Επιδρομή Ακρίδων σε Χωράφια και Κήπους

Αντιμέτωποι με αμέτρητα σμήνη ακρίδων, τα οποία στο πέρασμά τους ρημάζουν καλλιέργειες και βοσκοτόπια προκαλώντας ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, βρίσκονται το τελευταίο διάστημα οι αγρότες σε διάφορες περιοχές της χώρας. Ηδη η τοπική κοινότητα του Λαχανά στη Θεσσαλονίκη έχει κηρυχθεί «ακριδόπληκτη», με το 80% των καλλιεργειών να έχει καταστραφεί, ενώ σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν οι αγρότες και στη Μεσσηνία, τη Χίο, τα Τρίκαλα και τον Αη Στράτη. Την ίδια στιγμή, η «επέλαση» των ακρίδων έχει επηρεάσει ακόμα και τις «πράσινες» περιοχές των αστικών κέντρων, καθώς οι συνθήκες που επικράτησαν τον φετινό χειμώνα συνέβαλαν στην αύξηση του πληθυσμού του εντόμου.


Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι η φετινή υψηλή γεννητικότητα των ακρίδων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις κλιματικές αλλαγές αλλά και στην αργοπορία των αρμόδιων υπηρεσιών στον εντοπισμό των αρχικών εστιών. Αποτέλεσμα είναι αυτή τη στιγμή να μην μπορεί να ληφθεί κανένα μέτρο για την πλήρη καταπολέμηση του φαινομένου. Οπως εξηγεί ο δρ Νικόλαος Εμμανουήλ, διευθυντής του Εργαστηρίου Εντομολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, η πολιτική που ακολουθείται είναι αποσπασματική, οπότε όταν γίνονται οι ψεκασμοί είναι ήδη πολύ αργά. «Η πολιτεία δραστηριοποιείται αποσπασματικά και χωρίς πραγματική οργάνωση, αφού προχωρά σε ψεκασμούς μόνο όταν εκδηλωθεί το πρόβλημα και ενημερωθεί σχετικά από τις τοπικές αγροτικές υπηρεσίες. Δεν υπάρχει ένας φορέας που να ασχολείται αποκλειστικά και σοβαρά με το θέμα των ακρίδων, άρα με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται τώρα το φαινόμενο, δηλαδή τους ψεκασμούς κατόπιν εορτής, πρόκειται απλά για πεταμένα χρήματα», αναφέρει.
Μάλιστα, στη Μεσσηνία πολλοί καλλιεργητές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και ανέλαβαν οι ίδιοι να ψεκάσουν τα χωράφια τους. «Προσωπικά έχω ψεκάσει ήδη τρεις φορές κατά των ακρίδων, οι οποίες έχουν ρημάξει κυριολεκτικά τις συκιές. Πολλοί αγρότες στο Ριζόμυλο και την Καρποφόρα έχουν χάσει το 100% των καλλιεργειών τους», αναφέρει ο Γιώργος Κουρέτας, αγρότης με καλλιέργειες στις δύο αυτές περιοχές.
Στην τοπική κοινότητα του Λαχανά εκτιμάται ότι έχουν καταστραφεί περίπου 10.000 στρέμματα. «Πρόκειται για ένα πρωτοφανές περιστατικό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι έχουν εμφανιστεί εκατομμύρια ακρίδες», σημειώνει ο γεωπόνος, ειδικός συνεργάτης του δημάρχου Λαγκαδά, Πέτρος Καζιμέρης. Οπως διαπιστώθηκε, οι ακρίδες ήταν ενήλικες, με μέγεθος από τρία έως επτά εκατοστά, γεγονός που τους δίνει την ικανότητα να μετακινούνται άνετα προς κάθε κατεύθυνση.
Προβλήματα αντιμετώπισαν και οι αγρότες στα Τρίκαλα. «Οι ακρίδες πλήττουν όλες τις καλλιέργειες και κάθε παραγωγός έχει τον νου του να εντοπίσει όσο νωρίτερα γίνεται τις αρχικές εστίες και να τις καταπολεμήσει», δηλώνει ο πρόεδρος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Τρικάλων, Αχιλλέας Λιούτας.
Στη Χίο, από την άλλη, τα σμήνη των ακρίδων προτίμησαν τα ορεινά χωριά και όχι τις καλλιέργειες. «Εμφανίστηκε τεράστιο πρόβλημα σε κατοικημένες περιοχές. Τέτοια επιδρομή ακρίδων είχαμε να δούμε δεκαετίες στο νησί και σίγουρα το πρόβλημα προκλήθηκε από τις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες που είχαμε φέτος. Ευτυχώς, οι ακρίδες δεν πήγαν στις καλλιεργείς, διότι η καταστροφή θα ήταν μεγάλη», λέει ο Μάριος Γκολέμης από τη Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας της Περιφερειακής Ενότητας Χίου.
