Σοϊγκού: Πλήρης κάλυψη της Αρκτικής με ραντάρ «ώστε να εντοπίζεται κάθε ανεπιθύμητος επισκέπτης»

Στην πλήρη κάλυψη της περιοχής της Αρκτικής με ραντάρ προχωρά η Ρωσία ώστε από το 2015 να είναι «έτοιμη να εντοπίσει και να αναχαιτήσει κάθε ανεπιθύμητο επισκέπτη τόσο από το Βορρά όσο και την Ανατολή», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σεργκέι Σοϊγκού.

Στη σημερινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Υπουργείο Άμυνας, ο υπουργός τόνισε πως η Ρωσία είχε επεκτείνει τη στρατιωτική παρουσία της στην παγωμένη περιοχή της Αρκτικής, ενώ έχει αναπτύξει τις υποδομές και στα γύρω νησιά.
Πρόσφατα ξεκίνησε η αποκατάσταση των αεροδρομίων στα νησιά της Νέας Σιβηρίας (Νοβοσιμπίρσκ), ενώ προχωρά και το έργο της ανοικοδόμησης-αναβάθμισης των υποδομών των βάσεων, στους τομείς των νησιών Νόβαγια Ζεμλιά (Νέα Γη), Τισκί και Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ. 

Τα project αφορά κυρίως στη στρατηγική αεροπορία και στην ενεργοποίηση των ερευνητικών αποστολών του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.
gr.rbth.com
28/10/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• No need for NATO presence in Arctic (Lavrov)

• Lavrov non vede la necessità di una presenza NATO nell'Artico ... 
•  

• Russia dispatches naval force to reopen Arctic base

   

------

• The Battle for the Arctic /Η αντιπαράθεση με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη

• Plateau continental arctique: la partie russe serait plus grande de 1,2 M km²

• Secretary Kerry Announces Department Will Establish a Special Representative for the Arctic Region.....

• Russian Defense Ministry to Build Arctic Environmental Center. Presence in the Arctic is not to harm the region's ecology

Οι κρατήρες της Σιβηρίας λύνουν το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων;

Τους προηγούμενους μήνες έλαβε εκτεταμένη δημοσιότητα η ξαφνική εμφάνιση μυστηριωδών κρατήρων στο έδαφος της Σιβηρίας, προκαλώντας την ανάπτυξη αμέτρητων θεωριών για την αιτία σχηματισμού τους.

Τώρα Ρώσοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως οι κρατήρες αυτοί δημιουργήθηκαν μετά από υπόγειες εκρήξεις αερίου, και πιστεύουν πως η θεωρία αυτή εξηγεί την εξαφάνιση αεροπλάνων και πλοίων στο διαβόητο Τρίγωνο των Βερμούδων.

«Οι ασυνήθιστα θερμές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, σε συνδυασμό με την αυξημένη θερμότητα των γεωλογικών ρηγμάτων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, οδήγησαν στη μαζική απελευθέρωση υδριτών αερίου και το σχηματισμό των κρατήρων», δήλωσαν σε τοπικά μέσα οι επιστήμονες του Γεωλογικού και Γεωφυσικού Ινστιτούτου Τροφίμουκ στην πόλη Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας.

Οι υδρίτες αερίου είναι κρύσταλλοι πάγου που περιέχουν μόρια αερίων, κατά κύριο λόγο μεθανίου. Βρίσκονται σε μονίμως παγωμένες περιοχές όπως η βόρεια Σιβηρία αλλά και κάτω από κάποιες περιοχές των ωκεανών.

«Υπήρχαν υδρίτες αερίου τόσο στο επίπεδο ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, όσο και σε βάθος εκατοντάδων μέτρων», δήλωσε ο Βλάντιμιρ Ποταπόφ, μέλος της επιστημονικής ομάδας. «Επιπλέον οι κρατήρες βρίσκονται πάνω στο σημείο που ενώνονται δύο τεκτονικά ρήγματα. Η περιοχή δεν είναι σεισμική αλλά την περίοδο εκείνη υπήρχε έντονη τεκτονική δραστηριότητα με αποτέλεσμα να αυξηθεί η θερμοκρασία και να λιώσει τους υδρίτες», πρόσθεσε.

Οι αντιδράσεις των υδριτών αερίου μπορούν να εξηγήσουν και το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων, την περιοχή στο δυτικό τμήμα του βόρειου Ατλαντικού όπου έχουν εξαφανιστεί αρκετά πλοία και αεροσκάφη.

«Οι υδρίτες αρχίζουν να αποσυντίθενται, μετατρέποντας το παγωμένο μεθάνιο σε αέριο. Αυτό συμβαίνει μαζικά και οδηγεί σε περισσότερες τέτοιες αντιδράσεις, παράγοντας έτσι τεράστιες ποσότητες αερίου. Το αέριο αυτό θερμαίνει τον ωκεανό με αποτέλεσμα τα σκάφη να βυθίζονται στα νερά του μαζί με μεγάλες ποσότητες αερίων», δήλωσε ο Ποταπόφ.

Με παρόμοιο τρόπο ο αέρας γίνεται υπερκορεσμένος με μεθάνιο, προκαλώντας έντονες αναταραχές στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα τα αεροπλάνα να συντρίβονται. Οι Ρώσοι επιστήμονες σκοπεύουν τώρα να υποστηρίξουν τη θεωρία τους με περισσότερα στοιχεία από τους κρατήρες και στη συνέχεια να εντοπίσουν άλλες περιοχές του κόσμου που είναι πιθανό να συμβούν παρόμοιες αντιδράσεις.
[naftemporiki.gr]
13/10/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Ξεδιαλύνεται το μυστήριο που κρύβουν οι μυστηριώδεις κρατήρες της Σιβηρίας (Η νέα απειλή λέγεται μεθάνιο)

Ξεδιαλύνεται το μυστήριο που κρύβουν οι μυστηριώδεις κρατήρες της Σιβηρίας (Η νέα απειλή λέγεται μεθάνιο)

Ακόμα μία μυστηριώδη γιγάντια τρύπα ανακάλυψαν εκτροφείς ταράνδων στον ρωσικό Άπω Βορρά, σε μια από τις πλέον απομονωμένες βόρειες περιοχές της Ρωσίας, σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από μια παρόμοια που ανακαλύφθηκε λίγες μέρες πριν. Και οι δύο κρατήρες εντοπίστηκαν σε ένα μόνιμο στρώμα πάγου στο Γιαμάλ της Σιβηρίας, λέξη που στην τοπική διάλεκτο των Νενέτς σημαίνει «τέλος της Γης», και φαίνεται να έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ τη βάση αποτελούν παγωμένες λίμνες. Σε αυτήν την περιοχή οι θερμοκρασίες φτάνουν τους μείον 50 βαθμούς Κελσίου, ενώ ο ήλιος εμφανίζεται σπάνια στη διάρκεια του χειμώνα.

