Στο 4,625% η απόδοση του ομολόγου, αντλήθηκαν 3 δισ. ευρώ

Η Ελλάδα άντλησε 3 δισ. ευρώ από την έκδοση του νέου πενταετούς ομολόγου την Τρίτη, με την απόδοση να ορίζεται στο 4,625%, σύμφωνα με την υπηρεσία της Thomson Reuters IFR.

Απαραίτητο το ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα: Jeroen Dijsselbloem

Ξεκάθαρο μήνυμα Ντάισελμπλουμ για παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προκειμένου να συνεχιστεί το ελληνικό πρόγραμμα.

Αιτήσεις €35,5 εκ για έκδοση εξαετών ομολόγων της Κυπριακής Δημοκρατίας

Αιτήσεις ύψους €35.538.600 λήφθηκαν για αγορά εξαετών ομολόγων της Κυπριακής Δημοκρατίας για φυσικά πρόσωπα, της 10ης Σειράς (Οκτώβριος 2016). Όπως ανακοίνωσε το Γραφείο Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, στις 20 Σεπτεμβρίου 2016 όταν τερματίστηκε η περίοδος λήψης των αιτήσεων, λήφθηκαν 66 αιτήσεις για συνολικό ποσό €35.538.600.

Κύπρος: Σχεδιάζει έξοδο στις αγορές μέσα στο 2016

Η Κύπρος σχεδιάζει να εκδώσει ομόλογα φέτος, προσφεύγοντας στις αγορές για πρώτη φορά μετά την έξοδό της από το πρόγραμμα διάσωσης, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Χάρης Γεωργιάδης, στο πρακτορείο Bloomberg.

Σημαντική βοήθεια της EKT στις ελληνικές τράπεζες με αγορά ομολόγων EFSF

Νέο «δώρο» κάνει ο Μ.Ντράγκι στις ελληνικές τράπεζες μέσω της ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ομολόγων του EFSF. Αυτό σημαίνει ότι πλέον οι εγχώριες τράπεζες μπορούν να πουλήσουν σταδιακά εντός της χρονιάς έως και το 50% των ομολόγων έκδοσης EFSF, τα οποία διακρατούν στα χαρτοφυλάκια τους εγγράφοντας κέρδη και μειώνοντας τον ισολογισμό τους.

Αργεντινή: Συμφώνησε να πληρώσει $1,35 δισ. σε Ιταλούς ομολογιούχους

Η Αργεντινή συμφώνησε να πληρώσει 1,35 δισ. δολ. σε μετρητά σε μια ομάδα Ιταλών επενδυτών που συνεχίζουν να κατέχουν ομόλογα που είχε αθετήσει στη χρεοκοπία του 2001, όπως μεταδίδει το Bloomberg.

Η Κυπριακή Κρίση και Περί Τιτλοποίησης Εσόδων από το Φυσικό Αέριο

Του Κ. Ν. Σταμπολή
 
Καθ’ όλη την διάρκεια της Κυπριακής κρίσης τα αποθέματα φυσικού αερίου τα οποία έχουν εντοπισθεί ανοικτά της μεγαλονήσου και σε μεγάλο βάθος, όπως στο Οικόπεδο 12, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο ως οιονεί σωσίβιος λέμβος της χειμαζόμενης οικονομίας. Η ύπαρξη και μόνο των αποθεμάτων αυτών, η αξιοποίηση των οποίων θα καθυστερήσει τουλάχιστον μέχρι το 2019 οπότε και αναμένεται να αρχίσει η ροή φυσικού αερίου προς την εγχώρια κατανάλωση και σε δεύτερο στάδιο για εξαγωγές, έχει δημιουργήσει τεράστιες προσδοκίες με πολλούς πολιτικούς αλλά και αναλυτές να προεξοφλούν δυσανάλογα υψηλά έσοδα. 

