Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα metal mine. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα metal mine. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Έσκασε η χρυσή «φούσκα» του ΥΠΕΚΑ

Τα στελέχη του ΥΠΕΚΑ που διαφήμιζαν την περιβαλλοντικά προηγμένη Φινλανδία θέλοντας να πείσουν τους «ιθαγενείς» ότι τα μεταλλεία χρυσού είναι κάτι περισσότερο από θείο δώρο, τώρα, μετά την τρομακτική καταστροφή που προκάλεσε το ορυχείο της Talvivaara Mining Company, σφυρίζουν αδιάφορα και ψελλίζουν δικαιολογίες του συρμού.
Γιατί η Φινλανδία, από την Κυριακή 11 Νοεμβρίου, βιώνει  τη μεγαλύτερη χημική καταστροφή στην ιστορία της όταν παρατηρήθηκε σημαντική διαρροή νερού , 5.000 – 6.000 κυβικά μέτρα ανά ώρα, με υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και ουρανίου. Και η διαρροή σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις προκλήθηκε όταν εμφανίστηκε ρήγμα στη λίμνη αποβλήτων του ορυχείου.

Η περίπτωση της Φινλανδίας είναι ταυτόσημη με την περίπτωση της Χαλκιδικής:
  •  Στη Φινλανδία όπως και στην Ελλάδα η λειτουργία του ορυχείου παρουσιάστηκε ως μια από τις μεγαλύτερες και πιο ασφαλείς επενδύσεις που θα δημιουργήσουν εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας και θα γεμίσουν εκατομμύρια το δημόσιο ταμείο.
  • Στη Φινλανδία όπως και στην Ελλάδα υπήρξαν αντιδράσεις από διαφορετικές φωνές και φόβοι για την ανυπολόγιστη περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή που είναι συνώνυμη με τη λειτουργία τέτοιων μονάδων.
  • Στη Φινλανδία όπως και στην Ελλάδα όσοι εξέφραζαν διαφορετική γνώμη καταγγέλθηκαν ως προβοκάτορες και εχθροί της ανάπτυξης της χώρας.
  • Στη Φινλανδία όπως και στην Ελλάδα οι αρμόδιες αρχές και η εταιρεία υποστήριξαν ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει δώσει όλες τις λύσεις για να μην υπάρξουν καταστροφικές επιπτώσεις.
Μόνο που εκεί, στη χώρα – πρότυπο του ΥΠΕΚΑ, η δεξαμενή αποβλήτων έσκασε αποκαλύπτοντας τη φούσκα και το παραμύθι της ασφαλούς επένδυσης…
Την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί περιγράφει σε μια συγκλονιστική επιστολή ο Jehki Härkönen, μέλος της Greenpeace Φινλανδίας. Μια επιστολή που αξίζει να τη διαβάσουν όλοι και κυρίως η προηγούμενη και σημερινή ηγεσία του ΥΠΕΚΑ καθώς και οι υπηρεσιακοί παράγοντες που με ελαφριά καρδιά αποφασίζουν για την καταστροφή ενός τόπου στο όνομα της σωτηρίας του.
Ιδού η επιστολή – κραυγή αγωνίας και απελπισίας:
«Στην αρχή, το ορυχείο Talvivaara ήταν σαν ένα όνειρο. Μία νέα αρχή. Μία πηγή απασχόλησης και περισσότερων εσόδων από φόρους για τη βόρεια Φινλανδία. Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός, όταν λειτούργησε το νέο ορυχείο στο Kainuu, περίπου 550 χιλιόμετρα από το Ελσίνκι. Ο Pekka Perä, ένας πρώην υπάλληλος της φινλανδικής εταιρίας εξόρυξης Outokumpu είχε αγοράσει την περιοχή απο τον πρώην εργοδότη του για 1 ευρώ!
Η περιοχή είχε θεωρηθεί μη αποδοτική οικονομικά, αλλά ο  Perä ήταν πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την ‘Αναγέννηση της εξόρυξης’. Είχε μια ολοκαίνουρια μέθοδο βιοδιύθισης που θα του επέτρεπε  να εξάγει μικροσκοπικές συγκεντρώσεις υλών. Το όνειρο δεν κράτησε πολύ και η αφύπνιση ήταν σκληρή.
Το ορυχείο ξεκίνησε να λειτουργεί τον Οκτώβρη του 2008 και τα πρώτα προβλήματα εμφανίστηκαν το επόμενο καλοκαίρι. Οι τουριστικές επιχειρήσεις γύρω από το ορυχείο παραπονέθηκαν ότι το ορυχείο μύριζε σαν κλούβιο αυγό, απωθώντας τους πελάτες τους.
