Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα UNCLOS. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα UNCLOS. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018
Αλιεία εκ μέρους των Σκοπίων μέσα στο Αιγαίο Πέλαγος : Ερώτηση περί Συμφωνίας λόγω ΑΟΖ
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014
Στοπ στην επιδότηση της υπεραλίευσης
Η Ελληνίδα επίτροπος σημείωσε ότι οι σχετικές κοινοτικές χρηματοδοτήσεις που ενίσχυαν την υπεραλίευση έχουν ήδη διακοπεί, υπογράμμισε ωστόσο ότι οι εθνικές επιδοτήσεις χωρών όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Βρετανία κ.ά. είναι της τάξεως του ενός δισ. ευρώ ετησίως.
Η Μ. Δαμανάκη δήλωσε επίσης ότι η Επιτροπή υποστηρίζει τις ενέργειες της διεθνούς οργάνωσης «Παγκόσμιος Ωκεανός» για τη βελτίωση του ελέγχου των δραστηριοτήτων στην ανοιχτή θάλασσα.
http://www.zougla.gr/politiki/article/stop-stin-epidotisi-tis-iperaliefsis
30/6/14
-----------------------------
- Global solutions to save the world's oceans (Maria Damanaki) ...
“Re-energising the Oceans” conference
Brussels, 30 June 2014:
....."Within the EU we have introduced transformational change with regard to fisheries. Since 1/1/2014 we have a new common fisheries policy, sustainable and science based, phasing out discarding and implementing the same principles for European vessels worldwide. Through this new policy we have banned all types of subsidies at European level, that lead to overcapacity and overfishing. Our European fund has no granting for fuel subsidies at all.
Allow me now to come to a global problem also mentioned in GOC report: illegal fisheries
Illegal fishing has to be eradicated from the high seas, and this is why the EU uses its diplomatic weight to push for rules like the UNCLOS or the United Nations Fish Stock Agreement to be enforced worldwide.
We also use our considerable market weight and I'm grateful to the Global Oceans Commission for highlighting this important aspect in its paper. In practice the EU requires that any fish import be accompanied by a catch certificate. In other words the fish has to be caught legally; otherwise it won't get into our market. And we go further.
We work with other world nations to promote compliance with international law. When a country clearly does not respect its international obligations, we give them a fair warning and time to set things straight. We have done so with 13 countries in the last two years. Ten of them then complied, but three didn’t. So earlier this year the EU adopted our first ever trade ban with Cambodia, Belize and Guinea Conakry.
In just over four years the EU has become the frontrunner in the fight against IUU and we are making a difference. Many third countries are now taking their international duties much seriously.
The EU is also stepping up its efforts to address the marine litter problem. It has agreed to set a reduction target for marine litter by 2020, to move towards Rio + 20 commitments. We In European Commission are going to propose this target soon.
On offshore oil and gas the EU has put in place the highest risk based standards for operation within its territory. We well come of course binding efforts for reducing risk, as well as ensuring effective emerging response, regardless of where operations take place, in line with the polluter pays principle."..............http://europa.eu/rapid/press-release_SPEECH-14-524_en.htm?locale=en
30/6/14
Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013
Ευρωβουλή: Υψηλής σπουδαιότητας τα κοιτάσματα της Μεσογείου
Με 377 ψήφους υπέρ, και 195 κατά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθετώντας την εν λόγω έκθεση, εισηγήτρια της οποίας ήταν η ευρωβουλευτής Νίκη Τζαβέλα, αποφάσισε τον «εξευρωπαϊσμό» των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου «αναγνωρίζοντας» την σπουδαιότητα των υδρογονανθράκων της περιοχής μας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, τονίζει με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ευρωβουλευτού.«Η πρώτη επίσημη στήριξη της Ε.Ε. στις Ελληνικές θέσεις για τα θέματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ήρθε σήμερα με την υπερψήφιση της έκθεσης», τόνισε στην EurActiv.gr, η ελληνίδα ευρωβουλευτής Νίκη Τζαβέλα.«Το σημείο της έκθεσης που τόνιζε τη σπουδαιότητα των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ψηφίστηκε με 505 υπέρ και 91 κατά», συνέχισε.Πρόκειται για την πρώτη απόφαση της ΕΕ που ζητά να δοθεί έμφαση στην οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΕΕΖ) των κρατών - μελών της Ε.Ε. και των σχετικών τρίτων χωρών, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη και η ΕΕ καθαυτή.Για την ελληνική περίπτωση, η υιοθέτηση της έκθεσης είναι ιδιαίτερης σημασίας, καθώς θα αποτελέσει ισχυρό «χαρτί» στο θέμα της ΑΟΖ και της διεκδίκησης των ελληνικών δικαιωμάτων.Στο κείμενο που ψηφίστηκε, τονίζεται ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις και η οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών θα μετατραπεί σε πηγή προστριβών με τρίτες χώρες, και ότι η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ στο θέμα αυτό και να επιδιώκει να αποτρέπει διεθνείς τριβές. Επίσης υπογραμμίζεται ότι η ενέργεια πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα.EurActiv.gr
Πέμ, 14/03/2013 ---ΣΧΕΤΙΚΑ:
Ανακοίνωση ΥΠΕΞ σχετικά με την αποστολή ρηματικής διακοίνωσης της Τουρκίας στον ΟΗΕ
Σε λίγο θα ανακηρυχθεί η Ελληνική ΑΟΖ/Ανακήρυξη και οριοθέτηση δεν είναι το ίδιο πράγμα
Για το Δίκαιο της Θάλασσας (Τα νησιά απολαμβάνουν το ίδιο καθεστώς και επομένως έχουν τα ίδια δικαιώματα στη θάλασσα)
Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού , ΕΡΤ-3 102FM, 11/10/2012 (Σχετικά με τις δηλώσεις Α. Νταβούτογλου)
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013
Αρκτική: «Όχι» στις γεωτρήσεις, λένε έμπιστοι του Ομπάμα
---
«Στον πάγο» κινδυνεύουν να μπουν τα σχέδια της Shell για γεωτρήσεις στην Αρκτική, μετά από σειρά περιστατικών που κατέδειξαν την επικινδυνότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος για το περιβάλλον.Επιπλέον, δύο σύμμαχοι και πρώην στενοί συνεργάτες του Μπαράκ Ομπάμα, ένωσαν τη φωνή τους με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στις εξορύξεις για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Αρκτική.
Η Κάρολ Μπράουνερ, σύμβουλος του Ομπάμα σε θέματα κλίματος την περίοδο 2009-2011, και ο Τζον Ποντέστα, ο ελληνο-ιταλικής καταγωγής πρώην προσωπάρχης του αμερικανού προέδρου, υπογράφουν άρθρο στην ιστοσελίδα του Bloomberg, όπου διατυπώνουν την πεποίθησή τους πως δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος διεξαγωγής γεωτρήσεων στην περιοχή.
