Ετοιμάζουν τη Διακήρυξη της Λεμεσού...ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στη Λευκωσία πραγματοποιείται από την Κυριακή η άτυπη συνάντηση των αρμόδιων υπουργών της Ε.Ε για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και ολοκλήρωσής της στο πλαίσιο της ΕΕ.

Στο επίκεντρο της συνόδου βρίσκεται η Διακήρυξη για την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ), η οποία παρουσιάστηκε χθες στη Λεμεσό από τον Κύπριο Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εμπνευστή της Θαλάσσιας Πολιτικής της ΕΕ, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο
Η ΟΘΠ, η οποία είχε αρχικά υιοθετηθεί στη Λισαβόνα το 2007, έχει εισαγάγει μια συνεκτικότερη προσέγγιση των θαλάσσιων υποθέσεων.


Η Διακήρυξη της Λεμεσού, σύμφωνα με την Κυπριακή προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε, στοχεύει στην επανενεργοποίηση της ΟΘΠ της ΕΕ καθώς και στον εμπλουτισμό της με καινούριες κατευθυντήριες γραμμές για τη μελλοντική της ανάπτυξη.

Μεταξύ δύο πυλώνων, της «Γαλάζιας Ανάπτυξης» από τη μία και της εξωτερικής της διάστασης από την άλλη, η Διακήρυξη της Λεμεσού θεωρείται ευρέως ως ένα αποφασιστικό και χρήσιμο εργαλείο, το οποίο θα βοηθήσει την ΕΕ να πετύχει τους στόχους που περιλαμβάνονται στην Στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Ο Κύπριος Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων, Ευθύμιος Φλουρέντζου, ο οποίος προήδρευσε της άτυπης συνάντησης δήλωσε ότι «η Διακήρυξη της Λεμεσού θα παράσχει κατευθυντήριες γραμμές, όχι μόνο για τους υπάρχοντες αλλά και για καινούριους τομείς που αφορούν στην εκμετάλλευση της θάλασσας».
«Θα δοθεί έμφαση», πρόσθεσε, «στους τρόπους με τους οποίους οι θάλασσες και οι ωκεανοί μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ».

Η Διακήρυξη της Λεμεσού θα σταλεί για περαιτέρω εξέταση και ανάλυση στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, ενώ τα συμπεράσματα του Συμβουλίου αναμένονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο.
elzoni.gr
9/10/12
----------

• Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική

Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική

Οι θαλάσσιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η υδατοκαλλιέργεια, η θαλάσσια βιοτεχνολογία, ο παράκτιος τουρισμός και η υποθαλάσσια εξόρυξη είναι οι τομείς, στους οποίους η Ε.Ε. θα επικεντρώσει τα επόμενα χρόνια την προσοχή της, με βάση το λεγόμενο ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ανάπτυξη και την απασχόληση στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας το οποίο εγκρίθηκε σήμερα, στη Λεμεσό, από τους Ευρωπαίους υπουργούς θαλάσσιας πολιτικής της Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την οποία εκπροσώπησε ο πρόεδρος, κ. Ζοζέ Μπαρόζο και η Επίτροπος,κυρία Μαρία Δαμανάκη.


Οι υπουργοί ζήτησαν επίσης από τα κράτη μέλη και από τα Ευρωπαϊκά Όργανα να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε η λεγόμενη γαλάζια οικονομία να έχει ως αποτέλεσμα: τη στήριξη στην έρευνα και στις γνώσεις για τη θάλασσα, τη ναυτική εκπαίδευση, την αποδοτική ως προς το κόστος θαλάσσια επιτήρηση, τον καλύτερο σχεδιασμό του θαλάσσιου χώρου και την προώθηση της εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μπαρόζο, δήλωσε: «οι θάλασσες και οι ωκεανοί μπορούν να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Η σημερινή δήλωση στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι πρέπει να υιοθετήσουμε τις δυνατότητες που προσφέρει η γαλάζια οικονομία της Ευρώπης».

Η Επίτροπος, κυρία Μαρία Δαμανάκη, αρμόδια για τις θαλάσσιες υποθέσεις και την Αλιεία, τόνισε ότι «για να πραγματοποιηθούν οι τάσεις και οι δυνατότητες ανάπτυξης στη θαλάσσια οικονομία, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή όλων των θεσμικών οργάνων, των κρατών μελών και περιφερειών, της βιομηχανίας, των ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών. Η ικανότητα συνεργασίας για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων είναι δείγμα ωριμότητας και η θαλάσσια πολιτική είναι το ιδανικό μέσο για την ενίσχυση της γαλάζιας οικονομίας στην Ευρώπη».

Σημειώνεται ότι, όπως τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή τηςη Επιτροπή, η γαλάζια οικονομία είναι σημαντική για την Ευρώπη. Η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της εκτιμάται σε περίπου 500 δισεκ. Ευρώ, με αύξηση περίπου 600 δισεκ. το 2020.

Κατά την ίδια περίοδο, οι εργαζόμενοι στη γαλάζια οικονομία αναμένεται να αυξηθούν από 5,4 εκατ. σε 7 εκατ. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ότι το 75% του εξωτερικού ευρωπαϊκού εμπορίου και το 37% του ενδοευρωπαϊκού εμπορίου είναι θαλάσσιο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει ότι διαμόρφωσε ολοκληρωμένη εικόνα του οικονομικού μεγέθους και του μεγέθους της απασχόλησης των τομέων της θάλασσας και της ναυτιλίας στην Ευρώπη, και διερεύνησε επίσης τις κατευθύνσεις που θα μπορούσαν ρεαλιστικά να ακολουθήσουν οι εν λόγω τομείς κατά τα προσεχή έτη και το πού υπάρχει ιδιαίτερο δυναμικό για καινοτομία και νέες θέσεις εργασίας.

Από τη μελέτη αυτή προκύπτει ότι ο παράκτιος και θαλάσσιος τουρισμός είναι ο μεγαλύτερος θαλάσσιος τομέας όσον αφορά την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την απασχόληση και αναμένεται να μεγεθυνθεί κατά 2 έως 3% έως το 2020, ενώ ο τουρισμός με κρουαζιερόπλοια αναμένεται να δημιουργήσει 100.000 νέες θέσεις εργασίας έως το 2020 σε σύγκριση με το 2010. Δεδομένου ότι η παγκόσμια εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα στον τομέα της ενέργειας των ωκεανών αναμένεται να διπλασιάζεται σε ετήσια βάση στο εγγύς μέλλον, η οικονομική εκμετάλλευση των τεχνολογιών ενέργειας από τα κύματα και την παλίρροια θα ενισχυθεί μέσω της μείωσης του τεχνολογικού κόστους. 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών της θαλάσσιας εξόρυξης ορυκτών αναμένεται να αυξηθεί από σχεδόν μηδέν σε 5 δισ. ευρώ κατά τα 10 επόμενα έτη και σε έως 10 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2030. Η υδατοκαλλιέργεια της Ε.Ε. θα μπορούσε να συμβάλει στην υγιεινή διατροφή εάν ο ρυθμός μεγέθυνσης φτάσει αυτόν που υπάρχει εκτός της Ε.Ε.. Έλος κατά την επόμενη δεκαετία, ο τομέας της γαλάζιας βιοτεχνολογίας αναμένεται ότι θα καταστεί προμηθευτής των μαζικών αγορών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των καλλυντικών, των προϊόντων διατροφής, των φαρμακευτικών προϊόντων, των χημικών προϊόντων και των βιοκαυσίμων.

