Μακεδονία : Έρχονται χιόνια από το βράδυ

Βροχές αλλά και χιόνια από το βράδυ στα ορεινά προβλέπονται, για σήμερα Σάββατο, στην Μακεδονία. Η θερμοκρασία θα πέσει σταδιακά, ενώ ,ειδικά στη Δυτική Μακεδονία, οι χιονοπτώσεις θα σημειωθούν ακόμη και σε ημιορεινές περιοχές. 

Ήδη, από νωρίς το πρωί, στα Γρεβενά τα αυτοκίνητα κινούνται με αντιολισθητικές αλυσίδες στην επαρχιακή οδό προς τη Σαμαρίνα, από το 27ο έως το 54ο χιλιόμετρο. 

 Στην επαρχιακή οδό Γρεβενών - χιονοδρομικού Κέντρου Βασιλίτσας, από το 27ο έως το 45ο χιλιόμετρο, τα αυτοκίνητα χρειάζονται, επίσης, αντιολισθητικές αλυσίδες, όπως και στην επαρχιακή οδό Γρεβενών-Περιβολίου, μεταξύ 23ου και 43ου χιλιόμετρου και από Γρεβενά προς το Μετσόβο, μεταξύ του 25ου και του 40ου χιλιόμετρου. 

Σε ό,τι αφορά στις περιοχές της Καστοριάς και της Φλώρινας, αλυσίδες χρειάζονται τα οχήματα, που κινούνται, στην επαρχιακή οδό που συνδέει τις δύο πόλεις, μέσω Βιτσίου.
.agelioforos.gr
29/12/12

Χαιρετισμός Υπουργού Αναπληρωτή ΠΕΚΑ, Σταύρου Καλαφάτη, στο Συμβούλιο ΣΕΒ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη "Βιώσιμες Πόλεις, Δυναμική Ανάπτυξη" στη Θεσσαλονίκη

Κυρίες και κύριοι

Η Ελλάδα, η πατρίδα μας δίνει σήμερα σκληρό και επώδυνο αγώνα για την επιβίωσή της. Οι ημέρες, οι μήνες που ακολουθούν είναι δύσκολοι. Έχουμε όμως, τώρα τη δυνατότητα να αισιοδοξούμε. Και να φιλοδοξούμε για τον τόπο μας.

 

Παραμερήσαμε οριστικά την αναξιοπιστία του χθες. Παραμερίζουμε τώρα και τα σύννεφα της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας. Ξανακερδίζουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη στην οικονομία μας. Ξέρουμε που είμαστε. Ξέρουμε και προς τα πού θέλουμε να πάμε. Σε ένα στέρεο, υγιές, βιώσιμο πρότυπο ανάπτυξης. Σε μία νέα προοπτική! Με δυναμική οικονομία και συνεκτική κοινωνία.

Μέρος της απάντησης που καλούμαστε να δώσουμε είναι και το όραμά μας για βιώσιμη πόλη, με δυναμική ανάπτυξης. Αλλά και ανθρώπινο πρόσωπο.

 

Δεν είναι υπερβολή. Είναι ακριβώς έτσι.

 

Γιατί ο τρόπος και το πνεύμα με το οποίο οργανώνεται το αστικό περιβάλλον καθορίζει την αναπτυξιακή δυναμική.

 

Στη βιώσιμη πόλη συγκλίνουν οι περιβαλλοντικές και οι αναπτυξιακές διαδικασίες.

 

Συναντώνται στην ουσία δύο στόχοι:

Ένας οικονομικός στόχος που αναφέρεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματά της και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τα κάνουμε ανταγωνιστικά και συγκεκριμένα στις ευκαιρίες που δημιουργεί στην επιχειρηματικότητα, στην επένδυση, στην δημιουργία θέσεων εργασίας.

 

Ένας πολιτικός στόχος που αναφέρεται στο δημόσιο χώρο και τελικά στη ανάπτυξη μιας πιο ουσιαστικής κοινωνικής συνείδησης και αλληλεγγύης. Αλλά και στην ανάδειξη των πολιτισμικών χαρακτηριστικών. Και στο φιλότιμο, τη φιλοξενία, τη φιλοπατρία των ανθρώπων της.

 

Σ’αυτό το πνεύμα λοιπόν, η οργάνωση της αναγκαίας αυτής στροφής, της αρχιτεκτονικής και της στρατηγικής για το βιώσιμο σπίτι, τη βιώσιμη γειτονιά, τη βιώσιμη πόλη, απαιτεί έναν ευρύτερο βιώσιμο χωροταξικό σχεδιασμό. Ο οποίος δε μένει στις υλικές υποδομές. Αλλά εστιάζει και στην εξασφάλιση της πραγματικά ισότιμης πρόσβασης για όλους τους πολίτες σε βασικές υπηρεσίες. Που συντηρούν τον κοινωνικό ιστό, ανανεώνουν τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, αλλά και ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα. Την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη επένδυση. Την καινοτομία.

 

Η βιώσιμη πόλη για την οποία συζητάμε σήμερα, είναι η «έξυπνη πόλη» την οποία πριν από τρία χρόνια, εδώ στη Θεσσαλονίκη, είχαμε θέσει, και αν μου επιτρέπεται η προσωπική αναφορά, είχα θέσει με ένταση, στην ατζέντα για το σχέδιο της πόλης. Σε όλες τις παραμέτρους που σχετίζονται με την ανταγωνιστικότητα αλλά και την ποιότητα ζωής. Από την αισθητική και περιβαλλοντική αναβάθμισή της, την αξιοποίηση των ανταγωνιστικών της πλεονεκτημάτων, την προώθηση των νέων τεχνολογιών προς όφελος της καλύτερης λειτουργικότητάς της αλλά βεβαίως και της ανάπτυξής της.

