Ξένος δάκτυλος στο κλίμα: «Η ξηρασία είναι έργο της Δύσης» λέει αντιπρόεδρος του Ιράν

Τεχεράνη: Η ιρανική προπαγάνδα κατά της Δύσης έφτασε σε ακόμα ένα κρεσέντο με αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να υποστηρίζει ότι η ξηρασία που πλήττει το Ιράν είναι έργο ξένου δάκτυλου.

ΥΠΕΚΑ: Τριμερής Συμφωνία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλον​τος

Οι Υπουργοί Περιβάλλοντος της Ελλάδας, Γιάννης Μανιάτης, της Κύπρου, Νίκος Κουγιάλης και του Ισραήλ, Αμίρ Περέτζ, συμφώνησαν να προχωρήσει το συντομότερο δυνατόν, με στόχο να υπογραφεί ως τον Ιούνιο, συμφωνία συνεργασίας για την προστασία του περιβάλλοντος, εστιάζοντας στην θαλάσσια έρευνα υδρογονανθράκων και την πετρελαϊκή ρύπανση.

Τα τρία Υπουργεία συμφώνησαν να προωθήσουν τη συνεργασία, μεταξύ άλλων, στους τομείς ετοιμότητας και αντιμετώπισης σοβαρών περιστατικών θαλάσσιας ρύπανσης της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ασκήσεων, την εφαρμογή των δράσεων σε όλους τους επί μέρους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης, την προώθηση της Πράσινης Οικονομίας και Βιώσιμης Κατανάλωσης και Παραγωγής, τη στήριξη της συνεργασίας μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών Φορέων στον τομέα του περιβάλλοντος, την αξιοποίηση ευκαιριών χρηματοδότησης μέσω διεθνών οργανισμών και ευρωπαϊκών πόρων, την καταπολέμηση της ερημοποίησης και αλλαγής του κλίματος και τη βιοποικιλότητα και την προστασία της Φύσης.

Οι τρεις Υπουργοί συναντήθηκαν στο περιθώριο της Υπουργικής Συνάντησης για το Περιβάλλον και την Κλιματική Αλλαγή στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο, που πραγματοποιείται στην Αθήνα, σήμερα 13 Μαΐου, στην οποία συμμετέχουν πάνω από σαράντα Υπουργοί και εκπρόσωποι των χωρών της Μεσογείου.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν μια σειρά από θέματα, όπως η απορρύπανση της Μεσογείου από ρύπανση που προέρχεται από ανεπαρκή επεξεργασία των οικιακών και βιομηχανικών αποβλήτων, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο, η προώθηση της Πράσινης και Γαλάζιας Οικονομίας και η βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή.
ypeka.gr
13/5/14

Οι δασικές πυρκαγιές και η προστασία των δασών από αυτές

Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν μέρος της οικολογίας των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας μας και είναι φαινόμενο σύνθετο που ακολουθεί τους νόμους της φύσης. Η πλήρης εξάλειψη των δασικών πυρκαγιών, είναι αδύνατη και αποτελεί ουτοπία έστω και αν υπήρχε ο πιο τέλειος αντιπυρικός σχεδιασμός.

Οι δασικές πυρκαγιές, με τη δημιουργία τοπίων καταστροφής επηρεάζουν αρνητικά την ανθρώπινη ψυχολογία και έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στις ανθρώπινες δραστηριότητες, γιατί συμβάλουν στη σταδιακή ερημοποίηση των πληγέντων περιοχών.

Έχει διαπιστωθεί ότι οι δασικές πυρκαγιές μπορεί να συμβάλουν θετικά στη φυσική ανανέωση και αύξηση της βιοποικιλότητας των δασικών οικοσυστημάτων και αρνητικά, προκαλώντας την πλήρη υποβάθμιση τους, όταν οι πυρκαγιές είναι επαναλαμβανόμενες σε μικρά σχετικά χρονικά διαστήματα στον αυτό τόπο.

