«Ψυχρές» στέγες για δροσερό καλοκαίρι

Της ΦΑΙΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ

Οικονομική και οικολογική λύση για σπίτια που σήμερα «πνίγονται» από τις υψηλές θερμοκρασίες και το τσιμέντο των πόλεων αποτελούν οι ψυχρές στέγες.

Ερευνες έχουν δείξει ότι τα κτίρια καταναλώνουν το 40% της ενέργειας που δαπανάται σε μια πόλη, ενώ σε περιόδους καύσωνα έχει αποδειχθεί ότι υπάρχουν διαστήματα μεγαλύτερα των 150 διαδοχικών ωρών με εσωτερικές θερμοκρασίες υψηλότερες από 33 βαθμούς Κελσίου. Το γεγονός αυτό δείχνει την ανάγκη εφαρμογής «έξυπνων» υλικών που μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία δωματίου έως και 5 βαθμούς Κελσίου.

Οι «ψυχρές» στέγες, όπως ονομάζονται, είναι ένα σύστημα κάλυψης οροφής ικανό -με τη βοήθεια ειδικών υλικών- να ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στην ατμόσφαιρα και να κρατά την οροφή δροσερή υπό τον ήλιο. Ετσι, μειώνεται η ποσότητα της θερμότητας που μεταφέρεται στο κτίριο και διατηρείται μια πιο δροσερή και σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του.

Η χρήση των ψυχρών υλικών βοηθά ώστε οι οροφές να απορροφούν λιγότερη θερμότητα και να παραμένουν έως και 33 βαθμούς Κελσίου ψυχρότερες από τις συμβατικές οροφές, κυρίως κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου.

«Την τελευταία εικοσαετία υπάρχει δραματική κλιματική μεταβολή στην Αττική. Συγκεκριμένα, έχουν αυξηθεί οι μέσες και μέγιστες θερμοκρασίες, τα διαστήματα με πολύ υψηλές θερμοκρασίες αλλά και η συχνότητα εμφάνισης καυσώνων», τονίζει στη Real planet ο πρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ), καθηγητής Ματθαίος Σανταμούρης. «Το γεγονός αυτό οφείλεται στη γενικότερη κλιματική μεταβολή που επηρεάζει τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και στο έντονο φαινόμενο της θερμικής νησίδας στην περιοχή της Αθήνας -εξαιτίας της απώλειας περιαστικού πρασίνου στην πόλη- τη συνεχή προσθήκη τσιμέντου ιδίως στην ανατολική Αττική και στην παντελή έλλειψη πρόνοιας για εφαρμογή βιοκλιματικών λύσεων. Η εφαρμογή της ψυχρής στέγης είναι η έξυπνη λύση δροσιάς», προσθέτει.

Ελληνικής παραγωγής

Τα υλικά για ψυχρές οροφές είναι σύγχρονης τεχνολογίας και στην πλειοψηφία τους παρασκευάζονται στην Ελλάδα και εξάγονται στο εξωτερικό. Οι τεχνολογίες αυτές είναι χαμηλού κόστους και αποτελούν τη φθηνότερη λύση από οποιαδήποτε άλλη στην αγορά, καθώς ο πολίτης το μόνο που έχει να κάνει είναι να προμηθευτεί τα ψυχρά -λευκού κυρίως χρώματος- υλικά από τα χρωματοπωλεία. Υπάρχουν τριών ειδών ψυχρές στέγες με βάση τα υλικά τους:

1. Οι «εκ φύσεως» ψυχρές στέγες, που είναι όσες έχουν φτιαχτεί από άσπρο βινύλιο, υλικό ιδιαίτερα ανακλαστικό. Το θερμοπλαστικό άσπρο βινύλιο ανακλά πάνω από το 80% των βλαβερών ακτινοβολιών, σε αντίθεση με την άσφαλτο, από την οποία είναι κατασκευασμένες κάποιες οροφές,

2. Οι στέγες με κεραμεική επίστρωση, με την οποία επιτυγχάνεται έως και 95% ανάκλαση των ηλιακών ακτινοβολιών,

3. Οι πράσινες στέγες, που αποτελούνται από στρώμα μόνωσης και αποστράγγισης, αδιάβροχη μεμβράνη, ένα υπόστρωμα και φυτά.

«Οι ψυχρές στέγες συμβάλλουν στην εξοικονόμηση ενέργειας και μειώνουν το φορτίο αιχμής κατά 10%-30%. Υπάρχουν διαθέσιμα υλικά διαφόρων ιδιοτήτων με υψηλές τιμές ανακλαστικότητας, όπως λευκά χρώματα, αλλά και έγχρωμα ή φωτοκαταλυτικά για την κάλυψη στεγών μικρής ή μεγάλης κλίσης», διευκρινίζει στην «R» η Ντένια Κολοκότσα, πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου για τις ψυχρές στέγες. «Η ποικιλία επιλογής εξασφαλίζει πολλές εναλλακτικές αισθητικές μεταβολές, με τη δυνατότητα εφαρμογής σε νέα ή υφιστάμενα κτίρια. Επίσης, τα υλικά είναι πολύ εύκολα στην εφαρμογή σε σχέση με άλλες παθητικές τεχνικές ψύξης», τονίζει.

real gr

31/7

Χαλί στο βυθό της θάλασσας παράγει ενέργεια από τα κύματα

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του πολιτισμού μας είναι και το περίφημο ενεργειακό, δηλαδή πως να παράγουμε τις απαιτούμενες για τον πολιτισμό μας ποσότητες ενέργειας.

