Σημεία παρέμβασης Υφυπουργού ΠΕΚΑ, Μάκη Παπαγεωργί​ου, στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε

«Κύριε Πρόεδρε,

 Κύριε Επίτροπε,

 Αγαπητοί Συνάδελφοι,

 

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει καταγραφεί πολύ σημαντική πρόοδος σε κοινοτικό επίπεδο, ως προς την υλοποίηση των προσανατολισμών που καθόρισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Φεβρουάριο του 2011. Θα ήθελα, λοιπόν, να εκφράσω την ικανοποίηση μας για το έργο που έχει επιτελεστεί, αλλά και να ευχαριστήσω για τις προσπάθειές τους την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις διατελέσασες διαδοχικές Προεδρίες της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Δανίας και της Κύπρου, καθώς επίσης και όλους τους συναδέλφους των λοιπόν κρατών μελών της Ένωσης.

 

Σε συνέχεια του παραπάνω πολύ σημαντικού έργου που έχει ήδη επιτευχθεί σε κάθε επιμέρους τομέα ενεργειακής πολιτικής, επείγει η επίτευξη προόδου στα ακόλουθα σημεία:

 

-       Η προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας, όπως αυτή εκφράστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 4ης Φεβρουαρίου 2011, θα πρέπει να διατηρήσει την κεντρική θέση στους σχεδιασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς είναι βέβαιο ότι η τελευταία αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις παράγοντες επίτευξης των στόχων μας για μια οικονομία χαμηλού άνθρακα.

 

-       Αναφορικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, θεωρούμε ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί η πλήρης χρήση όλων των εργαλείων της Οδηγίας για τις ΑΠΕ, όπως των προβλεπομένων από αυτήν μηχανισμών συνεργασίας, καθώς και ο εντοπισμός και η άρση των εμποδίων διασυνοριακής (φυσικής) ροής ηλεκτρικής ενέργειας στα σχετικά σχήματα υποστήριξης. Υπό αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζω ότι η χώρα μας επιθυμεί να ενταχθούν και τα έργα διασύνδεσης απομονωμένων νησιωτικών ηλεκτρικών συστημάτων μεταξύ τους και με τα εθνικά δίκτυα και κατ’ επέκταση με το ευρωπαϊκό ηλεκτρικό δίκτυο, με στόχο την ενσωμάτωση των νησιωτικών συστημάτων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και τα συναφή από αυτήν προτερήματα. 

 

Στο πλαίσιο της προσπάθειας περαιτέρω προώθησης της χρήσης των ΑΠΕ, εντάσσεται και η πρόθεσή μας να συμμετάσχουμε στο Διοικητικό Συμβούλιο του IRENA για την επόμενη διετία 2013 – 2014 και θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω την υποψηφιότητά μας και να ζητήσω την υποστήριξή σας σχετικά.

 

-       Αναφορικά με την Εσωτερική Αγορά Ενέργειας και τις Ενεργειακές Υποδομές, θεωρούμε ότι βασικός στόχος της Ένωσης το προσεχές διάστημα θα πρέπει να είναι η τήρηση της προθεσμίας του 2015, που έχει τεθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Φεβρουαρίου 2011, με στόχο «να παύσει η απομόνωση ορισμένων κρατών μελών από τα ευρωπαϊκά δίκτυα φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και να ολοκληρωθεί μία πλήρως λειτουργική, διασυνδεδεμένη και ενοποιημένη εσωτερική αγορά έως το 2014». Άμεσες προϋποθέσεις για την επίτευξη των  ανωτέρω, αποτελούν :

 

o      Η πρόσφατη επιτυχία των διαπραγματευτικών τριλόγων Συμβουλίου – Κοινοβουλίου για την υιοθέτηση Κανονισμού για τις ενεργειακές υποδομές, καθώς και η άμεση ολοκλήρωση των γενικών διαπραγματεύσεων επί του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και της Διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη - Connecting Europe» οι οποίες θα πρέπει να λάβουν υπ΄ όψιν τους τις αυξημένες ανάγκες για επενδύσεις σε ενεργειακά δίκτυα, ιδίως σε απομονωμένες νησιωτικές περιοχές της Ευρώπης.

o      Επίσης, θα πρέπει να ολοκληρωθούν ο εργασίες στο πλαίσιο των περιφερειακών ομάδων του Κανονισμού για τις Ενεργειακές Υποδομές, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η έγκριση του πρώτου καταλόγου των έργων Ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος για όλη την Ένωση έως τα μέσα του 2013.

o      Για τη συγχρηματοδότηση των έργων, καθοριστικό κριτήριο θα πρέπει να είναι η εμπορική τους βιωσιμότητα. Κατ’ εξαίρεση, κοινοτικές συγχρηματοδοτήσεις θα πρέπει να χορηγούνται μόνο σε πλήρως αιτιολογημένες περιπτώσεις αδυναμίας της αγοράς να ανταποκριθεί στη δημιουργία κρίσιμων υποδομών και στη βάση σαφών και αντικειμενικών κριτηρίων.

 

-       Θεωρώντας ότι, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δώσει προτεραιότητα σε ασφαλείς και βιώσιμες πηγές ενέργειας, χωρίς απαραίτητα τη προσφυγή στην περαιτέρω ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας, και σε συνέχεια της πρόσφατης ανακοίνωσης της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αφορά στη συνολική αξιολόγηση των κινδύνων και της ασφάλειας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση :

 

o      αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις Νομοθετικές πρωτοβουλίες, με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

o      καλούμε την Επιτροπή να κλιμακώσει τη διεθνή συνεργασία με σκοπό τη βελτίωση της πυρηνικής ασφάλειας, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στην ευρύτερη γειτονιά της.»

