Επιβίωση με... ενέργεια για τους μεγάλους κατασκευαστές

Με δεδομένο ότι η επανεκκίνηση των εργασιών στους μεγάλους οδικούς άξονες είναι ακόμα μετέωρη

Στον κλάδο της ενέργειας και συγκεκριμένα της παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές, όπως αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, ποντάρουν οι περισσότεροι από τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους προκειμένου να επιβιώσουν και φέτος από την οικονομική κρίση και την ύφεση, δεδομένου ότι η επανεκκίνηση των εργασιών στους μεγάλους οδικούς άξονες είναι ακόμα μετέωρη.

Επιπλέον, η αύξηση των εσόδων από τα δημόσια έργα δεν συνιστά πιθανή προοπτική, τουλάχιστον για φέτος, καθώς η χρηματοδότηση παραμένει προβληματική, είτε πρόκειται για έργα με συμμετοχή μόνο του ελληνικού Δημοσίου και της Ε.Ε. είτε πρόκειται για έργα με σύμβαση παραχώρησης, όπου τη χρηματοδότηση πρέπει να εξασφαλίσουν οι ιδιώτες.

Ηδη, άλλωστε, τα πρώτα μηνύματα από το οικονομικό επιτελείο κάνουν λόγο για πιθανή νέα περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα της Δημόσιας Διοίκησης. Ταυτόχρονα, η εξασφάλιση εναλλακτικών πόρων για έργα υποδομών και τροφοδότηση της ανάπτυξης, είτε από το ΕΣΠΑ είτε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), κάτι για το οποίο εργάζεται το τελευταίο διάστημα το υπουργείο Ανάπτυξης, θα απαιτήσει εύλογα κάποιο χρόνο.

Ετσι, οι κατασκευαστές υποχρεωτικά στρέφονται σε δύο άξονες προκειμένου να συντηρηθούν. Από τη μία πλευρά αναζητούν έργα στο εξωτερικό, με σημείο αναφοράς τις χώρες των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Εκεί, βέβαια, καλούνται να αντιπαρέλθουν και το ζήτημα της εξασφάλισης εγγυητικών επιστολών για τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς, καθώς σχεδόν όλες οι ξένες τράπεζες εφαρμόζουν πολύ αυστηρά κριτήρια όταν πρόκειται για επιχειρήσεις από την Ελλάδα, λόγω του υψηλού ρίσκου που συνοδεύει τη χώρα μας. Ετσι, η μόνη δραστηριότητα, εκτός από τις παραχωρήσεις (π.χ. Αττική Οδός, Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου), που σήμερα συνεισφέρει σταθερά έσοδα στις εταιρείες είναι εκείνη της παραγωγής ενέργειας.

Στο πλαίσιο αυτό, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ έχει αναδειχθεί σε ισχυρή «παίκτρια», που μάλιστα επεκτείνεται και στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ. Εντός του προσεχούς διμήνου προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί η πρώτη φάση της κατασκευής των συνολικά 10 αιολικών πάρκων που σχεδιάζονται στις ΗΠΑ, μετά την αγορά ισάριθμου αριθμού εταιρειών που κατείχαν τις σχετικές άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας αιολικών πάρκων. Η απόκτηση έγινε πριν από ένα και πλέον χρόνο αντί ποσού 20,5 εκατ. δολαρίων. Μέσω των εν λόγω εταιρειών, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ διαθέτει 20ετές κλειστό συμβόλαιο για την πώληση του παραγόμενου ρεύματος από τα συγκεκριμένα αιολικά πάρκα. Στην ενέργεια, ο όμιλος έχει σε λειτουργία ή υπό κατασκευήν μονάδες συνολικής ισχύος 733 MW (θερμικά, αιολικά, φωτοβολταϊκά) καθώς και άδειες 1.500 MW μόνο στην Ελλάδα.

