Αποδέσμευση της Ρωσίας από το Πρωτόκολλο του Κιότο Υπαινίχθηκε ο Μεντβέντεφ

Ο Ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβιέντεφ, άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας του από το Πρωτόκολλο του Κιότο για τη μείωση των εκπομπών αερίου που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς η παραμόνή μοιάζει να μη συμφέρει τη Μόσχα.

Ο πρωθυπουργός αναρωτήθηκε εάν «θα πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε (στο Πρωτόκολλο) αντίθετα με την κοινή λογική» και επιφόρτισε την κυβέρνηση ν' αξιολογήσει ποιο θα ήταν το συμφέρον της Ρωσίας εάν παρέμενε στο Πρωτόκολλο του Κιότο, μεταδίδουν τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.


«Δεν αποκομίσαμε ιδιαίτερο όφελος από το Πρωτόκολλο του Κιότο και δεν μπορέσαμε να επωφεληθούμε από εμπορικής απόψεως», δήλωσε ο Μεντβιέντεφ στη διάρκεια κυβερνητικής σύσκεψης.

Η Ρωσία προσάπτει στο Πρωτόκολλο την αδυναμία να εγγυηθεί μία πλήρη συμμετοχή των χωρών για τη μείωση των βλαβερών συνεπειών στον άνθρωπο και στο κλίμα της Γης.

Επανειλημμένως στο παρελθόν η Ρωσία είχε υπαινιχθεί ότι δεν επρόκειτο να υπογράψει τη νέα περίοδο δεσμεύσεων στα πλαίσια του Πρωτοκόλλου, μετά την εκπνοή της πρώτης στα τέλη του 2012.

Το περασμένο έτος, η Μόσχα είχε δηλώσει πως κατανοεί την απόφαση του Καναδά -της πρώτης χώρας που αποσύρθηκε από το Πρωτόκολλο- εκτιμώντας πως αυτή η χειρονομία αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της «ανεπάρκειας» της συμφωνίας.
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=62927

Σύστημα εποπτείας εκπομπών της ναυτιλίας εξετάζει η Κομισιόν

Τις προθέσεις της για εισαγωγή ενός συστήματος εποπτείας των εκπομπών στις αρχές του 2013, ανακοίνωσε χθες (2 Οκτωβρίου) η Κομισιόν, σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος από την κατανάλωση καυσίμων στη ναυτιλία.
Η Κομισιόν είπε σε δήλωσή της ότι θα παρουσιάσει μια «απλή, ισχυρή και παγκόσμια εφικτή προσέγγιση προς τη θέσπιση ενός συστήματος εποπτείας, αναφοράς και επαλήθευσης των εκπομπών που βασίζεται στην κατανάλωση καυσίμων».  Αυτό είναι το «απαραίτητο σημείο εκκίνησης» για περαιτέρω δράση απέναντι στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τόνισε.

Η Elina Bardram, επικεφαλής του τμήματος κλιματικής αλλαγή και συγκεκριμένα στη μονάδα παγκόσμιων αγορών άνθρακα της ΕΕ, τόνισε ότι η θέσπιση ενός συστήματος μείωσης των εκπομπών βασισμένο στην αγορά, θα μπορούσε να εξοικονομήσει 15δις € ετησίως μέχρι το 2030, ενώ θα αυξήσει και την απασχόληση στον εν λόγω τομέα.
 «Μπορούμε να θεσπίσουμε ένα τέτοιο μηχανισμό πιο γρήγορα από ότι στις αερογραμμές», είπε στις 18 Σεπτεμβρίου σε συνέδριο του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Ωστόσο υπάρχουν ισχυρές αντιθέσεις σε μια τέτοια κίνηση από άλλα τμήματα της Κομισιόν, που είναι δυσαρεστημένα με την εκτυλισσόμενη εμπορική σύγκρουση με την Κίνα αναφορικά με τις εκπομπές των αερογραμμών στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών.
«Πολύ δύσκολο, πολύ πολιτικά φορτισμένο» 
Η εισαγωγή ενός παρόμοιου μηχανισμού για τις εκπομπές της ναυτιλίας βασισμένο στην αγορά θα ήταν «πολύ δύσκολη, πολύ πολιτικά φορτισμένη», τόνισε στην EurActiv πέρυσι ανώτατος αξιωματούχος της διεύθυνσης μεταφορών της ΕΕ. 
 «Οποιοδήποτε σύστημα θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο του Διεθνή Οργανισμού Ναυτιλίας», τόνισε η ίδια πηγή.
Το «σύστημα εποπτείας, αναφοράς και επαλήθευσης» που ανακοίνωσε χθες ο επίτροπος μεταφορών Siim Kallas από κοινού με την επίτροπο για την κλιματική αλλαγή Connie Hedegaard δεν περιείχε νέους μηχανισμούς βασισμένους στην αγορά.
Τόνισε επίσης την ανάγκη συνεργασίας με τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας προς μια παγκόσμια συμφωνία, ενώ ένα βλέμμα ήταν στραμμένο επίσης προς το συνέδριο του Διεθνή Οργανισμού Ναυτιλίας αυτή την εβδομάδα στο Λονδίνο, σύμφωνα με πηγές της ΕΕ.
EurActiv.gr   Τρί, 02/10/2012 