 

< ΥΠΕΚΑ

4/12/12

Η Καλύτερη Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων Στόχος μιας Νέας Πράσινης Ενεργειακής Πολιτικής

Μια νέα πράσινη ενεργειακή πολιτική που θα λαμβάνει υπόψη και θα μεγιστοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής ενεργειακής βιομηχανίας, καθώς και του κλάδου των ενεργειακών υπηρεσιών, χρειάζεται με στόχο την καλύτερη ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, μέσω του σχεδιασμού κτιρίων χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης και την αποκατάσταση του τοπικού περιβάλλοντος. Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα της σημερινής εκδήλωσης «Ενέργεια και κτίρια: Λύσεις για ένα βιώσιμο μέλλον», που διοργάνωσε το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ευγενίδου, στο πλαίσιο της ανακήρυξης του έτους 2012 από τον ΟΗΕ ως «Διεθνές Έτος Βιώσιμης Ενέργειας για όλους».


Αναφερόμενος στην πολιτική για ανταγωνιστική, αειφόρο και ασφαλή ενέργεια-Ευρώπη 2020, ο καθηγητής του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, Κωνσταντίνος Καρτάλης, ανέφερε ότι τα κράτη-μέλη έχουν δεσμευθεί να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 20%, να αυξήσουν το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της Ε.Ε. κατά 20% και να επιτύχουν το στόχο του 20%, όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση έως το 2020.
Σύμφωνα με τον κ. Καρτάλη, οι στρατηγικές για την κλιματική προσαρμογή των πόλεων συνοψίζονται ως εξής: Αντιμετώπιση της πόλης ως ζωντανού οργανισμού και όχι απλώς και μόνον ως ένα σύμπλεγμα κτιρίων, αντιμετώπιση της αστικής διάχυσης, ρύθμιση του θερμικού περιβάλλοντος, έμφαση στη σχέση θερμικού περιβάλλοντος και υγείας, καθώς αυτή επηρεάζει το δείκτη θερμικής δυσφορίας.
Επίσης, όπως υπογράμμισε, επιτακτική ανάγκη είναι η δημιουργία χώρων πρασίνου, η προαγωγή βιοκλιματικού και φιλο-περιβαλλοντικού σχεδιασμού και η υποστήριξη νέων τεχνολογιών και συστημάτων δόμησης με ελάχιστο περιβαλλοντικό ίχνος.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, χρησιμοποίησε τον όρο «αστικό βελονισμό», διευκρινίζοντας ότι αυτό που απαιτείται είναι η δημιουργία μικρών πάρκων ανάμεσα σε κτίρια, που θα συμβάλει στη θερμική εκτόνωση και στην κυκλοφορία του αέρα.
Οι τεχνικές για τη βελτίωση του αστικού μικροκλίματος, σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), Ματθαίο Σανταμούρη, είναι η αύξηση του αστικού πράσινου, η χρήση ψυχρών υλικών, η μείωση της ανθρωπογενούς θερμότητας, η χρήση ψυχρών πηγών για την απόρριψη της πλεονάζουσας θερμότητας, καθώς και η κατάλληλη διάταξη και χρήση των ελεύθερων χώρων με σκίαση και αερισμό.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «για να υπάρξουν κτίρια μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης έως το 2020, πρέπει να προσθέσουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του σκοπού, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι η οργάνωση της αγοράς από πλευράς κράτους, η εκπαίδευση μηχανικών και, γενικότερα, η δημιουργία μηχανισμών παρακολούθησης των διαδικασιών. Ως ένα επιτυχημένο παράδειγμα αστικού μετασχηματισμού, ο ίδιος ανέφερε το σχεδιασμό και την κατασκευή του βιοκλιματικού πάρκου Φλοίσβου, ενώ πρόσθεσε ότι υπάρχει ήδη ένα μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα αειφόρου ενεργειακού σχεδιασμού εξ’ αποστάσεως.
Από την πλευρά του, ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, Σεντρίκ Μπορέλ, δήλωσε ότι στόχος είναι η θέσπιση νέων μηχανισμών, προκειμένου να γίνει πιο πράσινο το δομημένο περιβάλλον.
Τόνισε μάλιστα ότι τα νέα κτίρια πρέπει να πληρούν τα νέα πρότυπα, υπογραμμίζοντας ότι, πέραν της ενεργειακής απόδοσης για την κατασκευή κτιρίων, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι εξής παράμετροι, που είναι η οικο-κατασκευή, η οικολογική διαχείριση του κτιρίου, η υιοθέτηση πρακτικών για βιώσιμη κατοικία, ενώ επεσήμανε ότι σημαντική πτυχή για την αειφόρο δόμηση είναι και η βιοποικιλότητα.
Τέλος, ανέφερε ότι το τελευταίο διάστημα οι νέοι βιομηχανικοί κλάδοι βελτιώνονται συνεχώς, μέσω της ανάλυσης του κύκλου ζωής από περιβαλλοντικής άποψης και προωθείται η οικο-αντίληψη.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, μίλησε και ο καθηγητής στη Γαλλική Πολυτεχνική Σχολή Mines-Paris Tech, Ζερόμ Αντνό, ο οποίος παρουσίασε, με τη σειρά του, λύσεις για την αντιμετώπιση και την πρόληψη των ενεργειακών προκλήσεων στα κτίρια. 
.energia.gr
21/11/12
----------------

• Ενέργεια και Κτίρια: Λύσεις για ένα βιώσιμο μέλλον

• «Ενέργεια και Κτήρια: Λύσεις για ένα Βιώσιμο Μέλλον»: Ημερίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου στο Ευγενίδειο

Συμφωνίες με Gazprom με τη συμμετοχή της Κομισιόν;

Η Πολωνία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που τάσσεται υπέρ της ανάμειξης της Κομισιόν στις διμερείς συμφωνίες της ΕΕ με την Gazprom, τονίζει ο Krišjānis Kariņš, ευρωβουλευτής από τη Λετονία και εισηγητής της πρότασης για την σημαντική απόφαση που θα ληφθεί σήμερα.
Η Ευρωβουλή είναι ενωμένη ενόψει της ψηφοφορίας για την πρόταση θέσπισης ενός μηχανισμού ανταλλαγής πληροφοριών που αναμειγνύει την Κομισιόν στις συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Ρωσίας.
Ο Λετονός κεντροδεξιός ευρωβουλευτής ανέλαβε να ετοιμάσει την σχετική εισήγηση για νομοθετική ρύθμιση, η οποία προτάθηκε από την Κομισιόν στη σύνοδο στις 4 Φεβρουαρίου, που έκανε λόγο για καλύτερο συντονισμό και συνοχή στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ με τρίτες χώρες, όπως και η Ρωσία.

