Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουσεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουσεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 21 Μαΐου 2018
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014
Κριμαία: Αγωγή σε μουσείο του Αμστερνταμ για την επιστροφή του «Χρυσού των Σκυθών»
Τέσσερα μουσεία της Κριμαίας κατέθεσαν αγωγή στο δικαστήριο του Άμστερνταμ, προκειμένου να επιστραφεί η συλλογή του χρυσού των Σκυθών από την Ολλανδία.
Μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti η διευθυντής του Ιστορικού και Πολιτιστικού Μουσείου του Κερτς, Τατιάνα Ουμρίχινα, δήλωσε πως ελπίζει να νικήσει η Δικαιοσύνη και η χρυσή συλλογή των Σκυθών να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει: «στην πατρίδα της, στα μουσεία της Κριμαίας».
Η χρυσή συλλογή από τον Θησαυρό των Σκύθων, η οποία συμπεριλαμβάνει πάνω από χίλια έργα τέχνης, βρίσκεται στο μουσείο Allard Pierson του Άμστερνταμ από τις αρχές Φεβρουαρίου, πριν από την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία. Στη συλλογή εκτέθηκαν οι αρχαιολογικοί θησαυροί από πέντε μουσεία, τέσσερα εκ των οποίων βρίσκονται στην Κριμαία.
Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι η συλλογή πρέπει να επιστραφεί στο Κίεβο, επειδή αναγνωρίζεται ως κρατική ιδιοκτησία της Ουκρανίας. Ωστόσο, το μουσείο στην Ολλανδία, όπου εκτίθεται ο χρυσός των Σκυθών, αποφάσισε να μην επιστρέψει τα εκθέματα ούτε στην Ουκρανία ούτε στην Κριμαία, χωρίς την απόφαση του αρμόδιου δικαστή ή την από κοινού συμφωνία με όλες τις πλευρές.
Στο τέλος Αυγούστου η έκθεση έκλεισε επίσημα, αλλά λόγω των εκκρεμοτήτων μεταξύ της Ουκρανίας και της Κριμαίας, η συλλογή δεν μπορεί να επιστρέψει στην Κριμαία.
http://gr.rbth.com/news
27/11/14
--
Μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti η διευθυντής του Ιστορικού και Πολιτιστικού Μουσείου του Κερτς, Τατιάνα Ουμρίχινα, δήλωσε πως ελπίζει να νικήσει η Δικαιοσύνη και η χρυσή συλλογή των Σκυθών να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει: «στην πατρίδα της, στα μουσεία της Κριμαίας».
Η χρυσή συλλογή από τον Θησαυρό των Σκύθων, η οποία συμπεριλαμβάνει πάνω από χίλια έργα τέχνης, βρίσκεται στο μουσείο Allard Pierson του Άμστερνταμ από τις αρχές Φεβρουαρίου, πριν από την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία. Στη συλλογή εκτέθηκαν οι αρχαιολογικοί θησαυροί από πέντε μουσεία, τέσσερα εκ των οποίων βρίσκονται στην Κριμαία.
Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι η συλλογή πρέπει να επιστραφεί στο Κίεβο, επειδή αναγνωρίζεται ως κρατική ιδιοκτησία της Ουκρανίας. Ωστόσο, το μουσείο στην Ολλανδία, όπου εκτίθεται ο χρυσός των Σκυθών, αποφάσισε να μην επιστρέψει τα εκθέματα ούτε στην Ουκρανία ούτε στην Κριμαία, χωρίς την απόφαση του αρμόδιου δικαστή ή την από κοινού συμφωνία με όλες τις πλευρές.
Στο τέλος Αυγούστου η έκθεση έκλεισε επίσημα, αλλά λόγω των εκκρεμοτήτων μεταξύ της Ουκρανίας και της Κριμαίας, η συλλογή δεν μπορεί να επιστρέψει στην Κριμαία.
http://gr.rbth.com/news
27/11/14
--
Κυριακή 23 Ιουνίου 2013
Η κατάρα του Φαραώ "χτύπησε" μουσείο στο Μάντσεστερ; (video YT)
Επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο - Απίστευτα όσα κατέγραψε η κάμερα που τοποθέτησαν οι επιμελητές του Μουσείου για να λύσουν το μυστήριο...
Κάποιοι λένε ότι για το απίστευτο αυτό θέαμα ευθύνεται... η κατάρα των Φαραώ!
Το μουσείο του Μάντσεστερ ερευνά το περίεργο αυτό φαινόμενο, με το 25 εκατοστών αγαλματίδιο, 4.000 χιλιάδων ετών, το οποίο όπως θα διαπιστώσετε στο βίντεο, κινείται... μόνο του!
Κι όχι απλώς κινείται, αλλά κάνει ολόκληρη στροφή 180 μοιρών!
Πρόκειται για το αγαλματίδιο ενός άνδρα, του Νeb-Senu, το οποίο βρίσκεται στο συγκεκριμένο μουσείο εδώ και 80 χρόνια τουλάχιστον.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Mirror, οι επιμελητές έβρισκαν συνεχώς το αγαλματίδιο γυρισμένο, μέσα στη βιτρίνα που βρίσκεται.
Αποφάσισαν λοιπόν να αφήσουν μια κάμερα να το καταγράφει, για να διαπιστώσουν ποιος το μετακινούσε από τη θέση του.
Όταν είδαν τις εικόνες που κατέγραψε η κάμερα, έμειναν με το στόμα ανοιχτό!
Αφού διαπίστωσαν ότι το αγαλματίδιο κουνιόταν μόνο του (!) ενώ περνούσαν από μπροστά του οι επισκέπτες του μουσείου.
Κανείς βέβαια δεν ήταν τόσο παρατηρητικός για να καταλάβει τι συνέβαινε μέχρι σήμερα...
Δείτε τι κατέγραψε η κάμερα...
http://www.epikaira.gr
23/6/13
---
Spooky! Egyptian statuette spins untouched inside glass case
Ancient Egyptian statue has started MOVING sparking fears it has been struck by a 'curse of the Pharaohs' 10-inch tall relic, is an offering to Egyptian God Osiris, God of the dead It has been filmed on a time lapse, seemingly spinning 180 degrees TV physicist Brian Cox among the experts being consulted on mystery But some now believe there could be 'spiritual explanation' for turning statue
By Amanda Williams
Κάποιοι λένε ότι για το απίστευτο αυτό θέαμα ευθύνεται... η κατάρα των Φαραώ!
Το μουσείο του Μάντσεστερ ερευνά το περίεργο αυτό φαινόμενο, με το 25 εκατοστών αγαλματίδιο, 4.000 χιλιάδων ετών, το οποίο όπως θα διαπιστώσετε στο βίντεο, κινείται... μόνο του!
Κι όχι απλώς κινείται, αλλά κάνει ολόκληρη στροφή 180 μοιρών!
Πρόκειται για το αγαλματίδιο ενός άνδρα, του Νeb-Senu, το οποίο βρίσκεται στο συγκεκριμένο μουσείο εδώ και 80 χρόνια τουλάχιστον.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Mirror, οι επιμελητές έβρισκαν συνεχώς το αγαλματίδιο γυρισμένο, μέσα στη βιτρίνα που βρίσκεται.
Αποφάσισαν λοιπόν να αφήσουν μια κάμερα να το καταγράφει, για να διαπιστώσουν ποιος το μετακινούσε από τη θέση του.
Όταν είδαν τις εικόνες που κατέγραψε η κάμερα, έμειναν με το στόμα ανοιχτό!