Ευρωπαϊκές Ειδήσεις » Οι Θαλάσσιες ΑΠΕ και η Εξόρυξη Υδρογονανθράκων στο Επίκεντρο της Ε.Ε. για τη Θαλάσσια Πολιτική
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=62501
8/10/12

Ομόφωνο ΟΧΙ από το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης στα “Χρυσωρυχεία Θράκης”/Eldorado – H εισήγηση του Δημάρχου

Με τη φράση του δημάρχου Αλεξανδρούπολης Βαγγέλη Λαμπάκη «όχι στο χρυσό με χίλια χέρια», ενδεικτική της ψηφοφορίας που ακολούθησε (με 40 ψήφους κατά και μια αποχώρηση), ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα η μαραθώνια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης για την έκφραση γνώμης σχετικά με την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της επένδυσης χρυσού στο Πέραμα του Έβρου. Το ίδιο θέμα συζητείται σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο Κομοτηνής και αύριο στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Αναλυτικό ρεπορτάζ για τη χθεσινή συνεδρίαση αυτή θα έχουμε σε επόμενη ανάρτηση. Εδώ δημοσιεύουμε τη συγκλονιστική πραγματικά εισήγηση του Δημάρχου Βαγγέλη Λαμπάκη. Ας τη διαβάσουν, ειδικά οι Χαλκιδικιώτες, για να δουν πώς είναι ένας Δήμαρχος που αγωνίζεται μαζί με τους πολίτες για το μέλλον του τόπου. Η σύγκριση με το θλιβερό Δήμαρχο/υπηρέτη των συμφερόντων που προσπαθούν να κατασπαράξουν τη Χαλκιδική, Χρήστο Πάχτα, είναι πολύ πικρή… 

Με πόση τύχη μπορεί να παλεύει μια τοπική κοινωνία όταν βρίσκεται επί 13 συναπτά έτη σ’ έναν ανελέητο πόλεμο που την κρατάει στα χαρακώματα συνεχώς, προσπαθώντας να μην καταστραφεί το συνολικό περιβάλλον της, δηλαδή το ανθρωπογενές, η χλωρίδα, η πανίδα, η θάλασσα, ο υδροφόρος ορίζοντας και κάθε μελλοντική αναπτυξιακή προοπτική της.

Ο λαός αυτός από τους δύο νομούς λοιδορήθηκε, υβρίσθηκε, απαξιώθηκε, όπως επίσης και όλοι οι θεσμικοί του, όμως στην συντριπτική πλειοψηφία, στεκόμενοι αγέρωχοι έμειναν πιστοί στον όρκο τους να υπηρετήσουν αληθινά τον λαό και όχι αλλότρια συμφέροντα.
Χαρακτηρισμοί όπως γραφικοί, κομπογιαννίτες, ανόητοι που δεν γνωρίζουν το οικονομικό συμφέρον, κραυγάζοντες, λαϊκιστές επαρχιώτες, άσχετοι και βέβαια απειλούμενοι παντοιοτρόπως από κέντρα εξουσίας σε Αθήνα και εδώ στον τόπο της μάχης.
Στα 13 χρόνια ο Γολιάθ έπεσε πολλές φορές από την σφεντόνα του Δαυίδ, αποδεικνύοντας ότι ο λαός παραμένει κυρίαρχος όσο και αν στην Ελλάδα η εφαρμογή της πολιτικής τον κατάστρεψε.
Ο χρυσός ανέβηκε στα διεθνή χρηματιστήρια πολλαπλασιαζόμενος και με την παράλληλη παγκόσμια ύφεση που είναι εντονότερη στην Ελλάδα, δυνάμωσε ακόμη περισσότερο την πολυεθνική εταιρεία «EL DORADO GOLD» που εξαπολύοντας ένα επικοινωνιακό πόλεμο, προσπάθησε, με τις δήθεν άνευ ανταπόδοσης οικονομικές παροχές, να εξαγοράσει συλλόγους και μονάδες, εκμεταλλευόμενος την οικονομική αδυναμία μας.
Επιστράτευσε ακόμη και κυβερνητικά στελέχη, όπως τον κ. Μηταράκη, Υφυπουργό Ανάπτυξης και τον κ. Σελέκο, Γ.Γ. Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου που ήλθαν για ώρες, προ μηνός, προκειμένου να πείσουν 4 θεσμικούς να δεχθούμε την επένδυση, χωρίς να ντραπούν εκπροσωπώντας την καναδική εταιρεία με δεδομένο ότι ήρθαν μόνο γι’ αυτό χωρίς να θέλουν να συζητήσουν τίποτε άλλο. Ερώτημα προκαλεί εάν ήταν σε γνώση του αρμοδίου υπουργού και προπάντων του πρωθυπουργού οι θέσεις που διατυπώθηκαν από τον Γ.Γ., κ. Πέτρο Σελέκο.
Αλήθεια, πριν αποφανθούν βάσει του νόμου οι θεσμικοί και οι πολίτες, ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ Π. Ε. αυτοί οι άνω, με ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ περί της μελέτης, αφού στην διαδικασία της διαβούλευσης πιέζουν και παρακαλούν να γίνει η επένδυση του χρυσού στη Θράκη; Μόνο αυτό αποτελεί λόγο αίτησης ακύρωσης στο Συμβούλιο Επικρατείας.
Με μοναδική μέθοδο σ’ όλο τον κόσμο της αυτήν της κυάνωσης και της εναπόθεσης κυανιούχων τελμάτων για πάντα στον τόπο μας, η προμελέτη με τη μελέτη έχει μόνο διαδικαστικές διαφορές και όχι ουσιαστικές. Για παράδειγμα, η διαφοροποίηση της λεκάνης με την δεξαμενή όπου θα τοποθετηθούν 11.000.000 κυβικά κυανιούχα τέλματα λίγα μέτρα από τη θάλασσα και 15 χλμ. από την Αλεξανδρούπολη και τις Σάπες που θα αδρανοποιηθούν μετά από χίλια χρόνια και θα ζούμε αγκαλιά με το φόβο της διαρροής.
Υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη με την επένδυση χρυσού στη Θράκη σύμφωνα με την δέσμευση της Ελλάδας από την συνθήκη του Ρίο και την αποδοχή της Ελλάδας του περιεχομένου της ΑΤΖΕΝΤΑ 21;
Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι μοντέλο που αποσκοπεί στην ανάπτυξη των φυσικών πόρων του πλανήτη, έτσι ώστε να μην στερεί τις επόμενες γενιές από την δυνατότητα ικανοποίησής τους. Έτσι στην προκειμένη, αποζημιώνονται όλες οι επιπτώσεις και αφήνει κέρδη για την περιοχή μας και την χώρα; 
Όλοι εμείς στην τοπική κοινωνία της Θράκης δηλαδή: περιφερειακά συμβούλια, δημοτικά συμβούλια, ΤΕΕ ΘΡΑΚΗΣ, επιστημονικοί σύλλογοι, ΝΠΔΔ, το Εργατικό Κέντρο, πλην ελάχιστων θλιβερών συνάμα εξαιρέσεων καταλήξαμε ότι:
Η εξόρυξη κατατείνει στην παραβίαση της βιώσιμης ανάπτυξης, είναι ενεργοβόρα, υδροφόρα χημική βιομηχανία που μετατρέπει τεράστιες εκτάσεις σε τοξικά απόβλητα, με μοναδικό στόχο και αποτέλεσμα η πολυεθνική εταιρεία που σκοπό μόνο έχει το υπερκέρδος να πάρει τόνους χρυσού με την καταστρεπτική μέθοδο της κυάνωσης.
Τα οφέλη για την τοπική κοινωνία ελάχιστων θέσεων εργασίας θανάτου που ανέβηκαν ξαφνικά από 80 που ήταν τόσα χρόνια σε 200, μόνο και μόνο για να μπει η εταιρεία στη γρήγορη διαδικασία αδειοδότησης του “fast track”. Η Αθήνα θα έχει μηδέν ή σχεδόν μηδέν όφελος, αφού θα φορολογεί το προϊόν σε ημιεπεξεργασμένη κατάσταση DORE με 250 περίπου δολάρια αξίας και όχι βέβαια 1.800 την ουγγιά.
Ο κίνδυνος να αδειάσει η Θράκη εάν συμβεί το ατύχημα πολύ εύκολα από μία σεισμική δόνηση (σεισμικό ρήγμα της Ανατολίας) ή αστοχία ή θεομηνία, όπως πρόσφατα στην Ιαπωνία ή προ πενταετίας στην περιοχή Μάκρης – Δικέλλων, όταν καταστράφηκαν περιουσίες και κινδύνεψαν ζωές από την βροχή που έπεσε σε μία μέρα όση περίπου σε έξι μήνες.
Μολυσμένα πια, νερό, αέρας, έδαφος καθιστούν αδύνατη, την γεωργία – κτηνοτροφία, δασοκομία, αλιεία.
Τα διαδοχικά φράγματα μήκους 13 χιλιομέτρων θα είναι πάνω σε ασταθή απόβλητα. Το ατύχημα, όπως προείπα, σημαίνει ότι φεύγουμε υποχρεωτικά όλοι σε απόσταση 100 χλμ. μακριά από τον τόπο της καταστροφής (π.χ. η Μπάια Μάρε της Ρουμανίας, η Ντονιάνα της Ισπανίας, το Αϊτικ της Σουηδίας, η Κιουτάχεια της Τουρκίας ως και πρόσφατα).
Η ζωή και η υγεία απειλούνται άμεσα και ο μέσος όρος ζωής των κατοίκων των γύρω περιοχών καθίσταται μικρότερος κατά περίπου 10 – 15 έτη.
Η επανάκαμψη γίνεται αδύνατη λόγω των τρομακτικών αλλαγών, χωρίς να υπάρχει προσδιορισμός στην αποκατάσταση μετά από τέτοια προσβολή στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Στο αστείο επιχείρημα περί ύπαρξης εσωτερικού δικαίου ως και από την Ε.Ε. απαντούμε ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ, επειδή τα δίκαια τα εφαρμόζουν οι άνθρωποι, δεν πειθόμεθα ότι θα εφαρμοστούν στην Ελλάδα. Όμως ακόμη και αν εφαρμοσθούν είναι βέβαια η μη βιώσιμη ανάπτυξη, οπότε και πάλι λέμε όχι.
Τώρα μία απάντηση – σχόλιο στην εταιρεία και στους ντόπιους περί δήθεν κραυγών μας και μη εμπεριστατωμένης άποψης επιστημονικής ως και της άρνησης συζήτησης με την εταιρεία χρυσού:

1. Μόνο ο μεταλλευτικός κώδικας ο προ δεκαετιών αν ληφθεί υπ’ όψιν ο λογικός αποκλείει για χίλιους λόγους την επένδυση.
2. Μέχρι να διαπιστωθεί η παραβίαση της νομοθεσίας που μπροστά στο υπερκέρδος είναι βέβαιο ότι θα συμβεί, το υπέρτατο κακό συντελέστηκε.
3. Η εκμεταλλευσιμότητα του υπεδάφους από 2 – 3 γρ. σε 0,5 γρ. χρυσού καθιστά βέβαιο το γεγονός ότι την Θράκη θα την εξαφανίσουν σκάβοντας την ολόκληρη. Ήδη άρχισαν και καταθέτουν άδειες ερευνών που είναι το πρώτο στάδιο της εξόρυξης.
4. Η Ελλάδα παραβιάζει συστηματικά τη νομοθεσία της Ε.Ε. αποδεδειγμένα πλήρως.
5. Δεν εμπιστευόμαστε την Αθήνα και την όποια πολιτική που συνδέεται άμεσα με την καταστροφική πολιτική σχεδόν από τους ίδιους στα 35 έτη.
6. Τιμούμε τους ντόπιους επιστήμονες και το ΤΕΕ Θράκης, ως επίσης και τους επιστήμονες από άλλα μέρη, που όλα αυτά τα χρόνια συνέδραμαν στον αγώνα μας χωρίς να εισπράξουν ούτε μία δραχμή ή έστω ένα ευρώ.
7. Συζητήσαμε με τους χρυσοθήρες επί πολλά χρόνια, βρεθήκαμε και στο Δημοτικό Θέατρο και στο Επιμελητήριο σε κοινές ημερίδες. Η μέθοδος της κυάνωσης σε τίποτα δεν διαφοροποιήθηκε στα 13 έτη.

Και συμφωνώ με την ρήση ότι ΜΟΝΟ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΠΟΨΗ. Όμως με το να συζητάς συνεχώς επί χρόνια για το ίδιο πράγμα χωρίς να υπάρξουν διαφοροποιήσεις για να αλλάξεις άποψη, μόνο εκ του γεγονότος ότι δέχεσαι να συζητάς τα ίδια και τα ίδια χωρίς καμία διαφοροποίηση, τότε κινδυνεύεις να γίνεις ηλίθιος.

Απευθύνομαι στους συμπολίτες μου λέγοντας: Ξεπεράσαμε τα θεσμικά μας όρια.Δημιουργήσαμε μια οικονομία γύρω μας, χωρίς καμία βοήθεια πλην της Περιφέρειας.
Η περιφερειακή οδός, η κατασκευή μονάδας ανακύκλωσης, η γεωθερμία και τα έργα για τα οποία αποσπάσαμε χρήματα από προγράμματα της Ε.Ε. ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια έναντι της επένδυσης του χρυσού που είναι 136.000.000 ευρώ. 
Οι θέσεις εργασίας στα επόμενα 3 δύσκολα έτη της κατασκευής όλων όσων προείπα φθάνουν τις 1.000. Μόνο η λειτουργία του ΧΥΤΥ, της μονάδας ανακύκλωσης και της γεωθερμίας ξεπερνούν για πάντα τις 200 θέσεις χωρίς κόστος στη ζωή και στο περιβάλλον, στον τουρισμό, υπηρετώντας την βιώσιμη ανάπτυξη.
Τέλος οι επιστήμονές μας στη Θράκη, και έχουμε τους καλύτερους, τα Δημοτικά Συμβούλια, το Περιφερειακό μας Συμβούλιο, η ΠΕΔ, ο Περιφερειάρχης, οι Αντιπεριφερειάρχες, οι Δήμαρχοι, οι επιστημονικοί σύλλογοι, το ΤΕΕ Θράκης και όλοι οι φορείς λέμε ΟΧΙ.
ΑΘΗΝΑ σεβάσου τον λαό και την θέλησή του γιατί υπάρχεις από αυτόν και μόνο για να τον υπηρετείς.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ. ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ της βιώσιμης ανάπτυξης και κάθε προοπτικής στον τόπο μας.
Εμείς αποφασίζουμε για μας. Η Μ.Π.Ε. λειτουργεί εις βάρος του λαού από κάθε άποψη. Οι 22 Δήμαρχοι θα καταθέσουμε το αξίωμά μας εάν λειτουργήσουν τα χρυσωρυχεία (αυτή είναι η απόφαση της Π.Ε.Δ. Α.Μ.Θ.) μαζί με τα Δημοτικά Συμβούλια και μαζί με τον λαό θα εγκατασταθούμε στο ΠΕΡΑΜΑ και στις ΣΑΠΕΣ σε ολοσχερή αντίσταση εάν χρειασθεί. Γιατί εμείς παλεύουμε για την ζωή μας, οι άλλοι για το υπερκέρδος στα χρηματιστήρια.
Ως άνθρωπος, ως Δήμαρχος θα αντισταθώ για να μην εισβάλει ο καρκίνος και ο θάνατος στις επόμενες γενιές.
Γιατί η ΘΡΑΚΗ χρειάζεται την ΖΩΗ και όχι τον ΘΑΝΑΤΟ. 
Γιατί ο Έβρος, η Αλεξανδρούπολη και η Θράκη θέλει ελεύθερους και ευτυχισμένους κατοίκους και όχι μελλοθάνατους, δούλους. 
Γιατί εμείς αποφασίζουμε για τον τόπο μας.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/10/02/alex-1-10-2012/#more-18618
2/10/12
----------------

• Εξόρυξη χρυσού στη Θράκη: όχι στη ΜΠΕ από το δημοτικό συμβούλιο Αλεξανδρούπολης

Εξόρυξη χρυσού στη Θράκη: όχι στη ΜΠΕ από το δημοτικό συμβούλιο Αλεξανδρούπολης

Αρνητική ήταν η γνωμοδότηση του δημοτικού συμβουλίου Αλεξανδρούπολης στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τη δραστηριότητα εξόρυξης χρυσού στο Πέραμα Έβρου από την εταιρεία Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ο δήμαρχος της πόλης Βαγγέλης Λαμπάκης δήλωσε πως καταρρίφθηκε η θέση της εταιρείας ότι επί σειρά ετών απουσιάζει ο επιστημονικός διάλογος για την επένδυση εξόρυξης χρυσού που κατατείνει στην παραβίαση της βιώσιμης ανάπτυξης.