Αλήθειες και ψέματα για την πυρηνική ενέργεια

Πόσο φθηνή και πόσο «καθαρή» είναι η πυρηνική ενέργεια; Γιατί ακίνδυνη δεν είναι σίγουρα και αυτό η ανθρωπότητα το έχει ήδη νιώσει δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Ποια είναι η αλήθεια για τα σημερινά πυρηνικά εργοστάσια;

Μύθος 1ος

Υποστηρίζουν ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν εκπέμπουν ραδιενέργεια στο περιβάλλον. Εντούτοις, σε κατάσταση ομαλής λειτουργίας οι πυρηνικοί αντιδραστήρες εκπέμπουν ραδιενεργά αέρια που διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα. Με επίσημες καταγγελίες, γερμανικές μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν διαπιστώσει επίπεδα ραδιενέργειας της ατμόσφαιρας κοντά σε πυρηνικούς αντιδραστήρες που ξεπερνούν τα καθορισμένα ανώτατα όρια.

Μύθος 2ος

Υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι καθαρή. Η πυρηνική ενέργεια είναι άχρωμη, άοσμη, άγευστη και αόρατη. Καμιά από τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου δεν μπορεί να την ανιχνεύσει και να την αντιληφθεί, παρά μόνο μετά από καιρό, από τυχόν επιπτώσεις στην υγεία μας.

Μύθος 3ος

Υποστηρίζουν ότι τα πυρηνικά εργοστάσια δεν ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αντιθέτως, συντελούν σημαντικά στην θερμική μόλυνση της ατμόσφαιρας. Διότι, από τη συνολική παραγόμενη ισχύ τους, ένα μέρος μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια και δυο σε θερμότητα που εκλύεται στο περιβάλλον.

Μύθος 4ος

Υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι φθηνή. Όμως ο όρος “φθηνή” είναι αποπροσανατολιστικός, διότι συγκρίνεται με τις άλλες μορφές ενέργειας μόνο ως προς το κόστος καυσίμου (κατανάλωση ουρανίου-πετρελαίου). Οι τιμές όμως του ουρανίου είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν αυτές του πετρελαίου. Ήδη, πυρηνική ενέργεια ουρανίου συνεργάζεται με πετρελαική εταιρία (Technip).

Στο κόστος του πυρηνικού εργοστασίου δεν συμπεριλαμβάνεται επίσης (2-3 φορές ακριβότερη του συμβατικού), το κόστος της ασφαλούς διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων και η διάλυση του αντιδραστήρα μετά το γήρας του. Σε διάστημα δέκα ετών από σήμερα θα πρέπει να κλείσουν και να γίνουν πυρηνικά απόβλητα 350 πυρηνικοί αντιδραστήρες (καθώς μετά την πάροδο 30 περίπου ετών ο πυρηνικός αντιδραστήρας καθίσταται επικίνδυνος)…