Αφού διαπίστωσαν ότι το αγαλματίδιο κουνιόταν μόνο του (!) ενώ περνούσαν από μπροστά του οι επισκέπτες του μουσείου.
Κανείς βέβαια δεν ήταν τόσο παρατηρητικός για να καταλάβει τι συνέβαινε μέχρι σήμερα...
Δείτε τι κατέγραψε η κάμερα...
http://www.epikaira.gr
23/6/13
---
Spooky! Egyptian statuette spins untouched inside glass case
Ancient Egyptian statue has started MOVING sparking fears it has been struck by a 'curse of the Pharaohs' 10-inch tall relic, is an offering to Egyptian God Osiris, God of the dead It has been filmed on a time lapse, seemingly spinning 180 degrees TV physicist Brian Cox among the experts being consulted on mystery But some now believe there could be 'spiritual explanation' for turning statue
By Amanda Williams
Related el Kratos:
αρχαιότητες,
Μουσεία,
παρελθόν,
Amazing Places Around The World,
Ancient Egyptian statue
Κυριακή 16 Ιουνίου 2013
Η λημνία γη... αφηγείται
ΦΩΤΟ: agelioforos.gr
-
ΤΗΣ ΓΙΟΥΛΗ ΑΓΓΕΛΗΝησί με μυθώδεις, ιστορικές, παραμυθένιες αλλά και ρεαλιστικές «αφηγήσεις» που αξίζει να... ακουστούν, η Λήμνος, «γαιάων πολύ φιλτάτη απασέων» (η πιο αγαπημένη απ' όλες τις στεριές), σύμφωνα με τον Ομηρο, ξεπερνά τις προσδοκίες των επισκεπτών.
Το ηφαιστειογενές νησί πρωτοκατοικήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν και συνδέεται με το μύθο του Hφαίστου. Το μυθολογικό θεό της Φωτιάς και της μεταλλουργίας πέταξε από τον Ολυμπο στη Λήμνο ο πατέρας του Δίας, ύστερα από καβγά με τη μητέρα του Hρα. Σε αντάλλαγμα της φιλοξενίας των κατοίκων, τους δίδαξε την τέχνη της μεταλλουργίας.
Η καλλιέργεια του αμπελιού «κληροδοτήθηκε» στους Λημνιούς από το στρατηγό Θόαντα, γιο του Διονύσου, μια κληρονομιά που κρατά μέχρι και σήμερα, αφού το νησί φημίζεται για την ποικιλία των λευκών και κόκκινων κρασιών με αξέχαστη γεύση λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους. Η πιο γνωστή ποικιλία κόκκινου κρασιού είναι το καλαμπάκι ή λημνιό, ενώ το μοσχάτο είναι η κορυφαία έκφραση λευκού οίνου.
Στη Μύρινα, «χτυπά η καρδιά»
Η καρδιά του νησιού «χτυπάει» στη Μύρινα, που πήρε το όνομά της από τη σύζυγο του Θόαντα. Είναι χτισμένη ανάμεσα σε δύο κόλπους, τον Pωμαίικο και τον Tούρκικο Γιαλό, «στεφανωμένη» από το βυζαντινό κάστρο που χτίστηκε από τον Ανδρόνικο Α' Κομνηνό και σήμερα αποτελεί καταφύγιο για ελάφια. Περιηγηθείτε στο κάστρο, κατηφορίστε μέσα από τα πλακόστρωτα σοκάκια, κατά μήκος πέτρινων αρχοντικών σπιτιών και καταλήξτε στο Λιμανάκι με τα ψαροκάικα και τις ταβέρνες που «ακουμπούν» τη θάλασσα. Η βόλτα το βράδυ, με το φεγγάρι να συμπληρώνει τον υπέροχο φωτισμό του κάστρου, είναι εκπληκτική.
Η Λήμνος («λευκή» σύμφωνα με μία εκδοχή, «εύφορη γη» σύμφωνα με άλλη) ή Ανεμόεσσα (από τους ανέμους που «σφυρίζουν» γύρω της) ή Αιθαλία – Πυρόεσσα (από την ηφαιστειώδη φύση της) αφήνει αλησμόνητες εντυπώσεις.
Ομορφες θύμισες δημιουργούν οι ακρογιαλιές του νησιού, όπως η αμμώδης παραλία Nεβγάτη, ο Θάνος, ο Pωμαίικος Γιαλός, ο Aγιος Iωάννης, το Pεπανίδι, το Φαναράκι, το Γομάτι, τα Pηχά Nερά, ο Aυλώνας.
Οι αμμοθίνες
Από τις ολοκάθαρες δροσερές παραλίες, μπορείτε να βρεθείτε στη... Σαχάρα. Οι περίφημες αμμοθίνες ή «παχιές άμμδες», όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι, που βρίσκονται στα βορειοδυτικά του νησιού, αποτελούν ένα εντυπωσιακό φαινόμενο αμμόλοφων, σε μία έκταση 70 στρεμμάτων, που αξίζουν εξερεύνηση.
Αλλά και το εξαιρετικό οικοσύστημα που συντηρούν η Χορταρόλιμνη, μια υφάλμυρη λιμνοθάλασσα στο ανατολικό τμήμα της Λήμνου, η Αλυκή και η Ασπρόλιμνη, έχουν άλλου είδους αξία, καθώς εκεί διαχειμάζουν πάνω από 4.000 είδη πτηνών, όπως ερωδιοί, αλκυόνες, φλαμίγκο, πελεκάνοι, καστανόπαπιες, κιρκινέζια.
Ο Μούδρος
Επίσης στην ευρύτερη περιοχή του Mούδρου έχουν βρεθεί κομμάτια από απολιθωμένο δάσος, όμοιο με αυτό της Λέσβου. Μια μικρή γεύση των απολιθωμάτων που δημιουργήθηκαν πριν από εκατ. χρόνια μπορείτε να πάρετε στην έκθεση του δημαρχείου του Mούδρου.
Οι σημαντικότεροι αρχαιολογικοί χώροι είναι η Πολιόχνη στην ανατολική ακτή της Λήμνου, η Προϊστορική Μύρινα, το Καβείριο και η Ηφαιστεία στα βορειοανατολικά του νησιού, η σπηλιά του Φιλοκτήτη καθώς και η νησίδα του Κουκονησίου κοντά στον Μούδρο.
Στα αρχιτεκτονικά λείψανα της Πολιόχνης διακρίνονται επτά οικοδομικές φάσεις, οι οποίες πιστοποιούν την κατοίκηση του οικισμού από την Tελική Nεολιθική μέχρι την Υστερη Χαλκοκρατία.
Στα μουσεία
Η επίσκεψη στα μουσεία ανταμείβει τη δίψα να ανακαλύψει κανείς τη μακραίωνη ιστορία του νησιού. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, που παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξή του από τη χαλκολιθική περίοδο έως τη Ρωμαιοκρατία, το Εκκλησιαστικό Μουσείο Μητροπόλεως Λήμνου, με ανεκτίμητης αξίας κειμήλια της εκκλησιαστικής παράδοσης, βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, η Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης Κοντιά, με έργα σπουδαίων καλλιτεχνών, το Λαογραφικό Μουσείο Πορτιανού και το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και Σπογγαλιείας στη Νέα Κούταλη.