«Είμαστε ανοιχτοί στην ανάπτυξη θαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αρκτική, υπό την προϋπόθεση ότι οι πετρελαϊκές εταιρείες και η κυβέρνηση θα επέβαλλαν επαρκή μέτρα ασφαλείας, διασφαλίζοντας ότι υπάρχουν οι κατάλληλες δυνατότητες αντιμετώπισης [ενός ατυχήματος] και κατανοώντας καλύτερα πώς συμπεριφέρεται το πετρέλαιο σε παγωμένα ύδατα», γράφουν οι Μπράουνερ και Ποντέστα, στο άρθρο τους με τίτλο «γιατί πλέον είμαστε αντίθετοι στις γεωτρήσεις στην Αρκτική».
«Έπειτα από μια σειρά ατυχών συμβάντων και λαθών, αλλά και λόγω των αφόρητων καιρικών συνθηκών, έχει καταστεί σαφές ότι δεν υπάρχει ασφαλής και υπεύθυνος τρόπος να γίνουν εξορύξεις για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στον Αρκτικό Ωκεανό», εξηγούν.
Τα τελευταία έξι χρόνια, η Shell έχει δαπανήσει σχεδόν 5 δισεκατομμύρια δολάρια προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στα τεράστια κοιτάσματα της περιοχής. Πριν από λίγες ημέρες ωστόσο, και στον απόηχο της προσάραξης εξέδρας, σε αβαθή στην Αλάσκα, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε επαναξιολόγηση των σχεδίων του ομίλου για γεωτρήσεις στον Αρκτικό Ωκεανό.
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, περιβαλλοντικές οργανώσεις αξιολογούν θετικά την αλλαγή στάσης των συντακτών του άρθρου, οι οποίοι είναι πλέον στελέχη του Κέντρου για την Αμερικανική Πρόοδο, μιας δεξαμενής σκέψης που ασκεί επιρροή στη Ουάσιγκτον. «Οι αγγελιαφόροι είναι αυτοί που καθιστούν αυτό το άρθρο γνώμης τόσο σημαντικό», δήλωσε στον Guardian ο Μάικλ Λίβαϊν από την οργάνωση Oceana.
Την περασμένη εβδομάδα, ο απερχόμενος υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ Κεν Σάλαζαρ παραδέχθηκε ότι ουδέποτε ένιωθε «άνετα» με τις προετοιμασίες της Shell για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην Αρκτική.
Οι Μπράουνερ και Ποντέστα καλούν τώρα την κυβέρνηση να μην παραχωρήσει νέα άδεια φέτος στη Shell ή στις υπόλοιπες εταιρείες που «φλερτάρουν» με την ιδέα των γεωτρήσεων στον Αρκτικό Ωκεανό.
Ο όμιλος δεν έχει μέχρι στιγμής εκδώσει σχετική ανακοίνωση.
.naftemporiki.gr
21/1/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Γεωτρήσεις βόρεια της Αλάσκα. Η Shell ανεβάζει τον πυρετό του μαύρου χρυσού στην Αρκτική
AΡΚΤΙΚΗ: ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ Μεσόγειο.
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013
Η παράγραφος 25 της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Η παράγραφος 25 της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το χάρτη ενεργειακής πορείας 2050 έχει την εξής διατύπωση στην αρχική πρόταση:«τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ἐνωσης μέσα από εναλλακτικές πηγές ενέργειας και να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές. Υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, την αναδυόμενη σημασία της έρευνας για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο και στην Αρκτική. Πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για χάραξη πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της θαλάσσιας γεώτρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της οριοθέτησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των σχετικών τρίτων χωρών, σύμφωνα με τη Σύμβαση UNCLOS, την οποία έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση καθαυτή.»
Βλέπουμε ότι υπάρχει ειδική αναφορά στο Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και έμμεση αναφορά στον κυρωτικό νόμο του 1995. Έτσι οι βάσεις του νέου ψηφίσματος είναι οι γνωστές και είναι αυτές και της ελληνικής ΑΟΖ. Το σημαντικό σε αυτό το ζήτημα είναι ότι πλέον όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση εισχωρεί σε ένα ενιαίο πλαίσιο, όπου η Αρκτική και η Μεσόγειος λειτουργούν συμμετρικά ως στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα. Αυτό το πλαίσιο προωθεί και το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και γενικότερα της χάραξης των ευρωπαϊκών ΑΟΖ δηλαδή τις απαραίτητες οριοθετήσεις για γεωτρήσεις, εξορύξεις και εκμεταλλεύσεις.
Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι η υψηλή στρατηγική της πατρίδας μας για την αξιοποίηση της ΑΟΖ μας συμβαδίζει και με τις ευρωπαϊκές ανάγκες που καταγράφονται και στον χάρτη ενεργειακής πορείας 2050. Αυτό δεν είναι μόνο σημαντικό ως γεγονός, αλλά δείχνει ότι η σύγκλιση των στρατηγικών είναι θετική και θα αποτελέσει έναν ισχυρό μοντέλο πίεσης για την υλοποίηση του οράματός μας. Διότι τώρα είναι όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση που δηλώνει πόσο σημαντική είναι η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες. Γιατί έχει αντιληφθεί ότι είναι απαραίτητη και οικονομικά και στρατηγικά η απεξάρτηση της από το θέμα της εξωτερικής ενέργειας.
Κι αφού έχει πρόσβαση λόγω των κρατών μελών της στην Αρκτική και στην ανατολική Μεσόγειο, θέλει να δώσει έμφαση σε όλο αυτό το πλαίσιο για να λειτουργήσει καταλυτικά εκεί όπου υπάρχουν καθυστερήσεις από το παρελθόν. Συνειδητοποιούμε με αυτόν τον τρόπο ότι αυτή η ενεργειακή πορεία θα φέρει κοντά μας γνήσιες συμμαχίες λόγω των οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων στην περιοχή μας. Κατά συνέπεια αυτή η εξέλιξη μηδενίζει τις φοβίες των δικών μας που θεωρούν ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας. Αντιθέτως όχι μόνο πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά αλλά πρέπει να παίξουμε και έναν καινοτόμο ρόλο λόγω της τοποθεσίας μας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου του πλανήτη. Ήρθε η ώρα να δείξει και ο Ελληνισμός τι μπορεί να κάνει επί του πρακτέου όταν ακολουθεί μια υψηλή στρατηγική πάνω σε μια επιστημονική βάση για να προσφέρει, όπως το έκανε πάντα.
OPUS
---
-
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Τα μεγέθη της ελληνικής ΑΟΖ: Το πιο ισχυρό της σημείο για την ΑΟΖ δεν είναι η ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά η νησιώτικη.
Μία νέα ενεργειακή τρέλα
Μάχη για τα νησιά...Ντιαγιουϊντάο ή Σενκάκου....Κουρίλες...κλπ
Διαφορές Ελλάδας - Λιβύης στο θέμα της ΑΟΖ
Σε λίγο θα ανακηρυχθεί η Ελληνική ΑΟΖ/Ανακήρυξη και οριοθέτηση δεν είναι το ίδιο πράγμα
Η μάχη για τα δικαιώματα στην Αρκτική
Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
Η μάχη για τα δικαιώματα στην Αρκτική
Η αποστολή στον Βόρειο Πόλο πραγματοποιήθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του επιστημονικού ερευνητικού προγράμματος Arktika-2012. Οι εργασίες διήρκεσαν 20 ημέρες και όλες έγιναν σε βάθος από 2.500 ως 3.000 μέτρα. Το βαθυσκάφος συνέλεξε δείγματα του υποθαλάσσιου εδάφους με βραχίονες, με τον βυθοκόρο -σύστημα εκσκαφέα για τον καθαρισμό του πετρώματος- με την κάμερα και τον υδροστατικό σωλήνα που διαθέτει. Τα αποτελέσματα από τα γεωλογικά δείγματα θα γνωστοποιηθούν, στις αρχές του 2013, και τότε υπολογίζεται να παραδοθούν και στον ΟΗΕ.
