Αποπέμπεται από τον ΟΑΚ η Βενεζουέλα

Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) ενέκρινε την Τρίτη μια απόφαση η οποία προβλέπει την έναρξη της διαδικασίας αναστολής της συμμετοχής της Βενεζουέλας σε αυτόν, προς «υπεράσπιση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας».

Ενα νέο... οικοσύστημα επιπλέει στους ωκεανούς

Φωτο: naftemporiki.gr

Με το όνομα «πλαστικόσφαιρα» περιγράφουν επιστήμονες το νέο, αλλά τεράστιο και διαρκώς εξαπλούμενο οικολογικό βιότοπο μικροβιακών αποικιών, οι οποίες «τρέφονται» και αναπτύσσονται χάρη στη ρύπανση από μικροπλαστικά που απαντάται πλέον στους ωκεανούς ανά τον πλανήτη.
Οι επιστήμονες από διάφορα ερευνητικά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών εξηγούν στην έκθεσή τους ότι το πλαστικό έχει γίνει το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα ρύπανσης των ωκεανών, δημιουργώντας φόβους για επιπτώσεις στην υγεία των θαλάσσιων κοινοτήτων. Οι επιπτώσεις αυτές έχουν περιγραφεί λεπτομερώς σε παλαιότερες δημοσιεύσεις, όμως στόχος των ερευνητών αυτή τη φορά ήταν να μελετήσουν με ποιον τρόπο επηρεάζονται οι πιο μικροσκοπικοί οργανισμοί.

Η πλαστικόσφαιρα «αντιπροσωπεύει ένα νέο οικολογικό βιότοπο στον ωκεανό και εγείρει μια σειρά από ερωτήματα: πώς θα αλλάξει τις περιβαλλοντικές συνθήκες για τα θαλάσσια μικρόβια, ευνοώντας ορισμένα που είναι ανταγωνιστικά άλλων; Πώς θα αλλάξει το οικοσύστημα των ωκεανών συνολικά, επηρεάζοντας μεγαλύτερους οργανισμούς; Πώς θα αλλάξει τον τρόπο μεταφοράς μικροβίων, ανάμεσά τους και των παθογόνων, στον ωκεανό», αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Environmental Science and Technology.
Αναλύοντας την ποικιλία πλαστικών που εντόπισαν στην επιφάνεια της θάλασσας, σε διάφορα σημεία του βορείου Ατλαντικού, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι διάφοροι οργανισμοί – από φύκια μέχρι βακτήρια – ευνοούνται από τα πλαστικά, μετατρέποντάς τα μάλιστα σε «μικροβιακούς υφάλους», διαφορετικούς από άλλες κοινότητες στις ίδιες θαλάσσιες περιοχές. Παρότι μακροπρόθεσμα το πλαστικό καταστρέφεται από κάποιους εξ αυτών των οργανισμών, σε γενικές γραμμές λειτουργεί ως ασφαλές καταφύγιο για τα μικρόβια.
Από την άλλη, όμως, τα ίδια υλικά είναι επικίνδυνα για τα ασπόνδυλα των ωκεανών, τα ψάρια ή ακόμη και τους ανθρώπους. Η «πλαστικόσφαιρα», σύμφωνα με τους ερευνητές, αποτελεί παράλληλα ιδανικό σπίτι για μία ομάδα βακτηρίων που ονομάζονται Vibrio ή δονάκια. Ορισμένα από αυτά μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες, ανάμεσά τους χολέρα, μόλις έρθουν σε επαφή με τον άνθρωπο.
Οι επιστήμονες εξηγούν επίσης ότι οι επιπτώσεις αυτές δεν είναι παροδικές, αφού σύμφωνα με τον Έρικ Σέτλερ, έναν από τους συντάκτες της έκθεσης, το πλαστικό «έχει πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής, όχι σαν ένα κομμάτι ξύλου ή ένα φτερό που διαλύεται με την πάροδο των μηνών και εξαφανίζεται. Το πλαστικό επιμένει για χρόνια, ίσως και δεκαετίες.»
 http://www.naftemporiki.gr
19/7/13

Yπάρχουν στη Γη αθάνατοι οργανισμοί;

Ποτέ δεν θα γεράσουν και δεν θα πεθάνουν. Τουλάχιστον με φυσικό θάνατο. Είναι σε θέση να αναγεννώνται ξανά και ξανά. Τους είναι άγνωστες οι ασθένειες και η γεροντική αδυναμία... Είναι για πάντα νέοι και αιώνια υγιείς... Για ποιους γίνεται λόγος; Είναι αποκύημα της φαντασίας των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας; Όχι, αλλά άλλο ένα δημιούργημα της Φύσης, που διαψεύδει όλους τους νόμους της, μια εξαίρεση του κανόνα, η οποία πιθανώς θα βοηθήσει να πλησιάσουμε στην αποκάλυψη του μυστηρίου της αιώνιας ζωής.