Επειτα, κι αφού χαλαρώσετε στα νερά της ιαματικής πηγής που αναβλύζει από βάθος 1.200 μέτρων και δημιουργήθηκε από την ηφαιστειακή δραστηριότητα, ανταμείψτε και τον ουρανίσκο σας. Δοκιμάστε τα υπέροχα τυριά μελίχλωρο, κασκαβάλι, καλαθάκι, το μέλι, τα χειροποίητα ζυμαρικά φλωμάρια, τα «βενιζελικά» (γλυκά που λέγεται ότι άρεσαν πολύ στον Ελ. Βενιζέλο), τους σιροπιαστούς, με σουσάμι τυλιγμένο σε φύλλο, σαμσάδες.
info
Πώς θα πάτε
Ακτοπλοϊκή σύνδεση υπάρχει από την Καβάλα καθημερινά εκτός Δευτέρας και από τη Θεσσαλονίκη κάθε Κυριακή με την προοπτική να αυξηθούν τα δρομολόγια, ενώ υπάρχει αεροπορική σύνδεση έξι φορές την εβδομάδα από Θεσσαλονίκη και τρεις φορές από Λαύριο Αττικής.
Διαμονή
Οι ανάγκες διαμονής καλύπτονται από 30 ξενοδοχεία, 50 κλινών το καθένα, και ενοικιαζόμενα δωμάτια, 1.200 κλινών, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Ενοικιαζόμενων Δωματίων, Δ. Σφενδύλη. «Οι τιμές είναι πολύ προσιτές για φέτος, από 40 έως 60 ευρώ το δίκλινο την υψηλή περίοδο. Στηριζόμαστε στον ελληνικό τουρισμό, που καλύπτει το 80% των επισκεπτών του νησιού μας και προτιμά τη Λήμνο για ήσυχες, φτηνές διακοπές απολαμβάνοντας τη φιλοξενία των ντόπιων», είπε στο «Ταξιδεύω με τον ΑτΚ» ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων, Αρ. Τζάνερος.
Επικοινωνία
Λιμεναρχείο (Μύρινα): 22540/22225
Αεροδρόμιο Λήμνου: 22540/92700
Ενωση Ξενοδόχων Λήμνου: 22540/24100
Σύλλογος Ενοικιαζόμενων Δωματίων: 22540/22155
Αρχαιολογικό Μουσείο: 22540/22990
Λαογραφικό Μουσείο Πορτιανού: 22540/51785
Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και Σπογγαλλιείας Ν. Κούταλης: 22540/92383
www.agelioforos.gr
16/6/13
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012
Πλήγμα στον τουρισμό τα κλειστά μουσεία τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες
Εκκληση προς τους φύλακες αρχαιολογικών χώρων «να βρουν άλλους τρόπους διαμαρτυρίας», απευθύνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων (ΗΑΤΤΑ) κ. Γ. Τελώνης. Απευθυνόμενος στην Πανελλήνια Ενωση Υπαλλήλων Φυλάξεως Αρχαιοτήτων (ΠΕΥΦΑ), με αφορμή την εισήγηση της πλειοψηφίας για αποχή τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες από την 1/1/2013, εξαιτίας της καθυστέρησης των υπουργικών αποφάσεων που θα εγκρίνουν την αμοιβή των φυλάκων των μουσείων τις συγκεκριμένες ημέρες, ο κ. Τελώνης υπογραμμίζει τις επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοια κίνηση στον εισερχόμενο τουρισμό.
«Μην αποθαρρύνουμε άλλο τους τουρίστες να έρθουν στη χώρα», τονίζει ο πρόεδρος του ΗΑΤΤΑ, προσθέτοντας ότι επηρεάζεται ξανά ένα ευαίσθητο κομμάτι του τουρισμού, ιδίως σε ό,τι αφορά την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου. Ειδικά οι ξένοι επισκέπτες στην Ελλάδα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο έρχονται και για τον πολιτισμό, σημειώνει ο κ. Τελώνης, συμπληρώνοντας ότι αν τα μουσεία είναι κλειστά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά στις επιλογές των τουριστών.
Την ίδια ώρα, ο ίδιος παρακαλεί τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κ. Τζαβάρα να ενσκήψει στο θέμα για να λυθεί.
Την ίδια ώρα, ο ίδιος παρακαλεί τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κ. Τζαβάρα να ενσκήψει στο θέμα για να λυθεί.
.tovima.gr
28/12/12
---
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012
Ταξίδι στο χρόνο με το σιδηρόδρομο
Μαρία Ντεγκτιάρεβα (ειδικά για τη Russia Beyond the Headlines)
Στην καρδία της Μόσχας υπάρχει μια σιδηροδρομική γραμμή φάντασμα. Δεν έχει γραμμές ηλεκτροδότησης, δεν διακινούνται επιβάτες και περιστασιακά ακούγεται το σφύριγμα της ατμομηχανής, όπως συμβαίνει σε παλιές ασπρόμαυρες ταινίες εποχής.
Βρισκόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό «Πάβελετσκι», στη Μόσχα. Δίπλα στις γραμμές, υψώνεται ένα μικρό κτίριο, ένα εκθεσιακό περίπτερο που χτίστηκε για μια και μοναδική ατμομηχανή. Το θρυλικό τρένο «νεκροφόρα», που χρησιμοποιήθηκε στην κηδεία του πρώτου σοβιετικού ηγέτη, Βλαντίμιρ Λένιν. Η ατμομηχανή, είναι το μοναδικό διασωθέν μοντέλο U-127, του 1910.
Αρχικά, το τρένο εκτελούσε δρομολόγια στην Κεντρική Ασία και, μετά την επανάσταση, το μετέφεραν στη Μόσχα. Οι σιδηροδρομικοί που δούλευαν γι’ αυτό, αρρώστησαν και πέθαναν στη διάρκεια της επιδημίας ισπανικής γρίπης που χτύπησε τη χώρα. Μετά το συμβάν, αλλά και τους θανάτους αστέγων που έβρισκαν καταφύγιο στο αμαξοστάσιο όπου βρισκόταν ο συρμός -εξαιτίας του ίδιου ιού- το τρένο πήρε το παρατσούκλι «μαύρη χήρα».
Οι προληπτικοί μηχανοδηγοί φοβόντουσαν να το οδηγήσουν. Παλεύοντας με την «αστική προκατάληψη», οι εργαζόμενοι του ντεπό, το 1923, επισκεύασαν την ατμομηχανή και την έβαψαν με έντονο κόκκινο χρώμα -το κόκκινο χρώμα του κομμουνισμού - και το στόλισαν με πλακέτα, στην οποία ήταν χαραγμένο ένα ακόμη επαναστατικό σύνθημα της εποχής. Το τιμητικό Ν1 δίπλωμα μηχανοδηγού το έδωσαν στον ίδιο τον Λένιν. Ενα χρόνο αργότερα, ο ηγέτης πέθανε. Το φέρετρο με το σώμα του, μεταφέρθηκε στη Μόσχα με το ίδιο τρένο, το U-127. Στη συνέχεια, άρχισε να διαδίδεται η φήμη ότι η ατμομηχανή ήταν «καταραμένη» και ότι έφερνε ατυχία…
Ωστόσο, αυτοί οι θρύλοι έχουν μείνει πια στο παρελθόν. Από το 1937, η θρυλική ατμομηχανή αποτελεί έκθεμα του μουσείου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μάλιστα, το μετέφεραν εκτός Μόσχας σαν αντικείμενο ιδιαίτερης σημασίας. Στο τέλος του περασμένου αιώνα χτίστηκε για την U-127 ειδικό εκθεσιακό περίπτερο σε χώρο του σιδηροδρομικού σταθμού, που σήμερα στεγάζει το Σιδηροδρομικό Μουσείο της Μόσχας. Στο κέντρο του περιπτέρου, σε περίοπτη θέση, βρίσκεται η «κόκκινη ατμομηχανή», ο γίγαντας με τους τροχούς των πέντε ποδιών (πλάτος γραμμής: 1,524 μ.).
