Ο γερουσιαστής των Ρεπουμπλικανών Τζον Μακέιν διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο

Ο αμερικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο και εξετάζει τις θεραπευτικές επιλογές που έχει οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν έναν συνδυασμό χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας, δήλωσε το γραφείο του χθες.

Ατομική βούληση στις αποικίες άγριων μελισσών

THE ECONOMIST
Τα κοινωνικά έντομα συχνά υποτιμώνται ως σκλάβοι του συλλογικού πνεύματος της κυψέλης. Ομως το κάθε μέλος της αποικίας έχει εγκέφαλο και είναι τεχνικά ικανό να πάρει τις δικές του αποφάσεις. Πράγματι, διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι έντομα όπως για παράδειγμα μυρμήγκια ή μέλισσες, μερικές φορές αγνοούν την κοινή πληροφορία υπέρ της ατομικής τους γνώσης. Αυτό που τα ωθεί να δράσουν ανεξάρτητα αποτελεί μυστήριο. Νέες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι όταν υπάρχει πρόσβαση σε μία νόστιμη πηγή τροφής, η νοοτροπία της κυψέλης αγνοείται απροκάλυπτα.

Η ανακάλυψη έγινε από την Ελουίζ Λιντμπίτερ, που εργαζόταν τότε στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, και την Κλερ Φλόρεντ από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, οι οποίες μελέτησαν τον τρόπο με τον οποίο οι άγριες μέλισσες συλλέγουν το νέκταρ. Τα έντομα έχουν ποικίλους τρόπους να μoιράζονται πληροφορίες. Τα μυρμήγκια αποκτούν κοινωνικές πληροφορίες σχετικά με τις διαθέσιμες πηγές τροφής ακολουθώντας χαρακτηριστικά των χημικών ουσιών που αφήνουν τα πόδια άλλων μυρμηγκιών, ενώ οι μέλισσες μαθαίνουν για τις πηγές τροφής μελετώντας τους χορούς των άλλων μελών της κυψέλης.
Ομοίως, και οι άγριες μέλισσες, έχουν τη δική τους τεχνική. Πληροφορούνται για τα νέα αποθέματα νέκταρ παρακολουθώντας τα αρώματα των λουλουδιών στη φωλιά της αποικίας και μετά αναζητούν τις ίδιες μυρωδιές έξω από αυτή. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τη δρα Λιντμπίτερ και την κ. Φλόρεντ στην υπόθεση ότι αν παρέμβουν στις μυρωδιές που απαντώνται μέσα στις αποικίες, θα μπορούσαν να ανακαλύψουν τι ωθεί τις άγριες μέλισσες στην αγνόηση των κοινωνικών πληροφοριών υπέρ της προσωπικής τους γνώσης.
Για να διαπιστώσουν κάτι τέτοιο, οι ερευνήτριες έδωσαν σε 42 σημασμένες άγριες μέλισσες δύο μέρες να εξερευνήσουν έναν πειραματικό κήπο. Μέσα σε αυτόν τον κήπο, υπήρχαν επτά τεχνητά λουλούδια στη μορφή κίτρινων δίσκων αφρού, εμποτισμένα με το αιθέριο έλαιο γερανιού, ενώ επίσης περιείχαν 50 μικρολίτρα διαλύματος ζάχαρης που θύμιζε νέκταρ. Αφού ολοκλήρωσαν την κατατόπισή τους στον χώρο, επιλέχθηκαν τυχαία κάποιες μέλισσες τη στιγμή που έβγαιναν στον κήπο για αναζήτηση τροφής. Οι μισές από αυτές, επιστρέφοντας στην αποικία για να εναποθέσουν το νέκταρ που συνέλεξαν, βρήκαν τη φωλιά τους όπως ακριβώς την είχαν αφήσει: γεμάτη με άρωμα από γεράνια. Οι άλλες μισές όμως επέστρεψαν σε μία αποικία η οποία είχε τεχνητά εμποτιστεί με αιθέριο έλαιο λεβάντας, ακριβώς όπως θα την έβρισκαν αν τα υπόλοιπα μέλη της κυψέλης συνέλεγαν νέκταρ από λουλούδια λεβάντας.