Οπως ανακοινώθηκε στην πρόσφατη ετήσια γενική συνέλευση, κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ εξασφάλισε χρηματοδότηση (μέσω της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή) της τάξεως των 337 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 148 εκατ. ευρώ αφορούν την επένδυση στα αιολικά πάρκα των ΗΠΑ, ενώ 133 εκατ. ευρώ σε αντίστοιχα έργα, κυρίως ενεργειακού χαρακτήρα στην Ελλάδα. Τα κεφάλαια αυτά αρκούν για την κάλυψη των αναγκών του επενδυτικού προγράμματος του ομίλου έως και το τέλος του 2013. Ενδεικτικό πάντως της μεγάλης ανάπτυξης του κλάδου είναι το γεγονός ότι έχει αναδειχθεί στο πιο ακριβό περιουσιακό στοιχείο, με αποτίμηση άνω του 1 δισ. ευρώ στο τέλος του πρώτου τριμήνου, ξεπερνώντας κατά πολύ τον κατασκευαστικό κλάδο, η αποτίμηση του οποίου δεν ξεπέρασε τα 740 εκατ. ευρώ το ίδιο διάστημα.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάκτωρ, που επίσης έχει επενδύσει σημαντικά ποσά στον κλάδο της ενέργειας, τα αποτελέσματα φαίνεται πως είναι κάπως διαφοροποιημένα, καθώς ο όμιλος φέρεται να αναζητεί στρατηγικούς εταίρους ή ακόμα και πιθανούς αγοραστές για τμήματα που δεν άπτονται του αμιγούς αντικειμένου του. Στο πλαίσιο αυτό, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί ακόμα και το ενδεχόμενο πώλησης της θυγατρικής «Ανεμος», που αναπτύσσει αιολικά πάρκα, καθώς η διοίκηση δρομολογεί ευρύ σχέδιο αναδιοργάνωσης του ομίλου. Η Ελλάκτωρ έχει συνολικά αναπτύξει έργα ΑΠΕ εγκατεστημένης ισχύος 129 MW, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκονται έργα επιπλέον 101 MW.

Του Νικου Χ. Ρουσανογλου

kathimerini.gr/

Πόλεμος στις ΑΠΕ της Βουλγαρίας Μετά την Απόφαση της Κυβέρνησης να Ρίξει τις Ταρίφες

Ο βουλγαρικός σύνδεσμος αιολικής ενέργειας ( BGWEA) κατέθεσε μήνυση κατά της ρυθμιστικής αρχής ενέργειας της χώρας με αφορμή την απόφαση της τελευταίας να μειώσει τις ταρίφες των αιολικών κατά 22% από αυτό το μήνα.

Ο σύνδεσμος θεωρεί την μείωση της εγγυημένης τιμής υπερβολικά μεγάλη και μη συμβατή με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην εγχώρια αγορά. Ταυτόχρονα, προειδοποιεί ότι οι ρυθμιστικές αλλαγές θα διώξουν τους υποψήφιους επενδυτές από τη Βουλγαρία και ότι οι επιχειρήσεις «δεν εμπιστεύονται πλέον τις αποφάσεις της αρχής».

Ο διευθυντής του BGWEA, Σεμπάστιαν Νόεθλιχς, δήλωσε σχετικά ότι η μήνυση έγινε ώστε να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα της ρυθμιστικής αρχής και προκειμένου να υπάρξει ένα καλύτερο επενδυτικό περιβάλλον.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η απόφαση για την μείωση της ταρίφας ελήφθη από τον υπουργό Ενέργειας, Ντελιάν Ντόμπρεβ, με την δικαιολογία ότι οι ΑΠΕ ήταν υπεύθυνες για τις αυξήσεις των τιμολογίων ηλεκτρισμού. Ο υπουργός τόνισε πως η κυβέρνηση απέφυγε νέες αυξήσεις με την απόφασή της να μειώσει τις ταρίφες.