Ισχυρές αποδείξεις
Μέχρι πρότινος, δεν είχε σημειωθεί κάποια πρόοδος στη διαμάχη Νορβηγίας, Καναδά, ΗΠΑ, Δανίας και Ρωσίας, σχετικά με τη ζώνη δικαιωμάτων στην Αρκτική, αφού πέρα από πολιτικές διακηρύξεις, ουδείς από τους ενδιαφερόμενους είχε κατορθώσει ν’ αποδείξει με πραγματικά στοιχεία τις θέσεις του. Έτσι λοιπόν, στο τραπέζι των συζητήσεων, τίθεται πλέον ένα ισχυρό επιχείρημα, αφού, ουδείς στον κόσμο είχε καταφέρει ως τώρα, να ανασύρει από τον πυθμένα του ωκεανού πραγματικά δείγματα εδάφους. Όπως αυτά που να αποδεικνύουν και τυπικά την ορθότητα των ισχυρισμών της Ρωσίας.
Κεντρικός ήρωας της όλης ιστορίας, είναι το πυρηνοκίνητο βαθυσκάφος AC-12 Loshárik (NORSUB-5 σύμφωνα με την κωδικοποίηση του ΝΑΤΟ) είναι παντελώς άγνωστος. Κι αυτό επειδή το συγκεκριμένο σκάφος κατασκευάστηκε ύστερα από μυστική παραγγελία της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας, και η ύπαρξή του δεν αναγνωρίστηκε ποτέ δημόσια. Ωστόσο, στην εδαφική διαμάχη η Ρωσία αποφάσισε να αποκαλύψει όλα τα χαρτιά της.
Προς τιμήν του παιδικού ήρωα Loshárik
Λόγω του εκκεντρικού σχήματος του σκάφους, το οποίο έχει συναρμολογηθεί από τμήματα τιτανίου σφαιρικής μορφής, η ομάδα των ανθρώπων που το δημιούργησε του έδωσε το όνομα Loshárik, παρμένο από το αστείο μικρό αλογάκι, που είναι πρωταγωνιστής στα παιδικά κινούμενα σχέδια και είναι φτιαγμένο από σφαιρίδια.
Όπως αναφέρουν οι σχεδιαστές, το βαθυσκάφος έχει τη δυνατότητα να να αντέχει την τεράστια πίεση του νερού σε βάθη ως 6.000 μέτρα, χάρη στο ασυνήθιστο σχήμα του κυρίου σώματος. Το μήκος του είναι 60 μέτρα και διαθέτει έναν μικρό πυρηνικό αντιδραστήρα με μία εντελώς νέου τύπου συσκευή παραγωγής ατμού, την КТП-7i Phoenix. Ο αντιδραστήρας επιτρέπει στο βαθυσκάφος να αναπτύσσει ταχύτητα μέχρι 30 κόμβους (περίπου 60 χλμ/ώρα) και παράλληλα, του προσφέρει σχεδόν απεριόριστο χρόνο παραμονής στη θάλασσα. Το πλήρωμα του βαθυσκάφους αποτελείται από 25 αξιωματικούς.
Το βαθυσκάφος Loshárik δεν διαθέτει οπλισμό, παρ’ όλα αυτά όμως αποτελεί σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια πολλών κρατών του κόσμου, διότι μπορεί να εκτελεί επιχειρήσεις κατασκοπείας και δολιοφθοράς σε βάθη που είναι απρόσιτα, για όλα ανεξαιρέτως τα σκάφη στον κόσμο. Ποιές είναι αυτές οι αποστολές; Για παράδειγμα, με τους βραχίονές του μπορεί όχι μόνο να συλλέγει δείγματα εδάφους, αλλά και να καταστρέφει τηλεπικοινωνίες, ή αντίθετα, να διασπείρει εξοπλισμό ακουστικής παρακολούθησης ο οποίος, ακόμη και αν ανιχνευτεί, είναι αδύνατο να αφαιρεθεί εξαιτίας του μεγάλου βάθους.
Πηγή Russia Beyond the Headlines
Κ. Μπετινάκης
.zougla.gr
13/12/12
---
ΣΧΕΤΙΚΑ:
The Battle for the Arctic /Η αντιπαράθεση με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη
Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ – Μεσόγειο.
3. Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"Νέες στρατηγικές -- προοπτικές της ΑΟΖ".
Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας.(VIDEO)
---
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Arctic ice melt hits new record
----
By CCTV correspondent Jay GrayScientists have released the newest data on changing conditions in the Arctic. Even though the frozen region is a long way from populated areas, experts believe changes there are already affecting conditions in many countries.
There is an almost haunting beauty to the barren fields of snow and ice. That stretch for miles across the Arctic. But scientists say the picture here is changing. The landscape slowly but steadily melting away.
Martin Jeffries, co-editor of Arctic Report Card, said,"If we are not already there, we are surely on the verge of seeing a new Arctic."
In an on-line web conference this afternoon, NOAA released it’s latest data on Arctic condition, which shows a continuing increase in water temperatures.And all-time record lows in the amount of snow and ice in the region.
Martin Jeffries said,"We are surely on the verge of seeing a new Arctic. We can expect to see continued widespread and sustained change, with new record highs and new record lows - depending on the variable you are looking at throughout the Arctic environment system."
97 percent of the ice sheet covering green land thawed this July. Another record. That area is losing ice 5 times faster than it was in the early 90s.
Jane Lubchenco, US Under Secretary of Commerce for Oceans and Atmosphere, said,"We know that melting ice in green land can contribute to sea level rise around the world"
In the last two decades, those levels have grown by 20 percent. A trend that scientists say long-term could be devastating.
Thomas Wagner, NASA Cryosphere Program scientist, said,"Most of the people around the world live in coastal areas it’s where most of your major cities are because that’s where ports are and they are at sea level so even small changes in sea level rise can displace millions of people."
A group that includes more than half of the US population which lives within 50 miles of the coast.
.cntv.cn
6/12/12
-----
ΣΧΕΤΙΚΑ:
The Battle for the Arctic /Η αντιπαράθεση με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη
Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ – Μεσόγειο.
3. Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"Νέες στρατηγικές -- προοπτικές της ΑΟΖ".
Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας.(VIDEO)
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
Η μάχη για την Αρκτική ξεκίνησε/ The Battle for the Arctic
Αλεξέι Μιχαΐλοφ, Βλαντίμιρ Βολόσιν
(εφημερίδα "Izvestia")
Η μάχη για τα κυριαρχικά δικαιώματα στον υποθαλάσσιο πλούτο της Αρκτικής, ξεκίνησε. Η Ρωσία ήδη έστειλε το νέο πολεμικό πυρηνικό βαθυσκάφος «Καλίτκα», σε δοκιμαστική αποστολή στα βάθη του Αρκτικού ωκεανού. Το μοναδικό στο είδος του βαθυσκάφος, ακούμπησε το βυθό του Βόρειου Παγωμένου ωκεανού, “σφραγίζοντας” τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ρωσίας επί του υποθαλάσσιου υψώματος Μεντελέγιεφ. Το πυρηνικό βαθυσκάφος “Καλίτκα”, με το προσωνύμιο “Λοσάρικ” (από την ονομασία ενός μικρού αλόγου, πρωταγωνιστή μιας παιδικής ταινίας κινουμένων σχεδίων με κούκλες, της δεκαετίας του 1970), συμμετείχε στην ερευνητική αποστολή “Αρκτικα – 2012”, για τη διενέργεια υποβρύχιων γεωτρήσεων στην υποθαλάσσια οροσειρά Μεντελέγιεφ, στον αρκτικό ωκεανό.
Όπως δήλωσαν στελέχη του υπουργείου Άμυνας, το τεχνολογικά καινοτόμο σκάφος βοήθησε στο να διενεργηθούν με ακρίβεια οι γεωτρήσεις που έγιναν από τα παγοθραυστικά “Kapitan Dranitsin” και “Dixon”, για τον καθορισμό των εξωτερικών ορίων της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της Ρωσίας. “Συλλέξαμε ένα τεράστιο πλήθος γεωλογικών ευρημάτων. Μαζέψαμε πάνω από 500 kg κομματιών από κατηγοριοποιημένα τμήματα ορεινών βράχων. Τα αποτελέσματα της αποστολής μας θα αποτελέσουν τη βασική τεκμηρίωση στην αίτησή μας προς την επιτροπή του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, προκειμένου να πιστοποιηθεί η συνέχιση της υφαλοκρηπίδας της Ρωσίας (υποθαλάσσια). Παλιά είχε απορριφθεί, λόγω έλλειψης γεωλογικών δειγμάτων. Το ίδιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της υφαλοκρηπίδας”, είπε. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου Περιβάλλοντος, οι υποθαλάσσιες οροσειρές Λομονόσοφ και Μεντελέγιεφ, διαθέτουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε ποσότητες πάνω από 5 δισεκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου (ΤΙΠ).
Κατά τη διάρκεια της αποστολής εξερευνήθηκε όλη η οροσειρά και ανοίχθηκαν τρία πηγάδια σε δύο τοποθεσίες για δειγματοληψία εδάφους. Το σκάφος “Καλίτκα” έκανε εργασίες σε βάθος 2,5 - 3 km για 20 ημέρες. Λόγω του πυρηνικού αντιδραστήρα που διαθέτει, και της μοναδικής ατράκτου από τιτάνιο, το σκάφος μπορεί να μείνει κάτω από το νερό για πολύ περισσότερο χρόνο από ότι τα πολιτικά βαθυσκάφη που χρησιμοποιούν μπαταρίες. Η “Καλίτκα” είναι το στρατηγικό υποβρύχιο του έργου 667, “Καλμάρ” (Καλαμάρι). Στο υποβρύχιο έγιναν μετατροπές στους σωλήνες εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων και το βαθυσκάφος στερεώνεται στο κάτω μέρος του υποβρυχίου.
Οι εξερευνητές της αβύσσου
“Η ανάγκη για τη χρήση ενός τέτοιου μηχανήματος είναι μεγάλη. Στη Ρωσία, εκτός από το σκάφος “Λοσάρικ”, σε βάθος 2 - 3 km, μπορεί να καταδυθούν μόνο τα βαθυσκάφη για πολύ μεγάλα βάθη, “Mir”. Στην τελευταία αποστολή, με επικεφαλής τον Αρτούρ Τσιλινγκάροφ, χρησιμοποιήθηκαν και τα δύο “Mir”. Τώρα όμως, έπρεπε να εκτελεστούν πιο πολύπλοκες και χρονοβόρες υποβρύχιες εργασίες. Τα “Mir” όμως, δεν έχουν μεγάλη αυτονομία κινήσεων. Γι' αυτό, αποφασίστηκε να χρησιμοποιήσουν το “Λοσάρικ”, εξήγησε.
Το “Mir” δουλεύει με μπαταρίες που του παρέχουν αυτονομία 72 ωρών, ενώ το “Λοσάρικ” είναι ένα αυτόνομο και πλήρες υποβρύχιο με πυρηνικό αντιδραστήρα, που επιτρέπει την αυτόνομη λειτουργία του για αρκετούς μήνες. Έχει χώρο για ανάπαυση του πληρώματος, χώρους γραφείων, κουζίνα, κλπ. Και το εντυπωσιακότερο είναι ότι ο φρέσκος αέρας και το νερό παρέχονται με τεχνολογίες που είναι ισάξιες στην καινοτομία τους και στην λειτουργικότητα, με αυτές των διαστημικών σταθμών. Τα “Mir”, αντίθετα, είναι στην πραγματικότητα “τουριστικά” βαθυσκάφη για βόλτα και διασκέδαση. Οι βραχίονες είναι αδύναμοι, με περιορισμένες κινήσεις και δεν μπορείς να προσθέσεις μηχανήματα για εργασίες βαθυμετρίας, εξήγησε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας.
.rbth.gr
3/12/12
---
ΣΧΕΤΙΚΑ:
The Battle for the Arctic /Η αντιπαράθεση με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτικη
Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ – Μεσόγειο.
3. Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"Νέες στρατηγικές -- προοπτικές της ΑΟΖ".
Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας.(VIDEO)
-
--------
----
Russia in the Arctic: Economic Interests Trump Military Ambitions
A recent mission by a Russian nuclear submarine to the floor of the Arctic Ocean has threatened to reignite the media narrative that regional disputes over the right to unlock the economic potential of the Arctic could result in military confrontation. But it is their mutual economic interests that mean that the five Arctic coastal states are motivated to pursue legal and diplomatic avenues to achieve their aspirations, and have no desire to jeopardise the status quo.During the Russian operation, known as Arktika-2012, geological material was collected from one of the two underwater mountain ranges that extend from the Russian landmass towards the North Pole. Russia wants to prove that the Lomonosov and Mendeleev ridges are extensions of Russia's continental shelf and part of the Eurasian plate, which, according to the current legal framework, would allow Russia exclusive rights to any potential future resources under the seabed. The details of the project were intended to remain secret, but in November 2012 several news stories about the submarine appeared, citing a Russian defence ministry source.
Despite efforts to build good regional relations among Arctic countries, Russia's neighbours do have concerns about its increasing military presence in the Arctic and its sometimes assertive, anti-Western rhetoric. However, considered in the wider context of Russia's post-Cold War military re-development, its Arctic positioning is not as confrontational as it may seem.
The Arctic is a key part of Russia's reassertion of what it sees as its rightful place in international affairs, and it has far greater territory, presence and capability in the Arctic than its neighbours. Rich in hydrocarbons, the region was highlighted in Moscow's Arctic policy of 2008 as the country's primary source of energy for the twenty-first century: approximately 15% of the country's GDP and 25% of its exports come from there, while 80% of the gas in the Arctic lies within Russia's exclusive economic zone (EEZ). There are major on-shore gas installations, and plans to further develop off-shore drilling, though these have met with some logistical difficulties with international partners. Along with hydrocarbons, maritime transport is a major economic development priority. The Northern Sea Route, the new shipping route most likely to become commercially viable in the coming decades as the summer ice recedes, and promises to connect Europe and Asia, runs through Russia's territorial waters or EEZ. However, the lack of infrastructure along the route will hold back the development of commercial shipping.