Καθώς η εταιρία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της παράξενης μυρωδιάς, άρχισαν να εμφανίζονται πολύ χειρότερα προβλήματα. Η δεξαμενή νερού που χρησιμοποιούσαν για τα απόβλητα άρχισε να έχει διαρροές για πρώτη φορά το 2008. Η επόμενη διαρροή εντοπίστηκε το 2010. Οι λίμνες κοντά στο ορυχείο έγιναν αλμυρές. Επίσης, οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν κοντά στο ορυχείο έδειξαν ότι τα επίπεδα συγκέντρωσης καδμίου και νικελίου είχαν κατά πολύ ξεπεράσει τα επίσημα επίπεδα ασφαλείας. Και τον περασμένο Μάρτιο, ένας εργάτης που δεν φόρεσε προστατευτική μάσκα πέθανε εισπνέοντας υδρόθειο, την αιτία της μυρωδιάς “κλούβιου αυγού”.
Όλοι ήξεραν γι αυτό το περιστατικό, αλλά η επιβλέπουσα αρχή, το Κέντρο Οικονομικής Ανάπτυξης, Μεταφοράς και Περιβάλλοντος Kainuu δεν έκανε τίποτα στην ανεύθυνη μεταλλευτική εταιρία. Τώρα λένε ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι, γιατί δεν είχαν ούτε τα μέσα ούτε τις ικανότητες γι’ αυτό.
Τελικά, την Κυριακή (4/11/2012) η κατάσταση βγήκε εντελώς εκτός ελέγχου. Όλα τα απόβλητα του ορυχείου κατέληξαν σε μια τεράστια δεξαμενή αποβλήτων, όπου περιέχονται βαρέα μέταλα, επικίνδυνα χημικά και ουράνιο. Ο πάτος αυτής της πισίνας ράγισε και το σοβαρότατα ρυπασμένο νερό άρχισε να διαρρέει κατά χιλιάδες κυβικά μέτρα ανά ώρα. Το όνειρο είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε απόλυτο εφιάλτη. Ακτιβιστές της Greenpeace πήραν δείγματα από το ρυπασμένο νερό. Το ίδιο έκανε και η Φινλανδική Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας και το Φινλανδικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ακόμα πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι επικίνδυνη.
Το ρυπασμένο νερό έχει ήδη πλημμυρίσει αρκετά χιλιόμετρα μέσα από ρέματα και ποτάμια. Οι γύρω όρμοι και οι λίμνες έχουν ρυπανθεί με τοξικό νικέλιο.
Οι όμορφες λίμνες και τα ποτάμια με γλυκά νερά είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχει η Φινλανδία. Κανείς δεν πίστευε ότι θα άφηναν κάποιον να τα δηλητηριάσει. Αλλά το έκαναν. Οι άνθρωποι στην περιοχή νιώθουν ανίσχυροι και φοβούνται το πόσιμο νερό. Πλέον είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε το ορυχείο και να κάνουμε τους υπεύθυνους να ανακοινώσουν πώς σκοπεύουν να εγγυηθούν ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί.
Και εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, δείτε το αυτό σαν μάθημα: να ανησυχείτε όποτε κάποιος λέει ότι μπορεί να βγάλει λεφτά εκμεταλλευόμενος τη φύση. Να είστε έτοιμοι να αγωνιστείτε. Βεβαιωθείτε ότι οι αρχές εκπληρώνουν τα αληθινά καθήκοντά τους και υπερασπίζονται το μέλλον μας. Αυτοί είναι συνήθως δύσκολοι αγώνες, αλλά είναι απαραίτητοι. Μόνο έτσι θα αποφύγετε τον εφιάλτη που ζούμε στην Talvivaara.»
Της Βάλιας Μπαζού από το ΠΟΝΤΙΚΙ
 http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/11/15/pontiki-talvivaara/
15/11/12
-----

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Φινλανδία: Τεράστια διαρροή λυμάτων από εργοστάσιο νικελίου, υψηλά επίπεδα ουρανίου

Μεγάλου μεγέθους οικολογική καταστροφή στη Φινλανδία, καθώς συνεχίζεται για έβδομη ημέρα η προσπάθεια επιδιόρθωσης μίας μεγάλης διαρροής λυμάτων από το εργοστάσιο νικελίου της εταιρείας Ταλιβιβαάρα στο Σοτκάμο, στο ανατολικό τμήμα της χώρας.