«Οι ασταθείς και αντιφατικές κυβερνητικές κινήσεις ήταν ο λόγος για την ανισόρροπη ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα και για την μαζική εγκατάσταση της πιο ακριβής τεχνολογίας, δηλαδή των φωτοβολταϊκών», σημείωσε ο BGWEA.

Πηγή: Energia.gr

ecofinder.gr

Βραβείο στην Ανάβρα (Μαγνησίας) της προκοπής και των στόχων

Της Ιωάννας Φωτιάδη

Τα «καραβάνια» των ξένων δημοσιογράφων που έφταναν στην Ελλάδα για να καλύψουν την πολιτική επικαιρότητα εγκατέλειψαν για λίγο την Αθήνα, προκειμένου να επισκεφθούν την Ανάβρα Μαγνησίας και να καταγράψουν την «άλλη» Ελλάδα: της προκοπής και της υλοποίησης υψηλών στόχων. «Μπορούν να υπάρξουν πολλές Ανάβρες» ισχυρίζεται ο επί έτη κοινοτάρχης Δημήτρης Τσουκαλάς, που δηλώνει αισιόδοξος στην κρίση, «αν οι πολιτικοί άρχοντες βάλουν το κοινό συμφέρον πάνω από το ατομικό».

Η ιστορία του χωριού με τον πολυμήχανο και οραματιστή πρόεδρο είναι λίγο - πολύ γνωστή: ένας εγκαταλελειμμένος τόπος σε υψόμετρο χιλίων μέτρων και με λίγους κατοίκους, που ασκούσαν την κτηνοτροφία με πεπαλαιωμένες μεθόδους, έγινε κέντρο των ΑΠΕ, της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Σήμερα εκτρέφονται 5.000 αγελάδες, 5.000 χοιρομητέρες, 15.000 γιδοπρόβατα «τα οποία για εννέα μήνες βόσκουν ελεύθερα σε μια ορεινή έκταση 130.000 στρεμμάτων, η οποία δεν λιπαίνεται και δεν ρυπαίνεται» διευκρινίζει ο κ. Τσουκαλάς. Παράλληλα, παρατηρείται ένας οργασμός στην ανάπτυξη των ΑΠΕ: εδώ και πέντε χρόνια λειτουργεί ένα αιολικό πάρκο και ετοιμάζονται άλλα δύο, όπως και ένα μικρό υδροηλεκτρικό και σύστημα τηλεθέρμανσης. Συν τω χρόνω, το χωριό θα είναι ενεργειακά αυτόνομο και οι κάτοκοι θα απαλλαγούν από μέρος των λογαριασμών ΔΕΗ.

Ακόμα, έχουν κατασκευαστεί τρία κτηνοτροφικά πάρκα και ένα σφαγείο, με τις προδιαγραφές της Ε.Ε. Σημειωτέον ότι η Ανάβρα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις των ΟΤΑ ως προς την απορρόφηση κονδυλίων, με τα οποία πραγματοποίησε όλα τα παραπάνω. Σημαντική είναι η πρόοδος και στην παιδεία: βιβλιοθήκη για παιδιά και ενήλικες, μουσείο, περιβαλλοντικό πάρκο 240 στρεμμάτων.

Ανεργία στο μηδέν«Το 1990, όταν επιστρέψαμε στην Ανάβρα, ζούσαν 300 άτομα» θυμάται η σύζυγος του προέδρου, καθηγήτρια στο ΕΜΠ και άμισθη τεχνική σύμβουλος κ. Μάχη Καραλή, «σήμερα ζουν γύρω στους 700». Το «οικολογικό» χωριό αποτελεί ίσως την εξαίρεση του δημογραφικού «κανόνα» της χώρας, καθώς προσείλκυσε πληθυσμό στην επαρχία, που ο μέσος όρος του δεν ξεπερνάει τα σαράντα χρόνια! «Πολλά παιδιά σπουδάζουν στην Αθήνα και μετά επανέρχονται στην πατρίδα τους!» λέει η κ. Καραλή. Στην Ανάβρα η ανεργία είναι στο 0%.

