Σύστημα προειδοποίησης για τσουνάμι στη Μαύρη Θάλασσα

 -

Ιούνιος 4, 2013.
Μέσα σε ένα μήνα προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία – σε Βουλγαρία και Ρουμανία- το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σε περίπτωση παλιρροϊκών κυμάτων στη Μαύρη Θάλασσα.
Αυτό ανακοινώθηκε στη Βάρνα από τον καθηγητή Ορλίν Ντιμιτρόφ του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας της Βουλγαρίας.
«Το σύστημα είναι σύγχρονο και πληροί όλες τις τεχνικές προδιαγραφές», είπε ο καθηγητής.
Αποτελείται από επτά σταθμούς κατά μήκος της βουλγαρικής ακτής- δύο από αυτούς θα βρίσκονται στο βυθό και οι υπόλοιποι στη βόρεια ακτή, όπου εκδηλώνονται σεισμικές δραστηριότητες.


Στις ρουμανικές ακτές θα εγκατασταθούν άλλοι δύο σταθμοί σε σεισμογενείς περιοχές.
Το σύστημα θα καταγράφει σεισμούς μεγέθους πάνω από 4 Ρίχτερ και με ανάλυση την οποία θα πραγματοποιεί θα εντοπίζει την ύπαρξη παλιρροϊκών κυμάτων και το πιθανόν ύψος των θαλάσσιων κυμάτων.
Σε περίπτωση κινδύνου, υπάρχει σύστημα ειδοποίησης εξειδικευμένων οργανισμών για την προστασία των ανθρώπων και των υποδομών.
Το έργο στοιχίζει 6 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα διασυνοριακής συνεργασίας της ΕΕ, γράφει το βουλγαρικό Κρος.
--

 © mikres-ekdoseis- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr
4/6/13

--
-

ΣΧΕΤΙΚΟ: 

• Προβλέπουν μεγάλο σεισμό στο ρήγμα της Ανατολίας

ΠΑΛΙΡΡΟΪΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ & ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Η Μεγάλη Βρετανία έχει υποτιμήσει τις δυνατότητες ένταξης της παλιρροϊκής ενέργειας στο ηλεκτροπαραγωγικό της μείγμα υποστηρίζουν επιστήμονες σε μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Philosophical Transactions of the Royal Society A.
Φράγματα στις εκβολές και παλιρροϊκά κύματα θα μπορούσαν να καλύψουν το 20% των ενεργειακών αναγκών στη Μεγάλη Βρετανία λένε οι επιστήμονες και προσθέτουν ότι παρότι ακριβότερη, η παλιρροϊκή ενέργεια είναι πιο αξιόπιστη πηγή από τον αέρα, λόγω της προβλέψιμης κίνησης της παλίρροιας.

