Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σελήνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σελήνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Υπάρχει σύνδεση μεταξύ όλων των προσφάτων ηφαιστειακών εκρήξεων;


Επιστήμονες εξετάζουν εάν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των εκτεταμένων προσφάτων ηφαιστειακών δραστηριοτήτων στην Ισλανδία, τη Χαβάη, την Ινδονησία και το Μεξικό.
Οι εκρήξεις αυτές σε συνδυασμό με τις αμέσως προηγούμενες στις Φιλιππίνες και την Παπούα-Νέα Γουινέα, δημιουργούν στην επιστημονική κοινότητα το ερώτημα αν υπάρχει πραγματικά το ηφαιστειακό ανάλογο της εποχής των μουσώνων.
Ο πλανήτης μας επηρεάζεται από την βαρυτική έλξη τόσο του Ηλίου όσο και της Σελήνης, με συνέπεια η ταχύτητα περιστροφής του να αλλάζει συνέχεια, μεταβάλλοντας λίγο τη διάρκεια της ημέρας από έτος σε έτος.


Η διαφορά είναι της τάξεως των μιλισεκόντ όμως μία νέα έρευνα υποστηρίζει πως αυτή η φαινομενικά μικρή διαταραχή είναι υπεύθυνη για διάφορες αλλαγές στον πλανήτη μας, συμπεριλαμβανομένης της ηφαιστειακής δραστηριότητας. 


Οι Ιταλοί ερευνητές του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα και του Γεωλογικού Ινστιτούτου της Ρώμης μελέτησαν στατιστικά από το 1830 έως το 2013 και ανακάλυψαν πως οι αλλαγές στην ταχύτητα περιστροφής του άξονα της Γης συνοδεύονταν πάντα από αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, σε τέτοιο βαθμό που πιστεύεται ότι την προκαλούσαν.


Η μικρότερη αλλαγή στην περιστροφή ενός πλανήτη απαιτεί τεράστιες ποσότητες ενέργειας, στην κλίμακα των εκατοντάδων χιλιάδων πετατζάουλ. Η ενέργεια αυτή διαχέεται και μεταφέρεται στην ατμόσφαιρα και κάτω από την επιφάνεια της Γης, κάνοντας ευκολότερη την άνοδο του μάγματος στην επιφάνεια. 

  • Εξάλλου, μία άλλη δημοφιλής θεωρία για την αύξηση της συχνότητας των ηφαιστειακών εκρήξεων είναι ότι οφείλονται στην κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των πάγων. Οι πάγοι στους πόλους έχουν ιδιαίτερα μεγάλο βάρος και όταν αυτοί λιώνουν ο φλοιός της Γης «αναπηδά» με συνέπεια και πάλι το μάγμα να βρίσκει ευκολότερη διέξοδο. 
Ενδεικτικά αναφέρεται πως η Ανταρκτική χάνει 40 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε έτος.
naftemporiki.gr
28/9/14

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Mετεωρίτης χτύπησε την επιφάνεια της σελήνης (βίντεο)

  NASA researchers who monitor the Moon for meteoroid impacts have detected the brightest explosion in the history of their program.
 --
Ενα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο που παρακολουθεί το φεγγάρι έχει καταγράψει εικόνες ενός μετεωρίτη βάρους περίπου 40 κιλών να χτυπά στη σεληνιακή επιφάνεια, δημιουργώντας μια εκτυφλωτική λάμψη, ανακοίνωσαν την Παρασκευή επιστήμονες της NASA.