Η υποδειγματική κοινότητα, που έχει απασχολήσει και παλαιότερα την «Κ» (21/3/12, 17/3/2009), απέσπασε το βραβείο ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ που απένειμε το ECOCITY, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Η φετινή, άλλωστε, βράβευση ήταν αφιερωμένη «στο μέλλον και στη δύναμη που κρύβουν το όραμα και η έμπνευση». Το ζεύγος Τσουκαλά - Καραλή διακρίθηκε στην κατηγορία «έργο ζωής», καθώς εγκαταστάθηκε στην Ανάβρα, όπου ο κ. Τσουκαλάς διετέλεσε κοινοτάρχης για 4 τετραετίες, πριν από 20 χρόνια. Mετά τον «Καλλικράτη» η Ανάβρα ανήκει στον Δήμο Αλμυρού. Ωστόσο, το άοκνο ζεύγος δεν έχει πάψει να ασχολείται με τα κοινά, καθώς ο «Καλλικράτης» αφήνει πολλά «κενά». «Εχουμε ιδρύσει την εθελοντική ομάδα «Ανάβρα Ζω», έχουμε αναλάβει την καθαριότητα των δημόσιων κτιρίων, τη λειτουργία των δύο βιβλιοθηκών και εν γένει παρεμβαίνουμε όπου παρατηρούνται ελλείψεις ή ολιγωρίες».

kathimerini.com.cy

------------------------

• Ανάβρα Μαγνησίας: Ένα ελληνικό χωριό - πρότυπο διαφορετικό από τα άλλα

  --------

  

   

Αιολική ενέργεια για τις τοπικές κοινωνίες

Με αφορμή το Παγκόσμιο Συνέδριο Αιολικής Ενέργειας, μια ματιά σε ένα επιτυχημένο αιολικό πάρκο στη γερμανική επαρχία. Μια επιχειρηματική κίνηση που θα μπορούσε να ενδιαφέρει και την Ελλάδα.

Ο άνεμος της Ελλάδας θα μπορούσε να μονοπωλεί την αγορά ενέργειας. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Αιολική Ενέργειας (WWEA), η Eλλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις 20 χώρες με σημαντικές δυνατότητες για αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στασιμότητα εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των επενδύσεων για κατασκευή ανεμογεννητριών μικρής εμβέλειας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μαζί με την Κύπρο, την Πορτογαλία,την Κένυα κ.ά. και ενώ στις ηγέτιδες του χώρου συγκαταλέγονται η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Τα παραδείγματα από τα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει έμπνευση για αντίστοιχες επιχειρηματικές κινήσεις είναι πολλά. Τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα έργα υποδομής δείχνουν να υποχωρούν έναντι της δημιουργίας αιολικών πάρκων που ικανοποιούν τις ανάγκες μικρών δήμων, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ιδιωτών. Τέτοια είναι η περίπτωση του αιολικού πάρκου της γερμανικής κωμόπολης Σλάλαχ-Μύλεφλις στο κρατίδιο του Βραδεμβούργου.
 
