Ο ΜΟΝΤΑΛΜΠΑΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ “ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ” ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΜΑΣ (του Πέτρου Μάρκαρη)

Ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν έγραψε τις «Θάλασσες του Νότου» το 1979, τέσσερα χρόνια μετά τη μετάβαση της Ισπανίας από το καθεστώς του Φράνκο στη Δημοκρατία.
Το μυθιστόρημα είναι χτισμένο πάνω στον επιχειρηματία Κάρλος Στούαρτ Πεδρέλ, ο οποίος ωφελήθηκε πλουσιοπάροχα από το καθεστώς του Φράνκο.

Παρά την έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα και την οικονομική επιτυχία του, ο Πεδρέλ έχει, ωστόσο, ένα ρομαντικό όνειρο ζωής: να ταξιδέψει στις Θάλασσες του Νότου, δηλαδή σε εκείνο το κομμάτι του Ειρηνικού Ωκεανού, νότια του Παναμά, το οποίο καλύπτει επίσης την Πολυνησία και την Ωκεανία, ανατολικά της Αυστραλίας.

Ο Πεδρέλ ονειρεύεται να ζήσει εκεί ως ερημίτης, όπως ο ζωγράφος Πολ Γκογκέν. Ετσι, όταν μια μέρα εξαφανίζεται, η οικογένειά του, οι φίλοι και οι συνεργάτες του, όλοι πιστεύουν ότι έφυγε για να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής του. Τα πράγματα είναι όμως διαφορετικά. Ο Πεδρέλ βρίσκεται στη Βαρκελώνη και κυκλοφορεί με άλλο όνομα. Γιατί κρύβεται ο Πεδρέλ; Τι και ποιους φοβάται; Η γυναίκα του Πεδρέλ αναθέτει στον μόνιμο ήρωα του Μονταλμπάν, τον Πέπε Καρβάλιο, να ξεδιαλύνει το μυστήριο της εξαφάνισής του.

Με όχημα αυτήν τη σχετικά απλή αστυνομική ιστορία, ο Μονταλμπάν περιγράφει τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της φρανκικής δικτατορίας: τους ευνοημένους του παλιού καθεστώτος που παραμένουν αμετανόητοι, αφού εξακολουθούν να είναι ευνοημένοι, τις κεντρόφυγες δυνάμεις που αναδύονται στα πρώτα χρόνια της δημοκρατίας και τις φτωχικές συνοικίες της Βαρκελώνης, για τις οποίες τίποτα δεν έχει αλλάξει στη μεταφρανκική εποχή.

Τον Κάρλος Στούαρτ Πεδρέλ τον συναντάμε μόνο μια φορά, όμως το μυθιστόρημα χτίζεται πάνω στην αντιφατική προσωπικότητα ενός επιχειρηματία, ο οποίος πλούτισε χάρη στις διασυνδέσεις του με το καθεστώς του Φράνκο ενώ ταυτόχρονα διακατέχεται από μια ρομαντική διάθεση φυγής.

«Οι Θάλασσες του Νότου» έχουν και μια διάσταση που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας, ιδιαίτερα την περίοδο που περνάμε. Ο Μονταλμπάν περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια μια εφιαλτική εικόνα εύκολου πλουτισμού με χαριστικές αναθέσεις έργων, τα οποία εκτελούνται υποτυπωδώς, για να εισπράξουν οι εργολάβοι το τίμημα. Και όλα αυτά, με πρόσχημα την «ανάπτυξη». Πάνω στα ίδια αχνάρια έγινε και η δική μας «ανάπτυξη», με πιστώσεις που σπαταλήθηκαν ή κατέληξαν σε λάθος τσέπες, με έργα που υπερκοστολογήθηκαν, με αγροτικές πιστώσεις που μοιράστηκαν αλόγιστα. Ο Μονταλμπάν, περιγράφει ήδη το 1979, πού οδήγησε αυτό το μοντέλο της «ανάπτυξης» την Ισπανία, αλλά και εμάς. Ο αναγνώστης θα διδαχθεί πολλά, ειδικά σήμερα που η λέξη «ανάπτυξη» κυκλοφορεί πάλι στα χείλη όλων μας. Αλλωστε, ο Μονταλμπάν θα επανέλθει στο ίδιο θέμα δώδεκα χρόνια αργότερα, το 1991, με το μυθιστόρημά του «Ο ελληνικός λαβύρινθος» που περιγράφει την καταστροφή των εργατικών συνοικιών της Βαρκελώνης, οι οποίες θυσιάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Οι Θάλασσες του Νότου» είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του μεσογειακού αστυνομικού μυθιστορήματος. Κατ' αρχήν, λόγω της επιβλητικής παρουσίας της πόλης. Η Βαρκελώνη κυριαρχεί στο μυθιστόρημα, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται οι αντιθέσεις της: οι πλούσιες μεγαλοαστικές συνοικίες αλλά και οι φτωχές εργατικές που καταρρέουν, η όψη της Βαρκελώνης που μαγεύει και η άλλη που εξοργίζει. Ο Μονταλμπάν μιλάει στον αναγνώστη μέσα από την πόλη και τους κατοίκους της, μιλάει γι' αυτούς που την αγάπησαν και την πόνεσαν και γι' αυτούς που την πλήγωσαν.

Το δεύτερο μεσογειακό στοιχείο του μυθιστορήματος είναι το φαγητό, δηλαδή η κουζίνα. Γιατί ο ήρωας του Μονταλμπάν, ο Πέπε Καρβάλιο μαγειρεύει τόσο συχνά ώστε η όρεξη του αναγνώστη να μη διατηρείται σε εγρήγορση μόνο από τη ροή του μυθιστορήματος αλλά και από τα φαγητά του ήρωά του. Και μέσα από τα εδέσματα καταλήγουμε στον ίδιο τον ήρωα του Μονταλμπάν, σ' αυτόν τον μοναχικό ντετέκτιβ και τον βοηθό του, τον Μπισκουτέρ. Ο Πέπε Καρβάλιο δεν είναι ένας ιδιαίτερα καλοδιάθετος ήρωας. Η κακή διάθεση δεν αποτελεί, ωστόσο, συστατικό του χαρακτήρα του αλλά διαμορφώνεται από τα βιώματά του και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον κόσμο γύρω του.

Ο Πέπε Καρβάλιο είναι βαθιά απογοητευμένος από τον κόσμο όπου ζει, από μια κοινωνία προσανατολισμένη στις απολαβές και όχι στις αξίες και από μια πολιτική τάξη που ενισχύει συνειδητά όλα τα αρνητικά φαινόμενα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιεί τα βιβλία του για προσάναμμα στο τζάκι του σπιτιού του.

Εδώ μπορεί να διαπιστώσει κανείς μια διαφορά με τον αστυνόμο Χαρίτο. Ο Χαρίτος ψάχνει απαντήσεις στο λεξικό του Δημητράκου. Ο Καρβάλιο καίει τα βιβλία, γιατί δεν έχουν πια τίποτα να του πουν.

Πέτρος Μάρκαρης
Πηγή/φωτό: Τα Νέα

 

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Μπορούν να μας σώσουν τα φωτοβολταϊκά;

Ο χάρτης κατανομής της ηλιοφάνειας στην Ευρώπη. Η Κρήτη και το Αιγαίο εισπράττουν «κιλοβάτ Σαχάρας»
Καφαντάρης Τάσος
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι - τουρίστες κυρίως - που αναρωτιούνται γιατί με τόσο ήλιο έχουμε ακόμη... περισσότερες διαφημιστικές πινακίδες στις ταράτσες μας από φωτοβολταϊκά. Αλλά υπάρχουν και πολλοί Ελληνες που επένδυσαν στα φωτοβολταϊκά και...

δεν θέλουν να τους μιλούν γι' αυτά. Η παραδοξότητα αυτή έχει τις «γραφικές» οικονομικές εξηγήσεις της, αλλά και σε διεθνές επίπεδο εύλογα αιωρείται το ερώτημα: εφόσον μας λένε ότι η ηλιακή ενέργεια που φθάνει στη Γη είναι 6.000 φορές μεγαλύτερη της ενέργειας που καταναλώνουν όλοι μαζί οι άνθρωποι (89 Petawatt έναντι 15 Terawatt) και ότι η ηλιακώς παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια έχει την υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα (170 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο) από όλες τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γιατί η εκμετάλλευσή της παραμένει ισχνή;

Οπως θα σας πει κάθε «ενεργειακός σύμβουλος», η συνταγή επιτυχίας μιας φωτοβολταϊκής επένδυσης είναι γινόμενο της ηλιοφάνειας, της επιφάνειας κάλυψης και της αποδοτικότητας των στοιχείων. Με την ηλιοφάνεια να είναι από σταθερή ως αύξουσα και την τιμή των φωτοβολταϊκών μονάδων να πέφτει συνεχώς - 60% μείωση από το 2008 ως το 2011 - η σημασία της έκτασης που θα καλύψουμε μειώνεται. Αρα, για να φθάσουμε στην απάντηση, θα έλεγε κανείς ότι μας μένει να βρούμε τι κρατάει χαμηλή την αποδοτικότητα των φωτοβολταϊκών στοιχείων.

Tο όριο Shockley-Queisser

Θεωρητικά, από τη μεριά της Φυσικής, η απάντηση υπάρχει και έχει όνομα: το όριο Shockley-Queisser. Τι είναι αυτό το όριο; Είναι η θεωρητικώς μέγιστη απόδοση ενός φωτοβολταϊκού κυττάρου, που μέτρησαν το 1961 οι αμερικανοί εφευρέτες των ημιαγωγών William Shockley και Hans Queisser. Προκειμένου για φωτοβολταϊκά φτιαγμένα από πυρίτιο, με μονή ένωση p-n και διάκενο ζώνης 1,1 eV (ηλεκτρονιοβόλτ), η μέγιστη αυτή απόδοση είναι κάπου 33,7%. Δηλαδή, από την όλη ηλιακή ακτινοβολία που φθάνει σε ένα φωτοκύτταρο (κάπου 1.000 W/m²) μόνο το 33,7% μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό (337 W/m²).

Και πώς... ξεπερνιέται

Στην πράξη, τα κρυσταλλικά φωτοκύτταρα μονής ένωσης του εμπορίου έχουν απόδοση της τάξης του 12%-18% και ελάχιστα - όπως της καλιφορνέζικης Sunpower - «πιάνουν» απόδοση 19,5%. Tα πανάκριβα φωτοβολταϊκά τριπλής ένωσης της Sharp και της Boing Spectrolab κατορθώνουν να έχουν απόδοση ενεργειακής μετατροπής 35,8 και 40,7%, αντίστοιχα. Με τη χρήση συγκεντρωτών - που αυξάνουν ακόμη περισσότερο το κόστος - το Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμης Ενέργειας των ΗΠΑ (NREL) άγγιξε τον Απρίλιο του 2011 την απόδοση του 43,5%. Από αυτή λοιπόν τη συνδυαστική ανεπάρκεια τεχνολογίας - κόστους παραγωγής πηγάζει παγκοσμίως η ανάγκη πολιτικών επιδότησης των επενδύσεων σε φωτοβολταϊκή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που στα καθ' ημάς μεταφράστηκε σε γαϊτανάκι γραφειοκρατικών άθλων και αθλιοτήτων.

Το ζητούμενο επίτευξης τεχνολογιών που θα ξεπεράσουν αυτό το φράγμα στην απόδοση των φωτοβολταϊκών απασχολεί πλήθος επιστημόνων παγκοσμίως. Είναι χαρακτηριστική η ημερίδα που διοργανώνεται την επόμενη Κυριακή, 29 Ιουλίου 2012, στο Caltech (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας) υπό τον τίτλο «Επανακαθορίζοντας τα όρια της φωτοβολταϊκής απόδοσης». Διαβάζοντας το πρόγραμμά της βλέπουμε ότι θα συμμετέχουν ερευνητές των πανεπιστημίων και των κυβερνητικών υπηρεσιών «για να εξετάσουν νέα υλικά και διεργασίες που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν το όριο Shockley-Queisser». Ωστε... υπάρχουν λύσεις; Ναι, και μάλιστα διαφόρων ειδών. Στη συνέχεια θα τις εξετάσουμε υπό το πρίσμα της επικαιρότητας, αλλά και με τη βοήθεια ενός κατ' εξοχήν ειδικού.