Η θεωρία των επιστημόνων που εξέτασαν τον πρώτο κρατήρα λέει ότι πιθανόν να σχηματίστηκε έπειτα από υπόγεια έκρηξη ενός μείγματος νερού, αλατιού και αερίου, αναφέρει σε δημοσίευμά της η ενημερωτική ιστοσελίδα Siberian Times. Η εν λόγω περιοχή, που διαθέτει ένα από τα πλουσιότερα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ρωσίας, καλύφθηκε από θάλασσα πριν από περίπου 10.000 χρόνια, αφήνοντας πίσω της τεράστια κοιτάσματα αλατιού.

Η επιστημονική εξήγηση

«Λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία προκάλεσε μια ανησυχητική τήξη στο τμήμα του πάγου που βρίσκεται κάτω από το έδαφος, απελευθερώθηκε αέριο, γεγονός που με τη σειρά του προκάλεσε ένα φαινόμενο που μοιάζει σαν να βγάζεις τον φελλό από μια σαμπάνια» αναφέρει το ρεπορτάζ, επικαλούμενο εμπειρογνώμονα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Σιβηρίας.

Ο πρώτος κρατήρας εκτιμάται ότι έχει πλάτος περίπου 50 μέτρα και βάθος 70 μέτρα, με νερό που προέρχεται από το λιώσιμο του πάγου να καλύπτει τις πλευρές του μέχρι κάτω, στον παγωμένο βυθό του. Η δεύτερη μυστηριώδης τρύπα, ως προς τη μορφολογία της, είναι «ακριβώς» όπως η πρώτη, αλλά «αρκετά μικρότερη», ανέφερε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Interfax-Ural ο τοπικός βουλευτής Μιχαήλ Λαπσούι και πρόσθεσε: «Μέσα στον ίδιο τον κρατήρα μπορεί κανείς να δει χιόνι».
gr.rbth.com
27/7/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Η νέα απειλή λέγεται μεθάνιο./ Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought 

• Εφιαλτικό σενάριο για το λιώσιμο των πάγων της Σιβηρίας/Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

•  Methangas in der Arktis... Schmelzendes Eis ist tickende Zeitbombe...

 

Ένας ιός που θάφτηκε στον πάγο

Ένας ιός ήρθε στην επιφάνεια μετά από 30.000 χρόνια «νάρκης» μέσα στους πάγους της Σιβηρίας. Παρά το πρωτόγνωρο μέγεθος του ιού, οι επιστήμονες εμφανίζονται καθησυχαστικοί σε ό,τι αφορά την επικινδυνότητά του. 

Η ανακάλυψη αναθεωρεί την επιστημονική άποψη για το μικροσκοπικό μέγεθος των ιών, καθώς η διάμετρός του είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με τους άλλους ιούς.
Ο ιός ήρθε στην επιφάνεια έπειτα από μια ανασκαφή στην περιοχή της Σιβηρίας.
Επιστήμονες του Centre National de la Recherche Scientifique της Μασσαλίας τον «ξεπάγωσαν» και προέβησαν σε πειραματισμούς και παρατηρήσεις. Η εκτίμηση της ηλικίας του ιού έγινε με βάση την ηλικία των εδαφικών στρωμάτων, στα οποία βρέθηκαν τμήματα του ιού. Παρά το πρωτόγνωρο μέγεθός του, ο ιός δεν είναι πολλαπλάσια επικίνδυνος σε σχέση με τους υπόλοιπους ιούς, εξηγεί στην DW ο Τόμας Μέρτενς από την Πανεπιστημιακή Κλινική της Ουλμ. Όπως επισημαίνει ο γερμανός επιστήμονας, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ιός είναι επικίνδυνος για τους ανθρώπους, καθώς φαίνεται ότι μπορεί να πλήξει μόνο ασπόνδυλους και μονοκύτταρους οργανισμούς.

Νέοι ιοί εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής

Ωστόσο, όπως γράφουν ο γάλλος ερευνητής Mathieu Legendre και οι συνάδελφοί του, δεν μπορούν να αποκλειστούν μελλοντικοί κίνδυνοι για την υγεία ανθρώπων και ζώων από ιούς που ενδέχεται να φέρουν στο «φως» το λιώσιμο των πάγων και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Όπως τονίζει πάντως ο ο ιολόγος Γκέρχαρντ Γιάν από την Πανεπιστημιακή Κλινική της Τυβίγγης, «ιοί εμφανίζονται σχεδόν παντού, όμως μόνον κατ’ εξαίρεση προκαλούν ασθένειες. Μόνο στον ωκεανό βρίσκονται σήμερα αμέτρητοι ιοί και κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι σημαίνει αυτό».
Ο γερμανός επιστήμονας Τόμας Μέρτενς δηλώνει ότι δεν εξεπλάγη από το γεγονός ότι ο ιός που ανασύρθηκε από τους σιβηρικούς πάγους παραμένει ακόμη μολυσματικός, καθώς η διατήρηση των ιών σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες αποτελεί μία κλασική μέθοδο που χρησιμοποιείται και στα επιστημονικά εργαστήρια. Όπως λέει, «οι ιοί αρέσκονται κατά βάση στο κρύο, το σκοτάδι και την υγρασία». Αντιθέτως, για να τους «απενεργοποιήσει» κανείς απαιτείται ήλιος, ακτινοβολία UV, ξηρότητα και πολλή ζέστη.
Brigitte Osterath / Άρης Καλτιριμτζής
Υπεύθ. σύνταξης: Γιάννης Παπαδημητρίου
http://dw.de/p/1BLnU  
8/3/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Εφιαλτικό σενάριο για το λιώσιμο των πάγων της Σιβηρίας/Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

• Η νέα απειλή λέγεται μεθάνιο./ Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

---------------
 

• Λίμνη Βοστόκ: Νέα μορφή ζωής ανακαλύφθηκε κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής

• Στην Ανταρκτική έχει επαναρχίσει η διάτρηση προς τη λίμνη Βοστόκ

Η επιστημονική μάχη πίσω από την γεωπολιτική στην Αρκτική.

