Φοιτητικός τουρισμός: αγάπη στη φύση

«Καλύτερα απ’ τα βουνά μπορούν να είναι μόνο τα βουνά, όπου ακόμη δεν πήγες» λέει ο Βλαντιμίρ Βισότσκι στο τραγούδι του «Αποχαιρετισμός στα βουνά». Παρόλο που το τραγούδι είναι τουλάχιστον πενήντα χρονών, πολλοί Ρώσοι ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να ξεκινούν για την κατάκτηση κορυφών με ένα σακίδιο στην πλάτη. 


Τα βουνά της Ρωσίας είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, με τον φοβερό και ωραίο Καύκασο, το υψηλό Αλτάι, τα κρύα Ουράλια. Τους λάτρεις των λιγότερο δύσκολων διαδρομών τους προσελκύουν οι οροσειρές της πρώην ΕΣΣΔ, όπως τα Καρπάθια και η Κριμαία (Ουκρανία). Εκείνοι που αναζητούν τα δύσκολα προτιμούν το Αλτάι, το Τιαν-Σαν και βουνά των Φαν (Τατζικιστάν).

Πολλοί φοιτητές επιθυμούν να κάνουν το χόμπι τους σε ένα πιο επαγγελματικό επίπεδο. Γι’αυτούς υπάρχουν, σε διάφορα Πανεπιστήμια της Ρωσίας, τα λεγόμενα «Τουρκλάμπ» - τουριστικά σχολεία, τα οποία όχι μόνο οργανώνουν ορεινές πεζοπορίες, αλλά και προσφέρουν μαθήματα φυσικής και θεωρητικής κατάρτισης. Σε αυτά, οι νέοι μαθαίνουν να περιηγούνται στο έδαφος, να σχεδιάζουν διαδρομές, να δένουν κόμπους, να χειρίζονται τον απαραίτητο εξοπλισμό, να ξεπερνούν δύσκολες ορεινές διαβάσεις κ.α. Αποκτάνε επίσης δεξιότητες παροχής πρώτων βοηθειών, εξετάζουν θέματα ασφάλειας. Μετά από σειρά μαθημάτων οι φοιτητές πρέπει να ασκήσουν τις νεοαποκτηθείσες γνώσεις στην πρακτική. Έτσι, τα τουριστικά σχολεία οργανώνουν τις λεγόμενες «πρόβες», που είναι μικρές εκδρομές στη φύση, έξω από την πόλη, στο δάσος.

Παρά το δύσκολο κλίμα και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, οι φοιτητές πηγαίνουν στα βουνά ακόμη και το χειμώνα, με σκι. Φυσικά, τέτοιες εκδρομές πάντα συνδέονται με μεγάλες δυσκολίες και αυξημένο κίνδυνο, αλλά είναι εξίσου ευχάριστες, όπως και τα ταξίδια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το πιο συνηθισμένο μέρος των χειμωνιάτικων εκδρομών, στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας είναι τα Χιμπίνι, μια μεγάλη οροσειρά στη χερσόνησο Κόλα, στον Αρκτικό Κύκλο.

Εκτός από τις ορεινές πεζοπορίες, η ρωσική νεολαία αγαπάει και τον υδάτινο τουρισμό. Από τη μία πλευρά, είναι καλό, όταν δεν έχει να κουβαλάει κανείς ένα σακίδιο που ζυγίζει 20 κιλά. Από την άλλη, είναι αρκετά δύσκολο να είναι ολόκληρη την ημέρα στο νερό, ειδικά αν το ποτάμι αναποδογυρίζει συνεχώς το καγιάκ. Ωστόσο, τα περισσότερα τουριστικά σχολεία στις αρχές του Μαΐου οργανώνουν εκδρομές στα πολυάριθμα ποτάμια και τις λίμνες της Ρωσίας. Οι πιο δημοφιλείς διαδρομές είναι οι υδάτινοι «δρόμοι» της Καρελίας και του Βαλντάι.