Με τη ματιά του ειδικού

Προκειμένου να έχουμε την άποψη κάποιου που βρίσκεται στην αιχμή της σχετικής τεχνολογίας, απευθυνθήκαμε στον Γεράσιμο Κωνσταντάτο, τον έλληνα ερευνητή που ανακοίνωσε - τον Μάιο του 2012 - ότι κατάφερε να αυξήσει τη φωτοευαισθησία του γραφενίου κατά 8 τάξεις μεγέθους (βλ. το σχετικό άρθρο μας στο www.tovima.gr/science/article/?aid=458493). Παραθέτουμε στη συνέχεια το απόσταγμα όσων μας είπε.

Ο Ηλιος είναι αναμφισβήτητα μια διαρκής και ισχυρή πηγή ενέργειας για τον πλανήτη μας. Αρκεί να πούμε ότι μέσα σε μία μόνο ώρα παρέχει αρκετή ενέργεια για να καλύψει τις ετήσιες ανάγκες όλης της Γης. Αυτό σημαίνει βασικά ότι το να καλύψουμε μόνο το 0,1% της επιφάνειας της Γης με ηλιακά κύτταρα θα ήταν αρκετό για να καλύψουμε τις παγκόσμιες ανάγκες μας σε ηλεκτρική ενέργεια. Γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη; Η απάντηση βρίσκεται στα οικονομικά του προβλήματος: Για να είναι οικονομικά βιώσιμη η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά, το κόστος της θα πρέπει να ανέρχεται σε λιγότερο από ένα δολάριο ανά Watt. Αυτό συνεπάγεται παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας καθ' όλη τη διάρκεια ζωής του φωτοκυττάρου με κόστος της τάξης των 5-10 σεντ ανά κιλοβατώρα (KWh), ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με το τρέχον κόστος της παραγόμενης από υδρογονάνθρακες ηλεκτρικής ενέργειας. Οι μέχρι τούδε περιβαλλοντικές πολιτικές έχουν υποχρεώσει τις κυβερνήσεις να επιδοτούν την παραγωγή ενέργειας με φωτοβολταϊκά και την παραγωγή φωτοβολταϊκών (κυρίως πυριτίου) που έχουν κανονικά κόστος παραγωγής ανά Watt περίπου 2-3 φορές υψηλότερο από την τιμή του δικτύου. Αυτό ήταν ένα απολύτως απαραίτητο μέτρο από περιβαλλοντική άποψη, αλλά δεν είναι οικονομικά βιώσιμο. Συνεπώς, προκύπτει αδήριτη η ανάγκη για τεχνολογίες πιο αποδοτικών και φθηνών φωτοβολταϊκών.

Σάντουιτς νανοϋλικών

Μεταξύ των τρεχουσών προσπαθειών για χαμηλού κόστους και υψηλής απόδοσης φωτοβολταϊκά, ξεχωρίζουν εκείνες που βασίζονται σε νανοϋλικά. Αυτού του τύπου τα υλικά μπορούν να συντεθούν σε διάλυμα και να εναποτεθούν πάνω σε κάθε είδους υπόστρωμα, άκαμπτο ή εύκαμπτο, πλαστικό ή μεταλλικό, σε χαμηλές θερμοκρασίες (χρησιμοποιώντας παραγωγική διεργασία διέλασης με ρολά, όπως στην επεξεργασία του αλουμινίου). Μια πτυχή, ωστόσο, κεφαλαιώδους σημασίας για τα φωτοστοιχεία νανοϋλικών έχει να κάνει με την πιο αποτελεσματική χρήση της ηλιακής ενέργειας: Το πυρίτιο - όπως και άλλοι μονοκρυσταλλικοί ημιαγωγοί - έχουν ένα διάκενο ζώνης (bandgap) το οποίο καθορίζει την ελάχιστη ενέργεια που πρέπει να έχει ένα φωτόνιο προκειμένου να διεγείρει ηλεκτρόνια και να παράγουν ενέργεια. Καθώς το ηλιακό φως φέρνει φωτόνια ευρύτατου ενεργειακού φάσματος (από την υπεριώδη ως την υπέρυθρη ακτινοβολία), τα φωτόνια με ενέργειες κάτω από το διάκενο ζώνης του υλικού σπαταλώνται, ενώ τα φωτόνια με ενέργειες υψηλότερες από αυτό παράγουν ηλεκτρική ενέργεια σε ένα κλάσμα της ολικής τους (η πλεονάζουσα ενέργεια γίνεται θερμότητα).

Με την επίτευξη «κβαντορυθμιζόμενων νανοϋλικών» κατορθώσαμε να παρέμβουμε στο διάκενο ζώνης των υλικών: στα πολυμερή το κάνουμε με τον έλεγχο της μοριακής δομής τους, ενώ στις «κβαντικές τελείες» απλώς αλλάζοντας το μέγεθος των νανοκρυστάλλων. Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα μπορούμε να δημιουργούμε αλλεπάλληλες στρώσεις νανοϋλικών με διαφορετικά διάκενα ζώνης, ώστε αυτό το σάντουιτς να μπορεί να επιτρέπει τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας (το απόλυτο θερμοδυναμικό μέγιστο είναι περίπου 90%).

Κβαντικές κουκκίδες με «μέση-δαχτυλίδι»

Στον επιστημονικό μαραθώνιο που εκτυλίσσεται για μια τόσο πρωτόγνωρη σάρωση της ηλιακής ενέργειας, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κολλοειδείς κβαντικές κουκκίδες (quantum dots). Πρόκειται για μικροσκοπικούς νανοκρυστάλλους, της τάξης των 2-10 εκατομμυριοστών του μέτρου (νανομέτρων, nm) που έχουν τη μοναδική ιδιότητα να αλλάζουν το διάκενο ζώνης του υλικού τους απλά αλλάζοντας το μέγεθος των κρυστάλλων. Εξαλείφουν δηλαδή την ανάγκη ενσωμάτωσης διαφορετικών και σύνθετων υλικών για να καλύψει κανείς το ευρύ ηλιακό φάσμα. Η ιδέα γεννήθηκε το 2001 από τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, Παύλο Αλιβιζάτο, ο οποίος δημιούργησε το πρώτο φωτοστοιχείο από κβαντική κουκκίδα καδμίου-σεληνίου (CdSe) σε πολυμερές. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ερευνητική ομάδα του Ted Sargent στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο - όπου μετείχε ο Γεράσιμος Κωνσταντάτος - έδειξε ότι χρησιμοποιώντας κβαντικές κουκκίδες θειούχου μολύβδου (PbS) μπορούμε να επεκτείνουμε τη δράση των πολυμερών φωτοστοιχείων στο υπέρυθρο φάσμα. Τώρα, στο ICFO, η ομάδα του έχει εστιάσει το ενδιαφέρον της σε νέα υλικά, για την αντικατάσταση των τοξικών Pb και Cd, και έχει πρόσφατα δείξει - με άρθρο της στο Nature Photonics - ότι με την ανάπτυξη μιας ειδικής νανοδομής μπορούμε να δομήσουμε φιλικά προς το περιβάλλον νανοφωτοφωλταϊκά.

Οι αρχιτέκτονες έχουν αρχίσει ήδη να σχεδιάζουν ενεργειακώς αυτάρκη κτίρια, με ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά (φωτογραφία από τη Γερμανία)




 

 

Το μέλλον της ηλιακής αγοράς

Στο ερώτημα «ποια τεχνολογία θα κυριαρχήσει τελικά την αγορά των φωτοβολταϊκών;» η απάντηση που μας έδωσε ο Γεράσιμος Κωνσταντάτος είναι: Αρχικά, αυτή που θα καταφέρει να πιάσει πρώτη το κόστος παραγωγής ενέργειας από υδρογονάνθρακες. Για την ώρα, το προβάδισμα στην κούρσα δείχνουν να έχουν τα φωτοβολταϊκά από πολυκρυσταλλικό πυρίτιο και τα φωτοβολταϊκά από λεπτή μεμβράνη (thin film solar cells) που βασίζονται σε προσμείξεις CIGS (δισεληνίδιο χαλκού, ινδίου και γαλλίου) και CdTe (τελλουριδίου του καδμίου). Μακροπρόθεσμα όμως πιθανότατα κανένα από αυτά δεν θα κυριαρχήσει: Τα στοιχεία από πολυκρυσταλλικό πυρίτιο δεν θα κατορθώσουν να πέσουν στο κόστος παραγωγής (και τοποθέτησης) των στοιχείων από λεπτή μεμβράνη, αλλά και οι τεχνολογίες λεπτής μεμβράνης με βάση CIGS και CdTe αντιμετωπίζουν το πρόβλημα έλλειψης πρώτης ύλης - δεν υπάρχει αρκετό γάλλιο, τελλούριο ή ίνδιο στον φλοιό της Γης για να φθάσουν στην παραγωγή Τεραβάτ ηλεκτρικής ενέργειας. Συνεπώς, στο όχι πολύ μακροπρόθεσμο μέλλον, η ανάγκη για εξαιρετικά λεπτά, εξαιρετικά ελαφρά, ευέλικτα και χαμηλού κόστους φωτοστοιχεία, που θα βασίζονται σε αφειδώς παρεχόμενα από τον πλανήτη υλικά, θα αναδείξει νέο διεκδικητή της κούρσας.

Ενας επιπλέον σημαντικός παράγοντας που ρυθμίζει τη δυναμική της αγοράς φωτοβολταϊκών έχει να κάνει με την ποικιλία των εφαρμογών τους. Εκτός από τα γνωστά ήδη φωτοβολταϊκά πάρκα και τα πάνελ στη στέγη, με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας θα είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε την ηλιακή ενέργεια και από τους τοίχους των σπιτιών μας, τα παράθυρά τους, το αμάξωμα των αυτοκινήτων μας, ή ακόμα και από τα ρούχα μας και κάθε συσκευή που καταναλώνει ενέργεια στο ύπαιθρο (κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές, κ.λπ.). Στο πλαίσιο αυτής της πληθώρας εφαρμογών, το μεν άκαμπτο κρυσταλλικό πυρίτιο ή και οι ανόργανες φωτοβολταϊκές μεμβράνες θα καταλάβουν τη μεγάλη μερίδα της αγοράς ηλιακών πάρκων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μεγάλης κλίμακας, ενώ οι νέες και εξαιρετικά λεπτές και ευέλικτες τεχνολογίες φωτοβολταϊκών (οργανικά, πολυμερή, κβαντικές κουκκίδες ή φωτοευαίσθητη βαφή) θα κυριαρχήσουν στις αστικές και μικρής κλίμακας αγορές - όπως, για παράδειγμα, στα ενεργειακώς αυτάρκη σπίτια, ενώ η διείσδυσή τους στα μεγάλης κλίμακας συστήματα θα εξαρτηθεί από την επιτυχία της τεχνολογίας αυτής να επιδείξει διάρκεια ζωής παρόμοια με εκείνη του πυριτίου.

Παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα

Σε αντίθεση με τη βιομηχανία ημιαγωγών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, στην οποία κυριάρχησε το πυρίτιο και τυποποιήθηκε, η φωτοβολταϊκή τεχνολογία δεν δείχνει να ακολουθεί συγκεκριμένο πρότυπο. Αυτό διότι μοιάζει απίθανο ένα και μόνο ημιαγώγιμο υλικό να καλύψει τις παγκόσμιες ανάγκες. Μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ σημαντική, διότι θα επιτρέψει τον άγριο ανταγωνισμό των διαφόρων τεχνολογιών και θα κατεβάσει το κόστος, με απόρροια το σίγουρο όφελος για τον τελικό χρήστη - την κοινωνία. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια ανάπτυξης φωτοστοιχείων με νανοτεχνολογία, ανοίγει ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για χώρες που δεν συγκαταλέγονταν στους μεγάλους παίκτες της προηγούμενης τεχνολογικής επανάστασης. Για την Ελλάδα ειδικά υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους η χώρα μας πρέπει να αρπάξει αυτή την ευκαιρία και να την κάνει υπόθεση νίκης, όχι μόνο για έρευνα και ανάπτυξη αλλά και για βιομηχανική εκμετάλλευση.