Κοινή δε είναι η εκτίμηση και οι προσδοκίες, κυβερνητικών και μη παραγόντων ότι το πράγματι αξιόλογο υδρογονανθρακικού δυναμικό της νήσου θα μπορούσε κατά κάποιο μαγικό τρόπο, κατάλληλα πακεταρισμένο να χρησιμοποιηθεί ως ενέχυρο ( collateral) για την άμεση εξεύρεση ρευστού με το οποίο θα αποφέυγετο η έκτακτη φορολογία επί των καταθέσεων που αποφάσισε η τρόικα, δηλαδή του υποχρεωτικού δανεισμού του Κυπριακού Δημοσίου από ιδιώτες και εταιρείες μέσω της δήμευσης των καταθέσεων τους.
Η λογική της αξιοποίησης ενός αξιόλογου περιουσιακού στοιχείου που διαθέτεις, έστω και αναξιοποίητο, και η χρήση του ως απλή εγγύηση για την σύναψη δανείου ή την χρηματοδότηση έργων μέσω της έκδοσης ομολογιών ( bonds) δεν είναι πρωτόγνωρη, ιδίως όταν το περιουσιακό αυτό στοιχείο κατέχεται από μια κρατική οντότητα και έχει άμεση σχέση με μια αναπτυξιακή προοπτική. Στην περίπτωση μας τα εντοπισμένα αποθέματα φυσικού αερίου με ζητούμενο την συγκέντρωση κεφαλαίων για την κάλυψη χρηματοδοτικών αναγκών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και ενώ θεωρητικά αποθέματα φυσικού αερίου ή πετρελαίου μπορούν να δοθούν ως εγγύηση για την σύναψη δανείων, και οι πετρελαϊκές εταιρείες χρησιμοποιούν αυτήν την μέθοδο σε καθημερινή βάση για την χρηματοδότηση των ερευνών τους, στην περίπτωση ενός κράτους τα πράγματα διαφοροποιούνται άρδην και μια τέτοια προσέγγιση είναι τελείως ανορθόδοξη για να μην πούμε απαγορευτική από πλευράς επιτοκίων και κεφαλαιακής απόδοσης.
Στην δε περίπτωση της Κύπρου η χρησιμοποίηση των ανακαλυφθέντων κοιτασμάτων του Οικοπέδου 12, γνωστού και ως Αφροδίτη, ως ενέχυρου για κρατικό δανεισμό περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, λόγω μιας σειράς ιδιαζόντων συνθηκών και παραγόντων. 
Πρώτον και κυριότερο είναι το γεγονός ότι με βάση τις μέχρι σήμερα διεξαχθείσες έρευνες από την Αμερικάνικη εταιρεία Noble και την ανάλυση των αποτελεσμάτων, προκύπτουν αποθέματα της τάξεως των 7 – 9 τρισεκατομμυρίων κυβικών πόδων, ή 0.2 τρις. κυβικών μέτρων τα οποία όμως αν και έχουν εντοπισθεί ( in place) δεν θεωρούνται εν τούτοις απόλυτα επιβεβαιωμένα και κατ’ επέκταση απολήψιμα ( recoverable). Η Noble το γνώριζε αυτό και γι’ αυτό και στο πλαίσιο της σύμβασης επιμερισμού παραγωγής ( production sharing agreement) που έχει συνάψει με το Κυπριακό Δημόσιο προγραμματίζει την διενέργεια δεύτερης ερευνητικής – επιβεβαιωτικής γεώτρησης στο Οικόπεδο 12 εντός του 2013 προκειμένου να συλλέξει περισσότερα στοιχεία που θα της επιτρέψει την πλήρη χαρτογράφηση και ακριβή καθορισμό του μεγέθους του κοιτάσματος. Αυτά ισχύουν για το Οικόπεδο 12 ενώ οι ερευνητικές εργασίες στα Οικόπεδα 2, 3 και 9 που παρεχωρήθησαν στην αρχή του έτους στις εταιρείες ENI και Kogas και τα οικόπεδα 10 και 11 στην Total, δεν έχουν καν ξεκινήσει. Βάσει γεωλογικών και σεισμικών δεδομένων στο Κυπριακό τμήμα της λεκάνης της Λεβαντίνης εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, εκτιμάται ότι τα συνολικά αποθέματα φυσικού αερίου μπορεί να φθάσουν τα 60 τρις. κυβικών πόδων ή 1.7 τρις. κυβικά μέτρα. Μια πράγματι τεράστια ποσότητα ανάλογη σε μέγεθος με τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν. Όμως το περί ου ο λόγος περιουσιακό στοιχείο, δηλαδή το Οικόπεδο 12, δεν είναι ακόμη πλήρως χαρτογραφημένο και το μέγεθος τους, και άρα η αξία του, δεν μπορεί να καθορισθεί με ακρίβεια.
Ο δεύτερος παράγων που εμποδίζει την λεγόμενη τιτλοποίηση εσόδων από την μελλοντική εκμετάλλευση του υδρογονανθρακικού πλούτου της νήσου είναι η έλλειψη ενός συγκεκριμένου σχεδίου για την μεταφορά του φυσικού αερίου – στην περίπτωση του Οικοπέδου 12 – στην ξηρά και από εκεί προς εξαγωγές αφού οι σχετικές μελέτες είναι σε εξέλιξη και ακόμα δεν έχουν ληφθεί δεσμευτικές αποφάσεις, δηλαδή το Final Investment Decision ( FID). Ναι μεν έχει διαμορφωθεί μια κοινή αντίληψη περί της ανάγκης σε πρώτη φάση κατασκευής ενός σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου ( liquefaction plant) στο Βασιλικό ή σε άλλη τοποθεσία και δευτερευόντως η κατασκευή αγωγού Κύπρου – Ελλάδος, αλλά απαιτούνται λεπτομερείς μελέτες τόσο σε επίπεδο reservoir engineering όσο και front end engineering για τους υποθαλάσσιους αγωγούς μεταφοράς και τον σταθμό υγροποίησης. Τα νούμερα για τα απαιτούμενα επενδυτικά κεφάλαια είναι ιδιαίτερα υψηλά αφού αγγίζουν τα 10.0 δισεκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή ενός κλασικού σταθμού υγροποίησης τριών μονάδων ( trains) με ετήσια παραγωγή 5.0 δις κυβικά μέτρα, ενώ ο επενδυτής δεν θα είναι ασφαλώς το Κυπριακό Δημόσιο αλλά κατά την καθιερωμένη διεθνή πρακτική, κοινοπραξία εταιρειών που θ’ αναλάβει και την λειτουργία του σταθμού και την εξαγωγική δραστηριότητα, με το Κυπριακό Δημόσιο ενδεχομένως να συμμετέχει μ’ ένα μειοψηφικό ποσοστό και αποκομίζοντας σταθερά οφέλη από την φορολογία σε σταθερή και μακροχρόνια βάση. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Κρατικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Κύπρου (ΚΡΕΤΥΚ) η τελική επενδυτική απόφαση για τον σταθμό υγροποίησης δεν πρόκειται να ληφθεί πριν τις αρχές του 2015 το οποίο σημαίνει ότι η λειτουργία μιας τέτοιας μονάδας θα μπορεί να ξεκινήσει το ενωρίτερο το 2019 – 2020.