Αφού συγκέντρωσε όλες τις απόψεις των πολιτικών ομάδων του Κοινοβουλίου,   ο Kariņš συνειδητοποίησε ότι οι ευρωβουλευτές θα προτιμούσαν να προχωρήσουν ακόμη παραπέρα από τις προτάσεις της Κομισιόν, και να υποχρεώσουν τα κράτη μέλη να ζητήσουν την συμμετοχή της Κομισιόν στις διαπραγματεύσεις με την Gazprom.
Ωστόσο οι σχέσεις με το Συμβούλιο Υπουργών είναι «τελείως διαφορετικής» φύσης, τόνισε.
 «Στο Συμβούλιο υπάρχει ισχυρή αντίθεση στην παρούσα μορφή της νομοθεσίας. Επομένως, παρά το γεγονός ότι το Συμβούλιο ζήτησε να ληφθούν μέτρα, όταν είδε αυτά τα μέτρα, δεν του άρεσε», τόνισε.
Τι λέει η νέα πρόταση
Ο Kariņš  πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία των κρατών μελών είναι αντίθετη στην πρόταση, επομένως η τελευταία τροποποιείται προκειμένου να εξασφαλίσει μεγαλύτερη στήριξη.
Πράγματι, το κείμενο που θα ψηφιστεί σήμερα, αφήνει περιθώρια στις χώρες να κρατήσουν την εμπιστευτικότητα τους για τις συμφωνίες τους με τρίτες χώρες, να ανταλλάσσουν τις πληροφορίες αυτές με την Κομισιόν αλλά όμως, να τηρείται η εμπιστευτικότητα σε σχέση με τα άλλα κράτη μέλη. Επίσης, όταν οι συμφωνίες γίνονται από εμπορικές οντότητες και όχι κυβερνήσεις, οι χώρες δεν είναι υποχρεωμένες να υποβάλλουν το περιεχόμενό τους στην Κομισιόν.
Το Συμβούλιο πιέζει επίσης η Κομισιόν να είναι παρούσα στις διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες μόνο ύστερα από πρόσκληση των εμπλεκόμενων κρατών μελών, τόνισε ο εισηγητής.
Ερωτηθείς από την EurActiv για τις θέσεις των κρατών μελών συγκεκριμένα, είπε: «Η μόνη μεγάλη χώρα που πραγματικά προωθούσε αυτή τη νομοθεσία ήταν η Πολωνία. Οι άλλες χώρες ήταν μικρότερες», υπογράμμισε.
Από τις 6 μεγάλες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία και Πολωνία), τρεις είναι μεγάλοι εισαγωγείς ρωσικού φυσικού αερίου- Γερμανία, Γαλλία και Πολωνία. Ωστόσο Γερμανία και Ιταλία έχουν προνομιακές σχέσεις με την Gazprom και εξασφαλίζουν καλύτερες τιμές. Το παράδοξο είναι ότι χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στην Ιταλία, όπως η Λιθουανία, πληρώνουν διπλάσια τιμή από τη Γερμανία.
EurActiv.gr   Πέμ, 13/09/2012 
-

• Βήμα Ευρωβουλής για μια κοινή ενεργειακή πολιτική

ΣΠΕΦ: Τα συναλλακτικά ήθη οφείλουν να είναι ταμπού.

Με αφορμή το διάλογο που βρίσκεται μπροστά μας και αφορά πρωτίστως τον εξορθολογισμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από τις χρόνιες στρεβλώσεις που πριμοδοτούν όχι μόνο τα ορυκτά καύσιμα αλλά ιδιαιτέρως το εισαγόμενο φυσικό αέριο, οφείλουμε να προβούμε στις ακόλουθες επισημάνσεις:

·         Ο Μηχανισμός ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΜΚ) με το προνομιακό καθεστώς που εξασφαλίζει στην συμμετοχή και λειτουργία των συμβατικών μονάδων φυσικού αερίου και μάλιστα εκτός της ανταγωνιστικής αγοράς του Ημερήσιου Ενεργειακού Προγραμματισμού (ΗΕΠ) και της Οριακής Τιμής Συστήματος (ΟΤΣ), καθιστά την ηλεκτροπαραγωγή αλλά και την ενεργειακή πολιτική της Χώρας εισαγωγικού προσανατολισμού μακριά από την αυτάρκεια και την απεξάρτηση από το εξωτερικό που ήταν αλλά και οφείλει να παραμένει το ζητούμενο στις ιδιαίτερα κρίσιμες οικονομικά εποχές που διανύουμε.

·         Η συστηματική απένταξη από το σύστημα εγχώρια παραγόμενης φθηνής λιγνιτικής ισχύος και η υποκατάσταση της από φυσικό αέριο σε ρυθμιζόμενες ως και διπλάσιου κόστους τιμές μέσω του ΜΜΚ, είναι όχι μόνο επιζήμια για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και την εθνική οικονομία εν γένει αλλά έχει πλέον αποδιοργανώσει και την λειτουργία της αγοράς στα πλαίσια του μοντέλου Mandatory Pool που επίσημα ακολουθεί η χώρα μας και βάσει αυτού διενεργείται ο ΗΕΠ.  Ορατό αποτέλεσμα της στρέβλωσης αυτής είναι η «κάλπικη» πλέον ΟΤΣ, η οποία μη εκπροσωπώντας (λόγω του ΜΜΚ) ως οφείλει και την ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο (το φυσικό αέριο συμμετέχει κατά 30% στο ενεργειακό ισοζύγιο της Χώρας) βρίσκεται καθηλωμένη σε τεχνητά χαμηλά επίπεδα φέρνοντας έτσι τις ΑΠΕ, που είναι εγχώριος ενεργειακός πόρος και μάλιστα στρατηγικού χαρακτήρα, αντιμέτωπες με την στάση πληρωμών του ΛΑΓΗΕ αλλά και την κοινωνία που καταβάλει το τέλος ΕΤΜΕΑΡ να επιδοτεί μέσω αυτού τα ορυκτά καύσιμα αντί τις ΑΠΕ και μάλιστα κατά 60% σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ.