Οι μύθοι των ρώσικων σιδηροδρόμων
Το πρώτο σιδηροδρομικό δίκτυο στη Ρωσία εμφανίστηκε κατά τον 19ο αιώνα. Τότε, η διαδρομή από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα (περίπου 700 χιλιόμετρα), διαρκούσε 21 ώρες. Η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τις δύο πόλεις, κατασκευάστηκε με εντολή του τσάρου Νικολάου Ι.
Η κατασκευή της γραμμής έχει το δικό της μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, ο τσάρος, για να επιταχυνθεί η διαδικασία, τράβηξε μια ελαφρά καμπυλωτή γραμμή πάνω στο χάρτη που ένωσε τις δύο πόλεις και διέταξε: «Αυτή τη χάραξη θα ακολουθήσετε!». Αλλά αυτή η ιστορία είναι μόνο ένας «μύθος». Στην πραγματικότητα, η σχεδόν ευθεία διαδρομή σχεδιάστηκε για οικονομικούς λόγους. Ακόμα και η μικρή καμπύλη της έχει τη λογική της. Στη διαδρομή, υπήρχε μια χαράδρα, την οποία οι μηχανές της εποχής ήταν τεχνικά δύσκολο να τη διασχίσουν.
«Σήμερα, στο μουσείο βρίσκονται περίπου δυόμισι χιλιάδες εκθέματα που απεικονίζουν την ιστορία και τις προοπτικές του σιδηροδρόμου της Μόσχας», λέει η Ναντέζντα Αλεξάντροβα, διευθύντρια του Μουσείου. Πήραμε εκθέματα από τη βιβλιοθήκη, οι απόμαχοι σιδηροδρομικοί έφεραν ενδιαφέροντα προσωπικά αντικείμενα. Εκτός από τα εκθέματα και τα μοντέλα τρένων, υπάρχουν διαδραστικοί χάρτες και περίπτερα, όπου ο επισκέπτης του μουσείου μπορεί να βρει και να δει πληροφορίες σχετικά με την ιστορία των ρώσικων σιδηροδρόμων και αρχειακό κινηματογραφικό υλικό».
Τον 19ο αιώνα, οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι φορούσαν στολή με άγκυρες στα κουμπιά της. Οι σιδηρόδρομοι αρχικά ήταν υπό τη δικαιοδοσία του υπουργείου Χερσαίων και Θαλασσίων Συγκοινωνιών. Από εκεί, άλλωστε, και το έμβλημα της θάλασσας. Το σημερινό, πιο ταιριαστό σήμα των σιδηροδρομικών, το κλειδί «πασπαρτού», καθιερώθηκε στη δεκαετία του 1930.
Η ατμομηχανή της μνήμης
«Για να επιταχύνει η ατμομηχανή, χρειάζονταν κατά μέσον όρο, δύο φτυαριές κάρβουνο στην μηχανή το λεπτό, λέει ο Λεονίντ Κουρτσάτοφ, που εργάστηκε στο σιδηρόδρομο για περισσότερο από το ένα τέταρτο του αιώνα. Αρχικά, οδηγούσε ντιζελομηχανές. Σήμερα, ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Είναι ο μηχανοδηγός της τουριστικής ατμομηχανής, Er 774-38. Οι ατμομηχανές τύπου Er, μετέφεραν αγαθά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Σοβιετικής Ένωσης, μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σήμερα, μεταφέρουν τουρίστες σε μια διαδρομή – ρετρό, πάνω στο σιδηροδρομικό «δακτύλιο» της Μόσχας, ξεκινώντας από το σταθμό «Πάβελετσκι» στο κέντρο της ρώσικης πρωτεύουσας. Η γραμμή δεν είναι σε εκμετάλλευση για επιβατικά τρένα εδώ και 80 χρόνια. Φτιάχτηκε το 1908, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, αλλά είναι λίγοι εκείνοι, ακόμη και οι μοσχοβίτες, που γνωρίζουν τη διαδρομή των 54 χιλιομέτρων, την πρώτη περιφερειακή σιδηροδρομική δικτύωση στη Ρωσία. Στη γραμμή υπάρχουν 14 στάσεις και έξι γέφυρες. Το «δαχτυλίδι», ενώνει οκτώ σταθμούς και πέντε βιομηχανικές περιοχές.
Οι τροχοί της ατμομηχανής χτυπάνε δυνατά στις ράγες και το τρένο αγκομαχά, περνώντας παράλληλα από αποθήκες και βιομηχανικά κτίρια της πόλης. Από τα παράθυρα των βαγονιών, φαίνονται οι εγκαταστάσεις του ημι-εγκαταλελειμμένου εργοστασίου «Zil», που κατά τη σοβιετική εποχή έφτιαχνε λιμουζίνες για την κομματική και κρατική νομενκλατούρα. Διατρέχοντας μια περιοχή με «γκαράζ», παρουσιάζεται ένα μικρό διώροφο κτίριο, ο σταθμός «Κανατσίκοβο», μόλις πέντε χιλιόμετρα μακριά από το Κρεμλίνο.
Στο σημείο εισόδου του σταθμού, υπάρχει η ταμπέλα που δείχνει το υψόμετρο: «66,30 σάζεν (περίπου 140 μέτρα) πάνω από το επίπεδο της θάλασσας». Στην αυλή του σταθμού, μια μαύρη πλάκα από γρανίτη. Πρόκειται για ένα μνημείο για τους εργαζόμενους των σιδηροδρόμων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τον δακτύλιο γινόταν οι μεταφορές στο μέτωπο πυρομαχικών και τεθωρακισμένων από τα ανατολικά της χώρας, όπου λειτουργούσαν οι αμυντικές βιομηχανίες. Όταν υπήρχαν ελλείψεις καυσίμων, οι εργαζόμενοι έφερναν κάρβουνο από τα σπίτια τους για τη θέρμανση των μηχανών ελιγμών.
Η διαδρομή των παππούδων μας…
Το τρένο «Er» μπαίνει στη σήραγγα μήκους ενός χιλιομέτρου στο πλάϊ της πλατφόρμας του «υπό συντήρηση» σταθμού, «Πλατεία Γκαγκάριν», κάτω από την λεωφόρο Λένιν. Φτιάχτηκε το 2001 για τη σύνδεση του Μετρό με τον περιφερειακό δακτύλιο, με σκοπό να κινούνται εκεί επιβατικές αμαξοστοιχίες. Μέχρι το 2022, οι αρμόδιοι υπόσχονται να επισκευάσουν το «δαχτυλίδι» και να του δώσουν μια πιο σύγχρονη όψη. Προς το παρόν, η διαδρομή έχει κολλήσει κάπου ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν.
Και η διαδρομή συνεχίζεται, περνώντας μέσα από χώρους με γκαράζ, οδικούς κόμβους, ουρανοξύστες, ενώ η ατμομηχανή σφυρίζει και μέσα από τον ατμό, σκιαγραφείται ο επόμενος μικρός σταθμός, με τις ντεμοντέ κολώνες που βαστάζουν το «χαγιάτι» να ορθώνονται μπροστά ...