Ο τρίτος και πλέον καθοριστικός παράγων, για να μην πούμε απαγορευτικός, για την χρησιμοποίηση των κοιτασμάτων αερίου ως χρηματοδοτικού εργαλείου για την ενίσχυση της οικονομίας της Κύπρου, είναι το γεγονός ότι στην περίπτωση επιτυχούς τιτλοποίησης μελλοντικών εσόδων από την αναμενόμενη εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, τα έσοδα θα πρέπει να διατεθούν αποκλειστικά – μέσω ΚΡΕΤΥΚ – για την κατασκευή της υποδομής για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Δηλαδή τα οιανδήποτε χρήματα που θα απέφερε η τιτλοποίηση δεν θα μπορούσαν να διατεθούν στο Υπουργείου Οικονομικών για κάλυψη δημοσιονομικών ελλειμμάτων ή την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών. Και με την Κυπριακή Κυβέρνηση στο μικροσκόπιο της τρόικα και την διαρκή πλέον παρακολούθηση των χρηματοροών εντός και εκτός κυβερνήσεως, ακόμα και εάν η κυβέρνηση απεφάσιζε κάτι τέτοιο θα έβρισκε κάθετα εναντίον της την τρόικα, η οποία όπως γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα, ασκεί πλήρη και απόλυτο έλεγχο σε καθημερινές αποφάσεις εκταμιεύσεων και πληρωμών.

Ας είμεθα δίκαιοι όμως και ας μην αποκλείσουμε το ενδεχόμενο η ίδια η τρόικα – βλέπε ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε. Επιτροπή – εν τη μεγαλοθυμία της και αναγνωρίζοντας ότι η Κύπρος αξίζει μια καλύτερη μοίρα και αφού όντως διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, αποφασίσει να συνδράμει με την τεχνογνωσία και εμπειρία της και κυρίως με τις δυνάμεις που θα της προσδίδει η δανειακή σύμβαση που σύντομα θα συναφθεί, έτσι ώστε να εξευρεθούν κεφάλαια μέσω τιτλοποίησης μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο τα οποία εν συνεχεία θα διατεθούν για την ανόρθωση της Κυπριακής Οικονομίας. Σε αυτήν την ευτυχή περίπτωση, όπου η τιτλοποίηση θα τύχει από την αρχή της πλήρους συγκατάθεσης και έγκρισης της τρόικα, θα υπάρξουν οι εξής δυο ανασταλτικές συνθήκες οι οποίες και θα περιορίσουν σημαντικά το ύψος των προς διάθεση κεφαλαίων. 
Πρώτον, θα πρέπει οι υπολογισμοί των μελλοντικών εσόδων να βασισθούν σε απολήψιμα κοιτάσματα, το ακριβές μέγεθος των οποίων όμως δεν θα είναι γνωστό πριν τα μέσα του 2014 και δεύτερον τα τιτλοποιημένα έσοδα θα πρέπει να αντιστοιχούν υποχρεωτικά σ’ ένα ποσοστό περί 40% - 50%, των προβλεπόμενων φορολογικών και άλλων εσόδων που θα δικαιούταν το Κυπριακό Δημόσιο από την εκμετάλλευση του Οικοπέδου 12. Δηλαδή ομιλούμε για περιορισμένα έσοδα που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να φθάσουν τα 300 – 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Εάν υποθέσουμε ότι η καθαρή αξία του κοιτάσματος αγγίζει τα 10.0 δισεκατομμύρια ευρώ (έχουν ακουσθεί νούμερα από 5.0 έως και 30.0 δισεκατομμύρια ευρώ για την αξία του συγκεκριμένου κοιτάσματος), και εάν υποθέσουμε ότι οι τιτλοποιήσεις εσόδων θα γίνουν σε 10ετή βάση, τότε ομιλούμε για ένα ποσό της τάξεως των 3.0 με 4.0 δισεκ. ευρώ το οποίο βάσει ενός επιτυχούς international placement θα μπορούσε ακόμα να συγκεντρωθεί προς τα τέλη του 2014 και υπό την προϋπόθεση ότι όλα θα πάνε καλά. Δηλαδή, τα αποθέματα του Οικοπέδου 12 θα επιβεβαιωθούν πλήρως και η τρόικα θα πεισθεί πραγματικά ότι ένα μέρος των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο μπορούν να αξιοποιηθούν προς ενίσχυση σήμερα, και όχι αύριο, της Κυπριακής Οικονομίας. Εδώ βέβαια υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις αφού βάσει ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters στις 23/3 οι τιμές LNG στις διεθνείς αγορές μετά το 2019 θα κυμαίνονται στο επίπεδο των $13 ανά εκατ. BTU με συνολικά κέρδη για την Κύπρο της τάξεως των €1.55 δισεκ. δηλαδή κατά πολύ μικρότερα από τ’ ανωτέρω μεγέθη.
Απαραίτητη προϋπόθεση βεβαίως για την ευόδωση του ανωτέρω αυτού αισιόδοξου περί τιτλοποίησης εσόδων σεναρίου είναι η άριστη και επιβεβαιωμένη γνώση σε γεωλογικό επίπεδο του υφιστάμενων αποθεμάτων και η κατάλληλη προετοιμασία και υποβολή τεκμηριωμένων, προς την τρόικα, προτάσεων και η πλήρης αποδοχή αυτών από το Ευρώ Κονκλάβιο. Αυτή είναι μια μάλλον αργόσυρτη και επίπονη από κάθε άποψη διαδικασία αλλά εν όψει της δανειακής με την τρόικα σύμβασης, αποτελεί μονόδρομο σε περίπτωση που η Κύπρος επιθυμεί οικονομική ενίσχυση εκτός του Μνημονιακού πλαισίου το οποίο αναπόφευκτα θα της επιβληθεί. Και ασφαλώς μια τέτοια μεθόδευση ενέχει τον κίνδυνο μη θετικής υποδοχής του προτεινόμενου Gas Bond σε περίπτωση αρνητικής συγκυρίας στις διεθνείς χρηματαγορές. Κάτι όχι τόσο ασυνήθες της δύσκολη περίοδο που διανύουμε.
Όμως μια προσφυγή της Κυπριακής Κυβέρνησης στην τρόικα με το αίτημα της συγκέντρωσης κεφαλαίων για ενίσχυση του προϋπολογισμού της με ενέχυρο τα μελλοντικά έσοδα από το φυσικό αέριο δεν είναι ότι καλύτερο σε γεωπολιτικό επίπεδο αφού μια τέτοια κίνηση θα ενίσχυε ακόμη περισσότερο τον έλεγχο του Βερολίνου και των Βρυξελλών, και της τρόικα επί της Κυπριακής κυβέρνησης την οποία πλέον θα εξουσίαζε απόλυτα. Γι’ αυτό θα ήτο καλύτερο να εγκαταλειφθούν τα όποια σχέδια και οι προσδοκίες περί ενεχυριάσεως των φυσικών πόρων της νήσου.