Από την πλευρά της εταιρείας ο γενικός διευθυντής Γιώργος Μαρκόπουλος υποστήριξε πως η περιβαλλοντική μελέτη του έργου είναι απόλυτα σύμφωνη με τους αυστηρούς όρους που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι παρόντες δημοτικοί σύμβουλοι είπαν ομόφωνα "όχι" στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιτπώσεων της Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε., ενώ μια σύμβουλος της αντιπολίτευσης αποχώρησε.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, στη συνεδρίαση παρέστησαν επιστήμονες που κατέθεσαν απόψεις και ανέλυσαν λεπτομέρειες της περιβαλλοντικής μελέτης της επένδυσης, ενώ ακολούθησε διάλογος με την παρουσία εκπροσώπων της εταιρείας.

Η υπόθεση των χρυσωρυχείων απασχολεί επί σειρά μηνών την τοπική κοινωνία της Θράκης, στους κόλπους της οποίας έχουν εκφραστεί έντονες αντιδράσεις για το έργο.

http://www.econews.gr/

iekemtee.gr

2/10/12

Οι κάτοικοι της Γαύδου ετοιμάζουν... αντάρτικο στις πετρελαϊκές

Πριν καν ξεκινήσουν οι εξορύξεις νοτίως της Κρήτης, οι κάτοικοι της Γαύδου ξεκίνησαν ηλεκτρονική εκστρατεία με στόχο να σταματήσουν τις πετρελαϊκές εταιρείες.

Στο πλαίσιο αυτό, δημιούργησαν μια ιστοσελίδα, στην οποία δεσπόζει το σύνθημα «Σώσε τη Γαύδο - Σώσε τη Μεσόγειο» και έχει ως στόχο τη συγκέντρωση ηλεκτρονικών υπογραφών, προκειμένου να πιέσουν με τον τρόπο τους ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο γεωτρήσεων στην περιοχή.

Επισημαίνεται, μάλιστα, ότι σε περίπτωση ατυχήματος, η περιβαλλοντική καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη όχι μόνο στο νησί τους αλλά και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.

«Η Γαύδος είναι η τελευταία γωνιά καταπράσινου παράδεισου στην Ευρώπη. Εδώ, η φύση δεν έχει αλλάξει ανεπανόρθωτα υπό την επίδραση της παγκόσμιας βιομηχανίας. Στο νησί μας έρχονται να ξεκουραστούν άνθρωποι από όλη την Ευρώπη, και το να μετατραπεί ένα τέτοιο μέρος σε βιομηχανική ζώνη, για λόγους αμφίβολων οικονομικών συμφερόντων, αποτελεί μη-ανθρωπιστική πράξη» τονίζεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα.

iefimerida.gr

27/8/12

-

ΣΧΕΤΙΚΑ1:

 

• Ο Υπουργός ΠΕΚΑ ενημέρωσε τον πρωθυπουργό για την τελική αξιολόγηση των εταιριών που θα διενεργήσουν σεισμικές έρευνες

• «Ξεκλείδωσε» η Διαδικασία για τα Σεισμικά σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη

• Η ενεργειακή Ελλάδα προ ΑΟΖ- οι προσφορές για έρευνες υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα

  ----

ΣΧΕΤΙΚΑ2 :

• Οκτώ προσφορές για έρευνες υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα

Οι ενεργειακοί κολοσσοί θέλουν τα πετρέλαια της δυτικής Ελλάδας

• Υδρογονάνθρακες: επιταχύνει τις διαδικασίες το ΥΠΕΚΑ

• Η ανακήρυξη προσφέρει οικονομικό όφελος και πόσο γρήγορα

  -

  ΣΧΕΤΙΚΑ3:

  Χρυσός Κιλκίς-Θράκης-Χαλκιδικής

Πετρέλαιο ενός τρισ. δολαρίων υπόσχεται ο Ρόμνεϊ

Τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας, με συνολικά κέρδη ύψους ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων υποσχέθηκε να δημιουργήσει ως το 2020 ο ρεπουμπλικάνος προεδρικός υποψήφιος Μιτ Ρόμνεϊ, μέσω ενός σχεδίου ενεργειακής ανεξαρτησίας που σκοπεύει να υλοποιήσει εφόσον εκλεγεί.

Με μια κίνηση εντυπωσιασμού, ο Ρόμνεϊ προσπαθεί να εστιάσει στην οικονομία, μετά από τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσαν οι δηλώσεις ρεπουμπλικάνου υποψήφιου γερουσιαστή για τον βιασμό.

Ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος δήλωσε ότι το σχέδιό του, που αφορά επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα, θα αδειοδοτήσει την εξόρυξη περισσότερου πετρελαίου στην Βιρτζίνια και τη Βόρειο Καρολίνα, δύο πολιτείες εξαιρετικά σημαντικές για την ανάδειξη προέδρου στις επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου.

Στροφή προς ζητήματα που αφορούν την οικονομία κάνει όμως και η προεκλογική εκστρατεία του νυν αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Σε ένα βίντεο που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη, ο πρώην πρόεδρος Μπιλ Κλίντον λέει σε ένα κατά πρόσωπο μήνυμα προς τους τηλεθεατές ότι υπάρχει μια «ξεκάθαρη επιλογή» όσον αφορά τον υποψήφιο που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ανεργίας της χώρας. «Πρέπει να συνεχίσουμε με το σχέδιο του Ομπάμα», λέει. Η διαφήμισης πρόκειται να βγει στον αέρα σε οκτώ πολιτείες- κλειδιά από πολιτικής άποψης, ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου.

Ο Ρόμνεϊ πάλι δήλωσε ότι το δικό τους ενεργειακό πλάνο θα παράγει περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε εισοδήματα για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αλλά και τις πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις. Ο πρώην κυβερνήτης της Μασαχουσέτης δεσμεύτηκε ομοίως ότι θα βοηθήσει στην απεξάρτηση των ΗΠΑ από το εισαγόμενο πετρέλαιο, εξορύσσοντας πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου εντός της χώρας οι οποίες έγιναν πρόσφατα προσβάσιμες.

Η ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ αποτελεί στόχο σχεδόν κάθε αμερικανού προέδρου, συμπεριλαμβανομένου του Ομπάμα, ο οποίος όμως απέτυχε όπως και οι προκάτοχοί του.

Ο Ρόμνεϊ αντιθέτως προτείνει να ανοίξει περισσότερες περιοχές για υποθαλάσσια εξόρυξη πετρελαίου από πλωτές εξέδρες, κυρίως στο μέσον του Ατλαντικού, όπου επί του παρόντος κάτι τέτοιο απαγορεύεται, να αυξήσει την εγχώρια παραγωγή και να εγκρίνει τα σχέδια για τη δημιουργία του αγωγού Keystone XL, που θα μεταφέρει αργό πετρέλαιο από τον Καναδά στο Τέξας, και να δώσει μεμονωμένα στις πολιτείες την εξουσία να χρησιμοποιούν ομοσπονδιακά εδάφη (εκτός από απαγορευμένες εκτάσεις) για την παραγωγή ενέργειας.