Η διαρροή παρατηρήθηκε για πρώτη φορά την προηγούμενη Κυριακή, 4 Νοεμβρίου, υποχρεώνοντας την εταιρεία να διακόψει τη λειτουργία τη μονάδας. Παρά ταύτα, λύματα συνέχισαν να ρέουν στα νερά της περιοχής, μολύνοντάς τα με ουράνιο.



Σύμφωνα με μετρήσεις
που διενεργήθηκαν από τις φινλανδικές αρχές την Παρασκευή, τα επίπεδα ουρανίου στα νερά γύρω από το εργοστάσιο ανέρχονταν σε 50 έως 80 φορές πάνω από το φυσιολογικό, χωρίς ωστόσο να υπάρχει οποιοσδήποτε άμεσος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

Αυτή τη στιγμή
, οι προσπάθειες επικεντρώνονται στην κατασκευή ενός φράγματος ασφαλείας, ώστε να διακοπεί η ροή των λυμάτων. Στο έργο συμμετέχουν περίπου 100 υπάλληλοι της Ταλιβιβαάρα με 40 εκσκαφείς, ενώ ο υπεύθυνος επικοινωνιών της εταιρείας έχει ζητήσει τη βοήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων, για την τοποθέτηση σάκων με άμμο.

Η κατασκευή του φράγματος αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το βράδυ της Κυριακής.

.skai.gr
11/11/12
---


  • Finland's biggest chemical catastrophe in history

Greenpeace Finland is bearing witness and taking samples at a toxic spill that began on Sunday in the north of the country. The Talvivaara metal mine, owned and operated by Talvivaara Mining Company plc, has been leaking water containing high concentrations of nickel and uranium at a rate of between 5000-6000 cubic metres an hour. It is believed that the leak took place when the mine’s waste-water pool was breached on Sunday.

------

A friend in Finland writes:


At first, Talvivaara mine was like a dream. A new beginning. A source of employment and tax money for Northern Finland.

This was the level of excitement when the new mine opened in Kainuu, some 550 kilometers from Helsinki. Pekka Perä, an ex-employee of the Finnish mining company Outokumpu had bought the site from his former employer for the price of one Euro.

The site had been considered unprofitable but Mr Perä was convinced it could become a showcase of a “mining renessaince.” He had a brand-new "bioleaching method" that would allow him to extract tiny concentrations of materials.

The dream didn’t last long and the wake-up call was harsh.

The mine started operations in October 2008 and the first problems started appearing the next summer. Tourist businesses around the mine complained that the mine reeked of rotten egg, repelling customers.

While the company was still struggling against the awkward smell, much worse problems began to surface. The waste-water pool started leaking for the first time in 2008. The next leak was detected in 2010. The lakes next to the mine turned salty. Measurements near the mine showed concentrations of cadmium and nickel far exceeding the official safety limits. And in March of this year, a mine worker failed to use protective gear and died of breathing hydrogen sulfide, the source of the "rotten egg" smell.

Everybody knew about this and yet the supervising authority, Kainuu Center for Economic Development, Transport and the Environment did nothing to the unbelievable irresponsible mining company. Now they say they couldn’t because they never had the resources nor the skills to do it.

Finally, on Sunday the situation got totally out of control. All the waste in the mine site ends up in huge waste-water pools containing heavy metals, dangerous chemicals and uranium. The bottom of this pool ripped and the heavily contaminated water started spewing out at a rate of thousands of cubic meters every hour. Now the dream has turned into a total nightmare. Greenpeace activists are taking samples of the leaking wastewater. So does the Finnish Nuclear Safety Authority and the Finnish Environment Institute. Nobody can tell yet exactly how bad the situation is. All we know is that it is bad.

Contaminated water has flowed already many kilometers downstream. Nearby creeks and lakes are contaminated by toxic nickel.

The beautiful lakes, rivers and creeks – clean freshwater - are the most valuable asset Finns have. You wouldn’t think that we would let somebody poison them. But it happened. The people downstream feel themselves totally powerless, and fear their own drinking water. Now it is up to us to stop the mine and get the Finnish adminstrators to tell us how they intend to guarantee that this will not happen again.

And you, my dear readers, please, take a lesson: be alert when somebody says there's big money to be made exploiting nature. Be prepared to fight. Make sure that your authorities fulfil their real duty and defend our future. These are usually hard fights but they are essential. You will avoid the nightmares we're experiencing now in Talvivaara.

.greenpeace.org

9/11/12



Οι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή

«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...