Πρώτος λόγος: Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα από τα σημεία μέγιστης ηλιοφάνειας του πλανήτη, με αποτέλεσμα η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας να είναι πιο βιώσιμη οικονομικά από ό,τι στις βορειότερες χώρες. Οπότε, τα φωτοβολταϊκά θα έπρεπε να αναδειχθούν σε στρατηγική επένδυση για τη χώρα μας και να καταστρωθεί ένα στρατηγικό σχέδιο έρευνας σε αυτά.

Δεύτερος λόγος: Η Ελλάδα έχει αποδείξει πως διαθέτει ένα πολύ ισχυρό πνευματικό δυναμικό στον τομέα της Χημείας και της Φυσικής. Αυτά τα δύο πεδία παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόοδο των νανοεπιστημών. Οι μηχανικοί μπορούν στη συνέχεια να αναλάβουν τη μετατροπή των νανοεπιστημών σε νανοτεχνολογίες και να οδηγήσουν στην ανάπτυξη προϊόντων και συσκευών.

Τρίτος λόγος: Ενώ οι παραδοσιακές τεχνολογίες φωτοβολταϊκών έχουν πλέον ευρύτατη και κατοχυρωμένη πνευματική ιδιοκτησία, τα φωτοστοιχεία από νανοτεχνολογία είναι ακόμη στα σπάργανα, επιτρέποντας όχι μόνο την έρευνα με μεγάλο αντίκτυπο αλλά και - το πιο σημαντικό - μια γενιά πνευματικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την προσέλκυση επενδυτών και βιομηχανικού ενδιαφέροντος.

Τέταρτος λόγος: Αντίθετα με τους παραδοσιακούς ημιαγωγούς, οι νανοκρύσταλλοι και οι μοριακοί ημιαγωγοί δεν απαιτούν δαπανηρές εγκαταστάσεις παραγωγής. Μπορούν να συντεθούν σε ένα απλό εργαστήριο χημείας και οι διατάξεις τους γίνονται με χαμηλού κόστους τεχνικές εναπόθεσης. Αυτό επιτρέπει το μικρό ύψος επένδυσης για την έναρξη έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα.

Υπάρχει, βέβαια, πληθώρα δράσεων που πρέπει να αναληφθούν προκειμένου να συμμετάσχει η Ελλάδα σε αυτό το παγκοσμίως νέο σκηνικό. Η έρευνα και ανάπτυξη στον εν λόγω τομέα είναι απολύτως διεπιστημονική: διασχίζει το πεδίο της Χημείας, της Φυσικής και της Μηχανικής. Επίσης, νέα γνώση και πνευματική ιδιοκτησία μπορεί να προκύψει στα όριά τους, οπότε σε ερευνητικό επίπεδο - είτε αυτό είναι ερευνητικό ίδρυμα ή πανεπιστήμιο - ένας νέος άξονας θα πρέπει να δημιουργηθεί, που θα διασχίζει κάθετα τα τμήματα και τις σχολές. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ερευνητικά κέντρα ειδικού σκοπού στον τομέα της ενέργειας. Αυτό θα δώσει την ευκαιρία σε ερευνητές διαφορετικών επιστημονικών κλάδων να αλληλεπιδρούν και να αντιμετωπίζουν προβλήματα που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να προσεγγίσουν. Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό προκειμένου να αξιοποιηθούν τα οφέλη της έρευνας, είναι να δοθεί έμφαση στη διασφάλιση και την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας που θα προκύπτει. Διαφορετικά, όλα τα οφέλη και η γνώση που παράγεται θα παραμείνουν σε ακαδημαϊκό επίπεδο, χωρίς πρακτική ανταπόδοση στην εθνική οικονομία και την κοινωνία.

Μέσω εκτύπωσης σε ρολό, τα εύκαμπτα φωτοβολταϊκά μεμβράνης γίνονται ακόμη και «ηλιακά κεραμίδια»


ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ «ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ»
Η εύκαμπτη λύση
Το υψηλό κόστος παραγωγής των πρώτων κρυσταλλικών φωτοβολταϊκών στοιχείων και η ακαμψία τους (άρα υψηλό κόστος τοποθέτησης και απώλειες από θραύσεις) ώθησαν από πολύ νωρίς στην έρευνα για εύκαμπτα στοιχεία με μαζικό τρόπο παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανισθούν οι φωτοβολταϊκές μεμβράνες που - για ευνόητους λόγους - χρηματοδοτήθηκαν από εταιρείες όπως η Kodak. Ομως η αποδοχή τους υπήρξε το λιγότερο προβληματική, ως το 2006, οπότε το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ χρηματοδότησε με 42 εκατομμύρια δολάρια την εταιρεία Nanosolar. H εταιρεία αυτή είχε ιδρυθεί το 2002 από έναν απόφοιτο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ που είχε βρει μια φθηνή μέθοδο παραγωγής φωτοβολταϊκής μεμβράνης από υλικό τύπου CIGS, τυπώνοντας τα στοιχεία πάνω σε ρολό αλουμινίου όπως περίπου εκτυπώνουν οι μηχανικοί τα σχέδιά τους! Η υπόσχεσή του ήταν πως θα επιτύγχανε τον πολυπόθητο στόχο της ηλιακής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας φθηνότερα από εκείνη της «ΔΕΗ».

Στην πράξη η Nanosolar κατόρθωσε μόλις το προηγούμενο φθινόπωρο να παραδώσει στην Εθνοφρουρά των ΗΠΑ ένα ηλιακό πάρκο των 538 κιλοβάτ και άρχισε - την άνοιξη - να στήνει ένα άλλο τέτοιο πάρκο, του ενός μεγαβάτ, που υποτίθεται ότι θα αποδείξει την επίτευξη του στόχου. Στο μεταξύ, η ανταγωνίστρια ιαπωνική Solar Frontier την πρόφτασε και πήρε παραγγελία από την Καλιφόρνια για πάρκο φωτοβολταϊκών μεμβρανών των 150 μεγαβάτ (η ίδια εταιρεία έχει εγκαταστήσει και στην Ελλάδα - στα Λεχαινά Ηλείας - πάρκο των 100 κιλοβάτ, για ιδιώτη). Χαρακτηριστικό όμως για την τεχνολογία των φωτοβολταϊκών μεμβρανών είναι ότι ενώ πριν από δύο χρόνια η αξία της Nanosolar αποτιμόταν στα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, τώρα εκτιμάται μόλις 50 εκατομμύρια.

Μια τεχνολογική εξέλιξη που μπορεί να ανανεώσει τις προοπτικές των μεμβρανών είναι αυτή που δημοσιεύθηκε στις 11 Ιουνίου 2012 στο διαδικτυακό επιστημονικό περιοδικό NanoLettershttp://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/nl301435r), από τους ερευνητές των Πανεπιστημίων Νότιας Καρολίνας και Καλιφόρνιας στο Berkeley, Yiling Yu, Vivian E. Ferry, Παύλο Αλιβιζάτο και Linyou Cao. Οπως δήλωσαν, δημιούργησαν φωτοβολταϊκά στοιχεία από «σάντουιτς σε νανοκλίμακα» με ένα υπέρλεπτο (70 νανομέτρων) ενεργό στρώμα άμορφης σιλικόνης. Το στρώμα αυτό είναι το τμήμα του υλικού που κατ' εξοχήν απορροφά την ηλιακή ενέργεια και, κατά αντιπαράθεση, στις τωρινές φωτοβολταϊκές μεμβράνες του εμπορίου έχει πάχος 300 ως 500 νανόμετρα. Αυτή η λέπτυνση χωρίς θυσίες στην απόδοση θα επιτρέψει την επέκταση της εφαρμογής των φωτοβολταϊκών μεμβρανών.

ΚΑΙ ΣΕ ΣΠΡΕΪ
Η μαγική βαφή
Εχει περάσει περίπου μια πενταετία αφότου πρωτοδόθηκε η υπόσχεση μιας βαφής που θα μετέτρεπε σχεδόν τα πάντα - τοίχους, οροφές και αυτοκίνητα - σε φωτοβολταϊκούς μετατροπείς της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική. Την τελευταία φορά που αναφερθήκαμε σε αυτήν ήταν τον Ιανουάριο του 2010, όταν η αμερικανική εταιρεία New Energy Technologies κατέθεσε αίτηση για πατέντα αναφορικά με ένα υλικό, το SolarWindow, που ψεκαζόμενο δημιουργούσε ένα διαφανές φωτοβολταϊκό επίστρωμα σε κάθε γυάλινη επιφάνεια. Το υλικό αυτό ήταν οργανικό φωτοβολταϊκό διάλυμα και η επικάλυψη που δημιουργούσε ήταν μια διάταξη λεπτότατων κυττάρων με φωτοβολταϊκές ιδιότητες, που διασυνδέονταν μεταξύ τους σε μεμβράνη λεπτότερη του μικρομέτρου. Μάλιστα, η εταιρεία υποστήριζε ότι αντλούσε ηλεκτρική ενέργεια όχι μόνον από το ηλιακό φως αλλά και από τον τεχνητό φωτισμό των κτιρίων.

Αυτή η «καπνιά» ανάμεσα στα δύο φύλλα γυαλιού είναι φωτοβολταϊκό νανόπλεγμα που... ψεκάστηκε

Τώρα, στις 18 Ιουνίου 2012, η New Energy Technologies ανακοίνωσε ότι - συνεργαζόμενη με το εργαστήριο NREL του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ - βελτιστοποίησε τη διαδικασία παραγωγής του διαλύματος ώστε αυτή να γίνεται σε πίεση και θερμοκρασία περιβάλλοντος και ότι επίκειται η έναρξη της μαζικής παραγωγής του. Σημειωτέον ότι το SolarWindow έχει συγκεντρώσει πλέον δέκα πατέντες. Με το 75% της εξωτερικής επιφάνειας των σύγχρονων κτιρίων να καλύπτεται από υαλοπίνακες, το πεδίο εφαρμογής του σπρέι της New Energy Technologies εμφανίζεται απίστευτα ευρύ.

ΘΗΣΑΥΡΟΣ Ο ΑΝΘΡΑΚΑΣ
Το ριζοσπαστικό γραφένιο
Από το 2004, που ο Κονσταντίν Νοβοσέλοφ ξεκόλλησε με σελοτέιπ τις πρώτες στιβάδες γραφενίου από μύτη μολυβιού και πήρε - μαζί με τον Αντρέι Γκέιμ - το Νομπέλ Φυσικής του 2010, το θαυματουργό αυτό υλικό δεν έπαψε να μας εκπλήσσει. Το ότι είναι ένα επίπεδο μονοατομικό στρώμα ατόμων άνθρακα σε εξαγωνική κυψελοειδή διάταξη επιτρέπει στα ηλεκτρόνιά του να πηγαινοέρχονται σχεδόν χωρίς αντίσταση και να απορροφά το φως όλου του φάσματος. Επίσης, για κάθε φωτόνιο που προσπίπτει επάνω του γεννά ένα ζεύγος ηλεκτρονίου-οπής, που θεωρητικά μπορεί να μετατραπεί σε ηλεκτρικό ρεύμα. Ωστόσο στην πράξη εμφανίζονται δύο ψεγάδια που αμαυρώνουν την εικόνα του «φωτονικά ονειρικού» γραφενίου: απορροφά λιγότερο από το 3% του φωτός που προσπίπτει σε αυτό και η εξαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από διατάξεις γραφενίου προϋποθέτουν ηλεκτρικές επαφές συγκεκριμένης ασυμμετρίας - που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.