Ο αρωματισμένος κήποςΟταν στη συνέχεια οι άγριες μέλισσες ξαναβγήκαν για αναζήτηση τροφής στον κήπο, συνάντησαν, εκτός από τα επτά τεχνητά αρωματισμένα λουλούδια με λάδι γερανιού, επτά νέα τεχνητά λουλούδια με άρωμα λεβάντας. Αυτή τη φορά, μόνο τα λουλούδια λεβάντας περιείχαν διάλυμα ζάχαρης. Η διαδικασία αυτή αποτελεί αναπαράσταση μιας συνηθισμένης κατάστασης κατά την οποία μερικά είδη φυτών ανθίζουν τη στιγμή που τα λουλούδια άλλων φυτών μαραίνονται.
Οπως και πριν, όλες οι 42 άγριες μέλισσες κατευθύνθηκαν προς τα λουλούδια με άρωμα γερανιού, ανεξαρτήτως του αρώματος που είχαν συναντήσει στην αποικία τους. Συγκεκριμένα, όλες οι μέλισσες, εκτός από δύο, επισκέφθηκαν τα λουλούδια με άρωμα γερανιού έξι με οκτώ φορές πριν τελικά αποφασίσουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στα λουλούδια με άρωμα λεβάντας.
Οπως αναφέρουν οι ερευνητές στο τεύχος του Ιουλίου του επιστημονικού περιοδικού Behavioural Ecology and Sociobiology, η κοινωνική πληροφορία που αποκτάται στην αποικία φαίνεται να παίζει μόνο μικρό ρόλο στον προσδιορισμό του πόσο γρήγορα οι άγριες μέλισσες άλλαζαν την πηγή τροφής τους, από το γεράνι στη λεβάντα.
Οι άγριες μέλισσες, οι οποίες προέρχονταν από την αποικία που ήταν αρωματισμένη με λεβάντα, μετά την πρώτη επίσκεψή τους σε φυτό λεβάντας, το 80% των λουλουδιών που διαδοχικά επισκέφθηκαν ήταν αρωματισμένα με λεβάντα. Την ίδια στιγμή οι μέλισσες που προέρχονταν από την αποικία με άρωμα γερανιού, μετά την πρώτη επίσκεψή τους σε φυτό λεβάντας, το 60% των λουλουδιών που επισκέπτονταν ήταν λεβάντα.
Γνώση και κίνδυνοιΟ ακριβής όμως λόγος που οι άγριες μέλισσες αγνόησαν περίτρανα την κοινωνική πληροφορία σχετικά με τη λεβάντα και τόσο ακλόνητα επέμειναν στην προσωπική τους γνώση σχετικά με το ότι τα γεράνια προσφέρουν περισσότερη τροφή, ακόμα και όταν κάτι τέτοιο δεν ίσχυε πια, προβλημάτισε τις ερευνήτριες. Η δρ Λιντμπίτερ και η κ. Φλόρεντ αναρωτήθηκαν μήπως τα έντομα έχουν έμφυτη προτίμηση στα γεράνια έναντι της λεβάντας, όμως συμπληρωματικά πειράματα απέδειξαν ότι κάτι τέτοιο δεν αληθεύει.
Η δρ Λιντμπίτερ υποθέτει ότι η εκμάθηση ενός νέου δρόμου αναζήτησης τροφής ίσως να εκθέτει τις άγριες μέλισσες σε κινδύνους που θα μπορούσαν να αποφύγουν αν απλά επέστρεφαν στα λουλούδια που είχαν ήδη προσωπικά επισκεφθεί, και σε αυτό πιθανώς να οφείλεται η αντίστασή τους να ακολουθήσουν νέες πληροφορίες αναζήτησης τροφής. Oι φωλιές των άγριων μελισσών, όπως φαίνεται, χαρακτηρίζονται από περισσότερη ατομικότητα απ’ ό,τι είχε συνειδητοποιήσει κανείς μέχρι σήμερα.

[kathimerini.com.cy]
16/8/14

Το γέλιο θέτει τον εγκέφαλο σε κατάσταση… διαλογισμού. Aυξάνει την απελευθέρωση ενδορφινών.

Προκαλεί ευεργετικές νευροχημικές αλλαγές και βελτιώνει τη μνήμη...

Γελάστε, είναι... ευεργετικό για τον εγκέφαλο (και όχι μόνο), φωνάζουν αμερικανοί επιστήμονες οι οποίοι διαπίστωσαν ότι το γέλιο θέτει τον εγκέφαλο σε «κατάσταση πραγματικού διαλογισμού».

Μελετώντας τις επιδράσεις της ορμόνης του στρες κορτιζόλης στον εγκέφαλο οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Λόμα Λίντα στις ΗΠΑ αποφάσισαν να διερευνήσουν κατά πόσο το γέλιο μπορούσε να αλλάξει την καταστροφική για τον οργανισμό δράση της.