• Το γεγονός πάντως ότι το Eurogroup, υπό την καθοδήγηση του Βερολίνου, προσπάθησε (και θα προσπαθήσει) να καταστρέψει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και να μετατρέψει την Κυπριακή Δημοκρατία σε αποικία χρέους δεν είναι άσχετο με τους ευρύτερους σχεδιασμούς του ευρωπαϊκού πυρήνα να βάλει χέρι στα κοιτάσματα της Κυπριακής ΑΟΖ. Γι’ αυτό η Κυπριακή πολιτική ηγεσία θα πρέπει στο εξής να είναι άκρως επιφυλακτική σε οιασδήποτε προτάσεις περί τιτλοποίησης εσόδων από το φυσικό αέριο καθότι αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την τρόικα και συνιστούν παγίδα για τον πλήρη έλεγχο των κοιτασμάτων και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης. Για αυτό είναι προτιμότερο να ακολουθηθεί ο καθιερωμένος τρόπος εκμετάλλευσης μέσω των διεθνώς ανεγνωρισμένων συμφωνιών επιμερισμού παραγωγής βάσει των οποίων τα έσοδα θα εισπράττονται απευθείας από το Κυπριακό Δημόσιο και όχι από την τρόικα.

.energia.gr
26/3/13

Τιτλοποιήσεις εσόδων από αποκρατικοποιήσεις προαναγγέλλει ο Στουρνάρας

Διπλό όφελος «βλέπει» ο υπουργός Οικονομικών.....
Να... προπωλήσει κρατικές επιχειρήσεις και ακίνητα, πριν καν τα αποκρατικοποιήσει, ώστε να προεισπράξει έσοδα που θα μειώσουν άμεσα το δημόσιο χρέος, σχεδιάζει η κυβέρνηση.
Το σχέδιο αυτό αποκάλυψε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, μιλώντας σε εκδήλωση της Price Waterhouse Coopers.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε, η αρχή θα γίνει για τα κεφάλαια που δανείστηκε η Ελλάδα, προκειμένου να ολοκληρώσει το πρόγραμμα επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων, ύψους 11,3 δισ. ευρώ.


Στην παρούσα φάση τα περιουσιακά στοιχεία, που θα αξιοποιηθούν κατ’ αυτό τον τρόπο, είναι τα ακίνητα του Δημοσίου. Στη συνέχεια ο Γιαννης Στουρνάρας θα προσπαθήσει να εφαρμόσει τη μέθοδο αυτή για την εξόφληση και άλλων χρεών.
Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών, το όφελος από τη διαδικασία αυτή θα είναι διπλό: «Πρώτον, θα μειώνεται το χρέος και θα μπορεί να διασφαλίζεται η ταμειακή ρευστότητα του Δημοσίου, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και δεύτερον, θα υπάρχει ισχυρό κίνητρο για την ολοκλήρωση των αποκρατικοποιήσεων».
Ωστόσο, αυτή η μέθοδος αποπληρωμής του ελληνικού χρέους ενέχει και κινδύνους, καθώς το υπουργείο Οικονομικών φιλοδοξεί μεν να εισπράξει «ζεστό» χρήμα, υποθηκεύοντας δημόσιες επιχειρήσεις και ακίνητα, τα οποία όμως είναι αμφίβολο εάν τελικά θα περάσουν στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να εισπραχθούν τα έσοδα με τα οποία θα αποπληρωθούν οι τίτλοι.
Η εμπειρία των τελευταίων πέντε ετών έχει δείξει ότι τα εμπόδια ήταν πολλά, καθώς η πολιτική βούληση των κυβερνήσεων δεν μπορεί να θεωρείται πάντα δεδομένη.
Τα πρώτα κρατικά ακίνητα που σχεδιάζεται να αξιοποιηθούν άμεσα είναι έξι προξενικά κτίρια της χώρας στο εξωτερικό και η έκταση Αφάντου Ρόδου.
Φέτος πάντως αναμένονται να ολοκληρωθούν αποκρατικοποιήσεις, που θα συνεισφέρουν έσοδα ύψους 2,6 δισ. ευρώ με άμεσες προτεραιότητες τον ΟΠΑΠ και τη ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.
Κωστής Πλάντζος
.protothema.gr
14/2/13

Κυπριακό αέριο: Δύσβατος ο δρόμος για κεφάλαια

Ο δρόμος για άντληση κεφαλαίων από τον τομέα του φυσικού αερίου, ακόμα και πριν την εμπορική εκμετάλλευση, φαντάζει ακόμα μακρύς και δύσβατος για την Κυπριακή Δημοκρατία με βάση τη διεθνή πρακτική.
Το πρώτο εμπόδιο, όπως ανέφερε την περασμένη βδομάδα και ο Σόλων Κασίνης, είναι να γίνει επιβεβαιωτική διάτρηση για το κοίτασμα στο Οικόπεδο 12 κάτι που υπολογίζεται στις αρχές του 2013.

