Κυπριακό Ζορ με αλλαγή παιγνίου υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο

Μετά τις αποτυχίες των δύο γεωτρήσεων Ονασαγόρα και Αμαθούσας στο θαλάσσιο οικόπεδο 9 της Κύπρου από την ΕΝΙ, οι περισσότεροι Ελλαδίτες και Κύπριοι επιστήμονες άρχισαν να θρηνούν λέγοντας ότι η Αφροδίτη θα ήταν το τελευταίο κυπριακό κοίτασμα λόγω κλασικής ηττοπάθειας.

Όμως στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων κανείς δεν μπορεί ποτέ να αναφερθεί με σιγουριά για οτιδήποτε και ειδικά για αρνητικά αποτελέσματα.

Έτσι πριν μόλις 6 μήνες όλα αυτά ανατράπηκαν με την ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου ΖΟΡ στα όρια των ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου αλλά ταυτόχρονα και ενός γιγαντιαίου στόχου κοιτάσματος τύπου ΖΟΡ εξ ολοκλήρου μέσα στo θαλάσσιο οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ.

Σημαντικότερο όμως και από την ανακάλυψη του ΖΟΡ είναι η αλλαγή του ερευνητικού παιγνίου στην μείζονα περιοχή Κύπρου-Ελλάδας. Το νέο αυτό ενεργειακό παίγνιο δεν αναφέρεται πλέον μόνο σε ψαμμιτικά κοιτάσματα πυρολιτικού φυσικού αερίου, αλλά και σε καρστικά ασβεστολιθικά κοιτάσματα βιογενούς φυσικού αερίου.

Σε προηγούμενες παρουσιάσεις μας σε διεθνή Συνέδρια αλλά και δημοσιεύσεις μας είχαμε αναφέρει ότι οι καρστικοί στόχοι κοιτασμάτων φυσικού αερίου δημιουργήθηκαν την εποχή του Μειόκαινου ευρισκόμενοι παλαιογεωγραφικά σε ακτές παλαιο-λιμνοθαλασσών (βλ. Εικ.1 - Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος)