώνεται.

«Οι αλλαγές στη βροχόπτωση επηρεάζουν την ανάπτυξη των φυτών, την υγρασία του εδάφους, την αποθήκευση νερού, καθώς και την αφθονία και διανομή των εντόμων», δήλωσε ο οικολόγος Μάθιου Μπετς, μέλος της επιστημονικής ομάδας.

Η μελέτη αναφέρει διάφορα παραδείγματα όπου οι συνθήκες ξηρασίας καθυστερούν το φώλιασμα των πτηνών, με συνέπεια να δυσχεραίνεται η συντήρηση του πληθυσμού τους.

Εξάλλου η ετήσια έκθεση για την κατάσταση των πτηνών που εκδίδεται από την αμερικανική κυβέρνηση επιβεβαιώνει τη θεωρία της ερευνητικής ομάδας, αναφέροντας πως η μεγαλύτερη πτώση σε όλη τη χώρα σημειώθηκε στους πληθυσμούς πτηνών που ζουν σε ξηρά περιβάλλοντα.
  [naftemporiki.gr]
13/1/15
--

Τι πρέπει να γνωρίζουμε πριν αγοράσουμε καυσόξυλα

Από τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου ανακοινώνονται σχετικά με την εμπορία, διακίνηση και πώληση καυσόξυλων τα εξής:
Η εμπορία, διακίνηση και πώληση καυσόξυλων γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 132 της υπ’ αρίθμ. Α2-718 Απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ - ΦΕΚ 2090/31-7-2014) με μονάδα μέτρησης το χωρικό κυβικό μέτρο (m3), το οποίο αναφέρεται στον όγκο που καταλαμβάνεται από το ξύλο, καθώς και από τον αέρα. Το κενό διάστημα θεωρείται ως γεμάτος χώρος.

Η διακίνηση, διάθεση και αγορά καυσόξυλων με χωρικό κυβικό μέτρο (m3) είναι υποχρεωτική και είναι προς όφελος των καταναλωτών να αναζητούν την τιμή πώλησης ανά κυβικό μέτρο στον τιμοκατάλογο του καταστήματος, ο οποίος πρέπει να είναι ανηρτημένος σε κεντρικό σημείο και καθαρογραμμένος, με ευανάγνωστα γράμματα.
Ο Τιμοκατάλογος πρέπει να περιλαμβάνει:

• το είδος του ξύλου
• την τιμή σε €/m3 στοιβαχτού ή
• την τιμή σε €/m3 χύδην, καθώς και
• τον όγκο των περιεκτών (κλωβούς, παλέτες, σάκους, μεγασάκους κ.ά.) που χρησιμοποιούν για τη διάθεση των καυσόξυλων.

Το κυβικό χωρικό μέτρο είναι προς όφελος των καταναλωτών διότι:

• Η υγρασία των καυσόξυλων δεν επηρεάζει την τιμή πώλησης.
• Οι καταναλωτές μπορούν να ελέγξουν πριν ή μετά την αγορά τον όγκο καυσόξυλων που αγοράζουν.
• Ο έλεγχος του κόστους είναι ευκολότερος.
• Η μέτρηση γίνεται με μια απλή μετροταινία.
• Ελαχιστοποιείται η περίπτωση λάθους ή δόλιας πράξης.
• Είναι ευκολότερη η μέτρηση του αποθηκευτικού χώρου.

Οι περιπτώσεις τιμολόγησης και διάθεσης των καυσοξύλων λιανικώς είναι μόνο δύο:
α) «Χωρικό κυβικό μέτρο χύδην» (χωρικό Μ3 ή χ.κ.μ. χύδην) νοείται ο όγκος του κυβικού μέτρου που καταλαμβάνεται από χύδην καυσόξυλα, συμπεριλαμβανομένων των ενδιάμεσων κενών αέρα που δεν είναι στοιβαγμένα.
β) «Χωρικό κυβικό μέτρο στοιβαχτού» (χωρικό Μ3 ή χ.κ.μ. στοιβαχτού) νοείται ο όγκος του κυβικού μέτρου που καταλαμβάνεται από ταχτικά στοιβαγμένα καυσόξυλα, συμπεριλαμβανομένων των ενδιάμεσων κενών αέρα.
Ο υπολογισμός του κυβικού μέτρου (Μ3) γίνεται πολλαπλασιάζοντας τις διαστάσεις του περιέκτη που έχει ορθογώνιο σχήμα (π.χ. καρότσα φορτηγού, κλούβα, παλέτα κ.α.) στον οποίο βρίσκονται τα ξύλα.
Χωρητικότητα = Μήκος x Πλάτος x Ύψος
Η τιμή κόστους των καυσόξυλων με το χωρικό κυβικό μέτρο (m3) δεν είναι μεγαλύτερη από αυτή του κιλού/τόνου με τον οποίο πωλούνταν παλαιότερα.
Αναλυτικότερα,  ένας απλός υπολογισμός γίνεται στον παρακάτω πίνακα:
Παράδειγμα:
Για 1 τόνο οξυά σε στοιβαγμένα καυσόξυλα μήκους 33 cm θα πρέπει να πάρουμε 2,20 χ.κ.μ. (m3) ή σε χύδην καυσόξυλα 3,27 χ.κ.μ. (m3). Αν λοιπόν για 1 τόνο οξυάς δίναμε παλαιότερα 140,00 €, κατ’ αντιστοιχία φέτος θα πρέπει να δώσουμε περίπου 63,50 € για 1 χ.κ.μ. (m3) στοιβαγμένα καυσόξυλα ή 43,00 € για 1 χ.κ.μ. (m3) χύδην καυσόξυλα. Ενώ για 1 τόνο ελιά σε στοιβαγμένα καυσόξυλα μήκους 33 cm θα πρέπει να πάρουμε 1,72 χ.κ.μ. (m3) ή σε χύδην καυσόξυλα 2,54 χ.κ.μ. (m3). Αν λοιπόν για 1 τόνο ελιά δίναμε παλαιότερα 160,00 €, κατ’ αντιστοιχία φέτος θα πρέπει να δώσουμε περίπου 93,00 € για 1 χ.κ.μ. (m3) στοιβαγμένα καυσόξυλα ή 63,00 € για 1 χ.κ.μ. (m3) χύδην καυσόξυλα.
Οι λιανοπωλητές εξασφαλίζουν με κάθε πρόσφορο τρόπο την προστασία των καυσόξυλων από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, που ενδέχεται να αλλοιώσουν τα χαρακτηριστικά του προς διάθεση προϊόντος, και την ανάμειξη των ειδών διαφορετικής προέλευσης, ποιότητας και τιμής. Δεν επιτρέπεται η πώληση ή δωρεάν διάθεση οποιασδήποτε ξυλείας εμποτισμένης με πισσέλαιο (κομμένη ξυλεία από παλιούς στύλους ΔΕΗ/ΟΤΕ) ή «πράσινης» ξυλείας (εμποτισμένης με άλατα) ή οποιασδήποτε τεχνητής ξυλείας συγκολλημένου ξύλου (κόντρα-πλακέ, νοβοπάν, ινοσανίδων/MDF κ.ά.) προς καύση.
Υπενθυμίζεται πως τα σύμπηκτα (pellets), οι μπριγκέτες και τα κάρβουνα πωλούνται κατά κιλό.
Κυρώσεις
Για τους παραβάτες των διατάξεων της εν λόγω απόφασης επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο το ύψος του οποίου φθάνει από 500-5.000 ευρώ, ανάλογα με τη βαρύτητα της πράξης παράβασης.
Οι καταναλωτές θα πρέπει να αναζητούν τις παραπάνω πληροφορίες και να αγοράζουν με το κυβικό μέτρο (Μ3), όπως επιβάλλει η νομοθεσία, κάνοντας έρευνα στην αγορά και συγκρίνοντας τις τιμές που διαμορφώνουν οι πωλητές, επιλέγοντας την τιμή που τους συμφέρει, ανάλογα και με το είδος του ξύλου που αγοράζουν.
Πηγή: Β.Μ.
[zougla.gr]
27/9/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Καυσόξυλα, ποιότητα καύσης και απόδοση

• Αυξημένη κατά 32,4% η παράνομη υλοτομία. -ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ.

• Κανόνες για τη συλλογή καυσόξυλων ζητεί το ΥΠΕΚΑ

Αποτελεσματικότερη μέθοδος συλλογής νερού από την ομίχλη (2+1 VIDEO)

Επιστήμονες από το MIT υποστηρίζουν ότι ανέπτυξαν μια αποτελεσματικότερη τεχνική συλλογής πόσιμου νερού από τα υδροσταγονίδια της ομίχλης μιμούμενοι σε μεγαλύτερη κλίμακα το μηχανισμό που επιτρέπει σε ορισμένα φυτά και ζώα, σε ξηρά κλίματα, να καλύπτουν από μόνα τους τις ανάγκες τους σε νερό για να επιβιώσουν.
Η συλλογή νερού από την ομίχλη δεν αποτελεί νέα ιδέα. Τέτοια συστήματα εφαρμόζονται ήδη σε τουλάχιστον 17 χώρες, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές. Παρά το χαμηλό τους κόστος, έχουν αποδειχθεί πολύ αναποτελεσματικά, καθώς το ποσοστό εξαγωγής νερού σε συνθήκες ήπιας ομίχλης δεν ξεπερνά το 2%. Σε συνεργασία με συναδέλφους τους από τη Χιλή, πιστεύουν ότι βρήκαν έναν τρόπο να αυξήσουν σημαντικά το ποσοστό.


 Το σύστημα που ανέπτυξαν χρησιμοποιεί ως άξονα ένα πλέγμα από ανοξείδωτο ατσάλι που τοποθετείται κατακόρυφα και το οποίο παγιδεύει τα σταγονίδια με βάση τρεις παραμέτρους: το μέγεθος των συρμάτων του πλέγματος, τα οποία έχουν πάχος ισό με 2-3 ανθρώπινες τρίχες, τα κενά ανάμεσα στα σύρματα και το υλικό που επικαλύπτει τα νήματα και το οποίο επιτρέπει στα σταγονίδια να ρέουν στη δεξαμενή αμέσως μόλις σχηματιστούν, πριν τα παρασύρει ο άνεμος.

Η ομάδα πιστεύει ότι η τεχνική της θα μπορούσε να αποδειχθεί τουλάχιστον πέντε φορές αποδοτικότερη σε σχέση με τα υπάρχοντα συστήματα, τα οποία χρησιμοποιούν στις περισσότερες περιπτώσεις μη διαπερατές επιφάνειες. Προσβλέπει σε ακόμη μεγαλύτερη αποδοτικότητα με την τοποθέτηση πολλών πλεγμάτων, το ένα πίσω από το άλλο, χάρη στα οποία το νερό θα συσσωρεύεται ταχύτερα.

Τέτοια συστήματα έχουν ήδη τοποθετηθεί στα βουνά που βρίσκονται στις παρυφές της ερήμου Ατακάμα, κοντά στη θάλασσα. Παρότι η απόδοσή τους δεν ξεπερνά τα λίγα λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα για κάθε τετραγωνικό μέτρο πλέγματος, οι υπολογισμοί των επιστημόνων έδειξαν ότι μπορεί να αυξηθεί σε 12 - ή και περισσότερα λίτρα - εάν οι καιρικές συνθήκες είναι ιδανικές.

Πιστεύουν επίσης ότι θα μπορούσαν να εγκαταστήσουν πολλά τέτοια νήματα, έκτασης εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων το καθένα, τα οποία θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες ολόκληρων κοινοτήτων σε πόσιμο νερό με μηδαμινό λειτουργικό κόστος.
 naftemporiki.gr
2/9/13
--

Οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης στις επιδόσεις των εργαζομένων

Η άνοδος της θερμοκρασίας και η αύξηση της υγρασίας, τις τελευταίες δεκαετίες, επηρεάζει και την παραγωγικότητα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αμερικανικής έρευνας, οι κλιματικές μεταβολές έχουν μειώσει κατά 10% την ποσότητα εργασίας που μπορεί να προσφέρει ένας εργαζόμενος, αυξάνοντας τα αναγκαία διαλείμματα. Οι επιστήμονες που την εκπόνησαν προειδοποιούν ότι το ποσοστό ενδέχεται να διπλασιαστεί έως τα μέσα του αιώνα.
Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 0,7 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Οι ερευνητές της αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), οι οποίοι δημοσιεύουν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στην επιθεώρηση Nature Climate Change, βασίστηκαν στην υπόθεση της ανόδου της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό έως το 2050.

Όπως αναφέρουν, όσοι εργάζονται σε γραφεία χωρίς κλιματισμό, έως το 2050, θα πρέπει να κάνουν τα διπλάσια διαλείμματα για να αποφύγουν τη δυσφορία από τη ζέστη και την υγρασία. Θα συνεχίσουν μεν να εργάζονται σε θερμότερες συνθήκες, όμως «θα αισθάνονται όλο και πιο άσχημα, παρότι θα είναι παραγωγικοί», εξήγησε ο Τζον Ντιουν από τη NOAA μιλώντας στο NBC News.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Ρόναλντ Στάουφερ της NOAA, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης, προειδοποίησε για «θερμική καταπόνηση, που δεν θα μοιάζει με οτιδήποτε βιώνουμε σήμερα. Ο κόσμος εισέρχεται σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον και οι επιπτώσεις στην εργασία θα είναι αξιοσημείωτες».
Η μελέτη δεν καλύπτει μόνο την εργασία σε γραφεία χωρίς κλιματισμό, αλλά και όσους εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους, κατά τη διάρκεια της νύχτας ή υπό σκιάν. Δεν εξετάζει τη θερμική καταπόνηση για όσους εργάζονται εκτεθειμένοι στον ήλιο. Οι επιστήμονες έλαβαν υπόψη τις προδιαγραφές ασφαλείας της βιομηχανίας και του αμερικανικού πενταγώνου για τους χώρους εργασίας σε θερμές συνθήκες.
«Αυτή η προσπάθεια αλλάζει το τοπίο της συζήτησης γύρω από την κλιματική αλλαγή, θέτοντας με πρακτικούς όρους τις άμεσες συνέπειες για τον άνθρωπο», σημείωσε ο Ντιουν. «Αφορά όποιον εργάζεται χωρίς την πολυτέλεια του κλιματισμού και αποτελεί την ελάχιστη εκτίμηση της θερμικής καταπόνησης για όσους δουλεύουν σε περιβάλλον αυξημένης ζέστης, π.χ. σε κουζίνα ή κοντά σε κλιβάνους.»
 .naftemporiki.gr
25/2/13

Καυσόξυλα, ποιότητα καύσης και απόδοση

 Νίκος Λουπάκης 
Το είδος και η κατάσταση των καυσόξυλων παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα της καύσης. Κατά συνέπεια, ο καταναλωτής – χρήστης τζακιού ή ξυλόσομπας πρέπει να έχει υπόψη του εκείνους τους παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση

Πριν πούμε οτιδήποτε για καυσόξυλα πρέπει να θυμίσουμε ότι καύση είναι η ένωση κάποιου υλικού (στην προκειμένη περίπτωση του ξύλου που περιέχει σε διάφορες μορφές άνθρακα και υδρογόνο) με το οξυγόνου και η μετατροπή τους σε διοξείδιο του άνθρακα, νερό και θερμική ενέργεια (θερμότητα). Στη χημεία μιλάμε για «εξώθερμη» αντίδραση που πραγματοποιείται με έκλυση θερμότητας αποδίδοντας περίπου 4,5 – 5,5 kWh ανά ένα κιλό ξηρού καυσόξυλου.

Μεταξύ των διαφορετικών δασικών ειδών συναντάμε διαφορετική χημική σύνθεση, πυκνότητα και δομή, γεγονός που έχει άμεσο αντίκτυπο στο τελικό προϊόν, δηλαδή στα καυσόξυλα και κατά συνέπεια στην καύση.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η πυκνότητας της ελάτης είναι περίπου 400 kg/m³, του πεύκου 500-550 kg/m³, της οξιάς 700-750 kg/m³, και της δρυός 750-800 kg/m³. Αυτό σημαίνει ότι για να πάρουμε την ίδια ποσότητα ενέργειας, με τη μορφή θερμότητας κατά την καύση των ξύλων, θα χρειαστούμε διπλάσια σε όγκο ποσότητα ελάτης απ’ ότι δρυός. Γενικά καλό είναι να χρησιμοποιούμε ξύλα με πυκνότητα πάνω από 550 kg/m³, χωρίς αυτό να αποκλείει τη χρήση της ελάτης, εφόσον αυτή είναι διαθέσιμη σε μια περιοχή (κάτι τέτοιο συμβαίνει στο Περτούλι, όπου υπάρχει δάσος ελάτης).

Γενικώς τα κωνοφόρα (κυρίως τα πεύκα) περιέχουν ρητίνες, ιδιαίτερα στο φλοιό τους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παράγεται πολύς καπνός κατά την καύση τους, ενώ οξιά και δρυς χαρακτηρίζονται από καθαρότερη καύση.

Πιο εύκολα καίγονται τα ξύλα με μεγάλους πόρους (που επιτρέπουν την είσοδο του οξυγόνου) και αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με το είδος του δέντρου και όχι με την προέλευσή του.

Η δρυς θεωρείται ιδιαίτερα κατάλληλη για καύση. Στην Ελλάδα έχουμε 10 είδη δρυός από τα οποία τα 8 καίγονται καλά, ενώ τα άλλα δύο όχι. Αυτά όμως δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς με γυμνό μάτι (ούτε οι καταναλωτές ούτε οι έμποροι), απαιτούνται ειδικές γνώσεις και εξέταση στο μικροσκόπιο. Οι υλοτόμοι όμως οφείλουν εμπειρικά να γνωρίζουν τις ποικιλίες, ανάλογα με την περιοχή στην οποία δραστηριοποιούνται. Παράδειγμα ξύλου που καίγεται σωστά αποτελεί η λευκή δρυς του Χολομώντα.

Από την άλλη μεριά η ακακία, παρόλο που έχει μεγάλη πυκνότητα και θεωρείται «βαρύ» ξύλο δεν καίγεται εύκολα γιατί έχει μικρούς πόρους.

Σε γενικές γραμμές το είδος του ξύλου που θα χρησιμοποιήσουμε εξαρτάται και από τη διαθεσιμότητα. Στα νησιά και σε περιοχές που υπάρχουν ελαιώνες χρησιμοποιείται ευρύτατα η ελιά, που «κρατάει» αρκετά καθώς δεν έχει μεγάλη φλόγα και καίγεται πιο αργά από άλλα ξύλα.

Πέρα όμως από την ποιότητα και το είδος των καυσόξυλων, ένας παράγοντας που επηρεάζει καθοριστικά την καύση είναι η υγρασία.

Όταν κόβεται ένα δέντρο, η υγρασία των καυσόξυλων που προκύπτουν κυμαίνεται από 50% έως 100% (!), ανάλογα με την εποχή που πραγματοποιείται η υλοτόμηση. Για να καεί σωστά το ξύλο πρέπει η υγρασία του να κατέβει τουλάχιστον στο 20%, ενώ ιδανική θεωρείται η υγρασία όταν είναι 12% έως 15%.Αν λοιπόν τα ξύλα κοπούν την άνοιξη ή έστω τον Ιούνιο και τα αφήσουμε να στεγνώσουν κάτω από ένα υπόστεγο, σε καλά αεριζόμενο χώρο, είναι μια χαρά για να τα κάψουμε το χειμώνα.

Ωστόσο αυτό φαίνεται ότι δεν συμβαίνει και οι ξυλέμποροι πολύ συχνά πωλούν «φρέσκα» ξύλα, που δεν ανάβουν εύκολα, ενώ και όταν ανάβουν καταναλώνουν ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας που αποδίδουν για να αποβάλλουν την υγρασία που περιέχουν. Οπότε τα καυσόξυλα πρέπει να αγοράζονται τουλάχιστον ένα εξάμηνο πριν τη χρήση τους και όχι τελευταία στιγμή.

Η άποψη ότι τα δέντρα που βρίσκονται σε ανήλιαγες πλαγιές καίγονται πιο δύσκολα είναι απλώς δοξασία – δεν έχει επιστημονική τεκμηρίωση. Ούτε η χώρα προέλευσης παίζει ρόλο. Η ίδια ποικιλία δρυός, όταν έχει την ίδια υγρασία θα καεί με τον ίδιο τρόπο είτε από Ελλάδα προέρχεται, είτε από Βουλγαρία είτε από Ρουμανία.

Συνοπτικά

• Δρυς: δίνει ωραία φλόγα, έχει μεγάλη πυκνότητα και μεγάλη διάρκεια καύσης
• Οξιά: σκληρό ξύλο με αρκετά μεγάλη πυκνότητα, κατάλληλο για καύση, καίγεται πιο γρήγορα από τη δρυ
• Πεύκο: μαλακό, αρπάζει εύκολα, δίνει γρήγορα μεγάλη φλόγα, καίγεται όμως γρήγορα και αφήνει πολλά κατάλοιπα στην καπνοδόχο
• Έλατο: αρπάζει εύκολα, δίνει μεγάλη φλόγα και καίγεται σχετικά γρήγορα (προτιμούμε λευκή και αποφεύγουμε την ερυθρή ελάτη γιατί μπορεί να έχουμε «σκασίματα» κατά την καύση)
• Πουρνάρι: σκληρό ξύλο, ιδιαίτερα κατάλληλο για καύση, αλλά δυσεύρετο
• Ελιά: δίνει μικρότερη φλόγα, αλλά έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια
•  .pemptousia.gr
• 24/01/13

Τι πρέπει να ξέρετε για την πιστοποίηση των πέλλετ

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μεγάλη στροφή του καταναλωτικού κοινού στη χρήση εναλλακτικών καυσίμων με σκοπό τη θέρμανση. Μεγάλο μέρος αυτών των καυσίμων ανήκει στην κατηγορία της βιομάζας ενώ κυρίως διαδεδομένη είναι η χρήση πέλλετ (συσσωματώματα ή σύμπηκτα). Τα τελευταία χρησιμοποιούνται ως κύρια πηγή θέρμανσης  σε πολλές χώρες της Ευρώπης, ενώ και στην Ελλάδα αντικαθιστούν σε πολλές περιπτώσεις τις παραδοσιακές εγκαταστάσεις θέρμανσης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε σε περιπτώσεις θέρμανσης μεμονωμένων χώρων από σόμπες ή τζάκια, είτε σε ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης σε καυστήρες λεβήτων.

Όπως σε κάθε περίπτωση προϊόντος όμως, υπάρχουν διαβαθμίσεις ποιότητας οι οποίες τα διαχωρίζουν σύμφωνα με τα φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά τους. Κυριότερα από αυτά είναι το ποσοστό υγρασίας, το ποσοστό υπολείμματος τέφρας, η θερμογόνος δύναμη και η απουσία επιβλαβών χημικών προσμίξεων.