Τρώνε τα πάντα
Οπως εξηγεί ο δρ Εντομολογίας στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, Σπύρος Αντωνάτος, το είδος που έχει προκαλέσει το πρόβλημα στη Θεσσαλονίκη λέγεται Calliptamus italicus (Orthoptera: Acrididae) και είναι πολυφάγο. «Μπορεί να διατραφεί με αυτοφυή και καλλιεργούμενα φυτά όπως τα σιτηρά, τα ψυχανθή, το βαμβάκι, η πατάτα, καθώς και πολλά κηπευτικά και οπωροφόρα δένδρα. Εχουν αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν προβλήματα από το συγκεκριμένο είδος στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής, όπου συναντάται το είδος», σημειώνει.
Από την πλευρά του, ο Ν. Εμμανουήλ υπογραμμίζει πως ένα σμήνος ακρίδων μπορεί να φτάσει και τα 1.500 χλμ. σε μήκος, αποτελούμενο από 50 δισεκατομμύρια έντομα και το βάρος του να φτάνει τους 100.000 τόνους. «Η ακρίδα μπορεί να φάει κάθε μέρα όσο το βάρος του σώματός της και να κάνει γενικά μεγάλες ζημιές, ενώ δεν χωρά αμφιβολία πως οι ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες ευνόησαν την έξαρση αυτού του φαινομένου», αναφέρει.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Σπ. Αντωνάτο, είναι σίγουρο πως ο φετινός ήπιος χειμώνας βοήθησε στη μεγαλύτερη βιωσιμότητα των αβγών στο έδαφος.
Ακόμη, οι βροχές του χειμώνα και η πρώιμη άνοιξη συνετέλεσαν στο να υπάρχει άφθονη αυτοφυής βλάστηση την περίοδο Μαρτίου - Απριλίου, απαραίτητη για τη διατροφή των νεαρών εντόμων και κατά συνέπεια την καλύτερη επιβίωσή τους. Τέλος, η έλλειψη βροχοπτώσεων την περίοδο Απριλίου - Μαΐου, σε συνδυασμό με τις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες της περιόδου αυτής, βοήθησαν επίσης στην καλύτερη ανάπτυξη του πληθυσμού.
«Η καταπολέμηση την τρέχουσα περίοδο, που τα έντομα βρίσκονται στο σύνολό τους στο στάδιο του ενηλίκου, είναι δύσκολη καθώς έχουν μεγαλύτερη διασπορά και μικρότερη ευαισθησία στα εντομοκτόνα σκευάσματα. Ωστόσο, κάποιος ψεκασμός με τα ενδεδειγμένα σκευάσματα, αν και δεν θα εξάλειφε, σίγουρα θα μείωνε το πρόβλημα. Προβλήματα από ακρίδες έχουν αναφερθεί φέτος και σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό όπως στη Θεσσαλονίκη», σημειώνει ο Σπ. Αντωνάτος.
Η παρουσία των ακρίδων φαίνεται να αποτελεί πληγή και για την κτηνοτροφία. «Κάθε χρόνο καταγράφεται πολύ μεγάλο πρόβλημα στα αλπικά λιβάδια των βουνών, καθώς οι ακρίδες ρημάζουν τα βουνά και καταστρέφουν την αυτοφυή βλάστηση των λιβαδιών που είναι το “αίμα” της ζωοτροφίας μας. Εχουμε ήδη πολλές πληροφορίες για μικρά νησιά στο Αιγαίο, όπως στον Αη Στράτη, όπου οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απόγνωση», σημειώνει ο Ν. Εμμανουήλ.
(www.real.gr   -- energia.gr 15/7/13)
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
 

• Εισβολή από τρισεκατομμύρια τζιτζίκια απειλεί τις ΗΠΑ / Billions of cicadas to invade US east coast

• ΗΠΑ: Έρχεται επιδρομή τζιτζικιών στα ανατολικά

-----------

Έκθεση του FAO: «Πεινάτε; Φάτε έντομα!» λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων

 

 

ΗΠΑ: Έρχεται επιδρομή τζιτζικιών στα ανατολικά

 

-

Οι προειδοποιήσεις άρχισαν τις προηγούμενες εβδομάδες. Τώρα, όμως, γίνονται πραγματικότητα, καθώς χιλιάδες τζίτζικες που για χρόνια βρίσκονταν κρυμμένοι στο υπέδαφος έρχονται στην επιφάνεια, στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες και κατά τους θερινούς μήνες αναμένεται επιδρομή δισεκατομμυρίων εντόμων. Η όλη ιστορία θυμίζει σενάριο αμερικανικού b-movie των '90s.