Πριν από τρία χρόνια, λίγο πριν την κλιμάκωση της κρίσης όλα όσα περιγράφουν αυτό το μοντέλο ήταν διορατικότητα για το καλύτερο. Σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και επιβίωση.

 

Προχωρώντας λοιπόν ένα βήμα παραπάνω και εκπληρώνοντας το αυτονόητο καθήκον της πολιτείας να συμβάλλει στην θωράκιση αλλά και ανάταση της Θεσσαλονίκης βάζουμε στο τραπέζι 2 ιδέες , 2 περιβαλλοντικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που αγκαλιάζουν την πόλη από το βουνό και τη θάλασσα.

 

Η πρώτη αφορά μια ουσιαστική οργανωμένη παρέμβαση στο Δάσος του Σέιχ Σου ώστε να καταστεί για τους Θεσσαλονικείς και όχι μόνο, ένας ελκυστικός προορισμός αναψυχής. Στη σημερινή εποχή που η οικονομική συγκυρία δυσκολεύει δεκάδες χιλιάδες Θεσσαλονικέων να αξιοποιήσουν τον όποιο ελεύθερο χρόνο τους, μπορεί το Σέιχ Σου, αναβαθμισμένο, οργανωμένο να αποτελέσει ένα φιλόξενο χώρο υποδοχής για όλους τους Θεσσαλονικείς. Το ΥΠΕΚΑ μπαίνει μπροστά για την υλοποίηση του στόχου αυτού με την απαραίτητη βέβαια συνεργασία και αποδοχή των αρμόδιων αρχών και φορέων της πόλης.

 

Η δεύτερη αφορά το Θερμαϊκό κόλπο και την ποιοτική αναβάθμισή του. Όλοι γνωρίζουμε ότι το κύριο πρόβλημα εδώ δεν είναι οι επιπλέοντες ρύποι οι οποίοι, ούτως ή άλλως, αποτελούν βασικούς παράγοντες και για την αισθητική υποβάθμισή του.

 

Το κυρίαρχο ζήτημα είναι να εκπονηθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξυγίανσής του, που θα εξελιχθεί σε βάθος χρόνου και που θα φιλοδοξεί να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του, στην πηγή. Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε ρίξει τις δυνάμεις μας και διερευνούμε σε όλα τα επίπεδα τις δυνατότητες υλοποίησης μιας τέτοιας δράσης.

 

Κι αν αυτές είναι κάποιες στοχευμένες «σκέψεις – δράσεις» για την όμορφη Θεσσαλονίκη, υπάρχει μια σειρά μεταρρυθμιστικών αλλά και άλλων πρωτοβουλιών που έχουμε ήδη ξεκινήσει στον τομέα ευθύνης μου στο ΥΠΕΚΑ, ακριβώς στο πνεύμα της βιώσιμης χωροταξίας και πολεοδόμησης.

Πρωτοβουλίες όπως :

• η απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών κατάρτισης, έγκρισης και αναθεώρησης των χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων
• η αναθεώρηση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό και της στρατηγικής μελέτης για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις
• η αναθεώρηση και εξειδίκευση του πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης για την περιφέρειά μας, όπως και για τις άλλες περιφέρειες της χώρας.
• η Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για τα αυθαίρετα με πρωταγωνιστικό το ρόλο του περιβαλλοντικού ισοζυγίου
• η έκδοση οδηγιών για τη σωστή εφαρμογή του ΝΟΚ, ώστε να υπάρξουν κίνητρα για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας με περιβαλλοντικές προϋποθέσεις
• η συνολική και συγκροτημένη αντιμετώπιση του ζητήματος των Οικοδομικών Συνεταιρισμών και της ιδιωτικής πολεοδότησης

 

Με ορθολογική διαχείριση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων που διαθέτουμε. Και στην πρώτη γραμμή εδώ είναι το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη.

 

Κυρίες και κύριοι,

Άμεσος στόχος της Κυβέρνησης είναι η ανάσχεση της ύφεσης, η σταθεροποίηση και η επιστροφή στην ανάπτυξη. Ο δρόμος μπροστά μας είναι δύσκολος. Μπορούμε, όμως, να τον διαβούμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και θα τα καταφέρουμε. Και κάτι ακόμη:

 

Ό,τι γίνει τώρα μπορεί να γίνει σε μια σωστή βάση. Το γεγονός ότι δεν έχουμε αξιοποιήσει όλα όσα μπορούσαμε, ενώ οι περισσότερες χώρες έχουν σχεδόν εξαντλήσει τα περιθώριά τους, μπορεί να αποβεί και μια σημαντική ευκαιρία.

 

Αρκεί να είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι στο στόχο.

 

Πιστεύω πως βάζοντας τα πράγματα στη σωστή σειρά και κάνοντας τις απαιτούμενες αλλαγές με αποφασιστικότητα, μπορούμε να πετύχουμε τη βιώσιμη πόλη, τη βιώσιμη ανάπτυξη.

 

Την Ελλάδα της προόδου που θα δικαιώσει τις θυσίες αυτής της δύσκολης περιόδου.

Καλή επιτυχία στο Συμπόσιο σας.

< ΥΠΕΚΑ

7/12/12

Στις όχθες της Κερκίνης το 12ο Οικολογικό Φεστιβάλ

Με κεντρική ιδέα τον άνθρωπο μέσα στο περιβάλλον, το μοναδικό παράδεισο της λίμνης Κερκίνης, διοργανώνεται το 12ο Οικολογικό Φεστιβάλ «Παρ' όχθην Κερκίνης», από τις 17 έως και 26 Αυγούστου 2012.