Η επιβεβαιωτική γεώτρηση βέβαια, δεν θα αποτελέσει το σημαντικότερο σημείο αφού πρέπει να διενεργηθεί και οικονομοτεχνική μελέτη από εξειδικευμένους οίκους. Η συγκεκριμένη μελέτη, περιλαμβάνει εκτίμηση αποθεμάτων, εκτίμηση των έργων υποδομής που χρειάζονται, εκτίμηση κόστους και καταγραφή χρονοδιαγραμμάτων.
Στην περίπτωση της Κύπρου, η συγκεκριμένη διαδικασία δεν υπολογίζεται να ολοκληρωθεί πριν από τα μέσα του 2014.
Ακόμα όμως και μετά από αυτό το στάδιο, και αν προχωρήσει η έκδοση ομολόγου από τη νεοσυσταθείσα ΚΡΕΤΥΚ και πάλι τα δεδομένα είναι πολύ δύσκολα.
Κατά πρώτα, όπως ενημερωθήκαμε, η ΚΡΕΤΥΚ δεν πρόκειται να έχει ψηλότερη διαβάθμιση από αυτή του κράτους το οποίο στο παρόν στάδιο βρίσκεται σε διαβάθμιση σκουπιδιών. Για παράδειγμα, η Gasprom, μια εταιρεία με πωλήσεις 124δις και καθαρά εισοδήματα 35δις ευρώ έχει rating BBB που είναι το ίδιο με της Ρωσίας.
Ο βραζιλιάνικος κολοσσός Petrobras με 115δις πωλήσεις και 16δις εισοδήματα έχει επίσης rating ΒΒΒ όπως και η Βραζιλία.
Άρα η απόδοση του όποιου ομολόγου, θα είχε τσουχτερή απόδοση και κατά δεύτερο και η αξιολόγηση του θα ήταν σε επίπεδο υψηλού κινδύνου.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα, είναι της ισπανικής Repsol η οποία εξέδωσε 5ετες ομόλογο 750εκ. ευρώ με κουπόνι 4.5% όση ήταν και η απόδοση των 5ετων κρατικών ομολόγων της χώρας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το μεγαλύτερο ποσό που αντλήθηκε από έκδοση ομολόγων υψηλού κινδύνου ήταν το 2007 της εταιρείας TXU(EFH)/TCEH η οποία μάζεψε 5.9δις ευρώ. Τα τελευταία τρία χρόνια πάντως, δεν υπήρξε έκδοση ομολόγου υψηλού κινδύνου πάνω από 3δις ευρώ.
Την ίδια ώρα, το πρώτο εννιάμηνο του 2012 στην ευρωπαϊκή αγορά πουλήθηκαν ομόλογα υψηλού κινδύνου αξίας 27δις ευρώ. Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο γίνονται περίπου 70 τέτοιες εκδόσεις, η πρόταση του υποψήφιου Γιώργου Λιλλήκα που μιλά για άντληση 20δις μάλλον δεν ευσταθεί. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τους πρώτους 11 μήνες του 2012 έγιναν στην ευρωπαϊκή αγορά συνολικά 14 εκδόσεις ομολόγων από εταιρείες εξόρυξης και πώλησης φυσικού αερίου από τις οποίες αντλήθηκαν συνολικά 6.9δις ευρώ.
Επί της ουσίας
Σε όλες τις εκδόσεις ομολόγων, καταγράφονται οι λόγοι έκδοσης τους οι οποίοι συνήθως συνδέονται με τις αναπτυξιακές δραστηριότητες της εταιρείας και όχι με το μέτοχό της, ειδικά αν ο μέτοχος είναι το κράτος. Κάτι τέτοιο, μπορεί να σημαίνει ακόμα και εξαπάτηση των δανειστών.
(sigmalive.com, 10/12/2012)
.energypress.gr
10/12/12
-----

"Δευτέρα περιμένουμε μια πολιτική δήλωση"

Δεν θα υπάρξει καμία χρεοκοπία της Ελλάδας –από «ατύχημα» ή αλλιώς- στις 16 Νοεμβρίου που λήγουν οι τίτλοι.  
-
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, η δόση θα εκταμιευτεί, υποστήριξε ο υπουργός Οικονομικών εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου αλλά έδωσε τέλος στις όποιες προσδοκίες για εκταμίευση της δόσης τη Δευτέρα λέγοντας ότι από το eurogroup «περιμένουμε μια πολιτική δήλωση».

Ο κ. Στουρνάρας σημείωσε ότι «η Ελλάδα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει και η Ευρώπη θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει». Υπάρχει ζήτημα με την βιωσιμότητα του χρέους σημείωσε αλλά αυτό δεν είναι κάτι που ζητάνε από εμάς. Σε ερωτήσεις για το εάν θα καθυστερήσει η εκταμίευση της δόσης ή το εάν εξετάζεται η τμηματική καταβολή της, αρκέστηκε να επαναλάβει πολλές φορές ότι «δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας».

Αξιωματούχος ΕΕ: Δεν υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος
Οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης είναι απίθανο να λάβουν τελική απόφαση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα στη συνεδρίασή τους τη Δευτέρα, καθώς δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πως θα καταστεί βιώσιμο το χρέος της χώρας, σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο της ΕΕ, μεταδίδει το Reuters.

«Υπάρχει προσδοκία για τελική απόφαση τη Δευτέρα; Υπάρχει μια πολύ, πολύ υψηλή πιθανότητα να υπάρξει ένας δεύτερος γύρος διαπραγματεύσεων για να οριστικοποιηθούν τα πάντα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο αξιωματούχος. 
Όπως επισήμανε, οι υπουργοί της ευρωζώνης γνωρίζουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται χρήματα για την αποπληρωμή εντόκων γραμματίων που λήγουν την 16η Νοεμβρίου και το λαμβάνουν αυτό υπ’ όψιν στις διαπραγματεύσεις τους.