Το τρένο μπαίνει στο σταθμό της Ρίγας σφυρίζοντας. Τελευταία στάση, το Μουσείο του σιδηροδρομικού τεχνολογικού εξοπλισμού. Ένα υπαίθριος μουσειακός χώρος, που μεταξύ των εκθεμάτων του περιλαμβάνονται βαγόνια της εποχής του τελευταίου τσάρου Νικολάου ΙΙ, αλλά και σύγχρονα ηλεκτρικά τρένα υψηλής ταχύτητας. Συνολικά 70 εκθέματα. Το παλαιότερο ονομάζεται «πρόβατο», από τα ρώσικα αρχικά της μηχανής “Ov” και τη ρώσικη λέξη “Ovets”, που σημαίνει πρόβατο. Η ατμομηχανή Ov του 1903, με φανάρι κηροζίνης και το αυτοκρατορικό οικόσημο να ξεχωρίζει στη «μούρη», είναι ο τύπος της ατμομηχανής, με την οποία ο σύντροφος του Λένιν, Λέον Τρότσκι, ένας από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης (1917), ταξίδευε στη Ρωσία, προπαγανδίζοντας και προτρέποντας τους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό του Κόκκινου Στρατού.
Υπάρχουν και οι ατμομηχανές «So». Τα μηχανικά θηρία με σύστημα εξοικονόμησης νερού, που μετέφεραν εμπορεύματα στις ξηρές περιοχές της Ασίας. Στο μουσείο βρίσκεται και η διάσημη ατμομηχανή που φέρει το όνομα του κομισάριου εσωτερικών υποθέσεων (προγόνου της KGB), Φελίξ Ντζερζίνσκι (FD). Η ισχυρή ατμομηχανή FD, σχεδιάστηκε από τα πρώτα ειδικά γραφεία σχεδιασμού, που απασχολούσαν πολιτικούς κρατούμενους επιστήμονες. Ο «σιδερένιος Φέλιξ», απεικονίζονταν στα σοβιετικά γραμματόσημα σαν ένα σύμβολο της εκβιομηχάνισης της χώρας.
Τέλος, υπάρχει άλλο ένα «λατρευτικό» έκθεμα. Η ατμομηχανή Ρ36, της δεκαετίας του 1950. Είχε το παρατσούκλι «Στρατηγός» και είναι βαμμένη πράσινη, με κίτρινες ρίγες. «Μπορούσε να φτάσει σε ταχύτητες μέχρι 125 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτή η ατμομηχανή οδηγούσε τους συρμούς υπερταχείες, τα «κόκκινα βέλη», είπε ο Βλαντίμιρ Βιτβίτσκι. Σήμερα, ο «Στρατηγός εν αποστρατεία» παρακολουθεί πως τα τρένα υψηλής ταχύτητας του 21ουαιώνα εξερευνούν τα μονοπάτια, που κάποτε αυτός άνοιξε.
http://rbth.gr/
25/12/12
-----
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Στην καρδία της Μόσχας υπάρχει μια σιδηροδρομική γραμμή φάντασμα. Δεν έχει γραμμές ηλεκτροδότησης, δεν διακινούνται επιβάτες και περιστασιακά ακούγεται το σφύριγμα της ατμομηχανής, όπως συμβαίνει σε παλιές ασπρόμαυρες ταινίες εποχής.
Βρισκόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό «Πάβελετσκι», στη Μόσχα. Δίπλα στις γραμμές, υψώνεται ένα μικρό κτίριο, ένα εκθεσιακό περίπτερο που χτίστηκε για μια και μοναδική ατμομηχανή. Το θρυλικό τρένο «νεκροφόρα», που χρησιμοποιήθηκε στην κηδεία του πρώτου σοβιετικού ηγέτη, Βλαντίμιρ Λένιν. Η ατμομηχανή, είναι το μοναδικό διασωθέν μοντέλο U-127, του 1910.
Αρχικά, το τρένο εκτελούσε δρομολόγια στην Κεντρική Ασία και, μετά την επανάσταση, το μετέφεραν στη Μόσχα. Οι σιδηροδρομικοί που δούλευαν γι’ αυτό, αρρώστησαν και πέθαναν στη διάρκεια της επιδημίας ισπανικής γρίπης που χτύπησε τη χώρα. Μετά το συμβάν, αλλά και τους θανάτους αστέγων που έβρισκαν καταφύγιο στο αμαξοστάσιο όπου βρισκόταν ο συρμός -εξαιτίας του ίδιου ιού- το τρένο πήρε το παρατσούκλι «μαύρη χήρα».
Οι προληπτικοί μηχανοδηγοί φοβόντουσαν να το οδηγήσουν. Παλεύοντας με την «αστική προκατάληψη», οι εργαζόμενοι του ντεπό, το 1923, επισκεύασαν την ατμομηχανή και την έβαψαν με έντονο κόκκινο χρώμα -το κόκκινο χρώμα του κομμουνισμού - και το στόλισαν με πλακέτα, στην οποία ήταν χαραγμένο ένα ακόμη επαναστατικό σύνθημα της εποχής. Το τιμητικό Ν1 δίπλωμα μηχανοδηγού το έδωσαν στον ίδιο τον Λένιν. Ενα χρόνο αργότερα, ο ηγέτης πέθανε. Το φέρετρο με το σώμα του, μεταφέρθηκε στη Μόσχα με το ίδιο τρένο, το U-127. Στη συνέχεια, άρχισε να διαδίδεται η φήμη ότι η ατμομηχανή ήταν «καταραμένη» και ότι έφερνε ατυχία…
Ωστόσο, αυτοί οι θρύλοι έχουν μείνει πια στο παρελθόν. Από το 1937, η θρυλική ατμομηχανή αποτελεί έκθεμα του μουσείου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μάλιστα, το μετέφεραν εκτός Μόσχας σαν αντικείμενο ιδιαίτερης σημασίας. Στο τέλος του περασμένου αιώνα χτίστηκε για την U-127 ειδικό εκθεσιακό περίπτερο σε χώρο του σιδηροδρομικού σταθμού, που σήμερα στεγάζει το Σιδηροδρομικό Μουσείο της Μόσχας. Στο κέντρο του περιπτέρου, σε περίοπτη θέση, βρίσκεται η «κόκκινη ατμομηχανή», ο γίγαντας με τους τροχούς των πέντε ποδιών (πλάτος γραμμής: 1,524 μ.).
Οι μύθοι των ρώσικων σιδηροδρόμων
Το πρώτο σιδηροδρομικό δίκτυο στη Ρωσία εμφανίστηκε κατά τον 19ο αιώνα. Τότε, η διαδρομή από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα (περίπου 700 χιλιόμετρα), διαρκούσε 21 ώρες. Η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τις δύο πόλεις, κατασκευάστηκε με εντολή του τσάρου Νικολάου Ι.
Η κατασκευή της γραμμής έχει το δικό της μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, ο τσάρος, για να επιταχυνθεί η διαδικασία, τράβηξε μια ελαφρά καμπυλωτή γραμμή πάνω στο χάρτη που ένωσε τις δύο πόλεις και διέταξε: «Αυτή τη χάραξη θα ακολουθήσετε!». Αλλά αυτή η ιστορία είναι μόνο ένας «μύθος». Στην πραγματικότητα, η σχεδόν ευθεία διαδρομή σχεδιάστηκε για οικονομικούς λόγους. Ακόμα και η μικρή καμπύλη της έχει τη λογική της. Στη διαδρομή, υπήρχε μια χαράδρα, την οποία οι μηχανές της εποχής ήταν τεχνικά δύσκολο να τη διασχίσουν.