Και, φυσικά, ένα σημαντικό κομμάτι οποιουδήποτε ταξιδιού είναι η κιθάρα και τα τραγούδια γύρω από τη φωτιά. Δεν έχει σημασία πόσο βαρύ είναι το σακίδιο, κάποιος σίγουρα θα πάρει την κιθάρα και θα την κουβαλάει προσεκτικά κατά τη διάρκεια ολόκληρης πεζοδρομίας. Οι φοιτητές όχι μόνο τραγουδάνε, αλλά και συνθέτουν τραγούδια, εμπνεόμενοι από την φύση της πατρίδας τους..rbth.gr
27/4/13 
--

Το όνειρο λέγεται Βαϊκάλη

Η έκφραση “Να δω τη Βαϊκάλη κι’ ας πεθάνω”, ισχύει πλήρως για την περιοχή όπου βρίσκεται η τεράστια ομώνυμη λίμνη. Μέρος ασύγκριτης ομορφιάς και μοναδικής βιοποικιλότητας παγκοσμίως, είναι το ένα από τα επτά θαύματα της Ρωσίας.
Ένα ξύλινο σκάφος λικνίζεται στα κύματα. Πάνω από τα κεφάλια, υπάρχουν μόνο ο γαλάζιος ουρανός και τα χελιδόνια που «κουρεύουν» τα σύννεφα με τα φτερά τους. Αν κοιτάξεις κάτω απ’ τις κουπαστές του σκάφους, θα δεις 40 μέτρα νερό, διαυγές σαν τον αέρα, παγοκρυστάλλους και ένα οπτικό πρίσμα που φτάνει στο ατσαλένιο σκοτάδι, γεμάτο ψάρια και σπάνια φυτά.


Το νερό της Βαϊκάλης είναι εκπληκτικό, όπως και η ίδια η λίμνη. Και είναι εξαιρετικά καθαρό, οξυγονωμένο και με ιδιότητες παρόμοιες με του αποσταγμένου νερού. Οι κάτοικοι της Σιβηρίας πιστεύουν στις ιαματικές του ιδιότητες, ενώ τη λίμνη τη λένε γλυκόνερη θάλασσα. Αν έρθετε εδώ το χειμώνα, όλα είναι παγωμένα, και είναι σαν να περπατάτε πάνω σε γυαλί υψηλότατης αντοχής. Τα χρόνια του ρώσο-ιαπωνικού πολέμου, το 1904, πάνω στον πάγο της Βαϊκάλης χτίστηκε ένας σιδηρόδρομος για να μεταφέρει 65 ατμομηχανές με 2300 φορτωμένα βαγόνια, και ο πάγος το άντεξε.

Εκκολαπτόμενος ωκεανός;

Η Βαϊκάλη βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της Ασίας, στο γεωγραφικό πλάτος της Μόσχας και του Λονδίνου. Η επιφάνειά της είναι κατά 445 μέτρα υψηλότερη από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ ο πυθμένας της βρίσκεται περίπου 1200 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην ορεινή περιοχή της Βαϊκάλης, η οποία περικυκλώνεται από ψηλές κορυφογραμμές, η λίμνη εκτείνεται σε μήκος 636 χιλιομέτρων. Μήκος ίσο με την απόσταση ανάμεσα στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη. Η έκταση της λίμνης είναι αντίστοιχη με εκείνη του Βελγίου, με τα 10 εκατομμύρια πληθυσμού που έχει, με πολυάριθμους δρόμους, βιομηχανικά κέντρα και πόλεις.

Η Βαϊκάλη είναι ένας ολόκληρος κόσμος με χιλιάδες είδη φυτών, ζώων, ψαριών και μικροοργανισμών που δεν συναντώνται σε καμιά άλλη δεξαμενή του πλανήτη. Αν φυσήξει βορειοανατολικός άνεμος, θα σηκώσει τρικυμία στα νότια της λίμνης. Κύματα ύψους τεσσάρων μέτρων θα χτυπήσουν τους βράχους και η καφέ αρκούδες θα εγκαταλείψουν τη βραχώδη ακτή, για να κρυφτούν στο πευκοδάσος.

Σύμφωνα με την επίσημη άποψη των γεωφυσικών, η Βαϊκάλη διαμορφώθηκε πριν από περίπου 25-30 εκατομμύρια χρόνια και είναι η αρχαιότερη λίμνη στον κόσμο. Καταλαμβάνει μια αχανή, προσδιορισμένη από θραύσεις του γήινου φλοιού, λεκάνη, που συνεχίζει να μεγαλώνει κατά περίπου δύο εκατοστά ανά έτος, όπως μεγαλώνει και η απόσταση ανάμεσα στην Αφρική και την Νότια Αμερική, ενώ οι επιστήμονες δεν εντοπίζουν κανένα σημείο γήρανσης της λίμνης. Αυτό το γεγονός τους επέτρεψε να σχηματίσουν την υπόθεση πως η Βαϊκάλη είναι ένας εκκολαπτόμενος ωκεανός. Αν όλα τα ποτάμια του κόσμου εξέβαλαν στην Βαϊκάλη, θα χρειαζόταν ένας χρόνος για να τη γεμίσουν.