Η έκρηξη, η οποία συνέβηκε στις 17 Μαρτίου, ήταν η μεγαλύτερη που έχει καταγράψει μέχρι στιγμής τηλεσκόπιο της NASA, από τότε που η υπηρεσία ξεκίνησε να παρακολουθεί το φεγγάρι, περίπου 8 χρόνια πριν και να καταγράφει τις προσκρούσεις μετεωριτών στη σεληνιακή επιφάνεια. Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 300 εκρήξεις. "Η λάμψη ήταν 10 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με ό,τι έχουμε δει έως τώρα", δήλωσε ο Μπιλ Κουκ της NASA.
Δορυφόρος της Υπηρεσίας, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι, έχει σταλεί προκειμένου να καταγράψει το νέο κρατήρα που δημιουργήθηκε στην επιφάνεια της Σελήνης μετά την έκρηξη. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το μέγεθος του κρατήρα θα φτάνει περίπου τα 20 μέτρα. Η NASA ανέφερε ότι η έκρηξη ήταν τόσο έντονη που ο καθένας κοιτάζοντας το φεγγάρι τη στιγμή της πρόσκρουσης θα είχε τη δυνατότητα να δει τη λάμψη χωρίς τη χρήση τηλεσκοπίου.
Μετά την αξιολόγηση των ψηφιακών εγγραφών, οι επιστήμονες καθόρισαν ότι ο μετεωρίτης είχε διάμετρο περίπου 0,3 μέτρα και ταξίδευε με ταχύτητα 90.123 χιλιομέτρων την ώρα, όταν συγκρούστηκε με το φεγγάρι και εξερράγη με δύναμη πέντε τόνων TNT. 

  • Την ίδια νύχτα, οι κάμερες της NASA εντόπισαν έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό μετεωριτών που εισήλθαν στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι μετεωρίτες διαλύθηκαν προτού φτάσουν στην επιφάνεια του πλανήτη.
.sigmalive.com
18/5/13

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Αστεροειδής θα περάσει κοντά από τη Γη

Ανησυχητικά πολυσύχναστο έχει γίνει τελευταία το διάστημα γύρω από τη Γη. 'Αλλος ένας αστεροειδής και μάλιστα μεγάλος όσο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο περίπου, θα περάσει μέσα στο Σαββατοκύριακο αρκετά κοντά από τον πλανήτη μας, σε απόσταση περίπου 960.000 χιλιομέτρων, δηλαδή 2,5 φορές η απόσταση Γης-Σελήνης.
Ο 100 μέτρων αστεροειδής 2013 ΕΤ θα είναι αρκετά αχνός στον ουρανό και ουσιαστικά αδύνατο να γίνει ορατός με γυμνά μάτια. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να πέσει πάνω στη Γη, σύμφωνα με το Space.com, όμως η εμφάνισή του προκαλεί κάποια νευρικότητα στους επιστήμονες (και όχι μόνο), καθώς μέσα σε λίγες μέρες είναι ο δεύτερος άγνωστος έως τώρα αστεροειδής που ανακαλύπτεται, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.



Τη Δευτέρα 4 Μαρτίου ο αρκετά μικρότερος αστεροειδής 2013 EC, διαμέτρου δέκα μέτρων, πέρασε πολύ πιο κοντά από τη Γη, σε απόσταση περίπου 370.000 χιλιομέτρων δηλαδή όσο η απόσταση της Σελήνης. Αν και η αυξημένα συχνότητα εμφανίσεων αστεροειδών κοντά στον πλανήτη μας μπορεί να θεωρηθεί ως δυνητική απειλή, σύμφωνα με τους επιστήμονες η αύξηση αυτών των παρατηρήσεων μάλλον οφείλεται στις βελτιωμένες τεχνικές και δυνατότητες των αστρονόμων, οι οποίοι πλέον είναι σε θέση να εντοπίσουν ουράνια σώματα που πάντα περνούσαν από τη «γειτονιά» μας, αλλά δεν γίνονταν αντιληπτά στο παρελθόν τόσο συχνά.

Οι επιστήμονες, από την άλλη, εκτιμούν ότι οι αστεροειδείς οποιουδήποτε μεγέθους που προσεγγίζουν τη Γη, φθάνουν το ένα εκατομμύριο συνολικά και από αυτούς έχουν εντοπιστεί μόνο οι 9.700, αν και οι μεγαλύτεροι (που είναι και οι πιο επικίνδυνοι) πιστεύεται ότι έχουν ήδη βρεθεί. Η NASA έχει εντοπίσει το 95% των περίπου 980 αστεροειδών διαμέτρου άνω του ενός χιλιομέτρου και κανείς από αυτούς δεν προβλέπεται να διασταυρωθεί με τη Γη στο προβλέψιμο μέλλον (μένει όμως και ένα 5% που δεν έχει βρεθεί).