Παράλληλα με το πολιτιστικό δεκαήμερο εκδηλώσεων (πολλές από τις οποίες είναι δωρεάν), θα προσφερθεί γνώση της ιστορίας της λίμνης και της ποικίλης αξίας της στον επισκέπτη μέσα από οπτικοακουστικό υλικό που θα υπάρχει συνεχώς στο χώρο του λιμανιού και με δωρεάν περιηγήσεις από σχεδόν όλες τις μορφές που προσφέρει η περιοχή και σε επιλεγμένες ώρες στις ημέρες του φεστιβάλ. Πολιτισμός, διαμονή και εστίαση, παραγωγή τοπικών προϊόντων, περιηγήσεις – ευαισθητοποίηση – ενημέρωση είναι οι κύριοι άξονες των εκθετών μας στα περίπτερα του φεστιβάλ.

Το πρόγραμμα

Την αυλαία ανοίγει η συναυλία του Χρήστου Θηβαίου την Παρασκευή, στις 21.00 (είσοδος: 10 ευρώ), ενώ, στις 23.00, αναλαμβάνει ο Γιώργος Γελαράκης. Το Σάββατο οι «Αδέσποτοι» και οι «Starbeat» ανεβάζουν το κέφι (είσοδος ελεύθερη) και την Κυριακή η Σοφία Εμφιετζή, ο Γιάννης Λεκόπουλος και οι «Shotgunz» (είσοδος ελεύθερη). Στις 20 Αυγούστου φιλοξενείται η θεατρική παράσταση «Κοριτσίστικα μάγουλα» και live με τους «Soundborg» (είσοδος ελεύθερη), ενώ στις 21 Αυγούστου πραγματοποιείται συναυλία με τον Παναγιώτη Καραδημήτρη και τη Σοφία Αβραμίδου, καθώς και τους «Blue in Red» (είσοδος ελεύθερη). Την Τετάρτη, 22 Αυγούστου, συνεχίζεται η διασκέδαση με καλή ελληνική μουσική με τους «Χρονίρ» και την Πανωραία, πλαισιωμένη από την ορχήστρα της (είσοδος ελεύθερη) και την Πέμπτη 23 Αυγούστου ο Βασίλης Πρατσινάκης με τους «A-Positive» (είσοδος ελεύθερη). Ημερίδα με περιβαλλοντικά θέματα πραγματοποιείται το πρωί της Παρασκευής 24 Αυγούστου, ενώ στις 21.00 θα πραγματοποιηθεί ένα μουσικό οδοιπορικό στον Πόντο (είσοδος: 2 ευρώ). Το τελευταίο Σαββατοκύριακο (25-26 Αυγούστου) περιλαμβάνει παιδικό φεστιβάλ και live με τους Ιωάννη Λάκη, Βαγγελιώ, «Animus», «Melo DB», «Συναυλίτες», Trendy Hooliganz και Μπάμπη Μπατμανίδη (είσοδος ελεύθερη).

agelioforos gr

13/8/12

Προβληματισμός για τις υπερβάσεις στις τιμές του όζοντος στη δυτική Θεσσαλονίκη

Τον προβληματισμό τους για τις συχνές υπερβάσεις στις τιμές του όζοντος, με βάση τις μετρήσεις της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, εκφράζουν τα μέλη του Συντονιστικού Δικτύου Συλλόγων και Φορέων Δυτικής Θεσσαλονίκης κατά της κατασκευής του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Ευκαρπία και ζητούν τη λήψη μέτρων.

Σε ανακοίνωση του Δικτύου τονίζεται –μεταξύ άλλων– ότι τους τελευταίους μήνες (από 27 Απριλίου έως και 5 Αυγούστου) από το σταθμό ατμοσφαιρικής ρύπανσης του Ελευθερίου – Κορδελιού καταγράφηκαν για 51 ημέρες ανεβασμένες τιμές όζοντος στην περιοχή του δήμου Παύλου Μελά. Ο συγκεκριμένος ρύπος υπερέβη τα 180 μικρογραμμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα για συνολικά 220 ώρες. Οι φορείς απευθύνουν έκκληση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, και στον υπουργό ΠΕΚΑ Ευάγγελο Λιβιεράτο να εφαρμοστούν μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας της ατμόσφαιρας.

Από την πλευρά της, η αρμόδια Διεύθυνση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας δηλώνει ότι παρακολουθεί καθημερινά την εξέλιξη των τιμών ρύπανσης και σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου συναγερμού που είναι τα 220 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο θα προβεί σε ενημέρωση του κοινού και στις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία ενέργειες.

agelioforos gr

7/8/12
-----------------

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΘΡΑΚΗ: Νέες άδειες για επενδύσεις ΑΠΕ

Υπερέβησαν τα 125 MW οι 23 άδειες εγκατάστασης επενδύσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι οποίες εκδόθηκαν στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία-Θράκη κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012 από την αποκεντρωμένη περιφέρεια. Παράλληλα, η αποκεντρωμένη εξέδωσε και 6 άδειες λειτουργίας φωτοβολταϊκών πάρκων, συνολικής ισχύος 46,7 MW.

Όπως επισημαίνει η περιφέρεια στον απολογισμό της, για την αξιοποίηση του γεωθερμικού δυναμικού και προκειμένου να επισπευσθεί η εκμίσθωση των δικαιωμάτων του Δημοσίου για την έρευνα ή διαχείριση-εκμετάλλευση του γεωθερμικού δυναμικού των περιοχών, που βρίσκονται εντός των ορίων ευθύνης της, εξέδωσε σχετική πρόσκληση.

Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκαν και υποβλήθηκαν συνολικά 27 αιτήσεις επιχειρήσεων (εκ των οποίων 11 στην Κεντρική Μακεδονία και 16 στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη). Μετά την αξιολόγηση των αιτήσεων, προχώρησε η έκδοση προσκλήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος για υποβολή δεσμευτικών επενδυτικών προτάσεων εκμίσθωσης.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 20/7

Έχουμε δάσος κατά... τύχη

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΑΣΟΣ ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ

Στην τύχη και στην καλή προετοιμασία των δυνάμεων καταπολέμησης των πυρκαγιών οφείλεται ότι έχουμε ακόμη δάσος στη Θεσσαλονίκη. Η φωτιά του προηγούμενου Σαββάτου στο Σέιχ Σου μπορεί να έκαψε μόλις 50 στρέμματα και να σβήστηκε χάρη στην άμεση επέμβαση των δυνάμεων κατάσβεσης, ωστόσο αποκάλυψε όλες τις αδυναμίες σε επίπεδο πρόληψης και προστασίας του περιαστικού δάσους.

Η φράση του αντιστράτηγου, επικεφαλής των πυροσβεστικών υπηρεσιών Βόρειας Ελλάδας, Βασίλη Τουλίκα, «κινούμαστε και ζούμε πάνω σε ωρολογιακή βόμβα», αποτυπώνει την πραγματικότητα. Οι ελλείψεις στη θωράκιση του Σέιχ Σου είναι δεδομένες και η πυρκαγιά του προηγούμενου Σαββάτου ήταν αποτέλεσμα αυτών.

Ενα τσιγάρο στην περιφερειακή οδό ήταν αρκετό για να ξυπνήσει μνήμες από το θλιβερό 1997, όταν καταστράφηκε περισσότερο από το μισό δάσος. Τα ξερά χόρτα δίπλα στην περιφερειακή οδό άρπαξαν φωτιά και η πυρκαγιά άρχισε να καίει το δάσος. Σε σύγκριση με την προ 15ετίας πυρκαγιά αυτό που απέτρεψε την καταστροφή ήταν η σωστή κατανομή των δυνάμεων πυρόσβεσης, οι καλύτερες δυνατότητες, ο επαρκέστερος συντονισμός και κυρίως το γεγονός ότι δεν έπνεαν δυνατοί άνεμοι.

Οι ελλείψεις όμως παραμένουν ελλείψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν δεν υπήρχαν πυροσβεστικά αεροσκάφη (άμεσα επενέβησαν δύο και προστέθηκαν άλλα δύο) κι αυτή η... ελεγχόμενη πυρκαγιά θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για το Σέιχ Σου, όπως αναφέρουν οι αρμόδιοι. Και να σκεφτεί κάποιος ότι εξαιτίας της αντίδρασης των τοπικών φορέων και του τοπικού Τύπου παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη η μοίρα των Καναντέρ, που κάποτε είχε προτείνει να καταργηθεί ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ως υπουργός Εθνικής Αμυνας. «Αν τα αεροπλάνα έφταναν μια ώρα μετά, θα είχαμε χάσει το δάσος», τονίζουν χαρακτηριστικά τοπικοί φορείς και πυροσβέστες.

Πληγές

Οι πληγές της πυροπροστασίας του Σέιχ Σου, όπως τις έχει επισημάνει η Πυροσβεστική, είναι τα κλειστά τηλέφωνα αρμοδίων τα Σαββατοκύριακα, η μηδενική αποψίλωση και η πυκνή βλάστηση λόγω των βροχοπτώσεων του Μαΐου σε δάση και πρανή δρόμων, τα ξερόχορτα, οι διάσπαρτοι σκουπιδότοποι, οι ελλιπείς καθαρισμοί σε ιδρύματα και ιδιωτικά οικόπεδα, το δύσβατο δασικό οδικό δίκτυο, ακόμη και τα... μελίσσια.

Το σύστημα παρακολούθησης του Σέιχ Σου με κάμερες δε λειτουργεί, παρότι έχει ολοκληρωθεί εδώ και δυο χρόνια (γραφειοκρατία), όπως άλλωστε δε λειτουργεί και το σύστημα των καμερών στην περιφερειακή οδό Θεσσαλονίκης (εγκατάλειψη), που θα μπορούσε να εντοπίσει την έναρξη μιας πυρκαγιάς από ασυνείδητο που πετάει το τσιγάρο του στο δρόμο.

«Το Σέιχ Σου υπάρχει... τυχαία», λέει στέλεχος της αυτοδιοίκησης και φαίνεται να μην έχει άδικο, καθώς πέρσι, σύμφωνα με πληροφορίες, άγνωστοι -πιθανότατα καταπατητές- είχαν τοποθετήσει μέχρι και γκαζάκια στο δάσος για να το κάψουν, αλλά τα εντόπισε ευτυχώς η Αστυνομία και σε συνεργασία με την Πυροσβεστική τα εξουδετέρωααν εγκαίρως. Η επιχείρηση εμπρησμού αποτράπηκε την τελευταία στιγμή και το περιστατικό δε μαθεύτηκε, όμως το έχουν επιβεβαιώσει ασφαλείς πηγές στον «Α».

Απαγόρευση

Η αυτοτελής Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας Κεντρικής Μακεδονίας εξέδωσε απόφαση απαγόρευσης της κυκλοφορίας στο περιαστικό δάσος, καθώς ο δείκτης επικινδυνότητας για την εκδήλωση πυρκαγιάς είναι πολύ υψηλός (κατηγορία 4). Η ίδια απαγόρευση ισχύει για μεγαλύτερο διάστημα στην κορυφογραμμή της Κασσάνδρας και στις περιοχές Τούρκικα και Ηρώων Μάχης Κιλκίς.

«Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Στόχος μας είναι ο συντονισμός. Αυτός που στην πυρκαγιά του Σαββάτου απέδωσε καρπούς, διότι καταφέραμε σε μια σχετικά κακή συγκυρία να καούν 50 στρέμματα και να μην υπάρξουν άλλες τραγικές επιπτώσεις και να περιορίσουμε τη διάρκεια της φωτιάς στις τρεις ώρες, στις οποίες όμως ζήσαμε έναν εφιάλτη», τόνισε ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης, Απόστολος Τζιτζικώστας.

«Δεν έχουν γίνει καθαρισμοί σε βαθμό που το Σέιχ Σου να μην έχει τόση καύσιμη ύλη. Ούτε καν καθαρισμοί των ξερών χόρτων στους δρόμους. Ανάλογη εικόνα υπάρχει και στο δασικό οδικό δίκτυο, που είναι εξίσου σημαντικό», είπε ο υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης, Κώστας Κοκολάκης.

Χαλκιδική

Ανάλογη είναι η εικόνα όμως και στη Χαλκιδική. Το σύνολο του νομού είναι στην πρώτη κατηγορία κινδύνου με προεδρικό διάταγμα του 1980, μαζί με το δασαρχείο Θεσσαλονίκης, τη Θάσο και τη Σαμοθράκη.

Στη Χαλκιδική δύσκολα ξεχωρίζει το δασικό από το αστικό τοπίο. «Με τόσες βίλες διάσπαρτες μέσα στα δάση...», είπε ο κ. Κοκολάκης. Οι δήμοι δεν έχουν ορίσει στο σύνολό τους υπευθύνους Πολιτικής Προστασίας, ενώ οι πιστώσεις για την αντιπυρική προστασία θεωρούνται ανεπαρκείς από τους δήμους. Καθαρισμοί εκτεταμμένοι και συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου ουσιαστικά δεν έχουν γίνει. Είναι χαρακτηριστικό ότι η βατότητα αποκαθίσταται μόνο στους μεγάλους δασικούς δρόμους, διότι για περισσότερους καθαρισμούς τα χρήματα δεν επαρκούν.

Ο εφιάλτης των χωματερών δεν υπάρχει πλέον στο νομό, αφού οι δυο επισήμως καταγεγραμμένες είναι φυλασσόμενες (άλλες επτά στις Σέρρες συμπληρώνουν το σύνολο για την Κεντρική Μακεδονία). Ωστόσο, όπως είπε και ο κ. Κοκολάκης, «οι σκουπιδότοποι είναι πολλοί και διάσπαρτοι».

agelioforos gr

Πότε τέλειωσε ιστορικά ο Ελληνισμός .....

Tου Χρηστου Γιανναρα

---

Πότε τελειώνει ιστορικά ένας λαός που σημάδεψε με την παρουσία του την πορεία της ανθρωπότητας; Προφανώς, όταν πάψει να παράγει ή να συντηρεί καινοτόμο ιδιαιτερότητα. Οταν χάσει ακόμα και την επίγνωση της κάποτε προσφοράς του, όταν εκπέσει σε ρητορικές μόνο καυχήσεις για κατορθώματα που δεν μπορεί πια να κατανοήσει τη σημασία τους.***

Αν είναι αυτό το κριτήριο του ιστορικού τέλους, πότε τέλειωσε ιστορικά ο Ελληνισμός;

Στο σχολείο μαθαίναμε τη δόλια απάντηση της δυτικής ιστοριογραφίας που είχε υιοθετήσει και ο Κοραής: Ο Ελληνισμός τέλειωσε το 529, όταν ο Ιουστινιανός έκλεισε και τυπικά τα τελευταία απομεινάρια φιλοσοφικών σχολών της Αθήνας.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η απροκατάληπτη έρευνα άρχισε να κατεδαφίζει τη μεθοδική κατασυκοφάντηση του ψευδωνύμως, για χλεύη, λεγόμενου «Βυζαντίου»: να καταδείχνει τα ιλιγγιώδη επιτεύγματα πολιτισμού, με ακραιφνή ελληνική ιδιαιτερότητα, που το χαρακτηρίζουν και σημαδεύουν την ανθρώπινη Ιστορία. Τότε μεταθέσαμε το τέλος του Ελληνισμού στην άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, το 1453.

Η λεγόμενη «Γενιά του ’30» μας έδειξε ότι ακόμα και κάτω από τον ζυγό των Τούρκων οι Ελληνες, φτωχοί, αγράμματοι, σκλάβοι, συνέχισαν να παράγουν ιδιαιτερότητα πολιτισμού, Τέχνη και θεσμούς με τους ίδιους άξονες αναφοράς και τις ίδιες ιεραρχήσεις προτεραιοτήτων που χαρακτήριζαν ανέκαθεν την ελληνικότητα. Και τότε μεταθέσαμε το ιστορικό τέλος του Ελληνισμού στο 1833, όταν Βαυαροί και Κοραϊκοί συγκρότησαν το νεωτερικό ελλαδικό κρατίδιο, προγραμματικά αποκομμένο από την οργανική ιστορική του συνέχεια, με πολιτιστικές επιδόσεις μόνο στη μίμηση των δυτικών προτύπων και την ελληνική ταυτότητα μεταποιημένη σε φολκ λορ και ιδεολόγημα.

Αποδίδεται στον ηπειρώτη πατριάρχη Αθηναγόρα η εκτίμηση ότι ο Ελληνισμός τέλειωσε με τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922: Μπορεί το ελλαδικό κρατίδιο των Αθηνών να ήταν καταγωγικά αφελληνισμένο, να κατανοούσε τον Ελληνισμό με τους όρους του νεωτερικού εθνικισμού, δηλαδή να τον καταδίκαζε να είναι βαλκανική επαρχία. Ομως, υπήρχε παράλληλα η πληθυσμική πραγματικότητα εκατομμυρίων Ελλήνων της Μικρασίας, του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμηλίας, Ελληνισμός με συνείδηση κοσμοπολίτικης αρχοντιάς και ταυτότητα πολιτισμού, όχι κρατικής εθνότητας.