Ο Ρόμνει έχει στενές σχέσεις με στελέχη της αμερικανικής πετρελαϊκής βιομηχανίας και φέρεται να έχει ήδη συγκεντρώσει για την προεκλογική του εκστρατεία επτά εκατομμύρια δολάρια μόνο από την πολιτεία του Τέξας αυτή την εβδομάδα.

Σύμφωνα με το ενεργειακό πλάνο του Ομπάμα, οι ενδιαφερόμενες εταιρίες θα ξεκινήσουν σεισμικές δοκιμές για να βρουν νέες πηγές στον Ατλαντικό και έπειτα να κάνουν αίτηση για χορήγηση άδειας εξορύξεως. Καμία άδεια δεν θα είναι διαθέσιμη πριν από το 2017.

Το σχέδιο του Ρόμνεϊ δεν λέει και πολλά για την αιολική ενέργεια -μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας την αξιοποίηση της οποίας έχει ενθαρρύνει σε πολιτείες όπως η Άιοβα και το Κολοράντο.

tovima gr

24/8/12

Πιο κοντά από ποτέ η εξαγωγή ουρανίου από θαλασσινό νερό

Εδώ και τέσσερις δεκαετίες οι επιστήμονες οραματίζονται την εξαγωγή ουρανίου, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πυρηνικούς σταθμούς, από θαλασσινό νερό. Οι τεχνικές δυσκολίες και το αστρονομικό κόστος ήταν μέχρι σήμερα οι βασικοί ανασταλτικοί παράγοντες. Σύμφωνα ωστόσο με τα συμπεράσματα συνεδρίου της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, η υλοποίηση αυτού του οράματος βρίσκεται σήμερα πιο κοντά από ποτέ, χάρη σε νέες τεχνολογίες, αλλά και σε μια νέα οικονομική ανάλυση, που δείχνει ότι το κόστος δεν είναι απαγορευτικό.

«Εκτιμήσεις καταδεικνύουν ότι οι ωκεανοί αποτελούν "φλέβα" ουρανίου, καθώς στο θαλασσινό νερό διαλύεται πολύ περισσότερο ουράνιο απ' όλα τα αποδεδειγμένα επίγεια κοιτάσματα που μπορούν να εξορυχθούν», λέει ο διοργανωτής του συνεδρίου Ρόμπιν Ρότζερς από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. «Η δυσκολία που υπήρχε ανέκαθεν είναι ότι οι συγκεντρώσεις είναι πάρα πολύ χαμηλές, κάτι που καθιστά πολύ υψηλό το κόστος εξαγωγής, όμως κερδίζουμε έδαφος».

Σύμφωνα με παλαιότερους αμερικανικούς υπολογισμούς, στους ωκεανούς του πλανήτη υπάρχουν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια τόνοι υγροποιημένου ουρανίου, ποσότητα χίλιες φορές μεγαλύτερη από το ουράνιο που πιστεύεται ότι υπάρχει στο υπέδαφος. Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους επιστήμονες είναι να βρουν έναν αποτελεσματικό τρόπο να απομονώσουν το άτομο του ουρανίου από το θαλάσσιο περιβάλλον.

Η γνωστότερη μέθοδος εφαρμογής, που αναπτύχθηκε από Ιάπωνες ερευνητές τη δεκαετία του 1990, βασίζεται σε «χαλιά» από πλεγμένες πλαστικές ίνες, στις οποίες είναι ενσωματωμένα συστατικά που «αιχμαλωτίζουν» άτομα ουρανίου. Κάθε τέτοιο χαλί έχει μήκος 45 - 90 μέτρων και μπορεί να καταδυθεί σε βάθος 90 - 180 μέτρων. Μόλις έρθουν στην επιφάνεια, τα χαλιά ξεπλένονται με ένα διάλυμα ήπιου οξέος, το οποίο τα διαχωρίζει από το ουράνιο.

Οι προσπάθειες των επιστημόνων επικεντρώνονται στην κατασκευή και χρήση φθηνότερων, αποδοτικότερων χαλιών και συστατικών που «απορροφούν» ουράνιο. Η ομάδα του δρα Ρότζερς για παράδειγμα, εξετάζει την αξιοποίηση κελυφών από καραβίδες για την παραγωγή ενός υλικού, από το οποίο θα μπορούσαν να κατασκευαστούν βιοδιασπώμενα χαλιά.

Μειώνεται το κόστος

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, παρουσιάστηκε οικονομική ανάλυση του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας που συγκρίνει την εξαγωγή ουρανίου από θαλασσινό νερό με τις συμβατικές μεθόδους εξόρυξης μεταλλευμάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, νέες τεχνολογίες που χρηματοδοτούνται από το ίδιο το υπουργείο μπορούν χρησιμοποιηθούν για την εξαγωγή διπλάσιας ποσότητας ουρανίου σε σχέση με τις πρώτες προσπάθειες που έγιναν στην Ιαπωνία πριν από 10 - 15 χρόνια. Έτσι, και το κόστος μειώνεται από τα 560 στα 300 δολάρια ανά λίβρα.

Παρά τη διαφαινόμενη πρόοδο, στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι το θαλάσσιο ουράνιο μπορεί να συντηρήσει την ηλεκτροπαραγωγή από πυρηνικά για ολόκληρο τον 21ο αιώνα, όπως δήλωσε ο Δρ. Έρικ Σνάιντερ από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ. «Η αβεβαιότητα για το κατά πόσο υπάρχει αρκετό επίγειο ουράνιο επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων στη βιομηχανία γιατί είναι δύσκολο να ληφθούν μακροπρόθεσμες αποφάσεις για την έρευνα ή την ανάπτυξη όταν επικρατεί τόσο μεγάλη αβεβαιότητα για τους πόρους», επισήμανε ο Σνάιντερ. «Εάν μπορέσουμε να εξαγάγουμε ουράνιο από θαλάσσιο νερό, αυτή η αβεβαιότητα θα αποτελέσει παρελθόν». 

naftemporiki gr

22/8/12

-

Sea uranium extraction 'close to economic reality'
Extracting uranium from seawater is closer to becoming an economic reality which could guarantee the future of nuclear power, scientists said today.
The world's oceans hold at least four billion tons of the precious metal.
But for the past four decades, the goal of mining seawater for uranium has remained a dream because of the technical difficulties and high cost.
Today, a report presented to a scientific meeting showed that fast progress is being made towards turning the oceans into a uranium reservoir.
Improvements to the extraction technology have almost halved production costs from around 560 dollars (£355) per pound of uranium to 300 dollars (£190).
Dr Robin Rogers, from the University of Alabama, told the annual meeting of the American Chemical Society in Philadelphia: "Estimates indicate that the oceans are a mother lode of uranium, with far more uranium dissolved in seawater than in all the known terrestrial deposits that can be mined......independent.co.uk 21/8

Πολλά «υποσχόμενες» είναι οι μετοχές ενέργειας στις διεθνείς χρηματαγορές

Η ΤΙΜΗ του αργού πετρελαίου έχει αποκαθηλωθεί από τα ιστορικά υψηλά της το 2012, συμπαρασύροντας σε ανάλογη υποχώρηση και την αξία των ενεργειακών μετοχών, δημιουργώντας καθημερινά ευκαιρίες αγορών για τους επενδυτές. Τα ικανοποιητικά μερίσματα των εταιριών του κλάδου προσθέτουν περισσότερη λάμψη σε αυτή τη νέα τάση που δημιουργήθηκε στις αγορές.

Σε αυτό το συμπέρασμα συγκλίνουν οι διεργασίες στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια της υφηλίου το τρέχον έτος, με επικεφαλής την αγορά της Wall Street.