Arktika-2012
The planting of a titanium Russian flag on the floor of the Arctic Ocean during a previous mission, Arktika-2007, created a powerful image, but it had no legal significance. It did, however, pique international interest in the Arctic and encouraged a media narrative about competition over the region's territory and resources.
The objective of Russia's latest mission, Arktika-2012, was to prove that its landmass extends to the North Pole by drilling into the sea floor to collect rock samples for scientific analysis. In September, the Kalitka, a Losharik-class nuclear-powered auxiliary submarine, was used to guide the Kapitan Dranitsyn and Dickson ice breakers in drilling three boreholes at two different sites on the Mendeleev ridge, collecting over 500kg of rock samples.
This was the first known mission for the Kalitka. Equipped with space-station-grade air and water regeneration systems, the submarine can remain submerged for months. During this operation, it remained 2.5-3 kilometres below the surface for 20 days. (Though the battery-powered civilian Mir stations used in the Arktika-2007 expedition can also operate at such depths, they can only stay submerged for 72 hours.) It was mounted to the underside of a larger nuclear-powered auxiliary submarine (the Orenburg, a redesigned Kalmar or Delta III stretch) to transport it to the drilling site and was supported by the larger boat during the operation.
Continental-shelf claims and maritime borders
In collecting the geological samples, Russia was responding to a request by the United Nations Commission on the Limits of the Continental Shelf (CLCS) that it submit supporting evidence for its claim to a broad continental shelf that extends beyond its landmass under the Arctic Ocean.
The five Arctic coastal states - Russia, Canada, the United States, Norway and Denmark - in 2008 issued a joint statement, known as the Ilulissat Declaration, committing to settling territorial claims diplomatically, using existing legal mechanisms. The primary legal body for maritime border delimitation in the Arctic is the UN Convention on the Law of the Sea (UNCLOS), which rules that maritime countries' EEZs extend 200 nautical miles from their shore. The CLCS covers continental-shelf claims beyond that zone, up to a maximum of 350nm.
Should it be determined that the claimed portion of the ocean floor has the same geological makeup as the Russian continental landmass, then the CLCS will rule that it is an extension of Russia's continental shelf, granting Russia sovereign rights to resources under the seabed up to 350nm from its shoreline. In a submission to CLCS in 2001, Russia claimed the Lomonosov and Mendeleev ridges, as well as the seabed below the North Pole. If this claim is verified, Russia's continental shelf would be extended by 1.2 million square kilometres, and give Russia exclusive rights to the resources below the seabed. Russia's Ministry of Natural Resources and Environment tested the samples and found that they did match the make-up of its landmass. Its next submission to CLCS will likely be ready by the end of 2013, to be submitted in 2014. (The CLCS's ruling will be final and binding.)
Following Russia's lead, all Arctic countries are preparing to submit claims to the CLCS: Norway's is already complete, while the United States is going ahead with its preparations even though it has not yet ratified UNCLOS and is, therefore, not a party to its adjudication. There is considerable support for acceding to UNCLOS within the US State Department and Department of Defense, and the claim is being put together in anticipation of eventual ratification.
Further sources of friction between Arctic nations on the issue of maritime border delimitation include bilateral disagreements between the US and Canada, and between Denmark and Canada, and a trilateral dispute between Russia, Canada and Denmark. The 2,000km-long Lomonosov ridge, meanwhile, is particularly contentious: Canada claims that the ridge is an underwater extension of Ellesmere Island, while Denmark argues that it is an extension of Greenland's landmass. The US, in turn, has stated that Lomonosov is an oceanic ridge and thus cannot be an extension of any country's continental shelf.
However, joint efforts to map the seabed in more detail are under way. In 2011, the US and Canada concluded a five-year mapping operation of their continental shelf, and Canada and Denmark conducted a seismic exploration in 2007. In September 2012, Russian President Vladimir Putin called for the creation of a joint scientific council with Canada to allow potentially overlapping continental-shelf claims to be discussed, and Canada responded positively. In addition to the joint surveys, scientists and officials from Arctic nations have met annually since 2007 to discuss issues related to their continental shelves, which may overlap.
Of the known oil and gas deposits in the region, 97% lie within the Arctic states' EEZs, meaning there is not much competition between states for access to them. Most of these deposits may not be recoverable in the near term, due to the difficulties of hydrocarbon extraction in remote, harsh and ecologically sensitive environments. But in making maximal continental-shelf claims, Arctic states are hedging that there may be new discoveries or technological developments that will make these deposits more accessible in future. The area that the Russian Federation is claiming is not thought to be rich in hydrocarbons, but does include the North Pole, which has symbolic value.
Cooperation likely to produce best results
Though the CLCS will rule on the extent of the continental shelf in the Arctic, it will not draw the boundaries within the area designated as continental shelf. It is for the countries concerned to come to an agreement on the division of that continental shelf, and the outer boundaries of their national claims, as Russia and Norway did over their Barents Sea border in 2010. However, the CLCS requires that conflicting claims be resolved before it makes its recommendation on the boundary between international oceanic space and national jurisdiction.
Differences of opinion among Arctic states over the extent of their shelves could be resolved by discussing CLCS claims before they are submitted, reaching mutually agreeable findings and submitting parallel or joint applications. Each country submits its data to the CLCS confidentially, and its meetings are held in private. UNCLOS scholars believe that Russia has been in communication with Canada and possibly Denmark on the division of their respective claims to the Lomonosov ridge, but there is no information in the public domain about these negotiations. Potential joint submissions are likewise not being prepared openly.
Military activity in the Arctic
Apart from its economic potential, the strategic importance of the Arctic is not lost on any regional state and all of them have increased the number and complexity of their military exercises there.
After a long period of stagnation, Russia is devoting considerable resources to rebuilding and streamlining its military forces. Military exercises have increased for all of the Russian military, including the Northern Fleet, which is based on Russia's northwest coast, inside the Arctic Circle, and is the main locus of its sea-based nuclear deterrent. Its air assets include long-range bombers and maritime reconnaissance aircraft. On the ground, its capabilities include naval infantry and an army brigade on the Kola Peninsula. In 2009, Russia announced its plans to develop further specialised forces to protect its Arctic territory.
Russia expressed its unease about the further militarisation of the region in 2009, when Norway moved its armed forces' headquarters to Reitan, in the north of the country. It considered Cold Response - a 15-country exercise that took place in northern Norway and Sweden in March 2012 and involved 16,300 troops - a provocation, and reacted with an exercise involving its 200th motor rifle brigade from Murmansk, including T-80 tanks with gas-turbine engines suited for the Arctic climate. However, Russia has also undertaken joint exercises with both Norway and the US. Confidence-building measures such as these, as well as forums to openly address security matters, have been considered constructive.