Πράσινη ενέργεια με πρωτοβουλία των κατοίκων

Kάτοικοι του Σλάλαχ-Μύλενφλις στο αιολικό πάρκο

Δεκαέξι γιγάντιες ανεμογεννήτριες δεσπόζουν στο αγροτικό τοπίο. Κάθε μία από αυτές έχει ύψος 180 μέτρων ενώ οι τεράστιοι έλικες δεν σταματούν. Στην αρχή, δεν ήταν λίγες οι φωνές αντίδρασης, με κύριο αντεπιχείρημα ότι οι ανεμογγενήτριες καταστρέφουν το τοπίο. Στο Σλάλαχ-Μύλενφλις η κατάσταση έχει αλλιώς. Οι κάτοικοι είναι περήφανοι για το αιολικό πάρκο τους. Παράγει 60 φορές περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από όση χρειάζονται οι 1.000 περίπου κάτοικοι για τις ανάγκες τους. Αρχικά υπήρξαν και εκεί αντιδράσεις αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν όλοι την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα του πάρκου.
Ο Πέτερ Χαν, κάτοικος της περιοχής και συνιδρυτής του σωματείου «Αιολική ενέργεια στο Σλάλαχ» αναφέρει: «Το 2002 η περιοχή κρίθηκε κατάλληλη για την κατασκευή αιολικού πάρκου. Αρχικά έδειξαν ενδιαφέρον 10 εταιρίες, οι οποίες επεδίωξαν αμέσως να συνάψουν συμβόλαια. Περίμεναν βέβαια να συναντήσουν μεγάλους αγρότες αλλά στην πραγματικότητα η γη βρισκόταν στην ιδιοκτησία 100 μικρών αγροτών. Αυτοί όμως δεν υπέγραψαν αμέσως αλλά ήρθαν σε συνεννόηση μεταξύ. Έτσι αποφάσισαν να συνενωθούν με τη βοήθεια του δήμου και να προκηρύξουν διαγωνισμό». Αμέσως ανταποκρίθηκαν 20 υποψήφιοι επενδυτές.
 
Συνεργασία όλων για το κοινό καλό

Το αιολικό πάρκο έχει ενταχθεί άψογα στο φυσικό περιβάλλον

Ύστερα από προσεκτική έρευνα των υποψηφιοτήτων, κατέληξαν τελικά στην επιλογή της εταιρίας ENERCON, μιας από της μεγαλύτερες στο χώρο, για τη σύναψη σύμβασης leasing. Η κατασκευή του πάρκου κόστισε 62 εκατομμύρια € ενώ σ'αυτήν βοήθησαν και οι κάτοικοι της περιοχής. Οι αποφάσεις για τη διαχείριση του πάρκου λαμβάνονταν από κοινού από μια τοπική επιτροπή αντιπροσώπων. «Η λήψη αποφάσεων από κοινού ήταν δύσκολη, ωστόσο η ικανοποίηση όλων στο τέλος ήταν μεγάλη». Tα έσοδα του πάρκου ανέρχονται σε 300,000 € το χρόνο και κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό του δήμου.
Στη συνέχεια τα έσοδα διατίθενται για την εξυπηρέτηση άλλων αναγκών του δήμου όπως επισκευές δρόμων ή σχολικά προγράμματα. Συν τοις άλλοις οι φόροι που αντιστοιχούν στη λειτουργία του πάρκου, πληρώνονται επίσης χάριν του δήμου. «Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πλάνο, υπολογίζουμε ότι μέσα στην εικοσαετία λειτουργίας του πάρκου τα φορολογικά έσοδα θα ανέρχονται σε 3,3 δισεκατομμύρια €». Μια σπουδαία αναπτυξιακή προοπτική για την περιοχή και τους κατοίκους της, χωρίς μάλιστα να επιβαρύνεται το περιβάλλον.
Richard A. Fuchs / Δήμητρα Κυρανούδη
Υπεύθ. σύνταξης : Σπύρος Μοσκόβου
 dw.de/dw

Ι. Χατζηβασιλειάδης, Γ.Γ. ΙΕΝΕ: «Και στα Θαλάσσια Αιολικά Συνεχίζεται η Πολιτική Έγχυσης Ακριβής Ενέργειας στο Ηλεκτρικό Σύστημα»

Η άδεια παραγωγής για ένα μεγάλο θαλάσσιο αιολικό πάρκο περί τα 500 MW με 81 ανεμογεννήτριες δυτικά της Λήμνου, το τρίτο μεγαλύτερο του κόσμου όπως προβάλλεται, όντας και το ακριβότερο του κόσμου που αποσιωπάται, εγκρίθηκε από την ολομέλεια της ΡΑΕ. Πρόκειται για παράκτιο και όχι υπεράκτιο αιολικό πάρκο αφού η ζώνη των 6 μιλίων φέρνει τις ανεμογεννήτριες πιο κοντά στις ακτές αναζητώντας και αβαθείς περιοχές σε αντίθεση με τα υπεράκτια στην Βόρεια Θάλασσα που εγκαθίστανται στις ΑΟΖ των αντιστοίχων χωρών. Έτσι αναιρούνται τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα για τα ελληνικά θαλάσσια αιολικά πάρκα καθώς και οι καλύτερες συνθήκες πνοής ανέμου λόγω γειτνίασης με το σύνθετο ανάγλυφο των νησιών.