Διαπίστωσαν λοιπόν ότι το γέλιο περιορίζει την αρνητική επίδραση της κορτιζόλης και θα μπορούσε να αποτελέσει μια μορφή θεραπείας, προσφέροντας μια ευχάριστη λύση π.χ. σε ασθενείς με υπέρταση, με διαβήτη ή με καρδιολογικά προβλήματα.

«Τα πράγματα είναι απλά, όσο λιγότερο στρες έχει κανείς τόσο καλύτερη μνήμη έχει» αναφέρει ο δρ Λι Μπερκ, ο οποίος έλαβε μέρος στη μελέτη. «Το χιούμορ περιορίζει την καταστροφική δράση των ορμονών που σχετίζονται με το στρες όπως η κορτιζόλη η οποία επιδρά στους νευρώνες του ιππόκαμπου που σχετίζονται με τη μνήμη ενώ παράλληλα μειώνει τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης και αυξάνει τη ροή του αίματος, βελτιώνοντας  τη διάθεσή μας» εξηγεί ο ερευνητής.

• «Το γέλιο - ή η απόλαυση του χιούμορ - αυξάνει την απελευθέρωση ενδορφινών και ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, προσφέροντάς μας μια αίσθηση ικανοποίησης και ανταμοιβής. Αυτές οι ευεργετικές νευροχημικές αλλαγές, με τη σειρά τους, κάνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα να λειτουργεί καλύτερα» λέει ο δρ Μπεργκ.

Oπως είδαν οι αμερικανοί επιστήμονες, όταν γελάμε συντελούνται ακόμη αλλαγές στα εγκεφαλικά κύματα και συγκεκριμένα στα γ κύματα, οι οποίες φαίνεται να ενισχύουν τη διαδικασία της μνήμης και της ανάκλησης των αναμνήσεων.

«Το γέλιο οδηγεί στην παραγωγή εγκεφαλικών κυμάτων σε συχνότητες παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση διαλογισμού» προσθέτει ο δρ Μπεργκ.

Το γέλιο στο μικροσκόπιο

Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι επιστήμονες έδειξαν ένα κωμικό βίντεο διάρκειας 20 λεπτών σε μια ομάδα υγιών ηλικιωμένων και σε μια ομάδα ηλικιωμένων με διαβήτη.

Στη συνέχεια, ζήτησαν από τους εθελοντές να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο με σκοπό την αξιολόγηση των ικανοτήτων τους ως προς τη μάθηση, την ανάκληση των αναμνήσεων και την αναγνώριση εξ όψεως.

Οι επιδόσεις τους συγκρίθηκαν με εκείνες μιας ομάδας ελέγχου, της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας, η οποία όμως δεν είχε παρακολουθήσει το ξεκαρδιστικό βίντεο.

Οι ερευνητές προχώρησαν στη μέτρηση των επιπέδων της κορτιζόλης τόσο στην αρχή του πειράματος όσο και στο τέλος του. Εντόπισαν λοιπόν σημαντική μείωση ως προς τα επίπεδα της ορμόνης του στρες και στις δύο ομάδες που είχαν παρακολουθήσει το βίντεο και εμφάνιζαν βελτίωση ως προς την ικανότητα ανάκλησης των αναμνήσεών τους συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της ομάδας των εθελοντών με διαβήτη παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη πτώση ως προς τα επίπεδα της κορτιζόλης, ενώ τα μέλη της ομάδας των υγιών εθελοντών εμφάνισαν το υψηλότερο σκορ ως προς τα τεστ μνήμης.

«Τα ευρήματα της μελέτης μας προσφέρουν πιθανά κλινικά οφέλη και δυνατότητες αποκατάστασης που θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή ιδιαίτερα σε περίπτωση ατόμων προχωρημένης ηλικίας» αναφέρει ο δρ Μπερκ.

«Παρά το γεγονός ότι τα ηλικιωμένα άτομα εμφανίζουν προβλήματα μνήμης που σχετίζονται με την προχωρημένη τους ηλικία, ευχάριστες συμπληρωματικές θεραπείες "χιούμορ" θα μπορούσαν να βοηθήσουν περαιτέρω τους συγκεκριμένους ασθενείς» καταλήγει ο ειδικός.
Βενιού Ειρήνη
[tovima.gr] 
3/5/14

Η ενασχόληση με καινούργια πράγματα ενισχύει τη μνήμη στους ηλικιωμένους.