Ο ίδιος τόνισε πως δεν θα υπάρξει καμία χρεοκοπία της Ελλάδας –από «ατύχημα» ή αλλιώς- στις 16 Νοεμβρίου που λήγουν οι τίτλοι.

Όμως, σημείωσε πως η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους από την τρόικα δεν είναι ακόμα έτοιμη και πως είναι απαραίτητη για να υπάρξει απόφαση για το «ξεπάγωμα» του προγράμματος.

«Η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της έκθεσης προόδου της τρόικας και μόνο όταν υπάρξει συμφωνία ότι η εξέλιξη του χρέους σε μια δεδομένη χρονική περίοδο είναι βιώσιμη, τότε και μόνο τότε μπορούμε να πούμε ότι είμαστε προετοιμασμένοι για την εκταμίευση», τόνισε ο αξιωματούχος της ΕΕ.

Κατά τον ίδιο, πάντως, όλες οι αναλύσεις της τρόικας για την Ελλάδα πραγματοποιούνται με την υπόθεση ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί δυο επιπλέον χρόνια για να επιτύχει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.  
.euro2day.gr
9/11/12

ΔΗΜΟΣΙΟ: Καλύφθηκε το ομόλογο των 3,2 δισ.

Ομαλά καλύφθηκε, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, το ομόλογο αξίας 3,2 δισ. ευρώ που έληξε τη Δευτέρα και το οποίο είχε στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο συγκεκριμένος τίτλος καλύφθηκε με ποσά που άντλησε το ελληνικό δημόσιο την προηγούμενη εβδομάδα, δημοπρατώντας εκτάκτως έντοκα γραμμάτια τρίμηνης διάρκειας. Το Δημόσιο δανείστηκε τελικά 5 δισ. ευρώ εκ των οποίων το σημαντικότερο μέρος κατευθύνθηκε στην αποπληρωμή του συγκεκριμένου ομολόγου.

Τον Σεπτέμβριο λήγει και ένα ακόμη ομόλογο, αξίας 184 εκατ. ευρώ το οποίο πάντως ανήκει σε εκείνα που δεν εντάχθηκαν τελικά στο PSI καθώς οι κάτοχοί του αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τους όρους του «κουρέματος», ποντάροντας σε πλήρη αποπληρωμή στη λήξη του. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο για την κάλυψή του ή όχι.

Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχη απόφαση είχε κληθεί να λάβει η κυβέρνηση Παπαδήμου τον Μάιο για ομόλογο αξίας περίπου 430 εκατ. ευρώ το οποίο και καλύφθηκε τελικά καθώς κρίθηκε πως μια υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορούσε να αναλάβει το βάρος της απόφασης για μη αποπληρωμή.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 22/8

-

• Δημοπρασία ΕΓΔ 3,2 δισ. για να πληρωθεί το ομόλογο της 20ης Αυγούστου

• Πρόγραμμα 24 ημερών - τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου

• Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. Ή ΠΩΣ Η ΕΚΤ ΑΝΤΛΗΣΕ 900 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

Δημοπρασία ΕΓΔ 3,2 δισ. για να πληρωθεί το ομόλογο της 20ης Αυγούστου

Το Δημόσιο θα εκδώσει έντοκα γραμμάτια (ΕΓΔ) τρίμηνης διάρκειας, ύψους 3,125 δισ. ευρώ στις 14 Αυγούστου, ανακοίνωσε ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) την Παρασκευή, προκειμένου να καλύψει τις αυξημένες ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου και την λήξη ομολόγου ύψους 3,2 δισ. ευρώ στις 20 Αυγούστου.

Ως ημερομηνία διακανονισμού ορίστηκε η 17η Αυγούστου. Μόνο οι βασικοί διαπραγματευτές μπορούν να συμμετάσχουν στην δημοπρασία, ενώ δεν θα καταβληθεί προμήθεια.

Κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας μπορούν να υποβληθούν μη-ανταγωνιστικές προσφορές έως το 30% του δημοπρατούμενου ποσού, ενώ μέχρι τις 16 Αυγούστου μπορούν να υποβληθούν συμπληρωματικές, μη ανταγωνιστικές προσφορές έως επιπλέον 30% του δημοπρατούμενου ποσού.

imerisia.gr

10/8/12

Η Shell απέσυρε 15 δισ. δολ. από ευρωπαϊκές τράπεζες

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ πλήγμα στο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης προετοιμάζεται να καταφέρει ο πετρελαϊκός όμιλος Royal Dutch Shell, καθώς εξετάζει το ενδεχόμενο, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Times» του Λονδίνου, να αποσύρει μέρος των κεφαλαίων του από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Αιτία αυτής της ενδεχόμενης απόσυρσης δεν είναι άλλη από την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, η οποία καθιστά όλο και πιο ανήσυχη τη διοίκηση του ομίλου για την ασφάλεια των τραπεζικών του καταθέσεων.

Όπως διευκρίνισε ο οικονομικός διευθυντής της εταιρίας Σάιμον Χένρι στους «Times», ήδη η Shell έχει φροντίσει να μειώσει την έκθεσή της στις ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα και να «φουσκώσει» ελαφρώς τις τιμές συναλλαγής με αυτές τις χώρες προκειμένου να καλύψει τυχόν ζημίες από μη καταβολή των οφειλομένων. «Έχουμε μειώσει σημαντικά την ανάληψη πιστωτικού ρίσκου στην Ευρώπη. Σε αρκετές χώρες είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνο να δημιουργείς πιστωτικές γραμμές», υποστήριξε ο κ. Χένρι.

Παράλληλα, η Shell φρόντισε να «αποσύρει» 15 δισ. δολάρια από τραπεζικές καταθέσεις που είχε ανά την Ευρώπη και να προχωρήσει σε αγορές αμερικανικών κρατικών ομολόγων. Επίσης, μέρος των παραπάνω κεφαλαίων μεταφέρθηκε σε αμερικανικές τράπεζες.