·         Οι αδιαφανείς επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα όμως δεν σταματούν εδώ.  Τα 300 εκατ. ευρώ που θα κοστίσει φέτος μόνο ο ΜΜΚ υπέρ του φυσικού αερίου αθροιζόμενα με τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ) που αριθμούν επιπλέον 450 εκατ. ευρώ ετησίως και επίσης επιδοτούν τα ορυκτά καύσιμα καθώς και με τα τουλάχιστον 65 εκατ. ετησίως με τα οποία θα επιβαρυνθεί ο ΛΑΓΗΕ εξαιτίας της άνευ οιασδήποτε Κοινοτικής υποχρέωσης επιχειρούμενης έναρξης αποζημίωσης των υφιστάμενων μονάδων ΣΗΘΥΑ (ήτοι μιας τεχνολογίας που κάνει χρήση ορυκτών καυσίμων) ισχύος άνω των 35MW με Feed-in-Tariff, οφείλουν να αποτελέσουν τον πυρήνα και την αρχή κάθε συζήτησης που αποσκοπεί στον πραγματικό εξορθολογισμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Ταμπού οφείλει οπωσδήποτε να είναι η πλήρης διαφάνεια στα χρήματα που πληρώνουν οι Έλληνες καταναλωτές και οι οποίοι σήμερα μέσω των στρεβλώσεων επιδοτούν την εισαγόμενη ενέργεια από φυσικό αέριο αντί της εθνικής παραγωγής των ΑΠΕ.
·         Τέλος οι όποιες νύξεις για αναδρομικές παρεμβάσεις σε υφιστάμενες μονάδες ΑΠΕ θα έπρεπε να συνδεθούν και με τα όσα δεινά αυτές θα επέφεραν στα συναλλακτικά ήθη αλλά και στο κύρος της Χώρας.  Πίσω από κάθε εν λειτουργία μονάδα ΑΠΕ, υπάρχουν επιχειρήσεις, φυσικά πρόσωπα και προφανώς δανείστριες τράπεζες.  Αθέτηση ή έμμεση αλλοίωση των συμβάσεων πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας εις βάρος των χιλιάδων παραγωγών θα οδηγούσε οπωσδήποτε και σε αθέτηση ή αλλοίωση των δανειακών τους συμβάσεων εις βάρος των δανειστριών τραπεζών.  Επειδή όμως τα συναλλακτικά ήθη οφείλουν πράγματι να είναι ταμπού, θεωρούμε πως δεν είναι σκόπιμο να ανοίξει μια τέτοια επικίνδυνη συζήτηση ειδικά τώρα που η ελληνική οικονομία καλείται να ανασυνταχθεί για να βγει γρήγορα από την κρίση επανερχόμενη σε τροχιά ανάπτυξης.
       
Ο ΣΠΕΦ εκπροσωπώντας με αίσθημα ευθύνης την ηλεκτροπαραγωγή από Φ/Β είχε συναινέσει ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο σε μια σειρά από δραστικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο των νέων κάθε φορά έργων και οι οποίες θα εξυγίαιναν τάχιστα τον χώρο.  Δυστυχώς -άγνωστο γιατί- αυτές δεν υιοθετήθηκαν παρ’ ότι ήταν καταρχήν προτάσεις του ίδιου του Υπουργείου.  Σε κάθε περίπτωση για τα νέα κάθε φορά έργα στο πλαίσιο και της συνολικής άρσης των προαναφερόμενων στρεβλώσεων μπορούμε και πάλι να συναινέσουμε σε παρεμβάσεις εκεί όπου υπάρχει το περιθώριο.  Αρκεί όμως τα χρήματα που πληρώνουν οι καταναλωτές για τις ΑΠΕ να πηγαίνουν πράγματι στις ΑΠΕ και όχι απλά να τις δυσφημούν.

 ΣΠΕΦ!

Ι.Παντούσης (RF Energy): Δεν αντέχουν άλλα "χτυπήματα" οι ΑΠΕ

Παρά την οικονομική κρίση και τα μεγάλα προβλήματα ρευστότητας στην ελληνική οικονομία, ο κλάδος της αιολικής ενέργειας και των ΑΠΕ γενικότερα, συνεχίζει να αναπτύσσεται, δημιουργώντας συνεχώς πρόσθετες ωφέλειες για την οικονομία και το κοινωνικό σύνολο. Η σταθερή ανάπτυξη του κλάδου, αποδιδόμενη στη δέσμευση και το δυναμισμό των ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων που, σε πείσμα των καιρών, τόλμησαν να επενδύσουν στην Ελλάδα, δε θα πρέπει να υπονομευθεί από αστοχίες και ατελέσφορους ελιγμούς της ελληνικής πολιτείας και ορισμένων λειτουργών ως προς την αντιμετώπιση του οξύτατου προβλήματος ρευστότητας που επί του παρόντος αντιμετωπίζει ο ΛΑΓΗΕ.

Αν και οι ΑΠΕ – και ειδικότερα η αιολική ενέργεια – δεν ευθύνονται για το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ είναι αυτές που έχουν υποστεί και υπομένουν τις συνέπειες του, αφού εξαιτίας του υφίστανται μεγάλες καθυστερήσεις στην πληρωμή των ανεξάρτητων παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας (πλέον των 4-5 μηνών), με ότι αυτό συνεπάγεται στην δυνατότητα εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων του κλάδου. Το συγκεκριμένο γεγονός σε συνδυασμό με την γενικότερη δυσκολία άντλησης τραπεζικών κεφαλαίων έχουν οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία όλο το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας, καθιστώντας ακόμη και έργα εν λειτουργία μη βιώσιμα.
Οι εγγυημένες τιμές αποτελούν το «τελευταίο οχυρό» του κλάδου και μια ενδεχόμενη μείωση τους δύναται να αποτελέσει τη χαριστική βολή των ΑΠΕ.