Μύθος 5ος

Υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ανεξάρτητη. Αντιθέτως, είναι πλήρως εξαρτώμενη. Αναμφισβήτητα οι τελευταίες συντονισμένες προσπάθειες προώθησης των πυρηνικών αντιδραστήρων στηρίχθηκαν στην εξάρτηση της πρώτης ύλης του πετρελαίου. Ως προς την εξάρτηση είναι πολύ πιο έντονη στην περίπτωση υιοθέτησης πυρηνικού αντιδραστήρα, παρά συμβατικού εργοστασίου. Επίσης, η εγκατάσταση και η λειτουργία πυρηνικού σταθμού σε μια μη πυρηνική χώρα την καθιστά τριπλά εξαρτημένη από τη χώρα που την προμήθευσε, δηλαδή τεχνολογικά, οικονομικά και πολιτικά.

Μύθος 6ος

Υποστηριζόταν ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες είναι ασφαλείς. Αντιθέτως, σε περίπτωση ατυχήματος, όπως γνωρίζουμε πλέον και εμπειρικά, αλλά και όπως φαίνεται από την περίπτωση της Ιαπωνίας, οι επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες και σε έκταση και σε διάρκεια.

Μύθος 7ος

Λέγεται ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες θα γίνουν ασφαλέστεροι και φθηνότεροι. Αυτό δεν ισχύει, καθώς κατά βάση οι νέοι αντιδραστήρες είναι ίδιοι με τους παλαιότερους και δεν θα είναι φθηνότεροι. Αντιθέτως, λόγω των απαιτήσεων των εργαζομένων και της κοινωνίας για μεγαλύτερη ασφάλεια θα στοιχίζουν ακριβότερα.

Μύθος 8ος

Υποστηρίζουν ότι η χρήση της πυρηνικής ενέργειας είναι ειρηνική. Αντιθέτως, η λειτουργία ενός αντιδραστήρα προϋποθέτει μονάδα εμπλουτισμού του καυσίμου. Αυτό παράγει σαν παραπροιόν το γνωστό από τη χρήση του από Αμερική, Ισραήλ και Αγγλία στους πολέμους του Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβίας και Λιβάνου απεμπλουτισμένο ουράνιο, πρώτη ύλη κατασκευής ραδιενεργών όπλων. Το ραδιενεργό αυτό απόβλητο είναι ήδη συσσωρευμένο κατά χιλιάδες τόνους και οι ΗΠΑ για να αποφύγουν το μεγάλο κόστος διαχείρισης του το προσφέρουν “αφιλοκερδώς” στα μέλη του ΝΑΤΟ.

Μύθος 9ος

Υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια για ηλεκτροπαραγωγή δεν έχει στρατιωτική χρήση. Κι όμως έχει, διότι μια άλλη, “στρατιωτικού ενδιαφέροντος” μονάδα είναι η μονάδα επεξεργασίας του καμένου πυρηνικού καυσίμου, από το οποίο ανακτάται ποσότητα πλουτωνίου που έχει παραχθεί μέσα στον αντιδραστήρα κατά τη λειτουργία του. Και όπως είναι γνωστό, το πλουτώνιο αυτό, με ειδική επεξεργασία μπορεί να αποτελέσει την πυρηνική πρώτη ύλη κατασκευής πυρηνικού όπλου.

Και η αλήθεια:

Είναι πράγματι γεγονός ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν εκπέμπουν οι ίδιοι αέριους ρύπους που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλά οι βοηθητικές πυρηνικές μονάδες που προαναφέρθηκαν εκπέμπουν τέτοιους ρύπους. Η εγκατάσταση ενός πυρηνικού σταθμού είναι μια άκρως κοινωνική απόφαση που μακροπρόθεσμα δεν είναι αναστρέψιμη, καθώς ο πυρηνικός σταθμός θα παραμείνει αιώνια ραδιενεργός. Το σοβαρότατο αυτό πρόβλημα, οι τεχνοκράτες και οι οικονομικές ελίτ το άφησαν να το λύσουν οι επόμενες γενιές.

Πηγή: Περιοδικό «Ουτοπία»

pemptousia  
-------------
 

• Η αλαζονεία του ανθρώπου και ο δρόμος προς την καταστροφή!