Η κλιματική αλλαγή είναι πολύ πιθανό να αυξήσει τη διάρκεια της περιόδου των δασικών πυρκαγιών με τις παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας και την αύξηση της θερμοκρασίας καθώς και να διευρύνει τις επικίνδυνες προς ανάφλεξη εκτάσεις. Οι ακραίες συνθήκες έχουν αυξηθεί σε πολλές περιοχές και συνεπώς η πιθανότητα για μεγάλες πυρκαγιές είναι πολύ ισχυρή.

Τα δασικά είδη της χώρας μας

Τα δάση χαλεπίου και τραχείας πεύκης βρίσκονται σε όλα τα παράλια της Ελλάδας, σε τουριστικές περιοχές, στην Αττική και τα νησιά και καλύπτουν συνολικά 5.677.310 στρέμματα του Ελλαδικού χώρου δηλαδή αποτελούν το 8,72% της δασοκάλυψης της χώρας. Από αυτά, τα δάση της χαλεπίου πεύκης είναι τα πιο εύφλεκτα: κάθε χρόνο καίγονται κατά μέσο όρο 45.000 στρ. Καίγονται επίσης και 21.000 στρ. τραχείας πεύκης.

Τα αείφυλλα – πλατύφυλλα καταλαμβάνουν 31.538.820 στρέμματα (48,42% της δασοκάλυψης της χώρας) με κυρίαρχα είδη το πουρνάρι (quercus coccifera), τον σχίνο (Pistacia lentiscus) και το φυλίκι (Philirea media), αναπτύσσονται σε υψόμετρο από 0 – 1.000 μ. και αποτελούν τη μεγαλύτερη επιφάνεια ετησίως που καίγεται στην Ελλάδα. Την τελευταία 20ετία καίγονται κατά μέσο όρο 190.000 στρ. ετησίως. Δίνουν πυρκαγιές που επεκτείνονται γρήγορα και σβήνουν σχετικά εύκολα εφ’ όσον δεν έχουμε ανέμους με μεγάλη ένταση.

Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και φρύγανα καταλαμβάνουν στη χώρα μας σημαντικό χώρο, έχουν όμως μικρή ποσότητα καύσιμης ύλης και για το λόγο αυτό μας δίνουν μικρές πυρκαγιές. Οι πυρκαγιές αυτές διαδίδονται εύκολα και γρήγορα αλλά σβήνονται επίσης εύκολα είτε μόνες τους είτε με ανθρώπινη επέμβαση, διότι η φλόγα τους (ένταση φωτιάς) δεν είναι μεγάλη. Κατά μέσο όρο καίγονται 57.000 στρ. ανά έτος.

Πρόληψη δασικών πυρκαγιών

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών είναι η πρόληψη, δηλαδή η εξάλειψη των κινδύνων που τις προκαλούν. Οι παράγοντες που ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

Φυσικοί κίνδυνοι

• Μεγάλη συγκέντρωση και σύνθεση αναφλέξιμου υλικού, όπως ξερά φύλλα, πευκοβελόνες, ξερά κλαδιά κλπ.
• Δάση εύφλεκτων δασικών ειδών με ελάχιστη υγρασία, όπως δάση χαλεπίου πεύκης, αειφύλλων – πλατυφύλλων (πουρνάρι, σχίνος, αγριελιά, κ.λπ.), φρυγανότοποι.
• Αδιαπέραστα ή απρόσιτα δάση, χωρίς δρόμους και μονοπάτια.
• Ισχυροί και ξεροί άνεμοι (μελτέμια) και υψηλές θερμοκρασίες

Ανθρωπογενείς κίνδυνοι

• Το άναμμα φωτιάς μέσα σε κατασκηνώσεις ή χώρους αναψυχής χωρίς τη λήψη προληπτικών μέτρων.
• Εργασίες στην ύπαιθρο (κατά κύριο λόγο ηλεκτροσυγκολλήσεις, χρήση γωνιακού τροχού), ιδιαίτερα κοντά σε ξερά χόρτα τις μέρες που φυσάει.
• Υπολείμματα εργασιών υλοτομίας κοντά σε δασικούς δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας.
• Σκουπιδότοποι και σωροί απορριμμάτων (ιδιαίτερα αν περιέχουν σπασμένα γυαλιά ή μπουκάλια) κοντά ή μέσα σε δασική έκταση.
• Μεταλλεία, πριστήρια και άλλες εμπορικές εγκαταστάσεις κοντά σε δάση.
• Κάψιμο αγροτικών υπολειμμάτων, καλαμιάς, κλαδιών κλπ.
• Πέταμα αναμμένων τσιγάρων.