Οι πραγματικές αιτίες των προβλημάτων ρευστότητας στην αγορά ηλεκτρισμού είναι:
- Η  σχετική απόφαση του Υφυπουργού ΠΕΚΑ που προβλέπει την αποζημίωση των μονάδων συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας με εγγυημένες τιμές από τον λογαριασμό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Η αποζημίωση της ΣΥΘΗΑ ανεξαρτήτως ισχύος θα επιφέρει την υπέρμετρη διόγκωση του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ, επιταχύνοντας μετά βεβαιότητας την κατάρρευση του ηλεκτρικού συστήματος.
- Το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ οφείλεται κατά το μέγιστο μέρος στο στρεβλό τρόπο υπολογισμού του Ειδικού Τέλους ΑΠΕ μέσω του οποίου τροφοδοτείται.
- Οι αυξανόμενες επισφάλειες στον κλάδο της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας (Energa – Hellas Power «πρόσθεσαν» € 200 εκ. στο έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ, σύμφωνα με δημοσιεύματα).
- Οι αυξανόμενες επισφάλειες της ΔΕΗ, αποδιδόμενες στην υπέρμετρη αύξηση των ανεξόφλητων λογαριασμών (πλέον του € 1,1 δις. το Μάιο 2012, σύμφωνα με τη ΔΕΗ) κατόπιν του επιφορτισμού της με την είσπραξη του Ειδικού Τέλους Ακινήτων,
- Η αδυναμία της ΔΕΗ να αντλήσει ρευστότητα από τις τράπεζες.
- Ο ειδικός λογαριασμός ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ τον περασμένο Ιανουάριο ενισχύθηκε από την τότε Κυβέρνηση με επιπλέον έσοδα, αρκετά από τα οποία δυστυχώς δεν έχουν μέχρι και σήμερα εισρεύσει στα ταμεία του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τέλος ΕΡΤ, το οποίο αν και νομοθετήθηκε μέρος του να διατίθεται στον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια με τον ν. 3851 και εξαγγέλθηκε εκ νέου στις αρχές του έτους, ακόμα και σήμερα παραμένει ανενεργός πόρος.
- Επιπλέον από τον Ιανουάριο και μετά δεν έχουν πραγματοποιηθεί καθόλου δημοπρασίες δικαιωμάτων ρύπων γεγονός που αύξησε τις πιέσεις στα οικονομικά του ΛΑΓΗΕ.
Αν η Πολιτεία ήταν έγκαιρα συνεπής στις δεσμεύσεις της ως προς τις ΑΠΕ, η δημιουργία πρόσθετου ελλείμματος στο πρώτο τετράμηνο του 2012 όχι μόνο δεν θα προέκυπτε αλλά θα υπήρχε και πλεόνασμα. Η σταθερή ανάπτυξη και περεταίρω διείσδυση των ΑΠΕ εναπόκεινται στο σταθερό επενδυτικό περιβάλλον και στη μακροχρόνια πολιτική δέσμευση, προϋποθέσεις που πρέπει να διασφαλιστούν μακροπρόθεσμα από την Ελληνική Πολιτεία

http://www.energypress.gr/news/I.Pantoyshs-RF-Energy-:-Den-antehoyn-alla-htyphmata-oi-APE  

http://energy-engineer.blogspot.gr

Αναγκαία η Κοινή Εξωτερική Πολιτική της Ε.Ε. για την Ενέργεια Λέει Ουγγαρέζα Ευρωβουλευτής

Για να διασφαλισθεί η ασφάλεια εφοδιασμού της Ένωσης σε ενέργεια τα κράτη μέλη πρέπει να βρουν κοινό τόπο στις επαφές τους με τους εξωτερικούς προμηθευτές, δήλωσε η Edit Herczog (Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ουγγαρία) απαντώντας σε ερωτήσεις  λίγες ημέρες πριν από τη συζήτηση και ψηφοφορία της έκθεσής της για την ενεργειακή στρατηγική της Ένωσης στην ολομέλεια του ΕΚ....

Πώς μπορεί να υπάρξει αυτή η "μία φωνή" της ΕΕ στον τομέα της ενέργειας;

Απολύτως απαραίτητη είναι η καλύτερη ανταλλαγή πληροφοριών. Οι μεγάλοι προμηθευτές γνωρίζουν τα στοιχεία κάθε χώρας αλλά εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε τη θέση κάθε κράτους μέλους. Είναι όμως κάτι που θα ενίσχυε τη θέση μας στις διεθνείς ενεργειακές διαπραγματεύσεις.

Χρειάζεται νέα νομοθεσία για το πώς θα παρέχουν τις πληροφορίες αυτές τα κράτη μέλη αλλά και για το πώς θα χρησιμοποιούνται γατί είναι απόρρητες.

Πώς μπορεί να υλοποιηθεί αυτό;

Μιλάμε για ανταλλαγή πληροφοριών στο πολιτικό επίπεδο. Κάθε φορά που έχουμε συνάντηση των υπουργών ενέργειας στο Συμβούλιο θα πρέπει να συζητούν την εξωτερική διάσταση της ενεργειακής πολιτικής της Ένωσης, παρόντος του αρμοδίου Επιτρόπου, Günther Oethinger, και της Ύπατης Εκπροσώπου για την Εξωτερική Πολιτική. Οι στόχοι της ενεργειακής πολιτικής της Ένωσης πρέπει να ενσωματωθούν καλύτερα στην εξωτερική μας πολιτική.

Στην έκθεσή σας σημειώνετε ότι τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να υπογράφουν συμβάσεις αγοράς ενέργειας με τρίτες χώρες οι οποίες παραβιάζουν τα δικαιώματα άλλων κρατών μελών...

Πράγματι. Αν είσαι μέλος της ΕΕ είναι άδικο να κερδίζεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα εις βάρος άλλων κρατών μελών. Πρέπει να αξιοποιούμε τα πλεονεκτήματά μας και όχι τις αδυναμίες μας.

Ο πολλαπλασιασμός των πηγών φυσικού αερίου είναι σημαντικό στοιχείο της εξωτερικής ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ. Τι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν όμως για να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τη Ρωσία; Γίνεται πολύς λόγος για έναν νότιο αγωγό για το αέριο της Κασπίας.

Θέλουμε να ανοίξουμε τις πόρτες μας σε κάθε ενεργειακή πηγή, συμπεριλαμβανομένης της Κασπίας και πέραν αυτής.