«Σήμερα, στο μουσείο βρίσκονται περίπου δυόμισι χιλιάδες εκθέματα που απεικονίζουν την ιστορία και τις προοπτικές του σιδηροδρόμου της Μόσχας», λέει η Ναντέζντα Αλεξάντροβα, διευθύντρια του Μουσείου. Πήραμε εκθέματα από τη βιβλιοθήκη, οι απόμαχοι σιδηροδρομικοί έφεραν ενδιαφέροντα προσωπικά αντικείμενα. Εκτός από τα εκθέματα και τα μοντέλα τρένων, υπάρχουν διαδραστικοί χάρτες και περίπτερα, όπου ο επισκέπτης του μουσείου μπορεί να βρει και να δει πληροφορίες σχετικά με την ιστορία των ρώσικων σιδηροδρόμων και αρχειακό κινηματογραφικό υλικό».
Τον 19ο αιώνα, οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι φορούσαν στολή με άγκυρες στα κουμπιά της. Οι σιδηρόδρομοι αρχικά ήταν υπό τη δικαιοδοσία του υπουργείου Χερσαίων και Θαλασσίων Συγκοινωνιών. Από εκεί, άλλωστε, και το έμβλημα της θάλασσας. Το σημερινό, πιο ταιριαστό σήμα των σιδηροδρομικών, το κλειδί «πασπαρτού», καθιερώθηκε στη δεκαετία του 1930.
Η ατμομηχανή της μνήμης
«Για να επιταχύνει η ατμομηχανή, χρειάζονταν κατά μέσον όρο, δύο φτυαριές κάρβουνο στην μηχανή το λεπτό, λέει ο Λεονίντ Κουρτσάτοφ, που εργάστηκε στο σιδηρόδρομο για περισσότερο από το ένα τέταρτο του αιώνα. Αρχικά, οδηγούσε ντιζελομηχανές. Σήμερα, ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Είναι ο μηχανοδηγός της τουριστικής ατμομηχανής, Er 774-38. Οι ατμομηχανές τύπου Er, μετέφεραν αγαθά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Σοβιετικής Ένωσης, μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σήμερα, μεταφέρουν τουρίστες σε μια διαδρομή – ρετρό, πάνω στο σιδηροδρομικό «δακτύλιο» της Μόσχας, ξεκινώντας από το σταθμό «Πάβελετσκι» στο κέντρο της ρώσικης πρωτεύουσας. Η γραμμή δεν είναι σε εκμετάλλευση για επιβατικά τρένα εδώ και 80 χρόνια. Φτιάχτηκε το 1908, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, αλλά είναι λίγοι εκείνοι, ακόμη και οι μοσχοβίτες, που γνωρίζουν τη διαδρομή των 54 χιλιομέτρων, την πρώτη περιφερειακή σιδηροδρομική δικτύωση στη Ρωσία. Στη γραμμή υπάρχουν 14 στάσεις και έξι γέφυρες. Το «δαχτυλίδι», ενώνει οκτώ σταθμούς και πέντε βιομηχανικές περιοχές.
Οι τροχοί της ατμομηχανής χτυπάνε δυνατά στις ράγες και το τρένο αγκομαχά, περνώντας παράλληλα από αποθήκες και βιομηχανικά κτίρια της πόλης. Από τα παράθυρα των βαγονιών, φαίνονται οι εγκαταστάσεις του ημι-εγκαταλελειμμένου εργοστασίου «Zil», που κατά τη σοβιετική εποχή έφτιαχνε λιμουζίνες για την κομματική και κρατική νομενκλατούρα. Διατρέχοντας μια περιοχή με «γκαράζ», παρουσιάζεται ένα μικρό διώροφο κτίριο, ο σταθμός «Κανατσίκοβο», μόλις πέντε χιλιόμετρα μακριά από το Κρεμλίνο.
Στο σημείο εισόδου του σταθμού, υπάρχει η ταμπέλα που δείχνει το υψόμετρο: «66,30 σάζεν (περίπου 140 μέτρα) πάνω από το επίπεδο της θάλασσας». Στην αυλή του σταθμού, μια μαύρη πλάκα από γρανίτη. Πρόκειται για ένα μνημείο για τους εργαζόμενους των σιδηροδρόμων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τον δακτύλιο γινόταν οι μεταφορές στο μέτωπο πυρομαχικών και τεθωρακισμένων από τα ανατολικά της χώρας, όπου λειτουργούσαν οι αμυντικές βιομηχανίες. Όταν υπήρχαν ελλείψεις καυσίμων, οι εργαζόμενοι έφερναν κάρβουνο από τα σπίτια τους για τη θέρμανση των μηχανών ελιγμών.
Η διαδρομή των παππούδων μας…
Το τρένο «Er» μπαίνει στη σήραγγα μήκους ενός χιλιομέτρου στο πλάϊ της πλατφόρμας του «υπό συντήρηση» σταθμού, «Πλατεία Γκαγκάριν», κάτω από την λεωφόρο Λένιν. Φτιάχτηκε το 2001 για τη σύνδεση του Μετρό με τον περιφερειακό δακτύλιο, με σκοπό να κινούνται εκεί επιβατικές αμαξοστοιχίες. Μέχρι το 2022, οι αρμόδιοι υπόσχονται να επισκευάσουν το «δαχτυλίδι» και να του δώσουν μια πιο σύγχρονη όψη. Προς το παρόν, η διαδρομή έχει κολλήσει κάπου ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν.
Και η διαδρομή συνεχίζεται, περνώντας μέσα από χώρους με γκαράζ, οδικούς κόμβους, ουρανοξύστες, ενώ η ατμομηχανή σφυρίζει και μέσα από τον ατμό, σκιαγραφείται ο επόμενος μικρός σταθμός, με τις ντεμοντέ κολώνες που βαστάζουν το «χαγιάτι» να ορθώνονται μπροστά ...
Το τρένο μπαίνει στο σταθμό της Ρίγας σφυρίζοντας. Τελευταία στάση, το Μουσείο του σιδηροδρομικού τεχνολογικού εξοπλισμού. Ένα υπαίθριος μουσειακός χώρος, που μεταξύ των εκθεμάτων του περιλαμβάνονται βαγόνια της εποχής του τελευταίου τσάρου Νικολάου ΙΙ, αλλά και σύγχρονα ηλεκτρικά τρένα υψηλής ταχύτητας. Συνολικά 70 εκθέματα. Το παλαιότερο ονομάζεται «πρόβατο», από τα ρώσικα αρχικά της μηχανής “Ov” και τη ρώσικη λέξη “Ovets”, που σημαίνει πρόβατο. Η ατμομηχανή Ov του 1903, με φανάρι κηροζίνης και το αυτοκρατορικό οικόσημο να ξεχωρίζει στη «μούρη», είναι ο τύπος της ατμομηχανής, με την οποία ο σύντροφος του Λένιν, Λέον Τρότσκι, ένας από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης (1917), ταξίδευε στη Ρωσία, προπαγανδίζοντας και προτρέποντας τους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό του Κόκκινου Στρατού.