Πρότυπα ΕΝ 14961-2 και ΕΝplus
Για τον διαχωρισμό και την κατάταξη των πέλλετ, έχει καθιερωθεί το πρότυπο ΕΝ 14961-2 ενώ για τις ανώτερες κατηγορίες αυτών και για την σήμανσή τους ως κατάλληλα για οικιακή χρήση έχει καθιερωθεί το πρότυπο ΕΝplus. Πέλλετ που κατατάσσονται στις κατηγορίες ENplus A1 και ΕΝplus A2 θεωρούνται κατάλληλα για οικιακή χρήση διασφαλίζοντας:
• Χαμηλό ποσοστό περιεχόμενης υγρασίας και μεγάλη θερμογόνο δύναμη
• Χαμηλό ποσοστό υπολείμματος τέφρας και κατ’ επέκταση λίγα στερεά υπολείμματα και βλαβερά για την υγεία μικροσωματίδια
• Απουσία επιβλαβών χημικών προσμίξεων. Οι επιβλαβείς αυτές προσμίξεις συνήθως παρατηρούνται σε πέλλετ που έχουν κατασκευαστεί από ξύλα τα οποία έχουν υποστεί χημική επεξεργασία (βερνίκια – κόλλες κλπ)
Προϊόντα χαμηλότερης κατηγορίας ή προϊόντα που δεν κατατάσσονται σε κατηγορία, προορίζονται για βιομηχανική χρήση, ενώ είναι ακατάλληλα για οικιακή. Αποτελεί επομένως συμφέρον του καταναλωτή να αναζητεί προϊόντα με τη σήμανση ENplus, προκειμένου να απολαμβάνει τα παραπάνω προτερήματα που προσφέρουν τα πέλλετ, και όχι να χρησιμοποιεί ακατάλληλα προϊόντα.
Σήμανση CE για εστίες καύσης
Εκτός από την καταλληλότητα των στερεών καυσίμων, αντίστοιχα και οι εστίες καύσης (λέβητες, σόμπες, τζάκια κλπ) πρέπει να φέρουν σήμανση CE κατά EN 14785, που σημαίνει ότι έχουν ελεγχθεί σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και είναι κατάλληλες για αυτή τη χρήση.
Άλλωστε, αυτή η καταναλωτική συμπεριφορά επιλογής πιστοποιημένων προϊόντων συνάδει με το Ευρωπαϊκό ζητούμενο, τον Ευρωπαϊκό χαρακτήρα της χώρας και κυρίως την απαλοιφή των ιδιαίτερα επιβλαβών επιδράσεων στην υγεία των κατοίκων κάθε μεγαλούπολης, αλλά και των ίδιων των χρηστών και των οικογενειών τους.
Ο φορέας επιθεώρησης και πιστοποίησης TÜV HELLAS χορηγεί την πιστοποίηση ΕΝplus για τα πέλλετ ως εγκεκριμένος φορέας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πέλλετ (European Pellet Council), επιδιώκοντας τη διασφάλιση της ποιότητας στα προϊόντα για την προστασία του περιβάλλοντος, της υγείας των πολιτών και την κάλυψη των αναγκών των καταναλωτών.  
.energypress.gr
16/1/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Ενεργειακό τζάκι και ενεργειακή απόδοση

• Θέρμανση: Οι σόμπες πέλετ

• Επικίνδυνο πέλετ από σκουπίδια

ΥπΑνΥπ: Έλεγχοι σε επιχειρήσεις πώλησης καυσόξυλων και συσκευών εναλλακτικής θέρμανσης

Ελέγχους σε επιχειρήσεις πώλησης καυσόξυλων καθώς και σε επιχειρήσεις παραγωγής και εισαγωγής συσκευών εναλλακτικής θέρμανσης (σόμπες, τζάκια, λέβητες στερεών καυσίμων, θερμοπομπούς, κλπ.) πραγματοποίησαν οι υπηρεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών Δικτύων ενόψει του αυξημένου ενδιαφέροντος των καταναλωτών για τα συστήματα αυτά.
Συγκεκριμένα:
-Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή στο διάστημα από 7/1/2013 έως 11/1/2013, διενήργησε ελέγχους σε 61 επιχειρήσεις πώλησης καυσόξυλων. Αντικείμενο του ελέγχου ήταν η συμμόρφωση  με το νέο τρόπο διακίνησης καυσόξυλων που προβλέπει την πώληση κατ’ όγκο και όχι κατά βάρος. Διαπιστώθηκαν 16 παραβάσεις και επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 8.000 ευρώ.
Επιπλέον η Διεύθυνση Τεχνικού Ελέγχου της ΓΓΚ  στo πλαίσιο της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων των καταναλωτών, διενεργεί έλεγχο εάν οι εναλλακτικοί τρόποι θέρμανσης καθώς και οι αντίστοιχες συσκευές προωθούνται στην αγορά με τη χρήση παραπλανητικών ισχυρισμών.
-Η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας με την έναρξη της χειμερινής περιόδου πραγματοποίησε 45 έκτακτους ελέγχους σε εταιρείες εισαγωγής, μονάδες παραγωγής, εταιρείες τηλεπωλήσεων κλπ μηχανημάτων/συσκευών εναλλακτικής θέρμανσης. Επιθεωρήθηκαν 140 προϊόντα (π. χ σόμπες και τζάκια ξύλου, σόμπες και τζάκια με pellets, οικιακοί ανεξάρτητοι λέβητες στερεών καυσίμων, λέβητες ζεστού νερού με χρήση πετρελαίου/φυσικού αερίου και στερεών καυσίμων περιλαμβανομένων και του ξύλου και pellets,  θερμαντικά σώματα αντιστάσεων/λυχνιών  που λειτουργούν με ηλεκτρισμό, θερμοπομποί, κλπ).
Διαπιστώθηκε ότι τα προϊόντα που ελέγχθηκαν σε ποσοστό 60% περίπου παρουσίαζαν έλλειμμα συμμόρφωσης σχετικά με τις υποχρεωτικές επισημάνσεις, μεταξύ των άλλων και την σήμανση CE που έπρεπε να φέρουν, στην αναγκαία (υποχρεωτική) τεχνική τεκμηρίωση που έπρεπε να τα συνοδεύει σχετικά με τις απαιτήσεις ασφάλειας, τις ενεργειακές τους αποδόσεις, τις οδηγίες εγκατάστασης και χρήσης κλπ. Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας διερευνούν ενδελεχώς τα έγγραφα και τα πιστοποιητικά που οφείλουν να συνοδεύουν τα προϊόντα , ενώ στις περιπτώσεις έλλειψης ορθής επισήμανσης ως προς το CE έχει κινηθεί η διαδικασία επιβολής προστίμων.
Οι καταναλωτές πριν προβούν σε οποιαδήποτε αγορά τέτοιων συσκευών να εξετάζουν εάν αυτές φέρουν σήμανση CE και εάν συνοδεύονται από εγγύηση καλής λειτουργίας και οδηγίες χρήσης στα ελληνικά.
Σημειώνεται ότι με την ΚΥΑ 6690/2012 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο και κατέστησαν υποχρεωτικής εφαρμογής 295 εναρμονισμένα ευρωπαϊκά πρότυπα, μεταξύ των οποίων ήταν και 5  ευρωπαϊκά πρότυπα για τη συμμόρφωση των συσκευών  εναλλακτικής θέρμανσης προς τις ευρωπαϊκές  απαιτήσεις ασφάλειας.
Υπενθυμίζεται ότι η Γενική Γραμματεία Εμπορίου σε συνεργασία με το ΚΑΠΕ εξέδωσε «Οδηγό για τη διακίνηση καυσόξυλων» ο οποίος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πληροφορίες για τις μονάδες μέτρησης, για την υγρασία και την ξήρανση των καυσόξυλων. Ο Οδηγός βρίσκεται στη διεύθυνση http://gge.gov.gr/?p=8620

http://www.mindev.gov.gr/?p=9472
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

1. Αντλίες Θερμότητας: Ποιες Δικαιούνται Επιδότησης

2. ΥΠΕΚΑ:  Η καύση των μόλις υλοτομηθέντων (λαθραία ή μη) ξύλων δεν συνίσταται για χρήση (καύση) σε εστίες θέρμανσης, δεδομένης της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε υγρασία, που τα καθιστούν ακατάλληλα λόγω χαμηλής θερμαντικής απόδοσης και λόγω μεγάλων ποσοτήτων εκπεμπόμενων (από την καύση τους) μικροσωματιδίων.