Σήμερα γι αυτό το σκοπό χρησιμοποιούνται κυρίως θερμικές πηγές (δηλαδή η καύση υδρογονανθράκων) αλλά και η πυρηνική σχάση. Υπό συνεχή εξέλιξη βρίσκονται και τα συστήματα παραγωγής ενέργειας από την ηλιακή ενέργεια (ή κάποιο από τα αποτελέσματα της όπως την αιολική ενέργεια ή την ενέργεια των κυμάτων της θάλασσας).

Η πιο πρόσφατη πρόταση για την εκμετάλλευση της ενέργειας των κυμάτων της θάλασσας έρχεται από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Ο Mohammad-Reza Alam σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα τεχνητό χαλί που θα έχει τις ιδιότητες του λασπώδους βυθού.

Είναι γνωστό ότι σε περιοχές με λασπώδη βυθό τα κύματα χάνουν μεγάλα ποσά από την ενέργεια τους. Συνεπώς ένα τέτοιο χαλί που θα μιμείται αυτού του είδους το βυθό θα μπορούσε να αφαιρέσει από τα κύματα μεγάλα ποσά ενέργεια τα οποία στη συνέχεια και θα μετέτρεπε σε ηλεκτρική ενέργεια. Μια δεύτερη χρησιμότητα ενός τέτοιου χαλιού θα είναι και η προστασία των παράκτιων περιοχών από τα μεγάλα κύματα.

Η ιδιότητα αυτή του λασπώδους βυθού είναι πολύ γνωστή. Στον Κόλπο του Μεξικού υπάρχει ένα σημείο γνωστό σαν “λασπώδης τρύπα”όπου οι ντόπιοι ψαράδες κατευθύνουν τα καϊκια τους σε περιόδους μεγάλης θαλασσοταραχής. Στο σημείο εκείνο η αλληλεπίδραση κύματος-λασπώδους βυθού είναι τόσο ισχυρή ώστε ακόμα και τα μεγάλα κύματα των καταιγίδων μέσα σε ένα μικρό διάστημα των 100-200 μέτρων αποσβένονται πλήρως.

Ο Mohammad Reza-Alam χρησιμοποίησε στις δοκιμές του ένα ιξωδοελαστικό «χαλί”. Ως ιξωδοελαστικότητα ονομάζουμε την ιδιότητα κάποιων υλικών να παρουσιάζουν χαρακτηριστικά και ελαστικά αλλά και ιξώδη όταν υπόκεινται σε παραμόρφωση. Το ευέλικτο αυτό χαλί ανταποκρίνεται ακριβώς όπως η λάσπη. Όταν περάσουν από πάνω του κύματα προκαλούνται δυναμικές διακυμάνσεις στην επιφάνεια του. Αυτές οι διαταραχές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Το μοντέλο του Alam απέδειξε ότι το σύστημα που προτείνει μπορεί εύκολα να απορροφήσει το 50% της ενέργειας των προσπιπτόντων κυμάτων σε μικρές αποστάσεις περίπου 10 m. Για την περίπτωση των συνηθισμένων κυμάτων στη Βόρεια Θάλασσα, η προσομοίωση έδωσε ποσοστά απορρόφησης ενέργειας έως και 6,5 kW m-2, τιμές σημαντικά μεγαλύτερες από τη μέγιστη απόδοση που παρουσιάζουν σήμερα τα συστήματα με ανεμογεννήτριες αλλά και με ηλιακές κυψέλες.

Ο Alam πιστεύει ότι η μέθοδος του παρουσιάζει μια σειρά από συγκεκριμένα πλεονεκτήματα έναντι των ήδη υφιστάμενων τεχνικών για συγκομιδή ενέργειας από τα κύματα. Ένα από τα σημαντικότερα από αυτά είναι το γεγονός ότι όχι μόνο η συσκευή είναι ανθεκτική στις καταιγίδες, αλλά λειτουργεί καλύτερα σε αυτές. Το σημαντικότερο μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι η απόδοση της μειώνεται με το βάθος του νερού, που σημαίνει ότι είναι κατάλληλο μόνο για χρήση σε βάθος μικρότερο των 20 μέτρων. Επίσης ένα εντελώς βυθισμένο χαλί δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ναυσιπλοϊα αλλά ούτε και πρόβλημα για τα θαλάσσια θηλαστικά.

Πηγή: www.physicsnews.gr

pemptousia