Η Βόρεια Θάλασσα προσφέρεται για υπεράκτια αιολικά πάρκα διαθέτοντας υψηλό αιολικό δυναμικό και αβαθή θάλασσα αφού η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα στις όμορες χώρες, όπως Μ. Βρετανία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία κλπ δεν επιτρέπει την φιλοξενία μεγάλων ανεμογεννητριών. Αντίθετα, το Αιγαίο δεν είναι Βόρεια Θάλασσα και η χώρα με χαμηλό πληθυσμιακό δείκτη προσφέρεται για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας στην ξηρά με καλύτερες αποδόσεις και χαμηλότερο κόστος ακόμη και στα ακατοίκητα νησιά.

Βασικός στόχος των προσπαθειών στην ανάπτυξη των θαλάσσιων αιολικών πάρκων για ηλεκτροπαραγωγή μεγάλης κλίμακας είναι το χαμηλό κόστος παραγωγής ώστε να συμμετέχουν ανταγωνιστικά στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, με τους επενδυτές να βρίσκονται σε αναμονή. Με αυτό το σκεπτικό σχεδιάσθηκε και το υπερδίκτυο στην Βόρεια Θάλασσα με την συμμετοχή 10 χωρών. Στην Μ. Βρετανία το κόστος παραγωγής είναι ακόμη υψηλό, μεταξύ 0,19 με 0,24€/ kWh, δηλαδή υπερδιπλάσιο από εκείνο με μονάδες φυσικού αερίου. Σύμφωνα με τα πρώτα συμπεράσματα της ομάδας ειδικών που όρισε η Βρετανική κυβέρνηση, μια μείωση του κόστους παραγωγής στα 0,12€/ kWh για το 2020 θεωρείται εφικτή.

Το κόστος επένδυσης του θαλάσσιου αιολικού πάρκου της Λήμνου που αδειοδοτήθηκε με 4.000€/ kW είναι σχεδόν διπλάσιο εκείνων στην Βόρεια Θάλασσα, οπότε αναμένεται υψηλότερο κόστος παραγωγής εάν τελικά πραγματοποιηθεί. Το πάρκο συνδέεται στο σύστημα μεταφοράς στην περιοχή της Θράκης και δεν φαίνεται ότι η παραγόμενη ενέργεια θα κατευθυνθεί προς τις πλησιέστερες αγορές της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας αλλά θα μεταφερθεί διατρέχοντας την χώρα με υψηλό κόστος και απώλειες στα μεγάλα καταναλωτικά κέντρα που είναι κυρίως η Αττική. Είναι προφανές ότι η επένδυση του θαλάσσιου αιολικού πάρκου βασίζεται στην ειδική μεταχείριση με υψηλά τιμολόγια που θα εξασφαλίσει για τα επόμενα 20 χρόνια και ενδεχομένως σε επιδοτήσεις της επένδυσης με δημόσιο χρήμα.

Έτσι, μετά από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά πάρκα του κόσμου και με τις υψηλότερες τιμές οι ΑΠΕ στην Ελλάδα οδηγούνται στα μεγαλύτερα θαλάσσια αιολικά πάρκα με το υψηλότερο κόστος παραγωγής. Αντιθέτως, στην Ισπανία μετά την κατάργηση των εγγυημένων τιμών αρχίζει η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών που θα συμμετέχουν στην ανταγωνιστική αγορά χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση των καταναλωτών, ενώ η αιολική ενέργεια στην ξηρά εισέρχεται ήδη ανταγωνιστικά στην αγορά (πχ Τουρκία).