Το παρόν άρθρο συντάχθηκε με υλικό από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής και από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας

«Πεμπτουσία» 

 

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ: ΕΥΚΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ, ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Περισσότεροι από 500 στόχοι διεθνών περιβαλλοντικών συμφωνιών κάθε είδους έχουν μείνει ουσιαστικά στα χαρτιά, καθώς η ανθρωπότητα έζησε το 2011 ένα νέο ρεκόρ εκπομπών ρύπων και οι προβλέψεις για τις επόμενες δεκαετίες φαίνονται καταστροφικές.

Από τους 90 σημαντικότερους περιβαλλοντικούς στόχους κάθε είδους που έχουν αναληφθεί μέσω διεθνών συμφωνιών, μόλις τέσσερις εκπληρώνονται σε ικανοποιητικό βαθμό.

Το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος της Στοκχόλμης (Stockholm Environment Institute - SEI) σε συνεργασία με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών εξέτασαν ενδελεχώς την πρόοδο των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων και συμφωνιών που έχουν αναληφθεί σε διεθνές επίπεδο.

Σύμφωνα με την έρευνα οι διεθνείς στόχοι κάθε είδους (δεσμεύσεις-όρια-στόχοι,κλπ.) ξεπερνούν παγκοσμίως τους 500, εκ των οποίων οι 90 κρίνονται από την έρευνα ως ιδιαίτερης βαρύτητας.

Από τους 90 σημαντικότερους στόχους, η έρευνα εκτιμά ότι έχει σημειωθεί αξιοσημείωτη πρόοδος μόνο στους τέσσερις, ενώ σχετική πρόοδος έχει επιτευχθεί σε άλλους 40. Καθόλου ή ελάχιστη πρόοδος παρατηρείται σε 24 στόχους, ενώ ελλιπή στοιχεία παρατηρούνται για 14.

Πιο αναλυτικά σημαντική πρόοδος έχει επιτευχθεί στα ζητήματα:
-αντικατάστασης προϊόντων ζημιογόνων για την τρύπα του όζοντος,
-αφαίρεσης μολύβδου από τα καύσιμα,
-βελτίωσης της ποσότητας των υδάτινων αποθεμάτων, και
-βελτίωσης της ερευνητικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την μείωση της ρύπανσης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Μερική πρόοδος έχει σημειωθεί σε 40 από τους 90 στόχους που αποτέλεσαν αντικείμενο διεθνούς διαβούλευσης καταλήγοντας σε συμφωνία και ανάληψη δεσμεύσεων. Ως σημαντικότερα παραδείγματα αναφέρονται εδώ η μείωση στους ρυθμούς της αποψίλωσης δασών και η αύξηση των εθνικών πάρκων-δρυμών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Όμως καθόλου ή ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί σε 24 από τα 90 ζητήματα-στόχους, μερικοί εκ των οποίων αποτελούν βασικούς παράγοντες αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας, όπως:
-τα ζητήματα κλιματικών αλλαγών γενικά,
-η ερημοποίηση περιοχών,
-οι ξηρασίες, και
-τα αλιευτικά αποθέματα.

 Η έρευνα επισημαίνει ότι αν οι συμφωνίες που έχουν παρουσιάσει ελάχιστη ή καθόλου πρόοδο δεν αρχίζουν σύντομα να εκπληρώνονται σε ικανοποιητικό βαθμό, τα επιστημονικά σενάρια για διπλασιασμό των εκπομπών άνθρακα έως το 2050 και μέσης αύξησης της θερμοκρασίας που ίσως φτάσει τους 3 βαθμούς Κελσίου έως το 2100, θα γίνουν πραγματικότητα.

Πηγές: Clickgreen, Global Environment Outlook

Φωτό: wikipedia

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
ariskaparakis@gmail.com

"ΣΟΛΩΝ" για τη σύνθεση και τον οικολογικό πολιτισμό