Η Αρκτική έχει χαρακτηριστεί ως το νέο Ελντοράντο των φυσικών πόρων, και η Ρωσία θα παρουσιάσει στον ΟΗΕ νέα επιστημονικά επιχειρήματα, για να αποδείξει τα κυριαρχικά δικαιώματά της εκεί.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας του 1982, οι χώρες μπορούν να επεκτείνουν το όριο της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) των 200 ναυτικών μιλίων, εφόσον αποδείξουν ότι τα διάφορα υποθαλάσσια υψώματα και ράχες που διεκδικούν έχουν σχέση με την ηπειρωτική χώρα. Ότι στην πραγματικότητα δηλαδή, αποτελούν τη φυσική συνέχεια της ηπείρου.
Αλλά και αυτό το όριο, έχει τους δικούς του περιορισμούς. Η αύξηση του ορίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 150 μίλια. Δηλαδή, αν η Ρωσία αποδείξει ότι οι υποθαλάσσιες ράχες, Λομονόσοφ και Μεντελέγιεφ που διεκδικεί, είναι η φυσική συνέχεια της ηπείρου, τότε μπορούμε να αυξήσουμε το εξωτερικό όριο της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας κατά 150 ν.μ από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας. Όχι όμως περισσότερο.

Ωστόσο, υπάρχει εξαίρεση στη διάταξη αυτή, που επιτρέπει την υπέρβαση του εξωτερικού ορίου των 350 ν.μ. Για να ισχύσει όμως αυτή η οριοθέτηση, θα πρέπει να αποδείξουμε ότι η ίδια η ηπειρωτική πλάκα εισέρχεται στον Ωκεανό. Τότε, η Ρωσία θα μπορεί να «διευρυνθεί» όχι μόνο με τις υποθαλάσσιες οροσειρές, Λομονόσοφ και Μεντελέγιεφ, αλλά και στα μεταξύ των μεσοωκεάνειων ραχών, τη λεκάνη Ποντβόντνικοφ και τμήμα της λεκάνης Μακάροφ. Αν μπορέσουμε να πείσουμε τους αντιπάλους μας, και πρωτίστως τους αμερικανούς επιστήμονες, για τη θέση μας, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον περιορισμό των 350 ν. μιλίων και να διεκδικήσουμε μια πολύ μεγάλη έκταση, που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Το «όπλο» της Πληροφορικής
Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι οι υποθαλάσσιες ράχες δεν αποτελούν τη φυσική συνέχεια της ηπείρου. Τα υψώματα, έχουν προκύψει με εντελώς ξεχωριστό τρόπο  –ανεξάρτητα- μέσα στον Ωκεανό. Πώς; Για παράδειγμα, με την ανάδυση του καυτού πετρώματος σε «στήλες» μέσα από τον μανδύα της γης, όπως όταν εκτοξεύεται το μάγμα από τα ηφαίστεια. Φυσικά, ο βέλτιστος τρόπος αξιολόγησης του ενός ή του άλλου σεναρίου, θα ήταν αν μπορούσαμε να συγκρίνουμε  δεδομένα σχετικά με τη σύνθεση της ύλης της ηπείρου και των υποθαλάσσιων αυτών υψωμάτων. Αλλά για να γίνει σωστά αυτό, θα πρέπει να προβούμε σε περίπλοκες και κοστοβόρες εργασίες, όπως για παράδειγμα, η εκτέλεση εργασιών διάνοιξης του πυθμένα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων. Σε τόσο μεγάλες δαπάνες, προς το παρόν, κανείς δεν θέλει να προχωρήσει.
Όσον αφορά στις πολύ φθηνότερες γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες, τα αποτελέσματα των μελετών μπορεί να εξηγηθούν με διττό τρόπο. Και μπορούν εύκολα να αμφισβητηθούν. Σε μια τέτοια περίπτωση, ένας αποτελεσματικός τρόπος στη «μάχη» με τους αντιπάλους, είναι η επιστήμη της «κυβερνητικής». Η δημιουργία ενός ρεαλιστικού μοντέλου της γεωλογικής εξέλιξης της περιοχής της Αρκτικής, το οποίο να εξηγεί το πώς δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε η παγωμένη ήπειρος, για παράδειγμα, τα τελευταία 150 εκατομμύρια χρόνια. Το μοντέλο παρουσιάζει ποιά τμήματα του φλοιού και πώς «έφτασαν» στην πολική περιοχή και πως  έγινε η μετακίνηση της λιθόσφαιρας. Επίσης, που οι λιθοσφαιρικές πλάκες αποκλίνουν η μία απ’ την άλλη και που, αντίθετα, οι τεκτονικές πλάκες συγκλίνουν.

Η επιστήμη, «εργαλείο» της διπλωματίας
Το 2010, με πρωτοβουλία του ακαδημαϊκού Ν.Λαβερόφ, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για τη χρήση του υπεδάφους, «Rosnedra», πρότεινε στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών την ενεργό συμμετοχή της στη διαδικασία της προετοιμασίας του φακέλου της Ρωσίας προς την Επιτροπή του ΟΗΕ για τα όρια της υφαλοκρηπίδας. Στο πλαίσιο της συνεργασίας, οι ερευνητές της ΡΑΕ έπρεπε να δημιουργήσουν το μοντέλο της γεωλογικής εξέλιξης της περιοχής της Αρκτικής.
Το μοντέλο δείχνει ότι 150 εκατομμύρια χρόνια πριν, στις πολικές περιοχές της Γης υπήρχε η ήπειρος Arctida, η οποία εκτείνονταν μεταξύ της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας. Η Arctida στη συνέχεια, άρχισε να διασπάται και το ανατολικό τμήμα της, που περιελάμβανε τα ηπειρωτικά τεμάχη της Αλάσκας, της Τσουκότκα και τα νησιά Νοβοσιμπίρσκ. Ετσι, αποσπάστηκε από το καναδικό τμήμα και η πλάκα, περιστρεφόμενη αριστερόστροφα, άρχισε να πλησιάζει τη Σιβηρία, με την οποία τελικά συγκρούστηκε, ‘κλείνοντας’ τον Νότιο-Ανιούσκι Ωκεανό. Σαν αποτέλεσμα, στη θέση του «αποκολλημένου» ανατολικού κομματιού της Arctida στο διάστημα από 150 έως 120 εκατομμύρια χρόνια πριν, σχηματίστηκε η καναδική λεκάνη.
Αλλά η ιστορία της διάσπασης της Arctida δεν τελειώνει εκεί. Το κύριο «σώμα» της, ή μάλλον η λιθόσφαιρα στο κεντρικό και δυτικό τμήμα της ηπείρου, άρχισε να απλώνεται προς τα δυτικά – βορειοδυτικά. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι και τις δικές μας μέρες.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, από την αρχαία Arctida έμεινε μόνο το κεντρικό της τμήμα, το οποίο είναι σαν ένα είδος γέφυρας μεταξύ της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας. Η «γεωλογική γέφυρα», αποτελείται από την υποθαλάσσια ράχη Λομονόσοφ, τα υψώματα Μεντελέγιεφ και Άλφα και τις λεκάνες Ποντβόντνικοφ και Μακάροφ, που βρίσκονται ανάμεσά τους.   