Σήμερα υπάρχουν δύο ανταγωνιστικές προσεγγίσεις. η πρώτη είναι να διασυνδέσουμε και να εναρμονίσουμε τα υπάρχοντα δίκτυα, όπως ο αγωγός της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Η άλλη είναι ο Nabucco, το επιχείρημα ότι τα δίκτυα αυτά είναι ήδη απαρχαιωμένα και ο εκσυγχρονισμός τους θα είναι πολύ πιο δύσκολος από την κατασκευή ενός νέου αγωγού.

Είναι θέμα των επενδυτών να αποφασίσουν αν θα επενδύσουν στα παλιά δίκτυα ή θα χτίσουν ένα νέο, με βάση νέα εταιρία και νέους κανόνες.

Προσωπικά θεωρώ τη δεύτερη λύση πιο βιώσιμη, πιο μακροπρόθεσμη και όχι πιο δαπανηρή από ότι η πρώτη αλλά δεν είμαι επενδυτής και οι επενδυτές είναι αυτοί που θα πάρουν την απόφαση.

energia.gr

----------------

• Βήμα Ευρωβουλής για μια κοινή ενεργειακή πολιτική

ΑΟΖ - Έρευνες Πετρελαίου και Εκλογές 2012

Του Δρ Κωνσταντίνου Α. Νικολάου, Γεωλόγου Πετρελαίων - Ενεργειακού Οικονομολόγου, Μέλος Δ.Σ. ΙΕΝΕ

Σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τόσο του Μαΐου όσο και του Ιουνίου, αλλά και στα προεκλογικά προγράμματα και τις τοποθετήσεις των περισσοτέρων κομμάτων, χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον η ανακήρυξη της ΑΟΖ και οι έρευνες για ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Μερικά κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί ισχυρίσθηκαν ότι «…. η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα πρέπει να γίνει άμεσα για να προχωρήσει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που υπάρχουν στην Ελληνική ΑΟΖ». Κάποιοι ισχυρίσθηκαν ότι θα προχωρήσουν άμεσα στην τιτλοποίηση των συμβολαίων, για να μπορέσει η χώρα να πάρει τα αναγκαία δάνεια και χρηματοδοτήσεις, τα οποία θα χρησιμοποιήσει αφενός για να «… ξεχρεώσει τους δανειστές και αφετέρου …

να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της…(!)». Τόσο ωραία και τόσον απλά. Και όλα αυτά χωρίς να έχουμε στη διάθεση μας συμβόλαια και κοιτάσματα.

Τώρα που πέρασε ο κονιορτός των εκλογών, τώρα που τα προεκλογικά πάθη καταλαγιάζουν, πρέπει να δούμε νηφάλια κατά πόσον τα παραπάνω είναι εφικτά και θα μπορούσαν ή μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, έχοντας σαν γνώμονα την διεθνή πρακτική και εμπειρία για τις έρευνες πετρελαίου και το παράδειγμα της Κύπρου, το οποίο επικαλούνται όσοι υποστηρίζουν την άμεση ανακήρυξη της ΑΟΖ. Επειδή δεν ήθελα να εμπλακώ σε κομματικές αντιπαραθέσεις στην διάρκεια των εκλογών, αποφάσισα τώρα να δημοσιεύσω τις θέσεις μου (τις οποίες εξέφρασα και στο παρελθόν σε άρθρα, σε συνέδρια και ημερίδες), θεωρώντας ότι συμβάλλουν στην ορθολογικότερη διαχείριση αυτών των θεμάτων και την αποφυγή λανθασμένων εκτιμήσεων και κινήσεων.

Το παράδειγμα της διαχείρισης της οριοθέτησης της ΑΟΖ και των ερευνών υδρογονανθράκων, της Κύπρου, πρέπει πράγματι να χρησιμοποιείται. Πρέπει όμως να αντιμετωπίζεται όπως ακριβώς έγινε και όχι όπως νομίζουν διάφοροι πως έγινε. Και πρέπει να χρησιμοποιηθεί στην πράξη και όχι στα λόγια. Κατ’ αρχήν η Κύπρος δεν ανακήρυξε μονομερώς καμιά ΑΟΖ, όπως ζητούν οι θιασώτες της ανακήρυξης της ΑΟΖ. Πρώτα συζήτησε με την Αίγυπτο(2001), διαπραγματεύθηκε σκληρά, συμφώνησε και υπόγραψε την οριοθέτηση και μετά ακολούθησε η κύρωση (ανακήρυξη) στα κοινοβούλια της Κύπρου και της Αιγύπτου. Το θέμα είχε διαχειρισθεί η «δεξιά» κυβέρνηση Κληρίδη και κράτησε σχεδόν δύο χρόνια, σε καθεστώς μυστικότητας, για να αποφευχθούν οι παρεμβάσεις του «καλού» μας γείτονα της Τουρκίας, η οποία κατέχει με τον στρατό της την βόρεια Κύπρο και συνηθίζει να παρεμβαίνει ποικιλοτρόπως. 

Ακολούθησε η οριοθέτηση με τον Λίβανο με τον ίδιο τρόπο: διαπραγμάτευση με μυστικότητα, συμφωνία οριοθέτησης και μετά κύρωση/ ανακήρυξη στη βουλή της Κύπρου. Αυτή τη φορά οι διαδικασίες και η συμφωνία έγιναν από την κυβέρνηση του «κεντρώου» Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος προχώρησε και σε διαγωνισμό παραχωρήσεων και ανάθεση του τεμαχίου 12 για έρευνες υδρογονανθράκων. Ακολούθησε η οριοθέτηση με το Ισραήλ ( το οποίο δεν είχε υπογράψει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας). Αυτό έγινε από την «αριστερή» κυβέρνηση Χριστόφια, η οποία συνέχισε την ίδια πολιτική, υλοποίησε τα προηγούμενα προγράμματα και αποφάσεις, διοργάνωσε επιτυχώς δεύτερο διαγωνισμό παραχωρήσεων και προγραμματίζει με προσοχή την αξιοποίηση του ήδη ανακαλυφθέντος κοιτάσματος φυσικού αερίου στο «οικόπεδο» 12.  