ΥΠΕΚΑ: Πληροφορίε​ς σχετικά με τα κατασχεθέν​τα καυσόξυλα του έτους 2012/ Διάθεση των κατασχεμένων λαθραία υλοτομημένων ξύλων

Σε συνέχεια του χθεσινού Δελτίου Τύπου, σχετικά με τα συμβάντα λαθροϋλοτομίας του έτους 2012 ο Υπουργός Αναπληρωτής ΠΕΚΑ, Σταύρος Καλαφάτης, ανακοινώνει τα εξής:

-     Η ποσότητα λαθραία υλοτομημένων ξύλων που κατασχέθηκε κατά το έτος 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρείχαν οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στην Ειδική Γραμματεία Δασών, ήταν 13.088,75 τόνοι (ολογράφως: δεκατρείς χιλιάδες ογδόντα οκτώ τόνοι και επτακόσια πενήντα κιλά).

-     Η διαδικασία που ακολουθείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες για τη διάθεση των κατασχεμένων λαθραία υλοτομημένων ξύλων είναι αυτή που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία. Δηλαδή διατίθενται παρουσία του αρμόδιου Δασάρχη σε κοινωφελή ιδρύματα και οργανισμούς και αν κριθούν μη αναγκαία από αυτούς, μέσω δημοπρασίας στον πλειοδότη με απόφαση του αρμοδίου Δασάρχη. Σε περίπτωση μικρών ποσοτήτων διατίθενται σε ειδικές κατηγορίες που περιγράφονται από τον νόμο με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

-     Η λαθροϋλοτόμηση είναι έγκλημα που καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Το ΥΠΕΚΑ και οι αρμόδιες υπηρεσίες παραμένουν σε εγρήγορση προκειμένου να διαφυλάξουν τον φυσικό πλούτο της χώρας. Καλούμε τους πολίτες σε συνεργασία ενάντια σε καταστροφικές, για όλους μας, παραβατικές συμπεριφορές. Υπενθυμίζουμε στους πολίτες ότι έχουν τη δυνατότητα να καταγγέλλουν, άμεσα, περιστατικά λαθροϋλοτομίας στο Συντονιστικό Κέντρο Δασοπροστασίας (τηλεφωνικός αριθμός: 1591). Η όποια διάθεση των προϊόντων του εγκλήματος της λαθροϋλοτομίας, δεν αποκαθιστά τη βλάβη του φυσικού μας πλούτου.

-     Η καύση των μόλις υλοτομηθέντων (λαθραία ή μη) ξύλων δεν συνίσταται για χρήση (καύση) σε εστίες θέρμανσης, δεδομένης της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε υγρασία, που τα καθιστούν ακατάλληλα λόγω χαμηλής θερμαντικής απόδοσης και λόγω μεγάλων ποσοτήτων εκπεμπόμενων (από την καύση τους) μικροσωματιδίων.

Υπενθυμίζεται ότι ο Υπουργός Αναπληρωτής ΠΕΚΑ Σταύρος Καλαφάτης εξέδωσε στις 21/12/2012 κατεπείγουσα εγκύκλιο για την αντιμετώπιση της λαθροϋλοτομίας προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, η οποία περιλαμβάνει στοχευμένες δράσεις άμεσης εφαρμογής. Παράλληλα, το ΥΠΕΚΑ αναλαμβάνει πρωτοβουλία και σε συνεργασία με συναρμόδια Υπουργεία, όπου αυτό απαιτείται, για σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που αυστηροποιούν το θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης της λαθροϋλοτομίας και διευκολύνουν τους ελέγχους.

< ΥΠΕΚΑ

9/1/13

--

-

ΣΧΕΤΙΚΟ:

• ΥΠΕΚΑ / Δελτίο Τύπου: Συμβάντα λαθροϋλοτομίας 2012.

 

Η τσιμεντοποίηση έχει αυξήσει τη θερμοκρασία της Αθήνας κι έχει μειώσει την υγρασία

Αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, μεγάλο εύρος αλλαγών στις χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες και δραματική μείωση της υγρασίας, συνιστούν τις κυριότερες μεταβολές του καιρού στην Αθήνα από τη δεκαετία του '50 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Την ίδια ώρα, ένα μεγάλο ποσοστό των Αθηναίων δηλώνει ότι δεν είναι καλά πληροφορημένο για τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και ότι δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε οποιασδήποτε μορφής δημόσια αρχή διαχείρισης του φαινομένου.

Τα παραπάνω προκύπτουν από δύο έρευνες που πραγματοποίησε ο επίκουρος καθηγητής της Σχολής Θετικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, Ευθύμιος Ζέρβας, σε συνεργασία με φοιτητές του. Οι έρευνες αφορούν στις κλιματικές αλλαγές στην Αθήνα από το 1955 ως το 2001 και στις απόψεις των κατοίκων της πρωτεύουσας για την κλιματική αλλαγή.

Από την έρευνα προκύπτει ότι η μέση θερμοκρασία αυξάνεται κυρίως από τη δεκαετία του '70 και έπειτα, ιδιαίτερα στους αστικούς χώρους. Η άνοδος της θερμοκρασίας είναι κατά δύο με τρεις βαθμούς Κελσίου.

Η αύξηση της θερμοκρασίας παρατηρείται περισσότερο την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Η αύξηση της θερμοκρασίας συνοδεύεται, επίσης, από σημαντική μείωση της υγρασίας των πόλεων.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου τη δεκαετία του '50 η υγρασία ήταν 65%, ενώ στις αρχές του 2000 πέφτει στο 55%. Παρόμοια είναι η εικόνα και στον Πειραιά και στην Ελευσίνα. Αυτή η μείωση της σχετικής υγρασίας οφείλεται στην έντονη αστικοποίηση αυτών των περιοχών, αλλά και στην γενικότερη ξηρασία που παρατηρείται στην περιοχή της Μεσογείου.

http://www.e-typos.com/

&

www.iekemtee.gr

----

ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Ψυχρή άσφαλτος "ανάσα" στην πόλη

Ο πατέρας του κλιματισμού

Οι μοντέρνες συσκευές κλιματισμού αποτελούν «προϋπόθεση» επιβίωσης τις ημέρες του καύσωνα, στις μεγάλες πόλεις.

Η εξέλιξη της σωτήριας -σε αφιλόξενο περιβάλλον- συσκευής, είναι μακρά. Ωστόσο, ο άνθρωπος στον οποίο αποδίδεται, ο τίτλος του «πατέρας του κλιματισμού» είναι ο αμερικάνος μηχανικός και εφευρέτης Willis Carrier, ο οποίος δημιούργησε την πρώτη μοντέρνα κλιματιστική μονάδα.

Όλα ξεκίνησαν το 1902, σε μια εταιρεία εκτυπώσεων στη Νέα Υόρκη, η οποία αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα: οι διακυμάνσεις στη θερμοκρασία και υγρασία του χώρου προκαλούσαν αλλοιώσεις στις διαστάσεις των χαρτιών αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα στην ευθυγράμμιση των μελανιών.

Τη λύση στο πρόβλημα έδωσε ο νεαρός τότε Willis Carrier ο οποίος είχε πριν λίγο καιρό είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο Cornell. Κατασκεύασε μια συσκευή κλιματισμού που μπορούσε να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του περιβάλλοντος (τη θερμοκρασία και την υγρασία) επιτρέποντας έτσι την ομαλή εκτύπωση.

Μάλιστα, όπως υποστηρίζεται ο Carrier εργάζονταν στην εταιρεία Buffalo Forge Company, με μισθό μόλις 10 δολάρια την εβδομάδα! Άλλοι θέλουν το νεαρό μηχανικό να έχει εμπνευστεί τη συσκευή, περιμένοντας ένα τραίνο!

Μέτα από μερικά χρόνια επιπλέον έρευνας και δοκιμών, η «συσκευή για τη διαχείριση του αέρα» (Apparatus for Treating Air) κατοχυρώθηκε σαν πατέντα το 1906. Θα ήταν η πρώτη μιας σειράς πατεντών που καταχώρησε στην πολυετή καριέρα του.