Η τεκτονική των πλακών
Το ρωσικό μοντέλο βασίζεται σε μια τεράστια ποσότητα γεωλογικών και γεωφυσικών δεδομένων που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια πολυετών ερευνών που διεξήγαγαν στην Αρκτική, ρώσοι και ξένοι επιστήμονες. Στην αρχή, έπρεπε να κατανοηθεί ο μηχανισμός που ελέγχει την κίνηση των τεκτονικών (λιθοσφαιρικών) πλακών και των «μπλοκ» του φλοιού της Γης στην περιοχή της Αρκτικής.
Εδώ, το βασικότερο ρόλο διαδραμάτισαν τα δεδομένα της σεισμικής τομογραφίας της Γης. Με βάση όλα τα ανωτέρω, κατασκευάστηκε το μοντέλο της γεωλογικής εξέλιξης της περιοχής. Η πλάκα του Ειρηνικού βυθίζεται στο μανδύα. Το υλικό της πλάκας σταδιακά λιώνει, και, έχοντας φτάσει σε βάθος περίπου 670 χιλιομέτρων, ρέει οριζόντια και ολισθαίνει αρκετά κάτω από την ήπειρο. Στη συνέχεια, η ύλη ανυψώνεται και ρέει αντίστροφα, προς τον Ειρηνικό Ωκεανό, δημιουργώντας τα λεγόμενα θερμικά ρεύματα μεταφοράς (convection cells) στον μανδύα.
Ο μηχανισμός αυτός της κίνησης στο εσωτερικό της γήϊνης μάζας, είναι ο πρωτογενής παράγοντας της ύπαρξης της τεκτονικής των πλακών και της μακράς ιστορίας της κίνησης και των μεταβολών του στερεού φλοιού του πλανήτη. Λόγω αυτών των μεταφορικών ρευμάτων, αποκολλήθηκε το ανατολικό τμήμα της Arctida από την βορειοαμερικανική ήπειρο πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια. Όταν το ίδιο τμήμα ολίσθησε προς τη Σιβηρία, το ρεύμα δεν αποσβέστηκε, αλλά άλλαξε κατεύθυνση. Στην αρχή, «τράβηξε» την Arctida σε κατεύθυνση που οδήγησε στο διαχωρισμό της ράχης Λομονόσοφ από τη θάλασσα του Μπάρεντς και τη δημιουργία, 50 εκατομμύρια χρόνια πριν, της Ευρασιατικής ωκεάνιας λεκάνης.
Σαν αποτέλεσμα των τεκτονικών γεγονότων στο κεντρικό τμήμα του Αρκτικού Ωκεανού, έχει σχηματιστεί ένα μεγάλο τμήμα –υπολειμματικό της αρχαίας ηπείρου Arctida- με τη μορφή μιας υποβρύχιας τεκτονικής γέφυρας, που συμπεριλαμβάνει τις ράχες Λομονόσοφ, Μεντελέγιεφ και Άλφα και τις υποθαλάσσιες λεκάνες Ποντβόντνικοφ και Μακάροφ. Η γέφυρα που διέρχεται από το Βόρειο Πόλο, συνδέει τα ηπειρωτικά περιθώρια της Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής. Αυτή είναι εν συντομία, η επιστημονική τεκμηρίωση για τη σημαντική επέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της Ρωσίας στην Αρκτική.

Οι ωφελημένοι
Το μοντέλο αυτό δουλεύει υπέρ της Ρωσίας, του Καναδά και της Δανίας. Σε αυτή την περίπτωση οι τρεις χώρες είναι στρατηγικοί σύμμαχοι. Το πώς θα αντιδράσουν οι άλλοι παίκτες, είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Κατά πάσα πιθανότητα, οι υπόλοιπες χώρες δεν θα το στηρίξουν. Τις ίδιες, δεν τις συμφέρει η αλλαγή του status quo με την επακόλουθη διαίρεση της Αρκτικής από τα κράτη που συνορεύουν με την βόρεια παγωμένη ήπειρο.
Στην πραγματικότητα, η εξέταση της εξέλιξης της Αρκτικής μέσα από το ρωσικό μοντέλο, θα πρέπει να είναι στόχος όλης της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Και επί της ουσίας, αυτή είναι που θα έχει τον τελευταίο λόγο. Η Ρωσία, ετοιμάζεται να υποβάλει μέσα στο 2014 τη σχετική αίτηση στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα όρια της υφαλοκρηπίδας.
(Η Ρωσία Τώρα, 7/11/2013)
 energypress.gr
8/11/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• The Battle for the Arctic /Η αντιπαράθεση με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη

• Το ΝΑΤΟ δε θα επεκτείνει την παρουσία του στην Αρκτική

• Ζητείται ρυθμιστικό πλαίσιο για την αλιεία στην Αρκτική

• «Καμπανάκι» ΟΗΕ για το κυνήγι φυσικών πόρων στην Αρκτική

 -------------------------------

• Plateau continental arctique: la partie russe serait plus grande de 1,2 M km²

  • Greenpeace-Aktivisten protestieren gegen Gazprom-Ölförderungen.... Zeitgleicher Protest in Berlin und Moskau

• Απόβαση στον Βόρειο Πόλο

• Πολιτική αντιπαράθεση για το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη

• Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ Μεσόγειο.

  

   

Φάρμα φιδιών. -Για την αύξηση της απόδοσης δηλητηρίου οι εργαζόμενοι του ερπεταρίου φροντίζουν και για την ηρεμία των εκτρεφόμενων φιδίων τους.

Ο μεγαλύτερος στον κόσμο και ο μοναδικός στη Ρωσία παραγωγός δηλητηρίου οχιάς είναι το Νοβοσιμπίρσκ. Στο ερπετάριο της Σιβηρίας ζουν σχεδόν χίλια φίδια, ενώ εργάζονται εκεί μόνο δέκα εργαζόμενοι.