Γνωρίστε τις αθάνατες μέδουσες του είδους Turritopsis nutricula. Αυτά οι μικροσκοπικοί κάτοικοι των θαλασσών (οι διαστάσεις τους δεν ξεπερνούν σε διάμετρο τα 5 χιλιοστόμετρα) μπορούν να συντελέσουν μια πραγματική επανάσταση στον κόσμο της επιστήμης.
Η μοναδική ικανότητά τους να διαχειρίζονται τα γονίδιά τους μοιάζει σχεδόν απίστευτη: σε περίπτωση κινδύνου ή μετά την ολοκλήρωση του ενήλικου αναπαραγωγικού κύκλου τους, επιστρέφουν το χρόνο πίσω στο μηδέν και μεταβαίνοντας ξανά πίσω στην παιδική ηλικία της ανάπτυξής του κυριολεκτικά κατ’ αυτόν τον τρόπο αρχίζουν να ζουν και πάλι.

Ο ζωολόγος Ντμίτρι Iσόνκιν αφηγήθηκε στη «Φωνή της Ρωσίας» την καταπληκτική ιστορία της ανακάλυψης των ασυνήθιστων ικανοτήτων αυτών των μεδουσών:

Στην επιστήμη συμβαίνει συχνά ότι οι πιο ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις συμβαίνουν εντελώς τυχαία. Ο Ιταλός ζωολόγος Φερνάντο Μποέρο από το Πανεπιστήμιο του Σαλέντο πραγματοποιούσε μια σειρά πειραμάτων με δείγματα μεδουσών του είδους της Turritopsis nutricula. Πριν από αυτόν ουσιαστικά κανείς δεν τις είχε μελετήσει, επειδή είχαν εξωτερική όψη, που περνούσε πολύ απαρατήρητη και δεν ξεχώριζαν για κάτι ιδιαίτερο. Όταν τα πειράματα τελείωσαν, έφυγε για επιστημονική αποστολή και εγκατέλειψε το ενυδρείο με τους αδιάφορους οργανισμούς χωρίς να το προσέχει κανείς.

Όταν ο Μποέρο επέστρεψε, το νερό στο ενυδρείο είχε εξατμιστεί και όλες οι μέδουσες πέθαναν. Όμως εδώ αρχίζει το πιο ενδιαφέρον. Ο Μποέρο αποφάσισε να μελετήσει τα υπολείμματα των μεδουσών με το μικροσκόπιο... Και οποία η έκπληξή του όταν αποδείχθηκε ότι οι μέδουσες κάθε άλλο παρά είχαν πεθάνει! Είχαν επιστρέψει στο στάδιο των προνυμφών, έχοντας απορρίψει τα πλοκάμια τους. Αποφασίστηκε να τις επαναφέρουν στο ενυδρείο και να το γεμίσουν με νερό. Μετά από λίγο χρόνο συνέβη το αδιανόητο: οι «νεκρές» προνύμφες μετατράπηκαν σε πολύποδες και ήδη από τους πολύποδες άρχισαν να γεννώνται νέες μέδουσες. Έτσι ξεκίνησε μια νέα μεγάλης κλίμακας μελέτη των χαρακτηριστικών του κύκλου ζωής και της αναγέννησης αυτών των μεδουσών.

Τώρα πολλοί μελετητές δικαίως πιστεύουν ότι οι υδροειδείς μέδουσες του είδους Turritopsis nutricula είναι ο μοναδικός οργανισμός στη Γη, που είναι ικανός να αυτο-ανανεώνεται. Αυτός ο κύκλος μπορεί να διανύεται από τις ίδιες άπειρες φορές, γεγονός που τις καθιστά σχεδόν αθάνατες.

Όμως προς το παρόν οι επιστήμονες απασχολούνται μόνο με ένα ερώτημα: πώς να χρησιμοποιήσουν αυτές τις μικροσκοπικές υπάρξεις ώστε να δημιουργήσουν ένα «χάπι αιώνιας ζωής»; Και ποιος ξέρει, μπορεί αυτές οι μικροσκοπικές μέδουσες και να χαρίσουν στις μελλοντικές γενιές την τόσο επιθυμητή αθανασία.
.greek.ruvr.ru
6/5/13