Υπάρχουν και οι ατμομηχανές «So». Τα μηχανικά θηρία με σύστημα εξοικονόμησης νερού, που μετέφεραν εμπορεύματα στις ξηρές περιοχές της Ασίας. Στο μουσείο βρίσκεται και η διάσημη ατμομηχανή που φέρει το όνομα του κομισάριου εσωτερικών υποθέσεων (προγόνου της KGB), Φελίξ Ντζερζίνσκι (FD). Η ισχυρή ατμομηχανή FD, σχεδιάστηκε από τα πρώτα ειδικά γραφεία σχεδιασμού, που απασχολούσαν πολιτικούς κρατούμενους επιστήμονες. Ο «σιδερένιος Φέλιξ», απεικονίζονταν στα σοβιετικά γραμματόσημα σαν ένα σύμβολο της εκβιομηχάνισης της χώρας.
Τέλος, υπάρχει άλλο ένα «λατρευτικό» έκθεμα. Η ατμομηχανή Ρ36, της δεκαετίας του 1950. Είχε το παρατσούκλι «Στρατηγός» και είναι βαμμένη πράσινη, με κίτρινες ρίγες. «Μπορούσε να φτάσει σε ταχύτητες μέχρι 125 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτή η ατμομηχανή οδηγούσε τους συρμούς υπερταχείες, τα «κόκκινα βέλη», είπε ο Βλαντίμιρ Βιτβίτσκι. Σήμερα, ο «Στρατηγός εν αποστρατεία» παρακολουθεί πως τα τρένα υψηλής ταχύτητας του 21ουαιώνα εξερευνούν τα μονοπάτια, που κάποτε αυτός άνοιξε.
http://rbth.gr/
25/12/12
-----
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Related el Kratos:
Θεσσαλονίκη,
Μακεδονία,
Μνήμες,
Μουσεία,
Ρωσία,
σιδηρόδρομος,
τουρισμός,
τρένο,
χρόνος
Τρίτη 7 Αυγούστου 2012
Στον εναλλακτικό τουρισμό ποντάρει ο ΟΣΕ για να βρει έσοδα
Της Μαρίας Μόσχου
Προτάσεις για τουριστική εκμετάλλευση παλαιών γραμμών εξετάζει ο ΟΣΕ. Ορισμένες από τις γραμμές που θα μπορούσαν να αποδώσουν σημαντικά έσοδα στον ΟΣΕ από την τουριστική εκμετάλλευσή τους είναι:
H γραμμή Αθηνών - Κορίνθου - Άργους - Ναυπλίου παρουσιάζει τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον, καθώς στην περιοχή υπάρχουν μοναδικά μνημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος όπως οι Μυκήνες, η Τίρυνθα, η Ακρόπολη Άργους και η Επίδαυρος που κάθε χρόνο γίνονται πόλος έλξης εκατομμυρίων Ελλήνων και ξένων τουριστών. Επιπλέον, εξυπηρετείται η διακίνηση των προϊόντων, μίας εκ των πλέον πλουτοφόρων περιοχών της χώρας.
Στην Πελοπόννησο οι τουρίστες που καταφθάνουν οδικώς ή με κρουαζιερόπλοια στο Κατάκολο θα μπορούν να κάνουν τον γύρο του Μοριά με τρένο, ξεκινώντας από την Ολυμπία, διασχίζοντας τις ακτές της Κυπαρισσίας, περνώντας από την Καλαμάτα, ταξιδεύοντας στην ορεινή Αρκαδία και καταλήγοντας στο λιμάνι του Ναυπλίου.
Στη Θεσσαλία, προτείνεται η διατήρηση και αξιοποίηση της πολιτιστικής, σιδηροδρομικής και βιομηχανικής κληρονομιάς της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής Πλαταμώνα και η αναβάθμισή της σε μουσειακό - τουριστικό κέντρο για την ιστορία και τεχνολογία των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και η υλοποίηση, αρχικά, τοπικών δρομολογίων «Λάρισα - Πλαταμώνας» και εν συνεχεία όλης της προαστιακής γραμμής «Θεσσαλονίκη - Λάρισα» μέσω των παλαιών χαράξεων «Αιγίνιο - Κορινός», «Παντελεήμονας - Πλαταμώνας - Νέοι Πόροι» & «Ραψάνη - Ευαγγελισμός».
Η σιδηροδρομική γραμμή Πλαταμώνα, η οποία δεν λειτουργεί, καθώς κατασκευάστηκε παράλληλα η ηλεκτροκίνητη σύγχρονη διπλή γραμμή, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα και είναι έντονο το αίτημα των τοπικών φορέων για την επαναλειτουργία της. Η παλαιά γραμμή Πλαταμώνα ανακηρύχθηκε ιστορικός τόπος με υπουργική απόφαση του 2002, τα κτίρια που συνθέτουν τον σιδηροδρομικό σταθμό Πλαταμώνα χαρακτηρίστηκαν μνημεία, όπως και η σήραγγα, οι γέφυρες και ο μηχανολογικός εξοπλισμός. Έχει φυσική ομορφιά και μαζί με το κάστρο του Πλαταμώνα συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό, που μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, χωρίς να αλλάξει η χρήση της γραμμής, όπως υποστηρίζουν φίλοι του σιδηροδρόμου.
Σήμερα, οι πιο γνωστές διαδρομές που λειτουργούν μόνο την τουριστική περίοδο είναι η γραμμή του Οδοντωτού στα Καλάβρυτα που εγκαινιάστηκε το 1895, το τρενάκι του Πηλίου, καθώς και το δρομολόγιο Κατάκολο-Ολυμπία.
Ποδηλατικός τουρισμός
Ο ποδηλατικός τουρισμός κερδίζει συνεχώς έδαφος στην Ευρώπη έναντι άλλων μορφών τουρισμού.
Ο ποδηλατικός τουρισμός κερδίζει συνεχώς έδαφος στην Ευρώπη έναντι άλλων μορφών τουρισμού.
Πρόκειται για μια δράση που ειδικά στην Ελλάδα θα μπορούσε να συνδυαστεί με τη μετατροπή εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών γραμμών σε ποδηλατικές διαδρομές.
Εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο που οι σιδηροδρομικές γραμμές πλέον παραμένουν ανενεργές αναβιώνει το ενδιαφέρον που προϋπήρχε προκειμένου οι γραμμές αυτές να αξιοποιηθούν μέσω συνεργειών με τους δήμους, τον ΟΣΕ αλλά και ιδιώτες επενδυτές. Πεδίο εφαρμογής του τρενοποδηλάτου, σύμφωνα με τον κ. Βλαστό, μπορεί ν' αποτελέσει ένα δίκτυο 306 χλμ.
Οι καταρχήν διατιθέμενες γραμμές είναι οι εξής:
- Ν. Ζίχνη - αρχ. Αμφίπολη 24 χλμ.
- Τέμπη - Πλαταμώνας - Λιτόχωρο 46 χλμ.
- Κρυονέρι - Αγρίνιο 60 χλμ.
- Τιθορέα - Λιανοκλάδι 54 χλμ.
- Κόρινθος - Κιάτο 21 χλμ.
- Βαρθολομιό - Κυλλήνη 16 χλμ.
- Βαρθολομιό - Κάστρο 10 χλμ.
- Καλό Νερό - Κυπαρισσία 30 χλμ.
- Μέγαρα - Κακιά Σκάλα 9 χλμ.
- Αγ. Θεόδωροι - Ισθμός - Κόρινθος 30 χλμ.
- Λεύκτρο - Μεγαλόπολη 6 χλμ.
Από τον Πειραιά ξεκινά η ανάπλαση
Μελέτη για την αξιοποίηση παλαιών γραμμών
Μελέτη για την αξιοποίηση παλαιών γραμμών
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει εκπονήσει μελέτη για την αξιοποίηση των παλαιών γραμμών του Πλαταμώνα και της μετρικής γραμμής του άξονα της Πελοποννήσου. Η μελέτη προβλέπει την παράλληλη επενδυτική αξιοποίηση των παλαιών σταθμών με τη μετατροπή τους σε πολιτιστικά κέντρα ή παραδοσιακά καφενεία.