Με ποια κριτήρια πιστοποιούμε τη συνέχεια ή την ασυνέχεια (το ιστορικό τέλος) της ελληνικής ιδιαιτερότητας; Οχι βέβαια με τη συντήρηση και παγίωση των ίδιων πάντα σχημάτων του βίου και της έκφρασης. Η συνέχεια της ταυτότητας (δημιουργικής ετερότητας) ενός λαού γίνεται φανερή στη διατήρηση των ίδιων προτεραιοτήτων, της ίδιας ιεράρχησης αναγκών, της ίδιας αξιολόγησης ποιοτήτων.

Το πέρασμα από την «κοινωνία της χρείας» στην «πολιτική κοινωνία» (από την ατομοκεντρική χρησιμοθηρία στο κοινό «άθλημα αληθείας») είναι σταθερό γνώρισμα ελληνικότητας. Τόπος και τρόπος του αθλήματος στην Αρχαία Ελλάδα ήταν η αυτόνομη πόλις - κράτος, πραγμάτωση και φανέρωση του τρόπου η «εκκλησία του δήμου». Τόπος και τρόπος του αθλήματος στον εκχριστιανισμένο Ελληνισμό (Βυζάντιο και Τουρκοκρατία) ήταν η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα - ενορία και φανέρωση του τρόπου η «εκκλησία των πιστών».

Ο στόχος στον οποίο απέβλεπε η πόλις (ο τρόπος του όντως αληθούς) αποτυπώνεται στη λογική αρμονία των αρχιτεκτονικών μελών του Παρθενώνα, στην αφαιρετική υποδήλωση του καθολικού λόγου της ουσίας (όχι του εφήμερου ατόμου) που σαρκώνει το άγαλμα, στην τραγωδική δραματουργία της θεατρικής εκφραστικής. Αντίστοιχα, ο στόχος της ευχαριστιακής κοινότητας αποτυπώνεται στο αρχιτεκτονικό (στατικής) ρίσκο της διαδοχής θόλων, ημιθολίων, σφαιρικών τριγώνων που λογοποιεί την ύλη, παραπέμπει στην «κένωση» - σάρκωση του Λόγου ως τρόπο τής όντως υπάρξεως. Aποτυπώνεται στη «διάβαση επί το πρωτότυπον» που κατορθώνει (με την ίδια αφαιρετική επιδίωξη του αγάλματος) η βυζαντινή Εικόνα ή στην «αποκαλυπτική» δραματουργία (με πιστότητα στο αρχαίο σκηνικό υπόδειγμα) της εκκλησιαστικής Ευχαριστίας.

Σήμερα δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από τις προτεραιότητες αναγκών και στόχων που εξασφάλιζαν τη συνέχεια του τρόπου της ελληνικότητας, δεν μπορέσαμε να διασώσουμε στο ελλαδικό κρατίδιο αυτόν τον τρόπο ούτε ως μνήμη, θησαύρισμα παιδείας. Μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε (δεν έχουμε προσλαμβάνουσες παραστάσεις), πώς μπορεί μια συλλογικότητα να οργανώθηκε κάποτε με προτεραιότητα ανάγκης την υπαρκτική γνησιότητα και όχι τη χρησιμότητα. Ερμηνεύουμε την Αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία με τα κριτήρια και τα δόγματα του Ιστορικού Υλισμού ή με τις προ-πολιτικές ατομοκεντρικές αξιώσεις του Διαφωτισμού – μιλάμε για την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία σαν το προανάκρουσμα «αυτοθεσμιζόμενης» κολλεκτίβας ή «κομμούνας».

Ο Ελληνισμός τέλειωσε ιστορικά με αργό και βασανιστικό (ταπεινωτικό) ψυχορράγημα που ξεκίνησε το 1833 και συνεχίζεται, άγνωστο για πόσο ακόμη. Παλεύουμε να πιθηκίσουμε με συνέπεια τα «φώτα» της Εσπερίας, την παραχάραξη του αθλήματος της σχέσης σε μονοτροπία της χρήσης. Και ούτε αυτό δεν καταφέρνουμε, ο μεταπρατισμός μάς καθηλώνει σε τριτοκοσμικά επίπεδα υπανάπτυξης, διαφθοράς, οργανωτικής διάλυσης, απαιδευσίας, βαναυσότητας στην καθημερινή συμπεριφορά.

Αν συνεχίζουμε κωμικά να καυχώμαστε για την Αρχαία Ελλάδα, είναι επειδή μάς μάθανε ότι στο δικό της κληροδότημα βασίστηκε, και αυτό αξιοποίησε ο καταναλωτικός πολιτισμός της Δύσης, που εμείς αποκλειστικά θαυμάζουμε και είναι το ίνδαλμά μας. Ωσάν να ήταν ποτέ δυνατό η ταύτιση του «αληθεύειν» με το «κοινωνείν»*** να γεννήσει τον ατομοκεντρισμό του cogito ή της αισθησιοκρατίας, η μεταφυσική στόχευση της αρχαιοελληνικής δημοκρατίας να παραγάγει το όνειδος της σημερινής εμπορευματοποιημένης κομματοκρατίας.

Το ιστορικό ψυχορράγημα του Ελληνισμού είναι βασανιστικό και ταπεινωτικό, γιατί συνεχίζουμε να υπάρχουμε χωρίς πια να είμαστε Ελληνες και χωρίς να μπορούμε να γίνουμε «Ευρωπαίοι». Και απομνημείωση αρχιτεκτονική του χαμένου προσώπου μας είναι η βλάσφημη αισχρουργία του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης: Αυτάρεσκη αναίδεια μιας αφελληνισμένης κοινωνίας, που χρυσοπληρώνει Αμερικανοελβετό για να φιλοτεχνήσει «μοδέρνο» νεοπλουτίστικο πορτραίτο της αμάθειας και ασχετοσύνης της.