Το πρόσφατο καταστροφικό περιστατικό έκρηξης αστεροειδούς 17 μέτρων πάνω από τη Ρωσία δείχνει ότι τέτοια αντικείμενα από το διάστημα μπορούν να χτυπήσουν οπουδήποτε στη Γη χωρίς προειδοποίηση, αφού οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν εκ των προτέρων την ύπαρξή τους. Υπενθυμίζεται ότι ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 65 εκατ. χρόνια, εκτιμάται πως είχε διάμετρο δέκα χιλιομέτρων.

.real.gr
6/3/13
--
-

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Εξόρυξη ορυκτών σε αστεροειδείς: όνειρα και πραγματικότητα

Η εξόρυξη ορυκτών σε αστεροειδείς μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Τελευταία έγινε γνωστό ότι στις ΗΠΑ ιδρύθηκε ειδική εταιρία με την επωνυμία Deep Space Industries, η οποία θα ασχολείται εκεί με τις εξορυκτικές εργασίες.Τα εξορυγμένα σε αστεροειδείς ορυκτά θα μεταφέρονται για κατεργασία στη Γη.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η αξιοποίηση των αστεροειδών έχει πολύ καλή προοπτική. Σήμερα κιόλας προς τους αστεροειδείς στέλνονται αυτόματες συσκευές και στη Γη έχουν μεταφερθεί μερικά χιλιογραμμάρια μιάς αστεροειδούς ουσίας. Ωστόσο, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς σήμερα αν δικαιωθούν ή όχι οι οικονομικές δαπάνες για τη βιομηχανική εξόρυξη ορυκτών σε αστεροειδείς ακολουθώντας το σχήμα των Αμερικανών,- είπε ο Βαντίμ Σουρντίν, επιστήμονας του Ινστιτούτου Αστρονομίας Στένμπεργκ.

- Αν μιλήσουμε σοβαρά για κάποιο όφελος των εν λόγω σχεδίων, δεν είναι καθόλου σαφές τι αποτέλεσμα μπορούν να έχουν. Δεν γνωρίζουμε τη σύνθεση των αστεροειδών και δεν ξέρουμε πόσο θα κοστίσει ένα τέτοιο σχέδιο. Πραγματικά η τοποθέτηση οποιασδήποτε ουσίας ακόμα και σε χαμηλή περίγεια τροχιά στοιχίζει 12-15 χιλιάδες δολάρια για ένα κιλό, ενώ η μεταφορά της ουσίας από τους αστεροειδείς στη Γη θα κοστίσει 5-10 φορές πιο ακριβά.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα Σουρντίν, πιο ρεαλιστικό σήμερα φαίνεται το καθήκον της χρησιμοποίησης της ουσίας των αστεροειδών για την παραγωγή στο διαστημικό περιβάλλον αντί του καθηκόντος της εξόρυξης και της μεταφοράς της στη Γη:
- Η αλήθεια είναι ότι στο Διάστημα υπάρχει πολύ ενέργεια και πρώτ’ απ’ όλα ηλιακή, η οποία χρησιμοποιείται από καιρό στις διαστημικές συσκευές. Αν περιοριστούμε στην παραγωγή σε κάποιο αστεροειδή ή στην επιφάνεια της Σελήνης, αυτό μπορεί να έχει οικονομικό νόημα. Στη Γη πρέπει να μεταφέρονται μόνο οι ουσίες, πλούσιες σε κάτι, π.χ., το ισότοπο ηλίου-3, το οποίο, απ’ότι φαίνεται, αναμένεται να βρεθεί στην επιιφανεία της Σελήνης. Το ισότοπο αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε θερμοπυρηνικούς Σταθμούς. Εξάλλου, το ισότοπο αυτό δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη σε αστεροειδείς.
Η αξιοποίηση των αστεροειδών μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια πρόσδοσης μιάς νέας ώθησης στην ανάπτυξη όλης της παγκόσμιας κοσμοναυτικής,- δήλωσε ο Αντρέι Ιόνιν, αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής.
- Όλο το νόημα της κοσμοναυτικής συνίσταται στην τοποθέτηση υπερακραίων καθηκόντων και στην εκπλήρωσή τους. Το 1950, κανείς δεν μπορούσε ούτε καν να φανταστεί ότι 11 χρόνια αργότερα, θα πετάξει στο Διάστημα ο Άνθρωπος. Αλλά το καθήκον αυτό εκπληρώθηκε με επιτυχία.
Οι επιστήμονες λένε ότι οι πιο ελκτικοί από την άποψη της αξιοποίησης τους είναι οι αστεροειδείς της κατηγορίας M – δηλαδή της τρίτης ως προς τη διάδοσή της στο ηλιακό σύστημα. Οι αστεροειδείς αυτοί αποτελούνται- αν και όχι όλοι- από κράμα νικελίου και σιδήρου. Οι αστεροειδείς της κατηγορίας S, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορουν να περιέχουν κοιτάσματα σιδήρου, νικελίου, μαγνησίου, καθώς επίσης και πλατίνας και χρυσού.
01/02/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Στα ίχνη του αρχαιότερου κρατήρα της Γης