H προσφορά πετρελαίου παγκοσμίως ενισχύθηκε περισσότερο από ό,τι η ζήτηση, η οποία έπεσε θύμα της οικονομικής επιβράδυνσης. Από αυτή τη σκοπιά δικαιολογείται η στασιμότητα και σε αρκετές περιπτώσεις η πτώση της αξίας των μετοχών ενέργειας. Από την αρχή του έτους η τιμή του αργού πετρελαίου υποχωρεί κατά 10% κατά μέσο όρο, με τα συμβόλαια του West Texas Indermediate να «φλερτάρουν» με τα 90 δολάρια το βαρέλι στη Νέα Υόρκη και του αργού brent με τα 108 δολάρια το βαρέλι.

Το αισιόδοξο σενάριο στη διακύμανση των τιμών του πετρελαίου προέβλεπε ότι η ζήτηση από τις αναδυόμενες οικονομίες θα ξεπερνούσε τελικά την προσφορά. Με βάση τα δεδομένα του επταμήνου του έτους η αδυναμία της παγκόσμιας οικονομίας προς το παρόν αναστέλλει την προοπτική αυξημένης ζήτησης.

Παράλληλη πορεία ακολούθησαν και οι τιμές του φυσικού αερίου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι τιμές του φυσικού αερίου δεν έχουν μεταβληθεί, κυμαινόμενες οριακά κάτω από τα 3 δολάρια ανά ένα εκατομμύριο ΒTUs, αν και είναι υψηλότερες από τα 2 δολάρια όπου είχαν διολισθήσει την άνοιξη. Συγκριτικά με τα δεδομένα του 2009, η τιμή του φυσικού αερίου έχει υποχωρήσει περίπου κατά 50%, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια κέρδους, αν όχι καθόλου, στους εγχώριους παραγωγούς.

Η εικόνα των ενεργειακών μετοχών αποτυπώνεται στον χρηματιστηριακό δείκτη Standard & Poor'Αs 500. Aν και συνολικά τα 500 αμερικανικά blue chips σημειώνουν άνοδο 10%, οι ενεργειακές μετοχές του ενισχύονται μόλις κατά 1%, χωρίς ενδείξεις βελτίωσης. Μάλιστα η κερδοφορία των ενεργειακών εταιριών το β΄ τρίμηνο του 2012 συρρικνώθηκε κατά 15% συγκριτικά με το προηγούμενο τρίμηνο.

Παρ' όλα αυτά στον κλάδο υπάρχουν πανίσχυρες εταιρίες με μεγάλη κερδοφορία, ενώ πολλές εταιρίες της ευρύτερης ενεργειακής παραγωγής θεωρούνται αρκετά ελκυστικές. Στους ισχυρούς παίκτες του ενεργειακού παιχνιδιού περιλαμβάνονται οι όμιλοι Chevron, ExxonMobil, Royal Dutch Shell και Total. Οι μετοχές τους διαπραγματεύονται με 7-11 φορές τα κέρδη τους για το 2012, ενώ τα μερίσματά τους βρίσκονται στην κλίμακα 2,7%-5%.

Στον αντίποδα, οι μετοχές εταιριών εξόρυξης και παραγωγής πετρελαίου όπως οι Apache, Anadarko Petroleum και Hess εμφανίζονται υποτιμημένες με βάση τα πετρελαϊκά τους αποθέματα και την προοπτική ανάπτυξης της παραγωγής τους. Κάτι ανάλογο χαρακτηρίζει και τις καναδικές Suncor και Canadian Natural Resources. Η «γοητεία» του κλάδου αιτιολογεί και την πρόσφατη εξαγορά της καναδέζικης Nexen από την κινεζική CNOOC, αξίας 15 δισ. δολαρίων.

Κορυφαίοι αναλυτές της JP Morgan δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους για τον κλάδο ενέργειας, υπογραμμίζοντας ότι ήδη η τιμή Ρ/Ε κυμαίνεται πολύ κοντά στα χαμηλά της περιόδου του 2009 και του 2010-2011. Υπενθυμίζουν, δε, ότι αυτά τα επίπεδα ήταν το εφαλτήριο ανάκαμψης των μετοχικών αξιών περισσότερο από 25%.

Ωστόσο οι παραπάνω εκτιμήσεις και τα χαρακτηριστικά δεν αποτελούν τον κανόνα για το σύνολο του κλάδου. Οι μετοχές εταιριών φυσικού αερίου κινούνται ανοδικά τους τελευταίους μήνες, με ορισμένες να έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια ανόδου, όπως για παράδειγμα οι τίτλοι των εταιριών Chesapeake Energy, Encana, Southwestern Energy και QEP Resources. Η πορεία τους έχει ήδη προεξοφλήσει πολύ επιθετική άνοδο της τιμής του φυσικού αερίου.

Μια άλλη κατηγορία μετοχών εταιριών ενέργειας, αυτές που ειδικεύονται στις υπηρεσίες του κλάδου όπως η Hallibarton και Schlumberger, έχουν μεν σημειώσει άνοδο αλλά παραμένουν αναιτιολόγητα «φθηνές» στα χρηματιστήρια. Αναμένονται ισχυρές ανοδικές αντιδράσεις και για μετοχικές αξίες εταιριών της πανίσχυρης ομάδας των αμερικανικών διυλιστηρίων όπως οι Phillips 66, Valero Energy και Marathon Petroleum. Τα μερίσματά τους εμφανίζονται «ενισχυμένα» και μπορεί να επηρεάσουν τη μελλοντική στρατηγική τους, όπως για παράδειγμα οι επιλεκτικές συνεργασίες με άλλες εταιρίες σε συγκεκριμένους τομείς.

Στα διεθνή χρηματιστήρια και κυρίως στη Νέα Υόρκη δραστηριοποιείται σημαντικός αριθμός ETFs που επενδύουν σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, με επικεφαλής το αξίας 7 δισ. δολαρίων SPDR Energy Select Sector, στο ποίο βρίσκεται ο έλεγχος των ενεργειακών μετοχών του S&P-500 με επικεφαλής τις Exxon Mobil, Chevron και Schlumberger. 'Αλλα ETFs, όπως το Market Vectors Oil Services ETF, διαθέτουν μεγάλα πακέτα μετοχών σε εταιρίες όπως Ηallibarton, Nationala OilWell Varco.

Eνθαρρυντική ένδειξη αποτελεί η μέριμνα μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών να ανταποκρίνονται στο αίτημα των επενδυτών για υψηλά μερίσματα. Ο όμιλος Chevron πέτυχε να διπλασιάσει το μέρισμά του το τελευταίο δωδεκάμηνο, διανύοντας μια 25χρονη πορεία διαρκούς ετήσιας κερδοφορίας. Η απόδοσή της ήταν 3,3% περίπου με βάση την τελευταία τιμή μετοχής ύψους 109 δολαρίων. Η περισσότερο «σφιχτοχέρα» ExxonMobil κατέβαλε περισσότερο γενναιόδωρο των προσδοκιών μέρισμα. Τελικά η απόδοση διαμορφώθηκε στο 2,7% της τρέχουσας αποτίμησης της μετοχής, στα 86 δολάρια. Ο κατάλογος των παραδειγμάτων είναι μακρύς και τεκμηριώνει το κίνητρο των μερισμάτων, όπως μπορεί να διασφαλίσει η βιομηχανία πετρελαίου στο άμεσο μέλλον.