Σε κάθε παραμικρή πτυχή του το σημερινό ελληνώνυμο κρατίδιο είναι μια ύβρις της ελληνικότητας.

kathimerini gr Hμερομηνία δημοσίευσης: 19-07-09

***Paltalk com : Μαυσωλείο Παρακμής

111

ΣΕ ΑΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ (μέρος 2ο)

Ο Αρίων Πτολεμαιδας έκανε το «καθήκον» του. Όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος Γιαννιτσών το 2009. «Θυσίασαν» την ευρωπαϊκή συμμετοχή για ένα «Σύμβολο». Στις φανέλες της ομάδας του Πριλεπ θα απεικονιζόταν ο ήλιος της Βεργίνας. Οι αθλήτριες των δύο αυτών ελληνικών ομάδων, εκτός από μία πιθανή συλλογική διάκριση ,ίσως «θυσίασαν» και μία προσωπική ατομική εξέλιξη στο άθλημα , αλλά και την άνετη εισαγωγή τους στα ΤΕΦΑΑ. Κινδύνεψαν και κινδυνεύουν με αποκλεισμό , άσχετα αν στον Μέγα Αλέξανδρο Γιαννιτσών επιβλήθηκε με αναστολή. Και όλα αυτά για ένα «Σύμβολο». Την αξία του «Συμβόλου» , και φαντασιακά αλλά και πραγματικά για τις διαπραγματεύσεις με την FYROM την γνωρίζουμε σχεδόν όλοι.

      Εδώ όμως πρέπει να επανέλθουμε στην ποταπή στάση κάποιων άλλων ατόμων από Ελλάδα και εξωτερικό ,που όχι μόνο δεν θυσιάζουν τίποτα , αλλά και επικυρώνουν κανιβαλιζομενοι τον ακρωτηριασμό ,ιστορικό και γεωγραφικό ,σε συμβολικό βεβαία επίπεδο , της χώρας τους. Από την φωτογραφία φαίνεται παραστατικά ότι ηδονίζονται πνευματικά με τον χώρο που τους χάρισε το αμερικάνικο πρόγραμμα επικοινωνίας , εφευρίσκουν μεγαλειώδεις τίτλους , και ούτε σημασία δεν δίνουν που η ονομασία Μακεδονία είναι προορισμένη για Φυρομιανά δωμάτια. Τα άτομα αυτά συνεχίζουν να κάνουν «συμβατική» χρήση του προγράμματος και ΕΠΙΚΥΡΏΝΟΥΝ, εμμέσως πλην σαφώς, την αυθαιρεσία του να λέει ότι εφαρμόζει την αμερικανική πολιτική και θα συνεχίσει να ονομάζει την γειτονική χώρα Μακεδονία. Οι αναγνωρίσεις έγιναν σε ΔΙΜΕΡΕΣ επίπεδο και κάθε φόρα που παρευρίσκονται τρίτοι η ονομασία είναι FYROM . Πώς θα ζητήσουμε από ξένους να σεβαστούν τα δίκαια μας ,που συμβαδίζουν άλλωστε με την ενδιάμεση συμφωνία και το Διεθνές Δίκαιο, αν εμείς οι ίδιοι δεν τα σεβόμαστε και αδιαφορούμε, και σαν απλοί πολίτες , αλλά ,και σαν κυβερνήσεις.

      Η αλγεινή εντύπωση που δημιουργείται στον χώρο αυτό που πάρθηκε η φωτογραφία δεν θα μας απασχολούσε σε μεγάλο βαθμό αν δεν ήταν ανάμεσα στα άτομα αυτά και αρκετά με πανεπιστημιακή μόρφωση. Για παράδειγμα μέσα στα δωμάτια συχνάζουν δάσκαλος σε σχολείο της Γερμανίας ,καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας από Σέρρες ,
oδοντίατρος από Θεσσαλονίκη , φαρμακοποιός από Κρήτη , δασκάλα από Κρήτη , μουσικοσυνθέτης από Κύπρο ,γεωπόνος από Κύπρο , υποπλοίαρχος (γυναίκα ) του εμπορικού ναυτικού από Αμβέρσα κλπ. Είναι οι περισσότεροι μεγάλης ηλικίας . Αν ήταν παιδιά θα είχαν και κάποιο ελαφρυντικό.

     Αν τύχει και μπει κάποιος μέσα σε ένα «δωμάτιο» με μεγαλειώδη τίτλο, όπως συχνά εμφανίζονται , θα πάθει πολιτισμικό σοκ. Η αθλιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και αξιοπρέπειας . Τα κοπάδια έχουν νοημοσύνη και μάλον κάποια λανθάνουσα συναισθηματικότητα. Εκεί απολύτως τίποτα . Το μεγαλείο του πνευματικοσυναισθηματικού κανιβαλισμού ,στην απόλυτη του μορφή ,πίσω από την ανωνυμία. Εντάξει , σε μια ελεύθερη κοινωνία ζούμε και ο καθένας, είτε επώνυμα είτε ανώνυμα, είναι ελεύθερος να εκφρασθεί όπως θέλει και νομίζει. Έχει όμως το δικαίωμα να ξεφτιλίζει το είδος του, το έθνος του ,την πατρίδα του?