The Vredefort Crater
Ένας κρατήρας ηλικίας 3 δισ. χρόνων, ο οποίος ανακαλύφθηκε στη Γροιλανδία και προέρχεται από τη σφοδρή πρόσκρουση στη Γη ενός αστεροειδούς ή κομήτη, θεωρείται ο αρχαιότερος που έχει ποτέ βρεθεί στον πλανήτη μας.

Έως τώρα ο παλιότερος και μεγαλύτερος γνωστός κρατήρας πρόσκρουσης στη Γη ήταν ηλικίας περίπου 2 δισεκατομμυρίων ετών. Πρόκειται για τον τεράστιο κρατήρα Βρεντεφόρτ διαμέτρου 300 χιλιομέτρων στη Νότιο Αφρική.


Οι περισσότεροι κρατήρες της Σελήνης, οι οποίοι είναι πιο γνωστοί σε σχέση με αυτούς του πλανήτη μας, σχηματίστηκαν επίσης από προσκρούσεις πριν από 3 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Η Γη, εκείνη την εποχή,  εξαιτίας και της μεγαλύτερης βαρύτητάς της σε σχέση με τον μικρότερο δορυφόρο της, πρέπει να είχε προσελκύσει ακόμα περισσότερα ουράνια σώματα, όμως οι κρατήρες από τις καταστροφικές προσκρούσεις έχουν πλέον διαγραφεί από το «πρόσωπο» του πλανήτη μας χάρη στις ενεργές γεωλογικές διαδικασίες (διάβρωση, κίνηση τεκτονικών πλακών κ.α.). Γι' αυτό, είναι πολύ δύσκολη η ανακάλυψη τόσο παλιών και καλά διατηρημένων κρατήρων στη Γη.

Μία μεγάλη ερευνητική ομάδα από τη Βρετανία, τη Δανία, τη Σουηδία και τη Ρωσία, κατάφερε να εντοπίσει ίχνη του εν λόγω αρχαίου κρατήρα κοντά στην περιοχή Μανιτσόκ της Δυτικής Γροιλανδίας, σύμφωνα με ανακοίνωση της Σχολής Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου Κάρντιφ στην Ουαλία.


Ο κρατήρας δεν έχει πια αφήσει το χαρακτηριστικό αποτύπωμά του στην επιφάνεια του πλανήτη μας, καθώς σήμερα πια στο σημείο εκείνο έχουν αναδυθεί πετρώματα που πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια βρίσκονταν 25 χιλιόμετρα κάτω από την τότε επιφάνεια του εδάφους όπου είχε γίνει η πρόσκρουση.


Παρόλα αυτά, αν και πλέον στην επιφάνεια δεν υπάρχουν ορατά ίχνη κρατήρα, το γεωλογικό αποτύπωμα της τρομακτικής πρόσκρουσης (κρουστικό σοκ) έχει διατηρηθεί βαθιά στο γήινο φλοιό - πολύ βαθύτερα από οποιονδήποτε άλλο γνωστό κρατήρα στη Γη- και αυτό εντόπισαν οι επιστήμονες.


Συνολικά, έχουν βρεθεί περίπου 180 κρατήρες πρόσκρουσης στη Γη, σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση, και το 30% από αυτούς περιέχει σημαντικά αποθέματα μετάλλων, πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Οι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή

«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...