Φυσικά η Shell είναι υποχρεωμένη να διατηρεί μέρος της ρευστότητάς της στην Ευρώπη προκειμένου να χρηματοδοτεί τις δραστηριότητές της, αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση έχει μειώσει αισθητά τις καταθέσεις της σε τράπεζες χωρών της ευρωζώνης. Μάλιστα οι «Times» προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα υποστηρίζοντας ότι «το μήνυμα από τη Shell είναι ξεκάθαρο: η ευρωζώνη είναι πλοίο που βουλιάζει. Αν και άλλες επιχειρήσεις ακολουθήσουν την τακτική “πάρε τα λεφτά και τρέχα”, τότε αυτό θα εξελιχθεί σε αυτο-εκπληρούμενη προφητεία». 

express gr

7/8/12

Πρόγραμμα 24 ημερών - τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου

του Γιάννη Βαρουφάκη  

Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες).

Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).

Δεν είναι τυχαίο ότι η τρόικα έφυγε για να επιστρέψει με την αξιολόγησή της τον Σεπτέμβρη – δηλαδή μετά την 20ή Αυγούστου.

-   Χρειάζονται τρεις μήνες για να αποφανθούν ότι το «πρόγραμμα» έχει βουλιάξει;

-   Ότι τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα ανέλθουν στο 5% των (ανοήτως) υπεσχημένων;

-   Ότι η «ανάπτυξη» θα κείται στον πυθμένα, όπου και θα παραμείνει τα επόμενα χρόνια τινάζοντας στον αέρα το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών των δανείων μας προς την τρόικα αρχικά και (μετά το 2020) στους τραπεζίτες του κ. Νταλάρα;

-   Ότι η τραπεζική πίστη έχει εγκαταλείψει και τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, εγγυούμενη έτσι την πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας, των δημοσίων εσόδων και των ασφαλιστικών ταμείων;

-   Υπάρχει κάποιος στο ΔΝΤ ή στην ΕΚΤ ή στην ΕΕ που να χρειαζόταν πάνω από 2 ώρες για να γράψει το πολυπόθητο κείμενο αξιολόγησης;

-   Ή μήπως ο κ. Τόμσεν καίγεται να πάει διακοπές και αποφασίστε «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο», μαζί με τους χειμερινούς κινηματογράφους;  

Όχι βέβαια. Η έκθεση της τρόικα είναι έτοιμη.

Το ΔΝΤ έχει ήδη αποφασίσει ότι, στην βάση των τεχνοοικονομικών δεδομένων, το Μνημόνιο 2 «μας τελείωσε». Πως καμία επιμήκυνση δεν το σώζει.

Απλά, μένει να ληφθεί η πολιτική απόφαση.

Αντίστοιχα, η ΕΚΤ γνωρίζει άψογα ακριβώς τα ίδια και κατανοεί ότι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αθετήσει τις υποχρεώσεις απέναντί της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης: περιμένουν ότι μεγάλο μέρος των διμερών δανείων που παρείχαν στην Ελλάδα θα «κουρευτεί».

Οπότε, το θέμα του «τι θα κάνουν με την Ελλάδα» δεν είναι τεχνο-οικονομικό και δεν βασίζεται ούτε στις όποιες περικοπές και μεταρρυθμίσεις κάνει η κυβέρνηση (έως το Σεπτέμβριο) ούτε και στις εκτιμήσεις του κ. Τόμσεν και της τρόικα.

 Από τι εξαρτάται;

 Εξαρτάται απλά από το εάν η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία συναποφασίσουν είτε να μας εκπαραθυρώσουν από το ευρώ, είτε να επιτρέψουν το κούρεμα του χρέους μας (κάτι που, όπως θα θυμάστε, είναι γνωστό με τον ευφημισμό «αναδιάρθρωση χρέους»).

Επιτρέψτε μου μια τοποθέτηση: Αν κρίνουν ότι μπορούν να μας εκπαραθυρώσουν διασώζοντας την Ισπανία και την Ιταλία, θα το κάνουν εκείνη την στιγμή! Ο λόγος είναι απλός: Το EFSF διαθέτει, μετά τα χρήματα που υποσχέθηκε στις ισπανικές τράπεζες, άλλα 80 με 90 δις. Όσο για το ESM, τον μόνιμο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει το EFSF, έχει κολλήσει η ίδρυσή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Στο μεταξύ, το δημόσιο της Ισπανίας και το δημόσιο της Ιταλίας έχουν άμεση ανάγκη για 800 δις εντός του 2013. Είναι προφανές ότι αν η κυρία Μέρκελ πάει στην Ομοσπονδιακή Βουλή της και ζητήσει τέτοια ποσά για ενίσχυση του EFSF, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πάρει – παρά μόνον αν στηριχθεί τόσο πολύ στην αντιπολίτευση του SPD που απωλέσει την κομματική της βάση. Πολύ απλά, δεν θα το πράξει, ιδίως ένα χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές. Από την άλλη, αν δεν το πράξει, θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να τυπώνει μάρκα, καθώς η κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας εντός της ευρωζώνης είναι πλέον κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Μια σκέψη που περιτριγυρίζει την κα Μέρκελ σήμερα (την οποία της έχουν εμφυσήσει διάφοροι σύμβουλοι) είναι η εξής: Αν εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα από το ευρώ, και ακολουθήσει μια τεράστια χρηματιστηριακή αναταραχή, οι γερμανοί ψηφοφόροι θα τα χρειαστούν. Θα φοβηθούν όταν θα δουν το όλον ευρωζωνικό οικοδόμημα, ακόμα και την ίδια την Φραγκφούρτη, να συγκλονίζονται. Υπό αυτό τον φόβο, σκέπτεται η κα Μέρκελ, ίσως είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν την πρότασή της για διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας με τεράστια ποσά. Έχοντας μάλιστα «γευθεί» ελληνικό αίμα (καθώς η Ελλάδα θα αιμορραγεί από μία άναρχη και καταστροφική επιστροφή στην δραχμή), η χώρα μας θα έχει παίξει στο ακέραιο τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος έτσι ώστε η κοινή γνώμη στην Γερμανία να είναι έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλες τονωτικές και ακριβές ενέσεις υπέρ της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Από την άλλη, βέβαια, η κα Μέρκελ εισακούει και αντίθετες γνώμες οι οποίες τις λένε πως είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος, και να διαχειριστεί, μια καθίζηση. Ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την ευρωζώνη. Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για την κα Μέρκελ. Όπως και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων πλεονασματικών χωρών. Το μέγα δίλημμα είναι: Πετάμε την Ελλάδα έξω από το ευρώ και κάνουμε για την Ιταλία και την Ισπανία αυτό που αρνούμαστε έως τώρα σε κάθε μία από τις πτωχευμένες χώρες; Ή αρχίζουμε την διαδικασία κουρέματος των χρεών όλων τους (καθώς δεν είναι δυνατόν να κουρέψουν το δικό μας αλλά όχι το ιρλανδικό, π.χ., χρέος);