Η “σύλληψη” και εκμετάλλευση των παλιρροϊκών δυνάμεων γίνεται με δύο τρόπους: ο ένας με την τοποθέτηση φραγμάτων στις εκβολές ποταμών τα οποία εκμεταλλεύονται την παλίρροια και την άμπωτη για να τροφοδοτήσουν ειδικές γεννήτριες.
Ο δεύτερος προβλέπει την εγκατάσταση τουρμπινών στο βυθό, εκεί όπου εκδηλώνονται μεγάλα και γρήγορα παλιρροϊκά κύματα σε παράκτια ύδατα όπως στην Κορνουάλη και τη Σκωτία.
Η έκθεση της Βασιλικής Εταιρείας είναι εξαιρετικά αισιόδοξη για τις προοπτικές υλοποίησης και των δύο τεχνολογιών και κάνει λόγο για κάλυψη του 15% των ενεργειακών αναγκών της Βρετανίας από τα φράγματα και ακόμα 5% από τις υποθαλάσσιες γεννήτριες.
Πρόσφατα η βρετανική κυβέρνηση απέρριψε για περιβαλλοντικούς λόγους πρόταση για τεράστιο φράγμα στις εκβολές του ποταμού Σέβερν στη νοτιοδυτική Αγγλία, κοντά στα σύνορα με την Ουαλλία.
Ωστόσο, οι επιστήμονες προτείνουν την αρχική εκμετάλλευση αυτής της πηγής ενέργειας μέσω μικρότερων έργων, καθώς πέρα από το ζήτημα της κλίμακας, υπάρχει και εκείνο της χρηματοδότησης.
—Πώς “δουλεύει” η παλιρροϊκή ενέργεια
Ο τρόπος παραγωγής ηλεκτρισμού από τις παλίρροιες μοιάζει πολύ με αυτόν της υδροηλεκτρικής ενέργειας με τη διαφορά ότι το νερό κινείται σε δύο κατευθύνσεις, ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη στην κατασκευή γεννητριών.
1. Το πιο απλό σύστημα παραγωγής ενέργειας από παλίρροιες περιλαμβάνει ένα φράγμα στην εκβολή ενός ποταμού. Κάποιες θύρες στο φράγμα επιτρέπουν την είσοδο θαλασσινού νερού στη δεξαμενή που σχηματίζεται πίσω από το φράγμα. Η κίνηση του νερού προς τη δεξαμενή κατά την άνοδο της παλίρροιας και από την δεξαμενή κατά την άμπωτη κινεί τουρμπίνες και γεννήτριες πού παράγουν ηλεκτρισμό.
Πολλά είδη τουρμπίνας χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από παλίρροιες. Για παράδειγμα η μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος La Rance κοντά στο St Malo στις ακτές της Βρεττάνης στη Γαλλία χρησιμοποιεί τουρμπίνα όπου το νερό περνάει γύρω από αυτή κάνοντας την συντήρηση της δύσκολη αφού η πρόσβαση προς αυτή είναι δύσκολη.
Οι τουρμπίνες όπως αυτή που χρησιμοποιείται στην Annapolis Royal στη Nova Scotia μειώνουν αυτό το πρόβλημα αφού η γεννήτρια είναι πάνω σε μια ξεχωριστή κατασκευή.
Αρκετά προγράμματα εκμετάλλευσης της παλιρροϊκής ενέργειας στην Μεγάλη Βρετανία προτείνουν τη χρήση κυλινδρικών τουρμπίνων. Σ αυτές η φτερωτή συνδέεται μεσω ενός μεγάλου άξονα με κάποια κλίση με τη γεννήτρια έτσι ώστε η πρόσβαση και η συντήρηση να είναι εύκολη.
2. Οι παλιρροϊκοί φράχτες μοιάζουν με τεράστιες περιστρεφόμενες πόρτες που μπλοκάρουν εντελώς την είσοδο ενός καναλιού έτσι ώστε όλο το νερό της παλίρροιας να περνάει από αυτές.
Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1970 προτάθηκε η χρήση παλιρροϊκών γεννητριών αλλά μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια άρχισε η κατασκευή τους όταν λειτούργησε η τουρμπίνα στο Loch Linnhe. Μοιάζει με ανεμογεννήτρια αλλά προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις προηγούμενες, μέσα στα οποία είναι και οι μειωμένες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι παλιρροϊκές γεννήτριες εκμεταλλεύονται τα παλιρροϊκά ρεύματα που κινούνται με ταχύτητα 2-3 m/s για να παράγουν ηλεκτρισμό μεταξύ 4 και 13 KW/m2.
—Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Ενώ η παλιρροϊκή ενέργεια προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένης και της μεταφοράς της εξαιτίας της οικονομικής και τεχνικής ανάπτυξης κοντά στις εκβολές των ποταμών καθώς επίσης και μειωμένες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου αφού δεν χρησιμοποιούνται στερεά καύσιμα, υπάρχουν ωστόσο σημαντικά περιβαλλοντικά μειονεκτήματα.
Η κατασκευή δεξαμενών στις εκβολές ποταμών μπορεί να αυξήσει το ίζημα και τη θολερότητα του νερού στη δεξαμενή. Επιπλέον, θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στη ναυσιπλοϊα και τον τουρισμό αφού το βάθος της θαλάσσιας περιοχής θα μειωθεί λόγω αύξησης του ιζήματος.
Πιθανόν το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια τέτοια μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος είναι οι επιπτώσεις στην πανίδα και χλωρίδα της περιοχής. Προς το παρόν πολύ λίγες μονάδες είναι σε λειτουργία για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε όλες τις συνέπειες που έχουν στο περιβάλλον.