Βλέπουμε λοιπόν συνέχεια και συνέπεια στην χαραχθείσα πολιτική και αποφασιστικότητα στην υλοποίηση της. Διακρίνουμε σοβαρότητα στην αξιολόγηση των διεθνών συσχετισμών, των οικονομικών συμφερόντων, των παρεμβάσεων της Τουρκίας και των δυνατοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όπως όλοι αντιλαμβάνονται κάθε συσχετισμός και σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα περισσεύει. Καταστροφικό και ανατρεπτικό «τσουνάμι» κατακρημνίζει τα πεπραγμένα των προηγούμενων, όταν αλλάζουν κυβερνήσεις στην Ελλάδα.

Ας εξετάσουμε τώρα με προσοχή τις προτάσεις που ακούστηκαν στην προεκλογική περίοδο: Πρόταση άμεσης ανακήρυξης της ΑΟΖ. Νομίζω δεν υπάρχει Έλληνας ή Ελληνίδα που να μην επιθυμεί να έχει η Ελλάδα την δική της ΑΟΖ. Μάλιστα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τους ειδικούς, η ελληνική ΑΟΖ θα συνορεύει με την Κυπριακή (χάρτης 1).

ΧΑΡΤΗΣ- 1 Εν δυνάμει ΑΟΖ Ανατολικής Μεσογείου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο

Εκτός όμως από την οριοθέτηση με την Κύπρο χρειάζεται οριοθέτηση και με την Λιβύη, την Αίγυπτο και την Τουρκία. Πάγια θέση της Τουρκίας είναι η μη αναγνώριση ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδας στα νησιά. Ήδη η Τουρκία ανακοίνωσε τον δικό της χάρτη με τις ΑΟΖ, όπως αυτή τις αντιλαμβάνεται, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της (χάρτης -2).

ΧΑΡΤΗΣ-2 Εν δυνάμει ΑΟΖ Ανατολικής Μεσογείου σύμφωνα με την Τουρκία

Όπως βλέπουμε οι δύο χάρτες διαφέρουν ριζικά. Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας προβλέπει ότι, όταν οι αποστάσεις μεταξύ των όμορων κρατών είναι μικρότερες των 2Χ200 μίλια (όπως στην περίπτωση μας) θα πρέπει να συμφωνηθεί οριοθέτηση με τις συνορεύουσες χώρες ( όπως έγινε στις περιπτώσεις Κύπρου με Αίγυπτο, Λίβανο και Ισραήλ). Ποιος λοιπόν εξασφαλίζει ότι η Τουρκία θα μείνει απαθής και αμέτοχη στην μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα, όπως εισηγούνται σε προγράμματα τους κάποια πολιτικά κόμματα και κάποιοι; Εκτός βέβαια αν η όποια Ελληνική κυβέρνηση κηρύξει τις ΑΟΖ και μπορεί να τις ΣΤΗΡΙΞΕΙ έ μπρακτα, εξουδετερώνοντας κάθε πιθανή αμφισβήτηση, χωρίς κινδύνους και διακυβεύματα. Αυτό μπορεί να γίνει με διπλωματικά και όχι μόνο μέσα και βέβαια ξεπερνά το παρόν άρθρο και εντάσσεται σαφώς σε θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της χώρας. Άρα είναι πολύ σοβαρό θέμα και δεν επιδέχεται επιπόλαιους χειρισμούς.  

Υπενθυμίζω πάντως ότι σκοπός των όσων επικαλούνται την άμεση κήρυξη της ΑΟΖ, είναι η προώθηση των ερευνών υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές. Εν προκειμένω υπάρχουν δύο γεγονότα τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. α) Η ελληνοτουρκική διαμάχη για το Αιγαίο και οι αλλεπάλληλες κρίσεις, με αιτία και πρόσχημα τις έρευνες υδρογονανθράκων, όχι μόνο δεν προώθησαν τις έρευνες αλλά πάγωσαν κυριολεκτικά κάθε ερευνητική προσπάθεια εδώ και 40 περίπου χρόνια. Μήπως λοιπόν τελικά οδηγηθούμε σε επανάληψη του παγώματος των ερευνών και στην Ανατολική Μεσόγειο (ΑΟΖ Ρόδου, Καρπάθου, Καστελόριζου κλπ); β) Η Τουρκία έχει ήδη αμφισβητήσει ΕΜΠΡΑΚΤΑ την εν δυνάμει ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή Ρόδου, Καστελόριζου, Κύπρου με έκδοση αδειών και χαρτών, υπέρ της Τουρκικής κρατικής εταιρίας πετρελαίου (ΤΡΑΟ) και με διεξαγωγή σεισμικών ερευνών με σκοπό τον εντοπισμό στόχων για γεωτρήσεις. Αν φυσικά ακολουθήσει μετακίνηση γεωτρητικής εξέδρας, δεν θα είναι απλή και εύκολη υπόθεση για την Ελλάδα, γιατί το διεθνές δίκαιο προβλέπει και προστασία της. Δεν γνωρίζουμε μέχρι σήμερα τι έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις για το θέμα αυτό. Είναι βέβαιο όμως ότι θα πρέπει να αναμένουμε την αντίδραση της Τουρκίας όταν μονομερώς ανακηρύξουμε την ελληνικά ΑΟΖ, όπως έγινε και στο Αιγαίο. Άρα το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό για να το αντιμετωπίζουμε δημαγωγικά.

 

Ας δούμε και το θέμα των ερευνών και των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή την θέση μου. Οι ελληνικές θάλασσες και η εν δυνάμει Ελληνική ΑΟΖ, τόσο στο Ιόνιο και το Αιγαίο, όσο και νοτιοδυτικά, νότια, νοτιοανατολικά της Κρήτης παρουσιάζουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά και γνωρίσματα που τις κατατάσσουν στις πετρελαιοπιθανές περιοχές. Υπάρχουν όλες εκείνες οι ενδείξεις (όχι όμως αποδείξεις κοιτασμάτων) που υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Κάποιες υποπεριοχές είναι καλύτερες, κάποιες μέτριες και κάποιες χρειάζονται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθούν ή όχι. Κοιτάσματα θα πιστοποιηθούν (ή όχι) με περαιτέρω γεωλογικές, γεωφυσικές και ΓΕΩΤΡΗΤΙΚΕΣέρευνες. Πιστοποίηση και επιβεβαίωση κοιτασμάτων θα γίνει μόνο με γεωτρήσεις και τέτοιες δεν έγιναν στην περιοχή νότια τις Κρήτης. Σήμερα μπορούν να γίνονται υποθέσεις και πιθανολόγηση ύπαρξης ενεργειακών πόρων (υδρογονανθράκων). Μέχρι την ανακάλυψη υδρογονανθράκων θα μεσολαβήσει πολύς χρόνος και εκατοντάδες εκατομμύρια επενδύσεις που θα γίνουν από εταιρίες πετρελαίων οι οποίες θα διαθέσουν τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία, πάντοτε κάτω από την εποπτεία και τον έλεγχο του Δημοσίου.