Η συσκευή αυτή, πέρα από τη ρύθμιση της θερμοκρασίας, είχε τη δυνατότητα να μειώσει την υγρασία στο επιθυμητό επίπεδο, δημιουργώντας έτσι το βασικό πλαίσιο λειτουργίας των μετέπειτα κλιματιστικών. Προσαρμόζοντας το μηχανισμό λειτουργίας στην κίνηση του αέρα και το επίπεδο θερμοκρασία, μπόρεσε να καθορίσει το μέγεθος και την απόδοση των μονάδων του, ώστε αυτές να ταιριάζουν με τις απαιτήσεις του εκάστοτε πελάτη.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο όρος «air conditioning» ανήκει σε έναν άλλο μηχανικό κλωστοϋφαντουργίας, το Stuart H. Cramer, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο για πατέντα που υπέβαλε και αφορούσε σε συσκευή που αύξανε την υγρασία στη μονάδα και με ταυτόχρονο εξαερισμό του επέτρεπε να ελέγχει τα επίπεδά της.

Το 1911, παρουσίασε στην Αμερικανική Ένωση Μηχανικών την «Λογική Ψυχομετρική Μέθοδο» (Rational Psychometric Formula), που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα. Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Carrier κατασκεύασε και εγκατέστησε μονάδες κλιματισμού σε χώρους όπως εργοστάσια, φούρνους και καταστήματα.

Στην έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δημιούργησε μαζί με άλλους τη δική του εταιρεία. Στα χρόνια που ακολούθησαν βελτίωσε τις συσκευές του, υιοθέτησε νέες μεθόδους και τεχνολογίες και προχώρησε σε διάφορες εφευρέσεις.

Σήμερα, η ομώνυμη εταιρεία δραστηριοποιείται σε 170 χώρες σε όλες τις ηπείρους.
tro-ma-ktiko.blogspot 7/22/2012 

ΦΥΤΕΜΕΝΟ ΔΩΜΑ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Το "φυτεμένο δώμα" αποτελεί τύπο "πράσινης στέγης" και ορίζεται ως η οριζόντια επιστέγαση κτιρίου που σε ένα μέρος ή στο σύνολο της επιφάνειάς της καλύπτεται με χώμα στο οποίο αναπτύσσονται φυτά.
 

Τα φυτεμένα δώματα αποτελούν εργαλείο της λεγόμενης “βιώσιμης αρχιτεκτονικής” (sustainable architecture) στο μέτρο που συμβάλλουν στη βελτίωση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των κτιρίων στα οποία εφαρμόζονται.

Τα φυτεμένα δώματα, όπως και όλα τα εργαλεία σχεδιασμού και κατασκευής βιώσιμων κτιρίων, έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Πρωταρχικό κριτήριο αξιολόγησης των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων τους είναι οι κλιματικές και εν γένει περιβαλλοντικές συνθήκες του τόπου αναφοράς.

Το άρθρο εξετάζει τις συνέπειες που έχουν τα φυτεμένα δώματα για την ενεργειακή και περιβαλλοντική συμπεριφορά των κτιρίων στα οποία εφαρμόζονται. Έμφαση δίνεται στο σχολιασμό των ιδιοτήτων τους με γνώμονα τις ιδιαίτερες περιβαλλοντικές συνθήκες στην Ελλάδα.
Κύρια χαρακτηριστικά των φυτεμένων δωμάτων.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των φυτεμένων δωμάτων διαφέρουν από κτίριο σε κτίριο. Θεωρητικά, κάθε τύπος δώματος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υπόβαθρο φυτεμένου δώματος υπό τις εξής τρεις βασικές προϋποθέσεις:

α. Είναι στατικά επαρκής να δεχθεί τα πρόσθετα φορτία του χώματος και των
    φυτεύσεων.
β. Έχει καλή υδατοστεγανότητα και υγρομόνωση ώστε να εξασφαλίζει την
    προστασία της κατασκευής από τα νερά και τις υψηλές τιμές υγρασίας που
    συνδέονται με την ανάπτυξη και συντήρηση των φυτεύσεων.
γ. Είναι ανθεκτικός σε βιολογικούς και χημικούς παράγοντες που συνδέονται
    με την ανάπτυξη και συντήρηση των φυτεύσεων (π.χ. ρίζες, ζωύφια,
    φυτοφάρμακα).
­­­
Η (απλοποιημένη) διαστρωμάτωση ενός τυπικού φυτεμένου δώματος, ξεκινώντας από την πλάκα του μπετόν, περιλαμβάνει τη θερμομόνωση, τη στρώση κλίσεων, την υγρομόνωση και, πάνω από αυτή, ένα αποστραγγιστικό στρώμα και το χώμα με τις φυτεύσεις. Συνήθως, το αποστραγγιστικό στρώμα (drainage) παρεμβάλλεται μεταξύ μιας στρώσης διήθησης του νερού (π.χ. γεωύφασμα) και μιας στρώσης συγκράτησης των ριζών. Η περιγραφή ταιριάζει σε ένα τυπικό "θερμό" λεγόμενο, βατό δώμα όπου το δάπεδο αντικαθίσταται από το χώμα με τις φυτεύσεις και τις μονώσεις που υποστηρίζουν τη "λειτουργία" του.

Ιδιότητες φυτεμένων δωμάτων
Στα φυτεμένα δώματα αποδίδονται πολλές και ενδιαφέρουσες ιδιότητες που συνδέονται με την ενεργειακή και περιβαλλοντική συμπεριφορά των κτιρίων στα οποία εφαρμόζονται.
Μια σύνοψη των ιδιοτήτων που αναφέρονται σε διάφορες πηγές (κυρίως από την τεχνική βιβλιογραφία) προτείνει για αυτά ότι:
    •    προσφέρουν καλή θερμομόνωση
    •    προσθέτουν θερμική μάζα στο κέλυφος
    •    αποβάλουν ευκολότερα τη θερμότητα
    •    μειώνουν τον κίνδυνο πλημμύρας σε περίπτωση ραγδαίας
        βροχόπτωσης
    •    προσφέρουν προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία
    •    προσφέρουν καλή ηχομόνωση
    •    βελτιώνουν την αισθητική του κτιρίου
    •    μειώνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση
    •    δροσίζουν τον αέρα
    •    προσφέρουν ευχάριστο περιβάλλον (π.χ. για ελεύθερο χρόνο)
    •    αποτελούν καταφύγιο πανίδας
Εξετάζοντες τις ιδιότητες αυτές, παρατηρούμε: 
Η θερμομονωτική ικανότητα του χώματος δεν είναι μεγάλη. Ο συντελεστής
θερμικής αγωγιμότητάς του, ανάλογα με τη σύσταση και την
περιεκτικότητά του σε υγρασία, κυμαίνεται από 0,3 μέχρι 1,5 W/mK όταν
ένα απλό θερμομονωτικό υλικό (π.χ. πολυστερίνη) έχει αντίστοιχο
συντελεστή περίπου 0,03 W/mK. Ώστε, η όποια συνεισφορά του χώματος
που φιλοξενεί τις φυτεύσεις του δώματος στη θερμομόνωσή του είναι
αμελητέα, συγκρίσιμη με αυτή των λοιπών μη μονωτικών δομικών υλικών
(π.χ. των υλικών της στρώσης διαμόρφωσης κλίσεων) και, εν πάσει
περιπτώσει, μπορεί να ισοφαριστεί με μικρή αύξηση του πάχους των
συμβατικών θερμομονωτικών υλικών του υπόβαθρου. Επί πλέον, η
αποσπασματική ενίσχυση της θερμομόνωσης του κελύφους ενός κτιρίου σε
τμήματά του είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας. 