       Η Ιστορία , όπως άλλωστε και ο Πολιτισμός, δεν παραχωρείται , δεν μεταβιβάζεται , δεν κληρονομείται. Και ιδίως όταν υπάρχουν «διεκδικητές» και οι ισχυροί πατρόνοι τους που θέλουν να την ξαναγράψουν. Ατομικά και συλλογικά τίποτα δεν έχουμε στην κατάσταση του «έχω» .Μόνο στην κατάσταση του «είναι»,(κατακτώ , διατηρώ ), γίνεται κάτι δικό μας. Τότε μας το αναγνωρίζουν και αρχίζουν να μας σέβονται οι ξένοι.

Κέντρα παραγωγής αμερικάνικης πολιτικής Τερατοεθνογενέσεων........

Τι μας λέει εδώ το πρόγραμμα ?

Ότι είναι αμερικανικό ,εφαρμόζει την αμερικανική πολιτική, και θα συνεχίσει να αποκαλεί την νεοσύστατη χώρα με το όνομα Μακεδονία. Άσχετα αν παρίστανται έλληνες , άσχετα αν το χρησιμοποιούν άτομα από σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου και άσχετα αν η αναγνώριση ,όπως άλλωστε και οι υπόλοιπες αναγνωρίσεις, έγιναν σε διμερές επίπεδο. 

     Αυτό βεβαία όσον αφορά αυτούς που ορίζουν τα πράγματα και έχουν στήσει το παιχνίδι , τους κανόνες, τους θεσμούς . Οι έλληνες όμως στον δεδομένο χώρο ,που τυχαίνει να είναι από όλα τα μέρη του κόσμου, πώς αντέδρασαν?

Αυτό ειναι και το ζητούμενο στην αυθαιρεσία του δυνατού και με δεδομένους τους όρους του παιχνιδιού. Πώς αντιδρά ο απλός πολίτης , είτε μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας είτε αναπτύσσοντας αντισυμβατικές τεχνικές...........

Έφυγαν οι Σκοπιανοί από την Μακεδονία (εικονικά) ......

Τελικά το ελληνικό δαιμόνιο πάντα εφευρίσκει τρόπους και ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ για να αντιμετωπίσει κάθε λογής πρόβληματα

Το πρόγραμμα PALTALK.COM δημιούργησε την κατηγορία Μακεδονία και θεώρησε ότι προορίζεται για τους Σκοπιανούς παρά τις διαμαρτυρίες λίγων

«ατυχώς» Ελλήνων. Στην συγκεκριμένη κατηγορία, αρχικά, συναθροίζονταν μερικοί Σκοπιανοί και λίγοι μόνο Έλληνες, καθόσον η πλειοψηφία αποδέχθηκε την απόφαση του “ Αμερικάνου προπαγανδιστή δημιουργού του προγράμματος“. Συνέχισαν αρκετοί να το διασκεδάζουν και να χλευάζουν τους υπόλοιπους έλληνες που αντιδρούσαν στην δημιουργία ξεχωριστής κατηγορίας «Μακεδονίας» περάν της Ελληνικής, αγνοώντας ότι με τη χρήση ξεχωριστής κατηγορίας μέσω του προγράμματος(paltalk) είναι πια μια έμμεση και σιωπηρή αλλά σαφής αναγνώριση του ονόματος Μακεδονία στην ΦΥΡΟΜ. Συνέχισαν λοιπόν γέροντες και γερόντισσες να φλερτάρουν κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους , προβάλλοντας την δήθεν διαφορετικότητα τους μέσω έντεχνης δήθεν μουσικής υψηλής κουλτούρας. Αλλά ότι η πατρίδα ακρωτηριαζόταν εικονικά , παραχαράσσοντας την ιστορία της και διεθνώς να δυσφημείται, πολύ λίγο, δυστυχώς, ενδιέφερε τους λοιπους.

Μείνανε όμως δυο τρία άτομα που κατάφεραν να φαίνονται πολλαπλάσια, μέχρι και εκατόν τρία, και , τελικά έδιωξαν τους Σκοπιανούς από τον χώρο που τούς δώρισαν, αλλά δεν τον άξιζαν.Και πράγματι δεν άξιζαν το δώρο αυτό διότι υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες όπου τον χρησιμοποίησαν για να βρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Ο Χρήστος Χ. λοιπόν από Κύπρο με καταγωγή από Όλβιο Ξάνθης , καθώς και ο Δημήτρης Χ. από Θεσσαλονίκη καθώς και δύο τρεις γνωστοί τους διέθεσαν χρόνο, γνώση και χρήμα καταφέρνοντας να διώξουν τους Σκοπιανούς απο την Μακεδονία . Τι σημασία έχει αν έγιναν όλα αυτά εικονικά. Οι συμβολισμοί πάντα έχουν την ΑΞΙΑ τους. Και κυρίως καλά είναι να θυμόμαστε ότι χωρίς θυσίες (χρόνο, γνώση, χρήμα κλπ) τίποτα δεν κερδίζεται στην παθητική κατάσταση του “ΕΓΩ, ΤΟΥ ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ , ΚΑΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΑΣ ” 

P.S. : Καλοκαίρι εφέτος ήρθαν πολλοί Σκοπιανοί στην Χαλκιδική και στις παραλίες Πιερίας . Είτε για πολυήμερες ,είτε Κυριακές για μονοήμερες διακοπές. Προφανώς βενζίνη βάζουν στην χώρα τους. Τώρα πόσα ξοδεύουν παραθερίζοντας εδώ και σε τι, το γνωρίζουν οι τοπικοί καταστηματάρχες. Γεγονός όμως ειναι οτι εκτος απο τις νταλίκες που συστηματικά εχουν αυτοκόλλητο με τα αρχικά ΜΚ, μερικά σκοπιανά αυτοκίνητα ΙΧ πέρασαν από τούς μεθοριακούς σταθμούς έχοντας παρόμοιο αυτοκόλλητο.