 

Όσον αφορά την ενδεχόμενη τιτλοποίηση των «κοιτασμάτων» ξεκάθαρα μπορούμε να πούμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την σημερινή κατάσταση, ούτε μπορεί να γίνει προτού ανακαλυφθούν και επιβεβαιωθούν κοιτάσματα και πριν προηγηθεί πρόγραμμα ανάπτυξης και εκμετάλλευσης. Μόνον τότε υπεισέρχονται στην όλη διαδικασία οι τράπεζες και προσδίδουν αξία στις ανακαλύψεις. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο στην Ελλάδα θα πρέπει να προηγηθούν έρευνες και γεωτρήσεις, να έχουν γίνει επιβεβαιωμένες ανακαλύψεις με πρόγραμμα εκμετάλλευσης. Αυτό θα χρειαστεί πολύ χρόνο και χρήμα. Αν ξεκινήσουμε τις προσπάθειες σήμερα, αν διαμορφωθεί το κατάλληλο επιχειρηματικό περιβάλλον για τους επενδυτές, αν διευθετηθούν οι ΑΟΖ, (σε επίμαχες περιοχές), τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα μπορούμε να τιτλοποιήσουμε κοιτάσματα στο μέλλον. Τελειώνω, όπως άρχισα, με το παράδειγμα της Κύπρου η οποία ξεκίνησε την προσπάθεια το 2001, ανακάλυψε πολύ μεγάλο κοίτασμα μετά από μια ΔΕΚΑΕΤΙΑ και ακόμα δεν τιτλοποίησε τα αποθέματα. Πρέπει να γίνουν οι γεωτρήσεις επιβεβαίωσης και αν όλα είναι θετικά να γίνουν τα προγράμματα ανάπτυξης και εκμετάλλευσης που θα εγκρίνουν οι δανειοδοτούσες τράπεζες. Υπενθυμίζω ότι η οικονομία της Κύπρου βρίσκεται μπροστά στην πόρτα του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης. Αυτά για γνώση των όσων υποσχέθηκαν πετρελαϊκούς παραδείσους στον Ελληνικό λαό. Ας προχωρήσουμε τις προσπάθειες που ξεκίνησαν για τις έρευνες υδρογονανθράκων, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα για να δούμε το συντομότερο δυνατό την «τιτλοποίηση» ελληνικών κοιτασμάτων που θα ανακαλυφθούν στο μέλλον. Στο χέρι μας είναι να σμικρύνουμε τον χρόνο.

energia.gr

Βήμα Ευρωβουλής για μια κοινή ενεργειακή πολιτική

Σημαντική συμφωνία για τη δημιουργία κοινής ενεργειακής πολιτικής στην ΕΕ ενέκρινε σήμερα (19 Ιουνίου) η Επιτροπή Ενέργειας της Ευρωβουλής.  

Με 35 ψήφους υπέρ, 19 κατά και καμία αποχή, η Επιτροπή Ενέργειας στέλνει στην ολομέλεια της Ευρωβουλής νομοθετική πρόταση σύμφωνα με την οποία, θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς των κρατών μελών της ΕΕ στις συμφωνίες τους για παροχή ενέργειας με τρίτες χώρες, ενισχύοντας την μεταξύ τους συνεργασία. 

Ανταλλαγή πληροφοριών για τις διμερείς συμφωνίες ενέργειας

Συγκεκριμένα, η πρόταση που κατατέθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από την Κομισιόν αναφέρει την σύσταση ενός μηχανισμού ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών για όλες τις διακυβερνητικές συμφωνίες μεταξύ των τελευταίων και τρίτων χωρών, που έχουν επίδραση στην εσωτερική αγορά ενέργειας και ασφάλεια ενεργειακής παροχής της ΕΕ. 

Έτσι λοιπόν, σε περίπτωση που εγκριθεί από την Ολομέλεια η νομοθετική πρόταση, θα απαιτηθεί από τα κράτη μέλη να υποβάλουν στην Κομισιόν όλες τις τρέχουσες διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, και εν συνεχεία η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώσει τα συγκεκριμένα κράτη μέλη εάν «η πρώτη τους αξιολόγηση είναι συμβατή με το Κοινοτικό Δίκαιο».

Ακόμη ύστερα από αίτημα του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, η Κομισιόν θα μπορεί να παραβρεθεί στις διαπραγματεύσεις σε καθεστώς παρατηρητή και να παράσχει συμβουλές, προκειμένου να αποφευχθούν συμβάντα παρόμοια με εκείνα μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας το 2010.

Oρόσημα

• Σεπτέμβριος 2012: Ψήφιση της νομοθετικής πρότασης στην ολομέλεια

Απόψεις

Ο Λετονός εισηγητής της πρότασης από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα Krišjānis Kariņš είπε:

«Είναι ένα σημαντικό βήμα για την δημιουργία μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ, που στην τελική είναι προς το καλύτερο συμφέρον των ευρωπαίων πολιτών και καταναλωτών ενέργειας». 

Συνέχισε λέγοντας ότι αυτή η νομοθεσία «θα αυξήσει τη διαφάνεια στις συμφωνίες παροχής ενέργειας με τρίτες χώρες, και επομένως θα διασφαλίσει ότι τηρείται το ευρωπαϊκό δίκαιο», ενώ κατέληξε ότι «θα δημιουργήσει μια βάση συντονισμένης δράσης των κρατών μελών στο πεδίο της ενέργειας».

EurActiv.gr