Η ουσία είναι ότι, άλλη μια φορά, δεν έχουν αποφασίσει.

Φοβούνται να μας πετάξουν έξω αλλά δεν είναι και διατεθειμένοι να μας δώσουν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως προς το χρέος, ουσιαστικά οδηγώντας μας εκ των πραγμάτων στον γκρεμό και, συνεπώς, «εκτός».

Η «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο» μανούβρα της τρόικα αυτή την εξήγηση επιδέχεται: Να δοθεί άλλο ένα τρίμηνο στις πλεονασματικές χώρες να χαράξουν την στρατηγική τους.

Επί πλέον, να αναγκαστεί η Ελλάδα, ελπίζοντας σε μια ακόμα αναβολή της «θανατικής ποινής», να δανειστεί εκ μέρους της ΕΚΤ την 20ή Αυγούστου ώστε να μην βρεθεί η ΕΚΤ στην θέση να απωλέσει την εικόνα της (απέναντι σε Ρώμη, Μαδρίτη και Δουβλίνο) του δανειστή-τιμωρού. Καθώς μάλιστα η έκθεση της τρόικα θεωρείται προαπαιτούμενο για να δοθεί η δόση, είναι προφανές ότι ασκείται πίεση στο ελληνικό κράτος να δανειστεί τα 3,2 δις στις... αγορές μέσω βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Και ποιος θα τα αγοράσει αυτά;

Μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα προσφερθούν, δανειζόμενες οι ίδιες από την ΕΚΤ, ή και την Τράπεζα της Ελλάδος (μέσω του ELA). Αν ούτε αυτό καταφέρουν, τότε θα μας τα δώσει το EFSF, προσθέτοντας τα στο δημόσιο χρέος μας. Όμως οι εταίροι μας προτιμούν την άντληση των χρημάτων αυτών από την ΕΚΤ μέσω των ελληνικών τραπεζών. Γιατί; Επειδή προτιμούν, σε περίπτωση που μας πετάξουν έξω και διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη μας προς την Ευρώπη, να χρωστάμε αυτό το ποσόν στην ΕΚΤ (που αν χρειαστεί το τυπώνει) παρά να το αντλήσουμε από το μισοάδειο EFSF από το οποίο πρέπει, κουτσά-στραβά, να βολέψουν τις Ισπανία και Ιταλία.

Έχω κουραστεί να το λέω αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να το ξαναπώ: Η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον. Όχι γενικά. Αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες (που ισχύουν εδώ και αρκετό καιρό στην ελληνική οικονομία): Με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει.

Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου. Της μένουν, δηλαδή, 24 μέρες.

Σκεφτείτε το. Αν την 20η Αυγούστου δανειστούμε άλλη μία φορά από την ΕΚΤ (μέσω τραπεζών) ή από το EFSF, ώστε να αποπληρώσουμε την ΕΚΤ και, έτσι, να επιτρέψουμε στην ΕΚΤ να συνεχίσει να προσποιείται ότι η νομισματική της πολιτική (η οποία έχει εδώ και καιρό ανατραπεί) παραμένει ανέπαφη, κατόπιν απλά θα περιμένουμε πότε οι πλεονασματικές χώρες θα αποφανθούν για το αν θα μας θυσιάσουν ή όχι.

Κάθε μέρα που θα περνά, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, κλπ, η ελληνική οικονομία θα βουλιάζει κι άλλο (παρά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) και οι φωνές που ζητούν την αποπομπή μας θα μεγαλώνουν. Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει όσο φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλει το υπουργείο οικονομικών.

Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα.

Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά:

\     Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών. Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: «Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!»

\     Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαίωμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»

Το εν λόγω Πρόγραμμα 24 Ημερών έχει δύο σκοπούς:

Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις».

Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχύτερα. Αν η κυβέρνησή μας ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθρωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθρωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ).

Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.

(*) Η ΕΚΤ επισήμως ισχυρίζεται ότι αυτά τα κέρδη τα επιστρέφει στις Κεντρικές Τράπεζες που την απαρτίζουν και εκείνες πράττουν κατά βούληση. Πράγματι, κάποιες (π.χ. η Γαλλική) τα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Άλλες όμως δεν το κάνουν. Μόνο και μόνο ότι το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί μέσα στο καλοκαίρι αυτά τα έξτρα 900 εκατομμύρια αποτελεί μομφή για τα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 

-

EL ETHNOS