Στην Ελλάδα του “ fast track” και με θεσμικό πλαίσιο υψηλών τιμών υποστηρίζονται επενδύσεις στις ΑΠΕ με ακριβές και ανώριμες τεχνολογίες με συνέπεια ο άλλοτε εύρωστος ηλεκτρικός τομέας της χώρας να χάνει την ανταγωνιστικότητά του και οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν ακριβά τιμολόγια επί μακρόν χωρίς λόγο, με όλες τις επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία. Η κατάσταση επιδεινώνεται και με την στρεβλή λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που οδηγείται στην εντατική.

Η έγχυση ακριβής ενέργειας στο ηλεκτρικό σύστημα με εγγυημένες τιμές οριζόμενες με νόμο και εκτός της ανταγωνιστικής αγοράς επιβαρύνει επιπρόσθετα τους καταναλωτές και την οικονομία για μακρά περίοδο. Οι προσπάθειες που γίνονται κατά καιρούς για την αντιμετώπιση του προβλήματος με θέσπιση άλλων επιβαρύνσεων εντός ή και εκτός του ενεργειακού τομέα ή ακόμη αλλάζοντας ονόματα στα πρόσθετα βάρη των λογαριασμών των καταναλωτών δείχνουν άρνηση αναγνώρισης και επίλυσης του προβλήματος με τις γνωστές συνέπειες.

Οι εγγυημένες τιμές αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ, το “ feed- in tariff” με σωστό σχεδιασμό όμως χωρίς γραφειοκρατία και εμπορία των αδειών, είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο άσκησης πολιτικής για την ανάπτυξη των ΑΠΕ μεγιστοποιώντας τα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη. Αυτό έχει προσωρινό χαρακτήρα σε όλες τις χώρες που εφαρμόζεται με φθίνουσες τιμές και διάρκεια ώσπου να εισέλθουν οι τεχνολογίες των ΑΠΕ στην ανταγωνιστική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ ήδη μερικές από αυτές διαβαίνουν το κατώφλι.

Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης έχουν τεθεί τελείως επιπόλαια εθνικοί στόχοι για τις ΑΠΕ με ένα πρόχειρο εθνικό πρόγραμμα και με πανσπερμία τεχνολογιών που υποστηρίζονται από υψηλές εγγυημένες τιμές για μακρά περίοδο χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες στον ενεργειακό τομέα, την κοινωνία και την οικονομία. Η ανάπτυξη των ΑΠΕ με οποιοδήποτε κόστος χωρίς σεβασμό στους καταναλωτές που καλούνται να το πληρώσουν δεν μπορεί να αποτελεί εθνικό στόχο, ούτε και με το πρόσχημα της προστασίας του πλανήτη έναντι της κλιματικής αλλαγής, όπως αναφέρεται στους πρόσφατους νόμους.

Τέτοιες αποφάσεις επιδεινώνουν την οικονομία και απομακρύνουν την χώρα από την σύγκλιση και το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, ενώ η έλλειψη μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού και αντίστοιχου προγράμματος δράσης αφήνουν τον ενεργειακό τομέα να περιπλανάται σε επικίνδυνες ατραπούς.

energia.gr

Ντίνος Μπενρουμπή, Protergia: «Μη Βιώσιμες οι Σημερινές Ταρίφες των Φωτοβολταϊκών»

Ανέφικτος φαίνεται να είναι ο ελληνικός στόχος για τις ΑΠΕ με ορίζοντα το 2020, ενώ μη βιώσιμες είναι οι ταρίφες στα φωτοβολταϊκά.