Moscow's 2008 Arctic policy placed its emphasis not on a military build-up but on maritime law enforcement duties. It also focused on enforcing shipping and fishing regulations, and providing search-and-rescue capabilities. Russia's northern border includes almost 40,000km of coastline, which is becoming more exposed as summer sea ice retreats and economic activity increases. Though Russia has a coastal border guard, only a few of its ships are suitable for Arctic operations, and its ability to monitor its coast and EEZ, and enforce regulations, is limited. As with other Arctic countries, meeting its constabulary requirements is a more immediate and pressing challenge than rebuilding military structures to tackle comparatively notional security threats.
Mutual economic interest
Despite the signs of heightened military activity in the region, the greatest stabilising factor in the region is mutual economic interest, and the points of friction around border delimitation and military activity are unlikely to override this. Russia, in particular, is eager to open up the Northern Sea Route for trade purposes, as it perceives great potential for commerce along its otherwise remote northern coast and the possibility of imposing transit fees for shipping through the route. Russia's relations with NATO and the US will have a major impact on levels of cooperation or mistrust in the Arctic. Rebuilding its decaying infrastructure and managing the Northern Sea Route that can connect Europe and Asia will advance Russia's strategic goals in the region more effectively than an unnecessary military build-up.
.realclearworld.com
28/11/12
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
ΕΛΛΙΝΥ: Μη ασφαλείς οι εκτιμήσεις για τα αποθέματα υδρογονανθράκων
Αναλυτικά, το Ινστιτούτο σημειώνει:
«Το τελευταίο χρονικό διάστημα εμφανίζονται συχνά στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αναφορές σχετικές με τα αποθέματα υδρογονανθράκων που φιλοξενεί το υπέδαφος του ελλαδικού χώρου (θάλασσα και στεριά).
Ειδικότερα μετά τις διαδικασίες που δρομολογήθηκαν από το ΥΠΕΚΑ:
(α) Τη διεθνή δημόσια πρόσκληση για συμμετοχή σε σεισμικές έρευνητικές εργασίες μη αποκλειστικής χρήσης (θαλάσσια ζώνη Δυτικής και Νότιας Ελλάδας),
(β) Τη διεθνή δημόσια ανοικτή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων (θαλάσσιες περιοχές Δυτικός Πατραικός Κόλπος και Κατάκολο, χερσαία περιοχή Ιωαννίνων) έχουμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα:
Είναι κατανοητό να επιχειρείται ο ποσοτικός προσδιορισμός του ύψους των αναμενόμενων αποθεμάτων για μια περιοχή ενδιαφέροντος καθώς επίσης και η καλιέργεια αισιοδοξίας στη φάση που μόλις ξεκινά - μετά από χρόνια - μια νέα ενεργοποίηση του κλάδου της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.
Στην προσπάθεια αυτή όμως, πολλές φορές, δεν διευκρινίζεται:
• Ο βαθμός βεβαιότητας στον υπολογισμό των αποθεμάτων.
• Το αν τα στοιχεία προέρχονται από την ίδια περιοχή ή αποτελούν «προέκταση» από υπολογισμούς γειτονικών ή όχι περιοχών, οι οποίες ελπίζεται να είναι ανάλογες της εξεταζόμενης. Εδώ αποτελεί ερωτηματικό αν για μεγάλες αποστάσεις είναι ασφαλές να ελπίζουμε σε γεωλογική συνέχεια και σε «υιοθέτηση» παραμέτρων από άλλες περιοχές.
• Αν τα αποθέματα είναι τα ευρισκόμενα μέσα στον γεωλογικό σχηματισμό (in place reserves), ή αν είναι εκτίμηση των δυναμένων να ανακτηθούν εμπορικά στην επιφάνεια (recoverable reserves). Εδώ σημειώνουμε ότι, ενώ υπάρχουν παγκόσμια αρκετές εκμεταλλεύσεις σε μεγάλα βάθη θάλασσας, μέχρι και 2,5-3 km, οι σχετικές δαπάνες έρευνας και ιδιαίτερα ανάπτυξης είναι πολύ υψηλές. Σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, το «κατώφλι» εμπορευσιμότητας του κοιτάσματος καθίσταται απαγορευτικό.
• Αν στην εξεταζόμενη περιοχή υπάρχουν επαρκή στοιχεία, ώστε να μπορούν να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις γι’ αυτήν, ή πρόκειται για νέα περιοχή όπου υπάρχουν ελάχιστα γεωφυσικά δεδομένα από σεισμικές καταγραφές και πολύ περισσότερο στοιχεία από γεωτρήσεις (δοκιμές παραγωγής, πυρηνοληψία, ηλεκτρικές διαγραφίες) κλπ.»
http://www.energypress.gr/news/ELLINY:-Mh-asfaleis-oi-ektimhseis-gia-ta-apothemata-ydrogonanthrakwn
7/10/12
--------------------------------------------
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Ανησυχία ΕΛΛΙΝΥ για την ελληνική ΑΟΖ
Παράλληλα, το Ινστιτούτο κάνει λόγο για συνεχιζόμενη αδράνεια από την πλευρά της Πολιτείας σχετικά με την ανακήρυξη και την οριοθέτησης της Ελληνικής ΑΟΖ.
Αναλυτικά το ΕΛΛΙΝΥ τονίζει:
«Το Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων έχει ταχθεί απόλυτα σύμφωνο με τις διαδικασίες θέσπισης και αργότερα, μετά από διαπραγματεύσεις, οριοθέτησης της ΑΟΖ στην χώρα μας.
Όχι μόνο για τις σημαντικές εθνικές επιπτώσεις που συνεπάγεται, αλλά και διότι αποτελεί ένα βασικό εργαλείο στο σχεδιασμό και την προκήρυξη ερευνητικών οικοπέδων σε ελπιδοφόρα πεδία για την ανεύρεση και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Είναι αυτονόητο, ότι όλα αυτά πρέπει να προχωρήσουν με προσεκτικά και στέρεα βήματα, με κοινό Εθνικό σχέδιο και με βάση τις διεθνείς συνθήκες και τους όρους της UNCLOS 82.
Είμαστε μια νησιώτικη χώρα που η τελική οριοθέτηση της ΑΟΖ θα μας δώσει συγκριτικό στρατηγικό πλεονέκτημα, που με κάθε τρόπο πρέπει να στηρίξουμε και να χρησιμοποιήσουμε κάτω από μια δύσκολη αλλά ευνοϊκή για τα συμφέροντά μας διεθνή συγκυρία, ιδιαίτερα στον τομέα των υδρογονανθράκων, γιατί θα εξασφαλίσει ένα σταθερό και νόμιμο περιβάλλον, που είναι απαραίτητο για την προσέλκυση επενδύσεων.
Η Ελλάδα πρέπει να μπει στο ενεργειακό γίγνεσθαι της περιοχής ώστε να ενισχυθεί ό γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός της ρόλος. Δεν πρέπει άλλωστε να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η Ελληνική ΑΟΖ είναι και Ευρωπαϊκή ΑΟΖ.»
energypress.gr
23/9/12
Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012
Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ – Μεσόγειο.