Οπως ανακοινώθηκε στις 14 Μαΐου στο περιοδικό Nature Nanotechnology, το πρόβλημα της φωτοευαισθησίας του γραφενίου έλυσε η ομάδα του Γεράσιμου Κωνσταντάτου***[1], στο ICFO της Βαρκελώνης, μπολιάζοντάς το με κβαντικές τελείες θειούχου μολύβδου. Σχεδόν απανωτά, στις 24 Μαΐου 2012, ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Φλόριδας ανακοίνωσε (βλ. http://news.ufl.edu/2012/05/24/solar-efficiency/) ότι μπολιάζοντας το γραφένιο με TFSA (trifluoromethanesulfonyl-amide) ανέβασαν την απόδοση μετατροπής της ηλιακής σε ηλεκτρική ενέργεια στο 8,6 % (από 2,9% που ήταν ως τότε). «Η προσθήκη αυτή κάνει το γραφένιο πιο αγώγιμο και αυξάνει το δυναμικό του ηλεκτρικού πεδίου» δήλωσε ο κινέζος φοιτητής που το ανακάλυψε Xiaochang Miao.

Οι προοπτικές, λοιπόν, εμφανίζονται λαμπρές, αλλά η αξιοποίηση του γραφενίου στη μαζική παραγωγή νέου τύπου φωτοβολταϊκών στοιχείων προϋποθέτει και την εύρεση ακόμη πιο αποδοτικού τρόπου κατασκευής του. Ως τώρα οι μέθοδοι βιομηχανικής παραγωγής του, είτε με εναπόθεση ατόμων άνθρακα πάνω σε ένα υπόστρωμα μετάλλου ή καρβιδίου του πυριτίου, ή μέσω εναπόθεσης ατμών, απαιτούν ακριβό και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Ιδού όμως που, στις 20 Ιουνίου 2012, το Ινστιτούτο Φυσικοχημείας της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών ανακοίνωσε ότι ξεπέρασε το πρόβλημα: με τη βοήθεια του Διεπιστημονικού Ερευνητικού Ινστιτούτου της γαλλικής πόλης Λιλ βρήκαν μια μέθοδο παραγωγής τόσο απλή που μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε εργαστήριο. Οπως περιέγραψαν, πήραν αρχικά οξείδιο του γραφενίου - που παράγεται στην Ινδία. Στη συνέχεια το ανέμειξαν με την αρωματική ουσία TTF (tertathiafulvalene) για να αφαιρέσουν το οξυγόνο και, στην τελευταία φάση, το εμβάπτισαν σε άλλο χημικό διάλυμα, για να απομακρύνουν μέσω αντίδρασης την TTF.

Ο χάρτης των ορυκτών στον πλανήτη, με την Κίνα να διαθέτει τα μεγαλύτερα ορυχεία σπάνιων γαιών

Τσίγκος υποκαθιστά τις σπάνιες γαίες!
Η Κίνα, η οποία ήδη παράγει το 50% των φωτοβολταϊκών στοιχείων παγκοσμίως, προέβη στις 20 Ιουνίου 2012 σε
μια ανακοίνωση που συντάραξε τους Δυτικούς. Δήλωσε ότι τα αποθέματα των σπανίων γαιών στα ορυχεία της μει-
ώνονται πλέον ταχύτατα, οπότε θα επιβάλει περιορισμούς στην εξαγωγή τους.
Τι σημαίνει αυτό; Αρκεί να πούμε ότι έως τώρα από την Κίνα εξαγόταν το 90% των σπανίων γαιών που χρησιμοποι-
ούσε η παγκόσμια ηλεκτρική και ηλεκτρονική βιομηχανία. Μόνο το οξείδιο του ινδίου – που χρησιμοποιείται κατά
κόρον στα φωτοβολταϊκά, στις οθόνες υπολογιστών και στα κινητά τηλέφωνα – είχε μια προβλεπόμενη αγορά ως
το 2016 που εκτιμόταν σε 26,8 δισεκατομμύρια δολάρια. Τώρα, «τι θα κάνουμε χωρίς την Κίνα»;
Μία εβδομάδα αργότερα, στις 28 Ιουνίου 2012, το βρετανικό Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έδωσε την απάντηση: Το
οξείδιο του ινδίου μπορεί να υποκατασταθεί άριστα από το σχεδόν πάμφθηνο οξείδιο του ψευδαργύρου, εφόσον αυτό μπολιαστεί με πυρίτιο! Το απίστευτο όσο και ανατρεπτικό αυτό επίτευγμα έφεραν εις πέρας η ομάδα των καθηγητών Χημείας Peter Edwards και Vladimir Kuznetsov.

***[1] ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Γεράσιμος Κωνσταντάτος έλαβε το πτυχίο Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 2001, για να μετακομίσει το 2002 στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και να πάρει από εκεί το Master’s και το Ph.D του το 2004 και το 2008 αντίστοιχα. Από το 2009 βρίσκεται στο Ινστιτούτο Φωτονικών Επιστημών της Βαρκελώνης (ICFO), όπου ηγείται ομάδας ερευνών στις νανοφωτονικές διατάξεις και τα νανοϋλικά.

Διαρροές για μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ

Στην επίσημη σύσταση «Επιτροπής ΑΟΖ», της οποίας αρμοδιότητα θα είναι η κατάρτιση του νομοσχεδίου για την ανακήρυξη των θαλάσσιων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) που θα έρθει στη συνέχεια προς ψήφιση στη Βουλή, προχωρά σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού «Επίκαιρα» η κυβέρνηση.

Βεβαίως ο εκπρόσωπος του υπ. Εξωτερικών, κ. Γρηγόρης Δελαβέκουρας, διέψευσε ότι έχει συσταθεί τέτοια Επιτροπή και υπογράμμισε ότι «με το θέμα αυτό ασχολούνται οι αρμόδιες κυβερνητικές και κρατικές αρχές και ο υπουργός Εξωτερικών έχει υπογραμμίσει ότι το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται με πολύ μεγάλη σοβαρότητα και προσοχή».

Παρόλα αυτά, «διαρροές» που αποδίδονται στο Μαξίμου, επιμένουν ότι στις προθέσεις του πρωθυπουργού είναι να λειτουργήσει μια τέτοια Επιτροπή που θα μελετήσει το θέμα και θα διατυπώσει προτάσεις. Σύμφωνα με τις ίδιες «διαρροές» η κυβέρνηση επιθυμεί την όσο το δυνατόν ταχύτερη ανακήρυξη της ΑΟΖ, την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τη διενέργεια σεισμικών ερευνών και στη συνέχεια την χάραξη θαλάσσιων οικοπέδων για να «βγούν» σε διαγωνισμούς για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, τα μέλη της «Επιτροπής ΑΟΖ» που θα λειτουργήσει «παρα τω πρωθυπουργώ» είναι, μεταξύ άλλων:

• • Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού.
  • Ο Αντώνης Φώσκολος, καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, γνωστός από την επίμονη διατύπωση εκτιμήσεων για ύπαρξη τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή Νοτιοανατολικά της Κρήτης.
  • Ο Ηλίας Κονοφάγος, πρώην διευθυντής Έρευνας των ΕΛΠΕ, υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
  • Ο Σόλων Κασίνης, διευθυντής της υπηρεσίας Ενέργειας του υπουργείου Εμπορίου της Κύπρου.
  • Ο Άγγελος Συρίγος, καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
  • Ο Νίκος Λυγερός, στρατηγικός αναλυτής.

Οι πληροφορίες θέλουν να αποτελεί «οδηγό» για τη λειτουργία της Επιτροπής, το αντίστοιχο νομοσχέδιο που είχε κατατεθεί και ψηφιστεί στην Κύπρο.

Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι για μια τέτοια αντιμετώπιση  της υπόθεσης ΑΟΖ στη λογική της μονομερούς ανακήρυξης, έχουν εγερθεί  ισχυρές ενστάσεις από πολλούς ειδικούς και εικάζεται ότι το θέμα θα αποτελέσει σημείο έντονων τριβών.

ENERGYPRESS

Ισπανοί και Πορτογάλοι επιστρέφουν στις πρώην αποικίες

Πολλοί νέοι Ισπανοί και Πορτογάλοι αφήνουν την πατρίδα τους και αναζητούν καλύτερες ευκαιρίες  στο εξωτερικό, με τις πρώην αποικίες να αποτελέσουν τους πιο επιθυμητούς  προορισμούς, αναφέρουν δημοσιεύματα. 

Στοιχεία του Ινστιτούτου Εθνικών Στατιστικών δείχνουν ότι  το πρώτο 6μηνο του 2012, 40,000 Ισπανοί εγκατέλειψαν την χώρα τους– σχεδόν οι διπλάσιοι σε σχέση  με τα περσινά επίπεδα,. Οι αριθμοί είναι ακόμα μεγαλύτεροι για ξένους που ζουν στην Ισπανία, από τους  οποίους  229.000 έφυγαν το τελευταίο εξάμηνο.

Ως εκ τούτου η Ισπανία βλέπει τον γενικό της πληθυσμό της να μειώνεται κατά 33.162 φέτος στους 46,163,116,  εκατ. κατοίκους σύμφωνα με δημοσίευμα της El Pais. 

Η τελευταία έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σημείωσε  ότι η μετανάστευση εργατικού δυναμικού προς την Ισπανία από χώρες εκτός της ΕΕ, επίσης μειώθηκε κατά 90.000 τον τελευταίο χρόνο, ενισχύοντας τους φόβους ότι η χώρα θα μπορούσε να υποστεί μια «διαρροή εγκεφάλων».

«Αν ο πλούτος μιας χώρας είναι οι άνθρωποί της, χάνουμε τον πλούτο», δήλωσε στην εφημερίδα ο Antonio ΙοIzquierdo, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λα Κορούνια.

Η Πορτογαλία ακολουθεί μια παρόμοια τάση, με περίπου 120.000 πολίτες να μεταβαίνουν στο εξωτερικό το 2011, αναφέρει το δίκτυο ενημέρωσης Al Jazeera . Ο ΟΟΣΑ υπολογίζει ότι 70.000 Πορτογάλοι μεταναστεύουν κάθε χρόνο, οι μισοί  από τους οποίους  είναι κάτω των 29 ετών.

Η κρίση χρέους έχει φτάσει την ανεργία των νέων στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών στην Ιβηρική χερσόνησο. Περισσότεροι από το 50%  των νέων στην Ισπανία και ένα τρίτο στην Πορτογαλία είναι άνεργοι.

Η συμπίεση της αγοράς εργασίας έχει ωθήσει τους Ίβηρες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες λιγότερο επηρεασμένες από την κρίση, με 7.756 Ισπανούς να πηγαίνουν προς το Ηνωμένο Βασίλειο και 4.408 προς τη Γερμανία.

Αλλά πολλοί από αυτούς που αναζητούν εργασία έχουν περιορισμένες προοπτικές λόγω της ατελούς γνώσης ξένων γλωσσών και έτσι   δοκιμάζουν την τύχη τους στις πρώην αποικίες.

Η «όαση» στις πρώην αποικίες 

Πέρυσι, 4.182 Ισπανοί μετακόμισαν στο Εκουαδόρ, και περίπου 3,000 στη Βενεζουέλα και την Αργεντινή, τις περιοχές που έχουν δει την οικονομική μεγέθυνση να αγγίζει τα επίπεδα «αποδεδειγμένης  θωράκισης από την ύφεση».

Ένα παράδειγμα είναι η Marta Septién, φοιτήτρια γεωλογικής μηχανολογίας.

Παρά το γεγονός ότι της είπαν πως υπήρξε μηδενική ανεργία το 2003 για την σχολή της, η Septién έκτοτε δεν μπόρεσε να βρει μια δουλειά στην Ισπανία. Εργάζεται στο Λονδίνο ως σερβιτόρα, αλλά έχει σκεφτεί να φύγει εκτός Ευρώπης  σε αναζήτηση  εργασίας.

Η Εθνική Γραμματεία Δικαιοσύνης της Βραζιλίας είπε ότι ο αριθμός των αιτήσεων για μόνιμη κατοικία που υπέβαλαν Πορτογάλοι αυξήθηκε από 276.703 σε 328.856, μεταξύ Δεκεμβρίου 2010 και Ιουνίου 2011. Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τις πολλές αιτήσεις  που εγκρίθηκαν  για προσωρινή εργασία, σπουδές και έρευνα.