Η μεγάλη θερμική μάζα, ως ιδιότητα του κελύφους ενός κτιρίου, δεν είναι a
priori ευεργετική για την ενεργειακή συμπεριφορά του. Πάντως, στην
περίπτωση που είναι επιθυμητή, η αύξηση της θερμικής μάζας του
δώματος που προκύπτει από τη μάζα των χωμάτων που φιλοξενούν τις
φυτεύσεις, είναι μικρής αξίας στο μέτρο που συμβαίνει εξωτερικά της
θερμομόνωσης. Αλλά, ακόμη και αν παραβλέψουμε αυτό το γεγονός, η
θερμοχωρητικότητα του χώματος κυμαίνεται σε τιμές που δε διαφέρουν
σημαντικά από τις αντίστοιχες των συμπαγών, συμβατικών δομικών υλικών
(για παράδειγμα, μόνο με υψηλά ποσοστά υγρασίας ξεπερνά τη
θερμοχωρητικότητα του τσιμέντου). Ώστε, ως υλικό αύξησης της θερμικής
μάζας δεν παρουσιάζει κάποιο πλεονέκτημα. Μάλιστα, θα μπορούσε
κάποιος να ισχυριστεί ότι η αύξηση της θερμικής μάζας του δώματος που
προκαλείται από τη μάζα των χωμάτων που φιλοξενούν τις φυτεύσεις είναι
συγκρίσιμη με αυτή που θα προκαλούσε το δάπεδο του δώματος αν αυτό
δεν ήταν φυτεμένο, αλλά απλά βατό.

Πολλοί κατατάσσουν τα φυτεμένα δώματα στην κατηγορία των "ψυχρών"
λεγόμενων δωμάτων επικαλούμενοι ότι ανακλούν μεγάλο μέρος της
προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας και ευνοούν την αποβολή
θερμότητας. Σχετικά, αξίζει να σημειώσουμε ότι ένα ψυχρό δώμα έχει
θετική συνεισφορά στο ενεργειακό ισοζύγιο του κτιρίου κατά τη θερμή
περίοδο, όταν δεν είναι ευπρόσδεκτα τα μεγάλα θερμικά φορτία που
δέχεται από τον ήλιο, και αρνητική κατά την ψυχρή περίοδο. Επί πλέον,
ορισμένες συμπεριφορές των ψυχρών δωμάτων αντιστρατεύονται την
απόδοσή τους ως στοιχείων θερμικής μάζας. Εν πάσει περιπτώσει, αν
δεχθούμε ότι για τα κλιματικά δεδομένα στην Ελλάδα τα ψυχρά δώματα
αποτελούν, από ενεργειακής άποψης, εύστοχη επιλογή, αξίζει να
εξετάσουμε σε ποιο βαθμό τα φυτεμένα δώματα ανήκουν σε αυτή την
κατηγορία. Σχετικά, η ψύξη των φυτεμένων δωμάτων μπορεί να
δικαιολογηθεί ως αποτέλεσμα:
(α) της υψηλής ανακλαστικότητας των υλικών,
(β) της σκίασης από το φύλλωμα και
(γ) της εξατμισοδιαπνοής που λαμβάνει χώρα στην επιφάνεια του φυλλώματος.
Ειδικότερα:
α. Η λευκάγεια (albedo) ως μέτρο της ανακλαστικότητας των επιφανειών των υλικών των φυτεμένων δωμάτων δεν είναι υψηλή. Τόσο το γυμνό χώμα όσο και η βλάστηση σε διάφορες μορφές έχουν τιμές λευκάγειας μικρότερες από την αντίστοιχη των περισσότερων υλικών επικάλυψης στεγών (π.χ. κεραμίδια) και σημαντικά μικρότερες από τις τελικές επικαλύψεις των τυπικών ψυχρών δωμάτων.

β. Η σκίαση που προκαλείται από το φύλλωμα των φυτεμένων δωμάτων εμποδίζει τις ακτίνες του ήλιου να προσπέσουν στην επιφάνεια του χώματος και να το θερμάνουν. Η διεργασία αυτή, πράγματι, αποδίδει όταν το φύλλωμα είναι πυκνό. Όμως, το πυκνό φύλλωμα έχει και αντίθετο αποτέλεσμα στο μέτρο που "εγκλωβίζει" την όποια θερμότητα συσσωρεύεται από κάτω του εμποδίζοντας την ακτινοβόλησή της και την κυκλοφορία του αέρα για την απομάκρυνσή της (πρόκειται για το συμπληρωματικό του "φαινομένου του θερμοκηπίου" μηχανισμό που συνεπάγεται υψηλές θερμοκρασίες στο εσωτερικό των θερμοκηπίων).

γ. Η εξατμισοδιαπνοή στο φύλλωμα καθώς και η εξάτμιση της υγρασίας του (υγρού) χώματος ενός φυτεμένου δώματος είναι εσώθερμες διεργασίες, δηλαδή, απορροφούν θερμότητα από το περιβάλλον μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία του. Ως αποτέλεσμα, οι επιφάνειες των φυτεμένων δωμάτων (φυτών και χώματος), καθώς και ο αέρας κοντά σε αυτές, είναι σχετικά ψυχρές. Η προκαλούμενη ψύξη που, ανάλογα με την ένταση των φαινομένων αλλά και τις επικρατούσες συνθήκες, μπορεί να φτάσει και μερικούς °C, είναι αμφίβολο ότι, πρακτικά, επηρεάζει τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου. Αυτό υποστηρίζεται αφενός από το γεγονός ότι οι διεργασίες θερμικής μετάβασης στο οριακό στρώμα (δηλαδή οι ανταλλαγές θερμότητας μεταξύ της επιφάνειας των δομικών στοιχείων και του αέρα) δεν αποτελούν ισχυρό μηχανισμό μετάδοσης θερμότητας και αφετέρου, κυρίως, επειδή η όποια ψύξη συμβαίνει σε στρώσεις εξωτερικά της θερμομόνωσης. Ακόμη, θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι ο ψυχρότερος, λόγω της εξατμισοδιαπνοής, αέρας στην επιφάνεια του δώματος απομακρύνεται, ακόμη και από μικρής ταχύτητας ρεύματα αέρα που κυκλοφορεί μεταξύ των φυλλωμάτων, συμβάλλοντας έτσι στη διάχυση του ψύχους σε ευρύτερη έκταση.

Ένα φυτεμένο δώμα, σε περίπτωση ραγδαίας βροχόπτωσης, απορροφά μέρος του νερού και βοηθά στην εξομάλυνση της απορροής του. Η ιδιότητα αυτή είναι χρήσιμη στην περίπτωση που το σύστημα απορροής του δώματος (κατανομή και διατομές υδρορροών) δεν είναι ικανό να ανταποκριθεί σε υψηλές παροχές βροχόπτωσης. Πάντως, σε ραγδαίες βροχοπτώσεις, αυξάνει ο κίνδυνος οι παρασύρσεις των χωμάτων να φράξουν τα στόμια των υδρορροών απορροής.

Η προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία και πιο ειδικά από την υπεριώδη ακτινοβολία που προσφέρει το φυτεμένο δώμα στο υπόβαθρό του, έχει αξία μόνο για τις μονώσεις (θερμομόνωση, υγρομόνωση) και μόνο για την περίπτωση που διαφορετικά (αν δηλαδή δεν υπήρχε η φυτεμένη επικάλυψη) αυτές θα έμεναν εκτεθειμένες. Η εκδοχή όμως των εκτεθειμένων μονώσεων συνιστά κατασκευαστική ατέλεια. Κάθε τύπος δώματος οφείλει να έχει μια επικάλυψη (π.χ. δάπεδο, κροκάλες) που να προστατεύει αποτελεσματικά τις μονώσεις του από τις περιβαλλοντικές επιδράσεις.  
Παρόλο που η οροφή ενός κτιρίου είναι η λιγότερο εκτεθειμένη σε θορύβους πλευρά του, η ηχομόνωσή της είναι χρήσιμη. Σε ειδικές μάλιστα περιπτώσεις είναι και επιβεβλημένη (π.χ. κοντά σε αεροδρόμια για το θόρυβο των αεροπλάνων). Τα φυλλώματα, γενικώς, όταν παρεμβάλλονται στη διάδοσή των ηχητικών κυμάτων, προσφέρουν εξαιρετική ηχομόνωση. Επίσης, και το στρώμα του χώματος του φυτεμένου δώματος προσφέρει λόγω της πορώδους υφής του ηχομόνωση, ιδιαίτερα από περιβαλλοντικούς θορύβους υψηλότερων συχνοτήτων. Πάντως, η ηχομονωτική ικανότητα των στοιχείων του φυτεμένου δώματος (φυτά και στρώμα χώματος) μπορεί να ισοφαριστεί με αύξηση του πάχους αντίστοιχων από πλευράς ηχομονωτικής συμπεριφοράς στρώσεων συμβατικών δωμάτων (π.χ. θερμομόνωσης) ενώ το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερο με την εφαρμογή κατάλληλων, ειδικών ηχομονωτικών στρώσεων.