Γράφουν Η. Κονοφάγος και Ν. Λυγερός (OPUS)
Η θαλάσσια (offshore) παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχεται σήμερα σε 42,3 εκατομμύρια βαρέλια (boe) ημερησίως δηλαδή αντιπροσωπεύει το 30% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής υδρογονανθράκων. Από μόνο του, αυτό το ποσοστό είναι ήδη ένα στρατηγικό επιχείρημα για επενδύσεις. Το ποσοστό αυτό αναμένεται στο μέλλον να αυξηθεί εντυπωσιακά επειδή τα ανακαλυφθέντα ήδη χερσαία αποθέματα υδρογονανθράκων στην ξηρά αρχίζουν ήδη να εξαντλούνται και η τεχνολογία γεώτρησης και εξόρυξης επιτρέπουν όλο και μεγαλύτερα βάθη έρευνας.
Οι θαλάσσιες περιοχές που αναμένεται μελλοντικά στον κόσμο να τύχουν ιδιαίτερης ανάπτυξης στην έρευνα και παραγωγή κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αλλά ταυτόχρονα και συγκρούσεων κυριότητας των θαλάσσιων αυτών περιοχών είναι:• Η μείζονα περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού με αναμενόμενα αποθέματα 238 – 500 Δις αντίστοιχα Βαρέλια Πετρελαίου (boe).
• H Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειος με αναμενόμενα αποθέματα 60 – 200 Δις αντίστοιχα Βαρέλια Πετρελαίου.
• Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας με αναμενόμενα αποθέματα 50 – 120 Δις αντίστοιχα βαρέλια Πετρελαίου.
Για την Κίνα, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας που συνορεύει με 5 χώρες παρουσιάζει ιδιαίτερη σημασία. Η πολιτική όμως που ακολουθεί αυτή η χώρα είναι ιδιαίτερα επιθετική στην περιοχή αυτή και η συμπεριφορά της είναι παρόμοια με την αντίστοιχη συμπεριφορά της Τουρκίας προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Οι φιλοδοξίες της Κίνας την έχουν ήδη οδηγήσει σε συγκρούσεις με τα γειτονικά της Κράτη ενώ και η Τουρκία έχει ήδη αντιπαρατεθεί με την Κύπρο εντείνοντας τις εντάσεις με την Ελλάδα και το Ισραήλ λόγω των αναμενομένων εκμεταλλεύσεων αποθεμάτων της ανατολικής Μεσόγειου. Όμως η αυτοκρατορική συμπεριφορά δεν φέρνει πάντα αυτοκρατορικά αποτελέσματα. Στον Αρκτικό Ωκεανό, οι χώρες που φιλοδοξούν να μοιράσουν το πλούτο της είναι: η Ρωσία (μέσω της Σιβηρίας), ο Καναδάς, η Δανία (μέσω της Γροιλανδίας), η Νορβηγία & η Η.Π.Α. (μέσω της Αλάσκας). Μετά από μακροχρόνιες διαφορές απόψεων οι χώρες αυτές συμφώνησαν πλέον ανοικτά να χρησιμοποιήσουν τελικά την συνθήκη UNCLOS για την οριοθέτηση του Αρκτικού Ωκεανού. Η μόνη εκκρεμότητα που παραμένει είναι η ψήφιση από την Γερουσία των Η.Π.Α. τον επόμενο Δεκέμβριο του 2012 της Ανακήρυξης της Αμερικανικής ΑΟΖ. Και γι’ αυτόν τον ειδικό λόγο θα αλλάξει το αμερικανικό δόγμα που ήθελε να κάνει επέκταση στα 350ΝΜ στον Ειρηνικό Ωκεανό και στον Ατλαντικό Ωκεανό. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα αποθέματα Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας εκτιμώνται σήμερα σε περίπου 240 Δις Βαρέλια, και ότι στο παίγνιο διεκδίκησης των αποθεμάτων του Αρκτικού Ωκεανού συμμετέχουν δύο Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία & η Νορβηγία (συνεργαζόμενη με Ε.Ε. χώρα), πράγμα το οποίο μετατρέπει το πεδίο σε παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος. Όσον αφορά στην Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο, το κείμενο του Ευρωπαϊκού Ενεργειακού Οδικού Χάρτη 2050 –το οποίο εισηγήθηκε πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ευρωβουλευτής Κα Νίκη Τζαβέλλα- συνδέει ιδιαίτερα την ασφάλεια εφοδιασμού της Ευρώπης με τις προοπτικές ανακαλύψεων κοιτασμάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα και την Αρκτική. Το κείμενο του οδικού Χάρτη αναφέρει ιδιαίτερα στο άρθρο 25 & 26 ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:
25. «δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ μέσω εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα συνοδεύεται από μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, με έμφαση στην αυξανόμενη σημασία αναμενόμενων νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων Πετρελαίου & Φυσικού Αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Αρκτικό Ωκεανό. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης μια ενιαίας πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των θαλάσσιων γεωτρήσεων πετρελαίου και Φυσικού Αερίου, συμπεριλαμβανομένης της οριοθέτησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) των κρατών μελών της Ε.Ε. με ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες σύμφωνα με την Σύνθήκη UNCLOS, την οποία όλα τα Κράτη μέλη της Ε.Ε. και η ίδια η Ε.Ε. έχουν υπογράψει.
26. Τονίζει ότι η χορήγηση αδειών & δικαιωμάτων για ερευνητικές γεωτρήσεις και οριοθετήσεις των ΑΟΖ θα αποβεί πηγή τριβών με τις τρίτες χώρες, και γι’ αυτό το λόγο η Ε.Ε. θα πρέπει να διατηρήσει ένα υψηλό πολιτικό προφίλ στο θέμα αυτό. Υπογραμμίζεται ότι η ενέργεια αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως κινητήρια δύναμη για την ειρήνη, την συνεργασία και την σταθερότητα.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο σχεδιασμός προσέλκυσης σημαντικών Επενδύσεων Υψηλού Κινδύνου (High Risk) στη χώρα μας (αναφερόμαστε στις Επενδύσεις Έρευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ) περνάει υποχρεωτικά μέσα από τη δημιουργία κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή και την Διεθνή Αγορά. Οι γνωστές δυσκολίες του Κρατικού μας Μηχανισμού -ιδιαίτερα σε τόσο ευαίσθητες υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται περισσότερα του ενός Υπουργεία- μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι μία τέτοια προσέλκυση επενδύσεων αναγκαστικά θα πρέπει να περιλάβει:
Την άμεση Ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ., η οποία θα επιτρέψει σε Ευρωπαϊκό και σε Διεθνές επίπεδο ένα ευνοϊκότερο επενδυτικό κλίμα. Όπως προαναφέραμε οι Η.Π.Α., που επιθυμούν αυτό το διάστημα να κατοχυρώσουν ερευνητικά δικαιώματα κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε περιοχές του Αρκτικού Ωκεανού, ανακοίνωσαν ότι είναι κατ’ αρχήν έτοιμες για να προχωρήσουν σε διαδικασίες ανακήρυξης ΑΟΖ τον προσεχή Δεκέμβριο του 2012. Με άλλα λόγια, λειτουργούν μέσω της ανάδειξης του θέματος της ανακήρυξης για να δώσουν χρόνο στους στρατηγικούς επενδυτές να ετοιμάσουν τον σχεδιασμό τους με μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Θα αποτελέσει συνταρακτικό γεγονός -προς όφελος της Ελλάδος και της Κύπρου- η Θέσπιση Α.Ο.Ζ. από την Γερουσία των Η.Π.Α. τον προσεχή Δεκέμβριο του 2012. Όπως είναι γνωστό οι μεγαλύτερες Εταιρείες Πετρελαίου των Η.Π.Α. έχουν ήδη εισηγηθεί επιτακτικά -για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους- την άμεση θέσπιση ΑΟΖ τόσο προς το Δημοκρατικό όσο και προς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Αυτό οφείλεται στον αγώνα δρόμου που έχει ξεκινήσει για την διανομή του Αρκτικού Ωκεανού μεταξύ της Δανίας (Γροιλανδία), της Νορβηγίας, της Ρωσίας, του Καναδά και των Η.Π.Α.. Υπολογίζεται ότι ο Αρκτικός Ωκεανός περικλείει το 25% των Παγκόσμιων Αποθεμάτων Φυσικού Αερίου και το 10% των Παγκόσμιων Αποθεμάτων Πετρελαίου. Πάντως είναι γνωστό ότι η Ρωσία, η Δανία (μέλος της Ε.Ε.), η Νορβηγία (χώρα συνεργαζόμενη με την Ε.Ε.) και ο Καναδάς έχουν ήδη θεσπίσει Α.Ο.Ζ. διότι θεωρούν ότι είναι μία κίνηση υψηλής στρατηγικής για τις χώρες τους. Η παρουσία δε όπως είπαμε, Ευρωπαϊκών χωρών στην διανομή του υποθαλάσσιου πλούτου του Αρκτικού Ωκεανού προσδίδει κατ' επέκταση σημαντική και άμεση -επί Κυπριακής Προεδρίας- μέσω των Βρυξελλών βοήθειας στην διεκδίκηση και διασφάλιση των δικαιωμάτων αξιοποίησης του υποθαλάσσιου Ορυκτού Πλούτου της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και από την Ελλάδα. Επισυνάπτουμε σχετικό Χάρτη της επικείμενης οριοθέτησης του Αρκτικού Ωκεανού από της χώρες που την διεκδικούν.