Στατιστικά στοιχεία για το 2010 αποκάλυψαν ότι 91.900 Πορτογάλοι υπήκοοι ζούσαν στην Αγκόλα, όπου το πετρέλαιο έχει εκτινάξει την οικονομία.

Τα υποσχόμενα επίπεδα ανάπτυξης στη μεγαλύτερη πρώην αποικία της Πορτογαλίας στην Αφρική  την έχουν χαρακτηρίσει ως μια «όαση» ευκαιρίας για τους ανέργους της Ιβηρικής χώρας.

 «Για κάθε ναυάγιο στην Πορτογαλία, υπάρχει μια σωσίβια λέμβος στην Αγκόλα,» ανέφερε το εβδομαδιαίο περιοδικό της Λισαβόνας, Visão. Τα υψηλά επίπεδα αναλφαβητισμού σημαίνουν ότι η Αγκόλα κάνει έκκληση για μορφωμένο εργατικό δυναμικό, ενώ μεγάλη ζήτηση έχουν και εμπειρογνώμονες από την Πορτογαλία, ανέφερε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Ο Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Pedro Passos Coelho - ο οποίος μεγάλωσε στην Αγκόλα - τάχθηκε υπέρ της μετανάστευσης, αφού τον περασμένο Δεκέμβριο πρότεινε στους Πορτογάλους να μετακομίσουν προς άλλες πορτογαλόφωνες χώρες όπως η Βραζιλία ή Αγκόλα για να βρουν δουλειά.

Αλλά το σχόλιο αυτό  καταδικάστηκε από την εφημερίδα Publico της Πορτογαλίας σε δημοσίευμα τον περασμένο Δεκέμβριο, που ισχυρίστηκε ότι  αυτή η δήλωση τον καθιστούσε  «περίγελο».

Ακόμα και οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να εγκαταλείπουν τη χώρα, θεωρώντας ότι  η κατάσταση στην Πορτογαλία «θα γίνει ακόμη πιο άθλια», ανέφερε το ίδιο δημοσίευμα.

EurActiv.gr   Παρ, 20/07/2012 

Φιλόδοξο πρόγραμμα του ECOCITY στα ποτάμια της περιοχής του Δήμου Δέλτα

Ένα σημαντικό και φιλόδοξο πρόγραμμα, που στοχεύει στη προστασία των ποταμών μας, του φυσικού πλούτου και στην τοπική ανάπτυξη, παρουσιάστηκε από τον Τομέα Βορείου Ελλάδος του ECOCITY και τον Δήμο Δέλτα, το μεσημέρι της Τετάρτης 11 Ιουλίου, στη Θεσσαλονίκη, στους εκπροσώπους Φορέων, Επιστημονικής Κοινότητας και Μέσων Ενημέρωσης.

Πρόκειται για την πιλοτική φάση του Προγράμματος «Καθαρά Ποτάμια – Ζωντανές Πόλεις» που ξεκίνησε να υλοποιείται στο Δήμο Δέλτα, στις περιοχές που διέρχονται οι ποταμοί Αξιός, Λουδίας, Αλιάκμονας, οι οποίοι αρδεύουν τη δεύτερη μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας και σχηματίζουν το μεγαλύτερο σε έκταση δελταϊκό οικοσύστημα της Ελλάδας.

Πρόκειται για μία περιοχή με μεγάλη οικολογική σημασία και πλούτο, που περιλαμβάνεται στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της Ευρώπης Natura 2000.

Το περιεχόμενο του προγράμματος και οι στόχοι της πιλοτικής εφαρμογής, παρουσιάστηκαν στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, που έγινε στο Mediterranean Palace, από τους εκπροσώπους της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ECOCITY που εκπόνησε το σχέδιο και τους εκπροσώπους του Δήμου Δέλτα που αγκάλιασε την πιλοτική φάση, που είναι η πρώτη περίοδος εφαρμογής.

Προσανατολισμός του προγράμματος είναι, μετά την αξιολόγηση που εκτιμάται να ολοκληρωθεί τον επόμενο Ιανουάριο, η προστασία των ποταμών να γίνει μέρος της τοπικής κουλτούρας και καλλιέργειας των νέων ανθρώπων, ώστε αυτές οι πηγές φυσικού πλούτου να αποτελέσουν κυρίαρχο μέσο ανάπτυξης και ανάδειξης περιοχών.

Φιλόδοξο πρόγραμμα του ECOCITY στα ποτάμια  της περιοχής του Δήμου Δέλτα

Την υποδομή της πιλοτικής φάσης παρουσίασε η περιβαλλοντολόγος Μαρία Παπανικολάου, η οποία είναι υπεύθυνη του προγράμματος από το ECOCITY.
Ο Πρόεδρος του ECOCITY Θάνος Ζαφειρόπουλος μίλησε για τον προσανατολισμό του προγράμματος και την επένδυση που θα γίνει στη νέα γενιά, με σκοπό τον δεσμό με τη τοπική χλωρίδα και πανίδα, αλλά και τον σεβασμό των ποταμών μας. Αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο των εκπαιδευτικών, στην ανάγκη ευαισθητοποίησης των κατοίκων και στη στόχευση των τοπικών φορέων σε νέες μορφές ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας.

Για την πιλοτική φάση ο Δήμαρχος Δέλτα Γιώργος Γλώσσης έστειλε το ακόλουθο μήνυμα «Από το ECOCITY προτάθηκε και έγινε αποδεκτό να συμμετέχει ο Δήμος Δέλτα στην Πιλοτική Εφαρμογή  του προγράμματος  «Καθαρά Ποτάμια – Ζωντανές Πόλεις». Το πρόγραμμα έχει σαν στόχο  την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την καλλιέργεια της περιβαλλοντικής συνείδησης των μαθητών στην προστασία των ποταμών και του οικοσυστήματος της περιοχής. Με το μνημόνιο που υπογράψαμε, αναλάβαμε να στηρίξουμε οικονομικά τις εργασίες έρευνας, μελέτης και ανάπτυξης της πιλοτικής φάσης του προγράμματος και της υλοποίησης των δράσεων. Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο έργο και η αξιοποίηση της τεχνογνωσίας του ECOCITY θα αποτελέσουν για το Δήμο Δέλτα, ένα νέο πεδίο δράσης, σημαντικό για την αποκατάσταση,  αλλά και την ισορροπία του φυσικού πλούτου που διαθέτουμε, και θα αποφέρουν προστιθέμενη αξία στην τοπική οικονομία.»

Ο Καθηγητής Χημείας Περιβάλλοντος του ΑΠΘ Κώστας Φυτιάνος, Εταίρος του ECOCITY τόνισε «Τα ποτάμια της Β. Ελλάδας, Αξιός, Λουδίας,  και Αλιάκμονας που εκβάλουν στον Θερμαϊκό κόλπο είναι φορείς σημαντικού  ρυπαντικού φορτίου και συμβάλουν στη ρύπανση του Θερμαϊκού κόλπου. Πιο συγκεκριμένα, ο Αξιός μεταφέρει σημαντικό φορτίο από τα Σκόπια όπου αστικά λύματα κα βιομηχανικά απόβλητα χύνονται χωρίς καθαρισμό στον Αξιό. Στο ύψος του Πολυκάστρου και των Κουφαλίων έχουμε μια άλλη σημαντική επιβάρυνση του ποταμού από εργοστάσια κυρίως τροφίμων και κοντά στις εκβολές από αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων από τις γεωργικές καλλιέργειες. Επίσης ο Λουδίας και ο Αλιάκμονας  και οι γύρω τάφροι ρυπαίνονται από φυτοφάρμακα, λιπάσματα. και απόβλητα από κτηνοτροφικές μονάδες. Μάλιστα το εργαστήριο μας σε πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε σημαντικό αριθμό απαγορευμένων φυτοφαρμάκων  αγνώστου τοξικότητας  και συνεπειών στο περιβάλλον σε επιφανειακά νερά λόγω παράνομης εισαγωγής από γειτονικές χώρες με μόνο κίνητρο τη χαμηλή τους τιμή. Επιβάλεται πιο συστηματική ενημέρωση των αγροτών και αυστηρότερος έλεγχος των αρμοδίων ελεγκτικών μηχανισμών»

Φιλόδοξο πρόγραμμα του ECOCITY στα ποτάμια της περιοχής του Δήμου Δέλτα

Ο Νίκος Μυλώσης Ειδικός Σύμβουλος του Δήμου Δέλτα ανέφερε «Η προστασία των υδατικών πόρων είναι μία από τις πιο σημαντικές υποχρεώσεις των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γιατί προσφέρει ποιότητα στη ζωή των κατοίκων και στηρίζει την αναπτυξιακή στρατηγική της. Σήμερα, τα περιβαλλοντικά ζητήματα έχουν αγγίξει μεγάλα στρώματα της  κοινωνίας και έχει γίνει  συνείδηση  η κρισιμότητα του οικολογικού προβλήματος»

Θέσεις για το νομικό καθεστώς της προστασίας των υδάτων και των ποταμών παρουσίασε η Υπεύθυνη του Τομέα Βορείου Ελλάδος Αγγελική Καλλία, Δικηγόρος παρ, Αρείω Πάγω.

Στη πιλοτική φάση θα συνεργαστούν με το ECOCITY στην μελέτη και αξιολόγηση των συνθηκών το Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του Τμήματος Χημείας και το Εργαστήριο Δασοκομίας της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης (ΑΤΕΙΘ), η Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης και Ενεργοί Πολίτες.

 

Δήμος Δέλτα – Ecocity

ecotimes.gr

------------------

ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Θεσσαλονίκη: Σε περιαστικό φυσικό πάρκο μετατρέπεται η περιοχή του Γαλλικού

• Εξέδρα αναπαραγωγής γλαρονιών στον Γαλλικό Ποταμό

 

Περιβάλλον: Μέρος της Λύσης

Του Κίμωνα Χατζημπίρου*

Το περιβάλλον είναι φυσικός πόρος αξιοποιήσιμος για ισχυρή ανάπτυξη και δημιουργία απασχόλησης σε νέους ελπιδοφόρους τομείς, με δυναμικές πράσινες πρωτοβουλίες. Η σημερινή κυβέρνηση οφείλει να διαμορφώσει νέα περιβαλλοντική πολιτική, η οποία να ευνοεί αντί να διώχνει τις ποιοτικές επενδύσεις. Το ελληνικό περιβάλλον έχει πολλαπλές φυσικές και πολιτιστικές διαστάσεις: αρχαιολογικοί και ιστορικοί χώροι, πανέμορφοι ορεινοί ή νησιωτικοί οικισμοί, φυσικά τοπία μεγάλης αισθητικής αξίας, χερσαίοι και θαλάσσιοι βιότοποι, τεράστια ποικιλία φυτών, πουλιών, ψαριών κ.λπ., μικροσκοπικοί οργανισμοί, που πολλοί μάλιστα είναι άγνωστοι στην επιστήμη.

Αποτελεί επίσης ένα γοητευτικό πλαίσιο ζωής, εργασίας και αναψυχής, με μοναδικό φως, κλίμα, θάλασσα, αλλά και παραδοσιακή διατροφή. Σίγουρα μπορεί να προσελκύσει απεριόριστη πελατεία από ανεπτυγμένες ή ευημερούσες αναπτυσσόμενες χώρες και να στηρίξει έναν πολύμορφο και μακροπρόθεσμα βιώσιμο τουρισμό, αλλά όχι μόνο. Η υψηλή ποιότητα περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης καινοτόμων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας ή παροχής υπηρεσιών σε πόλεις αλλά και σε μικρούς οικισμούς, αρκεί να διατίθενται επαρκή μέσα επικοινωνίας και συγκοινωνίας.