Τις εκτιμήσεις αυτές διατύπωσε ο γενικός διευθυντής της Protergia, εταιρίας του ομίλου Μυτιληναίος, Ντίνος Μπενρουμπή. Μιλώντας στο 6^οενεργειακό διάλογο του ΙΕΝΕ περιέγραψε με ιδιαίτερα αρνητικά χρώματα την κατάσταση στα feed in tariff. «Κανείς δεν επενδύει, κανείς δεν πιστεύει στις υπογραφές, κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα εξακολουθούν να υπάρχουν, αν θα πληρώνονται», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μπενρουμπή. «Δεν πειράζει αν είναι χαμηλότερες, αρκεί να καταβάλλονται», πρόσθεσε. Ειδικά, στα φωτοβολταϊκά, είπε, οι ταρίφες είναι μη βιώσιμες.

Αναφερόμενος, εξάλλου, στο πρόγραμμα Ήλιος ο κ. Μπενρουμπή επισήμανε χαριτολογώντας ότι δεν μπορεί να μιλήσει γι αυτό, καθώς δεν είναι πλέον στη θέση του ο υπουργός που προωθούσε το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Περιορίστηκε απλώς να πει ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.

Ο όμιλος Μυτιληναίος έχει αυτή τη στιγμή σε λειτουργία 1,2 GW από θερμικές μονάδες και 54 MW ΑΠΕ σε λειτουργία. Σε διάφορες φάσεις αδειοδότησης βρίσκονται 1,4 GW σε ΑΠΕ. Στόχος του ομίλου είναι το 2015 να έχει σε λειτουργία συνολική παραγωγή 400 MW από ΑΠΕ (κυρίως, αιολικά), ισχύς που θα αντιπροσωπεύει το 10-15% της συνολικής παραγωγής στην Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά τους στόχους για τα τρία 20άρια του 2020, καθώς και τις ευρωπαϊκές προβλέψεις για το 36,4% της συνολικής κατανάλωσης από ΑΠΕ το 2020 και το 51,6% της συνολικής κατανάλωσης επίσης από ΑΠΕ το 2030, ο ομιλητής εξέφρασε ερωτηματικό κατά πόσο μπορούν να επιτευχθούν, υπό την παρούσα συγκυρία της οικονομικής κρίσης και της δυσκολίας χρηματοδότησης τους.

Ιδιαίτερη αναφορά, τέλος, έκανε ο κ. Μπενρουμπή για τη μονάδα συμπαραγωγής στον Άγιο Νικόλαο, η οποία τα τέσσερα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε δοκιμαστική λειτουργία, διάστημα που είναι από τα μεγαλύτερα στην κατηγορία αυτή, λόγω της καθυστέρησης ενσωμάτωσης στο ελληνικό δίκαιο της σχετικής κοινοτικής οδηγίας.

Ο αντιπρόεδρος της Vestas Hellas Γιάννος Μιχόπουλος επισήμανε ότι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επενδύσεις σε έργα ΑΠΕ είναι η δυσκολία χρηματοδότησης τους. Υπάρχουν, όπως είπε, 20 GWμε άδεια παραγωγής, τα οποία δεν μπορούν να βρουν χρηματοδότηση, προκειμένου να υλοποιηθούν.

Ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Συμπαραγωγής Θερμότητας Κώστας Θεοφύλακτος μίλησε για το ρόλο της συμπαραγωγής ως βασικού πυλώνα για την εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας. Αυτή τη στιγμή υπάρχει στην Ευρώπη μεγάλο δυναμικό για έργα συμπαραγωγής με ορίζοντα το 2020, ισχύος περί τα 122 GW. Η νέα Οδηγία που προωθεί το Ευρωκοινοβούλιο για την ενεργειακή απόδοση αποδίδει, μεταξύ άλλων, μεγάλη σημασία στη συμπαραγωγή. Ο ΕΣΣΗΘ έχει θέσει ως στόχο του της προώθηση της πολύ μικρής συμπαραγωγής, έως 50 KV, στον τριτογενή και οικιακό τομέα. Ήδη, κάποια σχετικά έργα έχουν ξεκινήσει (κατοικία, αθλητικά κέντρα, ξενοδοχεία).

energia.gr