Στο ερπετάριο του Νοβοσιμπίρσκ το καλοκαίρι επικρατεί κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου: η θερμοκρασία ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου. Η υγρασία είναι όπως στις τροπικές περιοχές. Άπλετο φως. Όλα εδώ είναι άνετα για τις οχιές. Σε τέτοιες συνθήκες, δίνουν πολλές φορές μεγαλύτερες ποσότητες δηλητηρίου απ’ ό,τι παράγουν στο άγριο φυσικό περιβάλλον. Για κάθε 20 φίδια υπάρχει ξεχωριστό από δύο διαμερίσματα «σπίτι». Ένα μέρος του σπιτιού είναι φωτεινό και το άλλο – σκοτεινό,- είπε ο επιστήμονας του ερπεταρίου της Σιβηρίας Βασίλι Κοκένκο.

- Η σκοτεινή πλευρά πρέπει να είναι υγρή. Εδώ μπορούν να ξαπλωθούν πριν αλλάξουν το δέρμα τους έτσι ώστε να βγει καλύτερα. Όταν χρειάζεται περισσότερο φως και ζεστός χώρος, τότε σέρνονται στο άλλο διαμέρισμα, όπου μπορούν να ζεσταθούν κάτω από τις λάμπες.


Για την αύξηση της απόδοσης δηλητηρίου οι εργαζόμενοι του ερπετορίου φροντίζουν και για την ηρεμία των εκτρεφόμενων φιδίων τους. Οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει την ηρεμία τους. Για παράδειγμα η μυρωδιά. Οι ειδικοί αρνήθηκαν ακόμα και να χρησιμοποιούν αρώματα. Απαγορεύονται και οι απότομες κινήσεις. Οι ερπετολόγοι συνιστούν σε όλους να μην κάνουν περιττές χειρονομίες.

Μία φορά την εβδομάδα, κάθε φίδι δίνει τα πολύτιμα χιλιοστόλιτρα δηλητηρίου. Η δουλεία αυτή από μακριά φαίνεται απλή: ο εργαζόμενος παίρνει μια οχιά, την περιτυλίγει γύρω από το χέρι του, την παίρνει σε ένα ποτήρι και η οχιά δίνει δηλητήριο σχεδόν εθελοντικά. Στην πραγματικότητα, όμως αυτή η διαδικασία αυτή απαιτεί χρόνια εκπαίδευσης, - εξηγούν οι ερπετολόγοι. Πρώτα με το φίδι-παιχνίδι, μετά με το νεκρό και μόνο ύστερα απ’ όλα αυτά – αρχίζει η έμπρακτη αληθινή διαδικασία. Πραγματικά, ακόμα και το μικρό φίδι που έχει μόλις γεννηθεί, είναι πολύ επικίνδυνο, - είπε ο Βασίλι Κοκένκο.

- Χρειάζεται να πάρεις σωστά το φίδι, χρησιμοποιώντας και τα πέντε σου δάχτυλα. Είναι απαραίτητο να μην προξενήσεις κάποια βλάβη στο φίδι – να μην σπάσεις το σαγόνι του, δηλαδή χρει΄ζεται να του προκαλείς όσο το δυνατόν λιγότερη ανησυχία. Η μέτρηση γίνεται κατά ελάχιστα κλάσματα του χιλιοστού. Διαφορετικά, μπορεί να γυρίσει και να σε δαγκώσει.

Το ερπετάριο της Σιβηρίας εμφανίστηκε πριν από 24 χρόνια, ακριβώς τη χρονιά του φιδιού, σύμφωνα με το κινεζικό ημερολόγιο. Από τότε οι ειδικοί του έχουν τελεοποιήσει την τεχνολογία κατά τόσο που ως προς την αποδοτικότητα τους ξεπερνούν τους ξένους συναδέλφους τους.

Αποδεικνύεται ότι το δηλητηριώδες φίδι μπορεί ακόμη και να εξημερωθεί. Αρκεί να το παίρνεις στα χέρια σου μερικές φορές την ημέρα. Αλήθεια, δεν έχει κανένα νόημα να το καλείς με κάποιο όνομα - είναι κουφό. Αλλά αν χάσετε έστω και δύο μέρες συνάντησης με την οχιά, γίνεται και πάλι επιθετική και φοβιτσιάρα.

• Το δηλητήριο, που παίρνεται στο ερπετάριο πρώτα κρυσταλλώνεται - σε μερικά στάδια με τη βοήθεια ειδικής ουσίας και μόνο μετά το στέλνουν σε ρωσικές και ξένες φαρμακευτικές εταιρείες. Από τη θανατηφόρο ουσία θα κατασκευάσουν εκεί παρασκευάσματα που θα σώσουν τη ζωή κάποιου ανθρώπου.

* Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.
 http://greek.ruvr.ru/2013_09_23/243855508/
23/9/13

Η νέα απειλή λέγεται μεθάνιο./ Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

--

Παγιδευμένο στο εσωτερικό των μόνιμων πάγων της Σιβηρίας
Ενδιαφέροντα, αλλά και ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με το επικίνδυνο για τον πλανήτη αέριο.

ΕΡΕΥΝΕΣ τα τελευταία χρόνια έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στον πλανήτη η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα.


Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει το ενδιαφέρον της σε μια τεράστια έκταση της Σιβηρίας, η οποία λιώνει με ταχείς ρυθμούς. Πρόκειται για μια περιοχή μόνιμου πάγου, που εκτείνεται σε πολλά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει αρχίσει να λιώνει από τότε που πρωτοδιαμορφώθηκε πριν από 11.000 έτη, στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων.
Στο εσωτερικό των μόνιμων πάγων βρίσκεται παγιδευμένο μεθάνιο, ενώ τεράστιες ποσότητες του αερίου είναι εγκλωβισμένες και κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα της Σιβηρίας. Κάτω από τον πυθμένα υπάρχει επίσης ένα μόνιμο στρώμα πάγου, το οποίο και εμπόδιζε ώς σήμερα το μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια μέσα από υποθαλάσσια φουγάρα. Το μεθάνιο παράγεται από μικροοργανισμούς που διασπούν αποθέσεις οργανικής ύλης απουσία οξυγόνου.
Διπλό το πρόβλημα