Στην Ελλάδα όμως εμφανίζονται έως τώρα ισχυρά αντικίνητρα, π.χ. γενικευμένη αυθαιρεσία και περιφρόνηση των κανόνων, παρουσία σκουπιδιών παντού, αλόγιστη και επικίνδυνη χρήση αυτοκινήτων κ.λπ. Οι τοπικές κοινωνίες, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν φανεί ανίκανες να διαφυλάξουν και να εκμεταλλευτούν τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο του χώρου τους. Τραγικό παράδειγμα αποτελεί η Αθήνα, η οποία θα μπορούσε να είναι ένας από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς και επιχειρηματικούς προορισμούς στον κόσμο. Περιοχές με πασίγνωστα ονόματα, όπως ο Μαραθώνας, ο ευρύτερος ορεινός χώρος του Ολύμπου κ.ά., αντί να αναδειχθούν σε πρότυπα καλαίσθητων καινοτόμων δραστηριοτήτων και ποιοτικού τουρισμού, με αυστηρούς κανόνες και υψηλό όφελος, συχνά αποτελούν παραδείγματα προχειρότητας, αδιαφορίας και κακού γούστου. Η γειτονική Ιταλία, με την οποία υποτίθεται ότι έχουμε κοινά στοιχεία, έχει αναδείξει υποδειγματικά και με μεγάλο οικονομικό κέρδος πολλές αξιόλογες περιοχές, όπως π.χ. η Τοσκάνη.

Εκτός όμως από δυνητικός πλούτος, το περιβάλλον είναι τα τελευταία χρόνια και σημαντικό εμπόδιο. Ο φανατισμός ομάδων και οργανώσεων, συμπλέοντας με υστερόβουλα τοπικά συμφέροντα, καταφέρνει να καθυστερεί και να διώχνει τις καλύτερες επενδύσεις. Συστηματικά προβάλλονται στείρες αρνήσεις με οικολογικό πρόσχημα, ενώ παρακάμπτονται η τεχνολογία και η επιστημονική επεξεργασία των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Ανεπαρκής και διωκόμενη η εκμετάλλευση του ανέμου και του ήλιου, που είναι άφθονοι και ανεξάντλητοι πόροι για την παραγωγή φιλοπεριβαλλοντικής ενέργειας. Καρκινοβατούν μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, με ξενοδοχεία, κατοικίες και γκολφ, αν και περιλαμβάνουν σύγχρονο περιβαλλοντικό σχεδιασμό, επαναχρησιμοποίηση λυμάτων, αξιοποίηση βρόχινου ή θαλασσινού νερού, διαλογή στην πηγή και πλήρη ανακύκλωση απορριμμάτων, βιοκλιματική αρχιτεκτονική, εξοικονόμηση ενέργειας. Ιδεολογικές προκαταλήψεις κατά της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας είναι ευρέως διαδεδομένες. Τα «όχι» σε μια σχεδιαζόμενη παραγωγική δραστηριότητα, είτε ρυπαίνουσα είτε καθαρή, αντηχούν απερίσκεπτα. Σοβαροί επιχειρηματίες, που προσπαθούν να επενδύσουν, ακολουθώντας τις αυστηρές προδιαγραφές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και αξιοποιώντας σύγχρονη τεχνολογία, αντιμετωπίζουν αδιανόητες ταλαιπωρίες.

Είναι επείγον να καθοριστούν από το κράτος απλοί, ορθολογικοί κανόνες, στηριγμένοι στην επιστημονική γνώση. Η παρούσα περιβαλλοντική νομοθεσία καταφέρνει και την ανάπτυξη να εμποδίσει και την προστασία του περιβάλλοντος να υπονομεύσει. Περιττά είναι τα ειδικά χωροταξικά σχέδια, οι υπερβολικές απαγορεύσεις, οι πολλές γνωμοδοτήσεις και εμπλοκές τοπικών συμφερόντων, οι ερμηνείες της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας από δικαστικές νομολογίες, τα ιδεολογήματα όπως η τοπική φέρουσα ικανότητα που δίνουν αέρα αυθεντίας στον κάθε άσχετο. Οι ευρωπαϊκές οδηγίες δεν θέτουν γενικές απαγορευτικές διατάξεις, π.χ. εντός περιοχών Natura 2000, αλλά συνιστούν την κατά περίπτωση εξέταση, με σκοπό οι συγκεκριμένοι περιορισμοί να προστατεύουν τις συγκεκριμένες οικολογικές αξίες. Κατάλληλες νομοθετικές αλλαγές πρέπει να στερήσουν από τους μη αρμόδιους τη δυνατότητα να υπαγορεύουν τις αποφάσεις. Κατάλληλα αντισταθμιστικά οφέλη, σε συνδυασμό με αυστηρή τήρηση του νόμου, πρέπει να αξιοποιηθούν για την κάμψη των τοπικών αρνήσεων. Παράλληλα να αναζητούνται εποικοδομητικοί τρόποι συνεργασίας γεωργίας, ενέργειας, τουρισμού, βιομηχανίας με την έμπρακτη προστασία της φύσης. Σύγχρονα εργαλεία, όπως η εκτίμηση επιπτώσεων και η στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση, αξιοποιούνται με επιτυχία σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο. Είναι λάθος οι παραδοσιακές χωροταξικές οριζόντιες προσεγγίσεις, που θέτουν παράλογες απαγορεύσεις οδηγώντας σε απελπισία ντόπιους και επενδυτές. Ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε το περιβάλλον υπήρξε μέχρι τώρα μέρος του προβλήματος της χώρας. Αν αλλάξει, μπορεί να γίνει σημαντικό μέρος της λύσης.

*Ο Κίμων Χατζημπίρος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

(από την εφημερίδα "Τα Νέα", 16/07/2012) 

energia.gr

Η ΑΚΤΩΡ επικρατέστερη για τον χρυσό Κιλκίς

Στην ΑΚΤΩΡ οδεύει η εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού στο Κιλκίς καθώς η τεχνική εταιρεία του ομίλου Ελλάκτωρ κατέθεσε την υψηλότερη προσφορά στο σχετικό διαγωνισμό που προκήρυξε στις αρχές του έτους το υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ).

Στο διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του μεταλλείου στις περιοχές Μεταξοχωρίου, Βάθης, Γερακαρίου, Φύσκας, Κεντρικού Μυλοχωρίου και Αντιγονίου Κιλκίς κατατέθηκαν μόνο δύο προσφορές, από την ΑΚΤΩΡ και την εταιρεία αλουμινίου ΕΛΜΙΝ.

Η επικράτηση της ΑΚΤΩΡ προαναγγέλθηκε στην πρόσφατη γενική συνέλευση της Ελλάκτωρ, όπου ο πρόεδρος της πρώτης Δημ. Κούτρας υποστήριξε πως έχει καταθέσει την καλύτερη προσφορά. Ετσι ο όμιλος θα συμμετέχει και στα τρία ορυχεία χρυσού της χώρας, καθώς είναι συνέταιρος της καναδικής Eldorado Gold που ελέγχει τα μεταλλεία Κασσάνδρας στη Χαλκιδική και το ορυχείο Λόφου Περάματος στον Εβρο.

Στο Κιλκίς, σε χώρο έκτασης 91 τετραγωνικών χιλιομέτρων, εκτιμάται πως τα αποθέματα χαλκού και άλλο μεταλλευμάτων προσεγγίζουν το 1,5 δισ. ευρώ σε αξία περιεχομένων μετάλλων, ενώ η αξία των αναμενόμενων αποθεμάτων αγγίζει τα 7 δισ. ευρώ.

Στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, το ΥΠΕΚΑ αλλάζει για πρώτη φορά τους όρους παραχώρησης μεταλλείων στην Ελλάδα προκειμένου να κατευναστούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών. Ετσι, για πρώτη φορά, προβλέπεται ελάχιστο ετήσιο μίσθωμα κατά το στάδιο των ερευνών (αυξάνεται κάθε χρόνο), το οποίο στην περίπτωση του Κιλκίς ανέρχεται σε ένα εκατομμύριο ευρώ.

Το μίσθωμα θεωρήθηκε απαραίτητο ώστε να προχωρούν οι επενδύσεις γιατί έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου εταιρείες αποκτούν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης μεταλλείων, αλλά δεν επενδύουν, γιατί απλώς προσπαθούν να τα μεταπωλήσουν με γρήγορο κέρδος.

Οπως και στην περίπτωση των μεταλλείων Κασσάνδρας, το σχέδιο για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χρυσού έχει προκαλέσει σοβαρές τοπικές αντιδράσεις. Την προηγούμενη εβδομάδα ο καναδός πρέσβης Ρ. Πεκ επισκέφτηκε τον υπουργό Ανάπτυξης και Υποδομών Κ. Χατζηδάκη διαμαρτυρόμενος για τις συνεχείς καθυστερήσεις στην επένδυση της Eldorado Gold στη Χαλκιδική. Η εταιρεία έχει λάβει σειρά αδειών, αλλά οι κάτοικοι συνεχίζουν τις προσφυγές και τις διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξεκινήσουν τα έργα κατασκευής του ορυχείου.

http://www.sofokleous10.gr/

Θερμοκήπια από τρεις ιδιωτικές εταιρείες σε γεωθερμικά πεδία της Ξάνθης

ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ...

Οι εκτάσεις αυτές βρίσκονται στην περιοχή Ποταμιάς και Ερασμίου της περιφερειακής ενότητας Ξάνθης.
Το περιφερειακό συμβούλιο γνωμοδότησε θετικά όμως την τελική απόφαση παραχώρησης θα πάρει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων .

Θετικά στις αιτήσεις εταιρειών για την παραχώρηση κατά χρήση ακινήτων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην περιφερειακή ενότητα Ξάνθης γνωμοδότησε το περιφερειακό συμβούλιο με σκοπό τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Πρόκειται για τα αγροτικά τεμάχια το πρώτο, έκτασης 166.708 τετ. στην περιοχή Ποταμιάς που ζητείται για παραχώρηση από την εταιρία Agritex ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε. Η δεύτερη εταιρεία ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΘΡΑΚΗΣ ΑΒΕΕ, επέβαλλε αίτημα παραχώρησης για το τμήμα του κοινόχρηστης έκτασης 22.5000 τετ. μέτρα, στην περιοχή Ερασμίου. Η τρίτη εταιρεία, ΕΛΑΣΤΡΟΝ ζήτησε επίσης την παραχώρηση έκτασης 22.5000 τετ. μέτρα, στο Εράσμιο. Οι εκτάσεις αυτές, αποτελούν γεωθερμικά πεδία και οι εταιρείες ζήτησαν την παραχώρηση τους, με σκοπό την ανάπτυξη θερμοκηπίων. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζήτησε με επιστολή του τη γνωμοδότηση του περιφερειακού συμβουλίου για το θέμα, ενώ το υπουργείο είναι αυτό που θα αποφασίσει για την παραχώρηση ή μη της έκτασης, γνωμοδότηση που δε δεσμεύει το υπουργείο σε σχέση με την παραχώρηση.  