• Η ανακήρυξη ΑΟΖ θα πρέπει στη συνέχεια να συνοδευτεί από αντίστοιχες οριοθετήσεις θαλάσσιων συνόρων με τα γειτονικά μας Κράτη καθώς και από μία αντίστοιχη θαλάσσια οικοπεδοποίηση (Blocks) προσέλκυσης σχετικών ερευνητικών επενδύσεων εντοπισμού και αξιοποίησης κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων. Η πραγματοποίηση μιας θαλάσσιας οικοπεδοποίησης δεν προϋποθέτει μία προηγούμενη ολοκλήρωση της οριοθέτησης. Με βάση το παράδειγμα της Κύπρου -η οποία κέρδισε πολύτιμο χρόνο- η Κύπρος προχώρησε άμεσα σε οικοπεδοποίηση και υπογραφή Σύμβασης με την Εταιρεία Noble στο Οικόπεδο 12 το 2007 στα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ, ενώ η οριοθέτηση της ΑΟΖ με το Ισραήλ ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα το 2010. Απλά η οικοπεδοποίηση και η σχετική προσέλκυση επενδύσεων πρέπει επί της ουσίας να αφορούν αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες ερευνητικού ενδιαφέροντος μεταξύ των δύο γειτονικών Κρατών.
• Για να γίνουν όλα τα παραπάνω απαιτείται κατάρτιση βάσει της Διεθνούς Πρακτικής συγκεκριμένης επιχειρηματικής Στρατηγικής η οποία αφορά διαδικασίες αρμοδιότητας τριών Υπουργείων: ΥΠΕΞ, ΥΠΕΘΑ & ΥΠΕΚΑ. Σε πολλά κράτη όπως η Κύπρος, η Γαλλία, η Αμερική κ.λπ. τη διαμόρφωση αυτής της Στρατηγικής αναλαμβάνουν υποστηρικτικά Ομάδες Τεχνοκρατών πολύ υψηλού επιπέδου με προηγούμενη επιτυχή εκτελεστική επιχειρηματική εμπειρία.
• Πιστεύουμε ότι το μοντέλο της Κύπρου αποτελεί ζωντανό παράδειγμα σημαντικής επιτυχίας. Το Κυπριακό Νομοσχέδιο της Θέσπισης ΑΟΖ αποτελείται από 5 σελίδες διακήρυξης γενικών αρχών, έχει γίνει αποδεκτό από τον ΟΗΕ και θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση των παραπέρα ενεργειών της Ελληνικής πολιτείας. Συνολικά 134 Κράτη έχουν θεσπίσει μέχρι σήμερα ΑΟΖ. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτή η έννοια για τα κράτη του κόσμου.
• Το 2012, η Κύπρος πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία το 2ο Γύρο Αδειοδότησης Θαλάσσιων Οικοπέδων. Οι διαδικασίες της Κύπρου υπήρξαν μαζικές (προκηρυχτήκαν σε διεθνή διαγωνισμό ταυτόχρονα όλα τα διαθέσιμα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, πιο συγκεκριμένα 1 +12) και χρονικά εξαιρετικά σύντομες. Όλα τελείωσαν μέσα σε 3 μήνες. Και περάσαμε στη φάση των 6 μηνών (η οποία άρχισε στις 11 Μαΐου 2012) όπου οι εταιρείες αξιολογούνται από την Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά απομένουν οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης και η Υπογραφή των σχετικών Συμβάσεων Παραχώρησης.
• Λόγω της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, το παράδειγμα της Κύπρου, δηλαδή η υιοθέτηση βάσει της διεθνούς πρακτικής μιας αντίστοιχης προσπάθειας μαζικής προσέλκυσης επενδυτών με εξαιρετικά γρήγορες διαφανείς διαδικασίες θα μπορούσε πραγματικά να οδηγήσει σε ανακούφιση, το συντομότερο δυνατόν, την Ελληνική Οικονομία καθώς και στην δημιουργία μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας.
• Να σημειώσουμε ότι η αναπτυξιακή αυτή προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων έρευνας και παραγωγής Υδρογονανθράκων μέσω παραχώρησης ερευνητικών περιοχών της ελληνικής ΑΟΖ (σε αντίθεση με άλλους επιχειρηματικούς κλάδους ανάπτυξης) δεν δημιουργεί καμία δανειακή υποχρέωση για το ελληνικό δημόσιο. Ως γνωστόν οι Εταιρείες στην Έρευνα Πετρελαίου επενδύουν ίδια κεφάλαια, ενώ η ανάπτυξη κοιτασμάτων πραγματοποιείται με κεφάλαια που εξασφαλίζονται από την υποθήκευση των αναμενομένων αποθεμάτων των κοιτασμάτων. Εάν δε η προσπάθεια αυτή προσέλκυσης επενδύσεων στην χώρα μας έχει πράγματι μαζικό & επιτυχημένο χαρακτήρα (προκήρυξη ταυτόχρονα μεγάλου αριθμού οικοπέδων ελκυστικού μεγέθους), οι επιπτώσεις οικονομικής προεξόφλησης του εγχειρήματος στην διεθνή αγορά θα μπορούσαν να είναι τελικά εξαιρετικά θετικές.
OPUS
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EUΟι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή
«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...