Όπως φαίνεται, έχουν αρχίσει να λιώνουν τόσο οι μόνιμοι παγετώνες στις ηπειρωτικές περιοχές της Σιβηρίας όσο και το στρώμα πάγου κάτω από τον πυθμένα, με αποτέλεσμα να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του το επικίνδυνο αέριο. Το πρόβλημα είναι διπλό, διότι η αύξηση της θερμοκρασίας λιώνει τους πάγους, επιτρέποντας στο μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια και η παρουσία του εκεί στη συνέχεια εμποδίζει την επιφάνεια να ξαναπαγώσει. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την απελευθέρωση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων μεθανίου στην ατμόσφαιρα - η έκλυση αυτή είναι πιθανόν να επιταχύνει σημαντικά τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Το αέριο είναι είκοσι φορές πιο ισχυρό από το διοξίδιο του άνθρακα και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, αν συνεχιστεί το λιώσιμο των μόνιμων πάγων στη Σιβηρία, θα απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα δισεκατομμύρια τόνοι μεθανίου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι σε περίπτωση που η κατάσταση συνεχιστεί, το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα διογκωθεί και είναι πιθανόν να οδηγήσει σε μαζική εξόντωση ειδών.
Οικονομική βόμβα
Διάφορες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στον πλανήτη η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Μια νέα μελέτη για πρώτη φορά κάνει εκτιμήσεις σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης. Ομάδα ειδικών, με επικεφαλής τον Γκέιλ Γουάιτμαν, καθηγητή του Πανεπιστημίου Erasmus στην Ολλανδία, χρησιμοποίησε ένα οικονομικό μοντέλο και σχεδίασε μια προσομοίωση, στην οποία ελήφθησαν υπόψη οι επιπτώσεις που θα έχουν στην οικονομία οι φυσικές καταστροφές οι οποίες συνοδεύουν τις κλιματικές αλλαγές. «Πρόκειται για μια οικονομική βόμβα, την επικινδυνότητα της οποίας δεν έχει κατανοήσει ακόμη η παγκόσμια κοινότητα. Οι ηγέτες του πλανήτη και οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πρέπει να ασχοληθούν με αυτήν την αόρατη ωρολογιακή βόμβα», αναφέρει ο Γουάιτμαν.
Αναερόβια μικρόβια
Μικρόβια, τα οποία σιγοτρώνε τα υπολείμματα των δασών που κάλυπταν κάποτε την Ανταρκτική, παράγουν δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου, το οποίο θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στη Βρετανία. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι τέτοια αναερόβια μικρόβια ζουν κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, θα ήταν όμως μια εξαιρετικά δύσκολη και μεγάλου κόστους επιχείρηση ο εντοπισμός τους, αφού θα πρέπει να φτάσει το ερευνητικό τρυπάνι σε βάθος 3-4 χλμ. κάτω από την παγωμένη επιφάνεια. Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα ιζημάτων στην άκρη ενός παγετώνα, εκεί όπου ο πάγος είναι πολύ λεπτότερος.
Έλιωσαν στη συνέχεια τα δείγματα στο εργαστήριο και αναγνώρισαν μεθανογόνα αρχαιοβακτήρια. Επιπλέον άφησαν τη λάσπη των ιζημάτων σε ένα σκοτεινό, αναερόβιο περιβάλλον για δύο χρόνια και μετρούσαν ανά διαστήματα την παραγωγή μεθανίου. Συνδυάζοντας τις μετρήσεις με γεωλογικά μοντέλα της Ανταρκτικής, η ερευνητική ομάδα υπολογίζει ότι η Ανταρκτική ενδέχεται να κρύβει εκατοντάδες δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου.
http://www.sigmalive.com/simerini/environment/572688
25/8/13
----------

• Global Warming Threat: Permafrost Thawing Across Siberia And Alaska Poses New Concern, UNEP Reports

 By Alister Doyle and Regan Doherty

DOHA, Nov 27 (Reuters) - Permafrost lands across Siberia and Alaska that contain vast stores of carbon are beginning to thaw, bringing with it the threat of a big increase in global warming by 2100, a U.N. report said on Tuesday.

A thaw of the vast areas of permanently frozen ground in Russia, Canada, China and the United States also threatens local homes, roads, railways and oil pipelines, the U.N. Environment Programme (UNEP) said in the report which was released at the U.N. climate talks being held this week and next in Qatar.

"Permafrost has begun to thaw," Kevin Schaefer, lead author at the University of Colorado told a news conference in Doha.

An accelerating melt would free vast amounts of carbon dioxide and methane which has been trapped in organic matter in the subsoil, often for thousands of years, the report said.

Warming permafrost could release the equivalent of between 43 and 135 billion tonnes of carbon dioxide, the main greenhouse gas, by 2100. That would be up to 39 percent of annual emissions from human sources.

Permafrost now contains 1,700 billion tonnes of carbon, or twice the amount now in the atmosphere, it said.


HIGHER TEMPERATURES

And a melt of the permafrost meant that U.N. projections for rising temperatures this century "might be too low", Schaefer said.

UNEP issued a report last week saying that rising world greenhouse gas emissions were on track to push up temperatures by between 3 and 5 degrees Celsius (5.4 to 9F) by 2100.

That is far above a ceiling set by almost 200 nations at the U.N. climate talks in 2010 of limiting any rise to below 2 degrees C (3.6 F) to avert more floods, droughts, heatwaves and rising sea levels.

But that report did not fully factor in the risks from the permafrost, UNEP said. A thaw would create a vicious circle, since the release of more greenhouse gases would trap more heat in the air and in turn accelerate the melting.

That could bring an irreversible, runaway effect.

Targets for emissions in any new treaty to combat global warming, which is meant to come into force by 2020 with curbs by all nations, "need to account for these emissions or we risk overshooting the 2°C maximum warming target," Schaefer said.

"Permafrost is one of the keys to the planet's future," Achim Steiner, head of UNEP, said in a statement. "Its potential impact on the climate, ecosystems and infrastructure has been neglected for too long."

The study said that a thaw could also undermine infrastrucutre, from bridges to power lines, and harm animal and plant life in the north, a region of forests and tundra.

It pointed to the 1994 failure of a pipeline to the Vozei oilfield in northern Russia, which led to a spill of 160,000 tonnes of oil, the world's largest terrestrial oil spill.

Authors suggested a special report about permafrost by the U.N. panel of climate experts and urged better monitoring of permafrost in the north.