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΤΟΜΕΑ

Κατά την εισήγηση του, ο αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης Φώτης Καραλίδης είπε πως και οι τρεις αιτήσεις αφορούν κοινόχρηστες εκτάσεις του δημοσίου και με βάση τη νομοθεσία οι αιτήσεις τους εξετάζονται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και το περιφερειακό συμβούλιο γνωμοδοτεί. Η υπηρεσία Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Ξάνθης εξετάζοντας τις σχετικές αιτήσεις των τριών εταιριών τάχθηκε υπέρ της παραχώρησης,  των παραπάνω εκτάσεων, «καθότι οι εκτάσεις αυτές, όπως αποδεικνύεται από τα τοπογραφικά που έχουν κατατεθεί, βρίσκονται  εντός  των γεωθερμικών πεδίων των περιοχών Ερασμίου και Ποταμιάς και είναι κοινόχρηστες. Συναινούμε θετικά για την παραχώρηση, γιατί είναι επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, θα αξιοποιήσουν τη γεωθερμία για παραγωγή πρώιμων αγροτικών προϊόντων, θα προκαλέσουν αναδιάρθρωση καλλιεργειών», αναφέρει η σχετική εισήγηση της υπηρεσίας. Οι εκτάσεις αυτές, σύμφωνα και με τις αιτήσεις που υπέβαλλαν οι εταιρίες, θα αφορούν επενδύσεις θερμοκηπιακών μονάδων με χρήση γεωθερμικού ρευστού και παραγωγή οπωροκηπευτικών. Σημειώνεται ότι  μέρος των παραπάνω εκτάσεων έχει αναρτηθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ στα προς εκμίσθωση κοινόχρηστα αγροτεμάχια της απόφασης 2556/20-9-20111 του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Για το συγκεκριμένο θέμα μάλιστα, όπως ενημέρωσε ο κ. Καραλίδης είχε συνάντηση μαζί με τον περιφερειάρχη με τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ, από τον οποίον ζητήθηκε να μη γίνονται αναρτήσεις για τέτοιου είδους εκχωρήσεις, δηλαδή των δύο ή τριών στρεμμάτων μέσα σε γεωθερμικά πεδία, διότι θα υπάρξουν αιτήματα σχετικά με μεγάλες επενδύσεις πάνω στα θέματα της γεωθερμίας και σε θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ αν και δεν ανακάλεσε τις αναρτήσεις, «δεν προχώρησε και στις εκμισθώσεις αυτών των εκτάσεων σημείωσε ο κ. Καραλίδης, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν προκύπτουν προβλήματα διπλής παραχώρησης των εκτάσεων. «Δεν έχει γίνει καμία αιχμή για τα συγκεκριμένα αγροτεμάχια. Με βάση λοιπόν τα στοιχεία που διαθέτει το τμήμα Τοπογραφικής και Αναδασμών στην Ξάνθη, καταγράφονται κάποια αγροτεμάχια ή κάποια τεμάχια τα οποία έχουν αναρτηθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά δεν έχουν προχωρήσει συμβασιοποιήσεις ή παραχωρήσεις», ξεκαθάρισε ο αντιπεριφερειάρχης.  

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ 

Θετικά ήταν τα σχόλια του επικεφαλής της Περιφερειακής Αναγέννησης Γιώργου Παυλίδη, ο οποίος, όπως είπε, γνωρίζει το έργο μίας εκ των τριών εταιρειών που υπέβαλλαν τις αιτήσεις και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Έχει δημιουργήσει όπως είπε σύγχρονες μονάδες θερμοκηπίου και προσφέρει θέσεις εργασίας. Ειδικά για τις συγκεκριμένες τρεις επενδύσεις είπε πως «οι εργαζόμενοι που φέρεται ότι θα απασχοληθούν στο χώρο αυτό συνολικά και στις τρεις περιπτώσεις είναι 250, όμως πρέπει να μην δεσμευτούν τα γεωθερμικά πεδία και οι χώροι αυτοί, χωρίς να αξιοποιηθούν εσαεί, άρα πρέπει από το υπουργείο να μπει ένα χρονοδιάγραμμα και επιπλέον είναι σημαντική η προστασία των γεωθερμικών πεδίων», ανέφερε. Ειδικά στο θέμα της προστασίας των γεωθερμικών πεδίων είπε πως «πρέπει να υπάρξει η ανάλογη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έτσι ώστε να μην υπάρξουν άλλης μορφής ζημιές. Καταλήγοντας ο κ. Παυλίδης σημείωσε ότι η Περιφερειακή Αναγέννηση συμφωνεί με αυτού του είδους τις επενδύσεις και τις επικροτεί.

ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΩΝ ΠΕΔΙΩΝ 

Κάθετα αντίθετοι στην παραχώρηση των εκτάσεων, δήλωσαν οι σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Χρήστος Τρέλλης και Χρήστος Ποτόλιας, κάνοντας λόγο για ξεπούλημα δημόσιας έκτασης. Μάλιστα σε ανακοίνωση που απέστειλαν επισήμαναν ότι, «οι παραπάνω εταιρείες στην αίτηση παραχώρησης που κατέθεσαν τονίζουν, ότι σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν στη συγκεκριμένη περιοχή το γεωθερμικό πεδίο με χαμηλό κόστος, τον πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα, το ήπιο κλίμα, τη γειτνίαση με τη θάλασσα και την Εγνατία οδό, για τη δημιουργία θερμοκηπευτικών εγκαταστάσεων έκτασης 100 στρεμ. ανά εταιρεία. Δηλαδή να αποκομίσουν υπερκέρδη σε βάρος των εργαζομένων και των αγροτών της περιοχής, καταληστεύοντας τον πλούτο και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής.

Αν και όπως αναφέρει ενημερωτικό σημείωμα της Διεύθυνσης Τοπογραφίας – Εποικισμού & Αναδασμού της Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης, που κατατέθηκε στο περιφερειακό συμβούλιο, ήδη για μεγάλα τμήματα αυτών των εκτάσεων έχουν υποβληθεί δεκαεπτά αιτήσεις νέων αγροτών, ακτημόνων και κτηνοτρόφων, με βάση την απόφαση του υπουργείου, για την εκμίσθωση μέρους των συγκεκριμένων  εκτάσεων για γεωργική και κτηνοτροφική χρήση, οι περιφερειακές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αγνοώντας τις αιτήσεις που έχουν υποβάλλει αγρότες της περιοχής Ξάνθης για εκμίσθωση της έκτασης, υπερψήφισαν την παραχώρηση – ξεπούλημα της συγκεκριμένης δημόσιας έκτασης στις παραπάνω μονοπωλιακές εταιρείες υπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική που έχει χαράξει με τις προγραμματικές δηλώσεις η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) για το ξεπούλημα δημοσίων οργανισμών – επιχειρήσεων - υπηρεσιών, ορυκτού πλούτου και δημοσίων εκτάσεων στο μεγάλο κεφάλαιο». Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης καταψήφισαν την «εγκληματική πολιτική απόφαση του ξεπουλήματος της δημοσίας έκτασης», στις μονοπωλιακές εταιρείες και «απαίτησαν από το περιφερειακό συμβούλιο να μην ανακληθούν από την ανάρτηση του ΟΠΕΚΕΠΕ οι αιτήσεις που έχουν υποβληθεί από τους αγρότες της περιοχής. Η συγκεκριμένη έκταση και τα γεωθερμικά πεδία πρέπει να διατηρήσουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους και να αξιοποιηθούν από τους συνεταιρισμούς της περιοχής, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους νέους αγρότες και τους ακτήμονες».

ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ 

Στο ίδιο μήκος κύματος ο επικεφαλής της Αριστερής Οικολογικής Συνεργασίας Δημήτρης Χαρίτου αν και υπέρ της γεωθερμίας, εξέφρασε τις σοβαρές του επιφυλάξεις για τον τρόπο με τον οποίο ζητήθηκε να παραχωρηθούν οι εκτάσεις. «Δεν υπάρχουν κανόνες, διαφάνεια και ενημέρωση για όσους ενδεχομένως ενδιαφέρονταν πέρα από τις συγκεκριμένες εταιρίες να επενδύσουν. Εννοώ αγρότες, συνεταιρισμούς και φορείς. Με ένα εσπευσμένο τρόπο επιχειρείται να κατοχυρωθεί στις συγκεκριμένες περιοχές, η αξιοποίηση της γεωθερμίας», είπε ο κ. Χαρίτου. Ο ίδιος απέδωσε τις ανησυχίες του στο γεγονός ότι,  «όλοι αυτοί οι τρεις που τώρα ζητούν, ήδη γνωρίζουν ότι για την αξιοποίηση της γεωθερμίας μέσω του ΕΣΠΑ στο συγκεκριμένο χώρο ήδη έχουν προκηρυχτεί σημαντικά κονδύλια από την Αποκεντρωμένη Αυτοδιοίκηση. Καταλαβαίνει κανείς, τι ακριβώς πρόκειται να γίνει στη συνέχεια». Για προνομιακή μεταχείριση των εταιρειών απέναντι στους απλούς αγρότες μίλησε από την πλευρά του ο επικεφαλής της Οικολογίας Αλληλεγγύης  Θανάσης Μακρής εκφράζοντας τις δικές τους επιφυλάξεις. Από την άλλη αμφισβήτησε τις προθέσεις των εταιρειών για επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θέτοντας παράλληλα και περιβαλλοντικά ζητήματα, αλλά και ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων. 

  

Όλγα Τσιούλφα 

xronos gr

--------------------------

• Γεωθερμία: Μια ξεχασμένη αναπτυξιακή δυνατότητα επανέρχεται στη Ροδόπη

Όλος ο πλούτος των λιμνών σε ένα μουσείο

Του Γιάννη Μύττη
Την ξεχωριστή εμπειρία να γνωρίσουν από κοντά τα περισσότερα ψάρια και άλλα υδρόβια είδη που ζουν στις λίμνες και στα ποτάμια της χώρας θα έχουν όσοι επισκεφθούν την Καστοριά. Το μεγαλύτερο ενυδρείο γλυκού νερού των Βαλκανίων άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του σε ένα διώροφο κτίριο 450 τετραγωνικών μέτρων και υπόσχεται να χαρίσει μοναδικές στιγμές στους φυσιολάτρεις.

Επιστήμονες και φορείς επισημαίνουν στη Real planet ότι σκοπός του ενυδρείου είναι να σταλεί ένα ξεκάθαρο περιβαλλοντικό μήνυμα για την προστασία των υδατικών οικοσυστημάτων που μαστίζονται από την υποβάθμιση και τη ρύπανση. Ταυτόχρονα, θα επιδιώξουν να αφυπνιστεί περαιτέρω η νέα γενιά για την ανάγκη διαφύλαξης των φυσικών πόρων της χώρας.

Μοναδικό θέαμα

«Ο σκοπός μας είναι το ενυδρείο να προσφέρει ένα μοναδικό θέαμα για μικρούς και μεγάλους, αποτελώντας ταυτόχρονα μια όαση γνώσης και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης σχετικά με τα ζητήματα των ψαριών του γλυκού νερού και των άλλων ειδών», τονίζει στην «R» η ιχθυολόγος και επιστημονική υπεύθυνη του ενυδρείου Αννα Λάτσιου.

Το ενυδρείο αποτελείται από 49 αναπαραστάσεις υγρών οικοτόπων. Ξεχωριστή θέση κατέχουν τα δύο μεγαλύτερα εκθέματα, της λίμνης Καστοριάς και του ποταμού Αλιάκμονα.

Η δεξαμενή που αναπαριστά τη λίμνη της δυτικής Μακεδονίας έχει έκταση 45 τετραγωνικά μέτρα, ενώ η άλλη δεξαμενή, του μεγαλύτερου ποταμού της χώρας, εκτείνεται σε 14 τετραγωνικά μέτρα.

Πρέσπα και Τριχωνίδα

Τα δικά τους μικρότερα εκθέματα κατέχουν τα λιμναία οικοσυστήματα της Πρέσπας, της Βεγορίτιδας, της Τριχωνίδας, της Κερκίνης, καθώς και της Βόλβης. Παράλληλα, έχουν διαμορφωθεί άλλες πέντε αυτόνομες δεξαμενές που αναπαριστούν κυρίως την ιχθυοπανίδα των ποταμών: του Αλμωπαίου στη Μακεδονία, του Αραχθου και του Λούρου της Ηπείρου, του Βουραϊκoύ στην Αχαΐα και του Γεροπόταμου στο Ηράκλειο Κρήτης.

Μέσα στα ενυδρεία βρίσκονται περισσότερα από 38 είδη ενδημικών και αυτόχθονων ψαριών του γλυκού νερού, όπως οι πέστροφες, οι κυπρίνοι, οι τούρνες, οι πλατίκες και οι γουλιανοί, καθώς και άλλα υδρόβια είδη όπως οι νεροχελώνες, τα χέλια και οι σαύρες Τρίτωνες.

Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει και αρκετά από τα ενδημικά είδη που κολυμπούν ανέμελα στις δεξαμενές της εγκατάστασης, όπως τo ασπρόψαρο της Ηπείρου, o λουρογοβιός, η πελοποννησιακή και η μακεδονική μπράνα, η βαλκανική μπριάνα, το τυλινάρι, ο ποταμοκέφαλος του Μοριά και της Παμβώτιδας Ιωαννίνων.