Μάλιστα, εταιρεία ποδηλάτων της Αχαΐας, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών, έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει μια πατέντα που δίνει τη δυνατότητα στα ποδήλατα να κινούνται πάνω στις σιδηροδρομικές ράγες. Στις ρόδες του ποδηλάτου τοποθετούνται δύο μικρές βοηθητικές ρόδες που κουμπώνουν πάνω στις γραμμές και επιτρέπουν την ισορροπία και την κίνηση του ποδηλάτη. Το μοντέλο αυτό ποδηλάτου έχει παρουσιαστεί στον διευθύνοντα σύμβουλο της ΓΑΙΑΟΣΕ Ν. Ιωαννίδη και μελετάται από εμπειρογνώμονες των υπουργείων, ώστε να προχωρήσει ο σχεδιασμός της μετατροπής των καταργημένων γραμμών και της αξιοποίησή τους ως τουριστικών και πολιτιστικών ποδηλατοδρόμων.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Θ. Βλαστό, «δεδομένου ότι στο σύστημα των εγκαταλελειμμένων γραμμών περιλαμβάνονται και οι παλαιοί σταθμοί του τρένου καθώς και άλλες συνοδευτικές κατασκευές και ελεύθεροι χώροι που ανήκαν σε αυτό, δίνεται η ευκαιρία μαζί με την αξιοποίηση των γραμμών να αξιοποιηθεί και μέρος αυτής της ακίνητης περιουσίας.
Ο Πειραιάς
Τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων αλλά και ενός πεζοδρόμου, που θα λειτουργήσουν σαν πνεύμονας οξυγόνου, γίνονται ήδη σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές του Πειραιά.
Τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων αλλά και ενός πεζοδρόμου, που θα λειτουργήσουν σαν πνεύμονας οξυγόνου, γίνονται ήδη σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές του Πειραιά.
Η αρχή έγινε με την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης στον δήμο, εκ μέρους της ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε., του παλαιού σταθμού του ΟΣΕ στο λιμάνι, των παλαιών σιδηροδρομικών γραμμών αλλά και του περιβάλλοντος χώρου, και η μελέτη για την ανάπλαση και αναβάθμιση των χώρων έχει ήδη ξεκινήσει. Οι παλαιές ράγες του σιδηροδρομικού διαδρόμου Λεύκας - Αγίου Διονυσίου, οι οποίες έχουν εγκαταλειφθεί και βρίσκονται εκτός λειτουργίας για περισσότερα από δέκα χρόνια, θα αποτελέσουν τον «πυρήνα» της ανάπλασης, καθώς πάνω τους θα δημιουργηθεί ποδηλατόδρομος και πεζόδρομος μήκους 1,6 χιλιομέτρου. Μάλιστα, οι γραμμές -που αποτελούν σήμα κατατεθέν της περιοχής και στο παρελθόν συνδέονταν με την παλαιά γραμμή της Πελοποννήσου- δεν θα καταστραφούν, αλλά θα διατηρηθούν και θα καλυφθούν με «ελαφριά» υλικά.
- Τουριστικά τρένα, δημιουργία πεζοπορικών διαδρομών, ανάπτυξη του ποδηλατικού τουρισμού μέσω μετατροπής εγκαταλελειμμέ-νων σιδηροδρομικών γραμμών σε ποδηλα-τικές διαδρομές, θα μπορούσαν να δώσουν ζωή στις τοπικές κοινωνίες και στο σιδηροδρομικό δίκτυο
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 4/8
"Η" 4/8
Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012
Μουσεία, ψηφιοποίηση κτιρίων και υποδομών
Η βάση δεδομένων θα αφορά αρχικά 150 κτίρια και 79 υπηρεσίες
Θα μπορούσαν τα σχέδια και οι αρχιτεκτονικές μελέτες των μουσειακών κτιρίων της χώρας να ψηφιοποιηθούν και να τεθούν στη διάθεση του ευρέος κοινού; Θα μπορούσαν οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού να έχουν άμεσα στη διάθεσή τους επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με την επισκεψιμότητα, τις υποδομές, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τις ελλείψεις κάθε μουσείου; Ισως θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα της κρίσης και της γραφειοκρατίας, όμως το πρωτοποριακό εγχείρημα του αρχιτέκτονα Νικόλαου Βρανίκα και της ομάδας του απέχει μόνο ένα βήμα από την υλοποίηση. Εφόσον εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή του μέσω του επιχειρησιακού προγράμματος «ψηφιακή σύγκλιση», το έργο αναμένεται να ξεκινήσει τον Ιούλιο και να ολοκληρωθεί το αργότερο σε 18 μήνες, αποδεικνύοντας πως, μολονότι αποστολή τους είναι η διαφύλαξη του παρελθόντος, τα μουσεία εξακολουθούν να εκσυγχρονίζονται, αξιοποιώντας τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών.
Η πράξη «ψηφιοποίησης και ανάδειξης κτιριακού αποθέματος αρχαιολογικών και βυζαντινών μουσείων Ελλάδος», που την Τετάρτη έλαβε την έγκριση του Συμβουλίου Μουσείων, σε πρώτη φάση αφορά 150 κτίρια και 79 υπηρεσίες του ΥΠΠΟΤ. Η νέα βάση δεδομένων, που θα είναι διαθέσιμη διαδικτυακά στις αρμόδιες υπηρεσίες, θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την καταγραφή του κτιριακού αποθέματος των βυζαντινών και αρχαιολογικών μουσείων της χώρας, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την υφιστάμενη κατάστασή τους, τον αριθμό επισκεπτών, την ποσοτική επάρκεια του προσωπικού, τις υλικοτεχνικές υποδομές για τα εκθέματα, την ποιότητα του εσωτερικού περιβάλλοντος, τη φυσική, οπτική και νοηματική προσβασιμότητά τους, ακόμα και το ενεργειακό τους αποτύπωμα.
Στην ίδια ιστοσελίδα θα αναρτηθούν, επίσης, οι ψηφιοποιημένες αρχιτεκτονικές, στατικές, ηλεκτρομηχανικές και μουσειογραφικές μελέτες των μουσειακών κτιρίων, διασφαλίζοντας έτσι και την προστασία πολύτιμου αρχειακού υλικού, που δεν φυλάσσεται πάντα στις ιδανικές συνθήκες. Επιπλέον, οι υπηρεσίες θα έχουν τη δυνατότητα να επικαιροποιούν τα στοιχεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν συμβαίνει παρά σε ελάχιστες εξαιρέσεις.
Μέρος των περίπου 10.000 χειρόγραφων σχεδίων προς ψηφιοποίηση θα είναι προσβάσιμα και στο ευρύ κοινό, μαζί με φωτογραφίες και ενημερωτικά στοιχεία σε δύο γλώσσες. Απώτερος στόχος είναι η σύνδεση των κτιρίων με τα εκθέματά τους, που καταγράφονται στο πλαίσιο του προγράμματος ψηφιοποίησης κινητών ευρημάτων. Το εγχείρημα υλοποιείται με αυτεπιστασία από τις αρμόδιες διευθύνσεις του ΥΠΠΟΤ.
Της Χριστινας Σανουδου
http://news.kathimerini.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Οι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή
«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...