Tα παραπάνω σχόλια γεννούν αμφιβολίες για τη συνεισφορά των φυτεμένων δωμάτων στη διαχείριση των περιβαλλοντικών επιδράσεων στο κτίριο. Μολονότι οι αντίστοιχες ιδιότητές γενικά ισχύουν, η αποτελεσματικότητά τους είναι μάλλον μικρή, σε κάποιες περιπτώσεις ασαφής ή εκδηλώνεται υπό προϋποθέσεις. Ακόμη, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε ιδιότητες με αρνητική συμβολή στη διαμόρφωση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των κτιρίων (π.χ. υψηλή υγρασία, κίνδυνος πυρκαγιάς, παράσυρση σαθρών υλικών από τον άνεμο και τα νερά). Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ορισμένες από τις επιθυμητές ιδιότητες των φυτεμένων δωμάτων μπορούν να εξυπηρετηθούν, ίσως και καλύτερα, με πιο συμβατικές επιλογές.

Στις παρατηρήσεις αυτές αξίζει να συμπληρώσουμε ότι ένα φυτεμένο δώμα έχει υψηλό κόστος κατασκευής και χρειάζεται συντήρηση (π.χ. πότισμα, κηπουρικές εργασίες). Η συντήρηση συνεπάγεται τρέχον κόστος και πρόσθετες απαιτήσεις (εξοπλισμός, αποθηκευτικός χώρος κλπ) αλλά και, ενδεχόμενα, σε κάποιες περιπτώσεις, εξειδικευμένες γνώσεις (π.χ. για αντιμετώπιση ασθενειών φυτών). Ακόμη, θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι το φυτεμένο δώμα, ως σύνθετη κατασκευή με αλλεπάλληλες μονωτικές στρώσεις, έχει αυξημένο κίνδυνο αστοχιών, αυξημένη δυσκολία επιδιορθώσεων και μη προβλέψιμες συμπεριφορές στη λειτουργία του ως κέλυφος του κτιρίου. Η τελευταία παρατήρηση σε συνδυασμό με τη μεταβλητότητα στη συμπεριφορά του (ως αποτέλεσμα μεταβολών στο φύλλωμα, στα ποσοστά υγρασίας κλπ) περιορίζει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα πρόβλεψης και προσομοίωσής της.

Σε αντίθεση με τις ιδιότητες των φυτεμένων δωμάτων που αφορούν τη διαχείριση των περιβαλλοντικών επιδράσεων στα κτίρια (θερμότητα, ηλιακή ακτινοβολία κλπ), η δεύτερη κατηγορία ιδιοτήτων, που αφορά συνεισφορά τους στην ποιοτική αναβάθμιση του περιβάλλοντος, είναι αδιαμφισβήτητη. Τα φυτεμένα δώματα αυξάνουν το πράσινο σε ένα τόπο συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση του τοπικού μικροκλίματος. Η συμβολή τους συνίσταται σε απορρύπανση του αέρα, δροσισμό, απορρόφηση του περιβαλλοντικού θορύβου και μείωση της ταχύτητας του ανέμου. Συνεισφέρουν ακόμη στην αισθητική αναβάθμιση του τοπίου και προσφέρουν περιβάλλον για αναψυχή και καταφύγιο πανίδας. Οι ιδιότητες αυτές είναι ιδιαίτερα χρήσιμες σε αστικό περιβάλλον όπου οι "θεραπευόμενοι" παράγοντες είναι συχνά επιβαρυμένοι. Μάλιστα, σε ανάλογο περιβάλλον, η εφαρμογή και διάδοσή τους αναμένεται να είναι πολλαπλάσια ωφέλιμη εφόσον ακολουθεί ένα ευρύτερο σχεδιασμό αύξησης του αστικού πράσινου.

Τα οφέλη που συνεπάγονται τα φυτεμένα δώματα για το περιβάλλον αντιστοιχούν κατά βάση στο πράσινο που αναπτύσσεται σε αυτά. Με αυτό το δεδομένο, αξίζει να διερευνηθούν εναλλακτικές επιλογές που ενδεχόμενα θα περιόριζαν κάποια από τα προβλήματα που αναφέρθηκαν. Σε μη αστικό περιβάλλον, παρόμοιες επιλογές είναι πιο εύκολες (π.χ. δημιουργία κήπων, φύτεμα δένδρων). Αλλά, ακόμη και σε αστικό περιβάλλον, η καλλιέργεια φυτών σε γλάστρες και ζαρντινιέρες μπορεί να προσφέρει πολλά από τα πλεονεκτήματα των φυτεμένων δωμάτων και παράλληλα να μειώσει τα μειονεκτήματά τους.
   
Συμπεράσματα
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, μπορούμε να προτείνουμε ότι τα φυτεμένα δώματα δεν αποτελούν πάντοτε καλή επιλογή στέγασης για τα ίδια τα κτίρια στα οποία εφαρμόζονται. Η ανάλυση που προηγήθηκε, χωρίς να είναι επιστημονικά άρτια, υποστηρίζει την εκτίμηση ότι τα όποια πλεονεκτήματα προσφέρουν δεν υπερτερούν σαφώς των μειονεκτημάτων τους.

Αντίθετα, αποτελούν καλή λύση για το ρόλο τους στην ποιοτική αναβάθμιση του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα του αστικού, όπου τα περιθώρια για ανάπτυξη πράσινου είναι περιορισμένα.

Εν τοιαύτει περιπτώσει, τα φυτεμένα δώματα συνιστούν, κυρίως, πρωτοβουλίες οικολογικής συνείδησης και κατ' επέκταση κοινωνικής προσφοράς και σαν τέτοια μάλλον πρέπει να αντιμετωπίζονται.

 

Νίκος Παπαμανώλης
Αν. Καθηγητή Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης

econ3.gr

Δοκιμάζεται η επάρκεια ηλεκτρισμού της Κύπρου

Σε περίοδο νέας μεγάλης δοκιμασίας έχουν εισέλθει οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Κύπρο, με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υψηλή υγρασία να έχουν οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση της χρήσης κλιματιστικών και σε αυξημένη κατανάλωση ηλεκτρισμού.

Τη Δευτέρα, η ζήτηση έφτασε στο επίπεδο ρεκόρ για τη χρονιά, των 846 MW και ήταν περίπου στο 85% της μέγιστης χθεσινής δυνατότητας παραγωγής που ήταν 960 ΜW.

Άλλο χαρακτηριστικό της εισόδου στην κρίσιμη περίοδο ήταν και το γεγονός ότι ο συνδυασμός υψηλής θερμοκρασίας και υψηλών ποσοστών υγρασίας, που αυξάνουν το δείκτη δυσφορίας και παράλληλα τη χρήση κλιματιστικών, οδήγησε σε διατήρηση της μέγιστης ζήτησης ηλεκτρισμού για οκτώ περίπου ώρες -από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα- σε αριθμούς πέρα των 800 ΜW.

Να σημειωθεί ότι δεν παρουσιάστηκε κανένα πρόβλημα ούτε σε μονάδες παραγωγής ούτε και στο δίκτυο μεταφοράς.

ENERGYPRESS