Ευρηματικότητα και πράσινες προτάσεις για το μέλλον μας

Ένας πολύ ενδιαφέρων διάλογος για τη «Μετάβαση σε μια πράσινη Ελλάδα 2010 – 2020», με την κατάθεση 78 συγκεκριμένων προτάσεων από πανεπιστημιακούς, ειδικούς και αρμόδιους φορείς, έχει διοργανωθεί από το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής), σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Ερευνας και Κατάρτισης του Παντείου Πανεπιστημίου.

Οι 78 προτάσεις – εισηγήσεις έχουν αναρτηθεί στο Διαδίκτυο (diavouleusi.eliamep.gr), ενώ η επιστημονική επιτροπή του διαλόγου προετοιμάζει την κωδικοποίησή τους σε μια έκθεση, που θα αποσταλεί στους καθ’ ύλην αρμοδίους και θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση. Από τον πλούτο των παρεμβάσεων, παρουσιάζουμε σήμερα ορισμένες ιδέες από τις εισηγήσεις, που αναφέρονται στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών.

Η υποστήριξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αποτελεί το γενικό υπόβαθρο των προτάσεων που κατατέθηκαν από τους τομείς της στρατηγικής μέχρι τις καινοτόμες προτάσεις τεχνολογικών λύσεων. Ο τομέας της αποκεντρωμένης παραγωγής πράσινης ενέργειας στην κατοικία συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον.

Σε πρότασή τους δύο επίκουροι καθηγητές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι Βασίλειος Κεφαλάς (Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών) και Ι. Τζουβαδάκης (Σχολή Πολιτικών Μηχανικών), διατύπωσαν δύο πρωτότυπες προτάσεις:
- Η πρώτη αφορά την εγκατάσταση ενός εύκαμπτου θερμικού και θερμομονωτικού μανδύα κτιρίων. Περί τίνος πρόκειται; Η ιδέα προήλθε από το σύστημα κτιρίων «Τrompe», που χρησιμοποιείται στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό τοποθετείται μόνιμα στο κέλυφος του κτιρίου και παράγει θερμό αέρα, με βάση το απλό φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οπως σημειώνουν οι ερευνητές, η μόνιμη εγκατάσταση δεν προσφέρεται για τις κλιματικές συνθήκες της Ελλάδας, γιατί το καλοκαίρι θα προκαλεί υπερθέρμανση.

Ετσι προτείνεται μια μετεξελιγμένη μορφή του συστήματος Τrompe, με δυνατότητα εύκολης απόσυρσης κατά τη θερινή περίοδο και αντιστροφής του για ανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας με σύστημα περιέλιξης (ρολό).

Πρακτικά, ο προτεινόμενος κτιριακός μανδύας κατά τους χειμερινούς μήνες επιτρέπει στην ηλιακή ακτινοβολία να εισχωρεί στο εσωτερικό του προστατευόμενου κτιρίου παράγοντας θερμό αέρα, ενώ κατά τους θερινούς μήνες έχει τη δυνατότητα να δρα ως ηλιοπροστασία. Η πρόταση αυτή συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ παρέχει και ηχορρύπανση. Το κόστος παραγωγής υπολογίζεται χαμηλό (20 ευρώ ανά τ.μ.), ενώ παρουσιάζει υψηλές αποδόσεις ενέργειας (60 έως και 80% της προσπίπτουσας ηλιακής ενέργειας).

- Η δεύτερη πρόταση των κ. Κεφαλά – Τζουβαδάκη αφορά ένα δομικό στοιχείο επένδυσης όψης κτιρίου, που συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Πρόκειται για ένα πλακίδιο, μικρού σχετικά πάχους, που ενσωματώνει στον σχεδιασμό του αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού. Το πλακίδιο αυτό το καλοκαίρι εξασφαλίζει παθητική αυτοσκίαση, ενώ αντίθετα τον χειμώνα επιτρέπει στην ηλιακή ακτινοβολία να εισχωρήσει στο εσωτερικό του και να θερμαίνει την προβλεπόμενη στρώση συλλογής της θερμότητας.

Μάλιστα, μπορεί να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα από ενσωματωμένες φωτοβολταϊκές κυψέλες στην πάνω επιφάνεια των προεξοχών σκίασης, καθώς και να συμβάλλει θετικά στη θερμομονωτική ικανότητα της πρόσοψης.