Το καμάρι του ενυδρείου, όμως, είναι ο οξύρρυγχος, που φιλοξενείται στο δικό του «διαμέρισμα». Το είδος αυτό, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ειδών, χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδύνευον. Το σπάνιο ψάρι είναι γνωστό για τα αβγά του, από τα οποία παράγεται το πανάκριβο μαύρο χαβιάρι.

Γι’ αυτό τον λόγο αλιεύεται σε μεγάλες ποσότητες χωρίς κανέναν έλεγχο, με αποτέλεσμα σήμερα να κινδυνεύει να εξαφανιστεί. «Αυτό το ξεχωριστό είδος με το καρχαριοειδές σχήμα ζει και αναπαράγεται, σε μικρούς όμως πληθυσμούς, στον ποταμό Λούρο της Πρέβεζας, στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων, καθώς και στον ποταμό Εβρο στη Θράκη», επισημαίνει η Α. Λάτσιου.

Οι πετροκαραβίδες

Από τα πιο σπάνια είδη που υπάρχουν στο ενυδρείο είναι και οι πετροκαραβίδες του γλυκού νερού, που απαντώνται κυρίως στις λίμνες και στα ποτάμια των Ιωαννίνων και της Μακεδονίας. Ιδιαίτερη θέση στα εκθέματα έχει το ασημένιο χρυσόψαρο, το οποίο, σύμφωνα με τους ειδικούς, έχει το αυθεντικό χρώμα του είδους που εισήχθη για πρώτη φορά στην Πορτογαλία από τα ποτάμια της Απω Ανατολής, κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης.

Ο επισκέπτης θα παρατηρήσει και τα είδη «εισβολείς» τα οποία έχουν εξελιχθεί σε απειλή για την ντόπια ιχθυοπανίδα, όπως το καταστροφικό ηλιόψαρο που αφανίζει τον γόνο άλλων ψαριών. Στην Ελλάδα συναντάται κυρίως στη λίμνη της Καστοριάς, καθώς και στην Κερκίνη και στις Πρέσπες.

Η συλλογή

Τα περισσότερα ψάρια του ενυδρείου αλιεύθηκαν με τη βοήθεια των ντόπιων επαγγελματιών και ερασιτεχνών αλιέων. Τα ενδημικά είδη αλιεύθηκαν με τις επιστημονικές υποδείξεις του Ινστιτούτου Εσωτερικών Υδάτων του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών.

«Μελλοντικά θα έχουμε τη δυνατότητα πολλά από τα ψάρια τα οποία αναπαράγονται στο ενυδρείο μας να επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον, εμπλουτίζοντας τις λίμνες και τα ποτάμια της χώρας που το έχουν ανάγκη», επισημαίνει η Α. Λάτσιου.
real gr

ΑΠΘ: Απαραίτητη η ορθολογική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου

Την ανάγκη σοβαρής αντιμετώπισης της εξόρυξης και εκμετάλλευσης των ορυκτών πρώτων υλών, καθώς η Ελλάδα δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να αξιοποιήσει τις εγχώριες δυνατότητές της, που θα της προσφέρουν σημαντική ανάπτυξη, επισημαίνει σε ψήφισμά του το τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ωστόσο, υποστηρίζει ότι η εκμετάλλευση των αποθεμάτων πρέπει να είναι ορθολογική και να λαμβάνονται αυστηρά μέτρα προστασίας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

«Η σημερινή οικονομική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά αν η Ελλάδα βασίσει την ανάπτυξή της και στην εξορυκτική βιομηχανία…σε κάθε περίπτωση οι εξορυκτικές δραστηριότητες πρέπει να είναι περιβαλλοντικά σύμφωνες με τη νομοθεσία που καθορίζεται από την ΕΕ» αναφέρεται στο ψήφισμα.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του τμήματος, καθηγητή Γεωλογίας, Γρηγόρη Τσόκα, η Ελλάδα οφείλει να ανταποκριθεί στη νέα πολιτική της ΕΕ να στραφεί στην εκμετάλλευση του «ίδιου» ορυκτού πλούτου – εντός των δικών της συνόρων - αποφεύγοντας τις εισαγωγές από τρίτες χώρες.

Κατά τον αναπληρωτή πρόεδρο του τμήματος, κοιτασματολόγο, Μιχαήλ Βαβελίδη, η χώρας μας διαθέτει πλούσιες ενεργειακές πρώτες ύλες (λιγνίτη, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, γεωθερμία), βιομηχανικά ορυκτά και πετρώματα, αλλά και μεταλλεύματα, πλούτος που μπορεί να ενισχύσει τον παγκόσμιο ρόλο της στην εξορυκτική βιομηχανία, αλλά και στην κατεργασία των υλών.

Τέλος, υποστηρίζεται στο ψήφισμα ότι είναι απαραίτητο να βελτιωθούν οι γνώσεις σχετικά με τα κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών και να ενθαρρυνθεί αποτελεσματικότερα η σχέση ανάμεσα σε πανεπιστήμια, γεωλογικά ινστιτούτα και εξορυκτικές επιχειρήσεις.

ENERGYPRESS

Λιβιεράτος: "Η χώρα διεκδικεί την είσοδο της στον διεθνή ενεργειακό χάρτη"

Την δυνατότητα της Ελλάδας να εισέλθει στον διεθνή ενεργειακό χάρτη, ανέφερε ο υπουργός Περιβάλλοντος Ευάγγελος Λιβιεράτος στη Βουλή κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα τόνισε πως «η Ελλάδα έχει τις δυνατότητες και μπορεί. Βοηθήστε την να πάει μπροστά γιατί διεκδικεί με μεγάλες πιθανότητες την είσοδο της στον διεθνή ενεργειακό χάρτη», ενώ συμπλήρωσε ότι όλες οι δράσεις του ΥΠΕΚΑ για μια βιώσιμη ανάπτυξη είναι σε εξέλιξη με γνώμονα τον σεβασμό και την προστασία του περιβάλλοντος με την απαρέγκλιτη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας.

Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι τα πάντα θα γίνουν με κανόνες «ξεκάθαρους,, διάφανους και διαυγείς και όλες οι συμβάσεις που γίνονται μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς θα προκύπτουν μετά από την έγκριση της Βουλής.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος υπογράμμισε ακόμα ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις πλουσιότερες χώρες με ορυκτά και μάλιστα σπάνια ενώ προανήγγειλλε ότι ξεκινάει νέος κύκλος ερευνών για υδρογονάθρακες σε χερσαίες περιοχές της χώρας μέσα στο 2012.

protothema gr

«Παγωμένες» επενδύσεις 100 εκατ. ευρώ στον Κόλπο της Καβάλας

Για τη συμμετοχή της Energean Oil & Gas στο διαγωνισμό για τις έρευνες πετρελαίου σε τρεις περιοχές της δυτικής Ελλάδας μιλά ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας, Μαθιός Ρήγας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ημερησία.

Παράλληλα, ο κ. Ρήγας αναφέρεται στις επενδύσεις της εταιρίας στον Πρίνο οι οποίες, όπως επεσήμανε, παραμένουν στάσιμες εξαιτίας καθυστερήσεων στη λήψη πρωτοβουλιών από τη μεριά του κράτους. 

Πώς κρίνετε τις συμμετοχές για τις τρεις περιοχές της δυτικής Ελλάδας;

Οι συμμετοχές είναι ενθαρρυντικές. Στέλνουν ένα μήνυμα για τις δυνατότητες της χώρας και του εθνικού ορυκτού πλούτου.

Αποδεικνύεται ότι ακόμη και σε συνθήκες κρίσης όταν υπάρχει πολιτική βούληση, τα πράγματα προχωρούν και οι επενδύσεις υλοποιούνται. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια καλή αρχή, αλλά έχουμε μπροστά μας δύο σημαντικά στοιχήματα σχετικά με τις διαδικασίες της αξιολόγησης των προσφορών και της ανάθεσης των περιοχών. Από την αξιοπιστία, ταχύτητα και διαφάνεια των διαδικασιών θα κριθεί αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε το κλίμα, την οικονομία και εν γένει τη στρατηγική μας στους υδρογονάνθρακες.

Tι προσδοκά η Energean από το διαγωνισμό;

Για την Energean Oil & Gas, η συμμετοχή στο διαγωνισμό ήταν εθνικό καθήκον. Έτσι, η εταιρεία μας επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή της για επενδύσεις στην εγχώρια αγορά, κατέθεσε προσφορές και για τις τρεις περιοχές, με σχήματα που επιλέχθηκαν «κουμπώνοντας» τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής με τις απαιτούμενες εξειδικεύσεις, ώστε να διασφαλίσουμε ότι τεχνικά διαθέτουμε μια άρτια πρόταση.

Σημειώνω ότι οι εν λόγω περιοχές υπήρξαν αντικείμενο προηγούμενου γύρου παραχωρήσεων αλλά είτε εγκαταλείφθηκαν είτε δεν προέκυψε αναδοχή. Σήμερα, οι συνθήκες έχουν αλλάξει: Διαθέτουμε εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα. Υψηλή τιμή πετρελαίου. Ελληνική εταιρεία που διαθέτει τις τεχνικές και οικονομικές δυνατότητες όπως και μακρόχρονη εμπειρία στην παραγωγή υδρογονανθράκων σε δύο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς (Καβάλα και Θάσο).

Αναφορικά με τη συμμετοχή μας, εκτιμούμε ότι αθροιστικά τα δυνατά μας σημεία -δικά μας και των συνεργατών μας Petra Petroleum, Trajan Oil & Gas και Schlumberger- είναι η γνώση της τοπικής αγοράς και της γεωλογίας της, η κορυφαία τεχνογνωσία και η μακρόχρονη αποδεδειγμένη εμπειρία στην ασφαλή διαχείριση ερευνητικών/πετρελαϊκών εργασιών ειδικά δε, σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, καθώς και οι αγαστές σχέσεις συνύπαρξης με τοπικές κοινωνίες.

Σχετικά με τη δραστηριότητα στον Πρίνο, πώς εξελίσσονται τα επενδυτικά σας πλάνα;

Η κατάσταση είναι σταθερή. Κοντά στο μηδέν. Έχουμε κάνει την προεργασία για την ανάπτυξη του Πεδίου Έψιλον και του Βόρειου Πρίνου και αναμένουμε την εναρμόνιση της σύμβασης με τις ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας περί υδρογονανθράκων αναφορικά με τη διάρκεια των αδειών. Από το υπουργείο έχει μεν ολοκληρωθεί η σχετική προεργασία για την εναρμόνιση αλλά λόγω των εκλογών το θέμα βρίσκεται ακόμα σε εκκρεμότητα, όπως και η παραλαβή των δεδομένων της περιοχής παραχώρησης.

Ουσιαστικά, αυτή η κατάσταση της συνεχούς μετάθεσης των αποφάσεων και της μη ολοκλήρωσης των πρωτοβουλιών, έχει βάλει στο «ψυγείο» μια επένδυση που ξεπερνά τα 100 εκατ. δολ. Επιπλέον, για την υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου -μια επενδυτική πρόταση αρχικής εκτίμησης 400 εκατ. ευρώ- ενώ ακούμε συνεχώς το αυταπόδεικτο της αναγκαιότητάς της, έχουμε μηδενική εικόνα για το τι μέλλει γενέσθαι. Ουδείς έχει ασχοληθεί με το να διαχειριστεί το επενδυτικό μας ενδιαφέρον. Αν δεν λυθούν άμεσα τα παραπάνω είναι βέβαιο ότι θα επέλθει πλήρης απαξίωση και μοιραία, θα ακολουθήσει η μεταφορά του ενδιαφέροντος σε πιο φιλικές προς τους επενδυτές χώρες.

(Συνέντευξη στο Δημήτρη Διαμαντίδη, Ημερησία, 7/7/2012)

 ENERGYPRESS