But the vice-chair of the panel, Jean-Pascal van Ypersele, said global reports by the panel due in 2013 and 2014 would include the latest findings. "It might be premature to say a special report is needed," he said. (Editing by Greg Mahlich)
 http://www.huffingtonpost.com/2012/11/27/global-warming-permafrost-thaw-siberia_n_2196876.html
27/11/12
--------------------

• Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

SAN FRANCISCO, CALIFORNIA—Scientists are expressing fresh concerns about the carbon locked in the Arctic's vast expanse of frozen soil. New field studies, presented here this week at the fall meeting of the American Geophysical Union, quantify the amount of soil carbon at 1.9 trillion metric tons, suggesting that previous estimates underestimated the climate risk if this carbon is liberated. Meanwhile, a new analysis of laboratory experiments that simulate carbon release by thawed soil is bolstering worries that continued carbon emissions could unleash a massive Arctic carbon wallop.
Disappearing Arctic ice, which gets most of the attention from climate scientists, is an effect of humanmade climate change. By contrast, the melting of frozen soil, or permafrost, can drive warming. As it thaws, microbes devour carbon previously locked inside, unleashing carbon dioxide—a potent greenhouse gas—in the process. The carbon dioxide amplifies the warming power of carbon pollution in a vicious feedback loop.
Scientists have struggled, however, to quantify this threat. Permafrost occurs on a quarter of the Northern Hemisphere landmass—from Alaska to Canada and across Siberia—but researchers have taken far too few readings to feel very confident about the risk. "We are working on really large landmasses with limited data," says physical geographer Gustaf Hugelius of Stockholm University. Measuring the carbon content of permafrost requires muddy field work with heavy drilling machinery, operated in remote areas, and satellite data help little.......................http://news.sciencemag.org/sciencenow/2012/12/ticking-arctic-carbon-bomb-may-b.html
--
-
 ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Εφιαλτικό σενάριο για το λιώσιμο των πάγων της Σιβηρίας/Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

•  Methangas in der Arktis... Schmelzendes Eis ist tickende Zeitbombe...

  Λιώσιμο των πάγων

  

   

Εφιαλτικό σενάριο για το λιώσιμο των πάγων της Σιβηρίας/Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

 ------

[Methane gas locked inside Siberia's frozen soil and under its lakes is currently being released at a dangerous rate. Scientists believe it can pose threat to the world's climate. However the lack of data over a long period of time casts uncertainty over the extent of the threat. More than 50 billion tons of methane could be unleashed from Siberian lakes alone.  ............]

----

Στοιχεία που προέκυψαν από μελέτη σε σπηλιές της Σιβηρίας μαρτυρούν ότι αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά μόλις 1,5 βαθμούς Κελσίου μπορεί να οδηγήσει σε λιώσιμο ενός μεγάλου μέρους των μόνιμου στρώματος πάγου της περιοχής. Ποιες συνέπειες θα μπορούσε να έχει μια τέτοια εξέλιξη; Έκλυση σημαντικής ποσότητας αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και σημαντικές καταστροφές στους αγωγούς πετρελαίου και αερίου, ακόμη και σε κτίρια ή δρόμους, σύμφωνα με νέα δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science».


Σενάριο έκλυσης 1.000 γιγατόνων αερίων του θερμοκηπίου

Η τήξη του μόνιμου στρώματος πάγου της Σιβηρίας (πρόκειται για έδαφος το οποίο παραμένει παγωμένο καθ’όλη τη διάρκεια του έτους) μπορεί να εκλύσει περισσότερους από 1.000 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου στην ατμόσφαιρα, κάνοντας το ήδη σημαντικό υπάρχον πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη να «θεριέψει».

Τα νέα ανησυχητικά μηνύματα στέλνει διεθνής ομάδα ερευνητών από τη Ρωσία, τη Μογγολία, την Ελβετία και τη Βρετανία με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Τα στοιχεία προέκυψαν μετά από μελέτη σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε σπηλιές που βρίσκονται κατά μήκος του «συνόρου» των μόνιμων πάγων της Σιβηρίας – εκεί όπου το έδαφος αρχίζει να είναι μονίμως παγωμένο σχηματίζοντας ένα στρώμα δεκάδες ως και εκατοντάδες μέτρα παχύ. Με δεδομένο ότι οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες σχηματίζονται μόνο όταν μέσα στις σπηλιές «τρυπώνει» υγρό νερό της βροχής ή όταν λιώνει το χιόνι, αυτοί οι σχηματισμοί αποτελούν ουσιαστικώς ένα «αρχείο» των όσων συμβαίνουν στο μόνιμο στρώμα πάγου της Σιβηρίας τα τελευταία 500.000 χρόνια.

Τήξη με αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου

Η ανάλυση των ερευνητών σχετικά με μια ιδιαιτέρως θερμή περίοδο για τον πλανήτη πριν από 400.000 χρόνια έδειξε ότι αύξηση κατά μόλις 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τις θερμοκρασίες που επικρατούν σήμερα στη Γη είναι αρκετή ώστε να προκαλέσει σημαντική τήξη του μόνιμου στρώματος πάγου πολύ πιο βόρεια σε σύγκριση με το σημερινό νότιο όριό του.

«Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες από αυτές τις σπηλιές αποτελούν έναν τρόπο για να κοιτάξουμε πίσω στον χρόνο και να ανακαλύψουμε πώς οι θερμές περίοδοι του πλανήτη κατά τις οποίες επικρατούσε κλίμα παρόμοιο με το σημερινό, μπορούν να επιδράσουν στους μόνιμους πάγους της Σιβηρίας», σημείωσε ο επικεφαλής της μελέτης, δρ Αντον Βαξ από το Τμήμα Επιστημών της Γης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και προσέθεσε: «Καθώς το μόνιμο στρώμα πάγου της Σιβηρίας καλύπτει το 24% της επιφάνειας της ξηράς στο βόρειο ημισφαίριο, η τήξη σημαντικού μέρους αυτών των πάγων μπορεί να επηρεάσει τεράστιες περιοχές και να εκλύσει γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα».

Κατάρρευση των υποδομών

Ο ερευνητής τόνισε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είχε τεράστιες συνέπειες για τα οικοσυστήματα της περιοχής αλλά και για τα… έργα του ανθρώπου. «Για παράδειγμα οι υποδομές για το φυσικό αέριο της περιοχής, καθώς και οι γραμμές ηλεκτροδότησης, οι δρόμοι, οι σιδηροδρομικές γραμμές και τα κτίρια είναι όλα χτισμένα επάνω στο μόνιμο στρώμα πάγου και άκρως ‘ευάλωτα’ στην τήξη του. Το λιώσιμο των μόνιμων πάγων της Σιβηρίας μπορεί να καταστρέψει όλες αυτές τις υποδομές με εμφανές οικονομικό κόστος».