Η επιστημονική κοινότητα «βάφτισε» την επικείμενη επέλαση «Brood II», δηλαδή «Γένος 2», καθώς τα τζιτζίκια, τα οποία ανήκουν σε ένα είδος που απαντά μόνο στις ΗΠΑ, θα βγουν στην επιφάνεια έχοντας περάσει τα τελευταία 17 χρόνια σε βάθος λίγων μέτρων κάτω από το έδαφος τρώγοντας ρίζες δέντρων και ωριμάζοντας.
Παρά τα κόκκινα μάτια τους και τα πολυάριθμα δημοσιεύματα που δημιουργούσαν κλίμα τρόμου τις τελευταίες ημέρες, άπαντες επισημαίνουν ότι τα έντομα είναι ακίνδυνα για τους ανθρώπους. «Οι ορδές των τζιτζικιών δεν θα μας ρουφήξουν το αίμα ούτε θα μετατρέψουν τους ανθρώπους σε ζόμπι» έλεγε χαριτολογώντας στο LiveScience η εντομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, Μέι Μπέρενμπαουμ.

Το μόνο για το οποίο οι τζίτζικες έχουν μεγάλη όρεξη είναι... το σεξ. Στόχος τους είναι να σκαρφαλώσουν στα δέντρα και να περάσουν τις επόμενες εβδομάδες ζευγαρώνοντας. Καθώς αυτά θα πεθαίνουν, οι απόγονοί τους θα πάρουν τη θέση τους στο υπέδαφος, για να επιστρέψουν ύστερα από άλλα 17 χρόνια, δηλαδή το 2030.
Το ζευγάρωμα γίνεται με ιδιαίτερα θορυβώδη τρόπο. Πριν από μερικά χρόνια, ο εντομολόγος Τζιν Κρίτσκι μέτρησε τη στάθμη της έντασης στα 94 ντεσιμπέλ, λέγοντας ότι ο ήχος είναι τόσο δυνατός, που «δεν ακούς τα αεροπλάνα που περνούν από πάνω».
Τα τζιτζίκια αποτελούν πρώτης τάξεως έδεσμα για τα πτηνά. Είναι όμως τόσα πολλά, που ορισμένοι επιστήμονες προτείνουν την κατανάλωσή τους ακόμη και από τους ανθρώπους, χαρακτηρίζοντάς τα ως... «γαρίδες της γης». «Είναι αρθρόποδα, κάτι που σημαίνει ότι έχουν εξωσκελετό» λέει στο NBC η Άιζα Μπέτανκουρτ από την Ακαδημία Φυσικών Επιστημών. «Τρώμε συχνά τα αρθρόποδα της θάλασσας, όπως είναι οι γαρίδες, οι αστακοί και οι κάβουρες. Άρα, γιατί να μη δοκιμάσουμε και αρθρόποδα της στεριάς;» διερωτάται.
Η ίδια υποστηρίζει ότι τα τζιτζίκια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, χαμηλά λιπαρά και είναι ακόμη πιο νόστιμα - βραστά ή και ωμά - εάν πιαστούν το πρωί, την ώρα που βγαίνουν από το έδαφος. Δεν πρόκειται για ανέκδοτο. Το «National Geographic» παρέχει στους αναγνώστες του ακόμη και συνταγές για... καραμελωμένους τζίτζικες αλλά και για κοκτέιλ με έντομα.

Μάριος Μπουμπής
 .zougla.gr
20/5/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Εισβολή από τρισεκατομμύρια τζιτζίκια απειλεί τις ΗΠΑ / Billions of cicadas to invade US east coast

  ----

  ΣΧΕΤΙΚΟ2

  • Έκθεση του FAO: «Πεινάτε; Φάτε έντομα!» λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων

Εισβολή από τρισεκατομμύρια τζιτζίκια απειλεί τις ΗΠΑ / Billions of cicadas to invade US east coast

Η Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να επιβιώσει από μία μοναδική σε μέγεθος εισβολή τζιτζικιών.

Αυτό το σπάνιο φαινόμενο επαναλαμβάνεται κατά τους μήνες Μάιο και Ιούνιο κάθε 17 χρόνια. 

Οι επιστήμονες αναμένουν ότι ο αριθμός τους στην Ανατολική Ακτή θα είναι τουλάχιστον 600 φορές μεγαλύτερος από τον αριθμό των ανθρώπων που ζουν εκεί. 


Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, ο «στρατός» των εντόμων θα αποτελείται από 30 δισ. έως 1 τρισ. άτομα.