Εκτός από τον οικιακό, ένας άλλος τομέας όπου υπάρχει μεγάλο περιθώριο παραγωγής πράσινης ενέργειας είναι η διαχείριση των αποβλήτων αγροτικών και αγροβιομηχανιών δραστηριοτήτων, τα οποία αποτελούν σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα, λόγω του μεγάλου ρυπαντικού φορτίου. Ο κ. Γεράσιμος Λυμπεράτος, καθηγητής στο Τμήμα Χημικών του Πανεπιστημίου Πάτρας παρουσίασε την ερευνητική δραστηριότητα του Εργαστηρίου Βιοχημικής Μηχανικής και Τεχνολογίας Περιβάλλοντος (ΕΒΙΜΗΤΕΠ) του Πανεπιστημίου Πατρών.

Σύμφωνα με την εισήγησή του έχουν αναπτυχθεί διεργασίες για τη διαχείριση των αποβλήτων αυτών, οι οποίες μειώνουν το οργανικό – ρυπαντικό τους φορτίο, ενώ παράλληλα παράγονται καύσιμα (βιοκαύσιμα) ή/και ενέργεια με μηδενική εκπομπή ρύπων, συνεισφέροντας στην αειφόρο ανάπτυξη. Προτείνεται, λοιπόν, η ανάπτυξη κεντρικών μονάδων παραγωγής αερίων βιοκαυσίμων και ενέργειας από αγροβιομηχανικά απόβλητα, όπως ελαιοτριβείου, τυροκομείου, κονσερβοποιείου κ.λπ. Ετσι, η μονάδα θα λειτουργεί ολόκληρο τον χρόνο, παράγοντας διαρκώς ηλεκτρική ενέργεια.

Αναγκαία η στροφή σε λιγότερο ρυπογόνους μεταφορές
Οι μεταφορές αποτελούν έναν από τους τομείς όπου η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται τις τελευταίες δεκαετίες, μαζί με τις εκπομπές ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου. Η ανάγκη μιας πιο ορθολογικής οργάνωσης των μεταφορών φωτίστηκε από διάφορες εισηγήσεις, που κατατέθηκαν στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη «Μετάβαση σε μια πράσινη Ελλάδα 2010-2020» του ΕΛΙΑΜΕΠ.

«Η μεγάλη αύξηση της ζήτησης για μεταφορές που σημειώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και ο τρόπος οργάνωσής τους δημιουργούν εύλογους προβληματισμούς για την εξισορρόπηση ανάμεσα στην ικανοποίηση της ζήτησης και του περιβαλλοντικού αντιτίμου αυτής», τονίζει στην εισήγησή του ο κ. Γεώργιος Γιαννόπουλος, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ και διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου Μεταφορών.
Μάλιστα, ο κ. Γιαννόπουλος σημειώνει ότι η χρήση έξυπνων τεχνολογιών και εναλλακτικών μορφών ενέργειας στα οχήματα δημιούργησε μια νέα αγορά, με τελικό αποτέλεσμα «τα όποια περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα της χρήσης αποτελεσματικότερων και λιγότερο ρυπογόνων οχημάτων να περιορίζονται από την αύξηση των μεταφορικής ζήτησης και των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αυτή προκαλεί (συμφόρηση, όχληση, υποβάθμιση περιβάλλοντος κ.ο.κ).

Επομένως, οι προτεινόμενες λύσεις για τη βελτίωση των μεταφορών στο πλαίσιο μιας πράσινης ανάπτυξης θα πρέπει να περιλαμβάνουν πολιτικές μείωσης της ρύπανσης, αλλά και μέτρα διαχείρισης της μεταφορικής ζήτησης με απώτερο στόχο τον περιορισμό αυτής και τη στροφή σε περιβαλλοντικά βιώσιμες μορφές κινητικότητας».