Πηγή/φωτό: Εconews, ΚΠΕ Καστοριάς
 .solon.org.gr
17/1/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Πρωτοποριακό έργο παραγωγής ενέργειας από θαλάσσια ρεύματα

• Χαλί στο βυθό της θάλασσας παράγει ενέργεια από τα κύματα

Υποθαλάσσιος «μανδύας» προστατεύει από τα κύματα

Ακόμα και εν έτει 2012, η «οργή» της θάλασσας δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να αγνοήσει, καθώς τα κύματα μίας ισχυρής καταιγίδας είναι σε θέση να απειλήσουν ακόμα και τις στιβαρότερες πλωτές κατασκευές, όπως πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, ανεμογεννήτριες κ.α. Ωστόσο, επιστήμονες του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ (Καλιφόρνια) , υπό τον Μοχάμεντ Ρεζά Αλάμ, σχεδίασαν μία υποθαλάσσια «κυματιστή» πλατφόρμα που λειτουργεί ως «μανδύας», καθώς, κατά κάποιον τρόπο «κρύβει» την πλωτή κατασκευή που βρίσκεται από πάνω της, στην επιφάνεια.

Ο εν λόγω «μανδύας» τοποθετείται στον πυθμένα της θάλασσας, και οι διακυμάνσεις στην επιφάνειά του επηρεάζουν τη «συμπεριφορά» του νερού από το βυθό ως την επιφάνεια, με αποτέλεσμα να «ελέγχουν» τα κύματα τα οποία βρίσκονται γύρω από την κατασκευή, μειώνοντας το μέγεθος και κατ' επέκταση την επικινδυνότητά τους.
Η συγκεκριμένη μέθοδος εκτιμάται πως θα είναι πολύ αποτελεσματική για την προστασία πλωτών κατασκευών από καταιγίδες, καθώς πρακτικά τις καθιστά «αόρατες» στα κύματα.
Ο πυθμένας επηρεάζει την κίνηση των υδάτων στην επιφάνεια. Τα νερά κοντά στην επιφάνεια είναι θερμότερα, ενώ όσο βαθύτερα βρίσκεται κανείς, τόσο πιο ψυχρά και με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αλάτι είναι τα νερά. Το σημείο όπου τα δύο αυτά «στρώματα» συναντιούνται και επέρχονται αλλαγές σε θερμοκρασία και πυκνότητα ονομάζεται θερμοκλινές στρώμα. Η δραστηριότητα που σημειώνεται εκεί (υπό τη μορφή κυμάτων) συνδέεται με τη «συμπεριφορά» των κυμάτων στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο πυθμένας, με τη σειρά του, επηρεάζει το θερμοκλινές στρώμα, καθώς η διαμόρφωσή του καθορίζει τη ροή και την κίνηση των υδάτων.
Ο Αλάμ ανακάλυψε πως, εάν χρησιμοποιηθεί ένα «κυματιστό» φύλλο υλικού, με συγκεκριμένη διαμόρφωση αναγλύφου, το οποίο τοποθετείται στον πυθμένα, η ενέργεια που «μεταδίδεται» στο θερμοκλινές στρώμα κάνει τα εκεί κύματα πιο έντονα, αλλά «ακυρώνει» τα κύματα που βρίσκονται στην επιφάνεια, με τελικό αποτέλεσμα να «ηρεμούν» τα νερά γύρω από την προστατευόμενη κατασκευή.
Ωστόσο, όπως δήλωσε μιλώντας στο Discovery News, η κατασκευή ενός πλήρως λειτουργικού «μανδύα» τέτοιου είδους βρίσκεται ακόμα αρκετά χρόνια μακριά - αλλά η εν λόγω έρευνα έχει και άλλες χρησιμότητες, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη κατανόηση της μετάδοσης του ήχου στο νερό και να οδηγήσει σε βελτίωση της τεχνολογίας των συστημάτων σόναρ. 
.naftemporiki.gr
23/11/12