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί η βιομηχανία πετρελαίου είναι η επέκταση της παραγωγικής της βάσης. Έως σήμερα οι περισσότερες εταιρίες του κλάδου αγωνιούν να έχουν ετήσια αύξηση της παραγωγής τους με τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των υφιστάμενων μειωμένων πετρελαϊκών κοιτασμάτων, ενώ έχουν δυσκολίες στην ανακάλυψη νέων μεγαλύτερων ενεργειακών πόρων. Ο παράγοντας αυτός επηρεάζει αρνητικά τις μετοχές τους όσον αφορά το Ρ/Ε. Ο όμιλος Chevron ρίχνει στην κυριολεξία 60 δισ. δολάρια σε δύο κοιτάσματα φυσικού αερίου στις ακτές της Αυστραλίας και στις ανάλογες υπηρεσίες με τις οποίες επιτυγχάνεται η υγροποίηση και η μεταφορά του αερίου στην Ιαπωνία και την υπόλοιπη Ασία. Τα διεθνή συμβόλαια για υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) γενικότερα συνδέονται με την πορεία της τιμής του αργού πετρελαίου, μεταφράζοντας έτσι σε υψηλότερα επίπεδα τις τιμές για το αμερικανικό φυσικό αέριο. Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η μετοχή του ομίλου Chevron το επόμενο έτος θα καταγράψει αύξηση στην προοπτική μεγαλύτερης παραγωγής το 2014. Ο στόχος για τη μετοχή της είναι τα 120 δολάρια. Ηγέτιδα δύναμη παραμένει ο όμιλος ExxonMobil, καθώς το Ρ/Ε είναι 11 φορές η κερδοφορία του, έναντι του 7-9 που έχουν οι ανταγωνιστές του. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια χάνει τη λάμψη της έναντι των επενδυτών γιατί η παραγωγή της παραμένει σχεδόν αμετάβλητη και οι παραγωγικές επενδύσεις της έχουν στραφεί προς το φθηνό φυσικό αέριο της Βόρειας Αμερικής. Η Exxon από το 2010 έχει εμπλακεί στο μεγάλο στοίχημα της επένδυσης των 40 δισ. δολαρίων στην XTO Energy. Παρ'Α όλα αυτά δεν πρέπει να υποτιμάται ή να αγνοείται ότι η όμιλος παραμένει η βασική δύναμη στην εδρεύουσα στο Κατάρ LNG Production, στην καναδέζικη Imperial Oil καθώς και σε αφρικανικά offshore κοιτάσματα πετρελαίου.

Η παραγωγική διαδικασία χαράσσει και την πορεία των ενεργειακών μετοχών όπως της Royal Dutch Shell, καθώς η παραγωγή της αυξήθηκε κατά 2% το β΄ τρίμηνο του 2012. Η μεγαλύτερη γαλλική εταιρία ενέργειας, η Total, φέτος «είδε» τη μετοχή της να υπόκειται σε καθίζηση. Πλησίασε τα 46 με απώλειες κατά 11%, λόγω των προβλημάτων στις πετρελαιοπηγές στη Βόρεια Θάλασσα, τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και τις ανησυχίες κατά πόσο είναι βιώσιμο το μέρισμα του 5% της αξίας της μετοχής. Το Ρ/Ε της γαλλικής εταιρίας δεν μπορεί να απορριφθεί, παραμένοντας ελκυστικό με επτά προς ένα.

Ο κατάλογος της θετικής προοπτικής των μεγαλύτερων εταιριών ενέργειας στον πλανήτη είναι μακρύς. Και οι διεθνείς οίκοι αξιολογούν ότι και το επόμενο έτος θα αποδειχθούν η «όαση» σε μια περίοδο των χειρότερων σεναρίων για την παγκόσμια οικονομία μετά τη «Μεγάλη Ύφεση» της δεκαετίας του 1930. 

express gr

13/8/12

Μεθοδολογία εξόρυξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός (OPUS)

Όταν μιλούμε για εξόρυξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων πρέπει να ξέρουμε ότι η ενέργεια που χρειάζεται μπορεί να δοθεί από την ίδια την φύση λόγω της θερμοδυναμικής κατάστασης. Έτσι μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να κάνουμε χρήση ακόμα και της βαρύτητας, για να έχουμε μια αποτελεσματική εξόρυξη με ελαχιστοποίηση κόστους και βέβαια να είναι και φιλική προς το περιβάλλον. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τρεις βασικές κατηγορίες κοιτασμάτων: 1) Solution Gas Drive Reservoirs, 2) Gas Cap Drive Reservoirs, και 3) Water Drive Reservoirs.

 

Στην πρώτη κατηγορία, το αέριο βρίσκεται μέσα στο πετρέλαιο και την ώρα της εξόρυξης, λόγω της μείωσης της πίεσης, το αέριο ελευθερώνεται και αντικαθιστά το πετρέλαιο μέσα στο κοίτασμα. Κατά συνέπεια η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου εξαρτάται από την ποσότητα αερίου μέσα στο μείγμα του πετρώματος, των ιδιοτήτων των ρευστών και τη γεωλογική δομή του κοιτάσματος. Η αντικατάσταση είναι όμως ελάχιστη, διότι το αέριο κινείται περισσότερο από το πετρέλαιο. Γι’ αυτό το λόγο είναι μια καλή περίπτωση για χρήση νερού. 

Στην δεύτερη κατηγορία, το αέριο λόγω πυκνότητας έχει συγκεντρωθεί στο πάνω μέρος του κοιτάσματος. Κι όταν αρχίζει η εξόρυξη πετρελαίου το αέριο πιέζει πάνω στην επιφάνεια του, και βοηθάει την όλη διαδικασία. Βέβαια η αλλαγή όγκου του αερίου εξαρτάται από την πίεση και το επίπεδο της παραγωγής που είναι επιθυμητό. 

Στην τρίτη κατηγορία το αέριο ή το πετρέλαιο έχουν άμεση επαφή με το νερό. Μάλιστα έτσι γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν αρχίζει η εξόρυξη και λιγοστεύει το πετρέλαιο τότε το νερό από κάτω του έρχεται να το αντικαταστήσει και σ’ αυτές τις περιπτώσεις πετυχαίνουμε ποσοστά από 70% έως 80%, ενώ στην πρώτη κατηγορία έχουμε μόνο 10 με 15%. Η εξόρυξη μέσω βαρύτητας μπορεί να είναι η αρχική μέθοδος για πηχτά κοιτάσματα που έχουν καλή κάθετη επικοινωνία. Αυτή η διαδικασία είναι αργή, επειδή το αέριο πρέπει να βρεθεί στο πάνω μέρος. Όταν αυτό δεν μπορεί να γίνει τότε γίνεται η χρήση νερού σε υψηλή πίεση για να αντικαταστήσει το πετρέλαιο. Σε κάθε περίπτωση η εξόρυξη με αυτή τη μεθοδολογία ελαχιστοποιεί το κόστος το συνολικό και επιτρέπει έναν καλύτερο έλεγχο της όλης διαδικασίας πράγμα το οποίο είναι σημαντικό για τη σχέση μεταξύ κράτους και αναδόχου. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε στην Ελλάδα, όταν θα βρεθούμε στην φάση εξόρυξης στην ελληνική ΑΟΖ.

OPUS

 

' 

Σημειωτόν οι επενδύσεις του fast track

Λόγω της οικονομικής αβεβαιότητας ...

Στα χαρτιά παραμένουν τα περισσότερα επενδυτικά σχέδια που έχουν υπαχθεί στο καθεστώς ταχείας αδειοδότησης (fast track), καθώς η αβεβαιότητα για την ελληνική οικονομία και το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, αλλά και η απουσία πηγών χρηματοδότησης υποχρεώνουν τους ενδιαφερόμενους να τηρούν στάση αναμονής.