.greek.ruvr.ru

9/5/13

--

-

• Billions of cicadas to invade US east coast after 17 years underground

Insects emerge only when ground temperature reaches precisely 64F – and they're looking for just one thing: sex

 

Any day now, billions of cicadas with bulging red eyes will crawl out of the earth after 17 years underground and overrun the US east coast. They will arrive in such numbers that people from North Carolina to Connecticut will be outnumbered roughly 600 to one. Maybe more.
But ominous as that sounds — along with scientists' horror-movie name for the infestation, Brood II — they're harmless. These insects won't hurt you or other animals. At worst, they might damage a few saplings or young shrubs. Mostly they will blanket certain pockets of the region, though lots of people won't ever see them.
"It's not like these hordes of cicadas suck blood or zombify people," says May Berenbaum, a University of Illinois entomologist.
They're looking for just one thing: sex. And they've been waiting quite a long time.
Since 1996, this group of one-inch bugs, in wingless nymph form, has been a few feet underground, sucking on tree roots and biding their time. They will emerge only when the ground temperature reaches precisely 64F. After a few weeks up in the trees, they will die and their offspring will go underground, not to return until 2030.
"It's just an amazing accomplishment," Berenbaum says. "How can anyone not be impressed?"
And they will make a big racket, too. The noise all the male cicadas make when they sing for sex can drown out your own thoughts, and maybe even rival a rock concert. In 2004, Gene Kritsky, an entomologist at the College of Mount St. Joseph in Cincinnati, measured cicadas at 94 decibels, saying it was so loud "you don't hear planes flying overhead."
There are ordinary cicadas that come out every year around the world, but these are different. They're called magicicadas — as in magic — and are red-eyed. And these magicicadas are seen only in the eastern half of the United States, nowhere else in the world.
There are 15 US broods that emerge every 13 or 17 years, so that nearly every year, some place is overrun. Last year it was a small area, mostly around the Blue Ridge mountains of Virginia, West Virginia and Tennessee. Next year, two places get hit: Iowa into Illinois and Missouri; and Louisiana and Mississippi. And it's possible to live in these locations and actually never see them.
This year's invasion, Brood II, is one of the bigger ones. Several experts say that they really don't have a handle on how many cicadas are lurking underground but that 30 billion seems like a good estimate. At the Smithsonian Institution, researcher Gary Hevel thinks it may be more like 1 trillion.
Even if it's merely 30 billion, if they were lined up head to tail, they'd reach the moon and back.
"There will be some places where it's wall-to-wall cicadas," says University of Maryland entomologist Mike Raupp.
Strength in numbers is the key to cicada survival: There are so many of them that the birds can't possibly eat them all, and those that are left over are free to multiply, Raupp says.
But why only every 13 or 17 years? Some scientists think they come out in these odd cycles so that predators can't match the timing and be waiting for them in huge numbers. Another theory is that the unusual cycles ensure that different broods don't compete with each other much.
And there's the mystery of just how these bugs know it's been 17 years and time to come out, not 15 or 16 years.
"These guys have evolved several mathematically clever tricks," Raupp says. "These guys are geniuses with little tiny brains."
Past cicada invasions have seen as many as 1.5 million bugs per acre. Of course, most places along the East Coast won't be so swamped, and some places, especially in cities, may see zero, says Chris Simon of the University of Connecticut. For example, Staten Island gets this brood of cicadas, but the rest of New York City and Long Island don't, she says. The cicadas also live beneath the metro areas of Philadelphia, Baltimore and Washington.
Scientists and ordinary people with a bug fetish travel to see them. Thomas Jefferson once wrote about an invasion of this very brood at Monticello, his home in Virginia.
While they stay underground, the bugs aren't asleep. They go through different growth stages and molt four times before ever getting to the surface. They are some of the world's longest-lived insects. They drink up a low-protein tree fluid called xylum, which isn't essential to the tree. Then they go aboveground, where they molt, leaving behind a crusty brown shell, and grow a half-inch bigger.
The timing of when they first come out depends purely on ground temperature. That means early May for southern areas and late May or even June for northern areas.
The males come out first — think of it as getting to the singles bar early, Raupp says. They come out first as nymphs, which are essentially wingless and silent juveniles, climb on to tree branches and molt one last time, becoming adult winged cicadas. They perch on tree branches and sing, individually or in a chorus. Then when a female comes close, the males change their song, they do a dance and mate, he explained.
The males keep mating ("That's what puts the 'cad' in 'cicada,'" Raupp jokes) and eventually the female lays 600 or so eggs on the tip of a branch. The offspring then dive-bomb out of the trees, bounce off the ground and eventually burrow into the earth, he says.
"It's a treacherous, precarious life," Raupp says. "But somehow they make it work."
http://www.guardian.co.uk/environment/2013/may/06/cicadas-return-17-years-underground
6/5/13