Με τεχνικές ραδιοχρονολόγησης

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τεχνικές ραδιοχρονολόγησης προκειμένου να υπολογίσει την ανάπτυξη των σταλακτιτών και των σταλαγμιτών εντός των σπηλαίων. Δεδομένα που προέκυψαν από το σπήλαιο Ledyanaya Lenskaya – κοντά στο Λενσκ –, στην πιο παγωμένη περιοχή μελέτης, έδειξαν ότι η μόνη περίοδος κατά την οποία αναπτύχθηκαν σταλακτίτες ήταν πριν από περίπου 400.000 χρόνια, στη διάρκεια μιας περιόδου οπότε η παγκόσμια θερμοκρασία ήταν 1,5 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη σε σύγκριση με σήμερα. Σε περιόδους κατά τις οποίες οι θερμοκρασίες στον πλανήτη ήταν 0,5 -1 βαθμό Κελσίου υψηλότερες σε σύγκριση με τις σημερινές δεν εμφανίστηκε ανάπτυξη σταλακτιτών σε αυτήν την τόσο βόρεια σπηλιά. Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι η αύξηση των 1,5 βαθμών Κελσίου αποτελεί το «κατώφλι» από το οποίο οι παγωμένες αυτές περιοχές αρχίζουν να λιώνουν.

Ο δρ Βαξ σημείωσε επίσης πως «παρότι δεν ήταν το επίκεντρο της έρευνάς μας, τα στοιχεία μας μαρτυρούν πως σε έναν κόσμο θερμότερο κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με σήμερα, σε έναν κόσμο αρκετά θερμό ώστε να λιώσει το πιο ‘παγωμένο’ στρώμα πάγου, γειτονικές περιοχές θα βιώσουν σημαντικές αλλαγές. Για παράδειγμα η έρημος Γκόμπι της Μογγολίας θα γίνει πολύ πιο υγρή σε σύγκριση με σήμερα και πιθανώς αυτή η εντελώς άνυδρη περιοχή θα μοιάζει κάποτε με τις στέπες της Ασίας».

Πηγή: tovima.gr
 --------------------

• Global Warming Threat: Permafrost Thawing Across Siberia And Alaska Poses New Concern, UNEP Reports

 By Alister Doyle and Regan Doherty

DOHA, Nov 27 (Reuters) - Permafrost lands across Siberia and Alaska that contain vast stores of carbon are beginning to thaw, bringing with it the threat of a big increase in global warming by 2100, a U.N. report said on Tuesday.

A thaw of the vast areas of permanently frozen ground in Russia, Canada, China and the United States also threatens local homes, roads, railways and oil pipelines, the U.N. Environment Programme (UNEP) said in the report which was released at the U.N. climate talks being held this week and next in Qatar.

"Permafrost has begun to thaw," Kevin Schaefer, lead author at the University of Colorado told a news conference in Doha.

An accelerating melt would free vast amounts of carbon dioxide and methane which has been trapped in organic matter in the subsoil, often for thousands of years, the report said.

Warming permafrost could release the equivalent of between 43 and 135 billion tonnes of carbon dioxide, the main greenhouse gas, by 2100. That would be up to 39 percent of annual emissions from human sources.

Permafrost now contains 1,700 billion tonnes of carbon, or twice the amount now in the atmosphere, it said.


HIGHER TEMPERATURES

And a melt of the permafrost meant that U.N. projections for rising temperatures this century "might be too low", Schaefer said.

UNEP issued a report last week saying that rising world greenhouse gas emissions were on track to push up temperatures by between 3 and 5 degrees Celsius (5.4 to 9F) by 2100.

That is far above a ceiling set by almost 200 nations at the U.N. climate talks in 2010 of limiting any rise to below 2 degrees C (3.6 F) to avert more floods, droughts, heatwaves and rising sea levels.

But that report did not fully factor in the risks from the permafrost, UNEP said. A thaw would create a vicious circle, since the release of more greenhouse gases would trap more heat in the air and in turn accelerate the melting.

That could bring an irreversible, runaway effect.

Targets for emissions in any new treaty to combat global warming, which is meant to come into force by 2020 with curbs by all nations, "need to account for these emissions or we risk overshooting the 2°C maximum warming target," Schaefer said.

"Permafrost is one of the keys to the planet's future," Achim Steiner, head of UNEP, said in a statement. "Its potential impact on the climate, ecosystems and infrastructure has been neglected for too long."

The study said that a thaw could also undermine infrastrucutre, from bridges to power lines, and harm animal and plant life in the north, a region of forests and tundra.

It pointed to the 1994 failure of a pipeline to the Vozei oilfield in northern Russia, which led to a spill of 160,000 tonnes of oil, the world's largest terrestrial oil spill.

Authors suggested a special report about permafrost by the U.N. panel of climate experts and urged better monitoring of permafrost in the north.

But the vice-chair of the panel, Jean-Pascal van Ypersele, said global reports by the panel due in 2013 and 2014 would include the latest findings. "It might be premature to say a special report is needed," he said. (Editing by Greg Mahlich)
 http://www.huffingtonpost.com/2012/11/27/global-warming-permafrost-thaw-siberia_n_2196876.html
27/11/12
--------------------

• Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought

SAN FRANCISCO, CALIFORNIA—Scientists are expressing fresh concerns about the carbon locked in the Arctic's vast expanse of frozen soil. New field studies, presented here this week at the fall meeting of the American Geophysical Union, quantify the amount of soil carbon at 1.9 trillion metric tons, suggesting that previous estimates underestimated the climate risk if this carbon is liberated. Meanwhile, a new analysis of laboratory experiments that simulate carbon release by thawed soil is bolstering worries that continued carbon emissions could unleash a massive Arctic carbon wallop.
Disappearing Arctic ice, which gets most of the attention from climate scientists, is an effect of humanmade climate change. By contrast, the melting of frozen soil, or permafrost, can drive warming. As it thaws, microbes devour carbon previously locked inside, unleashing carbon dioxide—a potent greenhouse gas—in the process. The carbon dioxide amplifies the warming power of carbon pollution in a vicious feedback loop.
Scientists have struggled, however, to quantify this threat. Permafrost occurs on a quarter of the Northern Hemisphere landmass—from Alaska to Canada and across Siberia—but researchers have taken far too few readings to feel very confident about the risk. "We are working on really large landmasses with limited data," says physical geographer Gustaf Hugelius of Stockholm University. Measuring the carbon content of permafrost requires muddy field work with heavy drilling machinery, operated in remote areas, and satellite data help little.......................http://news.sciencemag.org/sciencenow/2012/12/ticking-arctic-carbon-bomb-may-b.html