Πηγή έμπνευσης

Οι ασυνήθιστες εκτάσεις και τα μοναδικά χαρακτηριστικά της λίμνης-θάλασσας ενέπνευσαν δεκάδες συγγραφείς, ζωγράφους, σκηνοθέτες και ποιητές στη Ρωσία και σε άλλες χώρες. Ο Αντόν Τσέχωφ, ο Νικολάι Ρέριχ, ο Τζέιμς Κάμερον είναι μόνο οι μερικοί από τη λίστα των καλλιτεχνών που βρήκαν την έμπνευσή τους στη Βαϊκάλη. Ο τελευταίος, μάλιστα, αναζήτησε εκεί όχι μόνο την έμπνευση, αλλά και την επιστημονική βάση για τα γυρίσματα των ταινιών “Τιτανικός” και “Άβαταρ”. Την τελευταία φορά ο Κάμερον βυθίστηκε στον πάτο της λίμνης με το σκάφος “Μιρ -1”, συνοδευόμενος από την ομάδα επιστημονικής ερευνητικής αποστολής “Το Μιρ στην Βαϊκάλη”, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποιήθηκαν ήδη 52 καταδύσεις στο βάθος της λίμνης.

Η λίμνη προσελκύει το ενδιαφέρον όχι μόνο των σκηνοθετών και συγγραφέων, αλλά, πάνω απ' όλα, των ερευνητών. Στο γύρισμα του αιώνα ένα μοναδικό υποβρύχιο τηλεσκόπιο νετρίνων εγκαταστάθηκε στη λίμνη, ενώ για τον Μάρτιο του 2013 είναι προγραμματισμένη η εκκίνηση της λειτουργίας ενός υποβρυχίου ερευνητικού σταθμού που θα δώσει τη δυνατότητα πρόβλεψης σεισμών τουλάχιστον δύο ημέρες νωρίτερα. Η περιοχή της Βαϊκάλης, η οποία ονομάζεται επιστημονικά ζώνη ρήγματος της Βαϊκάλης, ανήκει στις περιοχές με υψηλή σεισμική δραστηριότητα. Στο Ιρκούτσκ, στις πόλεις της Μποριατίας, που βρίσκονται κοντά στην λίμνη, παρατηρούνται τακτικά ισχυρές δονήσεις με επίκεντρο την περιοχή της λίμνης.

Η Βαϊκάλη είναι απρόβλεπτη. Ο καιρός αλλάζει σχεδόν κάθε ώρα. Παρ' όλα αυτά κατέχει τη δεύτερη θέση στον κόσμο, μετά την Καλιφόρνια, από την άποψη της ετήσιας διάρκειας ωρών ηλιοφάνειας. Έτσι, για παράδειγμα, στο χωριό Γκολοούστνογιε η ήλιος λάμπει 2583 ώρες τον χρόνο.

Η Βαϊκάλη είναι ένα εκπληκτικό μέρος. Εδώ, οι θρύλοι των Μπουριατών συναντούν τις παραδόσεις των Παλαιών Πιστών, τα υψηλής τεχνολογίας τηλεσκόπια εξερευνούν αρχέγονα ψάρια, υποθαλάσσια ηφαίστεια εκρήγνυνται,  το φως του ηλίου πλημμυρίζει τις όχθες, και ο βοριάς φέρνει στις λίμνες τρικυμίες αντίστοιχες μ' εκείνες του ωκεανού.

Η Βαϊκάλη θα μπορούσε  να ποτίσει με το νερό της 10 εκατομμύρια φορές περισσότερους ανθρώπους απ' όσους ζουν σήμερα στον πλανήτη, ενώ για να περπατήσεις γύρω της χρειάζονται 4 μήνες καθημερινού βαδίσματος. Το 1996 η Βαϊκάλη ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, και το 2008, μετά από ένα πανεθνικό δημοψήφισμα, αναγνωρίστηκε ως ένα από τα επτά θαύματα της Ρωσίας.
http://rbth.gr/articles/2012/10/23/to_oneiro_legetai_baikali_17689.html
---

To The Depth of Baikal. Байгаль нуурын гүнд(VIDEO)