Ο κ. Γιαννόπουλος προτείνει, μεταξύ άλλων, την παροχή χώρων στάθμευσης και μετεπιβίβασης κοντά σε σταθμούς του μετρό/στάσεις λεωφορείων, με στόχο τη βελτίωση της προσβασιμότητας μέσων μαζικής μεταφοράς, την ταυτόχρονη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών δημοσίων συγκοινωνιών (συχνότερα δρομολόγια, ανανέωση στόλου οχημάτων, συστήματα πληροφόρησης επιβατών, ακρίβεια στους χρόνους δρομολογίων κ.ο.κ.), τη βελτίωση υποδομών εναλλακτικών μέσων μετακίνησης όπως ποδηλατόδρομοι, περιοχές βαδίσματος κ.λπ.

Την ανάγκη επενδύσεων στην υποδομή θαλάσσιων και σιδηροδρομικών μεταφορών υπογραμμίζει στην παρέμβασή του ο κ. Κωνσταντίνος Χλωμούλης, καθηγητής στο Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Δυστυχώς, όπως σημειώνεται, η ελληνική επενδυτική πολιτική έχει θέσει ως προτεραιότητα διαχρονικά τα οδικά μέσα μεταφοράς σε ποσοστό 71,27%. Ακολουθούν οι σιδηροδρομικές μεταφορές (19,46%), οι αερομεταφορές (6,52%) και τέλος τα λιμάνια με 2,75%. Κι αυτό παρότι η Ελλάδα είναι μια από τις μεγαλύτερες νησιωτικές περιφέρειες και κατέχει μια πολύ σημαντική γεωγραφική θέση που ευνοεί το θαλάσσιο εμπόριο.

«Υπάρχει στη χώρα μας μια διαχρονική προτίμηση στον τομέα των οδικών μεταφορών που δείχνει μια προσήλωση σε αυτοκίνητα και φορτηγά. Ως κοινωνία έχουμε επενδύσει σε ακριβές και ρυπογόνες μεταφορές», τονίζει ο κ. Χλωμούλης. Αξίζει να σημειωθεί ότι όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι οδικές μεταφορές προκαλούν 190 γραμμ. για τη μεταφορά ενός τόνου για ένα χιλιόμετρο, ο σιδηρόδρομος 30 γραμμ. και οι θαλάσσιες μεταφορές μόνο 20 γραμμ.

kathimerini

Short URL: http://www.greenspot.gr/?p=10956

Η Σταδιακή Καταστροφή των Φυκιών Επιδεινώνει την Κλιματική Αλλαγή

Τα θαλάσσια οικοσυστήματα των φυκιών είναι πολύτιμα στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, επειδή διακρατούν ανά στρέμμα τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο και τα δάση της ξηράς. Όμως, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα με ελληνική συμμετοχή, η σταδιακή εξαφάνισή τους, ιδίως ειδών όπως η «Ποσειδωνία» στην Μεσόγειο, εξαιτίας της ρύπανσης των θαλασσών, οδηγεί σταδιακά στην απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα μεγάλων ποσοτήτων του κυριότερου «αερίου του θερμοκηπίου», συμβάλλοντας περαιτέρω στην άνοδο της θερμοκρασίας παγκοσμίως.

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ισπανία, τη Βρετανία, τη Δανία και την Ελλάδα (συμμετείχε η ερευνήτρια Ευγενία Αποστολάκη του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών - ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον θαλάσσιο βιολόγο Τζέημς Φουρκουρεάν του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Φλόριντα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το "New Scientist", εκτιμούν ότι κατά τον 20ό αιώνα το 29% των υποθαλάσσιων λιβαδιών από φύκια καταστράφηκαν διεθνώς, κυρίως λόγω της ρύπανσης των υδάτων.

Καθώς η θαλάσσια βλάστηση εξαφανίζεται με ετήσιο ρυθμό περίπου 1,5%, υπολογίζεται ότι σχεδόν 300 εκατομμύρια τόνοι άνθρακα απελευθερώνονται από τις θάλασσες και επιστρέφουν στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, ενισχύοντας το «φαινόμενο του θερμοκηπίου». Οι επιστήμονες μελέτησαν τις περιπτώσεις 946 λιβαδιών υποθαλάσσιας βλάστησης σε όλο τον κόσμο και υπολόγισαν ότι τα φύκια δεσμεύουν 27,4 εκατομμύρια τόνους άνθρακα κάθε χρόνο, αποθηκεύοντάς τους στο βυθό.