Από τα εννέα σχέδια που έχουν υπαχθεί στη διαδικασία του fast track, ένα μόνο αναμένεται να περάσει στη φάση της υλοποίησης εντός του Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για επιχειρηματικό σχέδιο που προβλέπει την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων στην Κεντρική Ελλάδα, προϋπολογισμού 322,3 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, προκειμένου να μην ανασταλεί η υλοποίηση τέτοιων μεγάλης εμβέλειας σχεδίων, εξαιρέθηκαν από τη μείωση των εγγυημένων τιμών[1],[2],[3] όσες επενδύσεις φωτοβολταϊκών έχουν ήδη ενταχθεί στο fast track. Ωριμο για να ξεκινήσει θεωρείται επίσης το έργο της εξόρυξης χρυσού στο Πέραμα Εβρου, διότι υπάρχουν τα χρήματα. Το συνολικό κόστος της επένδυσης ανέρχεται σε 128,960 εκατ. ευρώ και θα χρηματοδοτηθεί με ίδια κεφάλαια. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, καθυστερήσεις μπορεί να προκύψουν λόγω της αντίδρασης τοπικών φορέων. Παρά τα προβλήματα και τη στάση αναμονής που τηρούν σε πολλές περιπτώσεις οι επενδυτές, σύντομα θα ενταχθούν στο fast track κι άλλα επενδυτικά σχέδια, με πρώτο αυτό της τουριστικής επένδυσης στο Κάβο Σίδερο, προϋπολογισμού 300 εκατ. ευρώ.

kathimerini gr

11/8 /12

--------

• [1]«Παγώνει» η χορήγηση αδειών σε φωτοβολταϊκά

• [2]Φωτοβολταϊκά: Στοπ σε νέες άδειες, μείωση των εγγυημένων τιμών

• [3] Δέσμη μέτρων Διάσωσης από πιθανή κατάρρευση της αγοράς Ενέργειας – Προστασία των καταναλωτών από υπέρογκες επιβαρύνσεις

Κατακραυγή από 150 διεθνείς οργανώσεις για την εξόρυξη αμίαντου

Του Κοσμά Ζακυνθινού

Eντονες αντιδράσεις προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης του Κεμπέκ να χορηγήσει δάνειο ύψους 58 εκατ. δολ. για την επαναλειτουργία των μεταλλείων αμιάντου JohnsManville Corporation, απ όπου κατέληξε και το πρώτο θύμα αμίαντου, ο Henry Ward (που ήταν ταυτόχρονα και ιδρυτής της μεγάλης βιομηχανίας αμιάντου) το 1898.

Σχεδόν 115 χρόνια από τον πρώτο διαπιστωμένο θάνατο από αμιάντωση και των βλαβερών συνεπειών του προϊόντος στη δημόσια υγεία, το ζήτημα επανέρχεται στο προσκήνιο καθώς 150 διεθνείς οργανισμοί υγείας και επιστήμονες από 20 χώρες απηύθυναν έκκληση για την απαγόρευση εξόρυξης, χρήσης και εξαγωγής όλων των μορφών του αμιάντου, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο αμίαντος είναι πυριτικό υλικό ινώδες, σκληρό και ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, απρόσβλητο από χημικές δράσεις και με αντοχή τετραπλάσια του χάλυβα. Υπάρχουν πάνω από 3.000 χρήσεις και εφαρμογές του αμίαντου, ενώ χρησιμοποιήθηκε σαν μονωτικό για πρώτη φορά το 1866 και σαν αμιαντοτσιμέντο το 1870.

Η πρώτη συνομοσπονδία αμιάντου έγινε το 1883 στη Νέα Υόρκη. Οι χρήσεις του από τότε πολλαπλασιάσθηκαν. Πυρίμαχα γάντια, στολές και σωλήνες ύδρευσης και άρδευσης, μονώσεις σε λέβητες και σωληνώσεις, πλάκες δαπέδων και οροφών, φίλτρα και ηλεκτρικές συσκευές όπως σίδερα, ψηστιέρες, σόμπες και ξηραντήρες μαλλιών, δεξαμενές νερού, τα γνωστά φύλλα αμιάντου για την κάλυψη υπόστεγων, φρένα των αυτοκινήτων, αεροπλάνων, τρακτέρ, και άλλων τροχοφόρων, είναι μόνο μερικές από τις 3000 χρήσεις και εφαρμογές του επικίνδυνου αυτού υλικού.

Ο αμίαντος εκλύεται στο περιβάλλον με την μορφή μικρών ινών, οι οποίες δύσκολα απομακρύνονται. Λόγω μάλιστα της κρυσταλλικής τους φύσης σπάζουν σε ακόμη μικρότερες, οι οποίες εισχωρούν εύκολα μέσω της αναπνοής στους πνεύμονες.

Τα πρώτο θύμα αμίαντου ήταν ο Henry Ward, που ήταν ταυτόχρονα και ιδρυτής μεγάλης βιομηχανίας αμιάντου στις ΗΠΑ, της Johns?Manville Corporation. Πέθανε από αμιάντωση το 1898.

Η πραγματική τραγωδία για την ανθρωπότητα όμως αρχίζει το 1935, όταν πλέον οι γιατροί ανακάλυψαν ότι ο αμίαντος προκαλεί καρκίνο. Σε μερικές περιπτώσεις αρκούσε εισπνοή ινών μόνο για μερικές ώρες. Οι καρκίνοι που προκαλεί ο αμίαντος είναι πολλών ειδών: των πνευμόνων, μεσοθηλίωμα (καρκίνος του υπεζωκότος), μεσοθηλίωμα του περιτοναίου, καρκίνο του οισοφάγου, του λάρυγγα, του στομάχου, και του παχέος εντέρου. Συνήθεις ενδείξεις αμιάντωσης είναι δύσπνοια, συριγμός της αναπνοής, και κυάνωση όπου τα νύχια, το δέρμα και τα χείλη γίνονται μπλε από την έλλειψη οξυγόνου. Σχεδόν πάντα επακολουθεί θάνατος.

Ο αμίαντος είναι από τους δέκα πρώτους επικίνδυνους για την υγεία ρυπαντές, για τους οποίους καθορίστηκε παγκοσμίως όριο ανεκτό από τον άνθρωπο. Σαν μέγιστο ανεκτό όριο οι περισσότερες χώρες έχουν νομοθετήσει τις 2 ίνες στο κυβικό εκατοστό του αέρα. Ο αριθμός των ινών του αμιάντου στον αέρα κυμαίνεται συνήθως από 0,0004 -0,0005 ίνες ανά κυβικό δηλαδή 4.000 φορές μικρότερος από το επιτρεπτό όριο.

«Πολέμιοι» του αμίαντου
«Η συνέχιση της χρήσης αμιάντου θα είναι καταστροφική για τη δημόσια υγεία, με ασθένειες και πρώιμους θανάτους τις επόμενες δεκαετίες, επαναλαμβάνοντας την επιδημία που ζουν σήμερα οι βιομηχανοποιημένες χώρες που στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν αμίαντο», τόνισε σε δηλώσεις του ο Δρ. Stanley Weiss, πρόεδρος της Μεικτής Επιτροπής για τις Κοινωνίες Επιδημιολογίας, στους κόλπους της οποίας εντάσσονται πολυάριθμοι οργανισμοί που μάχονται για την κατάργηση του αμιάντου.

Αν και οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι ο αμίαντος συνδέεται με τον καρκίνο, οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας επιμένουν ότι ο υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια αρκεί να το χειριστούμε σωστά. «Δεν υπάρχει αμφιβολία για τις επιβλαβείς συνέπειες του αμιάντου και δεν πρέπει να υπονομεύουμε τις προσπάθειες για αλλαγή πολιτικής», δήλωσε ο καθηγητής Colin Soskolne, πρώην πρόεδρος της καναδικής Κοινωνίας Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής.

Οι «πολέμιοι» του αμιάντου ζητούν από τους μεγάλους παραγωγούς, μεταξύ των οποίων η Βραζιλία, το Καζακστάν, η Ρωσία και ο Καναδάς, να σταματήσουν την εξόρυξη και τις εξαγωγές αμιάντου, βοηθώντας τη μετάβαση των κοινωνιών σε άλλες βιομηχανίες.

 ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 28/7

------------

• Αποξήλωση αμιάντου