Τα σταυρόλεξα και τα Sudoku θεωρούνται πολύ καλή άσκηση για τη μνήμη, φαίνεται όμως ότι για τους ηλικιωμένους δεν είναι αρκετά. Νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ έδειξε ότι  τα άτομα άνω των 60 ετών που μαθαίνουν καινούργια πράγματα, όπως για παράδειγμα η ψηφιακή φωτογραφία, παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση στη μνήμη σε διάστημα τριών μηνών.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Τέξας με τη συμμετοχή 221 ατόμων ηλικίας από 60 έως 90 ετών, που κλήθηκαν να ασχοληθούν με κάτι που δεν είχαν κάνει ξανά στο παρελθόν, όπως να μάθουν να χειρίζονται μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.


Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, έπειτα από δώδεκα εβδομάδες η μνήμη αυτών των ατόμων βρισκόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι εκείνη των ατόμων που συνέχιζαν να κάνουν τα ίδια πράγματα, όπως να λύνουν σταυρόλεξα, να συμμετέχουν σε απλές κοινωνικές δραστηριότητες και  να ακούν κλασική μουσική.
«Φαίνεται ότι δεν είναι αρκετό να έχει κανείς κάποιες ασχολίες που βοηθούν τη μνήμη. Το σημαντικό είναι να ασχολείται με καινούργια πράγματα, τα οποία δεν του είναι οικεία και έτσι διεγείρουν τη μνήμη του και τον ενεργοποιούν περισσότερο, τόσο πνευματικά όσο και κοινωνικά», αναφέρει στην επιστημονική έκθεση η δρ Denise Park.

«Όταν βρίσκεται κανείς στη ‘ζώνη ασφαλείας’ του, ίσως απέχει αρκετά από τη ‘ζώνη ενίσχυσής’ του. Ως κοινωνία έχουμε ανάγκη να μαθαίνουμε να διατηρούμε το μυαλό μας υγιές, όπως κάνουμε για την καρδιά με την άσκηση και τη διατροφή. Αλλά μέχρι στιγμής είναι τόσο λίγα αυτά που γνωρίζουμε και κάνουμε για αυτό το θέμα».

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science και τονίζουν ότι είναι πολύ σημαντικά, από τη στιγμή που σε ολόκληρο τον πλανήτη ο μέσος όρος ηλικίας συνεχώς αυξάνεται.

«Τα αποτελέσματα αυτά ίσως φαίνονται παράξενα, όμως η πνευματική δραστηριότητα επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο γερνά ο εγκέφαλος. Κάθε χρόνος γήρανσης που γλιτώνει κανείς ίσως είναι ένας επιπλέον χρόνος καλής ποιότητας ζωής και ανεξαρτησίας».
 naftemporiki.gr
28/10/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Study: Learning New Skills Keeps Aging Mind Sharp.

• Human intelligence is declining according to Stanford geneticist .....

Η μόλυνση του αέρα γερνάει τον εγκέφαλο

Η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν συνιστά απειλή μόνο για το αναπνευστικό σύστημα

Το υψηλό επίπεδο ρύπων στον ατμοσφαιρικό αέρα των πόλεων έχει ως συνέπεια την γήρανση του εγκεφάλου στους άνω των 50 ετών έως και κατά τρία επιπλέον χρόνια υποστηρίζουν οι ερευνητές του King’s College London.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν περίπου 15.000 ενήλικες και διαπίστωσαν ότι η ρύπανση του αέρα δεν συνιστά απειλή μόνο για το καρδιακό και το αναπνευστικό σύστημα – κάτι που έχει ήδη φανεί από προηγούμενες μελέτες - αλλά και για την νοητική απόδοση του εγκεφάλου.

Διαπίστωσαν ότι για κάθε επιπλέον 10 μικρογραμμάρια ρύπων (συγκεκριμένα του μικροσωματιδίου PM2,5) ανά κυβικό μέτρο αέρα - χονδρικώς η διαφορά ανάμεσα στον αέρα που αναπνέουμε στην πόλη και εκείνο στην ύπαιθρο – παρατηρείται μια μείωση στην απόδοση του εγκεφάλου ισοδύναμη με τρία χρόνια γήρατος.

Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι προφανές ότι η ζωή στον καθαρό αέρα δεν είναι ωφέλιμη μόνο για την καρδιά και τους πνεύμονες, αλλά και για τον εγκέφαλό μας.

Πηγή: vita.gr

.newsbeast.gr