Αντίθετα με τα επίγεια δάση που διακρατούν τον άνθρακα επί 60 χρόνια κατά μέσο όρο, προτού τον απελευθερώσουν ξανά στην ατμόσφαιρα, τα οικοσυστήματα της βλάστησης των θαλασσών δεσμεύουν και αποθηκεύουν άνθρακα ήδη από την τελευταία εποχή των παγετώνων. Αυτό, κατά τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, σημαίνει ότι σωρευτικά σχεδόν 20 δισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα βρίσκονται σήμερα αποθηκευμένοι τόσο στα ίδια τα φύκια, όσο και στο υπέδαφος του βυθού, σε βάθος έως ενός μέτρου κάτω από τη θαλάσσια βλάστηση.

Η ποσότητα αυτή είναι υπερδιπλάσια από τις παγκόσμιες εκπομπές αερίων που προέρχονταν από την καύση ορυκτών καυσίμων το 2010. Αν τα φύκια πεθάνουν, τότε, όπως ανέφεραν οι ερευνητές, όλη αυτή η τεράστια ποσότητα άνθρακα θα επιστρέψει στην ατμόσφαιρα. Η ανησυχητική αυτή πρόβλεψη ενισχύεται από μία άλλη νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο κλιματολογικό περιοδικό «Nature Climate Change», με επικεφαλής τον Γκάμπριελ Τζόρντα του Τμήματος Θαλάσσιας Οικολογίας του Μεσογειακού Ινστιτούτου Προχωρημένων Μελετών της Ισπανίας.

Οι Ισπανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σταδιακά σε εξαφάνιση ένα ευρέως διαδεδομένο είδος φυκιού στην Μεσόγειο, την «Ποσειδωνία» (Posidonia oceanica), που απειλείται με σχεδόν πλήρη εξαφάνιση έως το 2050. Το γεγονός αυτό θεωρείται ανησυχητικό, επειδή το συγκεκριμένο είδος θαλάσσιας βλάστησης δεσμεύει περίπου δεκαπλάσια ποσότητα άνθρακα σε σχέση με τα περισσότερα άλλα είδη φυκιών.

energia.gr

Υπάρχει και άλλη αιτία που προκαλεί άνοδο της στάθμης των θαλασσών εκτός από το λιώσιμο των πάγων

Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι η στάθμη των θαλασσών ανεβαίνει σταδιακά λόγω του λιωσίματος των πάγων που συμβαίνει στους πόλους της Γής εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου, υπάρχει όμως και μία άλλη αιτία. Ιάπωνες επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τρισεκατομμύρια τόνοι υπόγειων υδάτων παγκοσμίως γίνονται πηγή εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο για κατανάλωση νερού, πότισμα, καθώς και για τη χρήση τους από τεράστιες βιομηχανικές μονάδες.

Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα εκμεταλλευόμενα νερά εκχέονται στις θάλασσες σε τεράστιες ποσότητες συντελώντας στη περαιτέρω αύξηση της στάθμης των θαλασσών και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό από το λιώσιμο των πάγων!

Η συνεχώς ανοδική εκμετάλλευση των υπόγειων υδάτων, σύμφωνα με τους Ιάπωνες επιστήμονες, έχει ήδη επιπτώσεις διότι τα τελευταία 50 χρόνια η στάθμη των θαλασσών έχει ανέβει περίπου 38.5 εκατοστά! Ακόμη η εκμετάλλευση των υπόγειων υδάτων είναι ως και 5 φορές μεγαλύτερη σε ποσότητα από το λιώσιμο των πάγων στους δύο πόλους. Προβλέπεται ότι τις τελευταίες 5 δεκαετίες, σχεδόν 18 τρισεκατομμύρια τόνοι ύδατος έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης για τις ανθρώπινες δραστηριότητες, χωρίς αυτές οι τεράστιες ποσότητες νερού να αντικατασταθούν.

Υπάρχει και άλλη αιτία που προκαλεί άνοδο της στάθμης των θαλασσών εκτός από το λιώσιμο των πάγων

Ecofinder.gr News